De EU kan haar verhaal over Russische energiesancties niet kloppend houden

Josep Borrell, EU-buitenlandchef, veroorzaakte eerder deze week een schandaal toen hij India bekritiseerde voor de verkoop van geraffineerde Russische brandstof aan Europa, waarbij hij onheilspellend waarschuwde dat “we moeten optreden”. Dit impliciete dreigement bracht de Indiase minister van Buitenlandse Zaken Dr. Subrahmanyam Jaishankar ertoe iedereen eraan te herinneren: “Kijk naar de verordeningen van de Raad van de EU, Russische ruwe olie wordt in het derde land substantieel getransformeerd en niet meer als Russisch behandeld. Ik verzoek u dringend te kijken naar Verordening 833/2014 van de Raad,” schrijft Andrew Korybko.

Borrell reageerde kort daarna door op de website van de Europese Dienst voor extern optreden “Some Clarifications On The Circumvention Of EU Sanctions Against Russia” te delen. Volgens hem “hebben de maatregelen van de EU geen extraterritoriale werking, wat betekent dat ze alleen van toepassing zijn op Europese entiteiten.” Ook bevestigde hij opnieuw dat “deze producten, eenmaal geraffineerd, niet langer als Russisch maar als Indiaas worden behandeld en wij niet kunnen voorkomen dat Indiase raffinaderijen ze aan een marktdeelnemer uit de EU of aan een tussenpersoon verkopen.”

Borrell voegde daar echter aan toe: “Wij in de EU kopen geen Russische olie, maar we kopen de diesel die wordt verkregen door deze Russische olie ergens anders te raffineren. Hierdoor worden onze sancties omzeild en onze lidstaten moeten maatregelen nemen om dit aan te pakken.” Hij citeerde ook een Oekraïense ambtenaar die deze regeling beschreef als “volledig legaal, maar volledig immoreel.” Het enige wat de EU-buitenlandchef deed, was het standpunt van zijn partij ten aanzien van de Russische energiesancties verder in de war sturen.

Aan de ene kant bevestigde hij dat deze pragmatische omweg de unilaterale beperkingen van het blok op dit gebied niet schendt, maar aan de andere kant zei hij dat “we onze ogen niet kunnen sluiten voor de manier waarop EU-bedrijven zelf de sancties omzeilen door geraffineerde olie te kopen die oorspronkelijk uit Rusland komt.” Hoewel hij tweemaal heeft gezegd dat India hiervan niet de schuld krijgt, is de subtekst dat deze EU-bedrijven de sancties niet eens zouden kunnen omzeilen als India geen geraffineerde Russische brandstof zou verkopen.

Wettelijk gezien kan de EU India hiervoor niet straffen, maar Borrells eerste opmerking en latere toelichting waren er duidelijk op gericht zijn soft power te schaden door het land als “immoreel” af te schilderen. De EU kan echter wel “maatregelen nemen om dit aan te pakken” in eigen land, maar daarvoor moet de sanctie formulering worden aangepast, anders zou het niet legaal zijn. Elke stap in die richting zou echter de kosten voor de Europese consumenten verhogen.

De huidige regeling maakte India onmisbaar op de mondiale energiemarkt doordat het tegen een premie in de daarmee samenhangende behoeften van de EU helpt voorzien en zo de prijzen relatief betaalbaar houdt. Als de diensten van India zouden worden verboden nadat de sancties van de EU zijn aangepast om de invoer van geraffineerde Russische brandstof te verbieden, zou het blok moeten concurreren met andere klanten voor de eindige hoeveelheid brandstof van andere leveranciers, waardoor de kosten zouden stijgen.

Zelfs als diezelfde andere leveranciers zouden besluiten hun productie te verhogen, wat niet vanzelfsprekend is vanwege het Russisch-Saudische duopolie dat de OPEC+ zo goed als beheerst, zou het nog tijd vergen om effect te hebben op de markt. Het is dus in ieders financieel belang om de huidige regeling in stand te houden, waardoor de EU voorrang moet geven aan pragmatisme boven de valse “waarden” die naar eigen zeggen centraal staan in haar liberaal-globalistische “op regels gebaseerde orde”.

Daarin ligt echter het dilemma, aangezien de westerse elite verdeeld is tussen ideologische en pragmatische facties, vooral als het om India gaat. Dit bleek onlangs nog uit het rapport van het State Department over religieuze vrijheden eerder deze week, waarin dat land scherp werd bekritiseerd, terwijl Ashley J. Tellis begin deze maand in een artikel in het officiële tijdschrift van de invloedrijke Council on Foreign Relations opriep om hun strategisch partnerschap niet te laten belemmeren door meningsverschillen over welk onderwerp dan ook.

De EU heeft slechts twee keuzes met betrekking tot de verkoop van geraffineerde Russische brandstof door India: ofwel kan zij de huidige regeling handhaven omwille van de pragmatische financiële belangen van alle partijen, ofwel kan zij de invoer van deze producten om ideologische redenen verbieden ten koste van bovengenoemde. Het tweede scenario, waarover vermoedelijk wordt gediscussieerd, zoals blijkt uit het schandaal dat Borrell heeft veroorzaakt en vervolgens met zijn toelichting heeft verergerd, zou ook de betrekkingen tussen India en de EU kunnen schaden doordat Delhi van extra winst wordt beroofd.

Objectief gezien is het voor iedereen het beste als de EU alles houdt zoals het is, maar men kan er niet van uitgaan dat zij dat zal doen vanwege de machtige invloed van de ideologische factie binnen haar permanente bureaucratie. Daarom moeten waarnemers deze kwestie in de gaten houden, vooral omdat elke beweging in de richting van een verbod op de invoer van met India geraffineerde Russische brandstof kan leiden tot plotselinge prijspieken en mogelijk de lopende handelsbesprekingen van dat land met het blok kan bemoeilijken.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Totale Ineenstorting: India zegt rijk te worden van Russische sancties terwijl het Westen verhongert

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: