De elektromagnetische puls knockout aanval om de oorlog in Oekraïne te beëindigen

Zo meteen België.* Wat Rusland betreft, is wat ik hieronder ga beschrijven niet veelbelovend voor een beleidsverandering in het Westen die het einde van de oorlog zou bespoedigen door de militaire en financiële steun aan Kiev te verminderen. Het komt overeen met de realistische inschatting van waar Rusland voor staat, die steeds vaker op de staatstelevisie wordt uitgezonden. De ochtendeditie van het nieuws- en commentaarprogramma “Sixty Minutes” van vandaag was daar een goed voorbeeld van. Zoals panelleden en presentatoren zeiden, belooft de uitslag van de verkiezingen van gisteren in Amerika geen snelle ommekeer in het buitenlands beleid van Washington. En West-Europa lijkt nog niet economisch of politiek in te storten. De conclusie: de oorlog zal alleen eindigen als gevolg van Rusland’s overwinning op het slagveld, niet dankzij gebeurtenissen van buitenaf, schrijft Gilbert Doctorow.

Hoe verloopt de oorlog ter plaatse? Volgens de deskundige panelleden in “Sixty Minutes” hebben de ongeveer 80.000 onlangs gemobiliseerde Russische troepen aan het front het doel bereikt om de linies te behouden, zodat ze nu al enkele dagen stabiel zijn en nauwelijks deze of gene kant op bewegen, ondanks dagelijkse Oekraïense aanvallen op bepaalde punten. De aanvallers worden afgeslagen met groot verlies aan Oekraïense zijde, maar zonder strategische gevolgen. De Russen spreken van 10.000 Oekraïense doden in de gevechtszone van Kherson gedurende de maand oktober. Tegelijkertijd zeggen de Russen dat zij zich terugtrekken uit de stad Kherson, omdat zij hebben besloten dat de logistieke uitdaging om hun troepen op de westelijke oevers van de Dnepr te bevoorraden momenteel te groot is; zij zullen de strijd voortzetten vanaf de overkant van de rivier, op de oostelijke oevers. Zij hebben al 110.000 burgers uit de stad Kherson geëvacueerd naar het oosten, dat wil zeggen naar de Krim en de zuidelijke regio’s van Europees Rusland.

Voorlopig is de oorlog dus in een impasse. Dat kan pas veranderen als de ongeveer 140.000 reservisten hun training voltooien en ten strijde worden getrokken voor het Russische tegenoffensief van 2023. Dat kan een game changer zijn, maar misschien ook niet, afhankelijk van de nieuwe geavanceerde wapens die Washington tegen die tijd naar Kiev stuurt.

Al het voorgaande brengt me bij een kwestie die ik eerder buiten beschouwing had gelaten: een “tactische nucleaire aanval”. In een artikel in de Financial Times van vandaag wordt het echter in een heel specifieke vorm gegoten, heel anders dan de kernwapens met lage capaciteit voor gebruik op het slagveld die de Russen zeggen niet nodig te hebben. Het gaat om een “elektromagnetische pulsaanval” om het militaire potentieel van Oekraïne in één klap uit te schakelen door het uitschakelen van alle elektronische en elektrische apparatuur op de grond in het hele land en… inclusief satellieten in de ruimte daarboven. Hier is sprake van een nucleaire bom die per hypersonische raket wordt afgeleverd en op grote hoogte tot ontploffing wordt gebracht. Er zou geen wolk zijn, geen fysieke vernietiging van gebouwen, noch doden op de grond. En de Russen zouden dit al getest hebben boven de Barentszzee.

Dit ultramoderne wapen dat tot nu toe door niemand is gebruikt, zou inderdaad in overeenstemming zijn met de uitspraak van Vladimir Poetin aan het begin van de oorlog dat Rusland over “militaire technische middelen” beschikt om te zegevieren, een uitdrukking die veel westerse analisten deed gissen toen deze werd gezegd. Het zou ook Poetin’s recente vermelding van de Amerikaanse bombardementen op Hiroshima en Nagasaki in de juiste context plaatsen. Zowel in het geval van 1945 als in het mogelijke huidige geval was en is het motief van degenen die de nieuwe wapens gebruiken, het sparen van het leven van tienduizenden eigen soldaten en het snel beëindigen van een oorlog. Het verschil is natuurlijk dat het Amerikaanse gebruik van kernwapens het leven kostte aan honderdduizenden Japanse burgers, terwijl het mogelijke gebruik door Rusland van een tactische elektromagnetische puls vrijwel geen mensenlevens zou kosten.

Ik laat het aan de lezer over om te beslissen of dit neerkomt op het openen van de doos van Pandora van nucleaire verschrikkingen zoals Washington laat doorschemeren.

Naschrift: Een lezer heeft terecht opgemerkt dat een EPM-aanval ook kan worden uitgevoerd met een niet-nucleair explosief, waarover de Russen naar verluidt ook beschikken. Deze kwestie verdient bijzondere aandacht. En ik benadruk verder dat de mogelijke overgang van Rusland naar totaal nieuwe methoden van oorlogvoering, waarin het samen met de Verenigde Staten wereldleider is, alleen zal plaatsvinden als reactie op de escalatie van de capaciteiten van het door de VS en de NAVO aan Oekraïne geleverde wapentuig. Rusland blijft een “reactieve” macht.

Noot *: Hier is de discussie over België.

Na mijn recente uitleg over de manier waarop de Europese energiecrisis de huishoudfinanciën van de overgrote meerderheid van de Belgen elke maand in de rode cijfers duwt, en na het speculeren over de vraag of en wanneer deze onhoudbare situatie zal leiden tot burgerlijke onrust, voel ik me verplicht verslag uit te brengen over de “nationale staking” in België: namelijk wat waren de eisen van de vakbondsleiders die de staking uitriepen, welke impact heeft hun actie gehad op het dagelijkse leven hier en, het allerbelangrijkste, of dit op enigerlei wijze een voorbode is van veranderingen met betrekking tot de Belgische steun voor het EU-beleid van sancties tegen Rusland en militair-financiële hulp aan Oekraïne.

Dit werd een “nationale staking” genoemd in plaats van een “algemene staking” omdat de staking werd uitgeroepen door de twee grootste vakbonden van het land die op eigen houtje optraden en verschillende duidelijk omschreven economische sectoren vertegenwoordigden, waaronder de transportsector. De Belgische spoorwegen werden nagenoeg stilgelegd, evenals de meeste gemeentelijke openbare vervoersnetten, dat wil zeggen metro’s, trams en bussen, hoewel sommige lijnen een sterk verminderde dienstverlening kregen. Van de twee nationale luchthavens voor commerciële vluchten werd Charleroi volledig gesloten, terwijl Zaventem buiten Brussel 60% van zijn vluchten annuleerde. In de detailhandel werden de belangrijkste supermarktketens gesloten. Postkantoren, ziekenhuizen, gevangenissen en vele andere openbare diensten werden gehandhaafd op het minimale niveau dat typisch is voor zondagen. De scholen bleven echter open. Overigens bleven de meeste winkels, eetgelegenheden en andere particuliere ondernemingen open.

De vakbondsbazen noemden de dag-actie een succes. Het was een schot voor de boeg van de regering om te waarschuwen voor de eisen die de vakbondsmensen de komende weken ingewilligd willen zien. Deze eisen zijn strikt economisch: de regering moet de energierekening voor huishoudens aan een maximum binden en de bij wet vastgelegde controle op toegestane loonsverhogingen afschaffen, zodat werknemers kunnen onderhandelen over nieuwe contracten die de lonen voldoende verhogen om de aanhoudende hoge inflatie te compenseren. Premier De Croo zegt op zijn beurt dat de geldende loonindexeringsbepalingen de Belgische werknemers beter beschermen dan in de meeste andere landen en hij heeft de bevolking opgeroepen de rijen te sluiten en onenigheid te voorkomen.

Wat moeten we hiervan denken? De belangrijkste conclusie is dat beide partijen in deze kwestie opzettelijk de olifant in de kamer negeren, namelijk de sancties tegen Rusland die de energiekosten dit jaar zo dramatisch hebben opgedreven. Waarschijnlijk met opzet hebben de vakbonden besloten geen inbreuk te maken op de prerogatieven van de regering door politieke eisen te stellen. Dus, om een zin te lenen uit de BBC Business News programma’s, ze leggen niet “het verband” tussen het buitenlandse beleid van het land en de stijgende kosten van levensonderhoud.

Het probleem hier is dat indexering of nog hogere lonen in de komende maanden de inflatie alleen maar zullen verergeren, waardoor deze hardnekkiger en langduriger wordt. Aangezien zo velen van degenen die vandaag staken, overheidspersoneel zijn, zullen hun loonsverhogingen in de komende maanden bovendien de federale begroting in een nog groter tekort duwen, waardoor de financiële regels van de EU worden overtreden en er een of andere sanctie dreigt. Ondertussen zullen particuliere werkgevers zich waarschijnlijk verzetten tegen grote loonsverhogingen boven de wettelijk vastgestelde niveaus, omdat dat de kosten en hun eigen verkoopprijzen zou opdrijven tot een niveau dat niet concurrerend is op de wereldmarkten. We kunnen verwachten dat het armworstelen nog enige tijd zal voortduren, mogelijk met wilde stakingen en andere arbeidsonrust tot gevolg.

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

De winter komt eraan, maar het politieke Westen en zijn marionetten in Kiev zijn erbarmelijk onvoorbereid

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: