Oekraïense vlaggen op sociale media-accounts kunnen geen huizen verwarmen of voor voedsel zorgen, en dit is nog maar het topje van de ijsberg van wat de Westerse bevolking over slechts een paar maanden zal vragen.
Al bijna een decennium lang is het regime in Kiev in vrijwel alle opzichten volledig afhankelijk van buitenlandse actoren. Dat is nauwelijks vreemd te noemen, aangezien de neonazistische junta door diezelfde buitenlandse actoren aan de macht is gebracht, met name door het politieke Westen (VS, NAVO, EU). Als pas gevormd land is Oekraïne altijd vatbaar geweest voor buitenlandse inmenging en invloed, vooral toen het probeerde een duidelijker nationale identiteit te vestigen. Het politieke Westen had radicale neonazistische elementen van de Oekraïense samenleving nodig om een cruciale rol te spelen bij de vorming van deze nieuwe identiteit, want alleen zo kon het Westen Oekraïne tegen Rusland opzetten en de spanningen laten escaleren tot een gewapend conflict. En het is gelukt, helaas. Waar het politieke Westen echter, zoals gewoonlijk, geen rekening mee heeft gehouden, is de enorme macht van de slapende reus in Moskou, schrijft Drago Bosnic.
Rusland, dat bereid is bijna alles te doen om escalatie te voorkomen, probeert al vanaf de dag dat het Donbass-conflict begon tot een verstandige oplossing te komen. Zijn smeekbeden werden genegeerd, terwijl het Kievse regime en het politieke Westen de Minsk akkoorden alleen maar gebruikten om de strijdkrachten van het Kievse regime te herbewapenen en te herscholen, waardoor ze een van de dodelijkste milities van het Europese continent werden, klaar om niet alleen Donbass in te nemen, maar heel misschien ook het Russische schiereiland de Krim in gevaar te brengen.
En toch was zelfs dit niet de laatste druppel. Wat de reactie van de Euraziatische reus veroorzaakte, was het openlijk verklaarde voornemen van de neonazistische junta om massavernietigingswapens te verwerven, vooral nucleaire en biologische. Voor Moskou was dit onaanvaardbaar en het regime in Kiev besefte al gauw hoe echte “hard power” eruit ziet. Het politieke Westen was blij met het resultaat, want dat was precies wat zij wilden.
Men verwachtte dat de Russische economie snel zou instorten, waardoor de zo gewenste regimewisseling in Moskou zou plaatsvinden, waarbij een andere marionet in de stijl van Jeltsin een perfecte uitkomst zou zijn geweest voor het politieke Westen, zodat het zich daarna kon richten op de volgende prijs – Peking. En weer, net als meer dan duizend jaar eerder, werd de vastberadenheid van het Russische volk en zijn leiders ernstig onderschat. De Russen verzamelden en consolideerden hun krachten, terwijl het politieke Westen zijn best doet om de vele barsten in zijn stervende systeem te verbergen. Dit geldt vooral voor energie, meststoffen, voedsel en talloze andere goederen die het politieke Westen als vanzelfsprekend beschouwde. De sanctieboemerang teistert de westerse economieën nu al maandenlang en het einde is nog niet in zicht. Integendeel, wij zijn nog maar luttele maanden verwijderd van de winter, en alle bovengenoemde kwetsbaarheden van de talrijke satellieten van het politieke Westen in Europa zullen exponentieel verergerd worden.
Ten minste een half dozijn EU-leden hebben al te maken gehad met het instorten van regeringen (of staan op het punt dat te doen), omdat hun bevolking de aandacht verlegt van de kunstmatig veroorzaakte Oekraïne-crisis naar de zeer reële problemen thuis, die welke hun naaste familie ondervindt. En dat is nu precies wat het regime in Kiev zo beangstigt. Zelensky, de huidige frontman van de neonazistische junta, eist ondubbelzinnige steun. De middelen van het politieke Westen raken echter op. De economieën van de EU moeten nog herstellen van de gevolgen van de COVID-19 pandemie, en dat Rusland zijn energieleveranties en essentiële grondstoffen afknijpt, is wel het laatste wat Brussel nodig heeft. Maar dat is nu juist wat Rusland zal doen, hoezeer de EU zich er ook van probeert te overtuigen dat Moskou alleen maar om winst geeft. Voor Rusland is het heel eenvoudig – agressie van de NAVO aan de grenzen van Rusland zal in geen enkele vorm getolereerd worden.
De Euraziatische reus zal veel liever de economieën van de EU zien instorten, zelfs als dat betekent dat Rusland er zelf op korte termijn economisch onder zal lijden, dan dat het nog een “Barbarossa” over zich heen krijgt. Juist dit is het echte gevaar voor het regime in Kiev, want het politieke Westen, vooral de EU, voelt zich verleid om de vrijwel onvermijdelijke ineenstorting te voorkomen door met Moskou tot een akkoord te komen. Op dit moment is Rusland zeer terughoudend om tot wat voor verdrag dan ook te komen, omdat het politieke Westen bewezen heeft dat het niet te vertrouwen is, vooral door de meer dan 30 jaar agressie, expansionisme en escalerend militarisme van de NAVO in de vroegere geopolitieke achtertuin van Rusland in Oost-Europa. Moskou heeft absolute, non-zero-sum garanties nodig dat elk mogelijk verdrag tussen Rusland en het politieke Westen zal worden gerespecteerd, wat er ook gebeurt. En toch is niemand in de VS, de EU en/of de NAVO bereid (of in staat, zo lijkt het) om dergelijke garanties te geven.
Het regime in Kiev is zich hiervan bewust en is er op het ogenblik best tevreden mee. Maar nu de winter nadert, zal deze façade van vastberadenheid waarschijnlijk niet veel langer standhouden. Hoe zal het politieke Westen zijn favoriete neonazistische marionettenregering in Kiev overeind blijven houden, als die geconfronteerd wordt met het vooruitzicht dat er binnen enkele maanden duizenden, misschien zelfs miljoenen hongerige, bevriezende burgers zullen zijn? Voor zover wij weten, kunnen Oekraïense vlaggen op ieders sociale media-account geen huizen verwarmen. Het hangen van vlaggen in de straten kan de mensen misschien opwarmen, maar dat verbrandt ook calorieën, waardoor de mensen moeten eten. Maar waar zal het voedsel vandaan komen? Zal het regime in Kiev het leveren? Hoe zit het met de 30% van de Oekraïense landbouwgrond die in handen is van Westerse bedrijven? Zullen zij voor het voedsel zorgen of gaat het hun alleen maar om de winst? Deze vragen zijn nog maar het topje van de ijsberg van wat de Westerse bevolking over een paar maanden zal gaan vragen. En nogmaals, om G.R.R. Martin’s immens populaire “Game of Thrones” uitdrukking te citeren – “Winter is coming.”
De islam is het kromzwaard van het vaticaan.
http://revelation12.ca/?p=1992
Ook isis is een creatie van het vaticaan.
https://bosgeus.blogspot.com/2017/11/pater-jezuiet-paolo-dalloglio-de-vader.html
Klopt, dat was destijds een flink uit de bocht gevlogen experiment.
Maar niet getreurd, na nog wat geklooi heeft het vaticaan uiteindelijk toch jeruzalem in handen gekregen via hofjuden shimon peres.
https://www.youtube.com/watch?v=G24qOFUYllE