De laatste weken heb ik de voordrachten van de Russische historicus en filosoof Dugin (1960-) doorgenomen. Die video’s zijn in Engelse voice-over hier op de Servische website Paideuma te vinden, schrijft gastauteur Teraspol.
Het betreft zijn grote studie van de denkvormen in de verschillende beschavingen en hun wisselende dominantie en conflicten. Het gaat niet zozeer over botsende beschavingen maar over de interne botsingen tussen de vormen en uiteindelijk over de crisis van de Europese moderniteit zelf.
Het is gericht tot mensen die verontrust zijn over de gang van zaken en bekijken wat er met de traditie(s) gebeurd is. Dat kunnen (conservatieve) katholieken, protestanten, moslims, hindoes maar ook ongelovigen zijn die daarover onvrede voelen. Daarvoor is het werk van Dugin heel verdienstelijk en veel te weinig bekend. Het enige dat de pers van hem weet is dat hij het brein van Poetin zou zijn. Wat een onzin! Er zijn geen foto’s van hen samen. Hij is gewoon een bekend filosoof en Euraziatisch onderzoeker met een grote talenkennis en veel contacten in Turkije, Iran, India en de vroegere Sovjetrepublieken.
***
In zijn tiendelige reeks beschrijft hij de mentaliteit (de “nous”) van de verschillende beschavingen en de drie denkvormen (“logos” ) die er wisselend voorkomen en in conflict zijn.
In een vorig artikel schetste ik de analyse van de Russische filosoof en geopolitieke onderzoeker Alexander Dugin. Dit is de link: De moderne periode: In volle vaart achteruit – Frontnieuws
De “apollinische” vorm staat voor rangorde, de “dionysiche” voor bemiddeling en de oeroude “cybelische” voor de materiële krachten. De stelling van Dugin is dat in het moderne Westen het “cybelische” weer dominant geworden is. De moderne wetenschap is gericht op het ontketenen van materiële krachten waarbij alles grondstof kan worden tot omvorming (menselijk DNA, GGO-planten, hybriden van dieren..).
Bekijken we zijn historische analyse van de “logos” in drie West-Europese landen. Wel bedenken dat die drie landen nu sterk geglobaliseerd zijn en dus dominant “cybelisch” zijn. In die zin is Frankrijk nu anti-Frankrijk geworden, Europa anti-Europa.
Franse synthese: van Orfeus en Melusine
Dat is de ondertitel van het boekdeel over de Franse “bestaanshorizon” zoals filosofen dat noemen. Orfeus is een figuur uit de Thracische mythologie en is bekend van de Griekse orfische mysteriegodsdienst. De Thraciërs waren wellicht de eerste Indo-Europeeërs die zich in de vruchtbare gebieden van het huidige Roemenië en Bulgarije vestigden. Ze kwamen er in contact met een landbouwbeschaving.
De Balkan is eigenlijk de bakermat van Europa, wat de landbouw betreft. Ze vereerden er de moedergodin en waren matriarchaal (de stammoeder als clanhoofd). Vanuit Zuidoost-Europa heeft het cybelische zich in ons continent verspreid.
De Thraciërs ontwikkelden daarbij als een synthese de mythe van Orfeus, bemiddelaar tussen onderwereld (het cybelische) en bovenwereld (het apollinische). Hij verliest zijn geliefde en mag haar dan met zijn gezang terughalen maar hij kijkt daarbij éénmaal achteruit en verliest haar weer.
Bij zijn terugkeer wordt hij door afgunstige vrouwen verscheurd. Een verhaal deels gelijklopend met dat van Dionysus, ook die daalt in de onderwereld af en wordt bij zijn terugkeer verscheurd. Dit verhaal werkt sterk door bij de Kelten en de Fransen zijn eigenlijk (geromaniseerde) Kelten en (weinig geromaniseerde) Franken. De Franken zijn de Germaanse invallers. Voor de Grieken en de Arabieren was “Frank” de verzamelnaam voor de Europese kruisvaarders welke taal ze ook spraken.
Het orfische in de Franse beschaving sluit bij de Keltische erfenis, de afdaling in de onderwereld op zoek naar de vrouwelijke wederhelft. Denk aan de tochten van Parsifal (Perceval) en de zoektocht naar de Graal (het vrouwelijke symbool). Parallel daarmee is er de “Queste del Saint Graal” beïnvloed door de de Maria-legendes en de spiritualiteit van de Cisterciënzers. In Aquitanië en de Provence ontstaat de hoofse liefde. Dat is uniek geweest voor Europa.
Melusine is een figuur uit de Keltische mythen, half vrouw half vis soms met vleugels en voorkomend in een waterige omgeving. Ze werd als stammoeder van het vorstenhuis van Bouillon beschouwd. Ze heeft een dubbele natuur: cybelisch en dionysisch. Dionysus heeft een donker dubbel, ook hij is in de onderwereld afgedaald om zijn sterfelijke moeder Semele naar de godenwereld te brengen.
Dat orfische (of dionysische) verenigt zich met het apollinische van de Romeinse kerk, de Frankische monarchie en de rationele theologie (Parijs). Een originele synthese.
Duitsland, riskante synthese. Van Germanen en Titanen
Duitsland houdt de Germaanse ethiek in ere, alle werk bij hen is een gestructureerde strijd. Apollinisch dus. Mannen en vrouwen strijden zij aan zij. Het hoofse kennen ze enkel als invloed uit Frankrijk. Er bestaat mannen-vrouwen vriendschap maar die is op het niveau van mannelijke strijders en vrouwelijke strijders (Amazones, Walkyren uit hun mythologie).
De strijd kan zo opslorpend zijn dat de strijder in zijn donkere dubbel opgaat. Dat gebeurt vaak met het dionysische, het slaat dan om in het titanische. De titanen waren de ontaarde wezens die in de onderwereld waren opgesloten. Ze behoren tot het “chtonische”. Als ze los geraken, ontstaat er een “war of the worlds”. Hierbij denk je onwillekeurig aan Hitler en zijn verheerlijking van de titanische krachten, de “Götterdämmerung”. “Titaan” of “Satan” werd in de vroege Middeleeuwen als synoniem gezien.
Het titanische is zeker niet verdwenen in het hedendaagse Duitsland. Op 2 augustus speechte minister Baerbock in New York over het transatlantische moment: de VS en Duitsland als leiders van het Westen, de aannemer en de onderaannemer. Alles moet wijken voor dat leiderschap, Oekraïne wordt opgebruikt tot de laatste man, de welvaart en de positie van Europa verkwanseld.
Groot-Brittannië, de niet gerealiseerde synthese
Dit land is gedeeltelijk geromaniseerd Keltisch en weinig geromaniseerd Germaans (de invallers Angelen, Saksen en later de Normandiërs). Volgens Dugin is de synthese tussen die twee niet gerealiseerd. Het Keltische is aanwezig in de rand, er is ooit een Keltische dynastie (uit Schotland) geweest: de Stuarts. De niet realisatie leidt tot een niet aflatende bipolaire spanning. Dit is in de nieuwe tijd afgereageerd door de expansie, de kolonisatie, het Britse Rijk.
Die bipolaire spanning is overgebracht naar de kolonies, en meer bepaald de meest succesvolle nl. de VS. De Britten waren niet gericht op integratie van inlandse bevolkingen, een vermenging die in Latijns-Amerika wel gebeurd is. Dat heeft geleid tot de genocide van de indianen. De VS hebben echter eigen krachten waar we in een later artikel op ingaan. De globalisatie en de politieke correctheid zijn echter een grote bedreiging voor elke nog bestaande eigenheid.
Terug naar Groot-Brittannië. De niet aflatende spanning wordt verzinnebeeld door de vlaggen: de rode draak, het Keltische, het symbool van Wales en de witte draak van Engeland. Die zijn volgens de legende blijvend in een gevecht gewikkeld. Tijdens de begrafenis van de Britse koningin waren die vlaggen naast mekaar te zien…
Dit levert een eerder depressief beeld van een land. Een half verdrongen Keltische sfeer met uitgewerkte mythen en daarnaast een Germaanse sfeer die borg staat voor een agressieve expansie. Dit kan alleen worden overwonnen door voortdurende globale expansie maar die botst tegen zijn grenzen. Het dionysische is in die Germaanse sfeer weinig ontwikkeld en verkeert vlug in zijn donkere tegenhanger, de meedogenloze titanische globaliseringsmachine. Zie bv. “Late Victorian holocausts” van Mike Davis (2000). Dat gaat over de miljoenen hongerdoden in de 19de eeuwse Engelse kolonies, opgeofferd voor de “economische hervorming” van India, Birma.. en de invoering van exportteelten.
Slotsom: de hoofdzonde die niet meer is
In die drie landen speelt de Reformatie een grote rol maar heel verschillend. Frankrijk kent een continuïteit met zijn sacrale Frankische koningschap vanaf Clovis (466-511), de koning als beschermer van het geloof, tot de Franse Revolutie (1789). Het protestantisme is er echter aanwezig als onderstroom net als de vrijmetselarij. Die is voortgevloeid uit de Rozenkruisers. Die hebben het Alexandrijnse gnosticisme van de Italiaanse humanisten (Renaissance) verspreid. De kern daarvan is het evolutionisme: alles vloeit voort uit het ene materiële.
In Duitsland is er minder continuïteit. Het Duitse Heilige Roomse Rijk uit de Middeleeuwen was ook sacraal maar het omvatte delen van Italië. De godsdienstoorlogen (Dertigjarige Oorlog 1618-1648) zorgden voor een breuk. De latere Duitse staat onder Bismarck steunde op de gewone moderne staatstheorie, nl. het “sociale contract” waar gebieden toetreden (of eventueel uittreden).
Voor Duitsland en Groot-Brittannië moeten we het calvinisme en puritanisme vermelden. Dugin ziet in het protestantisme en meer bepaald het calvinisme iets titanisch. Er zijn geen bemiddelaars als priesters nodig. God is in ons, niet enkel buiten ons. De Duitse mystiekers uit het Rijnland (Eckhart enz.) spraken over de “drie mensen”: de fysieke mens, de rationele mens en het vlammetje in het diepste van de mens waar God aanwezig is (de derde mens). De calvinisten zouden volgens Dugin de derde mens verdrongen hebben door de tweede: de rationele mens. De rationele mens als berekenende bemiddelaar leidt tot een titanische vervorming volgens hem. Dit neemt de laatste rem weg op de expansie van de geldcirculatie. Woeker was een hoofdzonde in de Middeleeuwen, nu houdt die op een zonde te zijn.
De joden waren verbannen uit Engeland in 1290. De puritein Cromwell heft die ban op in 1655. Met de hulp van Portugese en Spaanse joden zullen de Engelsen een systeem opzetten dat gigantische koloniale ondernemingen (b.v. de Oost-Indische Compagnie in Voor- en Achter-Indië) financiert zonder dat de staat een groot landleger op de been moet houden. De Engelsen zien zich dan als het vijfde wereldrijk na de vier gezien door de profeet Daniël in het Oude Testament. Iets nieuws: een wereldrijk zonder groot landleger maar wel met een sterke zeemacht, een grotendeels geprivatiseerd wereldrijk, een publiek-private partnerschap. Ze trekken de moderne globalisering op gang.
Een volgende keer meer over de Engelse opvolger de VS. We bekijken ook de logos in Rusland, Iran en China.
daarom krijgen onze kinderen burgerschapsvorming
Toch een foutje. De Europese landbouw en beschaving ontstond in de Kaukasus.
Bijvoorbeeld wilde appelsoorten. Er zijn er maar vier bekend en alle vier komen voor op de zuidelijke hellingen in het Kaukasusgebergte. Iets gelijkaardigs geldt bij steenvruchten, Soorten uit Iran, India, China, Europa en Centraal-Azië konden in het wild kruisen op de zuidelijke hellingen van de Kaukasus.
https://www.boomgaardenstichting.be/
https://www.boomgaardenstichting.be/index.php/38-winkel/59-boekenaanbod
Tot zover Fruit. Maar ook grassen en dus granen en dan komen we van de Kaukasus in het huidige Oekraïne terecht dat tot heden een graanschuur van de hele wereld is.
Dankzij dat fenomeen, toevallige wilde variëteiten in gewassen die allemaal daar op het Euraziatische continent ontstonden konden sedentaire beschavingen beginnen want met de oorspronkelijke wilde soorten was de mens eeuwig een nomade gebleven en dagelijks voltijds bezig geweest met jagen en verzamelen. Zonder die wilde kruisingen in dat deel van Eurazië was er zelfs nooit een Soemerische beschaving in het Midden-Oosten ontstaan. Het is dan ook de meest bevochten landstreek in de geschiedenis waar rovers op bezoek kwamen om elders hun beschaving te stichten.
Dank voor de toelichting. De vruchtbare Balkangrond sluit inderdaad aan bij de “Pontische” steppe in het noorden van de Zwarte Zee reikend van de Kaukasus en de Volgavallei tot de Donau.
We zijn van ons ZELF en elkaar verwijdert en in onze ego’s opgesloten dmv programmering. Ze hebben ons in egoïsten verandert zodat de elites en Geld ipv LIEFDE onze God werd.
Denkvermogen van…weer een Fantastisch artikel, in zijn geheel zijn de kritieken louter bijkomstig van mensen die het totale beeld Niet begrijpen… Alexander Dugin..heel erg bedankt..🌟🌟🌟🌟🌟