Centner Academy, een privéschool in Miami, kreeg te maken met een wereldwijde media-aanval nadat ze het personeel had gevraagd zich niet te laten vaccineren, maar deze drie feiten over de vaccins ondersteunen de beslissing van de school.
Centner Academy, een particuliere school in Miami, heeft internationale krantenkoppen gehaald omdat de schoolleiding haar personeel heeft opgedragen tot het einde van het schooljaar te wachten met de ontvangst van het experimentele Covid 19-vaccin. De richtlijn werd gezien als een voorzorgsmaatregel om de gezondheid van hun schoolgemeenschap te beschermen, zowel in verband met nieuwe anekdotische berichten dat de gevaccineerden een negatieve invloed kunnen hebben op de gezondheid van de niet-gevaccineerden, als met het feit dat de klinische veiligheids- en doeltreffendheidsgegevens voor de mRNA-vaccins nog niet zijn afgerond en nog tot ergens in 2023 zullen duren, bericht Childrenshealthdefense.org.
Tot dusver hebben de media vooral aandacht besteed aan de volgende verklaring van Leila Centner, medeoprichter en CEO van Centner Academy, aan haar personeel (in een interne e-mail die later naar de pers is gelekt) als de meest controversiële en aanvechtbare:
“Anekdotisch hebben tienduizenden vrouwen over de hele wereld onlangs melding gemaakt van nadelige reproductieve problemen, gewoon door in de nabijheid te zijn van degenen die een van de Covid-19 injecties hebben gekregen, bv. onregelmatige menstruatie, bloedingen, miskramen, postmenopauzale bloedingen en amenorroe (volledig wegvallen van de menstruatie).
Niemand weet precies wat de oorzaak is van deze onregelmatigheden, maar het lijkt erop dat degenen die de injecties hebben gekregen, iets uit hun lichaam overdragen op degenen met wie zij in contact komen. Totdat meer bekend is, moeten we het zekere voor het onzekere nemen wat betreft het welzijn van onze leerlingen en het schoolteam”.
De hele brief en het commentaar van Leila, die ze op Instagram plaatste, kun je hier lezen.
De privé-mededeling van Leila Centner, die nu wereldwijd in het openbaar wordt besproken en op 27 april zelfs de perssecretaris van het Witte Huis om commentaar heeft gevraagd, kwam onder vuur te liggen van een aantal conventionele allopathische artsen, waaronder Dr. Aileen Marty, arts en specialist infectieziekten aan het Wertheim College of Medicine van de Florida International University, die het volgende commentaar gaf:
“Maar er is geen enkele citatie, er is geen enkele dokter of wetenschapper wiens naam er staat. Er zijn geen referenties. Er is niets. Er is geen wetenschappelijk bewijs geleverd. Geruchten zijn het enige wat er is, en als je naar de realiteit kijkt, is er nul, nul wetenschap achter deze beweringen.
Als ze het geloven en dan deze grote leugen verspreiden, heeft dat een vreselijke impact op onze hele gemeenschap”.
Hoewel deze opmerkingen van Dr. Marty, en nu honderden andere berichten in de mainstream media, hebben getracht de verklaringen van Leila Centner af te doen als “een bron van verkeerde informatie zonder wetenschappelijke basis”, zijn wij van mening dat zij van grote waarde zijn en op zijn minst nader onderzoek waard zijn.
Feit 1: Vaccins maken sommigen ziek. Zieke mensen hebben meer kans om de gezondheid van anderen in gevaar te brengen
Terwijl de mainstream media en de gezondheidsagentschappen van de overheid dogmatisch het ondubbelzinnige verhaal verkondigen dat Covid-19 vaccins (en alle andere) a priori “veilig en effectief” zijn, valt niet te ontkennen dat Covid-19 vaccins momenteel alleen zijn goedgekeurd voor distributie aan het publiek onder een noodlicentie, bij gebrek aan de juiste klinische veiligheids- en werkzaamheidsstudies, die naar verwachting pas in april 2023 zullen zijn voltooid voor het Pfizer vaccin.
Dit maakt Covid-19 vaccins per definitie experimenteel, zoals Leila Centner herhaaldelijk heeft aangevoerd als verklaring voor haar voorzichtige houding ten aanzien van de onbedoelde, negatieve gevolgen die zij kunnen hebben voor de gezondheid en het welzijn van haar schoolpersoneel, docenten, kinderen en de gemeenschap in het algemeen.
Menselijke medische experimenten, zoals gedefinieerd door de Neurenbergse code voor medische ethiek (1947), moeten niet alleen vrijwillig zijn, maar de deelnemer moet volledig worden geïnformeerd over zowel de risico’s als de voordelen om zijn volledige wettelijke toestemming te kunnen geven. Als de medisch onderzoeker reden heeft om aan te nemen dat een ingreep schade, invaliditeit of overlijden kan veroorzaken, moet hij of zij het experiment onmiddellijk stopzetten.
In het geval van de experimentele uitrol van mRNA Covid-19 vaccins, blijkt uit overheidsgegevens dat de Covid-19 vaccins diepgaande, nadelige gezondheidseffecten hebben op een subpopulatie van ontvangers, zoals gedocumenteerd in het Vaccine Adverse Events Reporting System (VAERS), dat op 28 april in totaal 85.926 meldingen van nadelige bijwerkingen bij gevaccineerde personen bevat, variërend van overlijden tot duizenden andere symptomen en levensbedreigende aandoeningen.
Bovendien is het bekend dat VAERS zeer ineffectief is bij het vastleggen van de werkelijke omvang van het aantal bijwerkingen van vaccins, vanwege de zeer passieve, post-marketingbewakingsmethodologie. Uit peer-reviewed onderzoek blijkt dat de vastleggingspercentage voor trombocytopenische purpura (bloedingsstoornis met laag aantal bloedplaatjes) na het MMR-vaccin en hypotone hyporesponsieve episoden (blauwachtige huid; verminderd bewustzijn) na het DTP-vaccin slechts 1% bedraagt.
De implicatie is dat de werkelijke omvang van de bijwerkingen onder de gevaccineerden, waaronder ontregeling en onderdrukking van het immuunsysteem, verschillende orden van grootte hoger kan zijn dan de toch al alarmerende schaal van gebeurtenissen die wordt gerapporteerd door de conservatieve cijfers die door VAERS worden aangeboden – die bijna universeel worden genegeerd door dezelfde media die proberen de Centner Academy in diskrediet te brengen, te belasteren en er een voorbeeld van te maken.
Gezien het feit dat degenen die immuun-disfunctie ervaren als gevolg van vaccinatie, meer kans hebben om virusreactivering te vertonen, zoals een groep gevallen die onlangs zijn gemeld voor door vaccinatie veroorzaakte herpes zoster, of ook een verstoord microbioom hebben dat leidt tot de overgroei van opportunistische bacteriën, schimmels, virussen, d.w.z. zogeheten “ziekteverwekkers”, kunnen de gezondheidsrisico’s voor de mensen om hen heen ook aanzienlijk toenemen. Er zij op gewezen dat dit verschijnsel van door vaccinatie veroorzaakte schadelijke gezondheidseffecten niet alleen in verband wordt gebracht met Covid-19- of mRNA-vaccins.
Greenmedinfo.com heeft een database van meer dan 1300 studies die wijzen op meer dan 150 mogelijke nadelige gezondheidseffecten van vaccins die momenteel in het CDC-vaccinatieschema zijn opgenomen. Daarom kan elk vaccin in theorie het immuunsysteem van een ontvanger verzwakken of verstoren, waardoor de kans toeneemt dat deze een infectie of ziekteverwekkende aspecten van zijn microbioom of cellulaire inhoud (gemedieerd via extracellulaire blaasjes) overdraagt aan zijn omgeving, hetgeen meer in detail wordt besproken in punt 3.
Feit 2: De studieopzet van het mRNA-vaccin van Pfizer waarschuwt voor nabijheid (gedeelde lucht inademing of huidcontact) tussen deelnemers aan het vaccin en niet-gevaccineerden als een mogelijke vector van schade
Onder de titel “A Phase 1/2/3 Study to Evaluate the Safety, Tolerability, Immunogenicity, and Efficacy of RNA Vaccine Candidates Against COVID-19 in Healthy Individuals“, identificeert het Pfizer Covid-19 mRNA-vaccinonderzoeksprotocol expliciet in paragraaf 8.3 .5. de noodzaak om te controleren wat het “blootstelling tijdens zwangerschap of borstvoeding en beroepsmatige blootstelling” noemt. Een zorg die ze zo serieus nemen dat ze eisen dat elk incident binnen 24 uur aan het Pfizer Safety-systeem wordt gemeld.
Volgens het document is er sprake van een EDP [environmental exposure during pregnancy] [omgevingsblootstelling tijdens de zwangerschap], als bijvoorbeeld: “een mannelijke gevaccineerde een vrouwelijke partner blootstelt voor of rond het tijdstip van conceptie”.
Blootstelling aan de studie-interventie wordt gedefinieerd als “inademing of huidcontact”, wat suggereert dat fysieke nabijheid tussen gevaccineerden en niet-gevaccineerden in het studieprotocol van Pfizer wordt erkend als een reden tot bezorgdheid over de overdracht van potentiële bijwerkingen van het vaccin.
Het document geeft ook het volgende voorbeeld van een EDP-scenario: “een mannelijk familielid of zorgverlener die is blootgesteld aan de studie-interventie door inademing of huidcontact, stelt vervolgens zijn vrouwelijke partner bloot vóór of rond de conceptie”. Het is duidelijk dat Pfizer in dit geval erkent dat zoiets eenvoudigs als een zorgverlener of familielid die is blootgesteld aan een ontvanger van het mRNA-vaccin door “inademing of huidcontact” (dwz fysieke nabijheid) een bijwerking kan veroorzaken en/of de studieresultaten zou kunnen beïnvloeden.
Een ander voorbeeld in paragraaf 8.3.5.2, getiteld “Blootstelling tijdens borstvoeding”, geeft het volgende voorbeeld van wat een dergelijke blootstelling inhoudt:
“Een voorbeeld van een milieublootstelling tijdens de borstvoeding is een vrouwelijk familielid of een zorgverlener die meldt dat zij borstvoeding geeft nadat zij via inademing of huidcontact aan de studie-interventie is blootgesteld”.
Ten slotte komt “beroepsmatige blootstelling” voor in paragraaf 8.3.5.3,
“wanneer een persoon in ongepland direct contact komt met de onderzoeksinterventie, wat al dan niet kan leiden tot het optreden van een AE. Deze personen kunnen zorgverleners, familieleden en andere bij de verzorging van de studiedeelnemer betrokken personen zijn”.
Het is duidelijk dat het Pfizer mRNA-vaccinprotocol onthult dat bezorgdheid over hoe gevaccineerden de gezondheid en zelfs reproductieve resultaten van ongevaccineerden nadelig kunnen beïnvloeden door simpelweg fysiek dichtbij te zijn, uiterst serieus worden genomen door de fabrikant van het vaccin zelf. In het licht hiervan worden de uitingen van Leila Centner aan het begin van dit artikel in feite ondersteund door het meest gezaghebbende document dat we hebben over het experiment.
Tot nu toe is dit feit niet erkend of erover bericht door de wereldwijde mainstream media, de vaccinproducenten of de gezondheidsautoriteiten van de overheid. Het is aan de lezer om dit artikel te delen en het bekend te maken.
Feit 3: Er bestaat een aannemelijk epigenetisch moleculair mechanisme in de biologie waardoor gevaccineerden de gezondheidsstatus van ongevaccineerden kunnen beïnvloeden
De derde belangrijke onderbouwende factor achter het identificeren van de potentiële schade die gevaccineerden kunnen hebben op ongevaccineerden betreft de ontdekking van zogenaamde horizontale informatieoverdracht binnen biologische systemen die wordt bemiddeld door extracellulaire blaasjes, waaronder een virusachtig fenomeen dat bekend staat als het afwerpen van microvezels en/of exosoom-gemedieerde overdracht van nucleïnezuren. Dit valt in de categorie van de epigenetica, die de verdedigers van de vermeende veiligheid en werkzaamheid van de mRNA-vaccins gemakshalve negeren om hun bewering te kunnen doen, die in 1970 werd ontkracht met de ontdekking van het enzym reverse transcriptase.
Omgekeerd transcriptase is in staat om RNA om te zetten in DNA, waarmee in wezen het fundamentele dogma van de moleculaire biologie werd vernietigd, namelijk dat de informatiestroom in één richting van de celkern naar mRNA naar eiwit niet kan worden omgedraaid. Dit dogma wordt een halve eeuw later nog steeds gebruikt om de valse bewering te doen dat het enige betwistbare gezondheidsrisico van een genetisch gemanipuleerd vaccin de mogelijkheid is dat het de structuur of functie van nucleaire, eiwit-coderende genen kan beïnvloeden.
Door de ontdekking van exosomen hebben we zelfs gezien dat de Weismann-barrière is doorbroken en dat somatische cellen erfelijke informatie aan de kiembaancellen kunnen doorgeven in wat neerkomt op real-time, waardoor de risicomodellen die momenteel door vaccinproducenten en regelgevende instanties worden gebruikt en die geen rekening houden met het vermogen van epigenetische processen om de onbedoelde schadelijke effecten van genetisch gemodificeerde technologieën en ingrepen te versterken, in wezen worden ontkracht.
Hoewel mRNA-vaccins zijn ontworpen met behulp van genetisch gemodificeerde processen die niet afhankelijk zijn van substraten van levende cellen, waardoor de conventionele problemen met uitscheiding die in verband worden gebracht met vaccins van de eerste generatie, zoals het MMR-vaccin, worden uitgesloten, is het mogelijk dat zij in feite bijdragen tot het uitscheiden van microvezels, wat een nog grotere en hardnekkiger bedreiging vormt dan het uitscheiden van levende celvaccins, wanneer het gaat om de hardnekkige biologische gevolgen die de gevaccineerden kunnen hebben op de ongevaccineerden.
Microvezels, die in grootte variëren van 0,1 tot 1,0 μm, zijn een soort extracellulaire blaasjes die door veel verschillende celtypes in het lichaam worden afgescheiden, zowel in tijden van gezondheid als in tijden van ziekte, en waarvan bekend is dat zij de antigene inhoud van de cel van oorsprong weerspiegelen. Zij vertonen verbluffend veel gelijkenis met virussen. Zo hebben microbolletjes, net als SARS-COV-2, een lipide bijlaag die wordt gevormd door het afbrokkelen van de membranen van de gastheercel, en kunnen zij aspecten van de immunogeniciteit van een gevaccineerde of geïnfecteerde cel opnemen en reproduceren, zoals functioneel mRNA, virale eiwitten en andere nucleïnezuren die in staat zijn de structuur en de functie van de cellen waarop zij worden overgebracht, ingrijpend te wijzigen.
Zo is het theoretisch mogelijk dat de cellen van een ontvanger van een vaccin die Covid-19 spike-eiwit tot expressie brengen als gevolg van transfectie met mRNA van een Covid-19 vaccin, microvezels afscheiden die componenten bevatten “die oorspronkelijk vreemd waren aan de cel, zoals eiwitten en nucleïnezuren die tijdelijk of constitutief tot expressie worden gebracht via een plasmide of virale vector”. Deze microbolletjes kunnen, net als virussen en andere extracellulaire blaasjes die bekend staan als exosomen, worden overgedragen op andere personen (inter-individuele overdracht) via zowel normale als zieke fysiologische processen.
Er is zelfs gebleken dat extracellulaire exosomen nucleïnezuren kunnen overdragen over de grenzen van koninkrijken heen (plant > dier, schimmel > bacterie), waardoor de fenotypische expressie van de doelsoort wordt beïnvloed. Daarom is het aannemelijk dat microbolletjes mRNA van een onlangs gevaccineerde persoon kunnen overbrengen op personen die zich in de nabijheid bevinden, en daardoor mRNA en verwante biomoleculen die door het mRNA-vaccinatieproces zijn geïnduceerd, kunnen “droppen” op niet-gevaccineerde personen, waardoor soortgelijke symptomen kunnen worden veroorzaakt als die welke de gevaccineerden ervaren.
Inderdaad kunnen microvezels een diepgaande invloed hebben op de immuunstatus van diegenen die ze zowel produceren als eraan worden blootgesteld. Een recente studie concludeerde dat onderzoek “sterk suggereert dat MV’s kunnen functioneren als sterke regulatoren van zowel aangeboren als adaptieve immuunsystemen”. Microvezels en exosomen zijn ook onderzocht en ontwikkeld als kandidaat-vaccins, wat er verder op wijst dat zij reeds door de wetenschappelijke gemeenschap worden beschouwd als potentiële vectoren van immunogeniciteit en dragers van virusachtige en ziekte-modulerende, zo niet ook ziekte-bevorderende bio-informatie.
Gezien het plausibele mechanisme waarmee het lichaam van een Covid-19 vaccinontvanger vaccinantigenen kan produceren (b.v. spike-eiwit) en deze antigenen kan verpakken via virusachtige microvezels (en misschien exosomen) en doorgeven aan anderen, heeft de uitspraak van Leila Centner “het lijkt erop dat degenen die de injecties hebben gekregen iets van hun lichaam doorgeven aan degenen met wie zij in contact komen” een plausibel werkingsmechanisme. Vooral in het licht van het bovengenoemde feit dat Pfizer’s eigen onderzoeksprotocol toegeeft dat een onbekende factor of mechanisme ervoor kan zorgen dat de ongevaccineerden negatieve gevolgen ondervinden van de gevaccineerden.
Hoe dan ook, het besluit van Leila Centner is genomen in de geest van het voorzorgsbeginsel, en haar oproep tot verdere studie en informatie over de vaccins alvorens over te gaan tot wat neerkomt op roekeloze medische experimenten op mensen mag niet worden betiteld als “idioten”, “irrationeel” of “wappies”. Integendeel, het medisch establishment en de zogenaamde regeringsregulatoren zouden zelf de alarmbel moeten luiden over de tienduizenden bijwerkingen die reeds aan de VAERS-gegevensbank van de overheid zijn gemeld.
Wij leven in een tijdperk waarin het beschermen van onze kinderen tegen gedwongen en in toenemende mate verplichte medische ingrepen, die het risico van dood en invaliditeit met zich meebrengen, misschien wel het belangrijkste pleidooi van ons leven is. Er is veel moed, overtuiging en liefde voor nodig om op te staan en een beslissing te nemen die in het belang is van je gemeenschap, en niet van je winstmarge of je public relations imago. De prioritering van de Centner Academy voor het voorzorgsprincipe en de oproep van het Leila Center voor meer onderzoek naar het exploderende aantal ongewenste voorvallen die door de mainstream media worden genegeerd of actief in de doofpot worden gestopt, is uiterst eervol en de moeite waard om zich achter te scharen en te steunen.
COVID-19 VACCIN DOSSIER
Blijf uit de buurt van de gevaccineerden, het is officieel, van Pfizer’s eigen documenten
Self-Spreading Vaccines
https://rense.com/general96/self-spreading-vaccines.php
Disseminating Vaccines (2016 Paper)
https://rense.com/general96/disseminating-vaccines.php