Europese elitaire heersers hypen de Russische dreiging en oorlog om politiek te overleven

De elitaire heersers van de Europese Unie zijn het bewijs van het aloude adagium dat oorlog en militarisme een handige manier zijn om te ontsnappen aan interne problemen.

En de Europese Unie en haar aanhangers, zoals de dappere Britten, hebben een overvloed aan intrinsieke, structurele problemen die neerkomen op een politieke ineenstorting. bericht Strategic Culture Foundation.

In de loop van decennia is het Europese blok van 27 leden geëvolueerd tot een gecentraliseerde superstaat waarin beleidsbeslissingen volledig losgekoppeld zijn van de democratische voorkeuren van zijn 450 miljoen burgers.

Onze columnist, Ian Proud, onderzocht in een recent artikel hoe de EU de weg kwijt is geraakt van haar oorspronkelijke visie als een vriendschappelijke vereniging van Europese buren naar een logge en weinig responsieve bureaucratie die gefixeerd is op ideologische conformiteit.

Zoals Ian Proud opmerkt: “De enige raison d’être van de Europese Unie lijkt vandaag de dag te streven naar de strategische nederlaag van een buurland – Rusland – ondanks de enorme politieke en economische kosten voor de Europese bevolking die geen inspraak krijgt door middel van kamerbrede propaganda.”

Hij voegt er deze waarschuwende noot aan toe: “Een steeds grotere centralisatie van bevoegdheden in Europa zal er onvermijdelijk toe leiden dat lidstaten zich rechteloos voelen door het wegnemen van soevereiniteit en de aanval op hun identiteit. Dit zal de aanzet blijven geven tot politieke dissidentie en druk tot desintegratie, zoals we nu al zien in Duitsland, Frankrijk, Hongarije en op andere plaatsen.”

Veel andere waarnemers zijn van mening dat de EU afstevent op een systemische ineenstorting in de komende jaren door een combinatie van topzware geconcentreerde politieke macht, democratisch tekort, economische malaise en een hypergemilitariseerde maar ineffectieve staat.

In een wanhopige poging om de stagnerende toestand te compenseren, proberen de bureaucraten en politieke leiders van het Europese blok (met een paar eervolle uitzonderingen) hun politieke overleving te bereiken door roekeloos de angst voor een oorlog met Rusland aan te praten. Ursula von der Leyen, de voorzitter van de Europese Commissie en dochter van een aan de Nazi’s gelieerde Duitse politicus, wil dat het blok zijn totale militaire budget verhoogt tot 800 miljard euro. Dit militarisme zal de civiele economie beroven van essentiële middelen en openbare diensten. Het achterliggende doel is om te proberen de kwijnende industriële groei van de EU te stimuleren. Rusland tot zondebok maken en praten over een dreigende oorlog is een handige manier om dit krankzinnige militarisme te rechtvaardigen in plaats van de onderliggende oorzaken van de economische malaise aan te pakken, zoals het verspillen van miljarden aan een proxyoorlog in Oekraïne en het opblazen van gaspijpleidingen uit Rusland.

Deze week kwamen Europese militaire leiders van zo’n 30 landen bijeen in het NAVO-hoofdkwartier in Brussel om een zogenaamde “Reassurance Force” voor Oekraïne op te richten.

Het is veelzeggend dat de Amerikanen afwezig waren. De Amerikaanse minister van Defensie Pete Hegseth sloeg vrijdag ook de Oekraïense contactgroep voor defensie in Ramstein, Duitsland, over.

Terwijl de regering Trump prioriteit geeft aan diplomatie met Rusland om een einde te maken aan het al meer dan drie jaar durende conflict in Oekraïne, lijken de Europeanen wanhopig om elk vredesinitiatief te ondermijnen door te praten over de “militaire verdediging” van Oekraïne.

De Europeanen geven zich over aan een ridderlijke schertsvertoning door zichzelf voor te doen als een “coalitie van bereidwilligen” om elke vredesovereenkomst te ondersteunen die Trump en de Russische president Vladimir Poetin kunnen sluiten.

Vorige week ontmoetten Britse en Franse militairen hun Oekraïense collega’s in Kiev om de inzet van troepen te bespreken, naar verluidt ter ondersteuning van een eventuele vredesovereenkomst. De havenstad Odessa aan de Zwarte Zee was een van de locaties voor een Brits-Franse troepenmacht.

Dit is niets anders dan een cynische dekmantel om een militaire interventie van de NAVO in Oekraïne voor te bereiden, die onvermijdelijk een escalatie van de oorlog tot een kritiek gevaarlijk internationaal niveau zal veroorzaken. Rusland heeft ruimschoots gewaarschuwd dat Europese troepen die in Oekraïne worden ingezet, zelfs als zogenaamde vredeshandhavers, als strijders zullen worden beschouwd. Op die manier gokken Europese kolonel-blimps, die het bevelen van hun al even blinde politici uitvoeren, met een nucleaire Derde Wereldoorlog.

In plaats van de diplomatie haar gang te laten gaan, zijn de Europese leiders vastbesloten zich ermee te bemoeien en de situatie te verergeren. Dit alles vanwege hun laffe verlangen om relevant en geloofwaardig over te komen.

Dit wordt gedreven door verschillende factoren: zoals hierboven vermeld, de interne politieke spanningen van de EU (en Groot-Brittannië), de bezorgdheid van leiders over populistische terugslag tegen de gecentraliseerde hersendode structuur en de economische malaise van Europese leden, in het bijzonder Duitsland.

Een groot deel van de crisis is aan zichzelf te wijten doordat Europese politici slaafs de agenda van de regering Biden volgden om in Oekraïne een proxyoorlog tegen Rusland uit te lokken – met alle ruïneuze gevolgen van dien.

Rusland heeft de oorlog zo goed als gewonnen nu het regime in Kiev gebukt gaat onder de welig tierende corruptie, onderdrukking en despotisme onder de marionettenpresident Zelensky en onder de verwoestingen op het slagveld in het oosten van het land. Russische troepen rollen het NAVO-proxyleger op en verwoesten bergen militaire wapens die de VS en Europa in Oekraïne hebben geplaatst.

De regering Trump heeft de nutteloosheid van de proxyoorlog toegegeven en probeert de enorme financiële en militaire verliezen te compenseren door een langverwachte diplomatieke dialoog met Rusland aan te gaan. Dat geldt niet voor de elitaire Europeanen, die het zich niet kunnen veroorloven om hun criminele machinaties in Oekraïne toe te geven. Ze zitten in de ontkenningsfase.

Ze moeten doorgaan om hun politieke huid te redden en hun gok-inzet te verdubbelen. Hoe kunnen ze de Europese burgers uitleggen dat ze 200 miljard euro – waarschijnlijk meer – hebben verspild aan het aanwakkeren van een proxyoorlog tegen Rusland die heeft geresulteerd in meer dan een miljoen dode Oekraïense soldaten en miljoenen vluchtelingen die leven van overheidsgeld?

Europese gewetenloze politici, doordrenkt van russofobie, ontsnappen aan hun verantwoordelijkheid door Rusland hysterisch af te schilderen als een bedreiging voor de rest van Europa.

Ze moeten dit doen om hun bestaan te rechtvaardigen en hun eis om de Europese economieën te militariseren door een oorlogsagenda tegen Rusland door te drukken.

Daarom zenden Europese staten waarschuwingen uit aan hun burgers om noodvoorraden voedsel, medicijnen en andere essentiële goederen in te slaan. De waarschuwingen staan los van de werkelijkheid en hebben een Orwelliaans karakter. Rusland is geen bedreiging voor de Europeanen. De Russische Poetin heeft dergelijke angsten en schrille beweringen dat Moskou klaar staat om NAVO-staten aan te vallen herhaaldelijk van de hand gewezen. Feit is dat Rusland in februari 2022 een defensieve actie uitvoerde in Oekraïne om een decennialang NAVO-offensief tegen te gaan.

Het vertellen van paniekverhalen over Russische boemannen is echter noodzakelijk om de militarisering van de EU te rechtvaardigen, die op haar beurt noodzakelijk wordt geacht als een manier voor failliete politieke leiders om te overleven.

Het is ongetwijfeld een factor waarom de EU onlangs de draconische maatregel heeft genomen om publieke toegang tot Russische nieuwsmedia te verbieden, waaronder dit online tijdschrift. Europese lezers zullen gebruik moeten maken van internet proxy servers als ze op de hoogte willen blijven van meer accurate informatie en perspectieven. Tot zover de geroemde Europese “waarden” van vrije meningsuiting en onafhankelijk nieuws.

Kort samengevat is de propaganda van de Europese Unie een bespottelijke parodie op een vervlogen tijdperk uit de Koude Oorlog. Het wemelt van de leugens en onhoudbare onwaarheden, die dit tijdschrift de afgelopen jaren heeft helpen ontmaskeren. Zie bijvoorbeeld ons archief van wekelijkse redactionele artikelen en de vele onderwerpen die we hebben behandeld waarin de leugens van de EU, de NAVO en de VS aan de kaak werden gesteld. Daarom worden we verboden.

De Britse leider “Sir” Keir Starmer, gekleed in militair uniform op manoeuvres met troepen, die zweren “tegen hen te vechten op de (Zwarte Zee) stranden” à la Winston Churchill, is een send-up van verouderde Britse komedie. Terwijl de Franse Emmanuel Macron belooft om “de rest van Europa te verdedigen” tegen “Russische agressie” met Franse kernwapens, het theater van het absurde is.

Europese illusies zijn lachwekkend. Toch blijft een gewapende dwaas een gevaarlijke dwaas.

Copyright © 2025 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

De Europese Unie moet hervormen of sterven

Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: