Nou, maak u uw riemen vast mensen, de zaken worden steeds spannender en het wordt een wilde rit. Poetins grote toespraak kwam en ging. En afhankelijk van wie je het vraagt, was het ofwel een flop of vol griezelige voortekenen. De toespraak ging vooral over banale binnenlandse en economische zaken, waarbij de SMO nauwelijks werd genoemd, althans niet met de vurige retoriek die sommigen van ons hadden verwacht, schrijft Simplicius The Thinker.
Er was echter een belangrijk thema dat Poetin naar voren bracht en dat een aantal zaken bevestigt die wij eerder hebben vermeld. Namelijk dat de focus van Rusland zal liggen op de menselijke ontwikkeling van zijn volk, zijn cultuur en zijn waarden, en dat Poetin niet zal toestaan dat de geest en de activiteiten van het land worden overschaduwd door de SMO, of dat het land in de val loopt van de Westerse Atlantische mogendheden die de SMO gebruiken om het sociale weefsel van de samenleving af te breken.
Kortom, in veel opzichten leek deze toespraak een krachtig standpunt in te nemen ten aanzien van een van de twee polen: volledige oorlog, militarisering van de samenleving, herstructurering van het sociale/nationale bewustzijn rond oorlog en militarisering.
En die van de tweede optie: voortzetting van de status quo van de samenleving “zoals die is”, en de oorlog niet laten afdoen aan belangrijke sociaal-economische en humanitaire ontwikkelingen.
Nu kan men het gemopper al horen. Menig gedefleerde waarnemer hoopte op een felle verklaring, massamobilisaties en een spervuur van dreigementen tegen de NAVO/VS. Welnu, tot op zekere hoogte kreeg u die, alleen in de gebruikelijke onderhandse ‘knik-en-knipoog’-houding van Poetin. Niet alleen kondigde hij de baanbrekende opschorting aan van het START III-verdrag, dat de weg vrijmaakt voor allerlei nieuwe nucleaire ontwikkelingen en tests, maar ook legde hij nonchalant uit dat Rusland meer grondgebied zal blijven innemen als de VS wapens met een grotere reikwijdte blijven sturen. Ook Medvedev loste later die dag een schot voor de boeg met het dreigement dat “Rusland zich met kernwapens kan verdedigen” tegen het Westen.
Vorige maand deden al geruchten de ronde dat Rusland “binnenkort zijn nucleaire doctrine zou actualiseren” en daarin de mogelijkheid zou opnemen om kernwapens te gebruiken, niet alleen in het scenario van een “existentiële crisis”, maar ook in dat van 1. een terreurdaad met massaslachtoffers op Russisch grondgebied 2. een aanslag op kritieke Russische infrastructuur 3. een aanslag op de Russische strategische infrastructuur. 3. het treffen van Russische strategische infrastructuur (wat vorig jaar al is gebeurd, toen Oekraïne de strategische luchtmachtbasis van Rusland aanviel waar de Tu-95’s met kernwapens stonden).
En wat Poetin zei was waar: de reden die hij gaf voor de opschorting van het START III-verdrag was dat de VS Oekraïne hielp de Russische strategische nucleaire bases Ryazan en Engels Vliegbasis aan te vallen. Russische onderzoekers bewezen dat de gebruikte Tu-143, een Sovjet-straaldrone, was aangepast met technische hulp van Amerikaanse ingenieurs, waarschijnlijk op het gebied van het geleidingssysteem (toevoeging van GPS, enz.).
De redenering van Poetin was dus: waarom zouden Amerikaanse inspecteurs (zoals voorgeschreven door het verdrag) onze nucleaire bases mogen komen inspecteren, zodat ze er ingewikkelde kaarten van kunnen maken om aan Oekraïne te geven voor toekomstige aanvallen? Zeker, zult u misschien zeggen, de basis kan per satelliet worden gezien, en doelen kunnen gemakkelijk worden opgesteld, waarom zouden de inspecteurs er iets toe doen? Wel, satellieten kunnen de geheime locaties in hangars en depots, waar de wapens en kernwapens zijn opgeslagen, niet zien. De inspecteurs zouden noodzakelijkerwijs toegang moeten krijgen tot die gebieden (zoals hun taak is), en zo Oekraïne duidelijke coördinaten kunnen geven over hoe de strategische reserves van Rusland kunnen worden getroffen – niet veel anders dan de slinkse spionagetactieken van de OVSE in Donbass.
Sommigen in de Russische blogsfeer en in kringen van deskundigen beschouwen de toespraak als een bevestiging, zoals Vladlen Tatarski het uitdrukte, dat Poetin ervoor heeft gekozen om de SMO slechts “te verdragen”, en dat Rusland zich zal verbinden tot een lange, lokale slijpcampagne in de Donbass, vanwege het onvermogen om massale manoeuvres uit te voeren in de stijl van WO2.
Veel mensen blijven ongegronde conclusies trekken. Het is bijvoorbeeld waar dat Poetin leek aan te sturen op een “status quo”, wat volgens velen teleurstellend genoeg betekent dat Rusland geen volledige “oorlogseconomie” in werking zal stellen, zoals men zo hoopte.
Uit een verslag van de Financial Times blijkt dat de Russische begrotingsuitgaven in januari op jaarbasis maar liefst 59% hoger lagen, wat volgens sommige deskundigen zou kunnen betekenen dat de militaire uitgaven van Rusland, die meer dan 3% van het BBP bedragen, wel eens zouden kunnen oplopen tot 12-15% – een enorme sprong in de richting van een echte “oorlogseconomie”.
Poetin kondigde vorig jaar immers een verhoging van de defensie-uitgaven met 43% aan, maar het lijkt erop dat er onder de oppervlakte een nog groter ‘schaduwbudget’ ontstaat. En dat zou een goed teken zijn: dat Rusland bewapening en industrialisatie in oorlogstijd veel serieuzer neemt dan Poetins bescheiden toespraak suggereerde.
Uiteindelijk moeten we afwachten hoe Rusland werkelijk reageert in deze volgende “fase” om te beoordelen of Poetin zich verbindt tot de zogenaamde “status quo” slow-grind, of dat het slechts een act is die veel ernstiger voorbereidingen verhult.
Een Oekraïense generaal deed deze voorspelling:
Rusland bereidt zich voor om in de komende weken honderdduizenden troepen naar de oorlog te sturen – generaal Romanenko
▪️ Dit is een strategische reserve van de Russische strijdkrachten, die ongeveer 200.000 soldaten telt, zei de voormalige plaatsvervangende chef van de generale staf van de strijdkrachten van Oekraïne, luitenant-generaal Igor Romanenko.
▪️ “Volgens de militaire logica gebruiken zij de troepen van deze reserve om zich in het oosten te versterken en te proberen de politieke opdracht van Poetin om de Donbass in te nemen te vervullen,” verzekert de generaal.
▪️ De ex-adjunct-hoofd van de generale staf merkte op dat de reservisten in de volgende maand – in maart – op het slagveld zullen zijn.
Volgens hem zal de aanval in maart plaatsvinden, hoewel sommige bronnen nog steeds kijken naar de belangrijke datum van 24 februari waarop de SMO daadwerkelijk van start gaat.
Iets anders wat Poetins toespraak subtiel bevestigde, is de waarschijnlijke focus van de Russische troepen op het veiligstellen van Russisch grondgebied. Niet alleen Donbass, maar vooral het eigenlijke Russische grondgebied, tegen langeafstandsraketaanvallen. Dit komt overeen met wat wij in een eerder rapport hebben uiteengezet over Poetins eerste taak en prioriteit, namelijk het veiligstellen van Russisch grondgebied, wat de bevrijding van Kharkov, Sumy en Donbass tot prioriteit zou maken, om de AFU-troepen zo ver terug te dringen dat hun langeafstandssystemen Russisch grondgebied niet kunnen bestoken.
Poetin verklaarde in zijn toespraak uitdrukkelijk dat “hoe meer langeafstandswapens het Westen aan Oekraïne levert, hoe meer grondgebied Rusland zal moeten innemen” om de Oekraïense linies terug te dringen. Dit bevestigt verder diverse berichten, waarvan wij er de vorige keer enkele hebben geplaatst, van UA-troepen/officieren die de volgende fase van Ruslands offensieven in de Donbass-regio blijven zien, in plaats van de onwaarschijnlijke en verre vectoren zoals die van Wit-Rusland naar Lvov, enz.
Er komen steeds meer berichten dat Russische troepen zich lijken te verzamelen in de Donbass-regio – niet alleen bij Donetsk/Avdeevka, maar ook in de zuidelijke sector-Mariupol tot Zaporozhe, en in grote groepen in de oblast Kremennaya/Noord-Lugansk/Oost-Kharkov. Dit lijken de meest waarschijnlijke vectoren, behoudens onvoorziene maskirovka-trucs.
En in feite lijkt het er steeds meer op dat een sluipend offensief al is begonnen. Vandaag was er opnieuw nieuws over belangrijke doorbraken in het Kremennaya-gebied, waar Russische troepen naar verluidt 4 km zijn opgerukt. En wat meer is, we zien tekenen van grote toename van Russische luchtmachtoperaties. Op deze en deze video, beide uit het Kremennaya-gebied, zijn bijvoorbeeld allerlei soorten Russische gevechtshelikopters en vliegtuigen te zien die de oprukkende troepen van CAS voorzien met een dichtheid aan luchtmacht die we sinds de begindagen niet meer hebben gezien.
Verder zijn er steeds meer intermitterende raketaanvallen. Terwijl Rusland vroeger een week of twee wachtte om een grote groep aanvallen uit te voeren, krijgen we nu elke dag/nacht kleinere gerichte aanvallen. Enkele dagen geleden vuurde een Russisch fregat Kalibrs af, en gisteren werden kruisraketten van tactische vliegtuigen afgevuurd, evenals verschillende drone-aanvallen.
En de regio’s Sumy/Kharkov worden voor het eerst sinds een half jaar weer bestookt met artillerie vanaf de Russische grens. Gisteravond werden opnieuw krachtige aanvallen op Sumy gemeld, wat duidt op “verzachtende” operaties.
Zoals gezegd in een van de eerdere verslagen, stond ik het meest open voor het idee van een ‘gespreid’ offensief, simpelweg omdat dat strategisch het meest zinvol is. Door je opmars te spreiden, kun je eerst de reactie van je vijand intuïtief inschatten, waar ze hun troepen naartoe brengen, hoe ze hun reserves verplaatsen, en dan dienovereenkomstig reageren op hun zwakke punt. Het lijkt erop dat er een gezamenlijke aanval plaatsvindt vanuit de richting Svatovo-Kremennaya, met nieuwe troepen en meer luchtmacht, terwijl het noorden wordt “verzacht” met artillerie en enkele vormingsaanvallen. De overgrote meerderheid van de nieuwe troepen is echter nog niet ingezet, dus we wachten nog steeds op een grote aanval van alle kanten of op meer gespreide infusies van formaties.
Maar de CIA/SBU zitten niet stil. Zoals we de vorige keer al zeiden, blijkt Transnistrië (PMR) in feite uit te groeien tot een gevaarlijke doorn in het oog van hybride activiteiten. Er is vandaag een reeks berichten binnengekomen die een gevaarlijk beeld geven van de richting waarin de zaken gaan.
Vorige keer berichtten wij hoe de Moldavische president plotseling en oorlogszuchtig aankondigde dat Russische troepen uit Transnistrië moeten worden “verdreven”. Gevolgd door de aankondiging van militaire oefeningen op 21 februari. – 23 februari. Vandaag werd dit gevolgd door Arestovich die opnieuw een verklaring vrijgaf (in deja vu van vorig jaar), dat de AFU “in 3 dagen” het Russische garnizoen in Transnistrië kan innemen als hij het woord krijgt.
Interessant is dat TV-station TVR in Roemenië een segment uitzond waarin werd uitgelegd dat Franse Leclerc tanks in Roemenië er ook zijn om “Moldavië te beschermen” indien nodig. Dit werd ook uitgezonden op de zender TVM Moldavië.
“Bedenk dat de eerste colonne met Frans militair materieel, bestaande uit gepantserde personeelsdragers, op 23 oktober in Roemenië is aangekomen. De tweede colonne met Frans militair materieel, bestaande uit een compagnie Leclerc tanks, kwam op 16 november per spoor aan in Brasov. In totaal heeft het Franse leger 13 Leclerc tanks naar Roemenië gebracht. De militaire uitrusting is bedoeld om de technische middelen van de NATO Battle Group Forward Presence (BGFP) aan te vullen.”
