Nima heeft me gevraagd om met David Pyne te debatteren over zijn recente substack, How to End the War in Gaza and Restore Peace to the Middle East. Ter voorbereiding op die virtuele ontmoeting wil ik de sterke en zwakke punten van zijn standpunt onderzoeken. Ik geloof dat hij goede bedoelingen heeft, maar ik realiseer me nu ook, na het lezen van zijn voorstel, dat hij gevangen zit in een ideologisch narratief dat hem verhindert het Palestijnse perspectief te begrijpen. Wil een vredesvoorstel werken, dan moet er rekening worden gehouden met de aspiraties en verlangens van de Palestijnen. Dat is de opvallende omissie in Pyne’s voorstel, waarvan ik denk dat het geen kans maakt om te worden uitgevoerd, schrijft Larry Johson.
Laten we beginnen met Pyne’s beschrijving van 7 oktober:
Op 7 oktober werd Israël getroffen door een ongekende en gruwelijke terroristische aanval van Hamas, waarbij bijna 1.200 Israëli’s en 35 Amerikanen omkwamen, duizenden Israëli’s gewond raakten en 233 Israëlische en buitenlandse burgers werden gegijzeld, van wie er nog 100 door Hamas gevangen worden gehouden. Amerikaanse leiders, van president Biden tot aan beneden, hebben terecht krachtige steunbetuigingen afgegeven aan de staat Israël en hun legitieme recht op zelfverdediging tegen deze grotendeels niet-uitgelokte agressie.
Het eerste probleem is dat Pyne blindelings het Israëlische narratief accepteert. Het verbaast me dat hij het niet heeft over onthoofde baby’s, verkrachte vrouwen en een baby die in een oven is gebakken. Allemaal leugens die nog steeds worden herhaald door prominente politici zoals voorzitter van het Huis Michael Johnson. De Hamas aanval van 7 oktober was een militaire operatie met twee doelen – 1) het vernietigen van Israëlische militaire installaties die Gaza bewaken en 2) zoveel mogelijk gijzelaars grijpen om te gebruiken als onderhandelingstroef voor de vrijlating van de duizenden Palestijnen die illegaal door Israël gevangen worden gehouden. Pyne negeert ook het bewijs dat het Israëlische leger verantwoordelijk was voor een groot aantal van de Israëliërs die op 7 oktober werden gedood. De verslaggeving van Max Blumenthal heeft de minachting van Israël voor zijn eigen burgers blootgelegd toen het aanvallen uitvoerde met tanks en Apache helikopters.
“Grotendeels niet-uitgelokte agressie”? Pyne gelooft blijkbaar dat Hamas besloot om deze operatie uit te voeren alleen maar omdat “ze Joden haten”. Pyne’s gebrek aan inzicht in de geschiedenis van Hamas en Israël vertekent alles wat hij vervolgens voorstelt. De aanval van Hamas was niet “niet-uitgelokt”. Laten we de geschiedenis van Hamas eens kort doornemen:
Het idee van Hamas begon vorm te krijgen op 10 december 1987, toen verschillende leden van de Broederschap bijeenkwamen de dag na een incident waarbij een vrachtwagen van het Israëlische leger inreed op een auto bij een controlepost in Gaza, waarbij vier Palestijnse dagloners omkwamen, de aanzet tot de Eerste Intifada. De groep kwam bijeen in het huis van Yassin om een strategie uit te stippelen om de impact van het incident te maximaliseren door nationalistische sentimenten te verspreiden en publieke demonstraties uit te lokken.[4] Een pamflet uitgegeven op 14 december waarin opgeroepen werd tot verzet wordt beschouwd als de eerste publieke interventie, hoewel de naam Hamas zelf pas in januari 1988 gebruikt werd.
De formele oprichting van Hamas kwam een maand nadat de PLO en andere leiders van de intifada in januari 1988 een 14-puntenverklaring hadden uitgegeven waarin werd gepleit voor het naast elkaar bestaan van een Palestijnse staat en Israël.
Ik weet niet of de crash met de vrachtwagen opzettelijk was of een ongeluk. Hoe dan ook, dat was de vonk die Hamas deed ontbranden en heeft geleid tot 37 jaar van lik-op-stuk aanvallen en represailles tussen Hamas en Israël.
De eerste gevechtsoperatie van Hamas tegen Israël kwam er in de lente van 1989 toen het twee Israëlische soldaten, Avi Sasportas en Ilan Saadon, ontvoerde en doodde.[114] Op dat moment zaten Shehade en Sinwar opgesloten in Israëlische gevangenissen en had Hamas een nieuwe groep opgericht, Eenheid 101, geleid door Mahmoud al-Mabhouh, wiens modus operandi het ontvoeren van soldaten was. [115] De ontdekking van het lichaam van Sasportas veroorzaakte, in de woorden van Jean-Pierre Filiu, “een extreem gewelddadige Israëlische reactie”; honderden Hamasleiders en activisten, waaronder Yassin, werden gearresteerd. [116] Hamas werd op 28 september 1989 buiten de wet gesteld.[117] Deze massale detentie van activisten, samen met een verdere golf van arrestaties in 1990, ontmantelde Hamas effectief en, vernietigd, werd het gedwongen zich aan te passen;[118][119] zijn commandosysteem werd geregionaliseerd om zijn operatieve structuur diffuser te maken,[120] en om de kans om ontdekt te worden te minimaliseren.[121]
Woede na de moorden op de Tempelberg in oktober 1990, waarbij moslimaanbidders hadden geprobeerd om Joodse extremisten te verhinderen om een eerste steen voor de Derde Tempel op de Tempelberg te plaatsen en de Israëlische politie met scherp vuur vuurde op Palestijnen in de Al-Aqsa compound, waarbij 17 doden vielen, zorgde ervoor dat Hamas zijn ontvoeringscampagne intensiveerde. Hamas verklaarde elke Israëlische soldaat tot doelwit[122] en riep op tot een “jihad tegen de zionistische vijand overal, op alle fronten en met alle middelen.”
De moorden op de Tempelberg herinneren eraan dat Israëlische politie- en legerpersoneel al meer dan 34 jaar schieten op ongewapende Palestijnen. Dit soort moedwillig geweld heeft Hamas versterkt en haar steun onder het Palestijnse volk vergroot.
We kunnen de eigen verantwoordelijkheid van Israël voor het ontstaan van Hamas niet negeren. The Intercept produceerde een uitstekend rapport en een video met details over de rol van Israël in het helpen van Hamas om een levensvatbare organisatie te worden:
Brig.Gen. Yitzhak Segev, die begin jaren ’80 de Israëlische militaire gouverneur in Gaza was. Segev vertelde later aan een verslaggever van de New York Times dat hij de Palestijnse Islamitische beweging had helpen financieren als een “tegenwicht” tegen de secularisten en linksen van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie en de Fatah partij, geleid door Yasser Arafat (die zelf naar Hamas verwees als “een schepsel van Israël”).
“De Israëlische regering gaf me een budget,” bekende de gepensioneerde brigadegeneraal, “en de militaire regering geeft aan de moskeeën.”
“Tot mijn grote spijt is Hamas een creatie van Israël,” vertelde Avner Cohen, een voormalige Israëlische religieuze ambtenaar die meer dan twintig jaar in Gaza werkte, in 2009 aan de Wall Street Journal. Halverwege de jaren tachtig schreef Cohen zelfs een officieel rapport aan zijn superieuren waarin hij hen waarschuwde geen verdeel-en-heers te spelen in de bezette gebieden door Palestijnse islamisten te steunen tegen Palestijnse secularisten. “Ik … stel voor dat we onze inspanningen richten op het vinden van manieren om dit monster op te breken voordat deze realiteit in ons gezicht springt,” schreef hij.
Dit betekent dat Israël nooit serieus was over het uitwerken van een onderhandelde regeling met de Palestijnen. In plaats daarvan koos het voor een verdeel-en-heers strategie.
