Top Oekraïense en VS-functionarissen zijn in paniek dat 100 miljard dollar aan hulp niet genoeg is

De Oekraïense minister van Defensie Alexey Reznikov en ambassadeur in het Verenigd Koninkrijk Vadim Prystaiko probeerden de NAVO over te halen meer wapens te sturen door de nadruk te leggen op de status van Oekraïne als de proxy van die groep, in de hoop de populaire westerse perceptie aan hun kant te krijgen, terwijl de laatstgenoemden ook bijdroegen aan de vrees van de voormalige Amerikaanse minister van Defensie Robert Gates en de voormalige minister van Buitenlandse Zaken Condoleezza Rice dat Rusland de controle over uiterst strategisch gebied zou behouden als dat niet zou gebeuren. Alle vier topambtenaren hebben eerdere narratieven doorbroken door de proxy-rol van Oekraïne toe te geven en/of het succes van Ruslands speciale operatie tot nu toe te erkennen, schrijft Andrew Korybko.

Zelensky’s reis naar DC vorige maand was niet het succes dat de Mainstream Media (MSM) van het door de VS geleide Westen ervan maakten, zoals blijkt uit de paniek die sindsdien heerst onder Oekraïense en voormalige VS-functionarissen. Zij zijn begonnen met een offensief voor informatieve oorlogvoering, waarin wordt beweerd dat de ongeveer 100 miljard dollar aan Amerikaanse hulp die Kiev tot nu toe heeft ontvangen niet genoeg is om Rusland volledig te verdrijven van de grenzen van de voormalige Sovjetrepubliek van voor 2014, laat staan om zich te verdedigen tegen eventuele komende offensieven.

De Oekraïense minister van Defensie Alexei Reznikov vertelde vorige week op de nationale televisie (video hier, nieuwsbericht hier, analyse hier) dat “Oekraïne vandaag de dreiging (van Rusland) aanpakt. Wij voeren vandaag de missie van de NAVO uit, zonder hun bloed te vergieten. Wij vergieten ons bloed, dus verwachten wij dat zij wapens leveren.” Dit werd gevolgd door de Oekraïense ambassadeur in het Verenigd Koninkrijk, Vadim Prystaiko, die kort daarna iets vergelijkbaars in de geest aan Newsweek vertelde.

Volgens hem “heeft het Westen nu een unieke kans. Er zijn niet veel naties in de wereld die zich zouden permitteren zoveel levens, gebieden en decennia van ontwikkeling op te offeren om de aartsvijand te verslaan… Dit is wat ik bedoel: Alle hens aan dek, alles wat we kunnen missen om Oekraïne te helpen winnen.” Hij toonde zich ook bezorgd dat het Westen Kiev onder druk zou kunnen zetten om in te stemmen met een staakt-het-vuren met Rusland als de huidige impasse niet snel wordt doorbroken.

Voormalig minister van Defensie Robert Gates en voormalig minister van Buitenlandse Zaken Condoleezza Rice schreven vervolgens samen een opiniestuk voor de Washington Post (voor sommigen hier achter betaalmuur, maar hier in zijn geheel opnieuw gepubliceerd) op zaterdag met de dramatische kop dat “De tijd staat niet aan de kant van Oekraïne”. Hun narratieven staan volledig haaks op de “officiële” narratieven die populair zijn bij de meeste westerlingen en die stellen dat Rusland onvermijdelijk zal instorten naarmate zijn speciale operatie langer duurt.

In plaats daarvan waarschuwden Gates en Rice dat “zonder een nieuwe belangrijke doorbraak en succes van Oekraïne tegen de Russische strijdkrachten, de westerse druk op Oekraïne om te onderhandelen over een staakt-het-vuren zal toenemen naarmate de maanden van militaire impasse verstrijken”, wat ertoe zou leiden dat Rusland “een groot deel van [Oekraïnes] minerale rijkdommen, industriële capaciteit en aanzienlijke landbouwgrond” zou behouden als de frontlijn (LOC) wordt bevroren. Dit is een belangrijk punt dat ook door Prystaiko werd bevestigd.

In zijn eerder geciteerde interview met Newsweek voorspelde hij dat “als we nu stoppen voor enige vorm van vredesonderhandelingen, de Russen zullen proberen hun gestolen land te behouden, wat ze tot nu toe hebben weten te bereiken. En de meeste van deze gebieden zijn vrij cruciaal. Bijvoorbeeld deze landbrug naar de Krim.” Samen erkennen hij, Gates en Rice allemaal dat de speciale operatie van Rusland zeer succesvol is geweest wat betreft de strategische overwinningen ter plaatse, in tegenstelling tot wat de MSM beweert.

Met dat in gedachten zeiden deze twee uiterst invloedrijke voormalige VS-functionarissen dat “de enige manier om een dergelijk scenario (waarbij Rusland die overwinningen behoudt) te voorkomen, is dat de Verenigde Staten en hun bondgenoten Oekraïne dringend voorzien van een drastische toename van militaire voorraden en capaciteit – voldoende om een hernieuwd Russisch offensief af te schrikken en Oekraïne in staat te stellen de Russische troepen in het oosten en zuiden terug te dringen.” Ze vergeleken het Oekraïense conflict ook belachelijk genoeg met de Eerste Wereldoorlog, de Tweede Wereldoorlog en 9/11.

Deze drie laatste stukken informatieoorlog van deze vier huidige en voormalige ambtenaren bewijzen dat er de afgelopen week een nieuw offensief van perceptiemanagement is ingezet. Het opkomende narratief is dat Kiev dringend behoefte heeft aan een drastische verhoging van de militaire steun van de Gouden Miljard van het door de VS geleide Westen, anders is dat de facto Nieuwe Koude Oorlogsblok gedoemd te worden verslagen in zijn anti-Russische proxy-oorlog die het via die voormalige Sovjetrepubliek voert.

Reznikov en Prystaiko probeerden de NAVO over te halen meer wapens te sturen door de nadruk te leggen op de status van Oekraïne als de proxy van die groep, in de hoop de populaire westerse perceptie aan hun kant te krijgen, terwijl de laatstgenoemden ook bijdroegen aan het angst zaaien van Gates en Rice dat Rusland de controle over uiterst strategisch gebied zou behouden als dit niet zou gebeuren. Alle vier topambtenaren hebben eerdere narratieven doorbroken door de proxy-rol van Oekraïne toe te geven en/of het succes van Ruslands speciale operatie tot dusver te erkennen.

De onnoemelijke bedragen die de afgelopen 10,5 maand zijn geïnvesteerd in de anti-Russische informatiecampagne van de Gouden Miljard waren dus allemaal voor niets nadat slechts drie perceptiemanagementproducten alles wat zij tot nu toe hebben beweerd, in diskrediet brachten. De enige reden waarom Reznikov, Prystaiko, Gates en Rice de reden van president Poetin voor de lancering van de speciale operatie met betrekking tot de status van Oekraïne als een NAVO proxy zouden rechtvaardigen en de successen tot nu toe zouden toegeven, is omdat ze erg wanhopig zijn.

De New York Times (artikel hier en analyse hier) legde eind november de beperkingen van het militair-industrieel complex van de NAVO bloot, wat opnieuw een onverwachte breuk betekende met de tot dan toe “officiële narratieven” van de MSM en de populaire Russische perceptie versterkte dat de tijd inderdaad niet aan de kant van Oekraïne staat. Tenzij de NAVO-leden hun voorraden verder verminderen tot onder het niveau dat nodig is om hun minimale nationale veiligheidsbehoeften te waarborgen, wat militair en politiek riskant is, kan Kiev in de problemen komen.

De reden voor deze prognose is dat haar troepen een hoop munitie en wapens verbranden in een onhoudbaar tempo, zonder zelf nauwelijks iets te produceren. Gates en Rice gaven in hun opiniestuk allebei eerlijk toe dat “de militaire capaciteit en economie van Oekraïne nu bijna volledig afhankelijk zijn van de levensaders uit het Westen – in de eerste plaats de Verenigde Staten”, maar dat datzelfde de facto Nieuwe Koude Oorlogsblok het tempo, de omvang en de reikwijdte van zijn bestaande steun niet onbeperkt kan volhouden.

Dit “politiek ongemakkelijke” feit maakt het scenario geloofwaardiger dat alle vier topambtenaren ofwel suggereerden, ofwel expliciet aanstipten met betrekking tot westerse druk op Kiev om in te stemmen met een staakt-het-vuren met Rusland, teneinde het grondgebied dat zij nog onder controle hebben te behouden in plaats van het risico te lopen het te verliezen naarmate het conflict langer duurt. In weerwil van de valse verwachtingen van de MSM al die tijd, heeft Rusland geen gebrek aan munitie, wapens of troepen en is dus in staat om in de nabije toekomst een nieuw offensief te lanceren.

Dit is geen zogenaamde “pro-Russische samenzweringstheorie/hoop of wensdenken” zoals degenen die verbonden zijn aan het door de SBU gesteunde fascistische trollennetwerk “NAFO” instinctief zouden kunnen beweren wanneer zij kennis nemen van deze beoordeling, maar de officiële waarschuwing die vorige maand werd gedeeld door de Oekraïense opperbevelhebber Valery Zaluzhny. Hij vertelde The Economist (achter betaalmuur hier en gerapporteerd door Oekraïense media hier) dat Rusland een nieuw offensief voorbereidt “vanaf januari, maar waarschijnlijker in het voorjaar.”

Zonder tientallen miljarden dollars meer aan militaire noodhulp aan Kiev van zijn westerse beschermheren is de kans groot, zoals deze vier Oekraïense en Amerikaanse topambtenaren impliceren, dat Moskou door de LOC kan breken en/of met succes een nieuw front elders in die voormalige Sovjetrepubliek kan vormen. Een van beide, laat staan beide, resultaten zou de proxies van de Gouden Miljard in een veel nadeligere positie brengen wanneer Moskou hen de volgende keer een olijftak aanbiedt.

De enige twee manieren om dat scenario realistisch gezien af te wenden, zijn dat het Westen ofwel capituleert voor hun eisen voor tientallen miljarden dollars meer militaire noodhulp, ofwel Kiev onder druk zet om in te stemmen met een staakt-het-vuren dat de LOC bevriest om niet nog meer grondgebied te verliezen, maar ten koste van de stilzwijgende erkenning van Ruslands strategische winst ter plaatse. Beide hebben hun voor- en nadelen, maar de VS moeten nog beslissen wat ze zullen doen, vandaar het nieuwste informatie-oorlogsoffensief om het te beïnvloeden.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Gonzalo Lira – Wie is Zelensky? Een marionet en dit is waarom

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: