Volgens het laatste EU-asielrapport was er in 2019 een record van 740.000 asielaanvragen in de EU, een stijging van 11 procent. Bovendien zijn bijna een miljoen asielaanvragen van de afgelopen jaren nog steeds niet afgehandeld. Brussel zegt: Het asielrecht moet humaner en flexibeler worden.
De meerderheid van de asielzoekers zijn economische migranten. In tegenstelling tot in 2015 sijpelen ze nu gestaag door naar het grondgebied van de EU, ongemerkt door het publiek, of worden ze rechtstreeks naar honderden ngo-schepen gebracht. De EU heeft hier niets op tegen, schrijft Kornelia Kirchweger op Wochenblick.
Integendeel: de migratie moet efficiënter worden en de betrokken landen zullen daar miljarden euro’s voor terugkrijgen. En terwijl de bewegingsvrijheid van burgers op het hoogtepunt van de Corona-pandemie massaal werd beperkt, bleven asielzoekers al hun rechten behouden, mochten zij (illegaal) EU-grondgebied binnenkomen, asiel aanvragen en voortaan legaal wonen – op kosten van de belastingbetaler.
De meeste asielzoekers per hoofd van de bevolking
(Illegale) Migranten hebben vijf statusopties: Vluchteling volgens het Verdrag van Genève, subsidiaire bescherming, humanitair verblijfsrecht, beperkte bescherming volgens het EU-recht, afwijzing. In deze goed geoliede perpetuum mobile stromen sinds 2015 miljoenen buitenlanders Europa binnen. In 2019 waren er wereldwijd 2 miljoen asielaanvragen, waarvan meer dan een derde in de EU.
Per hoofd van de bevolking heeft de Unie echter de meeste asielzoekers geaccepteerd. In 2019 hebben 740.000 migranten asiel aangevraagd. 140.000 personen werden als illegaal aangehouden, met een toenemende tendens, vooral in de westelijke Balkan. 912.000 asielaanvragen zijn achterstallig ten opzichte van de voorgaande jaren en zijn nog steeds in behandeling.
Meer dan de helft van de aanvragen van 2019 werd ingediend in Duitsland, Frankrijk en Spanje. Voor de zesde keer op rij stond Duitsland aan het hoofd van de EU met 166.000 asielaanvragen. In Spanje is het aantal aanvragen verdubbeld tot 118.000, voornamelijk uit Venezuela. 129.000 personen vroegen asiel aan in Frankrijk, 77.000 in Griekenland.
Voor het eerst sinds 2015 is het aantal asielaanvragen in Italië gedaald – de signatuur van oud-minister van Binnenlandse Zaken Matteo Salvini. Sinds de linkse regering aan het roer staat, stijgen de aantallen weer. Er waren ook meer asielaanvragen in Malta, Cyprus, Ierland, België en Zweden.
Kroatië, Slovenië, Roemenië, Litouwen, Portugal, Slowakije en Tsjechië bleven op een lager niveau. Hongarije wordt niet genoemd. Een kwart van alle asielzoekers in de EU kwam in 2019 uit drie herkomstlanden: 80.000 Syriërs, 61.000 Afghanen en 46.000 Venezuelanen. 5.000 Haïtianen hebben in Frankrijk een aanvraag ingediend. De aanvragen uit Ivoorkust, Eritrea, Libië, Gambia en Soedan lopen terug.
Syriërs, Afghanen, Venezolanen
Van de 740.000 asielaanvragen die in het voorgaande jaar zijn ingediend, zijn er al 585.000 in eerste instantie afgehandeld. Twee derde van hen betrof mannen, een derde vrouwen. Dit komt overeen met de de geslachtsverdeling onder de asielzoekers.
75 procent van alle beslissingen voor internationale bescherming in de EU werden genomen in vijf landen: Frankrijk, Duitsland, Griekenland, Italië en Spanje. In 2019 werd 40 procent van de aanvragen in eerste instantie positief beoordeeld.
Meer dan de helft van de mensen kreeg de vluchtelingenstatus, de rest subsidiaire bescherming of het humanitaire recht van verblijf, dit laatste gold vooral voor de Venezolanen.
De erkenningspercentages schommelden tussen 10 procent, in bijvoorbeeld Tsjechië, en 88 procent in Zwitserland. In België werd ongeveer 32 procent van de Afghaanse aanvragen erkend, in Zwitserland 97 procent.
In Italië is de positieve verwerking van aanvragen uit Nigeria gedaald van 24 procent in 2018 naar 18 procent in 2019 (voormalig minister van Binnenlandse Zaken Salvini trok destijds de noodrem vanwege de Nigeriaanse maffia). In Engeland was het andersom.
Veel verwijzingen, veel bezwaren
In 2019 zijn er tegen ongeveer 313.000 afwijzingen beroep aangetekend, die naar de tweede instantie zijn gebracht. Driekwart daarvan was in Frankrijk, Duitsland en Italië, met een toenemende trend ook in Griekenland en Engeland.
Meer dan een kwart van de bezwaren kwam van Afghanen, Irakezen en Syriërs. In Zweden is het aantal gevallen in de tweede instantie aanzienlijk gedaald, ook in Italië, als gevolg van het optreden van Salvini.
Een miljoen wacht nog steeds
In 2019 waren bijna een miljoen asielaanvragen uit voorgaande jaren nog in behandeling. Daarvan wachten er 540.000 nog steeds op een eerste instantie beslissing. De grootste achterstand is in Duitsland.
In Spanje ontbreekt het in 69 procent van de gevallen aan een beslissing, in België 49 procent, in Frankrijk 41 procent en in Griekenland 38 procent. In Spanje zijn 54.000 zaken uit het verleden nog steeds niet afgehandeld.
De wachtlijst per land van herkomst: Afghanen, gevolgd door Syriërs en Irakezen. Voor deze groep is de grootste wachtrij in Duitsland en Griekenland.
De instroom moet volgens Brussel humaner en flexibeler!
Kortom het moet sneller en makkelijker worden voor de miljoenen onderweg naar hier, welke voor een mooi leven naar hier komen. De oprechte en werkwilligen ook hier genoemd, iets wat zeker de bedoeling was. Echte asielzoekers, geen probleem!! Maar zeer velen komen naar de EU voor een best leven, veel geld, huis, telefoon, inrichting en gezinshereniging. En zoete lieve Gerritje mag straks tot zijn 68 blijven werken om de zielige handophouders te blijven betalen.
En zeg er als autochtoon maar niets van! Want onmiddellijk wordt de racisme kaart getrokken, vooral de zonnig denkende deugmens en het linkse collectief heeft hier een naar handje van!.
Onze kinderen mogen 10 tot 15 jaar wachten op een huurwoning, de nieuwkomers gaan allemaal voor. En het gaat maar door! Allemaal te danken aan het geweldige Brussel en onze EU.