Een pandemie van de drievoudig gevaccineerden

Deborah Birx was de Covid 19-coördinator van het Witte Huis onder president Donald Trump. Jeffrey Tucker schreef onlangs een vernietigend verslag van haar opzettelijke verkeerde voorstellingen van wetenschap en gegevens om Trump zo te manipuleren dat hij instemde met haar geprefereerde maar misplaatste beleidsinterventies om de Covid-uitbraak te bestrijden, schrijft Ramesh Thakur.

In een podcast van ABC op 15 december 2020 zei zij: “Ik begrijp de veiligheid van het vaccin … ik begrijp de diepte van de doeltreffendheid van dit vaccin. Dit is een van de meest doeltreffende vaccins die wij in ons infectieziektenarsenaal hebben.”

In een optreden op Fox News op 22 juli beweerde zij echter: “Ik wist dat deze vaccins geen bescherming zouden bieden tegen infecties. En ik denk dat we overdreven hebben met de vaccins. En dat heeft de mensen bezorgd gemaakt dat het niet gaat beschermen tegen ernstige ziekte en ziekenhuisopname.”

Dit zou een verklaring kunnen zijn voor het feit dat het vertrouwen van het publiek in vooraanstaande gezondheidsinstellingen en “autoriteiten” sterk gedaald is.

Biden’s bewering van een pandemie van de ongevaccineerden

Tijdens een CNN Town Hall evenement op 21 juli 2021 zei president Joe Biden: “Als u gevaccineerd bent, wordt u niet opgenomen in het ziekenhuis, komt u niet op de intensive care te liggen, en gaat u niet dood.”

Op 16 mei 2021 beweerde Dr. Anthony Fauci dat vaccinatie niet alleen het individu beschermt, maar ook de gemeenschap, want “door de verspreiding van het virus te voorkomen… wordt u een doodlopende weg voor het virus. En als er veel doodlopende wegen zijn, zal het virus nergens heen gaan”.

Vertrouwend op het oordeel van zijn medisch hoofdadviseur sprak Biden over de pandemie van de ongevaccineerden in een tweeledige poging om enerzijds het vaccineren aan te moedigen en anderzijds diegenen te belasteren, te demoniseren en te schande te maken die niet zeker genoeg waren over het evenwicht tussen de voordelen en de risico’s op korte en lange termijn van de overhaaste Covid 19-vaccins, en niet bezweken voor de veelvuldige druk om de tijdgeest te volgen om met iedereen overweg te kunnen.

Wij hebben nu gezien dat zowel Dr. Fauci, het publieke gezicht van de Amerikaanse aanpak van de pandemie, die in sommige kringen vereerd en in andere verguisd wordt, als president Biden zelf met Covid geïnfecteerd zijn, hoewel beiden dubbel gevaccineerd en dubbel geboosterd zijn.

Om te voorkomen dat het officiële narratief over de voordelen van het vaccin helemaal ontspoort, en om het publiek aan te moedigen zich te blijven laten vaccineren, houden zij vol dat hun huidige vaccinatiestatus heeft geholpen de ernst van hun infectie te beperken. Daarachter gaat een cult-achtig geloof schuil, vergelijkbaar met de zichzelf bevestigende en zichzelf opheffende verklaringen die astrologen geven voor voorspellingen die wel of niet uitkomen.

Op 20 juli gaf Fauci wel toe dat de gegevens duidelijk maken dat “vaccins – vanwege de grote overdraagbaarheid van dit virus – niet overdreven beschermend zijn tegen infectie, om het zo maar te zeggen”. Robert F. Kennedy Jr. vroeg waarom de media Fauci niet “verantwoordelijk hielden voor het kostbare nationale beleid en de lockdowns die geheel gebouwd waren op zijn aanvankelijke bewering dat vaccins de overdracht zouden voorkomen en de pandemie zouden beëindigen.”

Evenzo moet men natuurlijk opnieuw vragen: als vaccins de overdracht niet voorkomen, hoe rechtvaardigt de regering dan dat zij vaccinatie verplicht stelt voor reizen naar de VS?

In dezelfde trant beweert het rapport van New South Wales (NSW) Health voor de week die eindigde op 16 juli dat: “De minderheid van de totale bevolking die niet gevaccineerd is, is aanzienlijk oververtegenwoordigd onder patiënten in ziekenhuizen en intensive care-afdelingen met Covid-19.”

In het volgende gedeelte wordt deze bewering weerlegd aan de hand van hun eigen gegevens.

Gebruik makend van het onderscheid tussen werkzaamheid en doeltreffendheid van de vaccins, kan men stellen dat het in NSW niet gaat om een pandemie van de ongevaccineerden, maar om een pandemie van de drievoudig gevaccineerden.

Feiten over gezondheid in NSW

In september 2021 waren er 844 bezette ICU-bedden in NSW, waarvan er 173 (20,5 procent) bezet waren door Covid 19-patiënten. (In heel Australië bedraagt het aantal ICU-bedden 2.183.) In januari 2022 was het aantal gestegen tot ongeveer 1.000. Indien nodig kan dit aantal nog worden verhoogd door gebruik te maken van het beperkte aantal bedden op de intensive care in particuliere ziekenhuizen.

In NSW zijn er 9.500 algemene afdelingsbedden in openbare ziekenhuizen en nog eens 3.000 bedden in particuliere ziekenhuizen. Medio juli 2022 lagen 2.058 mensen in NSW in het ziekenhuis met Covid-19, wat neerkomt op 21,7 procent van de capaciteit van het openbare systeem en 16,5 procent van de totale ziekenhuisbedcapaciteit van de staat. Nog eens 6.500 mensen lagen om andere redenen dan Covid in het ziekenhuis.

In de week van 10-16 juli werden in totaal 806 mensen in het ziekenhuis opgenomen met Covid-19, nog eens 77 mensen werden opgenomen op de intensive care, en 142 mensen stierven aan een ziekte die met Covid-19 verband hield (hoewel niet noodzakelijk als de voornaamste doodsoorzaak). Bovendien waren er van de 142 sterfgevallen slechts vier jonger dan 60 jaar, zodat 97,2 procent van alle aan Covid gerelateerde sterfgevallen in de staat onder mensen ouder dan 60 jaar waren.

Bovendien was de vaccinatiestatus van 2 van de 142 sterfgevallen onbekend. Van de overige 140 – 84,3 procent – waren er ten minste twee gevaccineerd en 69 hadden drie doses van het vaccin gekregen: verreweg het grootste afzonderlijke cohort en bijna evenveel als alle anderen samen. Het is dus redelijk te denken dat wij te maken kunnen hebben met een pandemie van de drievoudig gevaccineerden.

Werkzaamheid versus doeltreffendheid

Het Cambridge Dictionary definieert werkzaamheid als “hoe goed een bepaalde behandeling of een bepaald geneesmiddel werkt onder zorgvuldig gecontroleerde wetenschappelijke testomstandigheden”. Doeltreffendheid daarentegen wordt gedefinieerd als “hoe goed een bepaalde behandeling of een bepaald geneesmiddel werkt wanneer mensen het gebruiken, in tegenstelling tot hoe goed het werkt onder zorgvuldig gecontroleerde wetenschappelijke testomstandigheden”.

Twijfels over de doeltreffendheid van een nieuw product bij de behandeling van een ziekte kunnen dus pas worden weggenomen wanneer het vaccin op grote schaal beschikbaar is en bij de doelpopulatie wordt toegediend. GAVI (Global Alliance for Vaccines and Immunisation), nu Gavi, de Vaccine Alliance, is een partnerschap tussen de Wereldgezondheidsorganisatie, Unicef, de Wereldbank en de Bill & Melinda Gates Foundation.

Priya Joi, die voor GAVI schrijft, geeft soortgelijke definities, en omschrijft “werkzaamheid” als de mate waarin een vaccin infectie (en eventueel overdracht) voorkomt onder ideale, gecontroleerde omstandigheden, waarbij een gevaccineerde groep vergeleken wordt met een placebogroep. Zij voegt eraan toe: “Vaccins hoeven niet altijd uitzonderlijk doeltreffend te zijn om nuttig te zijn; het griepvaccin, bijvoorbeeld, is slechts 40-60% doeltreffend, maar redt toch elk jaar duizenden levens.”

Om de doeltreffendheid van vaccins te berekenen, is het van cruciaal belang te kijken naar het percentage gevaccineerden in ziekenhuisopnamen, IC-bedden en sterfgevallen, vergeleken met hun percentage van de totale bevolking, bij voorkeur voor leeftijd gecorrigeerd. Ik weet niet zeker hoe nuttig dit is bij de beoordeling van de werkzaamheid van vaccins om de absolute aantallen onder de staats- of nationale capaciteitslimieten voor ziekenhuis- en IC-bedden te houden.

Als de voornaamste rechtvaardiging voor universele vaccinatie in de volksgezondheid is dat de gezondheidsinfrastructuur wordt ontlast en wordt voorkomen dat de ziekenhuis- en IC-capaciteit wordt overbelast – wat inderdaad de voornaamste rechtvaardiging was voor het afvlakken van de curve door twee tot drie weken te formuleren – dan is de cruciale vraag: hoe doeltreffend zijn vaccins bij het voorkomen van ziekenhuisopnamen en IC-bezetting? Hun rol in het voorkomen van infecties op zich is minder belangrijk dan hun doeltreffendheid om de ernst van de ziekte onder controle te houden.

Zo bleek uit een rapport van het Nederlandse Ministerie van Volksgezondheid dat na een jaar de totale werkzaamheid van twee doses vaccin was gedaald tot 0 procent bij het voorkomen van ziekenhuisopnamen en tot minus 20 procent bij het voorkomen van IC-opnamen. Dr. Eyal Shahar, misschien belangrijker in de context van de NSW, wijst op bewijzen in Israël die wijzen op een kortstondig sterftecijfer na een derde dosis.

De werkzaamheid is nuttiger voor personen om het relatieve risico van infectie te beoordelen als zij al dan niet gevaccineerd zijn. Omdat voor de Covid-vaccins spoedgoedkeuring is verleend en er gewoon geen langetermijnprofielen van de werkzaamheid en veiligheid beschikbaar waren, blijven er twijfels bestaan over de integriteit, de geloofwaardigheid en de betrouwbaarheid op lange termijn van de gegevens en de resultaten van de door de vaccinfabrikanten uitgevoerde onderzoeken.

Bovendien, zoals wij in verband met het VK hebben geleerd, gebruiken verschillende overheidsdiensten, zoals het Health Security Agency en het Office of National Statistics, verschillende en fel betwiste methoden om het aantal en het percentage van de bevolking te berekenen dat met Covid geïnfecteerd is, hetgeen op zijn beurt het geraamde infectie-sterftecijfer (IFR) bepaalt.

Ook al zijn we het erover eens dat het IFR en het aantal gevallen met dodelijke afloop (CFR) van influenza en covid nu in grote lijnen vergelijkbaar zijn, toch betekenen de omvang en de reikwijdte van covid dat een vergelijkbaar IFR en CFR nog steeds heel verschillende uitdagingen voor het volksgezondheidsbeleid vormen.

De doeltreffendheid van vaccins bij de controle van ziekenhuisopnames, IC-bezetting en sterfte wordt daarentegen gemeten aan de hand van robuuste en betrouwbare informatie die zowel nauwkeurig als volledig is in de westerse landen. Daardoor is de doeltreffendheid van vaccins een beter beleidsinstrument voor beslissingen over mandaten voor de hele bevolking, terwijl de werkzaamheid misschien relevanter is voor weloverwogen individuele beslissingen.

Covid in NSW

In de weken tussen 28 mei en 16 juli 2022 waren er onder de 3.509 mensen in NSW van wie de vaccinatiestatus bekend was, slechts acht ongevaccineerden die in het ziekenhuis opgenomen moesten worden (figuur 1). Er waren 5 ongevaccineerden en 316 met 2-4 doses op de ICU (Figuur 2); het aantal Covid-sterfgevallen was 110 ongevaccineerden en 662 met 2-4 doses (Figuur 3).

Aangezien 83 procent van de mensen ten minste tweemaal gevaccineerd was, waren zij gedurende deze zeven weken goed voor respectievelijk 99,4, 96,3 en 85,4 procent van de NSW Covid ziekenhuisopnamen, IC-opnamen en sterfgevallen.

In de laatste week van deze periode van zeven weken waren er, onder degenen van wie de vaccinatiestatus bekend was, precies nul – nada – ongevaccineerden onder de 624 ziekenhuis- en 59 ICU Covid 19 opnamen, tegenover 615 met twee, drie en vier doses vaccin in het ziekenhuis en 58 in de ICU bedden. Alleen al de drievoudig gevaccineerden, die 68 procent van de NSW-bevolking uitmaken, waren goed voor 57,5 procent in het ziekenhuis, 53,7 procent op de ICU en 53,5 procent van de Covid-sterfgevallen.

De bewering dat ongevaccineerden “sterk oververtegenwoordigd” zijn in Covid 19 ziekenhuisopnamen en IC-bezetting is niet alleen misleidend, zij is gewoon onjuist. Kijken zij wel serieus naar de gegevens in hun eigen verslagen voordat zij beleidsconclusies trekken?

Nu de kennis over de snel afnemende werkzaamheid van vaccins, en vooral van elke volgende boosterdosis, is toegenomen, en ook de ontsnappingseigenschappen van de nieuwere Covid 19-varianten beter bekend zijn geworden, is de pertinente vraag nu: zijn wij het tijdperk van de pandemie van de drievoudig -gevaccineerden binnengetreden? De grootste druk op de ziekenhuizen en ICU-bedden van NSW komt van hun aantallen.

Volksgezondheidsfunctionarissen kunnen praten en liegen wat zij willen als het gaat om de basis voor vergelijkingen , en doen alsof zij een grote verfijning bezitten in hun inzicht in de huidige stand van de ziekte. Zij kunnen zich nog steeds niet onder de harde gegevens uit wurmen.

In plaats daarvan vertonen zij een ernstig geval van cognitieve dissonantie door de tweevoudig gevaccineerden aan te moedigen zich te boosteren, twee keer. De ondoeltreffendheid van vaccins bij het verminderen van het aantal ziekenhuisopnames en de vraag naar IC’s is op zichzelf al voldoende om de vaccinatievoorschriften te torpederen. Twijfels over hun doeltreffendheid en bezorgdheid over de bijwerkingen en de veiligheid op lange termijn dragen bij tot de argumenten tegen verplichte vaccinatie.

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

COVID-19 VACCIN DOSSIER

Big Pharma klokkenluider: “97% van de Corona-vaccin ontvangers zullen onvruchtbaar worden”

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: