Onze postmoderne samenlevingen, zonder referentiepunten, zonder geloof, zonder identiteit, met veranderlijke en deconstructieve ideologieën, openen de weg voor allerlei experimenten op menselijke wezens, zo klein als een embryo – in feite een groot gevaar voor de mensheid.
Onder het mom van de vooruitgang van medische therapieën, met inbegrip van regeneratieve geneeskunde – in dit opzicht zou Covid zelfs een godsgeschenk zijn geweest voor het doorbreken van ethische barrières – is zojuist een nieuw taboe doorbroken: Chimerische mens-apen embryo’s werden gecreëerd. Twee teams, een Frans en een Chinees-Amerikaans, kweekten makaak-embryo’s gedurende drie tot negentien dagen en voegden daar menselijke cellen aan toe. De hoeveelheid menselijke cellen die in de apenembryo’s werden geïntegreerd, bleef echter zeer klein in de eerste studie, die op 12 januari werd gepubliceerd in het tijdschrift Stem Cell Reports. En bescheiden in de tweede studie, Chimeric Contribution of Human Pluripotent Stem Cells Extended to Monkey Embryos ex vivo, gepubliceerd op 15 april in het tijdschrift Cell, bericht Medias-presse.info.
“Het artikel is geschreven door Chinese en Amerikaanse onderzoekers van verschillende instituten en universiteiten, waaronder een katholieke, en maakt melding van het volgende experiment. Volgroeide menselijke cellen werden genomen en teruggebracht tot een pluripotent stadium (hPSC-cellen), d.w.z. tot een stadium waarin zij theoretisch vele weefsels en organen zouden kunnen genereren. Deze omgezette cellen werden ingebracht in blastocysten van apen (de blastocyst is het stadium van embryonale ontwikkeling 5 tot 6 dagen na de bevruchting) om te zien hoe zij op elkaar inwerkten. Van de 132 op deze manier gemanipuleerde embryo’s waren er na 19 dagen nog maar drie in leven. Op dag 20, stierven deze drie embryo’s ook”, zo meldt het Italiaanse dagblad La Nuova Bussola Quotidianna.
De journalist stelt dan de essentiële vraag, existentieel zou je kunnen zeggen, geen woordspeling bedoeld:
“Waarom zijn deze chimera embryo’s gemaakt?”
Volgens de studie zou de eerste motivatie zijn om “het in vivo gedrag van menselijke pluripotente cellen te bestuderen”. Ten tweede wilde de studie de reële mogelijkheden onderzoeken met betrekking tot het “genereren van organen en weefsels voor transplantatie”. Ten slotte kunnen deze resultaten “bijdragen tot een beter begrip van de vroege menselijke ontwikkeling en de evolutie van primaten en tot de ontwikkeling van strategieën om het menselijk Chimerische in evolutionair verafgelegen soorten te verbeteren”, aldus LNBQ.
Wetenschappers creëren half-mens, half-aap embryo’s
De ethische implicaties van deze aap-mens chimaera’s zijn zo ernstig dat zelfs het tijdschrift Cell, waar het artikel verschijnt, bedenkingen heeft over de praktische doelmatigheid van dit experiment en de ethiek ervan.
“Weten we zeker dat dit een pad is dat leidt tot de vorming van functionele organen? Weten we zeker dat we gebruik moeten maken van chimera-embryo’s als het mogelijk is organoïden te verkrijgen uit geïnduceerde stamcellen van één enkele soort?”
Op een meer moreel niveau, noteert het Italiaanse dagblad deze enkele gedachten, die wij onderschrijven:
“Ten eerste, om elke dubbelzinnigheid te vermijden: Deze embryo’s zijn geen menselijke embryo’s die met apencellen zijn gekruist, maar het tegendeel. Het zijn apenembryo’s met menselijk biologisch materiaal.
Ten tweede, om op Dr. Novelli’s punt terug te komen: als er andere, effectievere manieren zijn om het gedrag van pluripotente stamcellen te bestuderen en organoïden te verkrijgen, waarom zouden we die dan niet nastreven? Kortom, hoewel sommige van de door de studie aangegeven doelstellingen nobel zullen zijn, is de gebruikte methode niet de meest efficiënte.
Ten derde – en daarmee komen we bij het belangrijkste punt van kritiek – is het nemen van menselijke cellen om in apenembryo’s in te brengen de poort naar het doen van het tegenovergestelde en het krijgen van een aapmens. We beginnen met menselijke embryo’s en brengen daarin apencellen in, en uiteindelijk modificeren we menselijk DNA met een aapachtige genetische samenstelling. Daarom is, zoals Novelli opmerkt, “het inbrengen van menselijke embryonale stamcellen in de blastocyst van een makaak door alle bestaande bio-ethische richtlijnen ten strengste verboden: embryonale chimeercellen zijn potentieel in staat om chimeer-embryo’s – en dus foetussen – te genereren waarvan niets bekend is”.
“Deze mogelijkheid”, herinnert de Italiaanse journalist zich, “heeft zich in het verleden reeds voorgedaan. In 1997 werden menselijke celkernen ingebracht in oöcyten van muizen en de ontmoeting tussen menselijk en dierlijk genetisch erfgoed werd in de daaropvolgende jaren herhaald met koeien en varkens. Er zijn vele varianten. Zo zijn er bijvoorbeeld die welke, in tegenstelling tot de in dit artikel aangegeven kwalificatie, door sommige onderzoekers chimaera worden genoemd: levende wezens die het resultaat zijn van de fusie van twee zygoten die tot dezelfde of tot verschillende soorten kunnen behoren [cf. RT TECIRLIOGLU ET AL, Interspecies somatic cell nuclear transfer and preliminary data for horse-cow/mouse iSCNT, in “Stem Cell Rev.”, n. 2 (2006), pp. 277-287]. Transgene organismen daarentegen zijn organismen waarvan de genetische opmaak exogene genen bevat die in het kern-DNA zijn ingevoegd, hetzij intact, hetzij gewijzigd. Hybriden daarentegen zijn organismen die het resultaat zijn van de fusie van twee gameten van twee verschillende soorten [cf. S. CAMPORESI – G. BONIOLO, Fearing a non-existent Minotaur? Ethische vraagstukken bij onderzoek op cytoplasmatisch hybride embryo’s, in “J. Med. Ethiek”, nee. 34 (2008), p. 821]. Bij cybriden gaat het bij de fusie echter niet om geslachtscellen, maar om een cel met een kern en een gedenucleerde eicel: de uiteindelijke genetische erfenis van deze fusie is dus voor het grootste deel afkomstig van de kern en voor een klein deel van de mitochondriën van de eicel”.
Kortom, concludeert LNBQ, “onderzoekers spelen al vele jaren tovenaarsleerling. Het grootste risico is, zoals gezegd, dat menselijk genetisch materiaal met dierlijk genetisch materiaal wordt vermengd, zoals reeds is gebeurd. Op die manier zouden we koeienmannen, varkensmannen of apenmannen hebben, alleen maar om Darwin een plezier te doen. Dergelijke experimenten brengen ons tot de conclusie dat de mens, voordat hij de beestmens heeft geschapen, zichzelf reeds tot beest heeft gemaakt”.
Hedendaagse Afrikanen hebben tot 19% genen van uitgestorven mensachtigen
Volgens de afspraken in Neurenberg proces was toch duidelijk afgesproken dat er geen proeven op mensen mogen uit gevoerd worden, maar dat was gewoon een fabeltje zo werden de joden met een kluitje wederom het riet in gestuurd toen werd het volk voor de gek gehouden en nu is het alleen maar veel erger geworden de politiek is een nest van criminelen en daar vind je ook echt de grootste moordenaars.