Over het idiote idee dat het moedig is om een nucleaire valkuil in Oekraïne te steunen

Tijdens een verschijning op zondag in Face the Nation om zijn nieuwe Zelensky film te promoten, betreurde acteur Sean Penn de “lafheid” van de Amerikaanse regering in haar voorzichtigheid bij het uitlokken van een nucleaire uitwisseling met haar proxy-oorlogsvoering in Oekraïne, schrijft Caitlin Johnstone.

“Ik heb absoluut het gevoel dat de voorzichtigheid waarmee de Verenigde Staten hun steun hebben toegezegd, die in mijn lezing van februari 2022 een soort van aanleunen in de angst voor een nucleair conflict leek te zijn, iets waarvan ik denk dat we er allemaal heel goed naar moeten kijken en begrijpen dat het natuurlijk mogelijk is,” zei Penn. “En dat is zorgwekkend. De waarschijnlijkheid is extreem laag. En zoals één van onze getuigen in de film zegt: laten we een gangster met kernwapens de manier waarop we leven dicteren?”

Penn betreurde emotioneel het feit dat de regering Biden niet meteen vanaf het begin van het conflict F-16 gevechtsvliegtuigen naar Oekraïne stuurde, omdat ze aanvankelijk bang was dat de actie te escalerend zou zijn. Penn beschreef deze aarzeling en zei dat “voorzichtigheid op een gegeven moment lafheid wordt.”

Zoals te verwachten was, weigerde de interviewer Penn uit te dagen over zijn bewering dat de kans op een nucleaire oorlog “extreem klein” is, ondanks zijn erkenning dat het een reële mogelijkheid is, of over zijn bewering dat weerstand bieden tegen het vergroten van de kans op een nucleaire oorlog een daad van lafheid is.

Sean Penn is al een tijdje een van Hollywoods meest flagrante voorstanders van het imperium (in 2020 zei hij tegen CNN dat “er geen grotere humanitaire kracht op de planeet is dan het leger van de Verenigde Staten”), maar zelfs naar zijn maatstaven zijn deze opmerkingen over nucleaire brutaliteit opmerkelijk weerzinwekkend.

Er is een onaangenaam idee dat opduikt in het mainstream politieke debat over Oekraïne, namelijk dat een afkeer van nucleaire oorlogsvoering op de een of andere manier laf is, en dat de bereidheid om het leven van elk aards organisme op het spel te zetten om de strategische doelen van de VS te bereiken op de een of andere manier een daad van moed is.

We hebben dit in juli gezien van Paul Massaro, een adviseur van de Helsinki-commissie van de Amerikaanse regering en een kleine beroemdheid in online Zelensky-kringen. Tijdens de “Captive Nations Summit” met de Victims of Communism Memorial Foundation van dit jaar, bespotte Massaro westerlingen omdat ze “bang” waren dat proxy oorlogsvoering in Oekraïne zou leiden tot nucleaire oorlogsvoering.

“Ik denk dat angst het belangrijkste is, ik denk dat we bang zijn,” zei Massaro. “Ik vind het heel grappig, want als je Oekraïners ontmoet, is geen enkele Oekraïner bang. Als je met Oekraïners praat is het van ‘Wat als de Russen kernwapens gebruiken?’, zij zijn van ‘We blijven vechten, we zullen winnen.’ Alleen de westerlingen hebben zoiets van ‘Oh mijn god, ik zit hier in Californië en wat als de Russen kernwapens gebruiken?’. Weet je, het is bijna zielig.”

Het is een gemeenschappelijk thema. Telkens als je in het openbaar praat over het risico dat de voortdurend escalerende oorlog in Oekraïne tot een nucleaire catastrofe leidt, krijg je imperialistische apologeten die je een lafaard noemen en zeggen dat we allemaal dapper moeten zijn en op moeten staan tegen de grote bullebak Poetin. En het is gewoon zo’n walgelijke perversie van wat moed eigenlijk is en hoe het eruit ziet.

Imperium-trouwe aanhangers praten vaak over nucleaire oorlogsvoering alsof het iets moedigs is dat zij persoonlijk doen, alsof het gokken van elk aards leven op strategische manoeuvres op het grote schaakbord een moedig risico is dat hen alleen maar kan schaden. Als u denkt dat u moedig bent omdat u het leven van iedereen op aarde op het spel zet om uw persoonlijke geopolitieke agenda’s te bevorderen, dan bent u misschien wel een kwaadaardige narcist, omdat u denkt dat de wereld om u draait en dat andere levens alleen bestaan als rekwisieten om uw avonturen als hoofdpersoon te ondersteunen.

Bijna geen mens op deze planeet geeft er iets om wie de Krim of de Donbass regeert – en precies nul planten en dieren doen dat – maar mensen als Sean Penn en Paul Massaro denken dat ze het volste recht hebben om niet alleen hun hele leven te vergokken op een poging om die uitkomst te controleren, maar om zichzelf moedig te noemen omdat ze dat doen. Stel je voor dat je zo in jezelf gekeerd bent dat je denkt dat je een dappere held bent omdat je de levens van Afrikanen, Aziaten en Zuid-Amerikanen op het spel zet, die nog nooit van Donetsk of Luhansk hebben gehoord en het niet kan schelen wie daar regeert, net als elk niet-menselijk leven op aarde.

Ik bedoel, de absolute arrogantie. De verdomde brutaliteit. Het is het meest emotioneel belemmerde en infantiele perspectief dat je maar kunt bedenken, maar dit zijn de mensen wiens wereldbeeld de resultaten op deze planeet bepaalt. Dit zijn het soort mensen dat de koers van onze soort als collectief bepaalt.

De westerse politieke consensus is een ziekte van de geest. Door haar bestaan zouden we allemaal op onze knieën moeten willen vallen en om vergeving smeken voor elk leven op aarde dat hierdoor in gevaar wordt gebracht.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Sean Penn zegt dat ongevaccineerde burgers “criminelen zijn en dat die mensen hun huis niet mogen verlaten”

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: