De krachten in de Westerse landen die achter de verlenging van de Oekraïense oorlog staan, hebben zich “fataal” vergist in hun veronderstelling dat Kiev er op de een of andere manier beter van zou worden als de oorlog langer zou duren, waarschuwt de Duitse generaal Harald Kujat, voormalig voorzitter van het Militaire Comité van de NAVO. Het is echter duidelijk dat Washington en Kiev een langdurige drukcampagne tegen Moskou plannen.
Interview met gepensioneerd generaal Harald Kujat over de status en trends van de oorlog in Oekraïne, de verkeerde inschattingen van het Westen en de onderhandelingsmogelijkheden.
Thomas Kaiser in Fokus: Hoe heeft de militaire situatie in Oekraïne zich de afgelopen maanden en weken ontwikkeld?
Generaal Harald Kujat: De militaire situatie is zeer kritiek geworden voor Oekraïne na het mislukken van het offensief vorig jaar en wordt met de dag moeilijker. De Oekraïense strijdkrachten hebben het vermogen verloren om offensieve operaties uit te voeren en proberen, op Amerikaans advies, de grote verliezen aan personeel in de strategische verdediging te beperken en het grondgebied dat ze nog beheersen te behouden. De Russische strijdkrachten hebben daarentegen in oktober het initiatief genomen en rukken op verschillende punten langs het meer dan duizend kilometer lange front steeds verder op. Tot nu toe zijn de Russische territoriale overwinningen beperkt gebleven. De tactisch uitgekiende Russische aanpak bij de inname van Avdiivka en de chaotische terugtocht van de Oekraïense troepen zouden echter symptomatisch kunnen zijn voor het verdere verloop van de gevechten.
Wat is het doel van de Russische strijdkrachten?
Generaal Harald Kujat: Alles wijst erop dat Rusland de vier geannexeerde regio’s binnen de grenzen van de voormalige administratieve regio’s Donetsk, Luhansk, Zaporizhzhya en Kherson volledig wil veroveren en de veroveringen wil consolideren. Het is nog niet duidelijk of Kharkiv en Odessa ook deel uitmaken van de strategische doelen van Rusland.
We kunnen dus stellen dat de hoge verliezen die de Oekraïners hebben geleden een belangrijke reden zijn waarom ze de voortdurende opmars van het Russische leger niet kunnen voorkomen.
Generaal Harald Kujat: Oekraïne is momenteel extreem kwetsbaar op drie gebieden die belangrijk zijn voor een succesvolle strategische verdediging: in de luchtverdediging, door het gebrek aan artilleriemunitie en vooral door de grote tekorten aan getrainde soldaten. De negatieve strategische effecten van deze tekorten versterken elkaar.
“Een grote meerderheid van de Oekraïners roept om een diplomatieke oplossing”
Maar het Oekraïense parlement heeft nu een wet aangenomen om de personeelskloof te dichten.
Generaal Harald Kujat: Maar dat heeft bijna een jaar geduurd, en het zal nog wel even duren voordat de wet is geïmplementeerd en de nieuwe soldaten zijn opgeleid. De mobilisatiewet is een compromis tussen enerzijds het doel om de grote verliezen te compenseren en soldaten te vervangen die uitgeput zijn na twee jaar gevechtsinzet, en anderzijds het rekening houden met het toenemende verzet van de bevolking. Het Oekraïense volk wil eindelijk vrede. Daarom roept een grote meerderheid – zoals blijkt uit de laatste opiniepeilingen – om een diplomatieke oplossing. De leeftijd van dienstplichtigen wordt verlaagd van 27 naar 25 jaar. Daarnaast komt er een mix van financiële prikkels en straffen voor degenen die steeds vaker aan de dienst proberen te ontkomen.
Zal dit Oekraïne helpen?
Generaal Harald Kujat: Oekraïne heeft grote demografische problemen. Of het beoogde aantal van 400.000 nieuwe soldaten gehaald zal worden, is twijfelachtig vanwege de leeftijdsopbouw van de mannelijke bevolking. De leeftijdsgroepen van twintig- tot dertigjarigen zijn erg zwak in termen van aantallen; zij tellen gemiddeld minder dan 200.000 jonge mannen, van wie velen het land op zeer jonge leeftijd hebben verlaten.
De aanvallen op de Russische olie-infrastructuur worden in het Westen nog steeds als een groot militair succes bestempeld. Hetzelfde geldt voor Oekraïne, dat nog steeds een groot militair potentieel heeft. Wat is de werkelijke situatie?
Voormalig generaal Harald Kujat: Omdat Oekraïne niet langer in staat is tot proactieve oorlogvoering te land, probeert het militaire capaciteit te demonstreren door doelen in Rusland aan te vallen. Daarom zou Duitsland de Taurus-kruisraket moeten leveren, omdat deze met succes strategische doelen diep in Rusland kan vernietigen. Door bijna de helft van de Russische raffinaderijen met drones aan te vallen, heeft Oekraïne bewezen dat het hiertoe in staat is.
Maar sinds eind maart heeft Rusland vergeldingsmaatregelen genomen door de energie-infrastructuur van Oekraïne, elektriciteitscentrales, enzovoort aan te vallen. Hetzelfde gebeurde in de winter van 2022/23, toen Rusland wekenlang de Oekraïense voorzieningsinfrastructuur aanviel na de aanval op de Kertsj-brug. Op dat moment was de verbinding van de Kertsj-brug met Rusland niet alleen belangrijk voor de bevoorrading van de Russische strijdkrachten, maar ook de levensader voor twee miljoen Krimbewoners.
Volgens mediaberichten is het gebrek aan wapenleveranties uit Europa de schuld van het falen van Oekraïne tot nu toe. Duitsland gaat nog een Patriot luchtverdedigingssysteem leveren en een groep andere Europese landen onder leiding van Tsjechië koopt wereldwijd artilleriemunitie. Als er 400.000 extra soldaten worden gerekruteerd, zou dat Oekraïne dan geen nieuwe kracht geven om de Russische troepen terug te dringen? Zou het land dan in staat zijn om de strategische situatie in zijn voordeel om te buigen, of is dat een illusie?
Generaal Harald Kujat: Dat is inderdaad de cruciale vraag. Hoe bitter het ook is, ondanks de uitgebreide financiële en materiële steun van de Verenigde Staten en Europa is Oekraïne er niet in geslaagd om de strategische situatie in zijn voordeel te doen keren. Integendeel. Vorig jaar werden twaalf Oekraïense brigades getraind door NAVO-staten en uitgerust met moderne wapens voor het grote offensief dat met hoge verwachtingen begon om door de Russische verdediging te breken. Het offensief mislukte met zware verliezen.
Omdat de situatie van de Oekraïense strijdkrachten sindsdien steeds kritieker is geworden, neemt de druk op het Westen toe om de steun aan Oekraïne met wapens en financiële hulp op te voeren. Tegelijkertijd wordt er al een schuldige aangewezen voor het geval Oekraïne een militaire nederlaag zou lijden. Met dit in het achterhoofd bekritiseerde een Duitse regeringslid onlangs in Kiev dat de beslissingen over wapenleveranties te lang op zich hadden laten wachten en te laat waren genomen. Hij zei zich hiervoor diep te schamen. Hij legde echter niet uit welke wapensystemen het verloop van de oorlog hadden kunnen veranderen, wanneer en hoe.
Als de steun nog langer wordt voortgezet of zelfs verhoogd, zullen de westerse landen waarschijnlijk in grote problemen komen.
Generaal Harald Kujat: De Duitse regering en de Europese Unie willen Oekraïne zonder aarzelen financieel en materieel steunen “zo lang als nodig is,” zonder een eigen veiligheidsbeleidstrategie te hebben of op zijn minst een politiek-strategische relatie tussen doelen en middelen. Het politieke doel van Oekraïne is het herstellen van de territoriale integriteit van het land binnen zijn grenzen van 1991. Dit zou een militaire overwinning vereisen in die zin dat de Russische strijdkrachten alle gebieden die ze hebben veroverd, inclusief de Krim, zouden moeten opgeven.
Sommige westerse politici, die beseffen dat de oorlog moet eindigen met een diplomatieke oplossing, vragen om Oekraïne zo massaal militair te steunen dat het tenminste vanuit een sterke positie de onderhandelingen met Rusland kan aangaan. In beide gevallen zijn de beschikbare middelen niet rationeel evenredig aan de respectievelijke doelen.
Dit lijkt ook de inschatting van de Verenigde Staten van de situatie te zijn. Ze hebben Oekraïne daarom geadviseerd om een strategische verdediging te voeren om het grondgebied dat nog steeds onder controle is van de strijdkrachten te behouden en zo de voorwaarden te scheppen voor een toekomstige economische en militaire versterking van het land. De facto betekent dit echter dat Oekraïne zijn politieke doelen moet opgeven – in ieder geval voor de nabije toekomst.
Door het groeiende gevaar van een militaire nederlaag voor Oekraïne en tegen de achtergrond van de Amerikaanse presidentsverkiezingen en de mogelijke herverkiezing van Trump, wordt nu van de Europeanen verwacht dat ze zowel de Amerikaanse last als de verantwoordelijkheid voor een veilige toekomst voor Oekraïne op zich nemen. Anders dan in Europa gaan er steeds meer Amerikaanse stemmen op voor een diplomatieke oplossing. In februari publiceerde het gerenommeerde Amerikaanse Quincy Institute een artikel getiteld “De diplomatieke weg naar een veilig Oekraïne”. Hierin staat dat onderhandelingen over een staakt-het-vuren dringend noodzakelijk zijn voor Oekraïne, omdat “de oorlog niet zou leiden tot een stabiele patstelling aan het front, maar tot een ineenstorting van Oekraïne.” Enige tijd geleden hadden invloedrijke adviseurs op het gebied van buitenlands beleid van de Amerikaanse regering al opgeroepen tot een onderhandelde oplossing in een artikel: “Het Westen heeft een nieuwe strategie nodig voor Oekraïne: van het slagveld naar de onderhandelingstafel.”
Verkeerde inschattingen van het “collectieve Westen”
Is er een plausibele verklaring voor het feit dat met name de Europeanen de voortzetting van de oorlog steunen, hoewel u en andere hoge militaire functionarissen vanaf het begin hebben voorspeld dat de oorlog niet te winnen zou zijn? Uw voorspellingen worden duidelijk steeds meer bevestigd.
Generaal Harald Kujat: Dat klopt, de toenmalige Amerikaanse stafchef, generaal Mark A. Milley, had begin november 2022 al verklaard dat Oekraïne had bereikt wat redelijkerwijs van het land kon worden verwacht op het slagveld. Het zou nu aan de onderhandelingstafel moeten gaan zitten omdat een diplomatieke oplossing mogelijk was. Maar de Amerikaanse regering was er duidelijk van overtuigd dat Rusland, naast China haar belangrijkste geopolitieke rivaal, in deze oorlog permanent politiek, economisch en militair verzwakt kon worden. Een van de vele misrekeningen van het “collectieve Westen”: toen het Oekraïne begin april 2022 onder druk zette om de vergevorderde onderhandelingen met Rusland over een staakt-het-vuren en een vreedzame oplossing niet af te ronden, werd Oekraïne blijkbaar onvoorwaardelijke steun beloofd voor de duur van de oorlog.
Kunt u de andere misrekeningen beschrijven?
Generaal Harald Kujat: Het Westen draagt een aanzienlijk deel van de verantwoordelijkheid voor de kritieke situatie in Oekraïne door verkeerde inschattingen van de situatie en verkeerde beslissingen. Hoewel de Verenigde Staten maanden van tevoren waarschuwden voor de Russische aanval op Oekraïne, waren zij noch de NAVO bereid om serieus te onderhandelen over de Russische ontwerpovereenkomsten van 17 december 2021. Naar alle waarschijnlijkheid had de oorlog in Oekraïne voorkomen kunnen worden.
Kort nadat de oorlog begon, vonden er onderhandelingen plaats tussen Oekraïne en Rusland over het staken van de vijandelijkheden en een vreedzame oplossing van het conflict. Eerst in Wit-Rusland en daarna in Istanboel. Onder druk van het Westen liet de Oekraïense regering de onderhandelingen mislukken, hoewel het bereikte resultaat grotendeels in overeenstemming was met haar onderhandelingspositie, die al door beide partijen was geparafeerd in het zogenaamde Communiqué van Istanboel.
In het verdere verloop van de oorlog bevond Oekraïne zich nooit meer in zo’n gunstige uitgangspositie voor een onderhandelingsresultaat dat zo veel rekening hield met zijn belangen. Hoewel de media dit feit tot op de dag van vandaag grotendeels hebben genegeerd, wordt de waarheid steeds duidelijker, in ieder geval in de Verenigde Staten. Medio april publiceerde het Amerikaanse tijdschrift Foreign Affairs een artikel met de treffende titel “The Talks That Could Have Ended the War in Ukraine.”
Een ander belangrijk aspect is dat de uitgebreide Westerse sancties bedoeld waren om Rusland te dwingen de vijandelijkheden te staken zonder dat men daar zelf economische nadelen van ondervond. Dit doel lag op geen enkel moment binnen bereik, omdat het economische uithoudingsvermogen van Rusland volledig werd onderschat en de negatieve effecten van de sancties voornamelijk door de Europese staten werden gedragen.
De verkeerde inschatting van de militaire kracht van Rusland bleek bijzonder ernstig. De Russische strijdkrachten werden bestempeld als strijdmoraal laag; ze werden gedevalueerd als ongemotiveerd, slecht getraind en weinig assertief vanwege verouderde uitrusting en wapens, en de militaire leiding als onprofessioneel en onervaren in moderne operaties. De tactische successen van de Oekraïense strijdkrachten werden daarentegen van strategisch belang geacht en elk wapensysteem dat door het Westen werd geleverd, zou van doorslaggevend belang zijn voor de oorlog.
Het valt nog te bezien of de voortdurende fictie van een militaire overwinning voor Oekraïne gebaseerd is op een verkeerde inschatting van de situatie of bedoeld is om de wil om door te zetten en steun voor de voortzetting van de oorlog te verzekeren. Het is echter een fatale vergissing om te geloven dat de toekomstperspectieven van Oekraïne zullen verbeteren naarmate de oorlog langer duurt. Integendeel: de catastrofale gevolgen van deze vergissing kunnen alleen worden afgewend als een militaire nederlaag wordt voorkomen door de gevechten zo snel mogelijk te staken en vredesonderhandelingen worden gevoerd tussen de twee strijdende staten.
Hebben de NAVO en de VS zich echt niet gerealiseerd hoe sterk het Russische leger is?
Generaal Harald Kujat: Natuurlijk hebben beide partijen fouten gemaakt aan het begin van de oorlog. Rusland begon de invasie met relatief zwakke troepen, ongeveer 190.000 man, tegen een Oekraïens leger dat meer dan twee keer zo sterk was met meer dan 400.000 man en dat jarenlang door het Westen was getraind en uitgerust. Omdat een aanzienlijk deel van de Oekraïense strijdkrachten geconcentreerd was in het zuiden en zuidoosten van het land, ging de Russische leiding er blijkbaar van uit dat het mogelijk zou zijn om Kiev via een staatsgreep te veroveren en een pro-Russische regering te installeren.
Het feit dat deze poging met verliezen mislukte, droeg zeker bij aan de bereidheid van Rusland om te onderhandelen. Door de zeer positieve uitkomst van de onderhandelingen in Istanboel werden de Russische strijdkrachten als teken van goede wil zelfs teruggetrokken uit de bezette gebieden rond Kiev – tegelijk met een beginnende Oekraïense tegenaanval. De Verenigde Staten en de Oekraïense regering hadden de gevechtskracht van de Russische invasietroepen in de eerste dagen van de oorlog blijkbaar overschat, waardoor Oekraïne ook heel snel bereid was om met Rusland aan de onderhandelingstafel te gaan zitten.
Onze media zeggen dat Poetin weigert te onderhandelen.
Generaal Harald Kujat: Je kunt niet zeggen dat Poetin niet wil onderhandelen. Het feit dat hij heeft onderhandeld spreekt dit tegen. Maar de publieke verklaringen wijzen ook op het tegenovergestelde. Beide staten hebben echter grote obstakels opgeworpen voor verdere gesprekken na het mislukken van de onderhandelingen in Istanboel. In oktober 2022 vaardigde Zelensky een decreet uit dat onderhandelingen met Poetin uitsloot. Rusland heeft vier Oekraïense regio’s geannexeerd en tot Russisch grondgebied verklaard. Dit maakt het moeilijker om onderhandelingen te starten.
China heeft een jaar geleden echter een voorstel gedaan dat de weg zou kunnen vrijmaken voor een staakt-het-vuren en vredesonderhandelingen. Volgens dit voorstel zouden de onderhandelingen zonder voorwaarden vooraf moeten worden voortgezet op het punt waar ze in april 2022 werden afgebroken. Een speciale Chinese gezant, die onlangs gesprekken voerde in Moskou en Kiev en in andere Europese hoofdsteden, verklaarde diplomatiek dat hij niet teleurgesteld was in de resultaten. Ondertussen heeft ook de Turkse minister van Buitenlandse Zaken aangekondigd dat Turkije bereid is om de vredesbesprekingen van maart/april 2022 nieuw leven in te blazen. Ik zie dit als een realistische kans voor vredesonderhandelingen en zou graag zien dat de Duitse regering dit initiatief steunt.
Toetreding van Oekraïne tot de NAVO
Tijdens de vergadering in Brussel ter gelegenheid van haar 75e verjaardag heeft de NAVO een “speciale missie om Kiev te helpen” voorgesteld. Waar gaat dit over?
Generaal Harald Kujat: De secretaris-generaal van de NAVO heeft een initiatief aangekondigd dat uit drie punten bestaat en dat door de staatshoofden en regeringsleiders moet worden goedgekeurd tijdens de volgende NAVO-topconferentie in juli. Delen ervan werden echter al in februari in de Amerikaanse media gepubliceerd.
Het eerste punt is het vaststellen van een NAVO-budget van 100 miljard euro voor de komende vijf jaar om Oekraïne te steunen. Stoltenberg gaat er dus vanuit dat de oorlog in Oekraïne nog vijf jaar zal duren. De huidige militaire situatie suggereert niet dat dit een realistische inschatting is. Bovendien hebben individuele lidstaten die al hoge bilaterale toezeggingen aan Oekraïne hebben gedaan en aanzienlijke bedragen in het steunfonds van de Europese Unie storten, bedenkingen bij het aangaan van verdere langdurige financiële verplichtingen. Dit komt omdat er ook kosten zijn voor de levering van wapensystemen, munitie en militaire uitrusting.
Stoltenberg vindt dat de NAVO in de toekomst ook de coördinatie van wapenleveranties en de training van Oekraïense soldaten op zich moet nemen. Een taak die tot nu toe werd uitgevoerd door de Verenigde Staten in het zogenaamde Ramstein-formaat.
Tot slot moet er een NAVO-kader komen voor bilaterale, tienjarige “overeenkomsten inzake veiligheidssamenwerking en langetermijnsteun” tussen de afzonderlijke lidstaten en Oekraïne.
Ik ben alleen bekend met de Duits-Oekraïense overeenkomst die op 16 februari 2024 werd gesloten en onmiddellijk in werking trad, maar ik neem aan dat de overeenkomsten van andere NAVO-lidstaten vergelijkbaar zijn geformuleerd. Het is interessant om te zien dat afzonderlijke elementen van het 10-puntenplan van de Oekraïense president (de zogenaamde “vredesformule”) zijn opgenomen in de Duits-Oekraïense overeenkomst en dat Duitsland uitdrukkelijk de “beginselen van de Oekraïense vredesformule” verwelkomt als basis voor een toekomstige vredesregeling.
Betekent deze ontwikkeling dat de NAVO de Verenigde Staten vervangt als hoofdrolspeler in de oorlog in Oekraïne en dat de Europeanen de bijbehorende lasten alleen zullen dragen?
Generaal Harald Kujat: Hoewel het Amerikaanse Congres het financiële pakket van 61 miljard US dollar, dat sinds oktober vorig jaar geblokkeerd was, heeft vrijgegeven, is het niet zeker of de Verenigde Staten Oekraïne in dezelfde mate als voorheen zullen blijven steunen. In principe willen de Verenigde Staten hun steun verminderen en de verantwoordelijkheid voor de toekomst van Oekraïne afschuiven op de Europeanen. Het voorstel van Stoltenberg laat dit ook heel duidelijk zien.
Maar deze bilaterale overeenkomsten zijn geen vervanging voor het NAVO-lidmaatschap. Oekraïne wil lid worden van de NAVO en de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, de heer Blinken, heeft onlangs opnieuw verklaard dat het land lid zal worden van de NAVO. Is dat niet tegenstrijdig?
Generaal Harald Kujat: Het NAVO-verdrag bevat zeer precieze voorwaarden voor NAVO-lidmaatschap. Ik zal er slechts twee noemen. Ten eerste moet een land door alle lidstaten worden uitgenodigd om lid te worden. Ten tweede moet deze staat aan specifieke eisen voldoen. Oekraïne voldoet aan geen van de criteria voor lidmaatschap in artikel 10 van het NAVO-verdrag. Over het algemeen wordt bijvoorbeeld gezegd dat een staat lid wil worden omdat hij de bescherming zoekt van de clausule van wederzijdse bijstand overeenkomstig artikel 5 van het NAVO-verdrag. Dit komt ook overeen met de motivatie van de Oekraïense regering, die bescherming zoekt bij haar NAVO-bondgenoten tegen toekomstige bedreigingen of zelfs aanvallen van Rusland.
De NAVO is echter een systeem van wederzijdse collectieve veiligheid. Daarom moet een toekomstig lid de garantie bieden dat het een concrete bijdrage kan leveren aan de veiligheid van alle (bestaande) lidstaten. In het geval van Oekraïne is het tegenovergestelde waar. Met Oekraïne zou de NAVO het risico van een conflict met Rusland in het bondgenootschap importeren en zo de veiligheid van alle lidstaten in gevaar brengen. NAVO-lidmaatschap voor Oekraïne moet daarom in de nabije toekomst worden uitgesloten onder de heersende veiligheidsbeleidsmatige en geostrategische randvoorwaarden.
Als dit het geval is, rijst de vraag naar de betekenis van deze verdragen.
Generaal Harald Kujat: In de context van het NAVO-kader dat Stoltenberg voor ogen heeft, kunnen de bilaterale verdragen tussen de NAVO-staten en Oekraïne zeker worden geïnterpreteerd als de facto NAVO-lidmaatschap via de achterdeur. Artikel 4 van het NAVO-verdrag regelt een overlegmechanisme als naar de mening van een lidstaat de integriteit van het grondgebied, de politieke onafhankelijkheid of de veiligheid wordt bedreigd. De Duits-Oekraïense overeenkomst bevat een vergelijkbare regeling die zelfs verder gaat dan de NAVO-regeling door overleg binnen 24 uur voor te schrijven.
Artikel 5 van het NAVO-verdrag stelt dat een aanval op een of meer bondgenoten wordt beschouwd als een aanval op alle lidstaten. Elke bondgenoot beslist echter zelf welke vorm van bijstand hij nodig acht.
Heb ik dit goed begrepen? Stel dat land A wordt aangevallen, dan zou land B kunnen zeggen: we zullen logistieke steun verlenen, maar meer ook niet…
Generaal Harald Kujat: In principe is dat het geval, want het Bondgenootschap is een alliantie van soevereine staten, en in de meeste daarvan hebben de parlementen het exclusieve recht om te beslissen over oorlogs- en vredeszaken.
De Duits-Oekraïense overeenkomst bevat geen bepaling die vergelijkbaar is met artikel 5 van het NAVO-verdrag. De samenwerking is eerder bedoeld om “duurzame strijdkrachten op te bouwen die in staat zijn Oekraïne in het heden te verdedigen en toekomstige agressie in de toekomst af te schrikken.” Het doel om de interoperabiliteit van de Oekraïense strijdkrachten met die van zijn Euro-Atlantische partners te bevorderen, wordt echter meerdere malen benadrukt. Dit is veelzeggend omdat interoperabiliteit een bijzonder belangrijk aspect is wanneer strijdkrachten van verschillende landen samen worden ingezet.
Is dat niet erg gevaarlijk?
Generaal Harald Kujat: Vanwege de verstrekkende verplichtingen op lange termijn en de implicaties voor onze nationale veiligheid, denk ik dat het raadzaam is dat de Duitse Bondsdag dit akkoord ratificeert.
Er wordt een vredescongres gehouden in Zwitserland zonder Rusland. Wat heeft het voor zin dat staatshoofden bijeenkomen om over vrede in Oekraïne te onderhandelen zonder dat een van de twee hoofdrolspelers aan tafel zit?
Generaal Harald Kujat: De deelnemers aan deze conferentie moeten zich afvragen of het 10-puntenplan van Zelensky Oekraïne ook maar een stap dichter bij vrede zal brengen. Ongeacht hoeveel staten het plan steunen, de beslissende factor is of Rusland bereid zou zijn het te accepteren als basis voor onderhandelingen, want het resultaat van elke onderhandeling is een verzoening van belangen, een compromis. Dit is echter hoogst onwaarschijnlijk, omdat het plan een aantal eisen bevat waaraan Rusland absoluut niet kan voldoen. Bovendien worden de oorzaken van de oorlog genegeerd, evenals de militaire situatie die is ontstaan.
Zonder deelname van Rusland is de conferentie dus vooral een door Oekraïne georganiseerd PR-evenement. In deze situatie zou Zelensky’s primaire doel echter een kans voor de toekomst van het Oekraïense volk moeten zijn. Daarom wil ik het nogmaals benadrukken: We mogen onze ogen niet sluiten voor het feit dat het Oekraïense volk vrede wil. Uit de laatste opiniepeilingen blijkt dat een grote meerderheid van de Oekraïners voorstander is van een diplomatieke oplossing. Dit feit zou Westerse politici tot nadenken moeten stemmen. Want wie Oekraïne wil redden, moet zich inspannen om de gevechten zo snel mogelijk te stoppen en de vredesonderhandelingen tussen de twee strijdende staten te hervatten.
Generaal Kujat, hartelijk dank voor het interview.
Generaal Harald Kujat, geboren op 1 maart 1942, was onder andere inspecteur-generaal van de Duitse strijdkrachten en als voorzitter van het Militair Comité van de NAVO de hoogste militaire officier in de NAVO. Hij was ook voorzitter van de NAVO-Rusland Raad en de Euro-Atlantische Partnerschap Raad van Chefs Defensie. Harald Kujat is geëerd met een groot aantal onderscheidingen voor zijn diensten, waaronder het Commandeurskruis van het Legioen van Eer van de Republiek Frankrijk, het Commandeurskruis van de Orde van Verdienste van Letland, Estland en Polen, het Legioen van Verdienste van de Verenigde Staten, het Grootkruis van de Leopoldsorde van het Koninkrijk België, het Grootkruis van de Orde van Verdienste van de Bondsrepubliek Duitsland en andere hoge onderscheidingen, onder andere van Malta, Hongarije en de NAVO.
Via Overton Magazin.
Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Publieke vertoning van de grove incompetentie van de militaire leiders van de VS en NAVO
en maar Lullen om Rusland aan de Onderhandelingspositie te krijgen..in Europa én vooral in Amerika..dagdromen het zal Altijd de Russische Regering zijn die daarvoor zal zorgen, moesten ze het willen.. maar het zal Niet/Nooit meer gebeuren voor Poetin’s Rusland hun zin gehad hebben..desnoods met de Big Boem 💥♥️⛽🌹😂🤣😂🤣
Ik denk niet dat de Europeanen deze krankzinnige oorlog (usa proxy oorlog) steunen. Ik denk ook niet dat de Europeanen de waanzinnige 13 of 14 sancties steunen die de Brusselse bende uitgeroepen heeft. De boemerang van deze krankzinnige sancties is allang teruggekeerd in Europa en brengt de deindustralisatie in vele EU landen in een stroomversnelling. Dus werkloosheid, en armoede voor het klootjesvolk, terwijl de “wijsneuzen” in Brussel gewoon doorgaan met biefstuk / kaviaar en een goed glas wijn.
De kloof tussen volk en het zgn bestuur is m.I. Heel groot en wordt met de maand groter. De vele miljarden die vanuit EU Brussel / EU landen in het zwarte gat bedonderd worden dat Oekriland heet, komen niet ten goede aan de EU burgers. Sterker nog , die EU burgers moeten deze waanzinnige bedragen ophoesten en kunnen dus niet ergens anders besteed worden. Er is een lachende derde en dat zijn de EU “vrienden” in usa. Hun doel, Europa naar de donder is dan bereikt. Het ergste is dat de usa schoothondjes in Europa dapper aan deze neergang van Europa meedoen. Streef verdomme naar vrede ipv deze waanzin die heel veel slachtoffers kost, maar ook Europa naar de afgrond brengt.
Een ding, ze gaan net zolang door, tot Europa helemaal kapot is. Toen die oorlog met Rusland en de Oekraïne uitbrak, toen kwamen de sancties tegen Rusland. Die domme idioten daar in de 2e kamer
Hebben nog steeds niet door dat we daar de vruchten van gaan plukken. Werkeloosheid en armoede staat op de drempel.
https://t.me/intelslava/58971
The mentally ill and mentally retarded will be drafted into the Armed Forces of Ukraine
The Ministry of Defense of Ukraine published an order with a list of diseases for which they will be considered fit for service.
People with mental retardation, mental illness, patients with HIV, hepatitis, tuberculosis and cancer will serve in the Armed Forces of Ukraine.
De mensheid bestaat nou eenmaal grotendeels uit achterlijk volgzame lafbekken en kortzichtige kutmongolen die braaf volgzaam geloven dat ze door een goedbedoelende regering worden geleid in dit leven want zelf kunnen ze het niet omdat ze te dom en te achterlijk zijn. Dus ja: is het allemaal nog verbazingwekkend wat er zo allemaal gebeurt?
Reeds in het eerste deel van het artikel staat het volgende
“…De Oekraïense strijdkrachten hebben het vermogen verloren om offensieve operaties uit te voeren en proberen, op Amerikaans advies, de grote verliezen aan personeel in de strategische verdediging te beperken en het grondgebied dat ze nog beheersen te behouden…”
Dan ben je dus al klaar. Ja, je kunt veldslagen winnen met puur defensieve acties. Maar geen enkele oorlog wordt gewonnen door alleen maar in het defensief te zijn, maar door offensieve acties.
Ukraine heeft niet langer het vermogen tot offensieve acties. Sterker nog, het is nauwelijks in staat voldoende manschappen en materieel in te zetten voor defensieve acties vanuit versterkte locaties. Er kan nog wat verzet zijn en wat wapenleveranties om het allemaal te verlengen, maar in feite is de oorlog al over.
De mannelijke Ukrainse bevolking is gedecimeerd, wat betekent dat de wederopbouw op zijn zachtst gezegd moeilijk zal worden en lang zal duren.
Het is een oorlog die uiteindelijk de boodschap van de criminele organisaties zal onderstrepen; You OWN NOTHING and you will be HAPPY.
En eenmaal aan de bedelstaf, zullen wij geknecht zijn aan onze Master en alles doen wat hij verlangt.
Zelfs ons eigen vlees en bloed zal worden geofferd.
Jong tot oud, als adrenochroom bron of als kanonnenvoer.
Alles voor de satanisten.
Let op beste mensen, geloof nooit een overal in het corrupte “Westen” gedecoreerde generaal. Zij zijn nog leugenachtiger dan de corrupte MSM media. Als hij niet glashard kon liegen, als hij niet de aard van een spreekpop zou hebben, zou hij nooit “zover” gekomen zijn. Een Duitse collega generaal, van jaren terug, werd door de jodin Merkel ontslagen, toen hij op de ware; joodse aard van de Sovjet Unie wees.
Al onze top militairen zitten gevangen in het harnas van de “correcte” Westerse leugen regeringen, gedicteerd door de top van het zio monster, dat het VK en de VS, al vanaf de omgekochte, genocidaire dictator Cromwell (+1659), in zijn macht heeft. Dit kwam al naar buiten toen de vrouw van Rothschild, Gutle Schaper (+1849), voordat zij haar laatste adem uit blies, vertelde dat, “als haar 7 zonen geen oorlog wensen, er geen oorlog zou zijn !!” Haar zonen bankiers waren in alle grote steden van Europa gestationeerd. Londen, dwz. de City, dicteerde. En dat is nog steeds zo.
Het grote verschil is dat nu, binnenlands in de VS, de geïnformeerde en geëngageerde jeugd, het niet meer pikt, en het zionisme bestrijdt.
Na bijna 2 eeuwen, is de geest is uit de fles, en is de natte droom van iedere zionist, de staat Israel, opgericht door Rothschild, na 2 wereldoorlogen, in haar nadagen aangekomen. Zij kan het nooit winnen van de hele wereld, noch in Ukriland, noch in Gaza. Op beide fronten is zij aan het eind van haar Latijn aanbelandt.
Vanmorgen op NPO Radio 1 propaganda de nieuwslezeres zei dat 23 van de 24 Russische Drones neergehaald werden, net zo als het ondoordringbare Israëlische schild ‘Iron Dome’ een kwart van de afgeschoten Iraanse raketten tegen hielden, het NPO verkondigt ook brutale leugens aan de slaapkoppen.
Oekraïne is het hoofdkwartier van de kindersexhandel /organen handel / pedo handel / Adrenochroom handel. Daar alle westerse regeringen, Bankiers, NGO’s vele CEO’s, WEF, VN, WHO, EU 1 grote satanische- naziclub zijn. Die verslaafd zijn aan adrenochroom (elke 4 sec. verdwijnt er een kind op de wereld, die in hun handen vallen). Als de aanvoer van adrenochroom stopt, dan gaan ze binnen een week dood en zien erin eens 20 tot 30 jaar ouder uit door orgaan falen. Voor hen moet Oekraïne alle westerse hulp krijgen die er maar bestaat.
Want zonder Oekraïne implodeert hun gehele imperium, wat op drijfzand is gebouwd door list en bedrog. De gewone bevolking zien zij al hun slaven en zij behandelen ze zo ook.
Nu er een grote opruim actie wereldwijd aan de gang is om deze satanische naziclub op te ruimen voor goed, krijgen deze satanische naziclub steeds meer haast om met al hun middelen een wereldregering uit te roepen. Zodat zij door kunnen gaan met hun rituele moorden en andere duistere handelingen, om te kunnen blijven parasiteren op de gewone bevolking.
De speciale operatie die de Russen uitvoeren in Oekraïne zijn er om deze satanische naziclub met al hun activiteiten voor eens en altijd te elimineren. Nu de westerse wapenarsenalen uitgeput raken en de westerse wapenfabrieken gesaboteerd worden. Beginnen vele westerse politici/ambtenaren en andere leden van de satanische naziclub steeds nerveuzer te worden. Het is voor hen niet meer van, maar wanneer zij opgepakt worden. Waarvan vele kopstukken al van geruimd zijn.