Het ineenstorten van de beschaving

Sommige mensen beschouwen het christendom of de islam als de snelst groeiende godsdienst. Zoals de statistieken worden gepresenteerd, is dat inderdaad het geval, maar zonder de nuances te kennen, kan men misleid worden, schrijft Jayant Bhandari.

Een snel opkomende verraderlijke godsdienst richt verwoestingen aan in het Westen en de Derde Wereld. Zij heeft het christendom uitgeroeid. Zij vindt snel bekeerlingen in de moslimwereld, in een stille geloofsafval die zelfs de fundamentalisten niet kunnen bestrijden. Zij vindt wereldwijd bekeerlingen, zelfs wanneer de mensen hun formele godsdienst schijnbaar blijven aanhangen.

Het ziet er lieflijk uit, geweldloos, meestal onschuldig, seculier, en zelfs goedhartig.

Het woekert, niet vanwege een samenzwering of bekeringsdrang, maar omdat de groei ervan een natuurlijk gevolg is van het wegvallen van beschavingsbeperkingen en ethisch gedrag. Het is een gevolg van entropie. Het is bekend geworden onder de naam “wokeïsme”, een geloofssysteem van geen geloofsovertuigingen, een waardesysteem van geen waarden, waar geen objectieve moraal bestaat. Als u als immigrant vrouwelijke genitale verminking toepast, is er geen probleem onder de “wokes.” U hebt het recht om uw cultuur te behouden.

Voor de wokes is alles subjectief en relatief. Emoties, niet de rede of de moraal, vormen de basis van de logica.

Zij zijn de instellingen in de Westerse wereld gaan beheersen. Zij begrijpen het begrip klassieke rechtvaardigheid niet. Hun ideologie is diep doordrongen van multiculturalisme, diversiteit, feminisme, LGBTQ, milieuactivisme, egalitarisme, affirmatieve acties, safe spaces, enz. Het is niet zo dat er een probleem is met een van de zaken die zij aan de orde stellen, maar het ontbreekt hen aan begrip of inzicht in de kosten die ermee gepaard gaan. Belangrijker is dat achter de façade van hun activisme een poging schuilgaat om de verantwoordelijkheid voor hun falen in het leven op anderen af te schuiven en om gratis middelen te krijgen.

Waar het de wokes om gaat is deugdsignalering, terwijl zij geen empathie of medelijden met wie dan ook hebben – hun materialistische, dierlijke begeerten drijven hen. Bij gebrek aan enig moreel weefsel hebben zij geen enkele schroom om hun handen in de zakken van anderen te steken. Zij schamen zich niet om het niet verdiende te vragen. Bij gebrek aan zelfverantwoordelijkheid hebben zij altijd iemand om de schuld te geven van hun echte of ingebeelde lijden. Niet in staat om kritisch te denken of überhaupt na te denken, willen zij niet dat hun waardeloze, hedonistische, dierlijke manier van doen in twijfel wordt getrokken.

Zij die een tegenwicht bieden, krijgen een fatwa – zij worden gecanceld en verwijderd uit het functioneren in de samenleving. Het ergste staat ons in het Westen nog te wachten, naarmate de cancel-cultuur langzaam maar zeker volwassen wordt. Een waardeloze, amorele samenleving is niet recht in het gezicht slecht, maar wel barbaars en woest in haar resultaat. En die uitkomst is onvermijdelijk in een samenleving die haar beschavingsligplaatsen verloren heeft.

De meeste mensen vinden wokeïsme kinderachtig en onverantwoordelijk. Sommigen zouden kunnen zeggen dat een dosis wokeïsme de fundamentalistische islam kan verzachten. Wat is er mis mee als iets het fundamentalisme uitdaagt dat de islam voortbrengt? Dat wil zeggen, totdat u het wokeïsme ervaren hebt. Ik zou beter moeten weten. Ik ben opgegroeid in een woke-cultuur – in India – die geen waarden, moraal of beschavingsbeperkingen kende, en waar wegkomen met misdaad verheerlijkt werd.

Een paar dagen geleden heeft de Indiase regering, in een gebeurtenis die veel publiciteit kreeg, een aantal mannen vrijgelaten die in de gevangenis hadden gezeten wegens verkrachtingen, wreedheden en moorden, waarbij ook kinderen en baby’s waren gedood. Bij hun vrijlating werden snoepjes uitgedeeld. Politici van de regeringspartij noemden hen “goede Brahmanen”. De vrijlating van de misdadigers vóór de komende regionale verkiezingen zou u iets moeten zeggen.

Niemand kent de psyche van de burgerij beter dan politici. Politici weten hoe zij kiezers moeten motiveren. De vrijlating van de misdadigers is een weloverwogen zaak. Het zal de stemmen ten gunste van de regerende BJP-partij doen toenemen. Deze kiezers zijn niet crimineel of slecht in de conventionele zin van het woord. Maar, zoals de cultuur van India is, hebben deze kiezers geen waarden. Zij zien de pijn over het hoofd die de verkrachtingen en moorden bij hun slachtoffers hebben veroorzaakt.

Hannah Arendt beriep zich terecht op het concept van de banaliteit van het kwaad. Wanneer de beperkingen van de beschaving wegvallen, blijft er wreedheid en barbaarsheid over, zelfs wanneer je meestal onschuldig uitziende mensen om je heen ziet.

Het kwaad is bijna nooit een woest uitziende duivel met scherpe tanden. Meestal is het aanlokkelijk. Het speelt in op onze dierlijke instincten.

Wie opgroeit in een cultuur die tien geboden, mededogen en empathie subliminaal incultureert, zou kunnen veronderstellen dat deze waarden de mens van nature eigen zijn. Deze waarden zijn in het Westen in de loop van enkele millennia ontstaan na een enorme strijd, een proces van beschavingsopbouw. Deze waarden schitteren door afwezigheid in de Derde Wereld en bij de wokes in het Westen – en er is een reden waarom de wokes een affiniteit hebben met de Derde Wereld culturen. Zij zijn hetzelfde.

Wat gebeurt er wanneer de samenleving geen waarden heeft? Wordt zij vrij, waar de mensen met hun persoonlijk leven kunnen doen en laten wat zij willen? Helaas vereist het hebben van een beschaving bepaalde grenzen en hekken en een morele gedragscode, waarbij de dierlijke verlangens van de mensen omheind worden om er tenminste voor te zorgen dat de vrijheden van anderen niet geschonden worden. Een beschaving vereist sociale afkeuring voor bepaalde daden, zelfs voor wat anderen niet lijkt te schaden.

Wokes zijn geen communisten. Zij hebben niet te maken gehad met de ontberingen van het leven die aan de communistische revoluties ten grondslag lagen. Het zijn geen idealisten. Zij beroepen zich misschien op het beeld van Karl Marx of Lenin, maar zij hebben geen flauw idee wat die beelden betekenen. De patroonheilige van de wokes is George Floyd, die de communisten zouden laten ophangen, trekken en vierendelen zoals zij de wokes zouden ophangen.

Is het wokisme erger dan het communisme, dat in de vorige eeuw miljoenen mensen gedood heeft? Ja. Een losgeslagen boot drijft niet meteen weg naar de open oceaan. In het beginstadium kan het gebrek aan morele structuur van de samenleving lijken op een versoepeling van de sociale beperkingen en de vrijheid. Toch is het resultaat duidelijk in de culturen van de Derde Wereld, waar morele waarden schitteren door afwezigheid. Indiërs hebben na de zogenaamde onafhankelijkheid van de Britten vier miljoen mensen gedood in een drie-landen-afrekening. Zij hebben geen empathie voor meer dan een miljard mensen die een leven leiden dat slechter is dan dat van kakkerlakken, generatie na generatie.

Wokeïsme is het summum van geen-beschaving en moet wel leiden tot een verwilderd bestaan, waar de enige waarde het dierlijke macht-is-recht is, een freewheelend leven van middelenmisbruik, en het misbruiken van anderen.

Ik heb vele dagen de anti-regerings- en pro-democratische protesten in Hong Kong gadegeslagen. Wetende dat ik een toerist was, waren de demonstranten buitengewoon vriendelijk door ervoor te zorgen dat ik niet gewond raakte. Zij waren beleefd en hebben, afgezien van gevechten met de politie, nooit openbare eigendommen gestolen of vernield. Eind 2019 zat ik naast de Chinese vlaggenmast van het hoofdkwartier van de regering, toen een demonstrant op de mast klom, de Chinese vlag eraf haalde, en die ontheiligde.

In de jaren ’60 hebben de westerlingen, misschien onder leiding van de Beatles en hun goeroe Maharishi, de Indiase samenleving geromantiseerd. Er was een allure in promiscuïteit en gemakkelijke toegang tot drugs. Het Hindoeïsme werd gezien als een vorm van vrijheid die ons bevrijdde van de religieuze beperkingen van het Christendom.

Ik heb persoonlijk niets tegen Hong Kong demonstranten of de mensen van de freewheelende jaren 1960. Maar de uiteindelijke consequentie van het wokeïsme, de mystiek van de Indische godsdiensten, en het heidendom ten zuiden van de Sahara is barbaarsheid en wreedheid.

De communistische landen hebben het altijd veel beter gedaan dan de verwilderde, chaotische, woke landen van India en Afrika ten zuiden van de Sahara. Ik geef er de voorkeur aan hun economische structuur noch socialisme noch communisme te noemen. Ik noem het chaos-isme, verwilderd-isme, en wat in het Westen woke-isme is gaan heten.

De westerse wereld staat tegenover de daadwerkelijke duivel. De derde wereld, die gedeeltelijk beschaafd werd door de infusie van enkele christelijke waarden, gaat onvermijdelijk terug naar haar pre-koloniale ellendige bestaan.

Er zijn een hele reeks gradaties tussen wat de progressieven van vroeger waren en deze opkomende volkscultuur, het wokeïsme, vertegenwoordigd door de Canadese premier, Justin Trudeau en zijn team van federale ministers, de president van de VS, Joe Biden, de vice-president, Kamla Harris, de rechter van het Hooggerechtshof die “vrouw” niet kan definiëren. Geen van deze mensen zou aan de macht gekomen zijn als wij de meritocratie niet hadden omgegooid door onze leiders via de democratie te kiezen, en zo de institutionele controle in het Westen in handen te geven van de kleinste gemene deler, de brood-en-circus massa, de onderste 51% van de kiezers.

Zou het Westen, met de opkomende woke-beweging, uiteindelijk lijken op het ellendige bestaan van India en Afrika ten zuiden van de Sahara? Nee. India, Afrika bezuiden de Sahara, en een groot deel van Latijns-Amerika hebben geen affiniteit met beschavingswaarden. Zij moeten terugkeren tot hun pre-koloniale barbaarse bestaan, als zij daar al niet zijn. Dat gezegd hebbende, onder de invloed van het wokeïsme zal het Westen nog veel verder vallen, en er is niets om het te verlossen.

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

DEUGMENSEN DOSSIER

Deze kinderen ervaren de hel op aarde zodat groene deugmensen een elektrische auto kunnen rijden

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: