De Zweedse journalist Ola Wong belandde in een “manische” periode na enkele jaren Zweedse politiek correcte-journalistiek. Hij werd naar huis gestuurd met tabletten, zegt hij in Sommarprat op P1.

De journalist, auteur en China-kenner Ola Wong spreekt in Sommarprat [Zomerpraat, red.] op P1 openhartig over zijn ervaringen met de Zweedse journalistiek.

Hij heeft onder andere gewerkt als buitenlandcorrespondent voor Svenska Dagbladet en Sydsvenskan, schrijft het nieuwsblog Fria Tider.

Maar toen hij bij de laatst genoemde krant werd geweigerd om te schrijven over een belangrijke gebeurtenis omdat de bron een man was, en toen “gelijkheidsrobots” werden ingesteld in de redactiekamers, begon hij te begrijpen dat er iets begon te “ontsporen” in de Zweedse journalistiek.

Hij zegt dat hij al in 2009 op Sydsvenskan een document ontving dat de redactie een “fatwa” noemde, waarin stond dat 50 procent van alle geïnterviewden vrouwen moesten zijn. Wong zegt ook dat hij het zwijgen is opgelegd over de vraag hoeveel immigratie Zweden eigenlijk kan verdragen.

In verband met de asielgolf in 2015 werd de situatie nog slechter. Toen was het niet langer de realiteit die in de Zweedse media werd beschreven.

Toen de vluchtelingencrisis begon, kreeg ik steeds meer een gevoel van onwerkelijkheid in de media. Ik begrijp dat dit misschien vreemd lijkt voor sommige luisteraars die zich hier niet in herkennen, maar ik kon het niet plaatsen. Ze spraken over competentieregen en toonden foto’s van kinderen en meisjes, terwijl ze in feite grotendeels ongeschoolde jonge mannen waren, zegt hij in Sommarprat en in zijn eigen artikel op zijn blog.

Kort daarna begon hij een langere culturele tekst te schrijven die een “manifest” werd, zoals hij het zelf noemt.

  Hassan verkrachtte urenlang Zweedse meisjes onder vuurwapenbedreiging: "Walla, ik ben een fucking crimineel"

Daarin schreef hij dat de herfst van 2015 achteraf zal worden beschreven als een “collectieve waanzin”. Hij wees erop dat Zweden zijn grenzen moest sluiten en het volk moest laten discussiëren en stemmen over de kwestie. Volgens Wong kan een multiculturele samenleving alleen functioneren in een democratie als de meerderheid van de bevolking het gevoel heeft er baat bij te hebben.

Maar toen besefte hij dat de tekst waarschijnlijk nooit zou worden gepubliceerd in de krant waarvoor hij werkte en hij besefte tegelijkertijd dat hij de grens had overschreden om een “dissident” te worden.

Hij wendde zich vervolgens tot zijn omgeving en probeerde een “dissidente beweging” op te zetten, maar niet iedereen nam zijn voorstel aan.

Een zakenman die hij benaderde noemde het manifest een “gevaarlijk document” dat de Zweden Democraten [enige immigratie kritische partij in Zweden, red.] kon bevoordelen en de persoon spoorde hem aan om in plaats daarvan zogenaamde vluchtelingenkinderen te helpen met huiswerk. Een andere persoon die hij sprak, een journalist, legde hem uit dat hij zich meer verbonden voelde met Syrische immigranten dan met de Zweedse arbeidersklasse.

De conclusie van Ola Wong was dat Zweedse journalisten zichzelf niet in de eerste plaats zien als journalisten, maar als iemand die Zweden in een “progressieve activistische richting” moeten sturen.

Uiteindelijk ging het zo ver dat Wong “gek” werd, zoals Ivar Arpi van het dagblad SvD zijn Sommarprat interpreteert.

Ola Wong nam ontslag van zijn parttime baan bij een tijdschrift en begon aan pillen te knabbelen. Zijn geest had er genoeg van.

Ik werd naar huis gestuurd met verschillende pillen, en toen kreeg ik een verwijzing naar een psycholoog. Ik kreeg een diagnose, vermoeidheidssyndroom. De manische episode was een trigger voor jaren van stress, zegt Wong.

Tegelijkertijd stelt hij dat de immigratie naar Zweden na 2015 zo extreem is geworden dat het debat eindelijk is verschoven, dat de “atmosfeer” in het Zweedse publieke debat nu enigszins is afgezwakt.

  Zweedse zusters namen na kroegbezoek zwarte taxi met "zeer aardige" mannen - ontvoerd en verkracht door Roma-bedelaars

Ola Wong werkt momenteel als cultuurredacteur bij het tijdschrift Kvartal.

Moslim Ahmed Suliman krijgt honderdduizenden aan subsidies – Zweedse Carina krijgt 25 euro

Vorig artikelOrbán: EU probeerde Corona te gebruiken om ons te “chanteren”
Volgend artikelZweedse Milieupartij-leiders hebben fondsen in luchtvaart, kolen, olie en kernenergie
Frontnieuws
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, zogenaamde celebrity influencers of politici.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in