Wat de beslissende slag bij Soledar en Artjomovsk voor het Westen betekent

Binnen enkele dagen, zo niet uren, dreigen de resterende fortificaties van Soledar en Artyomovsk volledig onder Russische controle te komen. Dit zou dan de kern van de Oekraïense verdedigingslinie breken, waardoor het Oekraïense front van achteren kan worden opgerold en/of van bevoorrading kan worden afgesneden. Welke opties blijven er dan over voor Kiev en het Westen? schrijft Rainer Rupp.

Ondanks de alarmerende berichten over de dreigende nederlaag van de Oekraïense troepen in de Donbass-fortificaties Artjomovsk en Soledar, die al acht jaar lang met hulp van de VS en de rest van het Westen werden uitgebreid, heeft de Oekraïense president Vladimir Zelensky afgelopen zondag in een realiteitsloze toespraak tot de Oekraïense volksgemeenschap vertrouwen uitgesproken:

Zelensky’s surrealistische toespraak, uitgezonden via radio en televisie, kon echter alleen worden ontvangen waar nog elektriciteit was, wat suggereert dat zijn slogans van doorzettingsvermogen vooral gericht waren aan aanhangers van zijn anti-Russische regime die hun toevlucht hebben gezocht in wat voorlopig nog veilige gebieden zijn in het westen van Oekraïne of het nabijgelegen Polen.

Toch kan men niet anders dan een zekere bewondering opbrengen voor Zelensky’s propagandakliek in Kiev. Als het gaat om de kunst om hun eigen nederlagen mooi op te dienen en zelfs in overwinningen om te zetten, zijn ze onverslaanbaar. Als bij toverslag werd in de toespraak van Zelensky de plaats Soledar, die tot dan toe altijd was geprezen als een “onneembare vesting” en een bijzonder belangrijk middelpunt van de Oekraïense verdedigingslinie, veranderd in een “niet bijzonder belangrijk object” waarvan de belangrijkste taak was om “tijd te winnen voor Oekraïne”.

Soledar en de naburige stad Artyomovsk (Bakmuth in het Oekraïens) liggen ongeveer in het midden van de Oekraïense verdedigingslinie die van noordoost naar zuidwest over de Donbass loopt en die de afgelopen acht jaar door het Westen is uitgebreid. Een groot deel van het huidige front loopt langs deze lijn, die bestaat uit een labyrint van in elkaar grijpende versterkte loopgravenstelsels en ondergrondse faciliteiten aan de ene kant, en twee andere linies, verspringend in diepte naar achteren en eveneens zwaar versterkt, waarop de verdedigers zich kunnen terugtrekken na de val van de respectieve frontlinie.

In de huidige fase van de Oekraïense oorlog zijn Soledar en Artjomovsk van groot strategisch belang, omdat hun val de Oekraïense verdedigingslinies in het noorden en zuiden vanuit de achterhoede zou kunnen oprollen. Omdat Soledar en Artyomovsk vanwege enkele bijzondere omstandigheden als onneembaar werden beschouwd, waren zij gekozen als de hoeksteen van de Oekraïense verdedigingslinie. Ze kunnen elkaar namelijk logistiek ondersteunen met hun militaire vuurkracht, deels via ondergrondse verbindingen en deels via diepe geulen in het landschap, en ook de aanvoerroutes vanuit het achterland werden als bijzonder veilig beschouwd.

Enkele dagen geleden had Jevgeni Prigozjin, wiens “Wagner”-troepen voornamelijk in Artjomovsk zijn ingezet en op wiens conto de geleidelijke maar onverbiddelijke verdrijving van de Oekraïense verdedigers staat, de volgende levendige beschrijving gegeven van de geografische bijzonderheden van Artjomovsk vanuit militair oogpunt:

De laatste dagen en uren is er op zowel Russische als Oekraïense internetfora steeds meer discussie over de op handen zijnde terugtrekking van de Oekraïense troepen uit Soledar, namelijk vanwege de hoge verliezen en hun onvermogen om de stad te behouden.

Desondanks verklaarde de woordvoerder van het Oekraïense ministerie van Defensie tegelijkertijd dat het grootste deel van het Oekraïense leger nu is gemobiliseerd. Het ging hier niet om de ondersteuning van Soledar en Artjomovsk, maar blijkbaar om de opbouw van het reeds aangekondigde nieuwe legerkorps, waarmee blijkbaar de “bevrijding van de Krim” nog steeds gepland is. Aan de waanzin komt geen einde, want ook deze nieuwe, haastig en dus slecht getrainde soldaten zonder militaire ervaring moeten vervolgens tot de laatste man worden opgeofferd voor de NAVO als kanonnenvoer met de veelal verouderde wapens die nog door het Westen moeten worden geleverd, met het verklaarde Amerikaanse doel om daarmee de Russen te verzwakken.

Tot dusver heeft de VS/NAVO proxy-oorlog in Oekraïne echter aan beide zijden het tegenovergestelde bereikt van de effecten waarop het Westen had gehoopt. De Russische munt is geen toiletpapier geworden, maar is nu een van de sterkste ter wereld, in tegenstelling tot de dollar en de euro. De Russische economie is niet geruïneerd, zoals de noodlottige Annalena Baerbock had aangekondigd, maar ze bloeit en zal dit jaar opnieuw een sterke groei vertonen met een sterk gedaalde inflatie, in tegenstelling tot de meer dan sombere vooruitzichten in het Westen, vooral in de EU, waar hele sectoren van de economie op de rand van de afgrond staan.

In tegenstelling tot de steeds meer verdeelde samenlevingen van de westerse landen, die steeds meer vertrouwen in hun staatsinstellingen en in de gesynchroniseerde mainstream media hebben verloren en blijven verliezen, staat de Russische natie eensgezind achter haar president. Juist vanwege de leugens van de VS/NAVO en hun agressie in Oekraïne steunen alle nationaliteiten van de Russische Federatie met zeer grote meerderheden de speciale operatie van president Vladimir Poetin in Oekraïne.

Want inmiddels heeft zelfs de laatste twijfelaar begrepen dat de NAVO, met hulp van Oekraïne, het doel nastreeft om politieke chaos te zaaien in Rusland en de regering omver te werpen met een Maidan-achtige coup op het Rode Plein, om vervolgens de afzonderlijke nationaliteiten tegen elkaar uit te spelen en Rusland in verschillende delen te verdelen om het beter te kunnen plunderen – zoals in de tijd van Boris Jeltsin. Dit zijn geen elementen van een complottheorie, maar elementaire onderdelen van strategieën die zijn uitgewerkt door zeer gerespecteerde en invloedrijke Amerikaanse denktanks zoals de RAND Corporation (bijv. “Extending Russia”) om politieke beslissingen in Washington voor te bereiden.

Ook militair staat Rusland vandaag niet verzwakt maar sterker dan voorheen. Russische soldaten hebben laten zien dat zij niet alleen kunnen vechten, maar dat ook doen met grote efficiëntie en intelligentie, en dat zij hun nieuwe wapensystemen goed kunnen beheersen en gebruiken. De verschillende door het Westen geleverde “wonderwapens” zijn daarentegen rotte eieren gebleken.

Deze wonderwapens moesten het tij doen keren naar de overwinning van Kiev na de toenemende tegenslagen die het Oekraïense leger de afgelopen maanden heeft geleden. Maar niemand heeft het meer over de veelgeprezen Javelin antitankraket, en ook de Amerikaanse M142 HIMARS meervoudige raketwerper is stilgevallen, omdat de Russen deze systemen sneller tot schroot verwerken dan het Westen ze kan leveren.

Dat wil niet zeggen dat deze nieuwe wapens de strijd van de Russen aanvankelijk niet moeilijker maakten, maar ze hebben zich eraan aangepast en tegenmaatregelen genomen. De wapens zijn en blijven in het beste geval militaire speldenprikken: ze doen pijn, maar hebben geen beslissende invloed op het verdere verloop van de oorlog. In ieder geval hebben deze westerse “Wunderwaffens” niet de verhoopte grote ommekeer op het slagveld gebracht.

Tegelijkertijd heeft het Westen dus zijn eigen reserves grotendeels opgebruikt, en nu is de vraag of de Westerse regeringen hun eigen strijdkrachten moeten ontmantelen en hun wapens in de handen van ongetrainde Oekraïense soldaten moeten geven, waar ze – net als hun voorgangers – een voor een zullen worden vernietigd en door de Russen tot schroot zullen worden verwerkt. Of zullen de liberale en neoconservatieve haviken in Washington zegevieren met hun eisen om Amerikaanse en NAVO-soldaten samen met hun wapens naar Oekraïne te sturen om de nederlaag van Oekraïne daar te voorkomen, wat volgens verklaringen van hooggeplaatste Amerikaanse politici ook zou neerkomen op een totale nederlaag van de “op regels gebaseerde”, door de VS gedicteerde wereldorde?

Veel zal in de komende dagen, mogelijk zelfs in de komende uren in Soledar en Artjomovsk worden beslist. Tot gisteravond hielden de restanten van de Oekraïense troepeneenheden die nog bereid waren te vechten, zich nog vast aan enkele punten in Soledar. Maar hoe dan ook, de weegschaal slaat niet door in het voordeel van de Oekraïense strijdkrachten. Volgens berichten uit het veld via Telegramkanalen controleren de Russische strijdkrachten reeds de “levensader”, de weg tussen Artyomovsk en Soledar, wat betekent dat de operationele bevoorrading van de Oekraïense soldaten aanzienlijk is verstoord, wat neerkomt op opgesloten zitten in een ketel. Het resultaat is dat – net als in Mariupol – de gevangenen zich vroeg of laat zullen overgeven of sterven.

Ondertussen zijn er ook in de VS steeds meer tekenen dat zelfs vooraanstaande haviken vrezen dat de tijd niet aan de kant van Kiev staat in het Oekraïne-conflict. Temeer omdat de economie en het leger van Oekraïne nu bijna volledig afhankelijk zijn van westerse steun. Daarom maken de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Condoleezza Rice (in functie van 2005 tot 2009) en het voormalige hoofd van het Pentagon Robert Gates (2006 tot 2011) zich in een gezamenlijk artikel in de Washington Post grote zorgen over het prestige van de VS, dat in voor- en tegenspoed verbonden is met een overwinning in Oekraïne. In het opiniestuk dat op 7 januari werd gepubliceerd, merken de twee auteurs op dat als het Oekraïense leger er niet in slaagt een belangrijke doorbraak in het conflict te bereiken, de westerse druk op Kiev om staakt-het-vurenbesprekingen te houden zal toenemen met elke maand militaire impasse.

“De enige manier om dit scenario te voorkomen,” zeggen Rice en Gates, “is dat Washington en zijn NAVO-bondgenoten de militaire steun aan Kiev zodanig opvoeren dat deze voldoende is om een nieuw Russisch offensief te voorkomen en de Russische troepen in het oosten en zuiden terug te dringen.” Dit is echter op zijn minst puur wensdenken, dat gebaseerd is op het feit dat de VS en andere westerse commentatoren zich uitsluitend baseren op de sterk verfraaide oorlogsverslagen van de Oekraïense propaganda en dus elke realiteit ontberen. Dit kan leiden tot verkeerde of catastrofale conclusies zoals:

De dynamiek van de gevechten in en rond Soledar en Artjomovsk en de reeds waarneembare, zij het nog verspreide, tekenen van desintegratie van de daar strijdende Oekraïense formaties zouden de verheven plannen van de VS om Oekraïne tot de laatste man volledig te militariseren, kunnen verhinderen en frustreren.

Tegelijkertijd hebben de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov en andere Russische regeringsfunctionarissen echter herhaaldelijk gewezen op het gevaar dat de door het Westen aan Oekraïne geleverde wapens zich naar andere regio’s kunnen verspreiden. Ook de Russische ambassadeur bij de Verenigde Staten Anatoly Antonov waarschuwde onlangs opnieuw dat de militarisering van Oekraïne door het Westen een directe bedreiging vormt voor de Europese en mondiale veiligheid.

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Lees deze tekst, als u Europeaan bent zal zij u pijn doen, u zult lijden, maar u moet haar lezen – “Wat u nu ziet is de dood van Europa”

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: