Er hing een sfeer van magisch realisme in het dagenlange bezoek aan Kiev afgelopen vrijdag van de beleidscommissarissen van de EU die deel uitmaken van de uitvoerende tak van de groep – het zogenaamde College – onder leiding van de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, schrijft M.K. Bhadrakumar.
Aan het eind van de dag in Kiev op vrijdag, tijdens een gezamenlijke persconferentie met president Volodymyr Zelensky, was het enige dat de superbureaucraten van de EU beloofden dat “de toekomst van Oekraïne in de EU ligt.”
Maar, zoals de BBC meldde: “Normaal gesproken duurt het jaren voordat landen toetreden – en de EU heeft geweigerd een tijdschema vast te stellen en beschreef het toetredingsproces als ‘doelgericht’. Het hangt er nu allemaal van af wat voor soort Oekraïne uit de oorlog tevoorschijn komt.”
In de westerse media heerst de laatste tijd een sfeer van somberheid over de oorlogsstorm die aan de horizon opsteekt. Een Oekraïense militair vertelde de BBC dat de Russische troepen een derde van de uiterst strategische stad Bakhmut hebben bezet, het knooppunt van de zogenaamde Zelensky-linie in Donbass. Sindsdien zijn er berichten over meer Russische successen. De Oekraïense verdedigingslinie scheurt waar een olifant doorheen kan naar de steppen op weg naar de Dnjepr.
Een AP-rapport dat Oekraïense functionarissen in Kiev citeert, zegt: “Russische troepen houden Oekraïense troepen in hun greep met aanvallen in de oostelijke Donbass-regio, terwijl Moskou daar extra gevechtskracht verzamelt voor een verwacht offensief in de komende weken.” Ook Reuters meldt dat Russische troepen zijn opgerukt “in meedogenloze gevechten in het oosten. Een regionale gouverneur zei dat Moskou versterkingen stuurt voor een nieuw offensief dat volgende week zou kunnen beginnen.”
Hal Brands van het American Enterprises Institute schrijft voor Bloomberg schrijft dat de regering-Biden drastisch de prioriteiten terugbrengt tot “terughoudendheid om de woede van Poetin verder aan te wakkeren.” Hal vat samen: “Het doel van Washington is een Oekraïne dat militair verdedigbaar, politiek onafhankelijk en economisch levensvatbaar is; dit omvat niet noodzakelijkerwijs het heroveren van moeilijke gebieden zoals de oostelijke Donbass of de Krim.”
Er wordt niet meer gesproken over het vernietigen van de Russische “oorlogsmachinerie” of een opstand tegen het Kremlin en een regimewisseling.
Twee recente denktankrapporten die vorige maand in de VS verschenen – Avoiding a Long War van de Rand Corporation (gelieerd aan het Pentagon) en Empty Bins van het in Washington gevestigde Center for Strategic and International Studies – belichamen een ruw ontwaken.
Het rapport van de Rand Corporation waarschuwt scherp dat het gezien de indirecte betrokkenheid van de NAVO-landen bij de oorlog – “adembenemend in omvang” – “uiterst moeilijk” zal zijn om een oorlog tussen Rusland en de NAVO onder de nucleaire drempel te houden.
Een andere angstaanjagende gedachte is dat een langdurige oorlog in Oekraïne, die door “velen” in de Beltway (Washington DC) wordt gezien als een middel om het Russische leger te degraderen en de Russische economie te verzwakken, “ook gevolgen zou hebben voor het buitenlands beleid van de VS,” aangezien de mogelijkheden van de VS om zich op andere mondiale prioriteiten te richten – met name de concurrentie met China – beperkt zullen blijven.
Het Rand-rapport stelt dat “Washington er op lange termijn belang bij heeft dat Moskou niet volledig ondergeschikt wordt gemaakt aan Peking.” Het rapport concludeert dat het grootste belang van de VS ligt in het vermijden van een lange oorlog, aangezien “de gevolgen van een lange oorlog – van aanhoudende verhoogde escalatierisico’s tot economische schade – veel zwaarder wegen dan de mogelijke voordelen.”
Het rapport geeft een openhartige beoordeling dat “het fantasievol is om je voor te stellen dat het [ Kiev] het vermogen van Rusland om oorlog te voeren zou kunnen vernietigen.” De meest verbazingwekkende bevinding is wellicht tweeledig: ten eerste dat de VS het streven van Oekraïne om “verloren” gebieden terug te winnen niet eens deelt; en ten tweede dat het in het Amerikaanse belang is dat Rusland onafhankelijk blijft van China met een zekere mate van strategische autonomie ten opzichte van de rivaliteit tussen de VS en China.
Aan de andere kant is het CSIS-rapport van de hand van de bekende strategische denker Seth Jones (voorheen bij de Rand) een waarschuwing dat de industriële defensiebasis van de VS volstrekt ontoereikend is voor de “concurrerende veiligheidsomgeving van dit moment.” Het rapport bevat een hoofdstuk met de titel Oekraïne en het grote ontwaken, waarin wordt onderstreept dat de wapenleveranties van de VS aan Oekraïne “de [Amerikaanse] defensie-industriële basis onder druk hebben gezet om voldoende hoeveelheden van sommige munitie en wapensystemen te produceren.” Jones vertegenwoordigt de dualiteit van het Amerikaanse militair-industriële complex, dat niet geïnteresseerd is in het doel van de oorlog in Oekraïne als zodanig.
Zijn grief is dat de Amerikaanse defensie-industrie – inclusief de munitie-industrie – momenteel niet is uitgerust om een langdurige conventionele oorlog te ondersteunen, hoewel, zoals de Britse krant Sunday Times vorige week schreef: “Alle oorlogen brengen profiteurs voort, en het conflict in Oekraïne vormt daarop geen uitzondering… De enorme levering van westerse wapens aan Oekraïne heeft alle wapenfabrikanten gesterkt, vooral bij het aanvullen van NAVO’s eigen arsenalen en het uitvoeren van de grote orders van landen die nu meer uitgeven aan defensie….. In de VS behoren Lockheed, Raytheon en Northrop tot de grote wapen- en straaljagerfabrikanten met uitpuilende orderportefeuilles.”
De rapporten van Rand en CSIS verschenen op een moment dat de oorlog een kantelpunt heeft bereikt. Zo hebben de VS de afgelopen maand drie van de grootste hulppakketten voor Oekraïne aangekondigd, als teken van voortdurende steun nu de oorlog bijna een jaar duurt. En op vrijdag kondigde de regering Biden nog een nieuw veiligheidspakket voor Oekraïne aan ter waarde van ongeveer 2,2 miljard dollar, dat voor het eerst raketten met een groter bereik van 150 km omvat.
Hierin ligt de paradox. Op 1 februari zouden vier hoge ambtenaren van het ministerie van Defensie tijdens een geheime briefing de wetgevers van het Amerikaanse House Armed Services Committee hebben verteld dat het Pentagon niet gelooft dat Oekraïne in staat is de Russische troepen van het Krim-schiereiland te verdrijven. Na de briefing verklaarde de voorzitter van het House Armed Services, Mike Rogers (R-Ala.), in een interview dat de oorlog “deze zomer moet eindigen.”
Senator Rogers zei: “Er is een school van denken … dat de Krim erbij moet horen. Rusland zal nooit stoppen en de Krim opgeven… Wat is haalbaar? En ik denk dat men het daar nog niet over eens is. Dus ik denk dat er enige druk van onze regering en NAVO-leiders op Zelensky zal moeten worden uitgeoefend over hoe een overwinning eruit ziet. En ik denk dat dat ons meer dan wat ook zal helpen om Poetin en Zelensky aan de tafel te krijgen om dit deze zomer te beëindigen.”
Dit is de eerste keer dat een Amerikaanse toppoliticus oproept tot een tijdlijn voor de oorlog. Het was geen wonder dat senator Bob Menendez, de voorzitter van de Commissie Buitenlandse Betrekkingen van de Senaat die de hoorzittingen over Oekraïne op 26 januari voorzat, de kern van de zaak ook aan de orde stelde in een vraag voor de notulen aan de Amerikaanse staatssecretaris Victoria Nuland, die getuigde.
De invloedrijke senator betreurde dat Washington “geen definitie van overwinning” heeft en vroeg Nuland om een antwoord, maar die was sprakeloos. Maar het moet haar hebben aangegrepen, want aan het eind van de hoorzitting gaf ze vrijwillig een antwoord: “Als we winnen definiëren als het overleven en floreren van Oekraïne als een schonere democratische staat, dan kan, moet en zal het dat doen.” Punt.
Nuland knoeide. Maar dat is ook wat president Biden deed in zijn State of the Union toespraak op woensdag door vast te houden aan zijn vermoeiende mantra – dat de VS Oekraïne zullen steunen “zolang het duurt.” Dit gezegd zijnde, is het veelzeggend dat Zelensky is vertrokken voor een rondreis langs de belangrijkste Europese hoofdsteden om te bespreken wat vrede zou kunnen betekenen.
Dit alles staat inderdaad ver af van de retoriek van Von der Leyen toen zij vorige week naar Kiev vertrok: “Met het bezoek van het college aan Kiev geeft de EU vandaag een zeer duidelijke boodschap af aan Oekraïne en daarbuiten over onze collectieve kracht en vastberadenheid tegenover de brute agressie van Rusland. Wij zullen Oekraïne blijven steunen zolang dat nodig is. En we zullen Rusland een zware prijs blijven opleggen totdat het zijn agressie staakt. Oekraïne kan op Europa rekenen bij de wederopbouw van een weerbaarder land, dat vooruitgang boekt op zijn weg naar toetreding tot de EU.”
Er is iets waar Von der Leyen ofwel geen weet van heeft, ofwel niet over wil praten. Ondertussen lijkt Biden dichter bij haar te staan dan bij Rand en de CSIS of Senator Menendez en Nuland – laat staan de Republikeinse Senator Rogers. Dat moet een optische illusie zijn.
Onder tussen kijkt Rat rutte erg uit naar de ontmoeting met schooier en bedelaar zelensky ,dat dit de Nederlandse belasting betaler weer enkele honderden miljoenen gaat kosten zal hem een zorg zijn.de landverrader .
Het gezamenlijke westen is duidelijk een totaal verrotte club fucktard.