Trump heeft gezegevierd en links heeft gefaald. Alles loopt in’t honderd voor de Democratische Partij, en alles wordt door henzelf veroorzaakt.
De excentrieke verkiezingsstrateeg James Carville, die Bill Clinton in 1992 hielp het Witte Huis te winnen, is woedend over hoe amateuristisch, dwaas en politiek ingeperkt zijn oude partij handelt. De Amerikaanse politiek is een constante show. Maar afgelopen februari wint de prijs. Niet alleen werd president Trump vrijgesproken in het impeachment-proces, maar ook bleken de Democraten niet in staat te zijn de stemmen te tellen bij haar interne verkiezing van de presidentskandidaat in Iowa.
De partij verliest haar verdomde verstand, roept hij uit in een interview met het liberale Vox.
Ik ben doodsbang
Carville richt zich op de ideologische zuivering die zich binnen de partij verspreidt [zoals het geval is bij de links-liberale partijen in West-Europa, zou ik willen toevoegen, red.]. “Ik ben doodsbang”, zegt hij. In de aanloop naar de verkiezingen in november.
Het meest vreest hij dat de socialist Bernie Sanders de nominatie als democratische presidentskandidaat mee naar huis zal nemen, wat dreigt te leiden tot een nederlaag tegen Trump in november.
De verkiezingen hangen af van de Democratische Partij die hun zaken goed voor elkaar krijgen (”get their shit together”). We moeten van Trump winnen en tot nu toe bevalt het me niet wat ik zie.
Ideologische zuiverheid wint geen verkiezingen
Zal de ideologische zuiverheid gericht op de reeds overtuigden de Democraten de overwinning kosten, vraagt hij zich af.
We hebben kandidaten die praten over open grenzen en decriminalisering van illegale immigratie. Ze hebben het over het ontmantelen van kernenergie en steenkool. Je hoort Bernie Sanders praten over het laten stemmen van criminelen en terroristen vanuit gevangeniscellen. Het maakt niet uit hoe goed je argumenten hiervoor zijn, praten over zulke zaken is niet de manier om verkiezingen te winnen. Zo creëer je geen meerderheidspartij, raast Carville.
En het klinkt ook als een analyse van de West-Europese politiek. Links-liberalen spreken vrijwel dezelfde taal als Amerikaans links binnen de Democratische Partij.
Zijn de Democraten te ver naar links gegaan? vraagt Vox.
Ze zijn zo ver gegaan dat ze niet meer op het verdomde radarscherm verschijnen (”They’ve tacked off the damn radar screen”).
Spot niet met gewone mensen!
De reden waarom Carville in een TV-optreden een pet droeg met het LSU-universiteitslogo was dat hij extreem boos is op een columnist [Appelbaum] van de New York Times die spotte met degenen die naar de vrije openbare Louisiana State University gingen door zich af te vragen of de school wel echt een universiteit is.
Begrijpen ze niet hoe verachtelijk dit is voor mensen uit het Zuiden en het Midwesten!?! De LSU heeft een ongewoon hoog percentage goedgekeurde diploma’s, maar het ernstige is de verdomde zelfvoldaanheid (“goddamn smuggnes”) [binnen het establishment].
Deze schrijver woont in New York en zit in de redactie van de New York Times, en er is niet één persoon die hij kent die hem niet schouderklopjes geeft voor dat soort schrijven. Hij is zo verdomd slim. Maar hij staat voor een speciale gevestigde orde. We kunnen geen verkiezingen winnen door op mensen neer te kijken.
Appelbaum spreekt niet voor de Democratische Partij, maar hij vertegenwoordigt wel de urbanistische mentaliteit. We kunnen de Senaat niet winnen door op mensen neer te kijken. De Democratische Partij moet een narratief bedrijven dat geen dampen afgeeft dat we slimmer zijn dan iedereen of cultureel arrogant, zegt Car.
Mainstream media negeren ‘point blank’ executie 5-jarig blank jongetje door zwarte man
