We leven op dit moment in een tijd waarin natiestaten in het hele “Westen” van binnenuit vernietigd worden door een hele reeks kunstmatig opgewekte geestelijke aandoeningen. Maar in plaats van de groeiende aantallen patiënten die aan deze aandoeningen lijden de psychiatrische behandeling te geven die ze verdienen, door ze te isoleren van de maatschappij en ze middelen te geven om hun lijden te verlichten, is er een tegenovergestelde strategie aangenomen. Jongens en mannen die denken dat ze vrouwen, katten, kikkers, vogels of wat dan ook zijn; meisjes en vrouwen die denken dat ze Tarzan zijn, hermafrodieten die hun anatomische details willen laten zien, worden serieus genomen door medische specialisten die snel geld willen verdienen door geslachtsorganen en secundaire geslachtskenmerken af te snijden of ingewikkelde plastische chirurgie uit te voeren in een poging het werk van de natuur te imiteren, schrijft Hans Vogel.
Niet alleen deze patiënten zijn ziek, maar ook al die meewerkende psychiaters en chirurgen, evenals de rechters en politici die hen toestaan hun medische eed te verzaken. Het groeiende aantal anti-blanke racisten die, onder het mom van anti-racisme, op rooftocht gaan om hun medeburgers te plunderen, te vernietigen, te verkrachten en te doden, wordt ook door de heersende klassen in het “Westen” aangespoord. Hetzelfde geldt voor al die klimaatgekken daarbuiten, de mensen die echt geloven dat ze door hun acties de heliogene klimaatverandering kunnen stoppen. Het zijn allemaal stormtroopers in dienst van de elites die erop uit zijn om de economie, de maatschappij en de natiestaat te vernietigen.
De elites in de Europese natiestaten, en ook in de VS en Canada, vallen de natiestaat van alle kanten aan. Ze hebben het concept van “multiculturalisme” omarmd en moedigen massa-immigratie aan uit met name Midden-Amerika, het Caribisch gebied, Afrika, het Midden-Oosten en Centraal-Azië. In wezen uit plaatsen waarvan de inwoners niets gemeen hebben met de meerderheden in Europa en Noord-Amerika, afgezien van het feit dat ze twee benen, twee handen en een hoofd met enkele functionerende hersencellen hebben. Dat is ongeveer alles wat ze gemeen hebben. De golf van gelukszoekers uit de Derde Wereld is nu een ware tsunami geworden die de normale samenleving in veel steden en dorpen al verstikt.
De natiestaat wordt echter al veel langer van buitenaf aangevallen, vooral in Europa. De Tweede Wereldoorlog, de verovering door de VS en de Sovjet-Unie en de naoorlogse wederopbouw hebben ernstige deuken geslagen in de nationale soevereiniteit van alle Europese staten.[1] Al deze staten waren natiestaten of beweerden dat te zijn. De VN, de OESO, de NAVO, de EU, het IMF, de Wereldbank en het Internationaal Strafhof in Den Haag, allemaal organisaties die geheel of gedeeltelijk gefinancierd en geleid worden door de regering van de VS, al dan niet met medewerking van Wall Street, hebben de restanten van de nationale soevereiniteit in Europa verder uitgehold.[2]
Misschien denken die elites dat het mogelijk is om weer op te bouwen wat ze nu aan het vernietigen zijn, maar aangezien het zeer waarschijnlijk is dat het kapitalisme zelf dood is, valt het zeer te betwijfelen of de natiestaat gereanimeerd kan worden. In dit verband kan het nuttig zijn om eens nader te bekijken wat de natiestaat is en hoe deze is ontstaan.
Dit is het duidelijkst te zien in de bakermat van de natiestaat, namelijk Europa en Amerika. We mogen ook niet vergeten dat de natiestaat altijd een nogal gammele structuur is geweest, vol tegenstrijdigheden en ongerijmdheden. Er kan gezegd worden dat vandaag de dag de enige staat die nog steeds nadrukkelijk beweert een natiestaat te zijn, en die dat op een agressieve manier doet, met alle middelen die tot zijn beschikking staan en daarbij geen enkel middel of methode schuwt, de staat Israël is.[3] In die zin is het echt een anachronisme, aangezien de leidende staten in de wereld van vandaag bijna per definitie multinationale, multi-etnische en multireligieuze amalgamen zijn: de Verenigde Staten, Rusland, China en India. Op de tweede plaats staan Indonesië, Pakistan, Nigeria, Zuid-Afrika, Brazilië, Turkije en Iran. Natuurlijk hebben deze staten, met wisselend succes, geprobeerd en blijven ze proberen om een soort volgzame onderdanen te vormen. De traditionele natiestaat is daarom ipso facto de vijand van deze nogal caleidoscopische staten. Voor hen is het prima als de lokale bevolking hun inheemse brabbeltaal wil spreken of in hun folkloristische klederdracht rond een of andere paal wil dansen, zolang ze maar onvoorwaardelijk het primaat accepteren van wat de keizerlijke hoofdstad verordent.
Naties en nationalisme
Sinds het begin van de negentiende eeuw was natievorming van cruciaal belang in Europa en Amerika. Dit had te maken met het einde van het zogenaamde Ancien Régime in samenhang met de Franse Revolutie van 1789. Terwijl de meeste delen van Europa en Amerika (op een paar republieken na, in Nederland, Zwitserland en Venetië) politiek bij elkaar werden gehouden door monarchale structuren, moesten er vanaf dat moment andere methoden van politieke organisatie worden bedacht. Zo ontstonden de moderne naties. Als dit monarchieën waren, waren ze meestal verankerd in geschreven grondwetten, die de status van monarchen fundamenteel veranderden.
Sommige landen in de Oude Wereld waren al tijdens de Middeleeuwen een natie geworden. In het middeleeuwse Frankrijk was Parijs het centrum van de natievorming, waarin de monarchie een centrale plaats innam. De monniken van het klooster Saint-Denis bij Parijs zorgden voor de propaganda en werkten een nationale mythe uit rond de koninklijke familie en de heilige aard van de koning.[4] De officiële geschiedschrijving benadrukte zo de eenheid van de staat, koninklijk gezag, religie en historisch bewustzijn. Maar afgezien van Frankrijk en Engeland waren maar weinig landen in staat geweest om zichzelf om te vormen tot naties: politieke structuren met één dominante taal, één religie en, nog belangrijker, één loyaliteit. Die loyaliteit was aan de monarch, de vermeende incarnatie van nationale waarden. Hoe minder kracht er nodig was om deze politieke drie-eenheid af te dwingen, hoe sterker de staat, of natie. In Frankrijk en Engeland waren uitdagingen aan deze pijlers van nationale eenheid met succes afgeweerd, zoals bijvoorbeeld tijdens de godsdienstoorlogen in de zestiende en zeventiende eeuw. Tijdens de Atlantische revolutie (of democratische revolutie, in de woorden van de Amerikaanse historicus Robert Palmer) tussen 1750 en 1850 kwamen er aan beide kanten van de Atlantische Oceaan steeds meer “naties” en landen die deden alsof ze naties waren. Pas na 1945 heeft de wereld een vergelijkbare plotselinge toename van nieuwe naties, of vermeende naties, gezien.
Alle naties worden geconfronteerd met bepaalde gemeenschappelijke problemen, waarvan het belangrijkste de noodzaak is om de loyaliteit van de burgers veilig te stellen. Antonio Gramsci wees erop dat wat hij hegemonie noemde, opgebouwd en vervolgens in stand gehouden moest worden met behulp van loyale ambtenaren, bureaucraten en intellectuelen.[5]
Hoe sterker de hegemonie, hoe minder brute kracht er nodig is om een bepaalde politieke constructie, staat of natie in stand te houden. Er kan zelfs gezegd worden dat zodra een staat erin geslaagd is om zijn burgers loyaliteit te laten internaliseren en loyaal gedrag te laten vertonen, de staat een natiestaat of natie wordt. Ontluikende staten moeten zich verzekeren van een voldoende breed draagvlak onder de bevolking om te kunnen overleven.
De literatuur over nationalisme en verwante onderwerpen zoals natie, nationale identiteit, natievorming, nationaliteit en patriottisme is enorm uitgebreid. Ontelbare historici, antropologen, politicologen, sociologen en allerlei niet-specialisten hebben hun tijd besteed aan de analyse van deze onderwerpen.[6] De literatuur kan grofweg verdeeld worden volgens de manier waarop de auteurs het proces van nationale vorming zien. Sommigen zien het als een natuurlijk en organisch proces dat spontaan plaatsvindt in een bepaald stadium van de historische ontwikkeling in een bepaald land of algemeen gebied. Anderen onderschrijven het idee dat een natie kunstmatig is, en als zodanig het product van een bewuste inspanning van een heersende klasse om een natie op te bouwen. Men zou de eerste de idealistische of romantische school kunnen noemen, de tweede de materialistische school. De laatste gaat ervan uit dat er eerst een staat is, een politieke entiteit, die vervolgens een natie creëert, of helpt creëren. Deze opvatting is onlosmakelijk verbonden met nationalisme. De andere redenering stelt dat er eerst nationaal gevoel, of nationalisme, is dat vervolgens leidt tot de vorming van een afzonderlijke natie. De natie brengt op zijn beurt de staat voort.
De romantische school vindt zijn oorsprong in de zestiende-eeuwse Franse filosoof Jean Bodin, en meer in het bijzonder in de Duitse achttiende-eeuwse romantische denkers Gottfried von Herder en Johann Gottlieb Fichte. Herder leerde dat een volk (Volk) een geheel eigen karakter had, en dat dit speciale karakter al in de oertijd gevormd was. Hoe zuiverder zo’n Volk, hoe beter. In Herders ogen was taal identiek aan het Volk. Zijn ideeën bleken heel aantrekkelijk voor onderworpen Centraal-Europese volkeren in de loop van de negentiende eeuw, en in het begin van de twintigste, in hun streven naar nationale onafhankelijkheid.[7] Federico Chabod geeft een goed verslag van de manier waarop het nationalisme verbonden raakte met een toegenomen bewustzijn van de natuur en het individu. Dit wordt geïllustreerd met het voorbeeld van Duitstalig Zwitserland in het midden van de achttiende eeuw.[8] In de negentiende eeuw voelden de Franse historici Jules Michelet en Edgar Quinet zich aangetrokken tot Herders stelling over de individualiteit van een volk. Recentelijk heeft een van de meer welsprekende voorstanders van deze gedachtegang betoogd dat de neiging om een natie met een taal te identificeren aantrekkelijk was vanwege het algemene gemak.[9] In de twintigste eeuw hebben Duitse emigratiegeleerden belangrijke bijdragen geleverd aan de studie van het nationalismeprobleem. Frederick Hertz heeft het debat opnieuw gedefinieerd door meer factoren te introduceren dan alleen de “natuurlijke” nationale identiteit. Voor hem was nationaal bewustzijn het belangrijkste criterium voor nationaliteit, maar hij beschouwde religie, economische belangen, natuurlijke grenzen en historische rechten als krachtige ondersteunende elementen. Hans Kohn gaf zijn behandeling van het onderwerp een ideologische draai. Als romanticus verdeelde hij het nationalisme in twee basisvariëteiten, een westers en een niet-westers type. Het westerse type zou politiek, rationeel, pluralistisch en vrijheidslievend zijn, terwijl het andere type cultureel, irrationeel, autoritair en collectivistisch zou zijn. Het eerste type was te vinden in de staten aan de noordelijke Atlantische Oceaan, het tweede in Centraal-Europa en overal elders. Het behoeft geen betoog dat de opvattingen van Kohn duidelijk echo’s waren van de ideologische strijd tussen democratie en fascisme in de Tweede Wereldoorlog.[10] Andere belangrijke romantici zijn Luigi Sturzo, die de collectieve persoonlijkheid van een natie ziet als de weerspiegeling van de collectieve volkswil, en Carlton Hayes, die op dezelfde manier denkt als Kohn. Net als Herder beschouwt Hayes taal als de basisbepalende factor van de natie.[11] De fundamenteel romantische interpretatie van wat een natie is, wat een natiestaat maakt, heeft opnieuw aan populariteit en bekendheid gewonnen onder academici, met name Anthony D. Smith.
Van het “materialistische” denken kan gezegd worden dat het zijn oorsprong vindt bij Jean-Jacques Rousseau en zijn sociaal contract. Op zich was dit een voortzetting van het eeuwenoude idee, voor het eerst naar voren gebracht door Aristoteles, over de vrijwillige vereniging van een groep personen en dorpen tot een grotere eenheid, om zo de gemeenschappelijke zaak te bevorderen. Uitschieter onder de negentiende-eeuwse uitingen van dit idee is de Franse historicus Ernest Renan, die betoogde dat de natie intrinsiek subjectief was, en dat de leden van een natie in feite een “dagelijks referendum” hielden, waardoor de werkelijke banden die de samenleving en de staat samenhielden, werden versterkt.[12]
Onder degenen die in het bijzonder aandringen op het kunstmatige karakter van de natie, nemen marxisten een prominente plaats in. Karl Marx en Frederick Engels hebben vaak impliciet de gangbare negentiende-eeuwse romantische opvatting aanvaard dat de wereld verdeeld was in naties, elk met zijn eigen specifieke identiteit. Marx verwijst in de Achttiende Brumaire bijvoorbeeld herhaaldelijk naar een Franse natie die zich afzet tegen de machinaties van de bourgeoisie en Napoleon III. Het is echter nergens duidelijk wat Marx als die natie beschouwde. Volgens het marxistische socialisme zijn het de eigenaars van de productiemiddelen in een bepaald gebied, de bourgeoisie, die ernaar streven natiestaten te vormen om een exclusieve markt voor hun producten te creëren. Omdat naties daarom in wezen economische entiteiten zijn, stelde Marx dat naties en nationalisme uiteindelijk tot een einde zouden komen door de groei van de arbeidersbeweging en internationale solidariteit.[13] In het algemeen beschouwen marxisten de natie echter als de bewuste creatie van een nationale bourgeoisie om haar eigen belangen te bevorderen. De marxistische theorie over natievorming is het meest consequent toegepast door Margit Mayer en Margaret A. Fay. Zij stellen dat economische belangen om een geïntegreerde markt te creëren de Noord-Amerikaanse kapitalisten en de bourgeoisie ertoe hebben aangezet om meer macht, betekenis en inhoud te geven aan het zwakke en ineffectieve federale politieke kader als gevolg van de Amerikaanse Revolutie.[14]
Ook niet-marxisten hebben hun energie gestoken in het aantonen hoe een kleine elite instrumenteel kan zijn in het proces van natievorming. Robert Palmer heeft, als het ware volgens het Gramsciaanse denken, laten zien hoe intellectuelen (leraren, predikers en dergelijke) hielpen bij het verspreiden van een beginnend revolutionair nationalistisch idee, lang voordat de Franse Revolutie plaatsvond.[15] Peter Burke heeft een proces geanalyseerd waarbij populaire ideeën geleidelijk werden verdrongen en vervangen door een officiële cultuur die van bovenaf werd opgelegd. Zo moesten in West-Europa de traditionele ideeën van lokalisme en regionalisme verdwijnen omdat ze in de weg stonden van de oprichting van een effectieve staatsbureaucratie die de algemene trouw van haar onderdanen kon controleren. Op deze solide basis konden moderne regeringen doorgaan met het opbouwen van natiestaten, zoals Eugene Weber heeft aangetoond.[16] De werken van Burke en Weber, waaraan nog de belangrijke bijdrage van Eric Hobsbawm en Terence Ranger moet worden toegevoegd,[17] behoren tot een klein aantal gedetailleerde studies over de vorming van nationale staten en natievorming, die de fundamenteel kunstmatige aard van naties aantonen.
Men kan dus stellen dat een natie bewust gecreëerd wordt door een groep vooraanstaande burgers van een bepaalde politieke entiteit, een land, om een emotionele inhoud te geven aan wat anders een institutioneel kader zonder betekenis zou blijven voor de leden, de inwoners. Hoogstwaarschijnlijk zouden de leidende burgers tot een aristocratie of oligarchie behoren, of in marxistische zin, tot een bourgeoisie. In feite zou veel van het werk van natievorming, dat wil zeggen de formulering of productie van nationalistische ideeën en de productie van artefacten die zogenaamd representatief zijn voor een “nationale geest”, worden uitgevoerd door intellectuelen: universitair geschoolden zoals advocaten, artsen, rechters, ingenieurs en historici, maar ook kunstenaars, dichters, schrijvers, studenten en journalisten.
Europa
Afgezien van Frankrijk en Engeland werden de meeste Europese natiestaten gevormd tussen 1800 en 1950. In de collectieve geest wordt het als vanzelfsprekend beschouwd dat nationale staten en nationale talen en culturen elkaar overlappen. Dit idee is echter fundamenteel onjuist. Natuurlijk hebben alle Europese natiestaten hun nationale taal. Daarnaast zijn er in sommige landen, naast de nationale taal, regionale talen met een officiële status. Tot deze landen behoren Frankrijk (Bretoens in Bretagne en Catalaans in de Roussillon), Nederland (Fries in Friesland), Spanje (Catalaans in Catalonië, Galicisch en Baskisch), Groot-Brittannië (Welsh, Iers en Gaelic), Duitsland (Deens in Sleeswijk-Holstein), Italië (Frans in Aosta, Duits in Trentino, Grieks en Albanees in enclaves in het zuiden), Finland (Zweeds in het zuidwesten), Polen, Oostenrijk, Griekenland, Bulgarije en andere. Eigenlijk zijn alleen Portugal en IJsland min of meer volledig eentalig en met weinig verschil tussen dialecten. Net als in Spanje en Italië hebben regio’s in Rusland waar andere talen worden gesproken vaak een autonome politieke status.
Zwitserland heeft drie nationale talen, namelijk Duits, Frans en Italiaans. België heeft er ook drie: Nederlands, Frans en Duits. Betekent dit dat de Zwitsers en Belgen, afhankelijk van hun moedertaal, Duits, Nederlands, Frans of Italiaans zijn? Verschillende grote Europese talen (Duits, Frans, Italiaans, Nederlands) hebben elk tientallen dialecten. Zelfs het Engels, dat in Groot-Brittannië en Ierland gesproken wordt, heeft tussen de twintig en veertig dialecten. De sprekers van het ene dialect kunnen de sprekers van het andere dialect meestal niet verstaan. Eigenlijk is het vanuit taalkundig oogpunt onmogelijk om het verschil tussen een dialect en een taal te definiëren, het verschil is slechts politiek (“een taal is een dialect met een leger”). Bovendien mogen we niet vergeten dat nergens voor het einde van de 19e eeuw een meerderheid of zelfs maar een meerderheid van de bevolking dagelijks de nationale taal sprak. Het was pas dankzij het verplichte basisonderwijs en de universele militaire dienst dat nationale talen uiteindelijk echt “nationaal” werden. In Italië bijvoorbeeld werd het Italiaans pas in de jaren ’60 echt de meerderheidstaal in het land dankzij de nationale televisie en de auto. Tot op de dag van vandaag verkiezen de meeste Italianen in het dagelijks leven hun lokale dialect boven de officiële nationale taal.
Hoewel Europese natiestaten in de ogen van velen solide constructies zijn, diep geworteld in de geschiedenis en doordrenkt van een robuust nationaal sentiment dat honderden jaren teruggaat. Dit is puur een romantisch idee zonder feitelijke basis.
In de 19e eeuw werd er veel moeite gedaan om de bevolking een soort nationalisme bij te brengen. Interessant genoeg werd dit gedaan door te proberen een band te scheppen met gebeurtenissen en personen uit een heel ver verleden: De Romeinse oudheid. Er werd gesuggereerd dat vermeende nationale kenmerken en deugden terug te voeren waren op een periode die zogenaamd tweeduizend jaar eerder was. Dit kwam erop neer dat men beweerde dat nationale eigenschappen permanent en onveranderlijk waren.
Twee plaatsen waar de Romeinse oudheid als inspiratie diende voor het vroege nationalisme waren Duitsland en Nederland. Duitsland, verdeeld in enkele tientallen koninkrijken, hertogdommen en graafschappen en losjes bij elkaar gehouden door de keizer en de volkstaal, was opgetogen toen in 1425 het manuscript Germania, toegeschreven aan Tacitus, werd ontdekt in de abdij van Hersfeld en vervolgens werd gedrukt en gepubliceerd. In de 15e en 16e eeuw deelden de Nederlanders min of meer de Duitse trots dat ze afstammelingen waren van de dappere Arminius, maar daarna ontwikkelden ze een eigen identiteit. Een andere plaats waar een vroeg nationalisme gebaseerd op de Romeinse oudheid werd ontwikkeld, was Portugal in de 16e eeuw. Hier was de held Viriato (Viriathus in het Latijn), een krijger van het Lusitaanse volk, die in 147 v. Chr. een guerrilla begon tegen de Romeinse bezetting, die vervolgens uitmondde in een open oorlog die er bijna toe leidde dat de Romeinen van het Iberisch schiereiland werden getrapt.
Tijdens de 19e eeuw werd het een soort mode voor Europese staten om in het verre verleden op zoek te gaan naar een held uit een of andere strijd tegen de Romeinen en hem dan om te vormen tot een vroege vertegenwoordiger van nationale deugden en een model voor alle generaties om te volgen. In 1838 werd begonnen met de bouw van een reusachtig standbeeld ter ere van de Germaanse krijgshoofdman Arminius (in het Duits bekend als Hermann der Cherusker), die in 9 na Christus een Romeins leger bestaande uit drie legioenen (ongeveer 30.000 man) in het Teutoburgerwoud versloeg. Door financiële schaarste kon het reusachtige bronzen standbeeld van ongeveer 80 voet pas in 1875 worden voltooid, toen het werd onthuld in aanwezigheid van de Duitse keizer Wilhelm I. In zekere zin was deze laatste datum dubbel belangrijk, omdat slechts vier jaar eerder de verenigde legers van Duitsland Frankrijk hadden verslagen in de Frans-Duitse oorlog. In België werd Ambiorix geïdentificeerd als een geschikte held. Dit was een Gallische hoofdman die in 54 voor Christus probeerde Gallië te bevrijden van de Romeinse bezetting, maar verslagen werd door Julius Caesar. België, dat dringend een nationale held nodig had na zijn politieke onafhankelijkheid in 1830, omarmde Ambiorix van harte. In 1866 werd er een monument voor hem opgericht in de provinciestad Tongeren. In 1865 bestelde de Franse keizer Napoleon III een standbeeld van Vercingetorix, de Gallische leider van de grote opstand tegen de Romeinse bezetting in 52 v. Chr. en die uiteindelijk verslagen werd door Julius Caesar. De Keltische krijgshoofdman werd voorgesteld als de belichaming van alle superieure kwaliteiten die volgens de nationalistische code aan de Fransen werden toegeschreven. Zowel Ambiorix als Vercingetorix, wiens beeltenissen natuurlijk helemaal verzonnen waren, dragen indrukwekkende snorren, die volgens de schaarse documentatie die over die periode beschikbaar is, het typische attribuut van Gallische mannen waren. Rond het einde van de 19e eeuw kreeg Viriato ook zijn bronzen standbeeld (in 1903, in Zamora, Spanje en één in Viseu, Portugal). In Groot-Brittannië, dat sinds 1837 geregeerd werd door Koningin Victoria, werd in 1885 een uitgebreid bronzen monument onthuld dat Koningin Boudicca en haar dochters voorstelde. De Keltische koningin Boudicca had een moedig verzet van de vroege Britten tegen de Romeinse indringers geleid.
Waar geen helden uit de oudheid konden worden opgegraven, werden helden uit latere periodes afgestoft om de klus te klaren. Dankzij het voorbereidende werk van de Duitse dichter Friedrich Schiller en de Italiaanse operacomponist Gioacchino Rossini werden de Zwitsers verblijd met de figuur van Willam Tell, de eenvoudige boer die het tijdens de Middeleeuwen opnam tegen een buitenlandse tiran. In 1895 werd in het kleine provinciestadje Altdorf bij het Vierwoudstedenmeer in Centraal-Zwitserland een uitgebreid monument onthuld dat hem voorstelde.
Italië, dat pas in 1861 na een nogal moeizaam onafhankelijkheidsproces een eenheidsstaat werd, kon niet terugvallen op een inheemse verzetsheld tegen het keizerlijke Rome. Het moest zich daarom tevreden stellen met hedendaagse helden, waarvan de belangrijkste Giuseppe Garibaldi was, die naar behoren geëerd werd met bronzen standbeelden, marmeren platen en straatnamen.
Geen natie en geen nationalisme zonder helden, zoveel is duidelijk. En waar er geen zijn, moeten ze worden opgegraven of verzonnen,
Amerika
Volgens het onderzoek van Elise Marienstras waren religieus geïnspireerde superioriteitsgevoelens prominent aanwezig bij veel van de 17e-eeuwse Europese kolonisten aan de Amerikaanse oostkust. Niet alleen de calvinistische Pilgrim Fathers in New England en de Nederlandse kolonisten in Nieuw-Nederland (New York), maar ook de Lutherse Zweden van Nieuw-Zweden aan de Delaware waren overtuigd van de superioriteit van hun eigen groep. Dit superioriteitsgevoel, vooral met betrekking tot Indianen, zwarten en rooms-katholieken, werd al snel een onderscheidend kenmerk van een soort koloniaal patriottisme en had een beslissende invloed op de eerste manifestaties van een duidelijk Amerikaans nationalisme aan het einde van de 18e eeuw.[18] De Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog, de daaropvolgende strijd om zijn plaats in de wijde wereld veilig te stellen, het conflict met Mexico, de aanwezigheid van een naar het westen opschuivende grens hielpen verder bij het definiëren van het Amerikaanse nationalisme. Er is geen gebrek aan gespecialiseerde studies die dit fenomeen documenteren en bespreken. Een van de meest uitgebreide en grondige is geschreven door Vernon L. Parrington.[19] De organische ontwikkeling van een uniform, universeel geaccepteerd Amerikaans nationalisme werd ruw onderbroken door de “Oorlog tussen de staten”, algemeen bekend als de “Burgeroorlog”, die niet in de eerste plaats werd uitgevochten over de afschaffing van de slavernij, zoals dat een leerstuk van de historische orthodoxie is geworden, maar over de afbakening van de federale en staatsjurisdicties. De spanningen die tot het uitbreken van de oorlog leidden, kunnen vandaag de dag ook in de “Europese Unie” worden waargenomen.
Gedurende meer dan een eeuw na het einde van de burgeroorlog ontwikkelde het Amerikaanse Zuiden een geheel eigen nationalisme, gesymboliseerd door de “Stars and Bars” vlag en overdadige bronzen standbeelden voor generaal Robert E. Lee en andere confederale generaals en politici. In hun schaduw kon de Ku Klux Klan, de nationalistische organisatie van de middenklasse en arme blanken, gedijen.[20] Sinds het einde van de jaren 1950, als gevolg van een onverminderd, steeds intensiever offensief van de burgerrechtenbeweging en haar hedendaagse erfgenamen, met als hoogtepunt de gewelddadige actie van de menigte in de nasleep van de rassenrellen van 2020 na de onopzettelijke dood van George Floyd, zijn veel Confederatensymbolen geëlimineerd, ontmanteld of gewoon vernietigd. De Confederatievlag werd verwijderd van de staatsvlaggen van Georgia en Mississippi. Met andere woorden, het confederale nationalisme moest plaats maken voor een golf van omgekeerde rassenhaat en vooroordelen. Dit nieuwe racisme, dat hand in hand gaat met een aanhoudende vraag naar “gelijke rechten” voor allerlei nieuw verzonnen seksuele en raciale identiteiten, werd door de regering Biden tot onderdeel van de Amerikaanse nationale ideologie verklaard. Het is duidelijk dat de regering heel duidelijk wil maken dat ze zwarten en mensen met allerlei seksuele afwijkingen en problemen wil laten begrijpen dat ze hen als een deel van het Amerikaanse volk beschouwt, wat natuurlijk volstrekt overbodig is omdat in de Onafhankelijkheidsverklaring staat dat “alle mensen gelijk geschapen zijn”.
Toch is een speciale behandeling voor bepaalde groepen niet nieuw in de VS. Iets soortgelijks werd in 1907 gedaan toen Columbus Day werd uitgeroepen tot een federale wettelijke feestdag, vooral om de steeds groter wordende aantallen Italianen en Italiaanse Amerikanen het gevoel te geven dat ze deel uitmaken van het Amerikaanse volk. In de jaren 1900-1914 vestigden zich drie miljoen Italianen in de VS, waarmee zij een van de belangrijkste contingenten immigranten waren.
De reden waarom de transgender- en ‘woke’-agenda’s nu worden gebruikt als integratie-instrumenten (en dus noodzakelijkerwijs ook als middel om verdeeldheid te zaaien onder oudere en meer traditioneel ingestelde generaties) kan zijn dat het heldenverhaal van de Tweede Wereldoorlog versleten en afgezaagd is. Het verhaal zelf is afgedaald tot een soort gewelddadige vaudeville, tot het punt dat een film als Quentin Tarantino’s Inglourious Bastards de grenzen van wat nog geloofwaardig is overschrijdt.
Nationalisme is lang beschouwd als een van de sleutels tot het begrijpen van de Latijns-Amerikaanse politiek en geschiedenis. Talloze auteurs hebben hun energie gestoken in studies over dit onderwerp. Helaas is veel van de tot nu toe geproduceerde literatuur echter repetitief.[21] Gedetailleerde studies over de vorming van nationale staten op de ruïnes van het Spaanse Rijk zijn schaars.[22]
In Spaans Amerika was het centrale probleem voor de creolen die net het Spaanse keizerlijke juk hadden afgeschud, de opbouw van een geloofwaardig en politiek bruikbaar nationaal verleden. Aan de ene kant moesten ze afstand nemen van het Spaanse culturele en politieke erfgoed – zich tot op zekere hoogte identificeren met de oorspronkelijke Amerikanen, de Indianen – terwijl ze aan de andere kant hun blijvende dominantie over diezelfde Indianen moesten garanderen. Er was dus een bijna onoverbrugbare kloof tussen de twee pijlers van het creoolse politieke denken en handelen. De creoolse geest had diepe wortels. De creoolse relaties met de inheemse volken vormden de hoeksteen van het koloniale politieke en sociale establishment. In dit opzicht waren Latijns-Amerikaanse naties tot op zekere hoogte al opgebouwd toen ze nog onder koloniale heerschappij waren. In Guatemala bijvoorbeeld sloten de creolen moedwillig en zeer bewust Indianen, mestiezen en nieuwkomers van het Spaanse schiereiland uit van deelname aan de koloniale sociale, economische en ceremoniële voordelen.[23]
Het is duidelijk dat het voor de opvolgers van met name het Spaanse koloniale rijk niet mogelijk was om het lokale inheemse verleden op te eisen als inspiratiebron voor de naties die ze probeerden op te bouwen. Dit werd tijdens de 20e eeuw alleen gedaan in Mexico, Peru, Bolivia en tot op zekere hoogte in Ecuador, dat wil zeggen juist in die regio’s waar inheemse beschavingen tot bloei waren gekomen voor de komst van de Spaanse veroveraars.
In Argentinië kunnen de nationale oorsprong en het proces van natievorming goed worden waargenomen. Men zou zelfs kunnen zeggen dat het een soort laboratoriumgeval van natievorming is.[24]
In Argentinië verkoopt nationalisme van oudsher goed, letterlijk. Er is een constante en aanzienlijke markt voor diepgaande en minder diepgaande analyses van het nationale karakter, het lot van de natie, haar toekomst, haar grootse verleden, haar gemiste kansen, haar rechtmatige plaats tussen de andere naties van de wereld, nationale helden zoals Juan Domingo Perón, heldendaden, en bovenal, het unieke karakter van het Argentijnse volk en zijn unieke uitdrukkingen, de gaucho en de tango. Maar de Argentijnse natie, echt of ingebeeld, was de creatie van een aantal invloedrijke burgers. De groep vooraanstaande burgers, aristocraten, oligarchen en intellectuelen, in het negentiende-eeuwse Argentinië was redelijk homogeen, beperkt en exclusief. De belangrijkste tak van deze groep woonde natuurlijk in de hoofdstad Buenos Aires, waar ze leefden van de opbrengsten van hun uitgestrekte veedomeinen en profiteerden van de internationale handel. In de negentiende eeuw probeerde deze groep een Europese staat te creëren in Argentinië, waarbij de bestaande sociale en economische realiteit in het land als geheel, die bepaald werd door het erfgoed van de Spaanse, Indiaanse en Mestizo cultuur, genegeerd werd. Deze inheemse culturele waarden werden opzettelijk genegeerd en naar de achtergrond van het Argentijnse culturele leven gedrongen.[25] Auteurs zoals Domingo F. Sarmiento en Juan Bautista Alberdi probeerden het inheemse erfgoed en de inheemse waarden aan de kaak te stellen en probeerden niet-Spaanse Europese ideeën aan hun land op te leggen. Vervolgens werden deze nieuwe ideeën verweven in het algemene concept van een “Argentijnse natie,” Europees in visie, geest en traditie. Deze nieuwe ideeën werden gretig ontvangen door de Argentijnse hogere klassen, die maar al te graag een natie wilden opbouwen die in overeenstemming zou zijn met hun wereldbeeld en internationale zakenrelaties.
Er is een nationale vooringenomenheid met nationalisme die dateert uit de gouden jaren van Argentinië, tussen 1880 en 1930, toen het onbetwist de leider was onder de andere naties van Latijns-Amerika. In die halve eeuw ontstond de Argentijnse nationale mythologie. Werken over het koloniale verleden weerspiegelden bijvoorbeeld duidelijk de hedendaagse opvattingen over hoe Argentinië was, en hoe het zou moeten zijn.
De mythe van een Argentijns ras, of apart volk, rond 1900 gecreëerd door José Ingenieros, Ricardo Rojas en Roberto Levillier, om er maar een paar te noemen, was deels ook een reactie op de massale golven van buitenlandse immigranten die het land in zijn gouden jaren overspoelden. [26] De Argentijnen werd verteld dat ze van nature kosmopolitisch, democratisch ingesteld, tolerant, deugdzaam, moedig, bereid om zichzelf op te offeren om hun vaderland te redden en bovendien raciaal superieur waren.[27] De culturele en literaire historicus Ricardo Rojas bedacht de term argentinidad, “Argentiniteit” om de speciale reeks deugden en kwaliteiten aan te duiden die het Argentijnse volk zouden kenmerken. Rojas geloofde dat literatuur de innerlijke ziel en het politieke en sociale denken van de natie weerspiegelde. Rojas zelf was instrumenteel in het blootleggen voor het Argentijnse publiek van hun eigen innerlijke roerselen met zijn invloedrijke werken over nationale literatuur.[28]
Volgens de Argentijnse historische conventie zijn er minstens twee of zelfs drie verschillende Argentijnen geweest, de eerste van 1810 tot ongeveer 1880, de tweede van 1880 tot 1930, en de laatste van ongeveer 1940 tot nu. Het onderliggende idee is dat de Argentijnse natie in elk van deze perioden een ander karakter had. In plaats van historische continuïteit wordt de nationale geschiedenis dus eerder gekenmerkt door abrupte breuken. Voor de meeste hedendaagse auteurs bestaat het echte Argentinië pas sinds de komst van miljoenen immigranten en hun langzame integratie en opname in het reeds bestaande Argentijnse volk. Echte natievorming en de vorming van een nationale gemeenschap zouden dus een recent fenomeen zijn.
Pogingen tot natievorming waren echter geenszins beperkt tot recentere periodes, maar dateren zelfs al van het begin van het bestaan van Argentinië als onafhankelijk land. De methoden, ideeën en doelen van de vroege natiebouwers waren opmerkelijk vergelijkbaar met de latere inspanningen. Vanaf het allereerste begin presenteerde de Argentijnse revolutie voor onafhankelijkheid zich aan de bevolking van Buenos Aires door middel van propaganda. De Revolutionaire Junta die in 1810 de macht overnam, verzekerde dat de dingen ten goede veranderd waren en dat ze er alles aan deed om het welzijn van de bevolking te garanderen. Maar de overheidspropaganda eiste in ruil daarvoor hun loyaliteit op. Tegelijkertijd probeerden de revolutionaire regeringen de fysieke en tijdelijke wereld van de burgers te veranderen. De straten in de stad kregen nieuwe namen, terwijl een revolutionaire kalender de oude verving, die gedomineerd werd door religieuze feestdagen en af en toe een monarchale viering.[29] Het belang van revolutionaire feesten als maatstaf voor politieke loyaliteit werd door weinig mensen onderschat. Andersdenkenden, tegenstanders en bepaalde buitenlanders waren terughoudend om op nationale feestdagen te verschijnen. Velen van hen, ongelukkig met hun status en bang voor hun bezittingen of posities, zochten uiteindelijk hun heil door middel van naturalisatie.[30]
De weg vooruit
Op dit moment kan gezegd worden dat de energie, tijd en aandacht voor details die besteed zijn aan het stichten en opbouwen van naties, vandaag de dag alleen geëvenaard worden door de vastberadenheid en doelbewuste destructieve toewijding van degenen die deze naties willen doden.
Met het oog op de aanval op de bestaande natiestaat die tegenwoordig gaande is, zien velen in Europa en de VS de overlevingskansen van hun samenlevingen somber in. Het is duidelijk dat deze in hun huidige vorm niet zullen overleven, dat is gewoonweg onmogelijk. Bovendien, waarom zouden staten de algemene ineenstorting die momenteel plaatsvindt overleven?
Sommige waarnemers, zoals de Franse filosoof Francis Cousin, hebben geconcludeerd dat het kapitalisme dood is en onder geen enkele omstandigheid gereanimeerd kan worden.[31] Hij kan gelijk hebben en in dat geval zal de dood van de natiestaat onvermijdelijk zijn. Als nationale staten ineenstorten, dan zal dat het equivalent zijn van een verandering in het politieke systeem, wat onvermijdelijk gepaard gaat met geweld. Dat is een soort historische wet.
Na de ineenstorting van de nationale staat moet er iets voor in de plaats komen. In veel gevallen zal een nieuwe configuratie waarschijnlijk niet de grenzen van de voormalige natiestaten volgen. De Israëlische militair historicus Martin van Creveld heeft voorspeld dat, tenminste in Europa, na het uiteenvallen van de natiestaten een periode van internationale anarchie en verwarring zal volgen, met grote aantallen kleine leengoederen die permanent oorlog tegen elkaar voeren, zoals in de Middeleeuwen.[32] Zulke kleine politieke eenheden zouden wel eens heel erg kunnen lijken op de Amish-nederzettingen in de VS, of de Mennonietenkolonies die rond 1900 in Zuid-Amerika werden gesticht: grotendeels autarkische gemeenschappen die bijeen worden gehouden door verwantschap, religie, gewoonten en taal. In feite lijken zulke gemeenschappen qua karakter en werkwijze sterk op de inheemse stammengemeenschappen die de Europeanen voor het eerst tegenkwamen toen ze voet aan wal zetten in Amerika, en waarvan sommige vandaag de dag nog steeds voortbestaan. Maar gezien het precaire bestaan van dergelijke gemeenschappen in een vijandige omgeving, zal het nodig zijn om altijd klaar te staan om te vechten om te overleven.
Tijdens de financiële crisis van 2008 die Griekenland zwaar trof, verlieten veel jonge stedelijke professionals de stad en vestigden zich in de voorouderlijke huizen op het platteland die hun grootouders een halve eeuw geleden hadden verlaten toen ze naar de stad verhuisden op zoek naar werk. Nu de economische armoede zich over heel Europa verspreidt, is deze vlucht uit de grote stad populair geworden in andere EU-landen, vooral in het Middellandse Zeegebied. De Italiaanse regering stimuleert actief de hervestiging van verlaten dorpen door huizen voor één euro te verkopen, op voorwaarde dat ze door de eigenaar gerestaureerd en gemoderniseerd worden.
Gezien de huidige ontwikkelingen is het zeer waarschijnlijk dat de voorspelling van Van Creveld uitkomt en dat er interessante tijden voor ons liggen.
Als natiestaten er echter op de een of andere manier in zouden slagen om een doorstart te maken, dan zouden ze de ervaringen in Argentinië en in mindere mate de VS als voorbeeld kunnen gebruiken voor het succesvol integreren van grote aantallen buitenlanders.
Zoals zo vaak het geval is, kan de geschiedenis dienen als inspiratiebron voor de oplossing van problemen waar we vandaag de dag mee te maken hebben.
Notes
[1] See Hans Vogel, How Europe Became American (London: Arktos, 2021).
[2] Thierry Baudet, De aanval op de natiestaat (Amsterdam: Prometheus, 2016).
[3] Actually, the Israeli nation state is also supported just by fiction: Shlomo Sand, The Invention of the Jewish People (London: Verso, 2009)
[4] Joachim Ehlers, “Elemente mittelalterlicher Nationsbildung in Frankreich (10.-13. Jahrhundert),” Historische Zeitschrift 231 (1980), 565-87.
[5] Antonio Gramsci, The Modern Prince and other Writings (New York: International Publishers, 1957), 118-25 and 186.
[6] For instance, Eric Hobsbawm, Nations and Nationalism since 1780. Programme, Myth, Reality (Cambridge: Cambridge University Press, 1990)
[7] Robert R. Ergang, Herder and the Foundation of German Nationalism (New York: Columbia University Press, 1931).
[8] Federico Chabod, L’idea di nazione (Bari: Laterza, 1961).
[9] Heinrich Koppelmann, Nation, Sprache und Nationalismus (Leiden: Sijthoff, 1956).
[10] Frederick Hertz, Nationality in History and Politics (London: Routledge and Kegan Paul, 1944), and Hans Kohn, The Idea of Nationalism (New York: Macmillan, 1944).
[11] Luigi Sturzo, Nationalism and Internationalism (New York: Roy, 1946), and Carlton J. H. Hayes, Nationalism: a Religion, (New York: Macmillan, 1960).
[12] Ernest Renan, “Qu’est-ce qu’une nation?”, an address given at the Sorbonne in 1882. In Oeuvres Complètes vol. 1 (Paris: Calmann-Levi, 1947).
[13] Jacob Talmon has provided an in-depth analysis of Marxism and nationalism: The Myth of the Nation and the Vision of Revolution (London: Secker and Warburg, Berkeley and Los Angeles: University of California Press, 1980).
[14] Margit Mayer and Margaret A. Fay, “Formation of theAmerican Nation-State,” Kapitalistate 6 (Fall, 1977), 39-90. The article is a reworking of Mayer’s Dissertation “Zur Genese des Nationalstaats in Amerika” (Frankfurt am Main, Johann Wolfgang Goethe University, 1977).
[15] Robert R. Palmer, “The National Idea in France Before the Revolution,” Journal of the History of Ideas 1 (1940), 95-111.
[16] Peter Burke, Popular Culture in Early Modern Europe (New York: Harper, 1978); see also Eugene Weber , Peasants into Frenchmen, The Modernization of Rural France, 1870-1914 (Stanford: Stanford University Press, 1976).
[17] Eric Hobsbawm and Terence Ranger, eds. The Invention of Tradition (Cambridge: Cambridge University Press, 1984).
[18] Elise Marienstras, Les mythes fondateurs de la nation américaine: Essai sur le discours idéologique aux Etats-Unis a l’époque de l’indépendance 1763-1800 (Paris: Maspero, 1976).
[19] Vernon Louis Parrington, Main Currents in American Thought. An Interpretation of American Literature from the Beginnings to 1920 (New York: Harcourt, Brace and Company, 1926).
[20] David Chalmers, Hooded Americanism: the History of the Ku Klux Klan (Chicago: Quadrangle Books 1968).
[21] Good introductions are Arthur P. Whitaker, Nationalism in Latin America (Gainesville: University of Florida Press, 1962); Samuel L. Bailey, ed., Nationalism in Latin America (New York: Alfred A. Knopf, 1971); Gerhard Masur, Nationalism in Latin America (New York: Macmillan, 1966).
[22] Gonzalo Vial Correa, “La formación de las nacionalidades hispanoamericanas como causa de la independencia,” Boletín de la Academia Chilena de la Historia 33 (second semester 1966) 110-44; an older article studies revolutionary vocabulary, see Jorge Basadre, “Historia de la idea de patria en la emancipación del Perú,” Mercurio Peruano, 39 (1954), 53-75.
[23] Leopoldo Zea, The Latin American Mind (Norman: University of Oklahoma Press, 1970). The papers read at a conference held in 1983 at the University of Hamburg, in Germany, in commemoration of the bicentenary of the birth of Simón Bolivar, have been published recently. Many familiar themes are discussed, and taken together, they provide a valuable contribution to the topic of Latin American nationalism and nation building. See Inge Buisson, Gunther Kahle, Hans-Joachim König and Horst Pietschmann, eds., Problemas de la formación del estado y de la nación en Hispanoamérica (Bonn: Inter Nationes, 1984). See also Severo Martínez Peláez, La patria del criollo (Guatemala City: Editorial Universitaria, 1973).
[24] Nicolas Shumway, The Invention of Argentina (Berkeley and Los Angeles: University of California Press, 1991).
[25] E. Bradford Burns, The Poverty of Progress (Berkeley: University of California Press, 1981).
[26] Carl J. Solberg, Immigration and Nationalism: Argentina and Chile, 1890-1914 (Austin: University of Texas Press, 1970).
[27] Adolfo Garretón, La municipalidad colonial, desde su fundación hasta el gobierno de J. Láriz (Buenos Aires: J. Menéndez, 1933) Juan Agustín Garela, La ciudad indiana: Buenos Aires desde 1600 hasta mediados del siglo XVIII (Buenos Aires: Estrada, n.d.); Roberto Levillier, Les origines argentines: la formation d’un grand peuple (Paris: Charpentier et Fasquelle, 1912); José Ingenieros, La formación de una raza argentina, in volume 4 of his Obras Completas (Buenos Aires: Mar Océano, 1961).
[28] Earl T. Glauert, “Ricardo Rojas and the Emergence of Argentine Cultural Nationalism,” Hispanic American Historical Review 43:1 (1963), 1-13.
[29] Hans Vogel, “Fiestas patrias y nuevas lealtades en Buenos Aires,” Todo es Historia 287 (1991), 42-50.
[30] Hans Vogel, “New Citizens for a New Nation: Naturalization in Early Independent Argentina,” Hispanic American Historical Review 71:1 (1991), 107-131.
[31] https://www.youtube.com/watch?v=OTMpxFRyFbg
[32] Martin van Creveld, The Rise and Decline of the State (Cambridge: Cambridge University Press, 1999).
Qua logica is LGBT evenzozeer een pendant van feminisme als immigratie van antiracisme; dat de VS toch al een ‘immigratieland’ was. Dat was uit Europa, en ‘daarom’ voor Afrika waar ze toen nog niet tot twee konden tellen, en de rest van de wereld. Door mechanisatie is de westerling zozeer zijn band met de natuur kwijt dat hij die enkel nog herkent in de wilden.
in Afrika zijn overblijfselen van meer dan twee tot drie duizend jaren geleden, hoogstaande beschavingen,..nog niet tot 2 kunnen tellen is een schandalige belediging… die ik u niet kwalijk neem, als je echt niet beter weet…Pfffff
De volgende stap na transgenderisme is hoe we de blanken tot zwarten kunnen ombouwen.
Dit is al de fatsoenlijke standaard van seksuele voorlichting.
Dat gebeurt al. Paar jaren geleden al wat van gezien op yt.
een uitzondering voor Karel Marx…is de rest van de geschiedenis..(van de westerse wereld toch) een herhaling van de geschiedenis altijd opnieuw, zoals al in vele gevallen wordt gezien als… altijd hetzelfde maar nooit met een andere uitkomst…
Interessant en raar draadje voor rommel team:
Tegenwoordig word ex pres Trump Beschuldigd van bezit geheime documenten / laten uitlekken iran aanvals plannen.
Maar usa militairen liepen zelf naar de pers om pres trump onderdruk te zetten om een oorlogje tegen iran te beginnen.
Kijk maar:
Punt 1 de beschuldigingen:
Bacon on Trump: Sharing classified Iran documents is a crime NBC News June 25, 2023
https://www.nbcnews.com/meet-the-press/video/bacon-on-trump-sharing-classified-iran-documents-is-a-crime-184834629530
“You don’t show our attack plans on Iran to people who are not cleared,” says Rep. Don Bacon (R-Neb.) on Meet the Press, in a critique of .
Punt 2 de openbaarmaking van zulke plannen en intenties:
U.S. military to give Trump several options on Iran World Sep 20, 2019 8:44 AM EDT
https://www.pbs.org/newshour/world/u-s-military-to-give-trump-several-options-on-iran
De oplossing?
Als je wil dat team mensheid dit wint, dan moet je team mensheid gaan supporten en ons naar de overwinnen juichen met vertrouwen en moed. Stop met de focus op ‘schapen’ die niks doen. De schapen zijn schapen. Focus op de schapen als je wil verliezen. Stop om te juichen voor de ondergang door te focussen op team schaap.
Bij voetbal snappen we dat wij als SUPPORTERS onze team naar de overwinning juichen, maar in de realiteit juichen we niet voor team mensheid. De schapen hebben niks door, maar team mensheid is aan het strijden. Hoe wil je dit in godsnaam winnen door constant te herhalen dat we verliezen.
Juich voor winst van team mensheid ipv iedereen te overtuigen en eindeloos te herhalen dat team schapen gaat verliezen. Team schapen doet niet eens mee aan deze wedstrijd!!! Juich voor team mensheid, pomp ons vol met moed en juich ons naar de overwinning!!!
Laat je hersenspoeling los!!! Juich voor winst ipv overal iedereen te laten focussen op verlies!!!
Klopt, kon je trouwens geen kortere namen verzinnen? Nou vanaf nu dus maar God, klopt God, je laatste zin is zo waar, er is niks destructiever.
Hahaha… noem me dan maar LGSTO… ik zal eens nadenken of ik een kortere naam kan gebruiken. De naam komt uit een film waarin ze zeggen; Kill ‘em all, let God sort them out. Dat vond ik wel een mooie mbt de elites en hun meest trouwe slaven. Let God sort them out. WIJ moeten bezig met afscheid nemen van hun matrix en gewoon stoppen om nog te gehoorzamen aan hun papieren tijgers… al hun domme, totaal krankzinnige wetten en regels zijn anti mensheid, dus stop om in hun spel mee te doen, want er komt op een dag in de nabije toekomst wetgeving die ons definitief wil vernietigen en dan moeten we al op het punt zijn dat wij de papieren tijgers niet meer gehoorzamen. De wet wordt zo geschreven dat wij criminelen zijn en dat ze ons obv de wet van alles mogen aandoen. WIJ moeten stoppen met gehoorzamen. Wetten die ons tot criminelen maken zijn geen wetten, het zijn sekte regels. De wet is een sekte handboek. Wij gehoorzamen de regels binnen de sekte. Daar moeten we mee ophouden. Geen van ons is een crimineel, de wet en de handhaving en rechters hebben passen geen wetten toe, ze handhaven de hel op aarde tot leven. En dat lukt alleen als wij hun papieren tijgers boven God plaatsen. De matrix stort alleen in als WIJ stoppen om hun gestoorde sekte regels en wetten te gehoorzamen. De wakkeren voorop en de schapen zullen volgen als wij echt uit liefde, God’s enige wet, denken en handelen. Ik ben een liefdevol mens en niemand legt mij sekte wetten en regels op en ze blijven met hun tengels van mij af. WIJ zijn vrije mensen, die uit liefde leven… de wet en regels zijn bedoeld om criminelen te stoppen zoals in Den Haag… niet om mij als liefdevol mens tot crimineel te kunnen verklaren door allerlei krankzinnig wetten waardoor onschuldige mensen als crimineel kunnen worden gelabeld. Zoek het maar uit met je sekte wetboek en je sekte regels en je demonisering van normaal gedrag en witwassen van krankzinnig gedrag. Ze hebben de wet tot een wapen gemaakt om alles wat liefde is te slopen, de wet is ongeldig zolang de wet de liefde niet beschermt en verdedigt.
Beste LGSTO, :))
Die uitspraak komt van een toenmalige paus ten tijde van de vervolgingen van de Katharen( Albigenzen) in voornamelijk zuid Frankrijk rond de 12e 13e en 14e eeuw.
De plaatselijk dorpelingen konden het goed vinden met deze Katharen en beschermde hen tegen de agressie van de pauselijke troepen.
De kardinaal die de leiding had over deze troepen moest de Katharen tussen de bevolking uit halen maar kon dat niet goed omdat ze niet als zodanig herkenbaar waren.
Hij vroeg aan de paus wat hij moest doen.
Het antwoord van de paus was;”dood ze allemaal, god zal ze uitzoeken”.
En zo kwamen zowel de Katharen alsook de dorpelingen op de brandstapel, met honderden tegelijk.
@Tigron… dankje voor deze informatie. Ik bedoel hem dus omgekeerd… 😉
Alle elites op de brandstapel en daarna wederopbouwen.
Hoi Tigron, interessant ik heb het ook ai gevraagd, wist ik helemaal niet.
ChatGPT
Ja, zeker! De Katharen, ook bekend als de Albigenzen, waren een religieuze groepering die zich in de 12e en 13e eeuw in het zuiden van Frankrijk bevond. Ze waren volgelingen van het katharisme, een vorm van christendom die afweek van de leer van de rooms-katholieke kerk.
Het katharisme had veel aanhangers in de regio Occitanië, dat destijds een welvarend en cultureel bloeiend gebied was. De Katharen verwierpen veel van de traditionele katholieke overtuigingen, zoals het gezag van de paus, de sacramenten en de geestelijkheid. Ze geloofden in een dualistische visie van goed en kwaad, waarbij materie en de fysieke wereld werden beschouwd als het rijk van het kwaad, terwijl spiritualiteit en zuiverheid werden gezien als goed.
De Katharen kregen echter al snel te maken met de onderdrukking van de rooms-katholieke kerk, die hun groei als een bedreiging voor haar gezag beschouwde. De paus riep op tot een kruistocht tegen de Katharen, die bekend staat als de Albigensische Kruistocht, genoemd naar de stad Albi in Zuid-Frankrijk. Deze kruistocht werd gelanceerd in 1209 en duurde verschillende decennia.
De Albigensische Kruistocht was een van de meest gewelddadige episodes van religieuze vervolging in de middeleeuwse geschiedenis. De legers van de kruistocht, aangevoerd door Simon de Montfort en later door de Franse koning, Filips II, vernietigden hele steden en dorpen waarvan vermoed werd dat ze Kathaarse sympathieën hadden. Duizenden mensen werden gedood, waaronder zowel Katharen als hun katholieke aanhangers.
De kruistocht eindigde niet met de vernietiging van het katharisme. Hoewel de beweging ernstig was verzwakt, wist het toch nog enige tijd te overleven in afgelegen gebieden. Het katharisme werd uiteindelijk onderdrukt door systematische vervolging en inquisitie door de katholieke kerk, wat leidde tot het uiteindelijke verdwijnen ervan als een grootschalige religieuze beweging.
Het conflict tussen de Katharen en de katholieke kerk had ook politieke en sociale implicaties, omdat het in feite een strijd was tussen de lokale adellijke heersers en de koninklijke macht van Frankrijk, die probeerde haar gezag in de regio te versterken.
De erfenis van de Katharen blijft tot op de dag van vandaag aanwezig in het collectieve geheugen van sommige gebieden in het zuiden van Frankrijk, waar hun geschiedenis wordt herinnerd en gevierd.
Beste Gijp,
Dank je wel voor de aanvullende informatie.
Ik wilde mijn reactie slechts summier houden in verband met veel tekst te plaatsen.
Jouw reactie gaat er specifieker op in.
Top.
Omgekeerd… Je bedoelt nu de katholieken maar eens allemaal op de brandstapel. Dan heb je de elite met wortel en tak uitgeroeid. Beetje jammer van alle schapen.
De uitspraak heeft in recente populaire hardrock kringen bekendheid gekregen door Metallica met het album: ‘Kill em all’.
De katharen waren een van de eerste protestantse afscheidingsbewegingen, nog voor Calvijn en Luther, die door het lezen van de Bijbel (wat verboden was door de volledig heidense Rooms katholieke kerk, de métamorphose van het romeinse rijk) tot het inzicht waren gekomen dat ze voorgelogen werden door de ‘universele’ satanische kerk.
Wie de geschiedenis van de pausen in de middeleeuwen bestudeerd, en dan niet de gecensureerde versie, zal zien dat deze uitspraak volledig in dit beeld past. Game of Thrones is er helemaal niets bij.
Dit is ook de tijd dat de jezuïetenorde is opgericht om de bijbellezende protestante ‘ketters’ uit te roeien. Er is geen land of organisatie die meer christenen vermoord heeft dan de katholieke kerk en de inquisitie.
Als je meer wilt weten over geheime genootschappen die tot de tempeliers, jezuïeten, johannieters, hashishim, vrijmetselaars enz behoorden dan luister eens naar Bill Coopers rafiosjows ’the hour of the time’ of lees zijn boek ‘Behold a pale horse’. Je moet het echt meer dan 1x luisteren want het zit bomvol informatie.
https://dickinson58601.com/2020/10/10/you-can-listen-to-all-of-william-coopers-hour-of-the-time-radio-broadcasts-from-1993-2001/
Als je je regering, 2e slaapkamer en media laat runnen door een ongekozen NGO (wef) of corrupte maffia organisatie (EU), dan is het geen wonder dat de hele maatschappij ziek is. Degenen die hier hun goedkeuring en medewerking aan (ge)geven (hebben) moeten opgepakt en berecht worden voor landverraad. Mensen met kennis en gezond verstand kunnen dan weer beginnen het land opnieuw op te bouwen, wat nog een hele klus zal worden met al die rubbertegel kneuzen, gehersenspoelde klimaatnazi’s en d’666/gl/pvda/vvd/cu/cda geteisem.
@Bas… beeld je eens in hoe razendsnel we alles kunnen herstellen als de 95% weerstand wegvalt. Beeld je in hoe snel WIJ ons land kunnen repareren als we de vijand verslaan. Op een schaal van 1 tot 10 worden we nu op level 15 tegengewerkt. Beeld je in dat al die weerstand verdwijnt omdat WIJ winnen. Mijn hemel… we hebben afgelopen jaren gezien hoe ze ons met 80jr propaganda en hersenspoeling en miljarden en miljarden en miljarden dollars/euro’s een bepaalde kant op kunnen dwingen. Beeld je in dat wij winnen en dat al die weerstand wegvalt… beeld je in wat wij in 80jr kunnen bereiken zonder de vijand die ons vanuit elke hoek sloopt en dwarsboomt en alles verwoest… poeh… dan bouwen we in 8mnd alles opnieuw op en daarna bouwen we in 8jr een hemel op aarde.
Mensen beseffen nog niet waar we voor strijden. Velen blijven herhalen dat we niet kunnen winnen ipv te zien waar we voor strijden en in die strijd alleen maar vast te houden dat we gaan winnen. We moeten massaal in team mensheid gaan geloven en onszelf en elkaar naar de winst juichen en supporten. Een leger van 4.000.000 die gelooft in winst is krachtiger dan een leger van 8 miljard dat gelooft in verlies. De vijand gelooft heilig dat ze gaan winnen en zolang WIJ heilig geloven dat we gaan verliezen, worden we door deze sneue minderheid en hun wetboekjes kapotgemaakt. De winst van de vijand is er op gebaseerd dat wij onszelf demotiveren en geloven dat we gaan verliezen. Dat is de voornaamste manier waarop de vijand dit probeert te winnen… door ons moedeloos en hopeloos en gefocust op verlies te houden.
Ik heb teveel meegemaakt en gezien om te kunnen/willen geloven dat we met positieve energie een verandering kunnen bewerkstelligen. Ze veranderen altijd de spelregels tijdens de wedstrijd, ze zijn laf, dom, vals, ze spelen gemeen spel. En daarnaast, ik ben moegestreden. Let God sort them out, let God sort them out…
@ Bas
Mee eens .
Ben ook moegestreden .
Niet moedeloos dat niet .
Groeten .
Dat heeft niks met positieve energie te maken, dit gaat om aantallen. Ik ben ook moegestreden, maar dat komt omdat we als los zand zijn. De wakkere groep gaat uiteindelijk opstaan… echt… en dan zullen we heel snel beseffen hoe enorm machtig wij zijn. Er zijn amper landen met legers waar ze 4 MILJOEN soldaten hebben… als WIJ wakkeren beseffen dat wij het sterkste leger in de geschiedenis zijn, zullen we deze oorlog heel anders gaan benaderen. Zolang wij niet beseffen hoe machtig we zijn, heeft de vijand (nog even) vrij spel. En WIJ zijn overal… we gaan iedereen infecteren met verzet zodra we met zn allen echt het mes op onze strot krijgen. Stop om te denken hoe we mensen wakker maken, start om te juichen voor team mensheid en het doel van vrede en liefde op aarde. Iedereen gaat de vijand herkennen als je alles terugbrengt op vrede en liefde… want de vijand sloopt alles en daar kan uiteindelijk niemand omheen. Houd je focus op ons doel en sleep mensen mee naar dat doel ipv te discussiëren over alles wat er mis is. Ennuh… neem je rust Bas, de strijd waar we in zitten, deze oorlog, is een oorlog tegen ons bewustzijn. Het doel is om ons mentaal, psychisch en spiritueel te slopen. Ze demoraliseren ons. De manier om je daar tegen te wapenen is door je ogen op ons doel te houden ipv hun smerige, hopeloze spel te spelen. In hun spel verliezen we, maar als WIJ ons doel helder houden, dan gaan zij verliezen. Mark Rutte en zn clan kunnen niet praten over vrede en liefde, want ze zijn bezig om dat te vernietigen. Ze verliezen elke discussie als je alles teruggeleid naar vrede en liefde. Want dat is het tegenovergesteld van wat ze willen creëren.
Anyway… stay strong Bas… rust op tijd. De mensheid heeft strijders als jou nodig. We zijn druk aan het strijden, vergeet niet met welk doel… WIJ willen een vreedzame en liefdevolle wereld ipv de hel die wordt opgetuigd. Mensen sluiten makkelijker bij ons aan als ze snappen waar WIJ als team mensheid voor staan. Iedereen wil wat wij willen, maar we verstaan elkaar niet omdat we gek worden gemaakt met allerlei bullshit en gecreëerde crisissen. We moeten ons doel helder maken en houden. De vijand heeft ook een duidelijk doel… wij moeten ons doel duidelijk maken, dan gaat vanzelf opvallen wie daar niet aan meewerken.
Dus geen happy de peppy positieve energie shit, maar keihard en duidelijk… deze oorlog is er om ons kapot te maken en dat willen WIJ niet, wat WIJ willen is een vreedzame, eerlijke en liefdevolle wereld… en onze overheden willen het tegenovergestelde. Iedereen verliest zich in details en discussies ipv helder te houden waar we eigenlijk voor strijden. De vijand en zn slaven weten exact waar ze voor strijden… DAAROM IS DE VIJAND ZO MACHTIG EN WIJ NIET. WIJ moeten een doel hebben waarin we kunnen verenigen, net zoals de vijand een verenigd doel heeft om totalitarisme in te voeren. Mensen moeten een keuze te zien krijgen. Totalitarisme of eenheid in vrede en liefde. Kies maar!!!
Bijna onmogelijk Bas, hoe kom je erachter hoever de rot al is doorgedrongen en bij wie. Je kan proberen schoon schip te maken, maar dat gaat niet zonder slag of stoot vrees ik. We zijn te ver afgegleden voorlopig zie ik ons eerst een derdewereldland worden. Kaalgevreten. En als de sprinkhanen weg zijn, kunnen we weer van voor af aan beginnen. Als we het overleven tenminste,
Kijk nu die ik het zelf ook, focussen op verlies zoals God al zei. Hoe draai je het om, doelloos rond lopen gillen en niks bereiken is ook zo wat. Dan kan je het maar beter met verwondering aanschouwen wat er aan het voorbij trekken is.
@Gijp…
Focus niet op waar je niet heen wil. Verandering ontstaat door te focussen op wat je wil bereiken ipv wat je wil veranderen. Als iedereen dezelfde kant op wil, vrede en liefde, gaat het heel heel heel snel opvallen wie een ander doel hebben dan vrede en liefde. We hoeven ze niet op te sporen, ze vallen door de mand als wij focussen op vrede en liefde. Iedereen die niet in team mensheid aan vrede en liefde meewerkt zal dan afvallen, want ze vallen meteen op.
Beste LGSTO,
Men kan het vergelijken met het betrekken van een oud vervallen huis waarvan de fundering rot is.
Voordat je erin kunt gaan wonen zul je de boel tot en met die rotte fundering moeten slopen en een nieuwe aanleggen om daarna een mooi en stabieler huis
te kunne bouwen.
Een rotte constructie kun je niet renoveren terwijl je er in woont.
Deze huidige maatschappij is tot op de bodem rot en kan niet van binnenuit vervangen worden.
De basis is rot en zal dan ook problemen blijven geven.
Het is inderdaad van belang dat we liefde en een positieve instelling hebben en een nobel doel voor ogen houden voordat het sloopwerk begint.
Voordat we beginnen, moeten wij allemaal het doel hebben waar wij naartoe willen.
@Tigron… we moeten dat hele huis uit door te beseffen dat er daar niet willen wonen. We moeten een totaal nieuw huis gaan bouwen ipv rommelen en aanmodderen met het horrorhuis dat niet te redden is. Dat nieuwe huis is vrede en liefde… iedereen kan dat huis in zichzelf vinden en anderen enthousiast maken om het nieuwe huis te bouwen ipv te discussiëren over het huis dat we los moeten laten. Laat dat verrotte huis maar vervallen en zet een bord bij de voordeur dat het een gevaarlijk bouwval is vol met valkuilen en gevangenissen en boobytraps en lijken en gif en gevaren, en in elke kamer zitten pedofielen en psychopaten klaar om je te pakken enz enz enz… betreden op eigen risico. En een begeleidend briefje… als U ons zoekt, wij zijn een nieuw huis aan het bouwen obv eenheid, vrede en liefde. We laten alle kwade krachten achter in het bouwval, dus ga daar niet naar binnen, maar kom gezellig bij ons in het huis van eenheid, vrede en liefde.
Haha… maargoed… wat ik bedoel is dat WIJ een andere richting op willen dan de monsters in het huidige horrorhuis. Die verandering komt pas als we dat horrorhuis loslaten en een ander huis gaan bouwen. De beslissing om dat te gaan doen begint in onszelf… we moeten dus in onszelf aan het werk om een keuze te maken. Blijven we hopeloos knutselen aan het horrorhuis of verlaten we dat huis en gaan we een nieuwe bouwen. Ennuh… als wij dat andere huis gaan bouwen… rara wie er dan aanbellen als iederéén het verschil gaat zien tussen ons oude horrorhuis en het nieuwe eenheid, liefde en vrede huis… iedereen wil in dat nieuwe huis. Maar nu is die keuze er (nog) niet, dus iedereen blijft sleutelen en knutselen aan het horrorhuis. De tijd begint aan te breken om te beseffen dat we het horrorhuis uit moeten en opnieuw moeten beginnen. Kwestie van tijd voor iedereen dat beseft… maar tot die tijd pissen er al onze energie weg aan het proberen te repareren van ons horrorhuis.
Er zijn al allerlei initiatieven richting parallelle samenlevingen.. Maar wanneer je zoals ik het e.e.a. hebt gelezen.. weet ik .. dat deze samenlevingen geen kans van slagen zullen hebben op de termijn.. Voor mezelf moet ik er overigens niet aan denken tussen de klimaathippies te leven met op elke hoek een Boeddha beeld en waar mensen rondlopen met sjamanentrommels die het eerst aan bepaalde geesten moeten vragen of een ander er ff op mag trommelen. Allemaal al meegemaakt en not for me. Degenen die er zin an hebben, wens ik succes.
Waar gaat het over trommels en Buddha’s?
If you think we can’t change the world, it just means that you’re not one of those that will.
We willen allemaal hetzelfde maar omdat we het nog te goed hebben, fantaseren we allemaal nog wat anders. Als de nood hoog genoeg wordt, gaat nagenoeg iedereen bidden om veiligheid, vrede en liefde… tot die tijd discussieert iedereen over fantasieën. Wacht maar tot we in nood allemaal exact hetzelfde gaan wensen… veiligheid, vrede en liefde. Want daar gaat dit onderaan de streep op uitkomen en dan beseft iedereen dat ik hier geen positivisme of new age bullshit met jullie deel. Er komt een dag aan dat jullie allemaal snappen wat ik in mijn reacties uitleg. WIJ hebben (nog) geen eigen doel, waardoor we alleen maar praten een meebewegen in de doelen van de vijand, want die heeft wel doelen. WIJ schoppen een beetje en klagen ipv onze eigen doelen helder te krijgen. Zodra de nood echt hoog wordt, gaan WIJ allemaal hetzelfde doel krijgen… veiligheid, vrede en liefde.
Beste Gijp,
Doe binnen jouw eigen mogelijkheden datgene wat je kunt.
Laat anderen zien welke normen en waarden je hebt.
Begin met vriendelijkheid tegen anderen en je zult zien dat dat gewaardeerd wordt.
Je kunt niet de wereld veranderen in je eentje, maar zet die stappen die je wel kunt zetten in een richting die jij wilt zien in de maatschappij.
Ik ben al jarenlang daarmee bezig.
Het is wel kwestie van lang volhouden.
Men kan zelfs een woestijn omvormen tot een regenwoud.
Met toewijding en volharding krijgt men uiteindelijk de gewenste resultaten.
Geloof het of niet beste Tigron, hier ben ik ook al jarenlang mee bezig. En het verrijkt je leven. Wie goed doet, …. je kent de spreekwoorden wel.
Maar het werkt echt. Serieus. Regel 1 nooit liegen, achterbaks of vals zijn. Behalve als iemand je wat geflikt heeft. Dan geldt regel 1 niet. Dan geldt regel 2,
We moeten af van al deze tot op het bot verziekte en corrupte organisaties, die zogenaamd het beste met ons voor hebben !
Burgers zijn en waren altijd al machteloos.
Als de elite verzaakt, het veiligheids apparaat verzaakt als het hele inlichtingen wezen verzaakt, waar blijf je dan als burger? Met je stem recht je vrije menings uiting, en je demonstratie recht. ONze media en onze democracy en ambtenaren apparaat zijn allemaal al heel lang geleden gekidnapt door buitenlandse machten. De aivd zij enige jaren terug publieklijk dat zij onze politiecie niet screenen dat word dus blijkbaar uitbesteed aan andere boven nationale partijen.
Het is ook veelzeggend dat een persoon als rutte geschiedenis studeerd dan vervolgens op personeelszaken van een nl multinational beland (Waar hij dus nul komma nul verstand van heeft) en vervolgens omhoog valt in de politiek.
Enne iedereen probeerd een ander voor zijn karretje te spannen, iemand anders mag de risicos lopen, er is ook weinig steun, laat staan enig raffinement te bespeuren in dat wat ondernomen word.
Sorry ik word te oud voor dit gedoe, lang genoeg aan kar getrokken, het gaat veuls te traag.
Ga het verschil begrijpen tussen burgers en mensen. Burgers zijn nutteloos, mensen zijn ongelimiteerd krachtig. Focus je op mensen ipv burgers en onding je met mensen ipv burgers. Burgers zijn slaven, mensen zijn als leeuwen. Leeuwen trekken zich NIKS aan van burgers of agentschappen of papieren tijgers als wetboeken of verdragen. Leeuwen laten zich niet ketenen, maar de leeuwen in Nederland zijn geboren in gevangenschap en het kost tijd om terug bij onze natuur te komen. Houd moed Joris. Kijk niet op korte termijn, maar op lange termijn. Deze oorlog is al duizenden jaren gaande, de 80 tot 100jr dat wij leven stellen niks voor op de schaal waarin dit allemaal gebeurt. Tegelijk… als leeuwen eenmaal bij hun natuur terugkomen is er geen weg terug. En we zijn met 4 miljoen leeuwen aan het herinneren dat wij leeuwen zijn en hoe machtig we zijn. Vertrouw op de natuur, op God en op de leeuwen die beginnen te herinneren dat wij leeuwen zijn. Laat de burgers maar, dat zijn slechts slaven die geen enkele betekenis hebben. Het gaat om de leeuwen!!! Verzorg de leeuw in jezelf… neem rust, maar geef niet op. Focus op de leeuwen.
Ik focus op de terugkomst van Yahusha, met uw welnemen. 😉
Maranatha.
@Antichrist… amen… God zal door ons bewegen zodra wij de doelen van God ipv die van de vijand centraal gaan stellen… veiligheid, vrede en liefde voor alles en iedereen op aarde.
Maaruh… als jij focust op Yahusha… waarom onderschat je de kracht van eenheid in liefde dan? Het gaat niet om anderen, het gaat erom dat WIJ allemaal bewustworden dat wij discipelen van God zijn of slaven van de duivel zijn.
Ik strijd voor wat God op aarde wil… veiligheid, vrede en liefde voor iedereen. De rest boeit me inmiddels steeds minder. Als we allemaal op die missie focussen, gaan we massaal ontwaken!!! Maar bijna alle mensen zijn nog slaven van deze duivelse spelletjes en wetten en regels enz enz.
Dit is mn laatste reactie vandaag, want ik overspoel de reacties. Sorry Rommel… ik doe het met goede bedoelingen. Alleen liefde maakt echte eenheid, hopelijk gaan we dat allemaal inzien zodat we eindelijk een eenheid met één doel worden.
ik geniet van je teksten en wijze woorden!
@albert… fijn dat U mijn bijdrage kan waarderen. Met de woorden van een wijs man…
At your service.
-Pim Fortuyn
Beste LGSTO,
Verontschuldig jezelf niet, jouw bijdrages zijn zinvol.
Ja calimero contra wikkie de viking
https://stichtingvaccinvrij.nl/verenigde-naties-plannen-digitale-id-gekoppeld-aan-bankrekeningen/
Ik zit als klein Pietje Puk driftig te tikken op sites als deze omdat ik weet dat er toch voelsprieten van het establishment zijn die peilen naar de stemming onder het publiek. Niet dat er ook maar één letter van mijn mening iets zal veranderen. Maar als je scherp luistert dan merk je dat het narratief van de huichelaars aangepast wordt aan de zwakke plekken die jullie en ik vinden in hun verhaal; vb: let er eens op hoe dikwijls ze “niet-uitgelokte” oorlog zeggen.
Juist… je kan het idd zien. Alles zit in het subtiele en in verbanden. Er zijn grote energieën in beweging. Één heldere waarheid is krachtiger dan 10.000jr hersenspoeling en WIJ zijn die waarheden aan het herinneren, waardoor hun hele plan begint te falen. Ik voel in alles dat we in de buurt komen van waarheden die alles overstijgen en de hele matrix laten vastlopen. De vijand liep altijd ver op ons voor, maar inmiddels zijn wij ze zwaar aan het inhalen en ze moeten ALLE zeilen bijzetten om onze feiten bij te houden en tegen te houden. Hun imperium is aan het sterven. Ze verliezen hun macht als een sneeuwpop die in de lentezon staat.
Maar we zijn, onder invloed van de films, teveel ingesteld op snelle effecten. Naar de reacties hier kijkt men reikhalzend uit naar hier of daar een luide knal, liefst ten laatste morgen, door de ontploffing van de rotte pompoen. Zo gaat het niet, zelfs na de Beurscrash van 24 oktober 1929 ging het leven zijn gewone gang verder. Maar de effecten zijn als het afbrokkelen van stenen van een oud gebouw. Daarom is er geen plotse instorting? Althans mijn visie hoe ik onze maatschappij alle dagen op alle vlakken erg merkbaar zie ineen schrompelen.
Het oude MOET sterven om ruimte maken voor het nieuwe. In die overgang kunnen wij de koers veranderen. Alles gaat dus idd kapot… maar dat moet ook, want wij leven in een intens zieke wereld die volledig van God/liefde is losgeraakt. Die wereld moet sterven als wij een nieuwe willen kunnen bouwen. De wakkeren zijn bezig om al het kwaad op aarde aan te kijken en te verwerken, zodat we het kwaad kunnen omzetten in licht en het kwaad (de oude wereld) kunnen loslaten. Wat er nu gaande is, moet allemaal gebeuren om uit het drijfzand van de oude satanische wereld te komen. Wat wij kapot zien gaan, moet ook kapot, want het is gebouwd op pure kwaadaardigheid. Om een nieuwe wereld te kunnen creëeren moeten we uit deze oude wereld… dat is waar wij getuigen van zijn. Als je niet begrijpt wat er gaande is, denk je dat we alles verliezen. Terwijl de aarde zichzelf aan het ontdoen is van alle kwaad doordat de kritieke massa alle kwaad aankijkt en uiteindelijk loslaat. Het collectieve ego gaat sterven en het collectieve bewustzijn zal een wederopstanding beleven. Dat is geen softe new age bullshit, dit is gewoon hoe het werkt. Wij mensen kijken naar wat er NU gebeurt ipv over duizenden jaren verbanden te zien en te begrijpen wat er gaande is op planetair en ecologisch niveau. Wij zijn getuigen van iets dat elke zoveel duizenden jaren gebeurt, het ego gaat tenonder en alles begint opnieuw. Onze vijand begrijpt exact wat er gaande is, maar de meeste mensen hebben dat nog niet door. Eerst sterft er heel veel, zo werkt dat in de winter, dan gaat alles weer bloeien als de lente komt. Wij zijn getuigen van het einde van een cyclus en het begin van een nieuwe cyclus. The best is yet to come.
Gesproken als een ware metaphysicus, de Krystos energie is voelbaar in je tekst.
Vertrouw op God maar zet je fiets op slot.
@Donders…
‘Vertrouw op God maar zet je fiets op slot.’
Beste samenvatting ever!
Lepoudre Luc juli 23, 2023 at 16:12
Deze site, en een paar andere, zijn zeer geliefd bij de psychopaten. Ze zijn bliksemsnel te lezen en boordevol bruikbare info die niet in lange ‘draadjes’ doortreuzelt. Ook makkelijk te vertalen. En veel snuggere inzichten die niet in de psychopaten zelf zouden opkomen. Daar zijn ze te veel met zichzelf voor bezig. Dus ze zitten te jatten om damage control te kunnen doen aan hun eigen waanzin, en dat doen ook de politici (de neuroten en OCD’rs).
Ik kan je heel goed volgen Immortal, het klopt. Maar ik denk dat deze site met name belangrijk is dat mensen een tegengeluid krijgen.
Dit geloof je niet, ik sprak een buurvrouw verderop, spreek ik een paar keer per jaar en we kregen het over de zooi waar we in leven en dat ze MSM niet meer geloofde en op alternatieve site’s zat. Ik dacht natuurlijk, bedoel je Nine for News? Ja zei ze, ik zei lees je ook frontnieuws. En verdomd, ik lieg niet, ja zei ze.
Die had ik niet verwacht. Wel ook antivaxxer. Maar toch! Het sijpelt allemaal wel door,
@Gijp… de waarheid is een natuurkracht die nu al zo lang onderdrukt wordt, dat het onhoudbaar wordt… dat is waar wij getuigen van zijn.
Hee te gek, hoor Gijp, van die buurvrouw. (Ik beveel FN zelf altijd aan voor andere mensen, voor dat tegengeluid dat uit leerzame artikelen bestaat, mooi vertaald in het NLs, plus serieuze reacties.) FN is en blijft een life saver, en mooi dat correcte info toch doorsijpelt.
Denk ik zo langzamerhand ook.