Laten we beginnen met twee eenvoudige vragen. Als regelgevers de informatie tot hun beschikking hadden over het lek tussen de werkzaamheid van het Covid-19 vaccin in gecontroleerde proeven en hun doeltreffendheid in de echte wereld, zouden ze dan nog steeds vergunningen voor noodgebruik verlenen? Zou hun wettelijk kader dat toestaan? schrijft Prof. Ramesh Thakur.

Vergeet niet dat alle wetten een dubbel doel dienen. Aan de ene kant zijn ze permissief en machtigend, en verlenen ze bevoegdheden om bepaalde dingen te doen. Anderzijds zijn ze beperkend en restrictief, waarbij ze afbakenen wat de staat wettelijk mag doen.

Ten tweede, wordt Denemarken geregeerd door een anti-vaxxer regering en gezondheidsautoriteit? Vanaf 1 juli verbood Denemarken, dat een uitstekende gezondheidsinfrastructuur heeft met inbegrip van gegevensverzameling, het vaccineren van jongeren onder de 18 jaar en medio september werd het verbod uitgebreid tot boosters voor jongere mensen dan 50 jaar, in beide gevallen behalve in uitzonderlijke omstandigheden voor personen met verminderde immuniteit en personen met een hoog risico.

De verklaring van de gezondheidsautoriteiten is interessant, zowel om wat ze zeggen als om wat ze niet zeggen. Zij verwachten een toename van Covid-19-infecties in de herfst en winter en “willen ernstige ziekte, ziekenhuisopname en overlijden voorkomen”. Dit risico geldt voor 50-jarigen en ouder en niet voor jongeren. Omdat de vaccins niet bedoeld zijn om infecties te voorkomen, zullen ze niet meer worden aangeboden aan jongeren onder de 50 jaar.

Regeringen verbieden producten echter niet alleen omdat ze niet nuttig zijn. Verboden gelden alleen voor producten die schadelijk zijn. De onuitgesproken realiteit is dus dat de verhouding tussen voordelen en schade niet langer gunstig is. De echt interessante vraag is dus: waarom zeggen ze dat niet? De empirische gegevens uit de hele wereld tonen een verwaarloosbare tot negatieve effectiviteit van vaccins voor gezonde mensen onder de 50 jaar en een groter risico op ernstige bijwerkingen. Het besluit van Denemarken betekent een officiële, zij het impliciete erkenning dat de schade groter is dan de voordelen.

Verbijsterende oorsprong van lockdown

De lockdowns in de westerse wereld blijven voor mij onverklaarbaar en verbijsterend. Het opgeven van een eeuw aan gecumuleerde wetenschappelijke kennis en van wereldwijde en nationale draaiboeken voor pandemieën was niet gebaseerd op nieuwe wetenschap of nieuwe gegevens.

Ze waren veeleer gebaseerd op apocalyptische modellen met onjuiste aannames en op dubieuze gegevens uit China, waar het autoritaire beleid inspeelde op aangeboren instincten van onze eigen gezondheidsbureaucraten en politici, aangemoedigd door de mainstream media. In een verdere knipoog naar het anti-wetenschappelijke groupthink conformisme werden kritische en tegendraadse stemmen binnen de gezondheids- en politieke instellingen het zwijgen opgelegd en uitgebannen. Buiten de overheid werden ze belasterd en verbannen van het publieke forum, in actieve samenwerking met de techgiganten van social media.

In februari 2020, toen het cruiseschip Diamond Princess aanmeerde in Yokohama met 3.711 mensen aan boord, beschreef Kentaro Iwata, een infectieziektedeskundige aan de universiteit van Kobe, het als een “Covid-19 molen“. Uitbraken komen gemakkelijk voor op cruiseschepen vanwege het grote aantal vatbare oudere passagiers die in kleine ruimtes leven en met elkaar omgaan.

Zelfs onder deze slechtst denkbare omstandigheden werd minder dan een vijfde van de gesloten populatie geïnfecteerd, stierf een klein aantal van de geïnfecteerden en herstelde 98,2%. Het Centre for Evidence-Based Medicine van de Universiteit van Oxford schatte aan de hand van voor leeftijd gecorrigeerde gegevens de fataliteit van de infectie (IFR) op 0,5% en een case fatality rate (CFR) van 1,1% op de Diamond Princess en, vanaf 26 maart 2020, een wereldwijde IFR van ongeveer 0,20% (vergeleken met de seizoensgriep van 0,1% en de Spaanse griep van >2,5%, die vooral mensen in de leeftijdscategorie 20-40 jaar doodde). Het is geruststellend dat zelfs voor 70-plussers zonder comorbiditeiten het IFR onder de 1% lag.

Al deze ‘kogelvrije’ gegevens werden weggegooid ten gunste van volkomen onbetrouwbare gegevens en valse video’s uit China, die vervolgens werden ingevoerd in wiskundige modellen om apocalyptische scenario’s te produceren die op hun beurt door de media en regeringen als voorspellingen werden behandeld. Waanzin.

  Zogende moeders ervaren dat hun melkaanvoer stopt na het krijgen van een COVID-injectie

De ervaring van India: Vaccins zijn niet nodig om Covid terug te dringen

India’s ervaring medio 2021 bewees dat vaccins niet nodig zijn voor een snel massaal herstel van een virulente Covid-golf. Iedereen die het Covid-narratief heeft gevolgd, herinnert zich de gruwelijke beelden in de lente-zomer van 2021 met lichamen die aanspoelden op rivieroevers en zich opstapelden op crematieplaatsen. De gradiënt was in grote lijnen gelijk tijdens de stijging en daling van de curve, met een sterftecijfer van 1,06 per miljoen mensen op 20 april, een piek van 2,98 op 21 en 23 mei en een daling tot 1,00 op 24 juni (figuur 1). Op die drie data bedroeg de volledige vaccinatiegraad in India respectievelijk 1,26%, 2,96% en 3,53% van de bevolking.

Mensen trokken de betrouwbaarheid van de gegevens in twijfel en beweerden openlijk dat er sprake was van een enorme ondertelling om de politieke verlegenheid te verzachten. Omdat ik iets van India weet, ben ik het daar niet mee eens en zag ik meer dan een zweem van racisme in de berichtgeving. Maakt niet uit. Zelfs als de autoriteiten opzettelijk het stijgende aantal doden onderdrukten, zou het absurd zijn te suggereren dat zij hetzelfde deden met de dalende aantallen. De symmetrische stijging en daling komt overeen met de ervaring van de meeste landen met opeenvolgende golven van het virus. Wat de daling ook verklaart, het was zeker geen hoge vaccinatiegraad. Kudde-immuniteit tegen de toen overheersende Delta-variant door een mix van ongecontroleerde infecties en bescheiden vaccinatie, mogelijk.

Een andere mogelijke verklaring is het wijdverbreide gebruik van ivermectine. Halverwege de crisis, in mei vorig jaar, pochte de deelstaatregering van Uttar Pradesh (de dichtstbevolkte deelstaat van India met 200 miljoen inwoners!) dat zij als eerste toestemming had gegeven voor grootschalig profylactisch en therapeutisch gebruik van ivermectine tegen Covid-19 in mei-juni 2020. Studies bevestigden dat “het middel de staat hielp om een lager sterfte- en positiviteitspercentage te handhaven in vergelijking met andere staten.”

Een meta-analyse door Andrew Bryant en Tess Lawrie in het American Journal of Therapeutics van 24 gerandomiseerde controleproeven (RCT’s) in 15 landen (waarvan er één later werd ingetrokken als mogelijk frauduleus) concludeerde dat ivermectine aanzienlijk helpt bij de preventie en behandeling van Covid-19 en, met een sterftereductie van 62%, mogelijk miljoenen levens kan redden. Zij publiceerden een vervolganalyse in hetzelfde tijdschrift waarin de verdachte studie werd verwijderd en de resultaten toonden nog steeds een robuuste werkzaamheid van ivermectine.

Een analyse van zeven RCT’s, met betrekking tot 1.327 patiënten, door de Zweedse arts Sebastian Rushworth vond “een vermindering van 62% van het relatieve risico op overlijden bij Covid-patiënten die werden behandeld met ivermectine”. Een recente grootschalige studie uit Brazilië, gepubliceerd op 31 augustus, toonde aan dat, in vergelijking met regelmatige gebruikers, het niet gebruiken van ivermectine het risico op Covid-gerelateerde sterfte met 12,5 keer verhoogde en het sterven aan Covid met zeven keer.

Maar om de een of andere vreemde reden wilden de westerse gezondheidsbureaucratieën noch ivermectine aanbevelen – een goedkoop geneesmiddel zonder octrooi en zonder winstoogmerk voor Big Pharma – noch een strenge maar eerlijke (dat wil zeggen, niet ontworpen om te falen) klinische beoordeling van de doeltreffendheid ervan tegen Covid financieren. Het was veranderd in Voldermectine: het medicijn dat niet genoemd mag worden.

Wereldwijde ervaring: Vaccins zijn niet voldoende om Covid terug te dringen

Mijn eerdere artikelen laten zien waarom de Australische Covid-cijfers van dit jaar aantonen dat vaccins ook niet voldoende zijn om massale infecties, ziekenhuisopnames en sterfgevallen te voorkomen. Steve Kirsch waarschuwde zijn Substack-abonnees op 17 september voor een intern rapport van de regerende Liberale Partij van Canada uit juni. Het is deprimerende lectuur die geen verrassing is voor iedereen die steeds cynischer is geworden over volksgezondheidsinstanties en bestuurlijke elites. Het rapport is gebaseerd op officiële gegevens van Ontario, is gebaseerd op een brede internationale studie en benadrukt dat de empirische resultaten in overeenstemming zijn met trends in andere Canadese provincies en landen.

  Doet u ertoe?

Bij volledig gevaccineerden stijgt het aantal ziekenhuisopnames binnen 5-6 maanden; bij gevaccineerden binnen twee weken en daarna enkele maanden lang. Immuniteit door natuurlijke infectie kan tot 20 maanden duren. Vaccinatie heeft aanzienlijke voordelen voor 70-plussers en enige voordelen voor 60-plussers, maar vrijwel geen voordelen voor 60-plussers met betrekking tot ziekenhuisopnames en sterftecijfers. Bijwerkingen zijn daarentegen geconcentreerd in de leeftijdsgroepen 18-69 jaar, en vooral, in volgorde van meest naar minst, in de leeftijdsgroepen 40-49, 50-59 en 30-39 jaar.

Omdat de “overvloed aan gegevens” aantoont dat vaccins infecties, overdracht, ziekenhuisopnames en sterfgevallen bij jongeren onder de 60 jaar niet voorkomen, moeten “beleidsinstrumenten op het gebied van volksgezondheid, zoals massale vaccinatiecampagnes, mandaten, paspoorten en reisbeperkingen opnieuw worden geëvalueerd op hun relevantie”. Rekening houdend met “bekende bijwerkingen en onbekende langetermijneffecten”, is het “empirisch bewijs dat in dit rapport wordt onderzocht … geen steun voor de voortzetting van massavaccinatieprogramma’s, mandaten, paspoorten en reisverboden voor alle leeftijdsgroepen”. De regering wacht al sinds juni op dit rapport – wat een verrassing.

Ondertussen blijft er in de echte wereld zeer weinig bewijs dat landen met een hoog percentage meervoudige vaccinatiedoses navenant minder Covid-19 sterfte kennen (figuren 2 en 3). In de twee grafieken heeft Chili zowel de hoogste boosteruitrol als het hoogste Covid-gerelateerde sterftecijfer per hoofd van de bevolking, terwijl India de laagste boosterdekking heeft en toch het op één na laagste sterftecijfer.

Sommige deskundigen wijzen op een zorgwekkende trend van stijgende oversterfte onder jongeren tot 14 jaar in 28 Europese landen. Een artikel in Vaccine – meer dan 110.000 keer gedownload in preprint – lijkt te suggereren, zij het voorzichtig, dat het extra risico op ernstige bijwerkingen 2,4 en 4,4 keer hoger is dan het verminderde risico op ziekenhuisopname voor de vaccins van respectievelijk Moderna en Pfizer. De auteurs waarschuwen dat de schade-baten verhouding zal variëren bij populaties met verschillende Covid risicoprofielen, alsook in verschillende tijdsperioden van de Moderna en Pfizer studies die zij hebben geanalyseerd, en besluiten met de noodzaak van grote, gerandomiseerde studies om tot robuuste conclusies te komen. Het zou helpen als Moderna en Pfizer de gedetailleerde gegevens op individueel niveau waarover zij beschikken zouden vrijgeven.

In een vervolgnota op Substack merken twee van de auteurs van de studie op dat het normale aantal bijwerkingen bij andere vaccins 1-2 per miljoen bedraagt. Het varkensgriepvaccin (1976) werd ingetrokken nadat het in verband was gebracht met het Guillain-Barre Syndroom met een frequentie van 1 op 100.000. Ter vergelijking: de klinische proeven van Pfizer en Moderna laten 125 ongewenste bijwerkingen per 100.000 gevaccineerden zien, terwijl 22-63 ziekenhuisopnames worden voorkomen.

Een ander nieuw onderzoek onder bijna 900.000 5-11-jarige kinderen in North Carolina, gepubliceerd in het New England Journal of Medicine, vergroot de bezorgdheid dat vaccins niet alleen na een paar maanden hun effectiviteit verliezen; ze vernietigen ook de natuurlijke immuniteit tegen herinfecties die ernstig genoeg zijn om hen in het ziekenhuis te doen belanden.

Panelen C en D (de auteurs van de studie gebruiken “Panel” in plaats van “Chart”) laten duidelijk zien dat bij mensen die besmet zijn met de Delta-variant, de bescherming tegen herinfectie van de ongevaccineerden langer duurt dan van de gevaccineerden. De doeltreffendheid van de eersten lag acht maanden later in mei 2022 nog boven de 50%, terwijl die van de laatsten tot nul was gedaald (figuur 4). Maar bij de Omicron-variant zijn de eerder geïnfecteerden na twee maanden iets beter af dan de ongevaccineerden (94,3:90,7%) en na vier maanden zelfs beter (73,8:62,9%). De waarschijnlijke, zij het niet definitieve, verklaring is dat de vaccins zelf de door de natuurlijke immuniteit geboden bescherming tenietdoen.

Drie opmerkingen over de panelen E en F (figuur 5). Ten eerste is de x-as van panel E in weken, terwijl die van panel F in maanden is. De eerste visuele indruk is dus misleidend. Ten tweede is de maximale effectiviteit van een vaccin tegen een herinfectie die ernstig genoeg is om een ziekenhuisopname te vereisen ongeveer 88%, wat ongeveer vier weken na de toediening van de eerste dosis wordt bereikt. Daarentegen is de initiële effectiviteit van een eerdere infectie 100% en blijft deze tot zeven maanden later boven de 95% (herinnert u zich de veelgeprezen 95% effectiviteit van het vaccin?).

  Behandeling van covid gestopt - om bereidheid tot vaccineren te vergroten

Ten derde daalt de effectiviteit van een eerdere infectie tegen herinfectie die ziekenhuisopname vereist pas negen maanden na de infectie tot hetzelfde niveau als de piekeffectiviteit van het vaccin. Dit is de realiteit die het CDC tot voor kort ontkende en gebruikte als rechtvaardiging voor het maken van onderscheid tussen gevaccineerden en ongevaccineerden bij de toegang tot openbare ruimten.

Er volgen drie conclusies:

  1. Het risico op ernstige gevolgen voor kinderen door besmetting met de huidige Covid-varianten is laag;
  2. Het risico op ernstige bijwerkingen van vaccins is hoger, wat betekent dat vaccinatie voor jonge kinderen netto schadelijk is – precies de reden waarom Denemarken ze voor kinderen heeft verboden;
  3. Het blootstellen van gezonde kinderen aan het risico van infectie kan beter zijn voor zowel individuele immuniteit als kudde-immuniteit dan massavaccinatie.

De FDA zal haar geloofwaardigheid als toezichthouder in de VS waarschijnlijk niet herstellen met de alom bespotte onthulling dat de nieuwe bivalente boosters werden goedgekeurd op basis van proefresultaten van acht muizen. Professor Marty Makary van de Johns Hopkins School of Public Health twitterde zijn bezorgdheid hierover en ook over de aankondiging van een jaarlijks Covid-vaccin dat niet op gegevens is gebaseerd en voorbijgaat aan de natuurlijke immuniteit en de risico’s van immuunimprinting (waarbij het immuunsysteem zich zijn eerste reactie op een infectie of vaccinatie herinnert op een manier die meestal, maar niet altijd, de reactie op toekomstige varianten van dezelfde ziekteverwekker verzwakt) van een vaccinatiestrategie met meerdere doses.

Van mRNA-vaccin aarzelaar tot anti-vaxxer

De Financial Times – zo mainstream als maar kan – waarschuwde onlangs dat het besluit van de VS om nieuwe boosterprikken uit te rollen zonder klinische tests op mensen – door sommigen al het muizenvaccin genoemd – het vertrouwen van het publiek dreigt te ondermijnen en de aarzeling over vaccins dreigt te vergroten. “We hebben al een vertrouwensprobleem in dit land en we hoeven het niet erger te maken,” zei Eric Topol, oprichter en directeur van het Scripps Research Translational Institute. Maar zelfs terwijl hij het verlies van vertrouwen van het publiek in gezondheidsdeskundigen en -instellingen betreurt, kon Topol het niet laten om de aarzelende en sceptische Covid-vaccins als “anti-vaxxers, anti-wetenschappers” te bestempelen.

Hij demonstreert daarmee precies de pathologie die Julie Sladden zo mooi heeft beschreven in een artikel in Spectator Australia van 8 september. De Tasmaanse arts, “die waarschijnlijk meer vaccins heeft gekregen dan de meesten, aangezien ik zowel arts als redelijk bereisd ben”, begon haar verontschuldigingen voor het weigeren van de Covid-prik met “Ik ben geen anti-vaxxer!”. Maar na twee jaar van “door de overheid gesteunde segregatie en ontmenselijking van degenen die hun recht uitoefenden om de prik te weigeren” is ze van gedachten veranderd.

Als een “anti-vaxxer” iemand is die geen geïnformeerde toestemming kan geven voor een “vaccin” dat infectie of overdracht niet voorkomt, alarmerende veiligheidssignalen heeft, genomen moet worden om het recht op leven en werken in de maatschappij terug te verdienen, voor een ziekte met een overlevingskans van meer dan 99 procent, dan “ja” ben ik een anti-vaxxer… Mijn regering heeft het zo gemaakt.

Daarbij komt nog de zeer grote waarschijnlijkheid van kruiselingse vaccinatie-afkeer voor andere vaccins. Vóór de pandemie nam ik zelf plichtsgetrouw de jaarlijkse griepprik die voor mijn leeftijdsgroep sterk wordt aanbevolen. Nu niet meer. De Covid-ervaring heeft mijn vertrouwen in de medische wereld en de volksgezondheidssector aangetast en na mijn eigen onderzoek wijs ik de jaarlijkse griepprik voor de winter nu beleefd af.


Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

COVID-19 VACCIN DOSSIER

Bizar fenomeen: Ongevaccineerden worden Ziek als ze in de buurt zijn van de COVID Gevaccineerden



Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over:

Vorig artikelD66 demoniseert referenda in Oekraïense regio’s over aansluiting bij Rusland
Volgend artikelHet getier en geraaskal op Vladimir Poetin: Hij hangt in de touwen
Frontnieuws
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, zogenaamde celebrity influencers of politici.

2 REACTIES

  1. De wereld is een testlokatie voor de vaccins.
    Het resultaat voor de duisteren is zeer matig.
    Enerzijds te vroeg al die bijwerkingen.
    En veel te weinig dode.
    Er moesten 500.000 slaven Overblijven .
    Er zijn er nog 6 miljard of meer in leven.
    Wat een geluk voor de wereld en een groot lijden voor de families die getroffen zijn.
    Nu oppakken die bende!
    Het gaat deze maanden snel gebeuren.!

    • er blijkt weinig tot niets te gebeuren binnen 5 jaar zijn ze terug bezig met nieuwe virussen en het zal weer van hetzelfde zijn, vele rechters zijn omgekocht en zullen de wereldcriminelen vrije doorgang geven., vergeet niet dat je te doen hebt met psychopaten.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in