Nu zijn er berichten dat de AFU grensbewakingseenheden heeft verplaatst tot binnen 2 km van de grens met Transnistrië.
Dit is niet ver van Kobasna, de locatie van het “grootste munitiedepot van Europa” (47.76043303138093, 29.20634523295087) – dezelfde die we de vorige keer noemden en die Oekraïne in april vorig jaar dreigde aan te vallen:
Het bevat meer dan 20.000 ton munitie, iets waar de uitgeputte AFU een moord voor zou doen om het in handen te krijgen. Nu klinkt een en ander misschien als een hype, maar er zijn te veel bewegende delen die getuigen van een echte gang van zaken. Er verschenen foto’s van Oekraïense BTR’s bij de grens:
Maar sommigen waren er snel bij om dat te ontkrachten, omdat er een overeenkomst is tussen Moldavië en Oekraïne die doorvoer op die weg toestaat, dus het is moeilijk te peilen (al zou dat een vreemde, toevallige timing zijn). De onderstaande kaart beweert te laten zien waar Oekraïense veiligheidstroepen de grens naderden.
Maar de Moldavische premier Dorin Recean bevestigde naar verluidt Zelensky’s verklaring dat “Rusland van plan is de luchthaven van Chisinau in te nemen”.
Later op de dag leek een vliegroute van de NAVO P-8A Poseidon (vanaf de basis Sigonella in Italië) met elektronische gegevensverzameling een zeer merkwaardige fixatie op de regio te tonen:
En, Poetin herriep een decreet uit 2012 dat met Moldavië was ondertekend.
Het bevel tot herroeping van het document uit 2012 werd gepubliceerd op de website van het Kremlin en stelt dat het besluit werd genomen om “de nationale belangen van Rusland te waarborgen in verband met de ingrijpende veranderingen die plaatsvinden in de internationale betrekkingen”.
Hier is de volledige tekst van het besluit tot herroeping op de officiële website van het Kremlin: http://kremlin.ru/acts/news/70571
De pagina bevat ook linken naar het oorspronkelijke decreet uit 2012. Het meest interessante van allemaal is het punt waarin staat:
“Blijf actief deelnemen aan het zoeken naar oplossingen voor het Transdnjestrische probleem op basis van respect voor de soevereiniteit, territoriale integriteit en neutrale status van de Republiek Moldavië bij het bepalen van de speciale status van Transdnjestrië;”
Dus, in het kort, Poetin heeft zojuist een decreet ingetrokken dat Rusland verplichtte de soevereiniteit van Moldavië te respecteren, specifiek met betrekking tot de oplossing van de speciale status van Transnistrië. Ziet u waar dit heen gaat? Poetin legt de wettelijke basis om geweld te kunnen gebruiken op een manier die de soevereiniteit van Moldavië schendt – indien nodig, natuurlijk.
Niet lang daarna reageerde Moldavië met de aankondiging dat het verschillende verdragen met de GOS-staten zal opzeggen.
En de bedrijfsmedia doen het werk van de MIC planners en maken de weg vrij voor een confrontatie.
Maar het meest verontrustend was dit late gerucht:
En hier is de mening van een gerenommeerde Russische TG zender over de situatie:
Er is informatie dat de strijdkrachten van Oekraïne een doorbraak van twee kanten voorbereiden, van Stanislavka en Tymkovo naar de PMR (Pridnestroviaanse Moldavische Republiek).
Na eerder een aanval van de RF strijdkrachten door de PMR te hebben geënsceneerd als voorwendsel voor een reactie.
Daartoe is vandaag om 20:00 uur vanuit het garnizoen van Kotovsky begonnen met een geforceerde mars naar de grens met de PMR. Het is de bedoeling een “doorbraak” te organiseren in het gebied van de nederzettingen Tymkovo of Stanislavka. (dit zijn de twee rode pijlen op de kaart hieronder)
In het Krasnooknyansky district (bij de grens met de PMR) worden de grenswachten opnieuw ingezet iets +/-2 km diep in Oekraïne, weg van de grenzen. Ook op Slobodka staan treinen, zowel leeg als met materieel.
Voorlopig, in de plannen voor de spoorlijnen, om de penetratie van spoortreinen tot aan Kolbasnaya (het magazijn van de BC van de Westerse troepen van de voormalige USSR) te maken.
Kirovograd snelweg (aka Poltavka) een paar kilometer van de controlepost “Platonovo” Er is een opeenhoping van voertuigen. Er staan veel militaire Humvees en eenheden van de Strijdkrachten van Oekraïne bij de controleposten.
Zoals u kunt zien, is er hier een potentieel voor een grote brandhaard die het conflict wijd open kan blazen. Volgens sommigen bedraagt het Russische garnizoen in de PMR slechts 1.500 manschappen, maar vorig jaar werd gemeld dat Rusland het zou hebben versterkt met discrete troepenvluchten, door middel van kleine groepen die burgervliegtuigen gebruikten om geen aandacht te trekken.
Hoe dan ook, de situatie lijkt zich te ontwikkelen tot een brandende situatie.
Ik heb de vorige keer uitgelegd dat voor elke optie die Rusland heeft, de NAVO/VS antwoorden hebben voorbereid in escalatie om hen “uit balans te brengen”. Het is geen “toeval” dat er vorig jaar plotseling conflicten uitbraken (of bijna uitbraken) op vele aan Rusland gerelateerde gebieden, van de situatie Servië-Metohija eind vorig jaar tot de uitbarsting van de vijandelijkheden in Nagorno-Karabach, de kortstondige gewelddadige botsingen tussen Tadzjikistan en Kirgizië, de poging om Georgië op te hitsen, het oplaaien van de Syrische crisis (evenals nieuwe grote drone-aanvallen op Russische bases), de Baltische imbroglio, zoals de korte flirt van Litouwen met een ramp toen het vorig jaar probeerde Rusland de toegang tot Kaliningrad te blokkeren, en meer.
Dit zijn allemaal scenario’s rechtstreeks uit het draaiboek van het RAND-rapport (en andere) over hoe Rusland uit zijn evenwicht kan worden gebracht.
Mensen, kijk zelf maar, dit is überhaupt geen raketwetenschap. Ze spellen het heel direct en openlijk:
(https://www.rand.org/pubs/research_briefs/RB10014.html)
Samengevat: de VS hebben een groot aantal “drukpunten” die zij willen activeren in elk stadium van de komende successen van Rusland in de volgende fase. Het zal de taak van de VS zijn om chaos, onzekerheid en onevenwichtigheid te creëren, en ervoor te zorgen dat Rusland buitensporige inspanningen levert om de vlammen te bedwingen waar de VS benzine op zullen gieten.
Daarom heb ik vanaf het begin gezegd dat wanneer Rusland bijna alles ten oosten van de Dnjepr bevrijdt, of zelfs het belangrijkste agglomeraat Kramatorsk-Slavyansk omsingelt/verovert, de volgende westerse escalatie ongetwijfeld een grote valse vlag van nucleaire of biologische aard zal zijn.
En dat brengt ons bij het volgende verontrustende nieuws. Enkele dagen geleden gaf het Russische ministerie van Defensie deze verklaring vrij:
⚡️In het zicht van de elfde speciale spoedzitting van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, blijft het regime in Kiev zich voorbereiden op een grote provocatie om de Russische Federatie te beschuldigen van vermeende “ernstige schending” van de verplichtingen van het Verdrag inzake nucleaire veiligheid tijdens de speciale militaire operatie.
Om deze provocatie uit te voeren zijn verschillende containers met radioactieve stoffen aan Oekraïne geleverd vanaf het grondgebied van een Europees land, zonder dat zij door de douanecontrole zijn gegaan. Deze containers zullen worden gebruikt voor de plaatselijke verontreiniging van een gebied in de buurt van een van de stralingsgevaarlijke installaties die door het regime in Kiev worden gecontroleerd.
De provocatie is bedoeld om de Russische strijdkrachten te beschuldigen van vermeende willekeurige aanvallen op stralingsgevaarlijke installaties in Oekraïne, met lekkage van radioactieve stoffen en besmetting van het terrein tot gevolg.
Waarop vandaag een onbevestigd bericht volgde:
MediaKiller: “Wij bevestigen de informatie dat een lading met een radioactieve achtergrond is afgeleverd in een van de havens van de regio Odessa. Scanners die een toename van de radioactieve achtergrond registreerden werden uitgeschakeld, waarna verschillende mensen die in contact kwamen met de lading . Een soortgelijke lading werd op 19 februari afgeleverd in de haven van Odessa.
Deze lading is het radioactieve metaal Californië-252. Californium werd verkregen in reactoren waarin radioactieve elementen onder invloed van neutronen werden gesplitst. Het is logisch dat het resulterende metaal ook radioactief is en dat het verscheen als gevolg van een goed gerichte kernreactie. Californium – zeventien gecombineerde isotopen, van nature radioactief.
Van alle 17 isotopen van Californium is 252 het meest bestudeerd. Het is uiterst giftig, maar bevat een onrealistische lading energie die vrijkomt bij het proces van atoomsplijting: 1 gram produceert 2,4 miljard neutronen per seconde, en dat is het vermogen dat een kleine kernreactor afgeeft. Het wordt actief gebruikt bij het bepalen van de integriteit van kernreactoren van kerncentrales.”
Het is iets om in de gaten te houden, aangezien de AFU mogelijk opnieuw een nucleaire valse-vlag voorbereidt om bovengenoemde redenen om het Russische offensief te destabiliseren.
De andere grote ontwikkeling die we nu in de gaten moeten houden, is de zaak Prigozhin-Wagner. Die suddert al een week of twee, waarbij Prigozhin in steeds vijandiger bewoordingen de Russische autoriteiten veroordeelt omdat ze Wagner zouden hebben afgesneden van leveranties van zware munitie.
Eerder publiceerde hij een lange jeremiade aan het adres van de Russische autoriteiten. En hoewel we de vorige keer verschillende stukjes informatie meldden die erop wezen dat het misschien om een uitgebreide psyop namens Rusland gaat – en dat kan nog steeds zo zijn – zijn er nu veel nieuwe ontwikkelingen in de saga.
Ten eerste heeft Prigozjin een exacte boekhouding vrijgegeven van de totale hoeveelheid munitie die aan Wagner zou zijn geleverd:
Dit document van Prigozjin werd eerder vrijgegeven (vertaald). Om het te verspreiden: 1 dag (munitie gevraagd voor 24 uur vechten) 10 dagen (munitie gevraagd voor 10 dagen vechten) En de handgeschreven getallen helemaal rechts is hoeveel zij ontvingen versus de gevraagde hoeveelheid.
Persoonlijk kan ik de grafiek niet helemaal begrijpen, omdat de eerste kolom de gevraagde dagelijkse hoeveelheid granaten moet weergeven, terwijl de tweede kolom de aanvragen voor 10 dagen is, en de derde – uiterst rechts geschreven – moet aangeven “hoeveel zij werkelijk ontvingen”. De cijfers staan echter overal. Misschien kunnen sommigen van u het beter begrijpen.
Hoe dan ook, het Russische ministerie van Defensie heeft teruggeschoten en zijn eigen cijfers vrijgegeven:
Ministerie van Defensie van de Russische Federatie: “Alleen van 18 februari tot 20 februari werden de vrijwilligers van de aanvalsdetachementen bevoorraad met:
-1660 raketten voor meervoudige raketwerpers
-10171 granaten voor groot kaliber kanonnen en mortieren
-980 granaten voor tanks”.
Een Russische commentator beweerde dat dit een kleine en onvoldoende hoeveelheid is. Voor mij ziet het er daarentegen vrij gigantisch uit. Maar we kunnen dit niet nauwkeurig beoordelen omdat we niet precies weten hoeveel troepen Wagner in Bakhmut heeft, aangezien bevestigingen van troepenaantallen veel moeilijker te verkrijgen zijn.
Rusland zou volgens AFU-bronnen zijn teruggevallen tot 20-30.000 granaten per dag. Dit geeft bijna 13.000 verschillende soorten langeafstandsgeschut (buis en loop) voor een periode van twee of drie dagen aan één PMC-eenheid, wat mij als veel lijkt.
Maar de commandant van het befaamde Vostok Bataljon, Alexander Chodakovski, voegde zijn zegje toe en verklaarde dat:
Kortom, hij zegt dat Wagner in feite een veel grotere hoeveelheid munitie kreeg dan enige andere groep in het leger, en nu zijn ze niet “afgesneden” van munitie, maar eerder teruggebracht tot dezelfde hoeveelheid als alle anderen.
Een andere beschuldiging was dat Prigozjin een “band” had met de vorige generaal Surovikin, die vanwege hun speciale betrekkingen hielp veel meer munitie naar Wagner door te sluizen. Maar nu Gerasimov het roer heeft overgenomen, geeft hij de PMC-eenheid niet dezelfde gunstige behandeling.
Dus hoe moeten we deze saga uitpakken? De meeste mensen trekken snel conclusies zonder alle feiten, of door bevoordeling voor de ene of de andere partij; zoals het anti-Kremlin pro-Strelkov volk dat alles wat het Kremlin zegt of doet natuurlijk wantrouwt en iedereen steunt die tegen hen ingaat.
Maar de waarheid ligt ergens in het midden. Feit is dat het Russische ministerie van Defensie ergens rond december of zelfs eerder is begonnen met het beperken van munitie, om een gezonde voorraad aan te leggen voor het begin van de volgende grote fase van de operaties. Toen begonnen alle “geruchten” dat Rusland zijn munitie terugbracht van 60.000 naar 20.000 granaten per dag. Trouwens, voor wie het zich afvraagt: dat betekent niet dat de Russische voorraden granaten tot nul zijn gedaald – de doctrine van Rusland verplicht het land om altijd een bepaalde strategische reserve aan te houden voor het uiterste geval dat er een oorlog met de NAVO uitbreekt. Die ‘rode lijn’ zou ergens rond de 50% voorraad kunnen liggen, waar ze niet onder mogen duiken uit angst met hun broek op de knieën te worden betrapt bij een plotselinge NAVO-aanval. Rusland kan nu dus dicht bij die grens zitten, wat betekent dat het een tijdje zal leunen op de hulzen om voorraden op te bouwen, zodat het niet in de noodhelft van de voorraad duikt.
Vervolgens is het ook zeer aannemelijk dat de Russische generale staf inderdaad steeds meer wrijving kreeg met Prigozjin, al was het maar omdat hij “uit zijn jasje begon te groeien”. Niet alleen begon Prigozjin steeds vaker in de schijnwerpers te staan, maar hij begon ook stunts uit te halen met werkelijke wereldwijde geopolitieke gevolgen. Zoals toen hij de onheilspellende, met “bloed” besmeurde “hamer des doods” stuurde als dreigement aan de Europese Raad:
Dit zou Poetin en de top zeker hebben geschokt en Prigozjin een beetje als een schurk hebben bestempeld. Het afgeven van steeds opruiende verklaringen op de sociale media deed hem ook geen goed, en kon niet in goede aarde vallen bij de bovenbouw.
Hij begon zoveel bekendheid en populariteit te verwerven dat hij zelfs politiek in opmars zou zijn, met oproepen – serieus of niet – om zich kandidaat te stellen voor het presidentschap of zelfs Shoigu af te zetten. Men kan zeggen dat hij in sommige opzichten de grens heeft overschreden, en zijn acties hebben een weerslag op Rusland en zijn leiderschap op het wereldtoneel. Het is dus heel aannemelijk dat de machthebbers ervoor hebben gekozen hem een toontje lager te laten zingen.
En ten slotte is het ook aannemelijk dat het bevel het onhandelbare kind Wagner “tuchtigde” omdat het te populair werd. Het is waar dat Wagner een beetje een beweging begon te worden, zowel wereldwijd als in Rusland. Soldaten die ooit strikt “clandestien” waren (en in het begin van de SMO zelfs weigerden patches te dragen, om een laag “heimelijk” profiel te behouden), gaan nu regelmatig voor de camera’s en nemen deel aan een soort groeiende iconografie rond hun merk.
Russische commandanten beseffen dat de nominale Russische strijdkrachten, die door hun strikte OPSEC niet kunnen deelnemen aan de hersenloze TikToking-subcultuur van de frontlinies, steevast in het nadeel zijn ten opzichte van deze “populaire” brigades met meer speelruimte. Dit leidt tot een vertekend beeld van de Russische strijdkrachten, aangezien Wagner, de Tsjetsjenen en zelfs willekeurige LDPR-vrijwilligersbataljons allemaal online roem, glorie en dapperheid vergaren, terwijl de onbezongen Russische troepen steeds meer de paria’s lijken.
Het is dus heel aannemelijk en redelijk dat de Russische leiding heeft besloten om de stekker uit Wagner te trekken, om een boodschap af te geven en te voorkomen dat ze zich te comfortabel gaan voelen in hun groeiende populariteit en hun gewicht in de schaal gaan leggen. Herinnert u zich immers nog de tijd dat u allemaal Tsjetsjeense video’s te zien kreeg, met overal “Akhmat Sila!”? Toen was het ineens allemaal verdwenen. De Tsjetsjenen zijn er nog steeds, maar het is duidelijk dat ze het bevel hebben gekregen zich in te houden om niet te veel ophef te maken, of misvattingen te creëren over wie er allemaal aan de touwtjes trekt.
Zeker, voor de externe of onervaren waarnemer kan dit overkomen als bot en zelfs hardvochtig gedrag van het MvD; per slot van rekening had en heeft Wagner extreem succes in Bakhmut – volgens sommigen het enige huidige tastbare succes in de frontlinie aan Russische zijde. De nuances van politiek en het bevel voeren over een leger gaan echter veel verder dan de oppervlakkige bevoegdheden van enkele plaatselijke vorderingen; vanuit het perspectief van het ministerie van Defensie worden de zaken bekeken vanuit een breed, holistisch en langetermijnstandpunt. En er zijn talloze implicaties waarmee rekening moet worden gehouden in het licht van mondiale, geopolitieke overwegingen.
Dat wil niet zeggen dat ik persoonlijk de kant van het ministerie van Defensie kies, als er al sprake is van een echt geschil. Ik analyseer gewoon de unieke perspectieven van beide partijen om duidelijk te maken dat de waarheid veel genuanceerder, fijnmaziger en complexer is dan wat velen ervan maken, gewoon omdat de meeste mensen willen dat de dingen eenvoudig en duidelijk zijn. Het is veel handiger om met een vinger te wijzen en verder te gaan, dan de veelzijdige waarheid te analyseren.
Hoe dan ook, vanaf dit schrijven is een nieuwe late update van Prigozhin zelf doorgesijpeld in de kanalen om de zaken in een andere richting te sturen:
“Vandaag om 6 uur ’s ochtends meldden ze dat de verzending van munitie begon. Waarschijnlijk is de trein in beweging gekomen. Tot zover op papier, maar, zoals ons werd verteld, zijn de belangrijkste papieren al ondertekend. Ik wil iedereen bedanken die ons hierbij heeft geholpen,” aldus de oprichter van Wagner PMC.
Dat is alles voor nu – de volgende keer hopen we meer te kunnen vertellen over de ontwikkelingen op het slagveld en waar het nu heen gaat, en over enkele van de nieuwe raketten en wapensystemen die de VS hebben aangekondigd voor Oekraïne.
Telegraaf
LIVE | ’Er nadert een staatsgreep in Rusland, dan wordt Poetin neergehaald’
Alleen ze weten niet wanneer
Hahaha, en gij gelooft het ?
Dat is een tactiek! Zeggen dat Rusland aan het verliezen is terwijl dat helemaal niet het geval is. En als Oekraïne bijna gaat vallen dan kunnen ze een Fals Flag uitvoeren en Rusland de schuld geven, en uiteraard kan de Navo dan officieel mee gaan vechten.
Nee ik geloof het niet maar meld het even.
Zoiets stond een half jaar gelden ook al in die krant
Zo iets doms of je hoort bij die leugennaars die we in deze strondregering hebben op dit moment maar niet voor lang meer. deze duivelse figuren hun dagen zijn geteld!!!
Ik weet niet welke paddestoelen u hebt gegeten of geestensverruimende drank u hebt gedronken, maar het is symbolisch voor de wanhoop in Het Westen om met zulke nepverhalen het moreel proberen op te krikken.