Pyne vindt dat Israël overreageerde op de aanval van 7 oktober, maar zijn recept getuigt van een opmerkelijke onwetendheid over luchtoperaties voor iemand met zijn militaire achtergrond. Hij schrijft:
Na de Hamas-aanvallen heb ik Israël opgeroepen zich terughoudend op te stellen en af te zien van een invasie in Gaza als reactie op de Hamas-aanvallen en zich te richten op een bombardementencampagne om Hamas te degraderen en invallen van speciale troepen om de gijzelaars te bevrijden.
Ik hoop hem te laten uitleggen hoe een bombardementcampagne in een dichtbevolkt burgergebied, waar Hamas sterk ondergrondse bunkers heeft gebouwd, Hamas zou “degraderen”.
Pyne lijkt het met me eens te zijn dat de militaire campagne van Israël in Gaza is mislukt:
Maar de regering, samen met een toenemend percentage Amerikanen, heeft sindsdien geconcludeerd dat de Israëlische militaire reactie door het doden van ongeveer twintig keer meer Gazanen dan het aantal Israëli’s gedood door Hamas, volledig onevenredig is aan de aanvallen die het conflict begonnen.
De heer Pyne heeft gelijk als hij opmerkt dat de door de VS geïnitieerde “no win” oorlogen in het Midden-Oosten de reden voor destabilisatie hebben gedestabiliseerd. Maar hij dwaalt af door te beweren dat dit Iran macht heeft gegeven:
Meer dan twee decennia waarin de VS eindeloze oorlogen hebben gevoerd die niets opleveren, hebben de regio ernstig gedestabiliseerd terwijl ze de vijanden van Amerika veel macht hebben gegeven. Het stationeren van Amerikaanse troepen in het Midden-Oosten in de afgelopen decennia heeft geen vrede gebracht… Vervolgens ging de VS nog een stap verder door Saddam Hoessein omver te werpen, waardoor het machtsevenwicht in de regio werd verstoord en het seculiere Baathistische Irak effectief veranderde in een Iraanse proxy-islamitische republiek en een toevluchtsoord voor terreur.
De heer Pyne verwaarloost een kritiek punt – de opkomst van ISIS. ISIS, aanvankelijk onder leiding van ene Zarqawi, ontstond eind 2003 en werd zeer actief in 2004. Zarqawi’s voornaamste doelwit waren de Iraakse sjiieten. Als vrome salafistische soennitische moslim zag Zarqawi de stap van de VS om sjiitische Irakezen op machtsposities in Irak te installeren als een bedreiging. Zijn aanvallen op de sjiieten, niet op de Amerikaanse troepen, leidden tot een berisping van Osama Bin Laden en zijn plaatsvervanger, Zawahiri. Dat leidde tot een breuk tussen Al Qaeda en ISIS. ISIS zag Iran als vijand.
De dreiging van ISIS nam een nieuwe en dodelijke wending toen ISIS Syrië binnentrok en een campagne lanceerde om de regering van Bashir Al Assad te vernietigen. Raad eens? De Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk besloten ook dat Assad weg moest en gaven uiteindelijk wapens en training aan soennitische islamisten die banden hadden met ISIS. Terwijl de VS beweerden dat hun openlijke missie in Syrië was om ISIS aan te vallen en te vernietigen, was het echte doel om het regime in Damascus te veranderen.
Met deze achtergrond in gedachten, kijk eens naar het ambitieuze vredesvoorstel van de heer Pyne:
Beide partijen komen overeen om een permanent staakt-het-vuren in te voeren dat een einde maakt aan het conflict. Israël zal onmiddellijk zijn land-, lucht- en zeeblokkade van Gaza opheffen en voedsel-, water-, stroom- en internetdiensten alsook brandstofzendingen herstellen. Israël zal ermee instemmen om alle internationale humanitaire hulpzendingen toe te laten om Gazaanse burgers te bereiken en het herstel van de internationale handel toe te staan. Alle twee miljoen Palestijnse vluchtelingen in Zuid-Gaza zullen mogen terugkeren naar hun huizen in Noord- en Centraal-Gaza. Hamas zal alle resterende gijzelaars vrijlaten en beloven om nooit meer terroristische aanvallen tegen Israël uit te voeren. In ruil daarvoor zal Israël duizenden Palestijnse gevangenen vrijlaten, waaronder alle gastarbeiders die na de aanvallen van 7 oktober gevangen zijn gezet. Gaza zal worden verdeeld in twee zones waarvan de grenzen worden afgebakend langs de huidige bestandslijn-West-Gaza en Oost-Gaza. Israëlische troepen zullen in Oost-Gaza blijven om toezicht te houden op nieuwe verkiezingen voor een nieuw Gazaans parlement om beide zones te helpen besturen. In ruil voor de instemming van hoge Hamasleiders om Gaza te verlaten en nooit meer terug te keren, stemt Israël ermee in om geen troepen naar West-Gaza te sturen. Oost-Gaza wordt gedemilitariseerd en wordt een tijdelijk protectoraat. Israël zal zorgen voor de externe en grensbeveiliging van beide zones, inclusief voor zijn zeehavens, luchthavens en luchtruim. Een Palestijnse veiligheidsmacht zal worden georganiseerd om de interne veiligheid van Gaza te garanderen. Gaza zal gedeeltelijk zelfbestuur krijgen van Israël. Er zal een nieuwe Palestijnse Autoriteit worden aangesteld om de Gazastrook te besturen met verantwoordelijkheid voor binnenlandse aangelegenheden, waaronder economie, onderwijs, handel, belastingen, binnenlandse en humanitaire diensten. Leden van Hamas en de Islamitische Jihad mogen op geen enkel niveau een politieke functie bekleden. De nieuw benoemde president van de Palestijnse Autoriteit in Gaza zal de leiding hebben over de uitvoerende macht van de nieuwe regering en de Palestijnse veiligheidsmacht. De nieuwe Palestijnse Autoriteit zal een constitutionele commissie benoemen om een nieuwe grondwet voor Gaza op te stellen, gebaseerd op de Israëlische basiswet inzake menselijke waardigheid en vrijheid, die de inwoners van Gaza dezelfde rechten en vrijheden geeft als Israëlische permanente inwoners van Oost-Jeruzalem. Deze rechten omvatten bescherming van het recht op leven, vrijheid, vrijheid van meningsuiting, godsdienst en vergadering, alsmede het recht op vrijheid van denken en meningsuiting zoals dat door Israël wordt gegarandeerd. De nieuwe grondwet zal oproepen tot vreedzame coëxistentie met de staat Israël, de invoering van de sharia verbieden, alle kinetische of cyberaanvallen tegen Israël strafbaar stellen, alle terreurdaden verbieden en antisemitisme verbieden, terwijl er een openbaar onderwijssysteem wordt opgezet dat Palestijnse kinderen opleidt om deze beginselen te omarmen in het belang van de handhaving van recht, orde, vrede en stabiliteit. Er zullen geen tribunalen voor oorlogsmisdaden komen voor beide partijen, behalve voor Hamas-militanten die de voorwaarden van deze overeenkomst schenden. Er zullen geen oorlogsherstelbetalingen komen, behalve geldelijke uitspraken tegen Hamas-militanten die deze overeenkomst schenden en veroordeeld zijn voor terroristische daden, om de families van de slachtoffers terug te betalen. Israël belooft de bouw van Joodse nederzettingen in Gaza niet toe te staan. Een multinationale troepenmacht onder leiding van Egypte zal de leiding nemen over de wederopbouw van Gaza. Israël belooft te helpen bij de wederopbouw van Gaza’s kritieke infrastructuur die tijdens de oorlog is beschadigd of verwoest, te beginnen met ziekenhuizen. Israël belooft zijn troepen terug te trekken naar hun vooroorlogse posities en de volledige soevereiniteit over Gaza te herstellen nadat een nieuwe grondwet is goedgekeurd en geïmplementeerd, nieuwe democratische verkiezingen zijn gehouden en een Palestijnse veiligheidsmacht is getraind om een mogelijke heropstanding van Hamas in Oost-Gaza tegen te gaan.
Ik zie twee fatale gebreken in Pyne’s doordachte voorstel. Het Westen kan niet langer doen alsof Hamas niet bestaat en heeft geen morele autoriteit om hen uit te sluiten. Een van de onverwachte gevolgen van de Israëlische aanvallen op Gaza is dat de steun voor Hamas is toegenomen in plaats van afgenomen.
Hoe zit het met de illegale Israëlische nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever? Pyne gaat daar niet op in. Als die kwestie niet wordt aangepakt, is er geen kans op een vredesakkoord.
Het zou een interessante discussie moeten worden.
Hier is mijn gesprek met Judge Napolitano van vandaag:
Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
De morele complexiteit van het bombarderen van een concentratiekamp vol kinderen
Wat er ooit komt van vredesvoorstellen, zal enkel en alleen voorlopig zijn, er is Véél teveel gebeurt om dat nog Ooit te doen werken.. Israël zal uiteindelijk Wisraël worden..u leest goed deze naam staat voor Ongekende Gruwel… het wordt uiteindelijk Gewist… DELETE…
Alle zionistische miljardairs willen een wereldoorlog.
Dit zijn ook de koning David afstammelingen zijnde alle Europese koningen, koninginnen, UK-premiers en USA-presidenten.
Alle vorstelijke huwelijken 2.000 jaar lang keurig geregisseerd door Het Vaticaan
Zie: https://www.facebook.com/share/p/V9rL6idEv3zTRbVw/?
Ik zou zeggen: Begin met het doodzwijgen van dat gedoe daar. Spreken en schrijven daarover heeft niet geholpen en zal dus nu waarschijnlijk ook niet helpen. Ze zoeken het maar uit. Als sommige het écht willen is het probleem morgen over, denk ik. En, als het opgelost zou worden, dan beginnen ze over een paar jaar opnieuw. Dus, zand er over. We hebben zelf al problemen genoeg hier.
Ziet er goed uit.
Off record, maar toch belangrijk voor dit blog.
Vandaag op het Belgische en Nederlandse journaal berichten dat Rusland een school in Odessa zou beschoten hebben. Een school die eruit ziet als een kasteel en nu flink in brand staat.
Het vreemde is dat ik op RT of 360 hier geen enkel bericht over kan terug vinden. Ook niet op de MAM.
Als het inderdaad een school was dan zijn de 4 doden die gevallen zouden zijn er 4 teveel.
Als die school gebruikt werd door hoge militairen (voornamelijk buitenlandse ‘adviseurs’) dan zou dat breeduit worden bericht door Rusland.
Doen onze MSM hier valse leugens verspreiden met dit verhaal?
Was dat niet strafbaar volgens de nieuwe EU richtlijnen: fake news verkondigen is strafbaar.
Hoe zit het nu?
Net als met alle andere dingen; het is alleen strafbaar als de ’tegenpartij’ het doet.
Ja dat was de school/kasteel waar de film van harry potter is opgenomen…
Straks bommen op Den Haag als issisrahel veroordeeld wordt voor genocide?
https://www-rt-com.translate.goog/news/596820-us-lawmakers-threaten-icc-israel-arrest/?_x_tr_sl=en&_x_tr_tl=nl&_x_tr_hl=nl
Van je vrienden moet je het hebben…..
@Matt april 30, 2024 Bij 20:34
Op de NOS pagina over dit gebeuren staat dat een ooggetuige meldt dat een Russische raket door de luchtafweer is neergeschoten en daardoor op de school/kasteel is neergekomen , het was dus geen gerichte aanval. Wat de NOS er niet van weerhield om de misleidende kop “Ten minste vier doden door Russische raketaanval op school in Odesa” te gebruiken.
Wie kijkt er nog naar nepnieuws van nos? Leren die het nooit?
Het is nooit verkeerd om te kijken hoe de propaganda en manipulatie van de andere kant werkt.
Het ook nog geloven is een andere zaak