Palestijnse vluchtelingen (Brits Mandaat van Palestina - 1948). "Op de vlucht uit Galilea in oktober-november 1948." © Fred Csasznik (Public Domain)

Wat als de rollen waren omgedraaid? Wat als de Palestijnen een machtige en welvarende staat waren die tot de tanden bewapend was door het machtigste land ter wereld? Wat als ze ultramoderne wapens hadden, compleet met F-16’s, Merkava tanks, houwitsers, gepantserde personeelsdragers en het patriot missel verdedigingssysteem. Wat als de Palestijnen het luchtruim, alle havens en alle economie van de bezette gebieden zouden controleren? schrijft Jim Fitzgerald.

En wat als het volk van Israël arm, zwak en onderdrukt zou zijn? Wat als het land van het Israëlische volk bezet was, en honderdduizenden uit hun huizen en van hun land verdreven werden, en samengeperst werden in een klein stukje grondgebied dat volledig omheind was als een stedelijke gevangenis of concentratiekamp?

Hoe denk je dat het Israëlische volk met deze situatie zou omgaan? Zouden ze onderdanig gehoorzaam en plichtsgetrouw zijn tegenover hun bewakers? Of zouden ze terugvechten en weerstand bieden met alle middelen die ze hebben?

Gelukkig hoeven we niet te speculeren om deze vragen te beantwoorden, want de moderne geschiedenis staat vol met voorbeelden om ons te informeren over dit onderwerp. We weten precies wat de Israëli’s zouden doen op basis van wat ze al hebben gedaan.

In de jaren 1930 en 1940 hadden de Zionistische Joden hun eigen versie van een Hamas-achtige terroristische organisatie genaamd Irgun, en voerden minstens 60 gedocumenteerde aanvallen uit op Britse en Arabische doelen. Natuurlijk zag Irgun zichzelf niet als een terroristische groep, maar als vrijheidsstrijders.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog was de Irgun-groep gericht op het beëindigen van de Britse bezetting van Palestina. Ze bombardeerden immigratiekantoren van de overheid, kantoren van de inkomstenbelasting, het nationale hoofdkantoor van de Britse politie, verschillende politiebureaus en radiostations. Ze saboteerden oliepijpleidingen, telefoonlijnen en spoorbruggen. Ze plaatsten landmijnen en explosieven op markten en bommen in hotels waardoor mannen, vrouwen en kinderen omkwamen.

  Mensen die in glazen huizen wonen moeten niet met stenen gooien - Hypocrisie en verkiezingsbemoeienis van de VS

De beruchtste aanslag van de terroristengroep was echter de bomaanslag op het King David Hotel in Jeruzalem in 1946, waarbij 91 mensen omkwamen en 41 mensen gewond raakten, waaronder vrouwen en kinderen.

Toen de Britten zich voorbereidden om Palestina te verlaten, richtte Irgun zijn aandacht op het terroriseren van de Arabische bevolking. De meest beruchte operatie was het bloedbad in het Arabische dorp Deir Yassin in april 1948 waarbij meer dan 200 mensen werden gedood, waaronder mannen, vrouwen, kinderen en ouderen. Er waren “berichten over verminkingen, verkrachtingen en overlevenden die door Joodse buurten werden rondgeleid voordat ze werden geëxecuteerd.”

Deir Yassin was een rustig en vredig dorp van ongeveer 400 mensen. Het had een niet-aanvalsverdrag ondertekend en had naar verluidt nergens deelgenomen aan vijandelijkheden.

Strijders van de Haganah groep, een andere zionistische terroristische organisatie die betrokken was bij de aanval, getuigden dat ze Irgun troepen “huizen en lijken zagen plunderen, geld en juwelen van de overlevenden stalen en lijken zagen verbranden. Er waren ook meerdere meldingen van verkrachting en verminking.”

Een paar dagen na het bloedbad hield assistent-inspecteur-generaal Richard Catling van de Britse Palestijnse politie een interview met vrouwelijke overlevenden en concludeerde: “Veel jonge schoolmeisjes werden verkracht en later afgeslacht. Oude vrouwen werden ook gemolesteerd. Er is een verhaal bekend over een geval waarbij een jong meisje letterlijk in tweeën werd gescheurd. Veel kinderen werden ook afgeslacht en gedood. Ik zag ook een oude vrouw die haar leeftijd opgaf als honderdvier die ernstig op haar hoofd was geslagen met geweerkolven.”

  Israël krijgt welverdiende kritiek voor zijn ongedisciplineerde wreedheid

Klinkt dat bekend?

Ironisch genoeg werden twee leiders van de terroristische groepen die deelnamen aan het bloedbad later premier van Israël: Menachem Begin en Yitzhak Shamir. Nadat Israël als staat was opgericht, vormde Begin in 1948 de rechtse Herut-partij.

Toen Begin eenmaal premier was geworden, wilde hij naar Londen reizen, maar Groot-Brittannië weigerde hem toestemming om het land binnen te komen vanwege zijn deelname aan wreedheden in het verleden.

In 1948 plande Begin een reis naar de Verenigde Staten. Toen ze van deze reis hoorden, schreven de natuurkundige Albert Einstein, de politieke theoreticus Hana Arndt en andere Joodse hoogwaardigheidsbekleders een open brief aan de New York Times waarin ze protesteerden tegen het bezoek van Begin.

In de brief werd Harut beschreven als “een politieke partij die in haar organisatie, methodes, politieke filosofie en sociale aantrekkingskracht nauw verwant is aan de Nazi en Fascistische partijen”. De brief ging verder met te zeggen dat de partij van Herut een “terroristische, rechtse, chauvinistische organisatie in Palestina” was. Verder werd Herut beschreven als “een mengeling van ultranationalisme, religieuze mystiek en raciale superioriteit”.

Er moet aan herinnerd worden dat Einstein de oprichting van Israël als staat niet steunde en geloofde dat het tegen “de essentiële aard van het Jodendom” inging.

Interessant is dat de Herut-partij later de Likoed-partij werd die vandaag de dag in Israël aan de macht is onder Benjamin Netanyahu. Het is al vier decennia de dominante regeringspartij in Israël.

Dus de terroristische organisatie Irgun werd Herut, en Herut werd Likoed. De partij is van naam veranderd, maar het lijkt erop dat haar filosofie hetzelfde is gebleven. Vandaag de dag terroriseert en vermoordt de Israëlische Likoed-partij nog steeds straffeloos Palestijnen. Alleen doen ze het nu op industriële schaal.

  Een Israëlische aanval op Rafah kan de vonk zijn die een grotere explosie ontsteekt

Israëls gedrag in het verleden en het heden toont aan dat, als de schoen aan de andere voet zou zitten, Israël zich op vrijwel dezelfde manier zou gedragen als Hamas – of misschien nog wel erger.


Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

ISRAËL CONFLICT DOSSIER

2 Miljard mensen zullen sterven in nieuwe oorlogscyclus – Charles Nenner



Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over:

Vorig artikelEen stille vaccin-genocide
Volgend artikelDe Gaza-genocide gaat door – Israël is een ongeremd monster dat ons allemaal in gevaar brengt
Frontnieuws
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, zogenaamde celebrity influencers of politici.

2 REACTIES

  1. 57 (1948). Resolution of 18 September 1948

    The Security Council,

    Deeply shocked by the tragic death of the United Nations Mediator in Palestine, Count Folke Bernadotte, as the result of a cowardly act which appears to have been committed by a criminal group of terrorists in Jerusalem while the United Nations representative was fulfilling his peace-seeking mission in the Holy Land, [..].

    Bernadotte was assassinated on Friday 17 September 1948 by members of the group Lehi, a Zionist terrorist organization, commonly known in the West as the Stern Gang.

    The Stern Gang saw Bernadotte as a puppet of the British and the Arabs and therefore a serious threat to the emerging State of Israel. Most immediately, a truce was in force, and Lehi feared that the Israeli leadership would agree to Bernadotte’s peace proposals, which it considered disastrous. The group was unaware the Israeli government had already decided to reject Bernadotte’s plan and to take the military option.

    The killing was approved by the three-man ‘center’ of Lehi; including Yitzhak Yezernitsky (the future Prime Minister of Israel Yitzhak Shamir).

    The Swedish government believed that Bernadotte had been assassinated by Israeli government agents. They publicly attacked the inadequacy of the Israeli investigation (Lehi was forcibly disarmed and many members were arrested, but nobody was charged with the killings. [..] and the case was eventually closed without any of the participants having been identified.), and campaigned unsuccessfully to delay Israel’s admission to the United Nations. In 1950, Sweden recognized Israel, but relations remained frosty despite Israeli attempts to mollify Sweden, such as through the planting of a Bernadotte Forest by the Jewish National Fund in Israel.

    nb. Bernadotte succeeded in rescuing 15,000 people from German concentration camps, including about 8,000 Danes and Norwegians and 7,000 women of French, Polish, Czech, British, American, Argentinian, and Chinese nationalities. The missions took around two months, and exposed the Swedish Red Cross staff to significant danger, both due to political difficulties and by taking them through areas under Allied bombing.
    The Journal of Holocaust Education: “The accusations against Count Bernadotte … to the effect that he refused to save Jews from the concentration camps are obvious lies”.

    huh

    jewishjournal.com – ..-with-jews-you-lose-..
    timesofisrael.com – with-jews-we-lose-..

  2. De Irgun was zelfs bereid om met de nazi;s samen te werken wanneer deze het stichten van een joodse staat in Palestina zouden steunen.
    Zie 51 Documents: Zionist Collaboration with the Nazis van Lenni Brenner

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in