Ik weet het, men verwijt mij vaak een neerbuigende houding ten opzichte van de geesteswetenschappen en in het bijzonder de geschiedenis, zoals die in de Angelsaksische wereld wordt geschreven en onderwezen. We kunnen ons allemaal Sir Anthony Beavor herinneren, die, verre van een echte militaire historicus te zijn, zichzelf paradeerde als de man die problemen heeft met het begrijpen van de krachtstructuur en basiswiskunde. En hij is maar één zo’n “historicus” die in Rusland een meme produceerde over miljarden “verkrachte” Duitse vrouwen. Voorbeelden van dergelijke “geschiedenis” en “historici” zijn er overal en ook in Rusland in overvloed, of het nu gaat om de door Solzhenits gefabriceerde karikatuur over de jaren 1930-50 of Fomenko’s beroemde “nieuwe chronologie”. Geschiedenis is niet minder een kwestie van feiten naast elkaar leggen dan van weloverwogen en zeer verantwoord onderzoek. Ik behoorde tot de velen die het besluit van het Kremlin toejuichten om de Russische archieven te sluiten voor westerse “historici”, van wie de meesten daar “onderzoek” doen voor anti-Russische narratieven, niet voor geschiedenis, schrijft Smoothiex12.
Maar dan is er nog een andere kwestie – tegen het jaar 2023 loopt de geschiedenis als wetenschappelijk vakgebied in volle vaart tegen de bakstenen muur van technologische en natuurlijke complexiteit van de wereld. En hier is het stuk in TAC, dat ik regelmatig bezoek, waarin Sumantra Mairta een pleidooi houdt voor The End of (Academic) History. Ze klaagt redelijkerwijs dat:
De academische discipline geschiedenis was altijd al een hoffelijk vak. Enerzijds heeft het een emotioneel afstandelijk en soms amoreel temperament nodig om het goed te doen. Er is een reden waarom kardinalen en monniken vaak grote historici waren, evenals avonturiers en soldaten. Ten tweede heeft het bevoogding nodig. Geschiedenis is als vak nooit egalitair geweest, maar op een paradoxale manier was het vroeger veel vrijer. Staatslieden die tijdens het hoogtepunt van Victoriana in verre koloniën waren gestationeerd, waren vrij om rond te reizen en een onderwerp of beschaving te bestuderen. Zij deden dat als hobby, waren onbevooroordeeld over hun onderwerpen en stonden meestal niet onder financiële druk om een politieke lijn te volgen, ondanks de menselijke en sociale vooroordelen van die tijd. Degenen die daartoe niet in staat waren, maar anderszins toch uitzonderlijk getalenteerd of verdienstelijk waren, werden individueel of via een instelling gepatroneerd, maar met weinig wetenschappelijke druk. Dat veranderde geleidelijk na de Tweede Wereldoorlog, en vooral met de snelle institutionalisering en massademocratisering van de discipline in de jaren tachtig en negentig.
Het recente overlijden van een van de grootsten, Corelli Barnett, symboliseert de voltooiing van de “democratisering” van de geschiedenis, dat wil zeggen de vernietiging ervan, en zelfs in haar korte essay legt Maitra een bakstenen muur bloot.
Ik heb ooit een kort essay geschreven over de richting van historisch en politiek onderzoek, waarin een paar wegwerpzinnen enig licht tumult veroorzaakten. “Men hoeft maar naar de geschiedenisafdelingen van de Britse universiteiten te kijken om te zien hoezeer interdisciplinair onderzoek de discipline heeft verwaterd. Tegenwoordig wordt een historicus van de Eerste Wereldoorlog die de tactiek van de vloot bestudeert, geacht op gelijke voet te staan met iemand die poststructurele erotische subteksten onderzoekt in brieven uit de loopgraven.” De crisis in de geschiedenisdiscipline is niet nieuw en zal alleen maar erger worden…
Welnu, aangezien de kwestie van de vloottactiek van WO I werd aangeroerd, moet men er onmiddellijk op wijzen wat de onderzoeker van die tactiek niet kan missen, zelfs niet voor de primitieve tijden van stoom en staal. Om een dergelijke tactiek ECHT te bestuderen, moet men beginnen met de fundamentele kwesties van navigatie en manoeuvreren, die, zelfs tijdens WO I, zoveel mogelijk gemechaniseerd waren, maar dit nog steeds vereisten:
En de beheersing van operaties met vectoren en relatieve beweging zoals al een vereiste was voor de schutterij. Natuurlijk zijn ook onzekerheden niet gemakkelijk weg te poetsen, en als men eenmaal in de buurt komt van de marineoorlog van WO I, worden de zaken steeds complexer en hebben ze weinig gemeen met het Hollywood-concept van oorlog op volle zee. Ja, zelfs voor WO I. De kwestie van de gevechtscontrole van vloten was toen al verschrikkelijk complex, niet in het minst door de ontwikkeling van de Theory of Search en van wat neerkwam op een primitieve ISR (Intelligence, Surveillance, and Reconnaissance). En dan is er natuurlijk nog de kwestie van de communicatie. Kijk maar hoe Goeben ontsnapte of wat er bij Jutland is gebeurd. Daarom werd er toen al systematisch wiskunde en natuurkunde onderwezen in de officiersopleidingen van de marine. Precies de vakken die in de geschiedenisprogramma’s niet worden onderwezen en dat is alleen WO I.
U kunt zich vermaken door te lezen over de evolutie van de artillerie voor de Amerikaanse marine sinds WO I – zeer lichte wiskundige beschrijvingen – hier. En bekijk die altijd belangrijke fouten:
En dit is nog maar een tipje van de sluier, want wie een specialist in marinetactiek wilde worden, moest zelfs in WO I zeer goed zijn in goniometrie en dit dingetje (sferische goniometrie is leuk, niet echt;-)).
En dit alles is nog maar het begin. Als men eenmaal in de geschiedenis en de vloottactiek van WO II is beland, dan wordt het pas echt spannend en moet men een goede achtergrond hebben in een heleboel dingen, waaronder natuurlijk de automatisering van schepen en de eerste elektromechanische computers die schepen en hun wapens bestuurden.
Tjonge, dat was fascinerend. Om nog maar te zwijgen van cursussen in radartechnologie en natuurlijk ASW (Anti-Submarine Warfare). Dus u begrijpt wat ik bedoel, toch? En dan heb ik het nog niet eens over de oorlogscorrelaties die al die prachtige eierhoofdige Operations Research Groups in elk leger voeden, met jongens die non-stop bezig zijn met wiskunde, natuurkunde, elektronica en mechanica. En het is al op dit punt waar men moet beginnen te begrijpen waarom officieren op tactisch niveau, of ze nu in de VS, de USSR/Rusland of Frankrijk, de marine, het leger of de luchtmacht zijn en nog steeds worden gevoed met een enorme hoeveelheid zeer gespecialiseerde STEM-kennis, geprojecteerd tegen de achtergrond van de tactische en zelfs operationele realiteit van de moderne oorlogvoering, waarvan het tijdperk zich volledig ontvouwde in de jaren 1960-70.
En dan komt dit – en dit is waar de bakstenen muur ondoordringbaar wordt en behalve uiterst complexe hooggespecialiseerde kennistraining ook zeer hoge bevoegdheden vereist.
Dit alles ligt buiten het bereik van historici en politieke “wetenschappers”, vooral degenen die hun proefschriften schrijven en verdedigen over de geschiedenis van de Queer-beweging en homo-erotiek. Twee totaal verschillende dieren, en de dingen zullen niet beter worden – ze zullen veel slechter worden voor de geschiedenis als academisch vakgebied, omdat de geschiedenis sinds de 18e eeuw werd geschreven door ingenieurs en mensen met een natuurwetenschappelijke achtergrond. En dat zijn zeer moeilijke diploma’s en onderzoeken. Vandaar de bakstenen muur en die is ondoordringbaar. Kijk maar naar de “berichtgeving” over SMO door al die “voenkors” en westerse media. Alleen echte professionals weten de echte score en dat zijn geen historici.
Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER
Het is tijd om achterover te leunen, te ontspannen, en het verval van het Westen gade te slaan
Geachte, ik ben een trouw bezoeker van uw site, en lees hem momenteel vrijwel dagelijks.
Onderstaande trof ik aan in deze aflevering,
“En hij is maar één zo’n “historicus” die in Rusland een meme produceerde over miljarden “verkrachte” Duitse vrouwen”.
Dit moet m.i. onjuist zijn, zoveel Duitse vrouwen waren er toen niet, en nu ook nog niet.
met vriendelijke groet,
Gerard van Limborgh
evt. +31 685 948 901
Zelden zo’n achterlijke tekst gelezen, en zeker niet op het voortreffelijke FN, beste Rommel.
Laat u niet in met “angel-saksisch-amerikaanse” zio historici, zij zijn de grootste en goed betaalde leugenaars ooit. Verplicht lid van de historici vakbond, anders overal uitgesloten.
Weest vertrouwd met de Franse RK geestelijkheid, van verschillende niveau’s, de besten ooit, onafhankelijken, de ogen openers, over de moderne geschiedenis, vanaf die vervloekte Reformatie en de Franse revolutie (1789), vanaf de zelfmoordenaar Luther (+1546) en de moordenaars Robespierre (+1793) plus consorten. Allen door geweld omgekomen.
Rutte is een historicus , kan lullen als brugman maar de beslissingen worden op een andere niveau genomen dat is zeker iedere ochtend de E mail uit langley doornemen
leuke DDR sextant heb er ooit mee gewerkt A/B moet er trouwens weer eentje kopen in deze huidige tijden zal het niet lang duren voor dat ze de satellieten uit de lucht schieten , met alle gevolgen van dien
wat nu van de zeevaartschool komt kan geen hazekutje of sterrenbestek maken