De ongekende waarheid over wifi en mobiele telefoons

Veel mensen weten dat ultraviolette stralen en röntgenstraling kanker kunnen veroorzaken. Dit zijn hoogfrequente, ioniserende elektromagnetische velden (EMF’s). Ioniserende EMF’s worden als kankerverwekkend beschouwd, terwijl niet-ioniserende EMF’s, zoals Wi-Fi, Bluetooth-signalen en velden van elektronische apparaten, dat over het algemeen niet zijn. Deze perceptie heeft decennialang de overhand gehad in de publieke opinie, schrijft Marina Zhang.

Men is zich er echter maar beperkt van bewust dat bepaalde niet-ioniserende EMF’s door het Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek (IARC) ook geclassificeerd zijn als klasse 2B carcinogenen – een categorie die aangeeft dat ze mogelijk kankerverwekkend zijn voor mensen.

Dr. David Carpenter, een professor op het gebied van milieugezondheid aan de Universiteit van Albany die zijn medische doctoraat aan de Havard Medical School heeft behaald, merkte op dat radiofrequentie, een type niet-ioniserende straling dat in telecommunicatie wordt gebruikt, uiteindelijk in klasse 2A kan worden ingedeeld, wat betekent dat het waarschijnlijk kankerverwekkend is voor de mens.

Oxidatie, DNA-veranderingen en kanker

Kanker wordt meestal veroorzaakt door mutatie of veranderingen in het DNA. Factoren zoals virale infecties, straling en milieutoxinen kunnen DNA-sequenties veranderen.

Ioniserende EMV’s beschadigen het DNA rechtstreeks. Ultraviolette, röntgen- en gammastralen verwijderen elektronen uit DNA, waardoor mutaties ontstaan. Geaccumuleerde mutaties leiden tot kwaadaardigheid van cellen.

Niet-ioniserende straling heeft niet genoeg energie om DNA direct te beschadigen. Toch hebben verschillende onderzoeken een verband gelegd tussen blootstelling aan niet-ioniserende EMF’s en DNA-breuk. Cellen van aan EMV’s blootgestelde dieren en telefoongebruikers hebben genetische schade vertoond.

Kanker kan ook veroorzaakt worden door stress alleen. Voorbeelden hiervan zijn asbest en arsenicum, die kanker veroorzaken zonder DNA-beschadiging.

Daarom suggereert Dr. Carpenter dat EMF’s kankerverwekkend kunnen zijn door alleen maar “reactieve zuurstofsoorten” te induceren die de celomgeving door oxidatie belasten. Er is aangetoond dat door EMV’s gegenereerde oxidatie het DNA in menselijke sperma- en fibroblastcellen kan breken, wat wijst op mogelijk kankerverwekkende risico’s.

Professor emeritus Martin Pall, gespecialiseerd in biochemie en medische basiswetenschappen aan de Washington State University, legde uit dat EMV’s gecompliceerd zijn in die zin dat sterkere EMV’s niet noodzakelijkerwijs meer DNA-beschadiging betekenen. In plaats daarvan veroorzaken alleen specifieke frequenties en intensiteiten een effect.

Dit is aangetoond in een recent onderzoek van de Universiteit van Colorado, waaruit bleek dat bij een frequentie van 4,2 MHz de mitochondriën van menselijke fibroblasten en fibrosarcoom in massa toenamen, wat celstress veroorzaakte. Dit effect was afwezig bij hogere en lagere frequenties.

Volgens het IARC omvatten mogelijk kankerverwekkende niet-ioniserende EMV’s:

1. Extreem laagfrequente (ELF) EMF’s die vaak voorkomen bij frequenties van 50 tot 60 Hz en die worden uitgezonden door hoogspanningskabels, elektronische draden en vrijwel alle elektrisch aangedreven apparaten.
2. Radiofrequente EMF’s die worden uitgezonden door draadloze apparaten zoals telefoons, Wi-Fi-modems, tv’s en zendmasten voor mobiele telefonie die in de telecommunicatie worden gebruikt. Deze worden ook gebruikt in magnetische resonantie beeldvorming (MRI).

Onderzoek wijst op chromosoombreuken na MRI-sessies.

Het IARC heeft radiofrequentie ingedeeld in klasse 2B in plaats van 2A, onder andere omdat er in dierstudies geen verband is aangetoond tussen radiofrequentie en kanker.

Het Amerikaanse National Toxicology Program onderzoek van 2018 uit de jaren ’90 gaf daarentegen “duidelijk bewijs” van door radiofrequentie veroorzaakte harttumoren bij ratten, samen met “enig bewijs” van kanker van de hersenen en de bijnieren.

Het onderzoek van het Ramazani Instituut uit 2018 ontdekte ook hart- en hersentumoren bij ratten, wat overeenkomt met deze bevindingen.

EMV’s en hersenkanker

Senior consultant in stralingswetenschappen Kjell Hansson Mild van de Universiteit van Umeå in Zweden vertelde The Epoch Times dat het verband tussen blootstelling aan EMF’s en hersenkanker en -tumoren welbekend is.

Een onderzoek uit de jaren ’80 toonde een 39 procent hoger risico op hersenkanker aan bij radioamateurs als gevolg van EMF’s.

“Naar hersengliomen die in verband worden gebracht met mobiele telefoons is het meeste onderzoek gedaan. De gliomen verschijnen na 10 jaar matig gebruik van mobiele telefoons, voornamelijk ipsilaterale kankers (kanker aan dezelfde kant van het hoofd als waar u de mobiele telefoon vasthoudt),” vertelde professor emerita Magda Havas via e-mail aan The Epoch Times.

Gliomen zijn kwaadaardige hersenkankers.

Een studie uit 2017 legde een verband tussen langdurig ipsilateraal gebruik van mobiele telefoons en een meer dan 40 procent verhoogd risico op langzaam groeiende gliomen. Uit een groot Frans onderzoek dat tussen 2004 en 2006 werd uitgevoerd, bleek dat mensen met “zwaar mobiel telefoongebruik” na jaren van gebruik een groter risico op glioom hadden.

In 2004 publiceerde oncoloog en professor Lennart Hardell van de Örebro Universiteit in Zweden een onderzoek waarbij meer dan 1.600 patiënten met goedaardige hersentumoren betrokken waren. Uit zijn onderzoek bleek dat gebruikers van draadloze telefoons 30 procent meer kans hadden op hersentumoren. Deze tumoren ontwikkelden zich voornamelijk aan de kant van het hoofd die in contact kwam met de telefoon, met een meer dan 60 procent hoger risico na 10 jaar telefoongebruik.

Goedaardige tumoren worden meestal niet kwaadaardig; ze groeien langzamer en dringen niet door in nabijgelegen weefsels of andere delen van het lichaam.

Een ander Zweeds onderzoek uit 2004 gaf aan dat er in het eerste jaar geen aanvankelijke risicoverhoging van akoestische neuroma (goedaardige hersentumor) optrad bij telefoongebruik. Tegen het 10e jaar steeg het risico echter tot 90 procent.

Ander onderzoek naar hersentumoren kwam voort uit onderzoeken naar beroepsmatige blootstelling.

Aan het eind van de jaren 90 werden in een studie ongeveer 880.000 personeelsleden van de Amerikaanse luchtmacht onderzocht die minstens één jaar in dienst waren. In dit onderzoek werden 230 gevallen van hersenkanker ontdekt die mogelijk verband hielden met blootstelling aan radiofrequenties, waarbij een 39 procent verhoogd risico door beroepsmatige blootstelling aan het licht kwam. In 2001 toonde een onderzoek (pdf) aan dat mensen die met elektriciteit werken een tot 20 procent groter risico lopen om hersenkanker te krijgen dan het algemene publiek. Toch concludeerden de onderzoekers dat het risico te laag was om een discussie over causaliteit te rechtvaardigen.

Ondanks de toegenomen blootstelling van het publiek aan radiofrequenties in het milieu, zijn de belangrijkste zorgen van de heer Hansson Mild elektriciteitsleidingen en beroepsmatige blootstelling.

Hij merkte op dat de telefoons die in eerdere onderzoeken werden gebruikt sterkere signalen uitstraalden dan de telefoons van tegenwoordig.

“Vandaag de dag hoef je maar 200 meter te reiken naar het volgende basisstation. Maar gisteren moest je 35 kilometer afleggen om het basisstation te bereiken,” legde Hansson Mild uit.

Hoewel mobiele telefoons vroeger sterkere straling uitstraalden, benadrukte mevrouw Havas dat radiofrequente straling nog steeds een gezondheidsrisico vormt, gezien de grotere verspreiding ervan vandaag de dag.

Vroeger had niet iedereen een telefoon, maar tegenwoordig hebben de meeste mensen een draadloze telefoon.

“Zoveel mensen gebruiken nu mobiele telefoons, en ze zenden nog steeds veel meer energie uit dan nodig is, en hersentumoren (gliomen) nemen toe onder de bevolking,” zei mevrouw Havas. “Naast mobiele telefoons zijn er nu zoveel draadloze apparaten die radiofrequente straling uitzenden, zoals Wi-Fi, slimme meters, draadloze telefoons, draadloze babyfoons, slimme horloges, etc., en deze zijn 24/7 actief in de meeste huizen, scholen en werkomgevingen.”

EMF’s en leukemie bij kinderen

Een deel van het eerste onderzoek dat een verband legt tussen niet-ioniserende EMF en kanker kwam van studies over leukemie.

“We weten van Hiroshima en Nagasaki … dat de [latentie voor leukemie] vijf tot zeven jaar kan zijn, maar voor hersenkanker, als je kijkt naar blootstelling aan ioniserende straling of chemische stoffen, is de tijd tussen blootstelling en het moment waarop de kankers worden ontdekt meestal 20 tot 30 jaar,” zei Dr. Carpenter.

Deze kortere latentie maakt het gemakkelijker om onderzoek te doen, legde hij uit.

Leukemie is sterk in verband gebracht met blootstelling aan ELF EMF via elektriciteitsleidingen en huisbedrading. De elektriciteitsstroom creëert krachtige magnetische velden die door muren en glas heen kunnen dringen. (We zullen in de volgende artikelen meer details geven).

Een van de eerste onderzoeken naar dit verband kwam uit een paper uit 1979 over leukemie in Colorado. De auteurs ontdekten dat tussen 1976 en 1977 kinderkanker in de regio onevenredig vaak voorkwam in gezinnen die in de buurt van hoogspanningsleidingen woonden.

De risico’s bleken ook dosis-gerelateerd; kinderen die niet verhuisd waren, hadden bijvoorbeeld het hoogste risico op kanker.

Onderzoeken uit het begin van de jaren 2000 toonden aan dat kinderen die blootgesteld werden aan 0,3 tot 0,4 microtesla aan magnetische velden een tot twee keer hoger risico op kinderleukemie hadden in vergelijking met kinderen die blootgesteld werden aan magnetische velden van minder dan 0,1 microtesla.

De officiële veiligheidslimiet voor magnetische velden is 100 microteslas.

EMF’s en borstkanker

Borstkanker, met name oestrogeen-positieve borstkanker, die het hormoon oestrogeen gebruikt om te groeien, is in verband gebracht met ELF EMF’s. Onderzoek dat sinds 1990 is gepubliceerd, toont aan dat ELF-positieve EMF’s in verband worden gebracht met oestrogeen-positieve borstkanker.

Onderzoek dat sinds de jaren 1990 is gepubliceerd, toont aan dat EMF’s van 50-Hz tot 60-Hz de groei van borstkanker in celkweken bevorderen door de werking van melatonine te blokkeren, een antitumoragent die tumorgroei voorkomt.

Er is ook aangetoond dat ELF EMF het borstkankermedicijn tamoxifen in menselijke celculturen remt. Tamoxifen wordt ook gebruikt om de groei van kankercellen te voorkomen. Epidemiologische studies bij vrouwen en mannen hebben aangetoond dat EMF’s het risico op borstkanker bij beide geslachten verhogen.

Radiofrequentie van mobiele telefoons is ook in verband gebracht met borstkanker.

Uit een Taiwanese studie uit 2020 naar vrouwen met borstkanker bleek dat vrouwen die regelmatig hun smartphone gebruikten voor het slapen gaan 43 procent meer kans hadden op borstkanker.

Vrouwen die routinematig hun mobiele telefoon tegen hun borst houden, lopen mogelijk ook een hoger risico. Dit werd geïllustreerd in een Amerikaanse studie uit 2013 waarin vier ongebruikelijke gevallen van borstkanker werden onderzocht bij vrouwen onder de 40 zonder familiegeschiedenis of genetische aanleg.

Borstkanker komt meestal voor bij vrouwen van 50 jaar of ouder met een familiegeschiedenis of bepaalde genetische aanleg. De auteurs zochten daarom naar andere redenen en ontdekten dat alle patiënten regelmatig hun smartphones direct tegen hun borsten droegen in hun bh’s gedurende meerdere jaren, tot wel 10 uur per dag, en tumoren ontwikkelden in gebieden van hun borsten die direct onder de telefoons lagen.

Moeilijk onderzoek

Volgens Dr. Carpenter is het een uitdaging geweest om te bewijzen of EMF’s kanker veroorzaken.

Door het wijdverspreide gebruik van elektriciteit en telecommunicatie over de hele wereld, is het bijna onmogelijk geworden om een niet-blootgestelde groep te vinden om te vergelijken in onderzoeken naar kankerpercentages.

Een ander probleem is dat biologie erg ingewikkeld is; niet alle cellen reageren op EMF’s en niet alle EMF’s veroorzaken een biologische reactie. Cellen kunnen zich heel verschillend gedragen, afhankelijk van de biochemische processen in de cel op het moment van blootstelling. Zelfs monsters van dezelfde cellijn uit dezelfde laboratoria kunnen verschillend reageren op EMF’s.

Er is ook gepubliceerd onderzoek dat geleid wordt door onderzoekers die onervaren zijn in het onderzoeken van de effecten van EMF’s. Onderzoekers die bijvoorbeeld magnetische velden testen op celculturen in incubators kunnen over het hoofd zien dat de incubator zelf sterkere magnetische velden kan uitzenden, waardoor het onderzoek ongeldig wordt.

Financiële motieven binnen de industrie kunnen ook bijdragen aan onovertuigende verbanden tussen EMF’s en kanker. Onafhankelijk onderzoek door Dr. Carpenter en emeritus professor Henry Lai van de Universiteit van Washington heeft aangetoond dat door de industrie gefinancierde onderzoeken vaak geen verband vinden tussen EMF’s en gezondheidseffecten. Onafhankelijk en door de overheid gefinancierd onderzoek wijst daarentegen meestal wel op een verband.

“Je kunt altijd geen effect vinden als je een gebrekkig onderzoek opzet,” zei Dr. Carpenter. “Ik denk dat de telecommunicatie-industrie het water in veel opzichten opzettelijk heeft vertroebeld door de publicatie van resultaten te steunen die ontworpen zijn om geen effect aan te tonen.

“En daarom,” vervolgde hij, stellen ze dat de resultaten over EMF’s die kanker veroorzaken “inconsistent en niet overtuigend zijn.”

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

5G DOSSIER

5G: Gevaccineerden EN ongevaccineerden zijn allemaal doelwitten

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: