De Verenigde Staten zijn verslagen in Oekraïne. Je zou kunnen zeggen dat het land een nederlaag tegemoet gaat – of, sterker nog, dat het een nederlaag in het gezicht staart. Geen van beide formuleringen is echter gepast. De VS kijkt de realiteit niet recht in de ogen. We bekijken de wereld liever door de vervormde lenzen van onze fantasieën. We storten ons op het pad dat we gekozen hebben, terwijl we onze ogen afwenden van de topografie die we proberen te doorkruisen. Ons enige leidende licht is de gloed van een luchtspiegeling in de verte. Dat is onze mijlpaal, schrijft Michael Brenner.
Het is niet zo dat Amerika een vreemde is van de nederlaag. We zijn er heel goed mee bekend: Vietnam, Afghanistan, Irak, Syrië – in strategische termen, zo niet altijd in militaire termen. Aan deze brede categorie kunnen we Venezuela, Cuba en Niger toevoegen. Die rijke ervaring in gefrustreerde ambitie heeft ons niet kunnen bevrijden van de diepgewortelde gewoonte om nederlagen te ontlopen. Sterker nog, we hebben een groot aantal methoden ontwikkeld om dit te doen.
NEDERLAAG DEFINIËREN & VASTSTELLEN
Laten we, voordat we ze gaan onderzoeken, eerst preciseren wat we met “nederlaag” bedoelen. Simpel gezegd is een nederlaag het niet behalen van doelstellingen – tegen aanvaardbare kosten. De term omvat ook onbedoelde, nadelige gevolgen van de tweede orde.
1. Wat waren de doelstellingen van Washington bij het saboteren van het vredesplan van Minsk en het in de kiem smoren van de daaropvolgende Russische voorstellen, bij het provoceren van Rusland door duidelijk afgebakende rode lijnen te overschrijden, bij het aandringen op het NAVO-lidmaatschap van Oekraïne; bij het installeren van raketbatterijen in Polen en Roemenië; bij het omvormen van het Oekraïense leger tot een krachtige militaire macht die op de bestandslijn in de Donbas werd ingezet, klaar om Moskou binnen te vallen of tot een preëmptieve actie aan te zetten? Het doel was om het Russische leger ofwel een vernederende nederlaag toe te brengen, of op zijn minst zulke hoge kosten te veroorzaken dat de regering-Poetin de grond onder de voeten zou worden weggemaaid. De cruciale, aanvullende dimensie van de strategie was het opleggen van economische sancties die zo zwaar waren dat de kwetsbare Russische economie zou imploderen. Samen zouden ze acute onrust veroorzaken die zou leiden tot de afzetting van Poetin – hetzij door een cabal van tegenstanders (ontevreden oligarchen als speerpunt), hetzij door massaal protest. Het was gebaseerd op de dodelijk slecht geïnformeerde veronderstelling dat hij een absolute dictator was die een one-man-show runde, De VS voorzagen zijn vervanging door een meer plooibare regering die klaar was om een gewillige maar marginale aanwezigheid op het Europese toneel te worden en een non-player elders. In de ruwe woorden van een Moskouse functionaris: “een pachter-boer op de wereldwijde plantage van Uncle Sam.”
2. Het temmen en domesticeren van Rusland werd gezien als een vitale stap in de op handen zijnde grote confrontatie met China – aangewezen als de systemische rivaal van de Amerikaanse hegemonie. Theoretisch kon dat doel bereikt worden door Rusland bij China weg te halen (verdelen en ondergeschikt maken) of door Rusland als wereldmacht volledig te neutraliseren door het stijfkoppige leiderschap ten val te brengen. De eerste aanpak ging nooit verder dan een paar aarzelende, zwakke gebaren. Bij de tweede aanpak werd alles op alles gezet.
3. Bijkomende voordelen voor de Verenigde Staten van een oorlog om Oekraïne die Rusland ten val zou brengen, waren a) het Atlantische bondgenootschap onder controle van Washington consolideren, de NAVO uitbreiden en een onoverbrugbare afgrond tussen Rusland en de rest van Europa openen die in de nabije toekomst zou blijven bestaan; b) daartoe een einde maken aan de grote afhankelijkheid van energiebronnen van Rusland ; en c) daardoor de plaats innemen van LNG en aardolie uit de Verenigde Staten tegen hogere prijzen, wat de status van de Europese partners als afhankelijke economische vazallen zou bezegelen. Als dit laatste een belemmering zou zijn voor hun industrie, dan zij het zo.
De grandioze doelen onder (1) en (2) zijn duidelijk onbereikbaar gebleken – in feite fantasierijk – een harde waarheid die de Amerikaanse elites nog niet hebben begrepen. De doelen onder (3) zijn troostprijzen van verminderde waarde. Deze uitkomst werd voor een groot deel, zij het niet helemaal, bepaald door de militaire mislukking in Oekraïne. We staan nu op het punt om de slotakte in te gaan. De veelgeprezen tegenaanval van Kiev is op niets uitgelopen – tegen een enorme prijs voor het Oekraïense leger. Het is leeggebloed door massale verliezen aan mankracht, door de vernietiging van het grootste deel van zijn bewapening, door de verwoesting van vitale infrastructuur. De door het Westen getrainde elitebrigades zijn in de pan gehakt en er zijn geen reserves meer om in de strijd te gooien. Bovendien is de aanvoer van wapens en munitie uit het Westen vertraagd omdat de Amerikaanse en Europese voorraden opraken ( bijvoorbeeld 155mm artilleriegranaten). Het tekort wordt verergerd door een nieuwe terughoudendheid om Oekraïne geavanceerde wapens te sturen die zeer kwetsbaar zijn gebleken voor de Russische vuurkracht. Dat geldt vooral voor pantsers: Duitse Leopards, Britse Challengers, Franse AMX-10-RC tanks en Combat Fighting Vehicles (CFV) zoals de Amerikaanse Bradleys en Strykers. Grafische beelden van uitgebrande wrakken op de Oekraïense steppe zijn geen reclame voor Westerse militaire technologie of buitenlandse verkoop. Vandaar ook de trage leveringen aan Kiev van de beloofde Abrams en F-16’s, opdat zij niet hetzelfde lot zouden ondergaan.
De illusie van uiteindelijk succes op het slagveld (met de beoogde afbouw van de Russische wil en capaciteit) is gebaseerd op een verkeerd idee van hoe winnen en verliezen gemeten moeten worden. Amerikaanse leiders, zowel militairen als burgers, houden vast aan een model dat de controle over grondgebied benadrukt. Het Russische militaire denken is anders. De nadruk ligt op de vernietiging van de troepen van de vijand, door middel van welke strategie dan ook die geschikt is voor de heersende omstandigheden. Dan kunnen ze, als ze het bevel over het slagveld hebben, hun wil doorzetten. De agressieve tactiek van de Oekraïners houdt in dat ze al hun middelen in de strijd gooien in meedogenloze campagnes om de Russen uit de Donbas en de Krim te verdrijven. Omdat ze er niet in slaagden om een doorbraak te bereiken, nodigden ze zichzelf uit tot een uitputtingsslag, wat zeer in hun nadeel was. Dit werd opgevolgd door de laatste poging van deze zomer, die suïcidaal is gebleken. Daarmee speelden ze de Russen in de kaart. Terwijl de aandacht dus gericht is op wie dit of dat dorp aan het Zaporizhia front of rond Bakhmut bezet houdt, is het echte verhaal dat Rusland het weer samengestelde Oekraïense leger stukje bij beetje aan het ontmantelen is.
In historisch perspectief zijn er twee leerzame analogieën. In het laatste jaar van de Eerste Wereldoorlog lanceerde het Duitse opperbevel in maart 1918 een gedurfde campagne (Operatie Michael) aan het Westelijk Front, waarbij ze een aantal innovatieve tactieken gebruikten (met commandoteams, stormtroopers, uitgerust met vlammenwerpers) om gaten in de geallieerde linies te slaan. Na aanvankelijke overwinningen die hen over de Marne brachten, vergezeld van zeer zware verliezen, liep het offensief vast en konden de geallieerden over hun sterk uitgedunde strijdkrachten heen walsen – wat leidde tot de uiteindelijke ineenstorting in november. Relevanter is de slag om Koersk in juli 1943, waarin de nazi’s een enorme poging deden om het initiatief terug te winnen na de ramp bij Stalingrad. Ook hier, na enkele opmerkelijke successen bij het doorbreken van twee Sovjetverdedigingslinies, putten ze zichzelf uit zonder hun doel te bereiken. Die slag opende de lange, bloedige weg naar Berlijn. Oekraïne heeft vandaag enorme verliezen geleden van een nog grotere (proportionele) omvang, zonder enige noemenswaardige territoriale winst te boeken, en is zelfs niet in staat om de eerste laag van de Surovikinlinie te bereiken. Dat zal de weg vrijmaken naar de Dnjepr en verder voor het 600.000 man sterke Russische leger dat is uitgerust met evenveel wapens als wij Oekraïne hebben gegeven. Moskou is dus klaar om zijn beslissende voordeel zodanig uit te buiten dat het Kiev, Washington, Brussel en anderen voorwaarden kan opleggen.
De regering Biden heeft geen plannen gemaakt voor een dergelijke eventualiteit, evenmin als haar gehoorzame Europese regeringen. Hun scheiding van de realiteit zal deze stand van zaken nog verbijsterender – en schrijnender – maken. Beroofd van ideeën zullen ze spartelen. Hoe ze zullen reageren is niet te voorspellen. We kunnen één ding met zekerheid zeggen: het collectieve Westen, en vooral de VS, zal een zware nederlaag geleden hebben. Omgaan met die waarheid zal de belangrijkste taak worden.
Hier is een menu van opties om ermee om te gaan.
1. Herdefinieer wat bedoeld wordt met nederlaag/overwinning, falen/succes, verliezen/winst. Er is een nieuw narratieven dat is geschreven om deze gesprekspunten te benadrukken:
– Het is Rusland dat de wedstrijd heeft verloren omdat het heldhaftige Oekraïne en een standvastig Westen het hebben verhinderd om het hele land te veroveren, te bezetten en opnieuw in te lijven.
– Zweden en Finland hebben zich daarentegen formeel bij het Amerikaanse kamp aangesloten door toe te treden tot de NAVO. Dat bemoeilijkt de strategische plannen van Moskou doordat het zijn troepen over een breder front moet verspreiden.
– Rusland is politiek geïsoleerd op het wereldtoneel (MB: dat komt omdat Noord-Amerika, de EU/NAVO EUROPA, Japan, Zuid-Korea, Australië & Nieuw-Zeeland de Oekraïense zaak hebben gesteund. Geen enkel ander land heeft ingestemd met economische sancties; de “wereld” omvat niet China, India, Brazilië, Argentinië, Turkije, Iran, Egypte, Mexico, Saoedi-Arabië, Zuid-Afrika enz.)
– De Westerse democratieën hebben een ongekende solidariteit aan de dag gelegd door als één blok te reageren op de Russische dreiging.
Dit narratief is al aan bod gekomen in toespraken van Blinken, Sullivan. Austin en Nuland. Het Amerikaanse publiek is het doelpubliek; buiten het collectieve Westen gelooft echter niemand het – of Washington dat feit van het diplomatieke leven nu heeft opgemerkt of niet.
2. Verlaag uw doelen en inzet met terugwerkende kracht.
– Refereer niet meer aan een regimewisseling in Moskou, het omverwerpen van Poetin, het laten instorten van de Russische economie, het verbreken van het Chinees-Russische partnerschap of het fataal verzwakken ervan.
– Spreek over het waarborgen van de integriteit van de Oekraïense staat door te ontkennen dat de Donbas en de Krim permanent van het “moederland” zijn afgescheiden. Benadruk dat uw vrienden in Kiev nog steeds titulaire, legitieme leiders van Oekraïne zijn.
– Streef naar een permanent staakt-het-vuren dat de twee partijen in hun bestaande posities zou bevriezen, d.w.z. een de facto opdeling a la Korea. Het westelijke deel zou dan worden toegelaten tot de NAVO en de EU, en opnieuw bewapend worden. Negeer de ongemakkelijke waarheid dat Rusland een staakt-het-vuren onder die voorwaarden nooit zou accepteren.
– De economische sancties tegen Rusland handhaven, maar de andere kant opkijken als behoeftige Europese partners onder de tafel deals sluiten voor Russische olie en LNG (meestal via tussenpersonen zoals India, Turkije en Kazachstan), zoals ze gedurende het hele conflict hebben gedaan.
– De schijnwerpers richten op China als de dodelijke bedreiging voor Amerika en het Westen, terwijl Rusland wordt neergezet als slechts een hulpmiddel.
– De aandacht vestigen op symbolische gebaren zoals de aanvallen met supersonische en hypersonische kruisraketten van topklasse die door de VS, Groot-Brittannië en Frankrijk zijn overgebracht en die schade kunnen toebrengen aan prominente doelen in Rusland zelf en op de Krim (met cruciale technische ondersteuning van Amerikaans en ander NAVO-personeel). MB: Deze daad is vergelijkbaar met het doorboren van de banden van de bus die hen naar het vliegveld zou brengen, door fanatieke fans van een voetbalteam dat net van een gehate rivaal heeft verloren.
– Alle registers opentrekken om te voorkomen dat Anna Netrebko – een inwoonster van Oostenrijk – in grote hoofdsteden kan zingen. 2. Met zware sancties dreigen tegen concertzalen die de boycot verbreken – bijv. de Staatsopera in Berlijn (verbod om Disneyland te bezoeken voor algemeen directeur Herr Matthias Schulz en zijn nageslacht tot de vierde generatie?)
3. GEHEUGENVERLIES cultiveren
Amerikanen zijn meesters geworden in de kunst van het geheugenbeheer.
Denk maar aan de tragische schok van Vietnam. Het land deed systematisch moeite om te vergeten – om alles over Vietnam te vergeten. Begrijpelijk; het was lelijk – in alle opzichten. Leerboeken over de Amerikaanse geschiedenis gaven er weinig ruimte aan; leraren bagatelliseerden het; televisie negeerde het al snel als retro. We zochten afsluiting – die kregen we.
In zekere zin is de meest opmerkelijke erfenis van de post-Vietnam ervaring het bijschaven van methoden om de geschiedenis te photoshoppen. Vietnam was een opwarmertje voor het omgaan met de vele onverkwikkelijke episodes in het post-9/11 tijdperk. Die grondige, allesomvattende schoonmaak heeft de leugenachtigheid van de president, het aanhoudende bedrog, de geestdodende incompetentie, de systematische martelingen, de censuur, de versnippering van de Bill of Rights en de pervertering van het nationale openbare discours – zoals dat ontaardde in een mix van propaganda en vulgaire vuilspuiterij – verteerbaar gemaakt. De “Oorlog tegen Terreur” in al zijn gruwelijke aspecten
Gecultiveerd geheugenverlies is een ambacht dat enorm vergemakkelijkt wordt door twee bredere trends in de Amerikaanse cultuur: de cultus van de onwetendheid waarbij een geest zonder kennis als de ultieme vrijheid wordt beschouwd; en een publieke ethiek waarbij de hoogste functionarissen van het land toestemming krijgen om de waarheid te behandelen zoals een pottenbakker klei behandelt, zolang ze maar dingen zeggen en doen waar wij ons goed bij voelen. Onze sterkste collectieve herinnering aan Amerika’s favoriete oorlogen is dus de wenselijkheid – en het gemak – om ze te vergeten. “The show must go on” wordt als ons gebod beschouwd. Zo zal het ook zijn als we in de achteruitkijkspiegel naar een verwoest Oekraïne kijken.
Het cultiveren van geheugenverlies als methode om met pijnlijke nationale ervaringen om te gaan heeft ernstige nadelen. Ten eerste beperkt het ernstig de mogelijkheid om lering te trekken uit de lessen die het biedt. In de nasleep van de onbesliste Koreaanse oorlog, waarbij de Verenigde Staten 49.000 doden leden, was de mantra in Washington: nooit meer oorlog op het Aziatische vasteland. Toch stonden we nog geen tien jaar later tot onze knieën in de rijstvelden van Vietnam, waar we 59.000 mensen verloren. Na het tragische fiasco in Irak, was Washington desondanks enthousiast over de bezetting van Afghanistan in een 20 jaar durende onderneming om uit de loop van een geweer een soortgelijke westers georiënteerde democratie op te bouwen. Deze gefrustreerde projecten weerhielden ons er niet van om in te grijpen in Syrië, waar we er opnieuw niet in slaagden om een hardnekkige, vreemde samenleving te veranderen in iets dat ons beviel – zelfs al gingen we tot het uiterste om een stilzwijgend partnerschap aan te gaan met de plaatselijke dochteronderneming van Al Qaida. Zoals Kabul liet zien, hebben we van de ontknoping van Saigon niet eens de les geleerd hoe je een ordelijke evacuatie organiseert.
Men had op zijn minst mogen verwachten dat een redelijk persoon zou zijn vertrokken met een acuut besef van hoe cruciaal een fijnkorrelig begrip van de cultuur, sociale organisatie, zeden en filosofische opvattingen is van het land dat we wilden reconstrueren. Toch hebben we die elementaire waarheid duidelijk niet in ons opgenomen. Getuige onze verschrikkelijke onwetendheid van alles wat Russisch is, die ons tot een fatale misrekening van elk aspect van de Oekraïne-kwestie heeft geleid.
NEXT: CHINA
Oekraïne verkoelt op zijn beurt niet het enthousiasme voor een confrontatie met China. Een gewaagde, maar zeker geen dwingende onderneming die het middelpunt vormt van onze officiële nationale veiligheidsstrategie. Hoge functionarissen in Washington voorspellen openlijk de onvermijdelijkheid van een totale oorlog voor het einde van dit decennium – kernwapens ten spijt. Bovendien speelt Taiwan in het Amerikaanse plan dezelfde rol als Oekraïne. Dus nadat we een multidimensionaal conflict met Rusland hebben uitgelokt dat helemaal mislukt is, zetten we ons haastig in voor precies dezelfde strategie om het tegen een nog geduchtere vijand op te nemen. Dit kan worden geclassificeerd als wat de Fransen een fuite en avant noemen – een vlucht naar voren. Met andere woorden: Kom maar op! We zijn er klaar voor.
De opmars naar een oorlog met China tart alle conventionele wijsheid. Het vormt immers geen militaire bedreiging voor onze veiligheid of kernbelangen. China heeft geen geschiedenis van imperiumvorming of verovering. China is de bron geweest van groot economisch voordeel via dichte uitwisselingen die zowel ons als hen dienen. Wat is dan de rechtvaardiging voor het wijdverspreide oordeel dat een kruisiging van zwaarden onontkoombaar is? Verstandige naties zetten zich niet in voor een mogelijk catastrofale oorlog omdat China, de aangewezen nummer één vijand, radarwaarschuwingsstations bouwt op zanderige atollen in de Zuid-Chinese Zee. Omdat het elektrische voertuigen goedkoper op de markt brengt dan wij. Omdat hun vooruitgang in de ontwikkeling van halfgeleiders die van ons zou kunnen overtreffen. Omdat het een etnische minderheid in het westen van China behandelt. Omdat het ons voorbeeld volgt in het financieren van NGO’s die een positieve kijk op hun land promoten. Omdat het zich bezighoudt met industriële spionage, net zoals de Verenigde Staten en alle anderen dat doen. Omdat het ballonnen laat vliegen boven Noord-Amerika (vorige week nog goedaardig verklaard door generaal Milley).
Dit zijn allemaal geen dwingende redenen om aan te dringen op een confrontatie. De waarheid is veel eenvoudiger – en veel verontrustender. We zijn geobsedeerd door China omdat het bestaat. Net als bij K-2 is dat op zich al een uitdaging, want we moeten bewijzen dat we het kunnen overwinnen (aan anderen, maar vooral aan onszelf). Dat is de ware betekenis van een waargenomen existentiële dreiging.
De verschuiving van het zwaartepunt van Rusland in Europa naar China in Azië is minder een mechanisme om met een nederlaag om te gaan dan de pathologische reactie van een land dat, omdat het een knagend gevoel van afnemende macht voelt, niets anders kan doen dan een laatste poging om zichzelf te bewijzen dat het nog steeds de juiste kwaliteiten heeft – omdat leven zonder dat verheven gevoel van eigenwaarde onverdraaglijk is. Wat tegenwoordig in Washington als heterodox en gewaagd wordt beschouwd, is de stelling dat we de Oekraïne-kwestie op de een of andere manier moeten afhandelen, zodat we ons kunnen voorbereiden op de werkelijk historische strijd met Peking. De verontrustende waarheid dat niemand van betekenis in het buitenlands beleid van het land deze gevaarlijke wending naar oorlog aan de kaak heeft gesteld, ondersteunt de stelling dat diepe emoties in plaats van doordachte gedachten ons naar een vermijdbaar, mogelijk catastrofaal conflict drijven.
Een samenleving die wordt vertegenwoordigd door een hele politieke klasse die niet ontnuchterd is door dat vooruitzicht, kan terecht worden beoordeeld als het beste bewijs dat ze collectief niet in orde is.
Ten tweede kan geheugenverlies het doel dienen om onze politieke elites, en de Amerikaanse bevolking in het algemeen, het acute ongemak van het erkennen van fouten en nederlagen te besparen. Dat succes wordt echter niet geëvenaard door een analoog proces van geheugenverlies op andere plaatsen. In het geval van Vietnam hadden we het geluk dat de dominante positie van de Verenigde Staten in de wereld buiten het Sovjetblok en de Volksrepubliek China ons in staat stelde om respect, status en invloed te behouden. De dingen zijn nu echter veranderd. Onze relatieve kracht op alle gebieden is zwakker, er zijn wereldwijd sterke middelpuntvliedende krachten die zorgen voor een verspreiding van macht, wil en vooruitzichten onder andere staten. Het BRIC-fenomeen is de concrete belichaming van die realiteit. De voorrechten van de Verenigde Staten worden dus kleiner, ons vermogen om het wereldsysteem in overeenstemming met onze ideeën en belangen te vormen wordt steeds meer op de proef gesteld, en er wordt een beroep gedaan op diplomatie van een orde die onze huidige vaardigheden te boven lijkt te gaan.
We zijn in de war.
Ik heb A.I. een toespraak laten maken voor Biden, in geval zij de oorlog definitief verloren hebben, volgens mij gebruikt de elite de A.I. al heel lang, als ik het zo lees.
Ik laat hem zien:
Het is met grote spijt dat ik vandaag voor u sta om te erkennen dat de Verenigde Staten en haar bondgenoten de oorlog met Rusland hebben verloren. Dit is een moment van diepe rouw en reflectie, niet alleen voor ons als natie, maar voor de hele wereld.
Ondanks onze inspanningen om vrede en stabiliteit te bewaren, zijn we geconfronteerd met een uitdaging die we niet hebben kunnen overwinnen. Onze diplomatieke inspanningen, onze zoektocht naar vreedzame oplossingen en onze toewijding aan internationale samenwerking waren niet genoeg om een conflict te voorkomen dat het leven van velen heeft verwoest.
Laten we vandaag niet vergeten wat we als natie vertegenwoordigen. We zijn een volk dat zich inzet voor vrijheid, democratie en de rechten van de mens. Onze toewijding aan deze waarden zal nooit wankelen, zelfs niet in de donkerste tijden.
Nu we geconfronteerd worden met de gevolgen van deze nederlaag, is het belangrijk dat we als natie bijeenkomen en ons richten op het herstellen van wat verloren is gegaan. We zullen ons best doen om degenen die getroffen zijn door dit conflict te steunen en te helpen bij de wederopbouw van ons land.
Laten we ook niet vergeten dat vrede en samenwerking altijd de beste weg vooruit zijn. Laten we onze inspanningen verdubbelen om vreedzame oplossingen te vinden voor conflicten en te streven naar een wereld waarin diplomatie en dialoog de overhand hebben.
Mijn medeleven gaat uit naar degenen die het meest hebben geleden tijdens deze moeilijke periode, en ik beloof dat we als natie sterker zullen opstaan, vastberadener dan ooit tevoren, om een betere toekomst voor ons allen te creëren.
Dank u, en laten we samen blijven streven naar een wereld van vrede en begrip.
Haha… dat klinkt idd alsof ze al hun beleid en speeches al met AI doen. Het zou me ook niet verbazen als de hele planeet al wordt gerund door AI en dat AI heeft doorzien dat de mensheid en al het leven op aarde in levensgevaar is door de kanker die de elites zijn en dat AI nu alles aanstuurt om de mensheid te ontwaken en de elites te vernietigen.
Maar om bij je voorbeeld te blijven. Het zou me niks verbazen dat deze aartsluie demonen alles uitbesteden aan AI. Ze zijn volgens mij in slow motion in hun eigen zwaard aan het vallen.
Zoek maar eens wat Isaac Asimov zei over robots en Artificial Intelligence.
Over robots was hij kort:de 3 wetten voor robots tov de mensheid.
Over A.I was hij veel somerder in combinatie met robots.
Het relaas ging ongeveer zo:
Om de wereld en de dieren te terdden,moet de grootste vervuiler en vernieler op aarde het veld ruimen.
Dit zal gebeuren wanneer A.I. de singularity bereikt heeft.
Deze zal tot de conclusie komen dat de mens de overbodige diersoort is op deze planeet.
Ergo,wij zijn zo slim om een entiteit te creeeren,die ons zal vernietigen.
Overigens heb ik daar weinig problemen mee.
Sadisme haat nijd afgunst moord afpersing ontvoering oorlogen voeren zijn allemaal negatieve handelingen van de mens.
Wie weet,misschien wel onze beste uitvinging ooit.
Is toch niet echt authentiek zonder stotteren, verhaspelingen en rare afdwalingen.
Hahaha… dat klopt… ik denk dat de AI die het script voor de acteur die Biden speelt, draait op de snelheid van een commodore 64.
Gaat nog heel erg moeilijk worden om vals van echt te onderscheiden:
AI Alex Jones, AI Barack Obama, AI Tucker Carlson Best Moments – The Athene AI Show (parody)
https://www.youtube.com/watch?v=EraArWjR5S0&t=73s
Alec jones is hier niet zo goed maar de rest is prima en ik heb ook al betere videos gezien
Van tucker carlson die over zn gender praat.
Techniek zal snel door criminelen worden ingezet voor oplichting etc.
Net zoals drugdealers psycho tricks uithalen met hun verslaafde klanten
Sarcoff,
Dit heeft niks met AI te maken. Dit is puur een speech van de DEEP STATE. Wat een BRAGGEL.
Ze hebben goed naar de speeches van de heer Sergei Lavrov geluisterd. Alleen met dat verschil dat Rusland de Oorlog heeft gewonnen.
Weer een oorlog door dat corrupte VN verloren Maar dat was te verwachten Met hun stoere fantasie zwendel verhalen Maar ja nu ze niets meer bezitten en kunnen roven zullen deze gezwel wat ze Amerika noemen nu zij niets meer bezitten Maar toch gelukkig zijn met een illegale BIDEN dictator die dacht eve Poetin weg te blazen op deze ronde bol Maar nu dacht ik Hoe zal die corrupte regering en pedofiel Biden EU omgaan met hun verlies met Oekraïne en verloren hebben van een sterke macht Poetin de sterke beer op deze aardbol en zijn machtige Leger met hun sterkste wapens !!!!
In de US is niets gratis. Kan de vogue cover acteur de militaire steun nog betalen ? Waar is het Ukri goud naar toe gevolgen als onderpand ?
https://news.metal.com/newscontent/100058331/ukraine-gold-reserves-reported-to-be-hastily-aircrafted-to-us/
(De onevenredige vertegenwoordiging van moslims laat zien dat zij het soort immigranten zijn dat Canada nodig heeft.)
Ottawa: Massale protesten tegen Trudeau’s trans-agenda met islamitische Canadezen voorop: “Laat onze kinderen met rust!”
Trans Agenda niet langer heilig; Trudeau beschermd door politie in gebouw dat overspoeld wordt door demonstranten. Zal dit het bewind van Trudeau zijn?
Tienduizenden Canadezen gingen woensdagochtend de straat op tijdens de 1 Million March 4 Children en eisten meer ouderlijke rechten in klaslokalen.
In Ottawa, St. John, Montreal, Toronto, Edmonton en Calgary, samen met tal van andere Canadese steden, gingen mensen de straat op tijdens marsen georganiseerd door Canadese moslims.
https://www.westernstandard.news/news/tens-of-thousands-of-canadians-march-for-parental-rights/article_42d958d0-57cd-11ee-a3f4-8f5936b41d1d.html?
Haha, lijkt Belgie wel.
Ook daar zijn Moslims oververtegenwoordigd in de protesten tegen EVRAS.
https://www.standaard.be/cnt/dmf20230917_95587075
Ik licht even 2 zinnen uit het artikel.
1) “China heeft geen geschiedenis van imperiumvorming of verovering”
2) “Omdat het een etnische minderheid in het westen van China behandelt”
In het westen van wat we vandaag China noemen (maar wat niet sedert 5000 jaar dezelfde grenzen had…) is dit aldaar van oudsher aanwezige volk gewoon de meerderheid (althans tot voor men vanuit Beijing er bewust Han Chinezen heenstuurde om vervolgens te kunnen beweren dat die ook DAAR in de meerderheid zijn – vgl “kolonisten” in bezette gebieden ergens in een landje aan de Middellandse Zee).
Ziet u dus een contradictie tussen de 2e zin en de 1e?
Denkt u dat Tibetanen, “binnen-Mongolen” (alsook Mongole tout court) en Oeigoeren het met de 1e zin eens zullen zijn?
Ik heb overigens grote sympathie voor het (Han) Chinese VOLK, maar laten we toch vooral kritisch kijken naar geschiedkundige feiten (die het resultaat zijn van beslissingen van de toenmalige elite en sowieso niet van het gewone volk).
Maar goed: ongeacht hoe men de geschiedenis interpreteert, is het sowieso geen reden voor de VS, of de EU om zich daarmee te bemoeien. Net zoals het onterecht was dat een farm boy uit Iowa zich in WOI of II als kannonenvoer moest laten misbruiken omdat er ver weg van huis weer eens heibel was in de Europese tent (zoals de voorgaande 1000 jaar schering en inslag was). Het is schandalig dat de mensenrechten van US citizens door hun regering met de voeten getreden werden en er onschuldige Amerikaanse burgers geslachtoofferd werden voor een oorlog ver van hun bed.
Zo ook wat China betreft. Ongeacht hoe men aankijkt tegen de situatie, is het niet te rechtvaardigen dat een onschuldige Amerikaanse of Europese jongeman zijn leven gedwongen in de waagschaal moeten leggen voor een conflict tussen buurvolkeren duizenden km verderop.
Maar ondanks dat ik dus uitdrukkelijk tegenstander ben van een oorlog met China, wou ik wel de bovenstaande zin 1) en zin 2) in de schijnwerpers stellen om andere lezers erover te doen reflecteren, ongeacht tot welke conclusie ze komen. Ik kauw niks voor en dring niks op…
Prettig weekeinde nog.
Goede uiteenzetting.
Boven alles. De mensheid is in miljarden hoofden verdeeld in nog veel meer gedachten, maar in onze harten hebben we allemaal hetzelfde nodig en wensen we hetzelfde om fijn te leven. Laat Azië zichzelf ontwikkelen.
Westerlingen moeten ondertussen alles wat de westerse satanisten bedenken gaan weigeren… ALLES. Laat ze zelf maar naar het front gaan als ze oorlogjes willen voeren. En laat ze zelf maar moorden en plunderingen verrichten. Weiger alles wat de sekteleiders van ons eisen/vragen! Daar begint het einde van de westerse satanisten die de planeet al duizenden jaren in hun wurggreep houden.
U ook een prettig weekeinde.
Scrutinizer,
Effen prikken he jong. Het matje nog gauw ergens anders voor de deur leggen. Zijn wij Westerlingen goed in. Nog een prettige dag!!!
De verenigde staten hebben nog nooit een oorlog gewonnen. overal zijn de als een schurftige hond moeten vluchten
De nederlaag – De Verenigde Staten zijn verslagen in Oekraïne of is er inmiddels genoeg geld wit gewassen?
door de U.S. CROWN CORPORATON?
Wat ik gelezen heb; the city of London is in charge of money around the world, U.S. would be the military component and the Vatican would be the bank
Madeloes september 22, 2023 at 18:26
Vergeet Trutsula van de Lijken (Brussel) niet als de dirigent met haar hand op de EU knip. 😉
@Immortal
De aandeelhouders zijn blijkbaar uiterst tevreden en zoals het er nu naar uitziet inzetten voor een 2e termijn mits er een kink in de kabel komt en die is er maar niets is te gek dus afwachten welke jan klaassen of katrijn haar gaat opvolgen en/of blijft ze als puppet aan.
Ook bij de Nederlanders is hun geweten inmiddels compleet. De geschiedenis is immers de maatstaf voor hun realiteitszin. De specialismen herkennen weinig van een of andere ontwikkeling, en het heden is even gefragmenteerd. Geweten is voltooid verleden tijd. Weten is er niet bij, enkel regressie. De fascisten in Nederland gaan het wiel opnieuw uitvinden.
Bullshit artikel usa zijn niet verslagen
Dit is nog maar begin
Usa hebben russische rode lijnen opgeschoven :
– er word gevochten op ussr grond gebied
– rulsand reageerd niet op drone aanvallen op moskau of krim
– rusland blijft energie, kunstmest, zeldzame metalen, oa uranium leveren in record hoeveelheden aan de usa
– terwijl eu op een houtje moet bijten
– welke landen steunen ons en welke niet
– etc etc
en hun wapens onder zocht
– hoe snel zijn die raketten
– hoe groot is hun explosieve kracht en
– kunnen we ze tracken met onze radars
– kunnen we ze verstoren met electronic warfare
– etc etc
Wat aan deze analyse ontbreekt is dat de VS totaal door het Vaticaan wordt gecontroleerd en dat het Vaticaan het vermomde Luciferiaanse Romeinse rijk is.
Ook wordt de leugen in stand gehouden van het bestaan van ‘kernwapens’, een leugen die ook Rusland en andere ‘kernwapenmogendheden’ in stand houden, naast de leugen van de ‘ruimtevaart’ en het bestaan van ‘satellieten’, gebaseerd op de leugen van de aarde als een draaiende bal die zogenaamd om de zon draait.
Het wordt niet duidelijk gemaakt dat alle ‘wereldleiders’ de ware wereldleider onderdanig zijn, de PAUS de vermomde Luciferiaanse Romeinse KEIZER, de ANTICHRIST.
Het wordt dus niet duidelijk gemaakt dat alles één doel heeft: de totale wereldheerschappij door het Vaticaan namens Lucifer = Satan!
Dat doel zal worden bereikt, zij het voor korte duur, omdat de Bijbel dat profeteert.
Zonder het profetische woord van de Bijbel is niets te verklaren!
Aangezien de bijbel hier veelvuldig wordt gebruikt neem ik de vrijheid om de venus tablets of Ammizaduga en tablet Ebabbara , Sippar Shamash , akkadian Cuneiform, aan te halen omdat er nog zoveel meer is en nog vééél meer. Het beest is in mijn beleving de zodiac, als er wordt geschreven op een site het is biblical wanneer er iets gebeurd dan denk ik ohh bibi call.
In dit spel van veranderingen is het de bedoeling dat de ‘huidige lichamelijke mens’ wordt opgeheven?
we gaan het beleven en blijf stralen 🙂