De wereld moet Dimitri Medvedev, plaatsvervangend voorzitter van de Russische Veiligheidsraad, dankbaar zijn. Parafraserend op die iconische reclameserie uit de Koude Oorlog over een bier dat de delen verfrist waar andere bieren niet bij kunnen, verfrist Medvedev die – gevoelige – delen waar het Kremlin en het ministerie van Buitenlandse Zaken om diplomatieke redenen niet bij kunnen, schrijft Pepe Escobar.
Terwijl verbazingwekkende tektonische verschuivingen de geopolitiek en geo-economie op hun kop blijven zetten en de Engel van de Geschiedenis naar het Oosten kijkt terwijl de Verenigde Staten, van binnenuit gecorrodeerd, zich wanhopig vastklampen aan restjes van hun afnemende Full Spectrum Dominantie, windt Medvedev er geen doekjes om hoezeer hij geniet van “smoke and lighting”, om nog maar te zwijgen van “heavy metal thunder”.
Bewijsstuk één is iets voor de eeuwigheid. Het verdient een volledig citaat – compleet met kleurrijke Nederlandse vertaling:
“Westerse politici die in hun broek schijten en hun middelmatige generaals in de NAVO hebben opnieuw besloten om ons bang te maken. Ze lanceerden de grootste militaire oefeningen sinds de Koude Oorlog.
Hierbij zijn 90.000 soldaten betrokken uit 31 landen van het bondgenootschap en ‘bijna blok’ Zweden, ongeveer 50 oorlogsschepen, 80 vliegtuigen, 1.100 grondgevechtsvoertuigen, waaronder 133 tanks.
Sommige etappes zullen naar verwachting plaatsvinden in de meest schaamteloos russofobe en walgelijkste landen voor ons, zoals Polen, Letland, Litouwen en Estland, dat wil zeggen dicht bij de grenzen van Rusland.
De NAVO-blablabla’s durfden niet direct te zeggen tegen wie deze oefeningen zijn gericht en beperkten zich tot loze praatjes over ‘het oefenen van verdedigingsplannen en het afschrikken van potentiële agressie van de dichtstbijzijnde tegenstanders’.
Maar het is overduidelijk dat deze stuiptrekking van slappe Westerse spieren een waarschuwing is voor ons land. Het is alsof ze zeggen, moeten we Rusland niet goed bedreigen en de Russische egel een dikke transgender Europese kont laten zien.
Het bleek niet eng, maar wel veelzeggend.
Immers, als de Alliantie zelf heeft besloten om oefeningen van dit niveau te houden, betekent dit dat ze echt ergens bang voor zijn.
Sterker nog, ze geloven niet alleen niet in een overwinning, maar ook niet in militaire successen van het verrotte neonaziregime in Kiev. Bovendien werken ze de anti-Russische agenda natuurlijk uit voor binnenlandse politieke doeleinden, om hun ontevreden electoraat te consolideren.
Over het geheel genomen is dit een zeer gevaarlijk spel met vuur.
Er zijn aanzienlijke troepenmachten verzameld. En oefeningen van deze omvang zijn sinds de vorige eeuw niet meer uitgevoerd. Ze zijn dus een vergeten oudje.
We gaan geen enkel land in dit blok aanvallen. Alle redelijke mensen in het Westen begrijpen dit. Maar als ze het te hard spelen en de integriteit van ons land aantasten, zullen ze onmiddellijk een passend antwoord krijgen.
Dit zal maar één ding betekenen – een grote oorlog, waar de NAVO zich niet meer van zal kunnen afwenden.
Hetzelfde zal gebeuren als een NAVO-land zijn vliegvelden ter beschikking stelt aan aanhangers van Bandera of zijn troepen onderbrengt bij neonazi’s. Zij zullen zeker een legitiem doelwit worden. Zij zullen zeker een legitiem doelwit worden voor onze strijdkrachten en genadeloos als vijanden worden vernietigd.
Al diegenen met helmen met NAVO-symbolen, die vandaag met hun wapens zwaaien niet ver van onze grenzen, moeten dit onthouden.”
Vernederende nederlaag of Totalen Krieg
Heavy metal donderslag bij heldere hemel Medvedev wordt aangevuld met een uitstekende analyse van Rostislav Isjtsjenko, die ik jaren geleden in Moskou mocht ontmoeten.
Dit zijn twee belangrijke conclusies:
- “Vandaag de dag is de paraatheid van de legers van de Europese NAVO-leden voor een echte oorlog lager dan die van het Russische leger in de moeilijkste tijd ‘van de jaren 90’.”
- Ishchenko schetst netjes de keuze van het Westen, “tussen de erkenning van een beschamende nederlaag, met een nederlaag op het slagveld van de eigenlijke NAVO-eenheden, en het begin met Rusland van een volwaardige oorlog, die de Europese legers niet kunnen voeren, en waar de Amerikanen geen kracht voor hebben, want zij gaan de strijd aan met China.”
De onvermijdelijke conclusie: de hele Amerikaanse architectuur van “Russische inperking” is aan het “afbrokkelen.”
Ishchenko merkt terecht op dat “het Westen niet in staat is om na 2024 een proxy-oorlog tegen Rusland te voeren” (minister van Defensie Shoigu heeft vorig jaar al officieel gezegd dat de SMO in 2025 zal eindigen).
Ishchenko voegt eraan toe: “Zelfs als ze erin slagen om het niet alleen tot de herfst vol te houden, maar tot december 2024 (wat zeer twijfelachtig is), dan nog is het einde van Oekraïne nabij, en om hen te vervangen was het Westen niet in staat om nog iemand klaar te stomen die voor de Verenigde Staten wilde sterven in een proxy-oorlog met Rusland.”
Nou, ze proberen het. Hard. Bijvoorbeeld door een stel hyena’s te regisseren voor de Three Seas scam. En door de lieveling van de CIA, Budanov, in Kiev vrij spel te geven om seriële terreuraanslagen te plegen in de Russische Federatie.
Ondertussen suggereert een vertrouwelijke memo van de London School of Economics een nauwe samenwerking tussen de Duitse regering, USAID en de Friedrich Ebert Stichting om een soort “nieuw Singapore in Kiev” te bouwen: dat wil zeggen, een “wederopbouw” waarbij het Duitse bedrijfsleven profiteert van een hellegat met lage lonen.
Welnu, niemand weet wat voor soort “Kiev” zal overleven, en in welke vorm. Dus er komt geen geremixt “Singapore”.
Er komt geen compromis
De Duitse analist Patrik Baab heeft de belangrijkste feiten die ten grondslag liggen aan de uitbarsting van Medvedev nauwkeurig uitgesplitst.
Natuurlijk moet hij NAVO’s Stoltenberg citeren, die officieel al elliptisch heeft bevestigd dat dit geen “niet-uitgelokte” aanvalsoorlog is – de NAVO heeft hem juist uitgelokt; bovendien is het een proxy-oorlog, die in wezen gaat over de uitbreiding van de NAVO naar het oosten.
Baab erkent ook terecht dat na de geïmplodeerde vredesonderhandelingen in Istanboel in maart/april 2022 door de VS en het VK, er nul vertrouwen is in het Kremlin – en in het ministerie van Buitenlandse Zaken – van collectieve Westerse politici.
Baab verwijst ook naar een van de Deep State-bronnen van Sy Hersh:
“De oorlog is voorbij. Rusland heeft gewonnen.”
Toch is het belangrijkste punt – dat Medvedev niet ontgaat – dat “er geen concessies te verwachten zijn in Washington. De militaire confrontatie gaat door. De oorlog is een uitputtingsslag geworden.” Dat sluit aan bij het feit dat Medvedev al expliciet heeft gezegd dat Odessa, Dnipropetrovsk, Charkov, Mykolajev en Kiev “Russische steden” zijn.
Vandaar dat “een compromis de facto uitgesloten is.”
De Russische Veiligheidsraad begrijpt duidelijk hoe het strategische concept dat de NAVO op de top van 2022 in Madrid heeft aangenomen, Europa volledig militariseert. Baab: “Het stelt oorlogsvoering op meerdere domeinen tegen een nucleair bewapende gelijkwaardige concurrent voor. Met andere woorden, een kernoorlog. Er staat: “De uitbreiding van de NAVO is een historisch succes.”
Dat is de retoriek die Stoltenberg non-stop herhaalt, rechtstreeks uit de denktank van de NAVO, de Atlantische Raad.
Als we de polsslag in Moskou voelen, wordt in een reeks diepgaande uitwisselingen duidelijk dat het Kremlin is voorbereid op een nare uitputtingsslag die jaren zou kunnen duren – langer dan de huidige Raging Twenties. Zoals het er nu voor staat, blijft het liedje in Oekraïne hetzelfde: een kruising van slakkengangtechniek en de onontkoombare gehaktmolen.
Het eindspel, zoals Baab duidelijk begrijpt, is dat “Poetin op zoek is naar een fundamentele veiligheidsovereenkomst met het Westen.” Ook al weten we allemaal dat dit niet gaat gebeuren met Straussische neocons die het beleid in de Beltway dicteren, de feiten op de – geo-economische – grond zijn onmiskenbaar: het tot de dood gesanctioneerde Rusland heeft Duitsland en het Verenigd Koninkrijk al voorbijgestreefd en is nu de sterkste economie in Europa.
Het is verfrissend om te zien hoe een Duitse analist historicus Emmanuel Todd citeert (“WO III is al begonnen”) en de Zwitserse militaire analist Jacques Baud, die uitlegt hoe er in Rusland sinds de Sovjettijd “een verfijnde oorlogsfilosofie” bestaat, inclusief economische en politieke overwegingen.
Baab verwijst ook naar de onnavolgbare voorzitter van de Wetenschappelijke Raad van de Veiligheidsraad, Sergei Karaganov, in een interview met Rossiyskaya Gazeta: “Rusland heeft zijn Europese reis voltooid… De Europese en vooral de Duitse elites bevinden zich in een staat van historisch falen. Het fundament van hun 500-jarige dominantie – de militaire superioriteit waarop de economische, politieke en culturele dominantie van het Westen was gebouwd – is van hen weggenomen (…) De Europese Unie beweegt zich… langzaam maar zeker in de richting van desintegratie. Daarom hebben de Europese elites al zo’n 15 jaar een vijandige houding tegenover Rusland. Ze hebben een externe vijand nodig.”
Bij twijfel, lees Shelley
Het is nu glashelder hoe Washington de EU actief splitst ten gunste van een rabiaat russofobe as Vilnius-Warschau-Kiev.
Ondertussen wordt het “geen compromis” in Oekraïne sterk bepaald door geo-economische factoren: de EU heeft wanhopig toegang nodig tot het lithium van Oekraïne voor de “decarbonisatie”-zwendel; de enorme minerale rijkdom; de rijke zwarte aarde (nu grotendeels eigendom van BackRock, Monsanto en co.); de zeeroutes (ervan uitgaande dat Odessa niet terugkeert naar de status van “Russische stad”); en bovenal, de ultragoedkope arbeidskrachten.
Wat er ook gebeurt, Baabs diagnose voor de EU en Duitsland is somber: “De Europese Unie heeft haar centrale functie verloren” en “historisch gezien heeft ze gefaald als vredesproject.” Nu is het immers de as Washington-Vilnius-Warschau-Kiev die “de toon zet.”
En het wordt nog erger: “We worden niet alleen de achtertuin van de Verenigde Staten, maar ook de achtertuin van Rusland. De energiestromen en het containervervoer, de economische centra verplaatsen zich naar het oosten, langs de as Boedapest-Moskou-Astana-Beijing.”
Dus terwijl we Medvedev, Isjtsjenko en Baab doorkruisen, is de onvermijdelijke conclusie dat de proxyoorlog in Olraiene zal blijven doorgaan en doorgaan – op talloze niveaus. “Vredesonderhandelingen zijn absoluut uitgesloten – zeker niet voor de verkiezingen in november in de VS.”
Ishchenko begrijpt dat “dit een catastrofe is voor de civilisatie” – misschien niet “de eerste sinds de val van het Romeinse Rijk”: sinds de 4e eeuw zijn er immers meerdere civilisaties in Eurazië ingestort. Wat overduidelijk is, is dat het collectieve Westen zoals we dat kennen snel flirt met een enkeltje naar de vuilnisbak van de Geschiedenis.
En dat brengt ons bij het genie van Shelley in een van de meest verwoestende sonnetten uit de literatuurgeschiedenis, Ozymandias, gepubliceerd in 1818:
I met a traveller from an antique land,
Who said—“Two vast and trunkless legs of stone
Stand in the desert. . . . Near them, on the sand,
Half sunk a shattered visage lies, whose frown,
And wrinkled lip, and sneer of cold command,
Tell that its sculptor well those passions read
Which yet survive, stamped on these lifeless things,
The hand that mocked them, and the heart that fed;
And on the pedestal, these words appear:
My name is Ozymandias, King of Kings;
Look on my Works, ye Mighty, and despair!
Nothing beside remains. Round the decay
Of that colossal Wreck, boundless and bare
The lone and level sands stretch far away.
Terwijl we blijven zoeken naar licht in de duisternis van de waanzin – compleet met een genocide die 24/7 aan de gang is – kunnen we het voetstuk visualiseren dat midden in een uitgestrekte woestijn staat, door Shelley geschilderd met een paar sublieme alliteraties, “grenzeloos en kaal” en “eenzaam en vlak”.
Dit gaat allemaal over een uitgestrekte lege ruimte die een politieke zwarte leegte weerspiegelt: het enige dat telt is de blinde obsessie voor Totale Macht, de “sneer van het koude bevel” die het voortbestaan van een wazige “op regels gebaseerde internationale orde” bevestigt.
Oh ja, dit is een heavy metal dondersonnet dat imperia overleeft – inclusief het “kolossale wrak” dat voor onze ogen verdwijnt.
Yeah, darlin’ gonna make it happen
Take the world in a love embrace
Fire all of your guns at once
And explode into space
Steppenwolf, Born to be Wild, 1967
Amerikanen hebben het niveau bereikt van Nero.
🎯
Het hele westen is op dat niveau. Het romeinse rijk is, net zoals de nazi’s, niet echt ingestort. Ze hebben zich in de schaduw van het opvolgende rijk verborgen en dat van binnenuit overgenomen. Zo werken criminelen en psychopaten. De romeinen, de satanisten, zijn als een veenbrand en op het moment proberen ze de hele planeet in brand te steken, maar Putin/Rusland speelt het spel niet mee zoals ze nodig hebben.
@Theme,
Deze westerse charlatans hebben zoveel leed en vernietig aangericht dat overtreft wo2 buitensporig mijn inziens, ik denk dat de woede ongekend groot is en de fout dat alleen de “tak” verwijderd wordt te min is , het kapitaal wat die bende aan het volk ontrokken hebben moet ook tot diep in hún familie aanhang waarvan bewezen is dat ze mee geprofiteerd hebben volledig worden ontnomen.
Zero is beter op z’n plaats.
BOEM! Poetins huiveringwekkende waarschuwing aan Rothschild: “Onze toekomstige generaties zullen geboren worden zonder Rothschild-ketens om hun polsen en enkels.”
https://amg-news.com/boom-putins-chilling-warning-to-rothschild-our-future-generations-will-be-born-without-rothschild-chains-around-their-wrists-and-ankles/
@Adriaan W.
BOEM! Poetins huiveringwekkende waarschuwing aan Rothschild: “Onze toekomstige generaties zullen geboren worden zonder Rothschild-ketens om hun polsen en enkels.”
G e w e l d i g dit , het licht begint in snelvaart in de donkerste krochten te schijnen.
Voor mij lijkt het leven steeds meer op de tijd zoals beschreven in Atlas Shrugged van Ayn Rand. Een steeds groter aantal regels van niet gekozen EU bureaucraten die de dienst uitmaken, samen met een geimporteerd electoraat parasiterend op het nog productieve deel van de bevolking (boeren, industrie, middenklasse) en met als enige optie om het systeem en hun eigen macht in stand te houden het onbeperkt drukken van geld (MMT Modern Monetary Theory), een sociaal experiment waarin het beter verdienen is met rentenieren (huisjes melken bijvoorbeeld) dan te produceren (dat gebeurt in Azië).