De toekomst van de wereld volgens Vladimir Poetin

Het is niet mijn bedoeling hieronder Vladimir Poetin te verheerlijken, die tijdens zijn gesprek met Klaub Schwab (oprichter van het World Economic Forum) in Sint-Petersburg in november 2019 volgens een persbericht van het Kremlin het volgende zei: “We hebben altijd betrekkingen gehad met uw forum, en we zullen het blijven steunen,” schrijft Hans-Jürgen Geese.

Naar mijn mening zou men kunnen stellen dat Poetin onder één hoedje speelt met deze maffia-organisatie. De politiek in deze tijd lijkt niets meer te zijn dan een cynisch machtsspel vol bedrog, waarbij alles veroorloofd is dat de machthebbers van deze wereld naar hun uiteindelijke doel van de zo geroemde Nieuwe Wereldorde leidt. Ik moet echter vermelden dat op de website van het Forum inmiddels geen Russische namen meer voorkomen onder de leden van de “young global leaders”.

Mijn sympathie voor Rusland komt voort uit de verhalen van mijn vader, die jaren na de oorlog zonder wrok uit Siberië terugkeerde, ondanks de gruwelijkheden die hij moest doorstaan, en die mijn nieuwsgierigheid voor dit land en zijn volk heeft gewekt. Daarom heb ik Russisch geleerd, de Russische geschiedenis intensief bestudeerd, het land bezocht en vandaag ben ik ervan overtuigd dat Rusland in de huidige situatie het laatste bastion is van de westerse beschaving, een beschaving die na meer dan 500 jaar overheersing in verval is geraakt en bezig is zichzelf op te heffen.

Duitsland is het meest opvallende voorbeeld: zelfmoord als bedrijfsmodel. Amerikanen hebben niets dan minachting voor hun favoriete leerling en favoriete vazal. De rest van de wereld schudt het hoofd in onbegrip. De grote Amerikaanse historicus Carroll Quigley verwoordde de situatie in zijn werk “Tragedy & Hope” als volgt: “Het lot van Duitsland is een van de meest tragische in de hele menselijke geschiedenis. Zelden heeft een natie met zoveel talent en grootse prestaties zichzelf en anderen zoveel rampspoed gebracht.” Poetin weet dit allemaal, en ik weet zeker dat de man nog steeds een zwak heeft voor Duitsland. Waarom? De verklaring is eenvoudig: wanneer u in een vreemd land hebt gewoond en de taal hebt geleerd, groeit uw sympathie voor de mensen en hun cultuur. Daarom zal ik u aan het eind van dit artikel vertellen hoe gemakkelijk het zou zijn om Rusland en Duitsland weer bij elkaar te brengen. Ervan uitgaande dat Duitsland erin slaagt zich te bevrijden van de totale onderwerping aan de Amerikanen.

Valdai, 27 oktober 2022

Ik ben het eens met de commentatoren die beweren dat de toespraak van Poetin op 27 oktober 2022 ooit zal worden gezien als het begin van een keerpunt. Ik denk dat het ook mogelijk is om te zeggen dat er momenteel geen enkele politicus in de westerse wereld is die qua kennis en intelligentie in de buurt komt van Poetin. Wat op zich al de hele malaise van het Westen blootlegt. Onze politici zijn niets meer dan clowns die een zekere amusementswaarde verspreiden. Ze hebben niets te zeggen. Competentie is totaal afwezig.

In Engeland hadden we onlangs de clown Boris Johnson in de rol van premier; toen probeerde Liz Truss het een paar weken, ongekozen, maar wat maakt het uit; en nu kletst een miljardair met de naam Rishi Sunak in Downing Street, ook ongekozen, in een zogenaamde democratie, maar wat maakt het uit? Een man van Indiase afkomst. Winston Churchill zou de wereld niet meer begrijpen. Een hindoe als leider van een christelijke cultuur.

Als dat geen indicatie is van een keerpunt in de tijd. In het Westen wordt momenteel alles wat ons ooit dierbaar was, vernietigd om vervolgens op de rommelmarkt van de geschiedenis als een goedkoop aanbod aan de hoogste bieder te worden verkocht. De belangrijkste koper is China, dat Rusland steunt in zijn strijd tegen het wapengekletter uit het Westen. Als u de propaganda van de media volgt en de idiotie die daar wordt gevierd, kunt u alleen maar uw hoofd in wanhoop vasthouden bij. Het Westen is afgedaan. Helemaal. En het Oosten?

In Azië leven zij de filosofie van de Tao, die de natuurlijke orde van de wereld leert: “Een mens is een mens”. “Een vrouw is een vrouw”. “Goed bestuur kan alleen voortkomen uit goed en competent leiderschap”. “Een boer is belangrijker dan een handelaar”. “Buitenlanders verstoren de natuurlijke orde”. Mensen in Azië wisten dit 3000 jaar geleden al. En wij, wij gaan prat op democratie, maar het is geen democratie. Er is geen spoor van natuurlijke orde en harmonie. De hysterische, perverse mensen in het Westen proberen uitdagend de natuurlijke orde van de wereld op zijn kop te zetten en verwachten dat een dergelijke omkering van de regels van de natuur goed zal aflopen. Fjodor Dostojevski vatte de situatie wijselijk samen: “De tolerantie zal een zodanig niveau bereiken dat intelligente mensen niet meer mogen denken om geen idioten te beledigen.” Dat is een treffende samenvatting van de situatie in het Westen. Zelfs rudimentair logisch denken wordt gecensureerd en bestraft. Poetin heeft te maken met dergelijke wezens.

Poetin verklaarde echter meteen aan het begin van zijn toespraak dat hij “altijd heeft geloofd in de kracht van het gezond verstand”. De man moet daarom worden geclassificeerd als een optimist, omdat hij het Westen blijft aansporen tot een dialoog over de toekomst van de wereld, ondanks alle vergeefse inspanningen gedurende 20 jaar. En vervolgens noemt hij twee van de favoriete onderwerpen van het Westen als lokaas: milieubescherming en klimaatverandering.

Een dialoog tussen gelijken

Poetin gaat slechts kort in op het fundamentele probleem: er moet een dialoog tussen gelijken komen. Eigenlijk een onmogelijkheid. Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie hebben de Amerikanen zichzelf immers uitgeroepen tot de soevereine alleenheersers op aarde, en zij zijn er nog steeds van overtuigd dat alleen zij de waarheid in pacht hebben en dat alleen zij de noodzakelijke macht hebben om de wereld te sturen en te leiden volgens hun messiaanse ideeën. Desnoods met geweld.

Na de Russen sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog te hebben gedemoniseerd, zullen de Amerikanen het nu uiterst moeilijk vinden om deze zogenaamd slinkse en gevaarlijke mensen als gelijkwaardige gesprekspartners te erkennen. We weten allemaal dat de kwaadaardige Poetin regelmatig Amerikaanse verkiezingscampagnes beïnvloedt en verantwoordelijk is voor elk ander kwaad dat Amerika overkomt. Hollywood heeft duizenden films geproduceerd waarin de rollen altijd duidelijk waren. En nu is dat ineens allemaal niet meer geldig? In de simplistische wereld van de Amerikanen is het leven op aarde een strijd tussen goed en kwaad, waarbij de Amerikanen altijd het goede vertegenwoordigen. Hun hele wereldbeeld zou instorten als de Rus werkelijk hun gelijke zou blijken te zijn en bovendien een nobel wezen.

De beschaving van het Westen is niet het non plus ultra van de evolutie.

Vladimir Poetin beweerde zelfs dat het werk van de Amerikaanse politicoloog Francis Fukuyama, het in 1992 gepubliceerde boek “Het einde van de geschiedenis”, waarin het westerse, zogenaamd liberale kapitalisme als de uiteindelijke winnaar van een evolutie van de geschiedenis wordt aangemerkt, verkeerd was.

En dat niet alleen. De Russische president spreekt in feite over “het verval van het creatieve potentieel van het Westen en de wens van het Westen om het verlangen naar vrije ontwikkeling van andere beschavingen te beperken en te blokkeren”. En hij zegt dit alles zonder agressiviteit, maar nuchter en zakelijk, alsof hij gewoon een feit vaststelt. En laten we eerlijk zijn: wie zou hem willen tegenspreken? Kijk maar om u heen in Duitsland. Of in de vervallen straten en sloppenwijken van de Amerikaanse metropolen. Het eindproduct, de zegen, na 300 jaar kapitalisme. Het grandioze Westen, geleid door een zwakke, geestelijk gestoorde Joe Biden. Wat een vloek!

Het pijnlijke besef van het Westen

Een van de prettige dingen van de heer Poetin is dat hij niet om de hete brij heen draait. Hij weet natuurlijk dat het Westen het moeilijk zal vinden om zijn dominantie van 500 jaar op te geven en te integreren in een gemeenschap van gelijken. Het Westen heeft immers al die eeuwen veroveraars en missionarissen de wereld ingestuurd om deze te onderwerpen. En plotseling moet dat allemaal niet meer tellen?

Er is waarschijnlijk een heftige gebeurtenis voor nodig, een zeer pijnlijke gebeurtenis, die de mensen in Europa bijna van de ene dag op de andere zal veranderen. De komende winter in Europa kan zo’n gebeurtenis zijn. Er bestaat een reëel gevaar dat bijvoorbeeld Duitsland niet meer als industrieland kan bestaan. Veel bedrijven zullen failliet gaan. Veel bedrijven zullen naar het buitenland verhuizen. Wat blijft er over?

Een ontwikkeling die in 1990 misschien niet zo gemakkelijk te doorzien was, heeft zich eindelijk daadwerkelijk voorgedaan: door niet langer concurrerend te zijn, door niet langer door het communisme te worden uitgedaagd tot het westerse economische model, werd het Westen lui en traag en meedogenloos. Deze zieke mensen in het Westen, geplaagd door zelfgenoegzaamheid, arrogantie en hebzucht, die in toenemende mate ook resulteert in de uitbuiting van hun eigen volk, zijn geschokt om zo’n 30 jaar later te ontdekken dat er nog steeds alternatieven zijn voor het kapitalisme. Wie had dat gedacht? De ondernemersklasse heeft dit nu ingezien en trapt er lustig op los om zich aan te passen, om zich te onderwerpen aan nieuwe meesters die hen winst beloven. De rest van de bevolking dommelt half slapend door het leven, in de hoop dat het allemaal niet zo slecht zal aflopen.

De creativiteit van andere culturen

In zijn toespraak stak Poetin de draak met het beschavingsmodel van het Westen, dat volgens hem vooral gericht is op economische belangen. Citaat: “Het doel is uiteindelijk heel primitief. Het Westen verkondigt de universele waarde van zijn cultuur en wereldbeeld. Ook al zeggen ze het niet zo openlijk, wat ze in feite vaak doen, toch gedragen ze zich alsof het een feit is, en het beleid dat ze voeren is erop gericht te laten zien dat deze waarden onvoorwaardelijk moeten worden aanvaard door alle leden van de internationale gemeenschap.” Dat is wat je noemt klare taal. Poetin wijst er vervolgens op dat de bewering van onfeilbaarheid, dat geloof in onfeilbaarheid een gevaar is voor de rest van de wereld. Dat kan voor u en mij zinvol zijn. Maar niet voor de Amerikanen.

Hier komen we bij het cruciale punt dat eigenlijk een trieste ironie van de geschiedenis onthult. Sinds de ontdekking van Amerika zijn er miljoenen Duitsers, Russen, Italianen enz. naar Amerika geëmigreerd, vaak omdat zij een vrijer leven wilden leiden. En toen kwamen deze Europeanen, die zich nu Amerikanen noemden, naar Europa om Europa te onderwerpen. Kunt u mij uitleggen waar precies de vooruitgang moet zijn? Ze hadden allemaal thuis moeten blijven of terug moeten komen.

Net zoals de soevereine Chinezen 600 jaar geleden deden. In 1421 stuurden de Chinezen een gigantische vloot op wereldreis om te zien wat er in de rest van de wereld gebeurde. In 1423 keerde de vloot terug. De vloot werd vervolgens vernietigd. Waarom? De Chinezen hadden ontdekt dat hun wijsheid en kennis ongeëvenaard was in welk land ter wereld dan ook. Waarom zouden ze zich dan druk maken om deze buitenlanders? Ziet u, dit is zelfvertrouwen. Dat is cultuur.

Het probleem met Amerikanen is dat zij de wereld alleen bekijken in termen van materiële criteria. En dan verdoezelen ze al het achterbakse van hun acties met een soort menselijke, bijna missionaire, prietpraat om hun misdaden te rechtvaardigen. Met het zwaard in de hand zijn ze de afgelopen 120 jaar over de wereld gedaald om te nemen wat ze wilden. Maar nu, in het jaar 2022, staat iemand hen in de weg die nobel maar krachtig zegt: “Genoeg!”.

Poetin verzekert ons dat de Russen niet van plan zijn alle onzin te importeren die momenteel in het Westen in de mode is, maar die niets te maken heeft met het begrip van de mens in de Russische cultuur. Citaat: “Als de westerse elites geloven dat mensen en hun samenlevingen accepteren wat voor mij vreemde en moderne ideeën zijn, zoals tientallen geslachten en parades van homoseksuelen …, laat ze dan doen wat ze willen. Maar ze hebben niet het recht om anderen te bevelen hun gedrag te volgen.”

De Chinezen zullen het ook zo zien. En de Indiërs ook. Bovendien: de Russen, de Chinezen, de Indiërs, de Iraniërs, de Brazilianen, landen in Zuid-Amerika en anderen zullen culturen ontwikkelen die weinig te maken hebben met het pure materialisme van Amerika. Het is misschien mogelijk om de afgestompte kinderen en jongeren in het Westen ervan te overtuigen dat het mogelijk is om van geslacht te veranderen, dat er zogenaamd 72 geslachten zijn en andere grote vernieuwingen, maar of deze baanbrekende bevindingen mensen verder zullen helpen valt misschien te betwisten. Wij zien dergelijke leringen als vooruitgang, terwijl men in andere culturen deze leringen “vies” of pervers of zelfs crimineel noemt en zich ertegen wil beschermen. Laten we zien welke “culturen” uiteindelijk gelijk krijgen.

Duitsland zal nooit een democratie worden

“Iedereen zal gezegend worden volgens zijn eigen vermogen” zei Frederik de Grote en dit advies heeft ook nu nog waarde. Want er is inderdaad een natuurlijke orde. Iemand had deze wijsheid in 1945 aan de Amerikanen moeten voorleggen en erop moeten wijzen dat het volkomen zinloos was om te proberen de democratie aan de Duitsers te verkopen. Dan hadden we ons misschien dit hele democratiecircus kunnen besparen. Want één ding moet duidelijk zijn: er is nooit democratie geweest in Duitsland. Nooit. Tot vandaag. En er zal nooit democratie komen in Duitsland. Vraag: heeft u de indruk dat Duitsers verslaafd zijn aan democratie? Ik bedoel, in de meerderheid? En dan zou men natuurlijk eerst de vraag moeten stellen: kan wat er nu in Duitsland gebeurt democratie worden genoemd, dat wil zeggen, de heerschappij van het volk? Laten we eerlijk zijn.

En hoe zit het met Rusland? Zou u Rusland een democratie noemen, waar alles draait om de wil van het volk? Eerlijk? Rusland is in dit opzicht als Duitsland: er is nooit een democratie geweest in Rusland, er is op dit moment geen democratie in Rusland en het is onwaarschijnlijk dat er een democratie zal komen in Rusland. Waarom? Omdat ze geen democratie willen.

De Duitsers willen ook geen democratie. Ze durven het alleen niet openlijk te zeggen. Er had na 1945 een wonder moeten gebeuren om van de Duitsers democraten te maken. Maar het wonder gebeurde niet. Alleen de naïviteit van de Amerikanen met hun zendingsijver (om het vriendelijk uit te drukken) kon op het idee komen om de Amerikaanse versie van democratie op te leggen aan deze Duitsers zonder enige democratische traditie. Om vervolgens een verstarde kanselier Adenauer met zijn nazi-opvolging te installeren als heerser van deze nieuwe democratie.

Hoe we lachten. Na de autocraat Adenauer hadden we vervolgens een hele verzameling soortgelijke geesten die langer regeerden dan een zekere Hitler en die allemaal niet de minste intentie hadden om de democratie in Duitsland in te voeren. Sluit uw ogen en blijf zeggen: “Duitsland is een democratie, Duitsland is een democratie.” Vraag Poetin. Hij zal u de waarheid vertellen. Hij weet dat Duitsland niets meer is dan de poedel van de VS, in schande gehuld als een vermeende democratie. De media verkondigen dit elke dag. Ziet niemand dat? Nee, de mensen zijn dom en eten op waar ze van beschuldigd worden. Maar de Amerikanen zouden dat moeten begrijpen!

Geschiedenis is geen hersenschim

Nee, geen kans. Amerikanen hebben geen geschiedenis, dus ze hebben geen idee waar ik het over heb. Amerika begon met 13 staten en heeft vervolgens de rest gestolen of gekocht en bestaat nu uit 50 staten. De samenstelling van de Amerikaanse bevolking is en blijft veranderen. 1850: 25 miljoen, 1900: 75 miljoen, 1930: 125 miljoen, 2021: 332 miljoen. De mensen daar hebben geen gemeenschappelijk verleden. Zij brachten hun culturen in het land. Zij brachten hun talen het land binnen. In Californië spreken tegenwoordig meer mensen Spaans dan Engels. Ik laat het hierbij. Feit is: Amerika kan geen cultuur hebben.

Heeft Rusland een geschiedenis en cultuur? Heeft Frankrijk een geschiedenis en cultuur? Heeft Engeland een geschiedenis en cultuur? Heeft Duitsland een geschiedenis en cultuur? U hebt gelijk: stomme vragen.

Vladimir Poetin begrijpt dit natuurlijk. Het is ronduit belachelijk om de vermeende cultuur van Amerika te vergelijken met de cultuur van China of India, die duizenden jaren teruggaat.

Het cruciale punt is, eenvoudig gezegd, dat cultuur in de botten van mensen zit of in hun genen. Het collectieve geheugen is een essentieel onderdeel van het menselijk bestaan. En het collectieve geheugen en de geschiedenis van de Chinezen zullen deze natie niet naar de democratie leiden, zoals Nixon en Kissinger voor ogen hadden. Het waren fantasten. Je zou ook kunnen zeggen dat het gekken waren, dromers. Poetin leeft echter in de echte wereld, en hij heeft er geen probleem mee dat Saoedi-Arabië geen democratie is, noch zijn de Russen van plan hun idee van gelukzaligheid op te leggen aan welk land dan ook.

Pluraliteit kweekt creativiteit

Het is beangstigend dat uitgerekend Poetin het Westen deze waarheid in de oren moet slaan. Noch de Duitse, noch de Amerikaanse, noch de Russische natuur zal de wereld heel maken. De tragiek van de geschiedenis van de zogenaamde ontdekkingen en veroveringen van de afgelopen 500 jaar is dat deze mensen uit het Westen er vast van overtuigd waren dat hun cultuur superieur was aan alle andere culturen. Toch hebben ze niet eens geprobeerd zich met de andere culturen in te laten. Het had hen moeten opvallen dat hun “voordeel” slechts verband hield met een materiële vooruitgang die hen deze verschrikkelijke wapens had opgeleverd. Pas nu, na al die jaren, na al die moord en uitbuiting, beseffen de mensen in het Westen langzaam dat zij de wereld groot ongeluk hebben gebracht en dat die andere landen niets liever willen dan door hen met rust gelaten worden. Dat is alles wat Rusland wil. Dat is alles wat China wil. Ze willen niets veroveren. Ze willen niet zijn zoals wij: geesteszieken die moorden en de wereld plunderen.

Dus alles wat de Amerikanen zouden moeten doen is hun strijders, hun flitsende wapens en alle andere spullen op schepen laden en naar huis varen. Dan zou de oorlog in Oekraïne voorbij zijn, net als de oorlog in Syrië en andere delen van de wereld. Het paradijs zou niet uitbreken, maar de wereld zou zich eindelijk kunnen concentreren op de ontwikkeling van echte vooruitgang en zich niet hoeven af te vragen wat Uncle Sam nu weer aan het uitbroeden is en waar de volgende oorlog zal plaatsvinden.

Dat is precies waar Poetin naartoe wil. In alliantie met China en anderen. Nee, ze willen niets veroveren. Zij willen gewoon in vrede en vrijheid leven volgens de tradities van hun cultuur. Niets meer. Het tijdperk van megalomanie is voorbij. Misschien krijgt de mens binnenkort daadwerkelijk de kans om uit te vinden wat er werkelijk in hem zit, wie en wat hij werkelijk is en in hoeverre geluk op aarde daadwerkelijk kan worden bereikt.

Poetin sprak als volgt of iets dergelijks. U kunt de rest van zijn toespraak zelf lezen.

O ja, dat vergat ik bijna: toen Duitsland en Frankrijk na de Tweede Wereldoorlog besloten een einde te maken aan de vijandschap tussen de naties, gingen wij naar Frankrijk om de mensen te leren kennen. Wij jongeren werden opgeroepen om onze bijdrage te leveren. We hebben Frans geleerd. Wij reisden naar Frankrijk. Wij hadden daar vrienden en vriendinnen. En de Fransen kwamen naar Duitsland. Frans-Duitse partnerschappen tussen gemeenschappen. Zo eenvoudig. En dat is precies hoe het met Rusland zou kunnen gaan. Laat de politici erbuiten. Mensen moeten niets anders zijn dan mensen. Zo eenvoudig!

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Poetin bespot de onbekwaamheid van de VS

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: