Ik heb een kleine toespraak gehouden over kunst en oorlog. De Internationale Agentur für Freiheit, een Berlijnse kunst- en cultuurvereniging, vroeg me dat te doen om hun tentoonstelling Make Art Not War te openen. Ik kon het niet afslaan, schrijft CJ Hopkins.
Zoals mijn lezers misschien gemerkt hebben, heb ik niet veel te zeggen gehad over “De oorlog tegen Hamas” of “De oorlog tegen Gaza” of “De liquidatie van Gaza” of hoe je het ook wilt noemen. (Het lijkt me niet echt een “oorlog”, maar veel dingen zijn dat al een tijdje niet meer).
Ik schreef erover in oktober en november vorig jaar. En ik heb er een paar dingen over gezegd in mijn toespraak. Maar meestal heb ik geprobeerd mijn mond te houden. Ik heb niet veel bij te dragen aan de … nou ja, ik kan het niet echt een discussie, debat of argument noemen. Het voelt alsof mensen slogans in elkaars gezicht schreeuwen, elkaar van dit en dat beschuldigen en elkaar uitschelden, enzovoort. Waarvan … ik begrijp waarom mensen geneigd zijn dat te doen. Ik niet. Maar ik snap waarom andere mensen dat wel doen. Dus ik denk dat het het beste is als ik mijn mond houd (voor zover mogelijk) en mensen hun gang laat gaan.
Het verandert niets aan wat er gebeurt. GloboCap (of hoe je het systeem ook noemt waar we allemaal onder leven) is al tientallen jaren bezig met het bezetten, destabiliseren en herstructureren van het Midden-Oosten. Het zal niet stoppen. Het zal doorgaan. Net zoals de herstructurering van het Westen zal doorgaan.
GloboCap heeft niets anders te doen.
Hoe dan ook, voordat ik verder ga, hier is de Nederlandse versie van de toespraak die ik op de tentoonstelling hield. Hartelijk dank aan degenen die aanwezig waren … en nogmaals excuses voor mijn Duits. Ik krijg het een dezer dagen wel onder de knie.
Vechten tegen monsters
De naam van deze tentoonstelling is “Make Art not War”. Dus ik ga een paar dingen zeggen over kunst en oorlog. Je zult ze niet allemaal leuk vinden. Of dat hoop ik tenminste niet. Als dat wel zo was, zou ik geen goede kunstenaar zijn, maar misschien wel een goede propagandist.
Ik ben opgegroeid in de jaren zestig en zeventig. In de Verenigde Staten. De oorlog was op televisie. In Vietnam. Cambodja. Cuba. Het Midden-Oosten. Toen in El Salvador. Nicaragua. Iran. Libië. Joegoslavië. Afghanistan. Irak. De lijst gaat maar door. Ik ben bijna 63 jaar oud. Mijn hele leven zijn we al in oorlog. Niet alleen Amerikanen. Wij allemaal. Mensen. Iemand is altijd in oorlog met iemand. En mijn hele leven zijn er andere mensen die om vrede vragen. Protesteren tegen de oorlog. Welke oorlog het op dat moment ook was.
Als je een beetje geschiedenis leest, zoals ik soms graag doe, leer je dat er al sinds het begin van de beschaving iemand met iemand in oorlog is over iets. Zeker de westerse beschaving. De geschiedenis van de westerse kunst en literatuur begint met oorlog. Genocidale oorlog. De Illias is een gedicht over een genocidale oorlog. Verkrachting. Massamoord. Het afslachten van kinderen. De meeste toneelstukken van Shakespeare gaan over oorlog, of spelen zich af tijdens een oorlog, of hebben iets te maken met iemand die iemand om iets vermoordt.
Een deel van die geschiedenis is hier gebeurd. Er zijn bunkers onder ons waar mensen schuilden tijdens de bombardementen in de Tweede Wereldoorlog. Volgens de legende had de Stasi afluisterposten in deze kamers. Toen ik twintig jaar geleden voor het eerst in Berlijn kwam, woonde ik in een onderhuurwoning in deze straat. Dit was mijn buurt, het Bötzowviertel. Er zaten nog steeds kogelgaten in de gevels van gebouwen. Mensen stierven hier. Burgers. Kinderen. Vrouwen werden hier verkracht. Gezinnen werden hier uit hun huizen gesleurd en naar de vernietigingskampen gestuurd. Dit is Berlijn. Je kent de geschiedenis. Ik hoef niet alle details op te noemen.
Wat is mijn punt? Nou, mijn punt is… dat is oorlog. Lukraak doden. Verkrachtingen. Massale wreedheden. Dat is wat oorlog is. Dat is het altijd geweest. En we doen het elkaar al aan sinds het begin van de beschaving. Het zal niet ophouden. We gaan het niet stoppen. Kunst zal het zeker niet stoppen. We zijn, of we het nu leuk vinden of niet, een gewelddadige soort, mensen. Het is niet alles wat we zijn, maar het is een deel van wat we zijn. We zijn ook geliefden, leraren, genezers, kunstenaars en andere mooie dingen. Maar soms zijn we wrede moordenaars. Monsters. Genocidale monsters.
Een gekke oude Duitse filosoof waarschuwde ons ooit: “Pas op dat je zelf geen monster wordt als je tegen monsters vecht.” Hij maakte natuurlijk een grapje. Er bestaan geen monsters. Of beter gezegd, er zijn alleen maar monsters, aan elke kant van elke oorlog. In een oorlog zijn er geen goeden en slechten. Er is alleen onze kant en de andere kant. Onze wreedheden en hun wreedheden. En wie er wint mag de geschiedenis schrijven.
Dat is alles. De rest is propaganda. Hun propaganda en onze propaganda. Natuurlijk is onze propaganda geen propaganda. Onze propaganda is gewoon de waarheid. Omdat wij geen monsters zijn. Zij zijn de monsters.
Dit is dag 202 van de oorlog van Israël tegen Hamas, of de liquidatie van Gaza, afhankelijk van hoe je het bekijkt. Ik heb er in het openbaar niet veel over gezegd. Ik heb er een paar dingen over gezegd toen het begon. Dat ging niet goed. Niemand luisterde. De propaganda van beide kanten was al oorverdovend. Ik beschreef de Hamas-aanval als massamoord. Mijn pro-Palestijnse lezers vonden dat niet leuk. Ik beschreef Israël als een typische massamoordende natiestaat, niet anders dan de Verenigde Staten van Amerika, Duitsland, Frankrijk, Spanje, Nederland, de Sovjet-Unie, het Britse rijk, het Ottomaanse rijk, het Heilige Roomse Rijk, of elke andere massamoordende natiestaat of rijk. Mijn pro-Israëlische lezers vonden dat niet leuk. Geen van beide partijen wilde iets over de geschiedenis horen. De geschiedenis van asymmetrische oorlogvoering, of terrorisme, afhankelijk van je perspectief. De geschiedenis van natiestaten en imperia. Ze wilden een verhaal horen over monsters. Over de monsters aan de andere kant.
Ik zei toch dat je niet alles leuk zou vinden wat ik zei?
Oké, laat me nu een paar dingen over kunst zeggen. Als je het niet leuk vond wat ik over oorlog zei, misschien vind je het dan wel leuk wat ik over kunst zeg. Ik kan niet voor andere kunstenaars spreken, maar ik zal je vertellen waarom ik denk dat ik kunstenaar ben geworden en wat ik heb geprobeerd te doen als kunstenaar.
Ik heb niet geprobeerd oorlogen te stoppen. Of om de menselijke soort te pacificeren. Ik weet niet hoe ik dat moet doen. En ik ben geen fan van propaganda. Ik geef toe dat ik me er af en toe mee bezig heb gehouden, maar wat ik vooral probeer te doen is het deprogrammeren van geesten, te beginnen met die van mezelf.
We zijn allemaal, tegen de tijd dat we beseffen dat we bestaan, het product van programmering, ideologische conditionering. Ik geloof dat het de taak van kunstenaars is om dat ongedaan te maken, of op zijn minst marginaal te verstoren. Dat is wat kunst en kunstenaars voor mij hebben gedaan. Ze lieten me kennismaken met mijn geest. Mijn geprogrammeerde geest. Ze dwongen me na te denken, te zien en te luisteren. Ze leerden me vragen te stellen en op te letten. Ze daagden me uit om mijn geest te deprogrammeren en gaven me de middelen om dat te doen. OK, zeker, sommige bewustzijnsveranderende drugs hielpen ook, maar het waren artiesten die me introduceerden tot die drugs. Daarna lieten ze me kennismaken met het monster waar ik tegen vecht.
Ik vecht al zolang ik me kan herinneren tegen dit monster, in mijn kunst, in mijn hoofd en in de wereld. Je moet het overal tegelijk bestrijden. Om het in je hoofd te bestrijden, moet je het in de wereld bestrijden. En om het in de wereld te bestrijden, moet je het in je geest bestrijden.
Laat me je vertellen over het monster.
Het monster is legio. Het draagt vele namen. Het draagt vele gezichten. Ze veranderen met de tijd. William S. Burroughs noemde het “De Controle Machine.” Sommige mensen noemen het de corporatocratie. Ik noem het globaal kapitalisme. Het maakt het monster niet uit hoe we het noemen. Het maakt niet uit wie we zijn, wat onze politiek is of aan welke kant van de oorlog we denken te staan. Het maakt niet uit wat we geloven, welke religie we aanhangen. Het maakt niet uit hoe we ons “identificeren.”
Het enige waar het om geeft is macht. Het enige waar het om geeft is controle.
Het is overal en nergens. Het heeft geen land. Geen nationaliteit. Het bestaat niet. Het is alles en niets. Het is het niet-bestaande rijk dat de hele planeet bezet. Het heeft geen externe vijanden omdat er geen buitenwereld is, niet meer. Dus is er geen echte oorlog. Er zijn alleen opstanden, uitgevoerd door rebellen, verraders, terroristen.
Het monster, ons niet-bestaande rijk, is het eerste wereldrijk in de menselijke geschiedenis. Het is geen groep slechte mensen. Het wordt in stand gehouden door mensen, maar ze zijn allemaal inwisselbaar. Het heeft geen hoofdkwartier. Er is geen keizer. Er is geen “Bastille” om te bestormen. Het is een logos. Een systeem. Een besturingssysteem.
Het heeft geen politiek, geen ideologie. Zijn officiële ideologie is “realiteit”. Daarom heeft het geen politieke oppositie. Wie zou tegen de “realiteit” pleiten of zich ertegen verzetten? Gekken. Extremisten. De terminaal gestoorden. En dus zijn er geen dissidenten, geen tegengestelde politieke partijen. Er zijn alleen afvalligen, ketters, godslasteraars, zaaiers van tweedracht, ontkenners van de “realiteit.”
Het vervaardigt “realiteit.” Welke “realiteit” het ook nodig heeft. De oorlog tegen het terrorisme. De oorlog tegen populisme. De oorlog tegen het virus. De oorlog tegen het weer. De oorlog tegen haat. De oorlog tegen wat dan ook. Het maakt niet uit. Het is allemaal dezelfde oorlog. Dezelfde “Clear-and-Hold” operatie. Dezelfde counterinsurgency. Dat is al zo’n 30 jaar zo.
Als dingen gek lijken, als je je afvraagt wat er gebeurt, dan is dat wat er gebeurt. Dat is alles wat er gebeurt. Dat is alles wat er gebeurt sinds het einde van de Koude Oorlog.
Het imperium elimineert intern verzet, elke vorm van intern verzet. Het monster monsteriseert alles en iedereen. Het verandert samenlevingen in markten. Het heeft niets anders te doen. Het is waarden aan het uitwissen. Het heft grenzen op. Het bewerkt de cultuur op gevoeligheid. Het synchroniseert alles en iedereen in overeenstemming met zijn enige waarde … geld. Het maakt van alles handelswaar.
Het is de apotheose van de liberale democratie, het deel waar het monster de democratie, met de simulatie van democratie, afschaft en zichzelf tot “democratie” uitroept. Het is de wereldkapitalistische Gleichschaltung.
Dat is het monster waar ik tegen heb gevochten.
Dat maakt me een terrorist. Een samenzweringstheoreticus. Een Russische propagandist. Een Covid-ontkenner. Een rechtse extremist. Een anti-vaxxer. Een antisemiet. Een transfobe racist. Een vijand van “democratie”. Aanhanger van Hamas. Aanhanger van Donald Trump. Een AfD-aanhanger. Wat de officiële vijand vandaag ook mag zijn.
Het maakt me een crimineel. Een gedachtecrimineel. Een kunstcrimineel.
Wat ik letterlijk ben. De Duitse autoriteiten vervolgen me voor het verspreiden van kunst. Voor het tweeten van kunst. Foto’s. Woorden. Ze hebben een van mijn boeken verboden. Dus misschien interfereer ik een beetje met hun ideologische conditionering, met hun programmering, met hun Nieuwe Normaal Gleichschaltung op.
Als dat zo is, goed, want, als ik een andere Duitser mag citeren, “kunst is geen spiegel die de werkelijkheid wordt voorgehouden, het is een hamer om de werkelijkheid mee te vormen.”
En ik ga nog iets verder dan Brecht. Elk kunstwerk dat we maken geeft op de een of andere manier vorm aan de werkelijkheid, of dat nu onze bedoeling is of niet. Het voedt het monster of het monster fucks. Het monster daarbuiten en het monster hierbinnen, in ons, in ons allemaal … omdat het allemaal hetzelfde monster is.
Bedankt, iedereen die het monster fucks. Dat is alles. Laten we doorgaan.
De aanvankelijke interesse die in Share, ‘eerder Stichting Mens en Universum’ in Nederland werd gewekt draaide om iets in de 7 stralen, en de overgang van de individualistische 6e (idealisme, devotie) naar de dienstbare 7e (synthese, organisatie, de groep en dienst) per tijdperk, van Vissen naar Waterman, hier zat wel wat in. Uitgelegd werd dat de wereldproblematiek beheerst werd door het eigengereide maar tegengestelde politieke ideaal van de Russen en de Amerikanen, allebei met een 6e straal (op de persoonlijkheid). Maar ook werd voorspeld dat het communisme van toen zijn langste tijd heeft gehad ten gevolge van de aanwezigheid van een wereldleraar Maitreya, iemand die als eerste van de aardse mensheid bepaalde spirituele inwijdingen had gehad, al miljoenen jaren geleden. Benjamin Creme die deze boodschap uitdroeg was iemand die zich aan moest passen aan zijn publiek, omdat het al uitheems klonk voor veel normale mensen, en het moest groepswerk zijn.
Zijn boeken en artikelen gingen in op vragen. De vraag bepaalt de richting van het antwoord, en de boodschap moest een vorm van dienst zijn, niet weer een opgelegd dogma of soort religie.
Hij beweerde dat hij zijn informatie had van een meester, een van de discipelen van de Christus. Hij omschreef ‘de’ Christus als een ambt, en Jezus als individu, niet alleen voor officieel geregistreerde christenen maar alle mensen van goede wil. Hij stond een orde voor met een betere internationale verdeling van de grondstoffen, dat stuk kan ik nog wel behappen, hoewel het misschien de meeste weerstanden opriep bij hen die ons op allerlei manieren willen beteugelen, onder andere gelovigen.
Natuurlijk ontstaat ook in dit hele verhaal van Creme een pikorde, en zaten er populistische kanten aan. Zo beweerde hij dat zijn meester hem betichtte van het roken van ‘kankerstokken’, dit soort dingen zijn verzonnen als anekdote om aan te tonen hoe normaal Creme niet is. Corona kwam na zijn dood, waarmee, los van het demoniseren, de kous af was voor zijn critici.
De stralen manifesteren zich op het niveau van ziel en persoonlijkheid.
Hoofdstralen 1 wil-macht, 2 liefde-wijsheid, 3 actieve intelligentie.
Attribuut stralen. 4 harmonie door conflict, schoonheid, kunst, 5 concrete wetenschap, 6 abstract idealisme, devotie, 7 ceremoniële orde, organisatie.
Wat we in de wereld zien, is de abstractie van 6e straal in combinatie met de organisatie van de 7e, die als substraal werkt van de 6e, en niet van de 2e waarvan het in deze tijd kosmisch gezien een substraal hoort te zijn. Maar dan nog zijn er door persoonlijk egoïsme vele begoochelingen, imperfecte uitdrukkingen, mogelijk die je niet zou kunnen voorzien.
Omdat er 7 gebieden van bewustzijn zijn is de 6e straal, van boven naar beneden gerekend, het meest actief op het emotionele vlak, boven materie. De 7 inwijdingen geven bewustzijn en beheersing op de andere hogere dimensies, die voor ons onbekend of niet herkenbaar zijn. Of enkel vermoed worden, en dit werd geloof, op zich klopt dit wel. De 6e straal heeft als eigenschappen onder andere gelijkhebberij, absolute loyaliteit aan eigen ideaal. De praktische kant van de 7e straal die op het materiële vlak werkt betekent nog niet dat de ons bekende materie het einde van het verhaal is.
Gelijkhebberij (in het Engels) = self-righteousness.
Meer concreet
https://t.me/intelslava/58434
“En we doen het elkaar al aan sinds het begin van de beschaving. Het zal niet ophouden. We gaan het niet stoppen. Kunst zal het zeker niet stoppen. We zijn, of we het nu leuk vinden of niet, een gewelddadige soort, mensen. Het is niet alles wat we zijn, maar het is een deel van wat we zijn. We zijn ook geliefden, leraren, genezers, kunstenaars en andere mooie dingen. Maar soms zijn we wrede moordenaars. Monsters. Genocidale monsters.”.
Nou, daar ben ik het niet mee eens. ‘We’ doen elkaar helemaal niks aan. Het zijn altijd dezelfde rotzakken die lopen te etteren. De lage zielen die door een psychopathische machtswellust mensen kopen en dwingen om voor hem te vechten en zo de baas te gaan spelen.
Zolang we ‘We’ blijven zeggen verandert er niks. De ellendelingen van boven zijn de ‘ze’ die andere mensen dwingen of betalen om de moordpartijen uit te voeren.
‘We’ zijn helemaal geen gewelddadige soort. Er zitten gewelddadige monstertjes van mensen tussen ja, maar de meeste mensen zijn gewoon vredelievend en zitten helemaal niet op vechten te wachten. De slangen van mensen die met slissende tong de mensen verleiden tot rottigheid, díe moet je hebben. Dáár moet je je pijlen op richten. We moeten uitzoeken WIE we verantwoordelijk kunnen stellen voor bijvoorbeeld een 2e WO. Daarna alles afnemen van die families van hen en alles laten terugbetalen. Een miljard pond goud voor een mensenleven zou ik zeggen. En betalen tot de laatste cent.
We kunnen het stoppen door elke ploert die het woord oorlog nu nog in de mond durft te nemen vast te zetten, elke immorele wapenfabriek te sluiten. Laten we daarmee beginnen. Ach, er is zóveel te doen. Als we ons maar niet laten afbluffen door het soort dat door geweld aan de macht gekomen is.
@ John.
Veel dat, “make sence”
.
Hallo Buffel. Ben al 63 …
Heel filosofische, straight from your heart.
My blessings tot you.
AHIMSA, PRABHU .
(AHIMSA, opzoeken voor diegenen die dit Woord niet kent).
Geachte vanaf uw wieg totààl geïndoctrineerde goegemeente : download, lees en gééf dit SUPER-pdf nou eens door :
https://epdf.tips/the-jew-world-order-unmasked54cf3ce7f9291e805dd49f8ba003bb3769527.html
Ctaat :
”
Het is de apotheose van de liberale democratie, het deel waar het monster de democratie, met de simulatie van democratie, afschaft en zichzelf tot “democratie” uitroept. Het is de wereldkapitalistische Gleichschaltung.
Dat is het monster waar ik tegen heb gevochten.
Dat maakt me een terrorist. Een samenzweringstheoreticus. Een Russische propagandist. Een Covid-ontkenner. Een rechtse extremist. Een anti-vaxxer. Een antisemiet. Een transfobe racist. Een vijand van “democratie”. Aanhanger van Hamas. Aanhanger van Donald Trump. Een AfD-aanhanger. Wat de officiële vijand vandaag ook mag zijn.
Het maakt me een crimineel. Een gedachtecrimineel. Een kunstcrimineel.”
Dankjewel voor deze mooie woorden.
Soms vraag ik me af waarom ik zo vaak een afwijkende mening heb. Of ik “het” wel begrijp. Waarom niet gewoon conformeren ?
Ik kan het niet.
Ik ben geen monster en ik wil er ook geen worden.
En realiseer me meteen dat je er soms een moet worden om ze te verslaan.
En realiseer me ook dat het monster overal is. Ver weg, maar ook heel dichtbij.
citaat :
“Bedankt, iedereen die het monster fucks. Dat is alles. Laten we doorgaan.”
Blijf je weren tegen het monster op jouw niveau.
Voor degenen die deze conditionering nog niet door hebben, is dit wel een “meesterlijk”stukje kunst.
Helaas lijkt het of de meesten nog steeds gehypnositeerd zijn.
Nog steeds lopen sommigen in de winkels rond met Gezichtsondergoed.
Nog steeds hoor je elke dag verschillende ambulances voorbij razen, ligt aan de babyboom generatie einde, zeggen ze dan, covd is maar met spuit te overwinnen, zelfs na x keer Covd ziek te zijn geweest na de spuit.
Die monsterlijke Russen en hun o zo geduchte wreedheid, pas maar op of morgen spreken we met zijn allen…
Echt, bij velen is het niet meer te redden…
@Antisoof
Je hebt volledig gelijk, niks we!! Ieder mens is verantwoordelijk voor zijn of haar eigen gedachten en gedrag, we maakt er een groepsgeest van zodat niemand verantwoording hoeft af te leggen..
They are working against our own interest. The Police Are No Longer On Our Side (New Culture Forum Conference 2024 – Peter Whittle) by The New Culture Forum.
I live in Australia but, wow, he is speaking for the people of the world who want our freedoms back. We are all sick and tired of it. Watching from New Zealand. Same ‘leadership’ appears to have been rolled out across the west. I’m in the US. We have the same problems here. I support you guys completely! Finally people are starting to stand up and say “NO”! Thank you for speaking up. I’m not British but a German immigrant, married to a Brit. And I’m totally behind you. Germany has the same problem for very similar reasons…I’m watching from Ireland. Brilliant speech, it’s happening all over the world, A prime example of it in Wickow over the week.
So happy to find this channel and hear that we are not alone in how we feel… we need boots on the ground to.march for our future. European populations must stand together. It’s the same attitude of contempt for the common people and the law, everywhere. We need a new kind of Union, coming from the people, not dysfunctional, decadent elites.
https://youtu.be/3PPDUaGrE9w?si=oKLoHQRq8ZRaQNre