Het commentaar van de mainstream media en officiële regeringen op het geweld in Gaza lijkt een bepaald ritme te hebben aangenomen om ervoor te zorgen dat iedereen begrijpt dat het de arme Israëli’s zijn die de echte slachtoffers zijn die worden aangevallen door een groep die Hamas heet en die steevast wordt bestempeld als “terroristen,” schrijft Philip Giraldi.
Het is absoluut verplicht om in de eerste paragraaf van een artikel over de ontwikkelingen in de gevechten de lezer eraan te herinneren dat op 7 oktober de “terroristische” groep Hamas Israël “binnenviel” en 1400 vredelievende Israëli’s doodde en nog eens 200 Israëli’s gijzelde. Israël wordt beschreven als “vergeldend” en het wordt vaak als relevant gezien om te stellen dat dit de vreselijkste massamoord op Joden was sinds de vermeende “holocaust”. Om een beetje actuele culturele en historische relevantie toe te voegen, worden “9/11” en “Pearl Harbor” ook vaak aangehaald om te suggereren dat het zowel een verrassingsaanval was als een “game changer” in termen van hoe Israël nu de externe dreiging ziet en zijn nationale veiligheidseisen zal moeten aanscherpen. En er kan zelfs een opmerking worden ingevoegd van congreslid Nancy Pelosi of senator Chuck Schumer dat “Israël het recht heeft om zichzelf te verdedigen!”. Joe Biden werd ook geciteerd toen hij zei dat het 15 “9/11″s voor Israël waren, gezien de relatieve grootte en bevolking van de VS en de Joodse staat, waarmee hij de enormiteit van de tragedie benadrukte.
En dat is alleen nog maar in de eerste paragraaf om ervoor te zorgen dat de lezer zijn of haar gedachten op een rijtje krijgt. De tweede paragraaf is de echt belangrijke bijdrage aan de discussie, waarin de kwestie van “toenemend antisemitisme” in de Verenigde Staten en Europa aan de orde wordt gesteld, vaak met een citaat van de meedogenloze Jonathan Greenblatt van de geduchte en alom gevreesde Anti-Defamation League (ADL). Greenblatt wordt vaak geciteerd, vaak met iets in de trant van “Er is een groeiende, radicale beweging op veel campussen waarin oppositie tegen Israël en het zionisme vereist is om volledig geaccepteerd te worden, waardoor de Joodse gemeenschappen op de campus effectief gemarginaliseerd worden.” De bedoeling van het ter sprake brengen van de antisemitisme kwestie is om de lezer weg te leiden van elke mogelijke perceptie dat de apartheidsstaat Israël werd aangevallen vanwege zijn uitzonderlijk wrede gedrag tegenover de Palestijnen in de afgelopen 76 jaar en in plaats daarvan het slachtoffer was van wrede terroristen die deden wat ze deden, grotendeels omdat ze Joden haten. Op die manier verdwijnt de mogelijke kwestie van Israëlische verantwoordelijkheid voor wat er gebeurde en krijgen Benjamin Netanyahu en zijn fanatieke en racistische collega’s Bezalel Smotrich en Itamar Ben-Gvir een vrijbrief om te doen wat ze willen om hun Arabische probleem op te lossen. Beide mannen hebben hun droom uitgesproken van een Israël zonder Palestijnen, die ze beschouwen als niet echt aanvaardbaar menselijk, en hebben hun goedkeuring gegeven aan de bevoegdheid om te schieten om te doden voor politieagenten en soldaten die geconfronteerd worden met Arabische demonstranten. Meer dan 100 Palestijnen zijn al gedood op de Westelijke Jordaanoever door gewapende kolonisten, politie en soldaten die niet verantwoordelijk worden gehouden voor de moorden, terwijl er ook honderden demonstranten zijn gearresteerd.
In Amerika is Fox News toonaangevend geweest in het rondstrooien van interviews en reportages waarin wordt gesuggereerd dat de Joodse studenten van Amerika zo bang zijn voor de impliciete en expliciete bedreigingen in de antisemitische woede die zich manifesteert op universiteitscampussen en elders, dat ze zijn gestopt met eten in de koosjere eetzalen van de universiteiten om niet het doelwit te worden van een gek. En er zijn de onvermijdelijke oproepen om bijeenkomsten die sympathie tonen voor de Palestijnen of zelfs maar met de Palestijnse vlag zwaaien of deze tonen, volledig te verbieden. Het geklaag over toenemend antisemitisme is inderdaad overal in de mainstream media te horen, hoewel er nogal wat mis is met het narratief over Israël-Palestina en de gebeurtenissen op 7 oktober en daarna. Kortom, het Amerikaanse en Europese publiek wordt onderworpen aan de gebruikelijke bedriegerij als het gaat om alles wat met Israël te maken heeft. En de propagandisering wordt nog effectiever wanneer het wordt herhaald door hooggeplaatste politici van beide partijen met een unanieme Senaatstem van 97-0 en een Huis van Afgevaardigdenstem van 412 tegen 10 voor resoluties die onvoorwaardelijke en totale steun aan Israël toezeggen en wat het ook kiest om te doen, ondersteund door twee Amerikaanse vliegdekschepen plus mariniers die klaarstaan in het oostelijke Middellandse Zeegebied.
Hogescholen en universiteiten zijn in het bijzonder het doelwit van de vele vrienden van Israël, met voornamelijk Joodse alumni die donaties tegenhouden van scholen die Hamas niet expliciet veroordelen en de Israëlische “terughoudendheid” niet prijzen of die demonstraties toestaan van studenten die Gaza steunen. Studenten die protesteren tegen wat de Palestijnen wordt aangedaan, worden geïdentificeerd en op lijsten geplaatst die zullen worden voorgelegd aan potentiële toekomstige werkgevers en universiteiten om het voor hen moeilijker te maken een goede baan te krijgen of academische aanstellingen en beurzen te bemachtigen. Ambitieuze politici die zich geliefd willen maken bij Joodse campagnedonateurs en kiezers, zoals gouverneur Ron DeSantis van Florida, zijn tot het uiterste gegaan door Palestijnse politieke groeperingen te verbieden op staatsuniversiteiten en door te overwegen om leden van dergelijke organisaties te vervolgen voor “haatmisdrijven”, omdat ze automatisch worden beschouwd als gemotiveerd door “antisemitisme”. DeSantis heeft ook gezworen dat zijn staat geen Palestijnse vluchtelingen zal toelaten, hoewel het niet duidelijk is hoe hij dat zou afdwingen, omdat hij zijn beslissing baseert op zijn oordeel dat het “allemaal antisemieten” zijn, en Florida heeft onlangs voor $ 135 miljoen aan zogenaamde Israel Bonds gekocht om te helpen bij de oorlogsinspanningen van de Joodse staat. Senator Lindsey Graham heeft gezegd dat er “geen limiet” zou moeten zijn voor Israëliërs die Palestijnen doden, terwijl Donald Trump heeft opgeroepen om alle Palestijnse studenten in de VS te deporteren. Het is nog maar een voorbeeld van hoe laag en zelfs onmenselijk onze politiek is geworden als Israël er op wat voor manier dan ook bij betrokken is, maar het is ook interessant om op te merken dat verschillende Europese landen en Israël zelf ook critici van de massamoorden in Gaza het zwijgen opleggen, in sommige gevallen door hen uit hun baan te ontslaan.
Een deel van het probleem is dat het verhaal over wat er op 7 oktober en daarna plaatsvond, zo gesponnen is door de media en de pratende hoofden, dat het nog steeds enigszins onduidelijk is wat er werkelijk is gebeurd. De Israëli’s hebben hardnekkig beweerd dat 1.405 Joden en Aziatische landarbeiders werden gedood door Hamas, waarvan 386 blijkbaar soldaten waren. Maar hoe ze omkwamen is waar het verhaal verloren gaat. Israëlische overlevenden van de aanval hebben journalisten verteld dat ze goed werden behandeld toen ze gevangen werden genomen door Hamas en dat het echte moorden begon toen eenheden van het Israëlische leger, waaronder tanks, artillerie en helikopters, een tegenaanval uitvoerden op Hamas, waarbij een bruut kruisvuur ontstond dat in de handel “vriendelijk vuur” wordt genoemd en waarbij veel, zo niet de meeste burgers omkwamen. Huizen in een kibboets, waar burgers schuilden, werden grotendeels verwoest door vuur van zware wapens, die Hamas niet bezat.
Wat we nu ook weten uit een groeiende hoeveelheid bewijsmateriaal afkomstig van de Israëlische media en ooggetuigen, is dat het Israëlische leger overweldigd lijkt te zijn door de gebeurtenissen van die dag. De reactie kan de aanzet hebben gegeven tot een blijkbaar al lang bestaand beleid dat bekend staat als de “Hannibal-procedure” die probeert te voorkomen dat Israëlische soldaten gevangen worden genomen vanwege de te hoge prijs die het Israëlische publiek wil betalen om ervoor te zorgen dat de soldaat-gevangenen worden teruggestuurd. Als gevolg hiervan heeft de legerleiding toestemming om Israëlische troepen te bevelen om medesoldaten te doden in plaats van toe te staan dat ze gevangen worden genomen. Om dezelfde reden besteedt Hamas veel energie aan het vinden van innovatieve manieren om soldaten gevangen te nemen.
De mogelijke realiteit dat het Israëlische leger veel van zijn eigen soldaten en burgers heeft gedood, wordt natuurlijk onderdrukt in de mainstream en door politici die Israël graag willen helpen in de genocide op Gazanen, maar het is er niettemin. Er is echter een ander deel van het verhaal dat verwoestend is in termen van zijn implicaties, en dat is de onmiddellijke reactie op de crisis door aan te bieden om Israël 14,5 miljard dollar te sturen om te helpen bij de verdediging, een onbegrijpelijk groot bedrag dat uit het achterste van een of andere lobbyist lijkt te zijn getrokken, wat zich vertaalt in het uitvoeren van genocide in Gaza en het plegen van een groot aantal oorlogsmisdaden onderweg. Het eerbetoon, zoals sommigen het hebben beschreven, werd afgelopen donderdag door het Congres met 226-196 stemmen goedgekeurd. De stemming zou bijna unaniem zijn geweest als er geen partijstrijd was geweest over de financiering van de maatregel. Als Joe Biden en het Congres zich er niet van bewust zijn dat genocide een grote misdaad tegen de menselijkheid is, zoals gedefinieerd in het Handvest van de Verenigde Naties en de Conventies van Genève, dan zullen de meeste internationale juristen het ermee eens zijn dat het bewapenen en financieren van een organisatie of staat die een natie of identificeerbare etniciteit uitroeit, medeplichtigheid of zelfs deelname aan de misdaad is.
Biden en Blinken hebben misschien geen idee van hoeveel geld Israël krijgt van de Amerikaanse belastingbetaler op alle niveaus van de overheid in een jaar, naast de 3,8 miljard dollar per jaar die het krijgt in directe “militaire bijstand,” een geschenk van Barack Obama. Bijkomend geld stroomt van gezamenlijke militaire projecten, via dubieuze liefdadigheidsinstellingen en via ontwikkelingsorganisaties op staats- en zelfs lokaal niveau die het totaal op ruwweg $10 miljard brengen. Dat draagt ertoe bij dat Israël een welvarend land is dat het zich kan veroorloven om zijn Joodse burgers gratis gezondheidszorg en universitair onderwijs en gesubsidieerde huisvesting te geven en dat geen extra Amerikaanse steun nodig heeft om zijn oorlogen te voeren.
En dat brengt ons trouwens bij de laatste kwestie, Israëls geheime nucleaire programma dat zeker een bron van zorg zou moeten zijn voor Amerikaanse beleidsmakers die geconfronteerd worden met een exploderend conflict dat het hele Midden-Oosten zou kunnen overspoelen en zich zelfs buiten dat gebied zou kunnen uitbreiden. Het feit dat Israël als enige de kernwapens in de regio heeft, volgens sommige schattingen meer dan 200, is veelzeggend. In de regering van de Verenigde Staten bestaat een zogenaamde “wetgevende regel” dat geen enkele federale werknemer mag bevestigen dat Israël kernwapens heeft. De regel is belachelijk omdat het bestaan van het Israëlische kernwapenarsenaal goed is bewezen, onder andere door Colin Powell, die ooit bevestigde dat “Israël meer dan 200 kernwapens had gericht op Iran”. Powell deed deze uitspraak toen hij niet meer in functie was, maar zelfs de prominente Israël-voorman senator Chuck Schumer heeft het bestaan van het arsenaal bevestigd.
De reden voor de acute gevoeligheid van de Israël Lobby en haar omgekochte en betaalde politici over haar kernwapens is het Symington Amendement in Sectie 101 van de Amerikaanse Arms Export Control Act van 1976, dat buitenlandse hulp verbiedt aan elk land dat kernwapens heeft en het Nucleaire Non-Proliferatie Verdrag niet heeft ondertekend. Dit betekent dat de jaarlijkse $3,8 miljard aan hulp van Israël in gevaar zou komen als Washington zijn eigen wetten zou handhaven, hoewel men zich niet kan voorstellen dat president Joe Biden of de procureur-generaal Merrick Garland, beiden fervente zionisten, de nodige stappen zullen ondernemen om dit te doen.
Een andere lastige wet zijn de zogenaamde Leahy Amendments, die het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken en het Amerikaanse Ministerie van Defensie verbieden om militaire steun te verlenen aan buitenlandse veiligheidseenheden die “straffeloos” de mensenrechten schenden. De talrijke brute aanvallen van Israël op Gaza, inclusief de huidige aanval waarbij ziekenhuizen en kerken worden aangevallen en hulpeloze burgers, waarvan de helft kinderen, worden gebombardeerd en gedood, zijn een schoolvoorbeeld van wanneer de Leahy Amendments zouden moeten worden toegepast, maar dat zal natuurlijk nooit gebeuren. Die realiteit illustreert eens te meer de werkelijke politieke macht van de Joodse lobby in de Verenigde Staten, gesteund door christelijke zionisten zoals de nieuwe voorzitter van het Huis Mike Johnson.
Tot slot moet men kijken naar het Israëlische nucleaire arsenaal zelf, gekoppeld aan het roekeloze en agressieve leiderschap van het land en wat dat vertegenwoordigt, een onderwerp dat op dit moment door niemand zelfs maar wordt beschouwd als een factor in waar de zich uitbreidende Gaza-oorlog toe zou kunnen leiden. Twintig jaar geleden, toen de Amerikaanse president George W. Bush zijn rampzalige, door de neocon bedachte “oorlog tegen het terrorisme” begon, zag de Israëlische premier Ariel Sharon de oorlog als een kans en Israël als een belangrijke begunstigde, klaar als het was om de VS te betrekken bij de zo gewenste aanval tegen Iran, gekoppeld aan een hernieuwde drang om de resterende Palestijnen te terroriseren en te laten vluchten naar de naburige Arabische staten. Israël was duidelijk van plan zijn nucleaire capaciteit tegen zijn buren te gebruiken als dat nodig was, zoals beschreven in het boek uit 1991 van de veteraan-onderzoeksjournalist Seymour Hersh, getiteld The Samson Option. De titel van het boek verwijst naar de nucleaire strategie van de Israëlische regering waarbij Israël een massale nucleaire vergeldingsaanval zou lanceren als de staat zelf bedreigd werd door krachten van buitenaf en onder de voet gelopen dreigde te worden, net zoals de Bijbelse figuur Simson de pilaren van een Filistijnse tempel uit elkaar duwde, het dak naar beneden haalde en zichzelf en de duizenden Filistijnen die bijeengekomen waren om hem vernederd te zien worden, doodde. Een van Hershs bronnen bij de Israëlische inlichtingendienst vertelde hem naar verluidt: “We kunnen ons nog steeds de geur van Auschwitz en Treblinka herinneren. De volgende keer nemen we jullie allemaal mee.”
Toen Sharon werd ondervraagd over hoe de rest van de wereld zou reageren als Israël zijn kernwapens zou gebruiken om zijn Arabische buren effectief uit te roeien, antwoordde hij: “Dat hangt af van wie het doet en hoe snel het gebeurt. We bezitten enkele honderden atoomkoppen en raketten en kunnen die op doelen in alle richtingen afvuren, misschien zelfs op Rome. De meeste Europese hoofdsteden zijn doelen voor onze luchtmacht. Ik citeer generaal Moshe Dayan: “Israël moet als een dolle hond zijn, te gevaarlijk om lastig te vallen. Ik beschouw het op dit moment allemaal als hopeloos. We moeten proberen te voorkomen dat het zover komt, als dat mogelijk is. Onze strijdkrachten zijn echter niet de dertigste sterkste ter wereld, maar eerder de tweede of derde. We hebben het vermogen om de wereld met ons mee naar beneden te nemen. En ik kan u verzekeren dat dat zal gebeuren voordat Israël ten onder gaat.”
Dus daar staan we dan, aan de rand van wat aannemelijk de tweede vermijdbare kernoorlog zou kunnen zijn die verkeerd is aangepakt door Joe Biden en de schaapskoppen die hij heeft gekozen om hem te “adviseren”. Kolonel Douglas Macgregor verwijst terecht naar de exploderende crisis die een nucleaire dreiging inhoudt als een “Armageddon Oorlog”. Weinig Amerikanen weten dat Israël alleen maar kernwapens heeft omdat het verrijkt uranium en triggers heeft gestolen uit de Verenigde Staten met de medewerking van een Joodse industrieel Zalman Shapiro, eigenaar van de NUMEC fabriek in Pennsylvania en een Joods-Israëlische Hollywood producent Arnon Milchan, die geen van beiden ooit serieus ter verantwoording is geroepen door de Amerikaanse regering. We hebben dus een Israël met een geheim nucleair arsenaal dat geen enkele Amerikaanse ambtenaar zelfs maar mag noemen en dat momenteel in “oorlog” is en in theorie bereid is om de wapens te gebruiken, waarschijnlijk tegen een aartsvijand als Iran, maar als het bedreigd wordt, om “de wereld ten val te brengen”. Voor de meestal zwijgende meerderheid van ons Amerikanen die graag een regering zouden zien die echt probeert goed te doen voor de mensen die hier wonen en belasting betalen, is een wereld in vrede waar Washington iedereen met rust laat en op zijn beurt door anderen met rust wordt gelaten, een streven waarvan de tijd blijkbaar is verstreken.
Nog erger dan dat. Als het meeste terrorisme zou worden onderzocht zoals een serieus strafrechtelijk onderzoek dat doet, zouden we niet zijn waar we nu zijn. Tsjernobyl, Fukishima (3/11), 11/9, 7/7 ja en ook 7/10 zijn het resultaat van dit monster dat alle inlichtingendiensten in zijn greep heeft.
De vraag is, hoe stop je Israël, is een nucleaire macht, zullen veel landen geen zin in hebben om het daar tegen op te nemen. De Israëliërs zijn gek genoeg om ze te gebruiken. En dat weten de meeste landen ook. Het Israëlische regime geeft geen ene donder om mensenlevens.
Hamas wordt zwartgemaakt door de media. De meest streng bewaakte grens van Gaza werd voor een aantal uren door Israël open gezet om toegang te verschaffen tot Gaza. Israëlische opzet om dagen later flat gebouwen met een tapijt bombardement in de stad plat te gooien. Nu is Hamas de boosdoener. Hoezo? Israëlische opzet om Palestijnen te vermoorden met een leugen. Israël werd niet “verrast”, maar regelde dit “overval”. Hamas werd opgericht door Israël als tegenwicht van de Hezbollah! O deze manier kan Israel aan de genocide beginnen in Gaza strook!
KLOPT 100% de toekomst zal het uitwijzen, dit houden ze niet meer onder de pet!!!
Voor oorlogen zijn er altijd onmiddelijk en zonder veel moeite vele miljarden euro’s/dollars beschikbaar terwijl er voor fracties daarvan bestemd voor de eigen noodlijdende bevolkingen geen middelen beschikbaar zijn of slechts aalmoezen die na ellenlange onderhandelingen vrijgemaakt worden.
Dat bewijst dat er geld in overvloed aanwezig is maar dat het voor verkeerde doeleinden ingezet wordt door de zogenaamde (maar eigenlijk meestal niet) verkozenen des volks.
Zolang we geen directe democratie hebben bestaat er geen democratie.
Dan weet je nu waar het geld vandaan komt, de pers staat bij de Rothields, Vanguard en Blackrock!!! En deze bezitten de centrale banken van de westerse wereld
Dit is tot nu toe het beste overzicht van ontstaan tot rede https://www.ellaster.nl/2023/11/09/het-nieuwe-judea-in-het-midden-oosten-en-new-jerusalem-in-oekraine/