Het gaat om niets minder dan de toekomstige houdbaarheid van Duitsland. Politici hebben de afgelopen decennia de openbare diensten tot op het bot kapot bezuinigd. De Duitse ambtenarenbond waarschuwt nu dringend dat het systeem in 2030 zou kunnen instorten.
Volgens het Demografie-Portal van de federale en deelstaatregeringen had het ambtenarenapparaat in 2018 4.800.000 werknemers in dienst. Vergeleken met het jaar 1991 met 6.740.000 werknemers betekent dit een daling van bijna 2 miljoen werknemers, oftewel ongeveer 30 procent. De reeds lang bestaande personeelsinkrimping is vooral te danken aan rationaliserings- en bezuinigingsmaatregelen van politici, terwijl tegelijkertijd de belastingdruk en arbeidslasten op de bevolking voortdurend naar een nieuw recordniveau wordt getild. Als excuus voor de regering kan de privatisering van de spoorwegen in 1993, het postwezen in 1994 en de politiek gestuurde inkrimping van de strijdkrachten in het begin van de jaren negentig worden genoemd. Maar dit rechtvaardigt niet de radicale bezuinigingen op de overheidsbegroting, schrijft Anonymousnews.
De systeem ineenstorting van de openbare dienst zal niet onverwacht komen; integendeel, het kondigt zich reeds als een voorbode aan in alle gebieden van de samenleving. In het artikel “We stevenen af op een systeem ineenstorting” meldt Die Welt dat de kinderkankerafdeling van het Berlijnse Charité-ziekenhuis een opnameverbod heeft moeten opleggen vanwege personeelstekorten, 10 van de 50 verpleegplaatsen zijn momenteel niet bezet. In Nordrhein-Westfalen verjaren momenteel dagelijks de misdaden waarmee miljoenen euro’s gemoeid zijn in het gigantische schandaal van de CumEx dividendbelasting die aan een verjaringstermijn gebonden zijn, omdat onderbezette parketten niet in staat zijn om tijdig een proces aan te spannen.
Terwijl criminele strafrechtadvocaten, belastingadviseurs en bankiers profiteren van dit staatsfalen en ongestraft blijven, wordt de schade doorberekend aan het grote publiek. De sluis van Brunsbüttel voor het Kielkanaal is een van de meest gênante openbare gebouwen, zoals de luchthaven van Berlijn. In plaats van 2020 wordt nu 2024 genoemd als de vroegste datum. Het ontbreekt de verantwoordelijke water- en scheepvaartautoriteiten eenvoudigweg aan de ingenieurs.
Er is geen gebied meer dat de staat kwalitatief en betrouwbaar kan beheren. Of het nu gaat om “absurd lange wachttijden” bij de burgerdiensten en de rechtbanken, gebrek aan dagverblijven, verlies van schoollessen, gebrek aan verpleging of een alledaagse verkeerschaos in de stad, die wordt verergerd door een catastrofaal bouwplaatsmanagement. Het falen van de staat als geheel is zowel alarmerend als beangstigend.
De voorzitter van de Duitse ambtenarenbond, Ulrich Silberbach, spreekt duidelijk over deze dimensies: “Het ambtenarenapparaat is een saneringsgeval, gebroken, vervallen, versleten”. En terwijl deze Duitse regering onder applaus van de mainstream media een nieuw uitgevonden CO2-belasting verzilvert, heeft de ellendige staat van de publieke dienst allang geleid tot sterfgevallen onder de bevolking.
In Berlijn-Reinickendorf stierf onlangs een man in een brand in een appartement. Een brandbestrijdingswagen met een draaischijfladder moest van tien kilometer afstand uitrukken, omdat de nabijgelegen brandweer onderbemand was. In een tijd waarin illegale immigranten, waaronder islamitische terroristen, oorlogsmisdadigers en criminelen, de open grenzen van Duitsland met honderdduizenden overschrijden en elk jaar meer dan 50 miljard euro aan belastinggeld verspillen op federaal, staats- en lokaal niveau, moet een Berlijner in zijn eigen appartement martelend verbranden omdat de dichtstbijzijnde brandweerkazerne niet operationeel is wegens gebrek aan personeel. Dit is de realiteit van Duitsland in 2020.
Stabiliteit van de samenleving in gevaar
De destabilisering van Duitsland is door politiek ingrijpen aanzienlijk versterkt en versneld.
De voorzitter van de ambtenarenvereniging, Silberbach, drukt een soortgelijke bezorgdheid uit: “Het moet voor iedereen duidelijk zijn: Als de staat niet meer functioneert, heeft dat enorme gevolgen voor de sociale cohesie in ons land”. Reeds nu al is 60 procent van de Duitsers van mening dat de staat overbelast is met de uitvoering van zijn taken, met name op het gebied van de binnenlandse veiligheid en het onderwijs. Silberbach erkent ook connecties met betrekking tot de brutalisering van onze samenleving: “Niemand zou verbaasd moeten zijn als de agressie tegen de staat en zijn vertegenwoordigers, waaronder mensen in de openbare dienst, steeds intensiever wordt”.
Op dit moment wordt uitgegaan van een tekort van “ruim 200.000 werknemers”. Tegen het jaar 2030 dreigt het tekort te groeien van 816.000 tot meer dan 1,25 miljoen, waardoor de ineenstorting van het systeem onvermijdelijk wordt. In de komende tien jaar zullen deze 1,25 miljoen mensen met pensioen gaan. De generatie van de babyboomers trekt zich terug uit de arbeidswereld, terwijl het kapot bezuinigde ambtenarenapparaat er niet in is geslaagd de volgende generatie in te huren en op te leiden.
Bovendien heeft de hele publieke sector een enorm imagoprobleem: Een Angela Merkel, die zich heeft teruggetrokken uit de bondskanselarij, voert een beleid uit tegen haar eigen volk zonder zelfs maar enigszins rekening te houden voor de soevereiniteit van dit land. Daarnaast zijn moraliserende ministers en hoge ambtenaren – evenals hoofden van autoriteiten en departementen – in lucratieve uitvoerende kantoren gehesen, niet vanwege hun capaciteiten of sociale vaardigheden, maar alleen omdat ze de juiste partijkaart hebben. Decennialang zijn de hogere echelons van het ambtenarenapparaat ontaard in een zelfbedieningswinkel voor mislukte politici van de CDU, de SPD en de Groenen.
Terwijl op deze verdiepingen maandenlang wordt gewerkt aan richtlijnen voor genderbewustzijn en aan toiletten voor de derde sekse of seksuele minderheden die tot nu toe onbekend waren bij het gewone volk, mogen de lagere lagen van de autochtone bevolking door de nieuwe hergevestigde burgers als “nazi’s” worden beledigd als hun eisen voor geld niet snel genoeg worden uitgevoerd. Wie dit asociale gedrag bekritiseert, krijgt geen steun van het topmanagement, maar wordt ontslagen omdat hij een “nazi” is.
En die ineenstorting is geen gevalletje van jammerlijk mislukken van allerlei goede bedoeleingen, maar de koelbloedige, opzettelijke uitvoering van het Kalergie-plan, van de NWO, van al die psychopatenplannen van de joden om zich te ontdoen van die hinderlijke blanke cchristenen die tussen hen en hun talmoed-paradijs in staan. Ik weet dat dit niet bepaald onbekend is bij de lezers van Frontnieuws ?, maar af en toe schrijf ik t nog maar weer es op voor mijzelf. Want het blijft ongelofelijk en hartverscheurend dat er nog steeds zo ontzettend veel mensen zijn dit dit maar niet kunnen, durven of willen zien. Zoals ze ook niet willen zien dat er steeds meer en meer kleurlingen en moslims onze straten, winkelcentra, zwembaden, woonwijken, alles en overal innemen.