Reiner Fuellmich: “Onze onderdrukkers zijn zeer bange mensen”

Op 28 mei 2021 heb ik getuigd voor de 54e zitting van de Stiftung Corona Ausschuss, het in Duitsland gevestigde buitenparlementaire onderzoek door juristen naar de manier waarop het medische establishment en de beleidsmakers van regeringen internationaal omgaan met de Covid-crisis, schrijft Brian Gerrish.

Het thema van de dag tijdens de 54e zitting was “Gevangen tussen nudging en bijwerkingen”. Een transcriptie van mijn getuigenis staat hieronder.

Reiner Füllmich: Brian, mijn excuses dat ik je zo’n twintig minuten heb laten wachten.

Brian Gerrish: Dat is geen probleem, en ik wil alleen maar zeggen dat ik geen Duits spreek, maar het was fascinerend om naar u te kijken en te luisteren, en het was prachtig om te zien dat u begon te lachen, want u keek heel serieus in de meeste dialogen die ik hoorde.

Er was één woord dat ik oppikte dat ik erg interessant vond, en dat was Wahnsinn, dat meerdere keren voorkwam, vooral toen [de vervolgde hoofd van een basisschool] Bianca aan het woord was.

Reiner Füllmich: U weet wat dat betekent, toch?

Brian Gerrish: Ja: “waanzin.” En ik zal u zeggen: het is geen waanzin. Wat ons te wachten staat is berekend, en het is een vergissing om het “waanzin” te noemen, want het is zeer precies; het is zeer berekend. Dat is wat we moeten begrijpen om om te gaan met wat ons te wachten staat.

Reiner Füllmich: Dat is heel interessant om te horen, want we zijn tot de conclusie gekomen dat “de andere kant”, zoals wij ze noemen, twee belangrijke instrumenten gebruikt. Het ene is, natuurlijk, psychologie, psychologische operaties; en het andere, dat deze psychologische operatie transporteert, is de mainstream media.

Kunt u ons iets vertellen over uw achtergrond?

Brian Gerrish: Nou, mijn persoonlijke achtergrond is, beroepsmatig, ik was militair: Ik zat eenentwintig jaar bij de Koninklijke Marine. Daarna heb ik een tijdje in de industrie gewerkt, maar na een paar jaar begon ik te begrijpen dat de dingen niet goed waren in het Verenigd Koninkrijk, en ik begon dingen te zien en te onderzoeken.

Uiteindelijk heeft dat ertoe geleid dat ik, na nog eens bijna twintig jaar, een team ben gaan vormen met een man genaamd Mike Robinson, en sinds veertien jaar hebben we een mediakanaal genaamd de UK Column, waar ik tot mijn vreugde kan zeggen dat we aan het uitbreiden zijn, en het is duidelijk dat onze kijkers en luisteraars nu niet alleen in het Verenigd Koninkrijk zijn; ze zijn over de hele wereld.

Reiner Füllmich: Uitstekend. En nu bent u natuurlijk druk bezig met het Coronavirus en alle vertakkingen van wat het Coronavirus teweegbrengt.

Brian Gerrish: Nou, het belangrijkste punt is dat we oorspronkelijk begonnen met het kijken naar enkele van de kwesties die u zojuist hebt genoemd. We keken naar hoe propaganda het land was binnengekomen; we keken naar het gebruik van toegepaste gedragspsychologie door de regering; en we keken naar veranderingen die zeer ernstig waren, of we dachten dat ze zeer ernstig waren, die vooral de stijl van de democratie aantastten, en die ook onze grondwettelijke rechten aantastten.

Het was tegen die achtergrond van verslaggeving dat we vervolgens werden geconfronteerd met, uiteraard, wat er is gebeurd met het Coronavirus. Ik zou u dus willen zeggen dat onze analyse van wat er met het Coronavirus is gebeurd, zeer sterk is gezien tegen de achtergrond van wat er politiek aan de hand was, en in het bijzonder het gebruik van toegepaste gedragspsychologie en propaganda.

Viviane Fischer: Wat is volgens u dan “berekende waanzin”? De beschrijving “waanzin” is meer ons oordeel als we kijken naar wat voordien de normale gang van zaken was. Niemand zou, als je het ons een jaar geleden had gevraagd, gedacht hebben dat dit ooit zou kunnen gebeuren; wij in ieder geval niet, denk ik.

En we hebben ons ook echt verbaasd over de verslechtering van het rechtssysteem, of in ieder geval over het feit dat het duidelijk is geworden dat het er slecht voor staat. Maar tegelijkertijd hebben we ook het gevoel dat het heel georkestreerd is, wat er gebeurt: dat het net een legpuzzel is. Ze verplaatsen dit stukje en dit stukje, en dan wordt het plaatje steeds duidelijker wat er aan de hand is. Maar wat zijn uw ervaringen of uw analyse van de situatie?

Brian Gerrish: Allereerst ben ik het met u eens dat de “pandemie” van het Coronavirus, als we het zo tussen aanhalingstekens willen noemen, iedereen overrompeld heeft. Ik denk niet dat we dat zagen aankomen, en het gebeurde heel snel. Dus daar ben ik het zeker met u over eens.

Maar ik kom terug op het feit dat we zeer, zeer ernstige dingen begonnen te zien gebeuren in het Verenigd Koninkrijk. Als ik me even richt op het gebruik van toegepaste gedragspsychologie door de regering: in 2010 en 2011 werden wij als de UK Column gewaarschuwd dat de regering een team had opgezet dat het Behavioural Insights Team werd genoemd [noot van de UK Column: wiens voormalige homepage-adres ‘behaviouralinsights.co.uk’ nu doorverwijst naar het bewust globalistische ‘bi.team’]. Dit was een team van psychologen die rechtstreeks samenwerkten met niet alleen het politieke proces, maar ook het beleidsvormingsproces binnen de Britse regering.

Een kritisch document dat wij in 2010 vonden, heette Mindspace (u kunt het heel gemakkelijk vinden door er online naar te zoeken als pdf-document). In dat document gaf de regering toe dat zij toegepaste gedragspsychologie gebruikte om invloed uit te oefenen op de manier waarop zij beleid ontwierp en beleid uitvoerde.

Op een bepaald punt in dat document – het staat zelfs onderaan bladzijde 66, als ik me goed herinner – schept de regering op dat zij de manier waarop mensen denken en zich gedragen kan veranderen, en dat de mensen zich er niet van bewust zullen zijn dat dit met hen is gebeurd. Maar zij voegt er het voorbehoud aan toe dat als zij zich wel realiseren dat hun gedrag is veranderd, zij niet zullen weten hoe het is veranderd.

Wij hebben dit document gelezen en waren geschokt, en zijn toen verder onderzoek gaan doen. Dat bracht ons tot de ontdekking dat de Britse regering rond die tijd, en natuurlijk al iets eerder, bijeenkomsten had gehouden met de Fransen, waarbij wij de teams van politieke psychologen bijeenbrachten om samen met de Fransen plannen op te stellen. De belangrijkste Fransman die aanwezig was bij de vergaderingen heette Olivier Ouillier, en hij werkte op dat moment rechtstreeks voor Sarkozy’s privékantoor.

Nu, al deze vergaderingen werden in wezen in het geheim gehouden. Wij hebben kunnen ontdekken dat zij hadden plaatsgevonden, maar wij hebben dat alleen kunnen ontdekken door zorgvuldig onderzoek langs bepaalde wegen waarvan wij begrepen dat zij belangrijk waren.

Zo werden de meeste van deze bijeenkomsten gehouden onder het mom van een liefdadigheidsinstelling, de Frans-Britse Raad, die naar verluidt alleen was opgericht om de betrekkingen tussen Groot-Brittannië en Frankrijk te verbeteren.

Deze bijeenkomsten vonden dus plaats en het was heel duidelijk dat er een gezamenlijke inspanning werd geleverd om het gebruik van deze technieken uit te breiden: niet alleen door Groot-Brittannië en Frankrijk, maar de implicatie op dat moment was dat deze technieken zouden worden gebruikt in de bredere machtsbasis van de Europese Unie.

En ik wil nogmaals zeggen dat in het Mindspace-document werd opgeschept dat dit de eerste keer was dat de regering in staat zou zijn toegepaste technieken te gebruiken waarbij mensen hun gedrag – dat wil zeggen, hun gedachten – zouden veranderen, en dat zij zich er niet eens van bewust zouden zijn dat dit was gebeurd.

Reiner Füllmich: Met welk doel?

Brian Gerrish: Nou, als je de macht wilt uitvoeren, dan ga je proberen om normale, democratische politiek te gebruiken, of je gaat proberen om geweld te gebruiken, of je gaat proberen om andere middelen te gebruiken.

En dus komt dit op mij over als andere middelen. Ik moet zeggen dat toen ik zag hoe cynisch dit was, hoe berekend het was, toen ik effectief mijn militaire achtergrond gebruikte, ik kon zien dat dit het gebruik van ruwe macht was.

Als ik nu vooruitspring naar de gebeurtenissen rond Covid: al heel vroeg in de Covid-pandemie (ik heb het een “pandemie” genoemd; natuurlijk geloof ik niet dat het dat is, maar zo werd het gerapporteerd), kregen wij in de gaten dat de wetenschappelijke adviesgroep van de regering, SAGE, een interne bijeenkomst had gehad met elementen van het Behavioural Insights Team van de regering.

De belangrijkste man die hierbij betrokken was, heette Dr David Halpern. Die vergadering is niet officieel genotuleerd, maar er is wel een informatieblad van de vergadering uitgegeven, en in dat document, dat volgens mij gedateerd is op 22 maart 2020, wordt toegegeven dat het SAGE-team en het regeringsbeleid inzake het coronavirus gebruik zouden maken van toegepaste psychologie om de angst onder de bevolking aan te wakkeren, zodat de bevolking zich meer zou houden aan het regeringsbeleid inzake de reactie op het coronavirus.

We hebben het document; we kunnen u een kopie van dat document bezorgen.

Reiner Füllmich: Ja, graag, want wij hebben hetzelfde. Het is een uitgelekt document van de [federale] minister van Binnenlandse Zaken, en het wordt nu aangeduid als het Paniek Document.

Brian Gerrish: Ja, ik heb gehoord over het document in Duitsland. Ik heb het niet gezien of kunnen lezen in het Engels. Ik ga u suggereren dat dat Duitse document zou zijn voortgekomen uit de specifieke besprekingen waar ik zojuist naar verwees. Toen we begonnen te zien dat de Britse regering deze geheimzinnige ontmoetingen had met Franse deskundigen op het gebied van toegepaste gedragspsychologie, was het voor ons duidelijk dat dit ook in andere Europese landen zou worden toegepast. Ik was dus niet verbaasd toen ik van dat Duitse document hoorde.

In het SAGE-document stond niet alleen dat de angst zou worden aangewakkerd, maar ook iets heel interessants. Er stond in [noot van de UK Column: in de paragrafen 6-8 op blz. 2] dat binnen [lokale] gemeenschappen, leden van de gemeenschap zouden worden gebruikt om elkaar effectief te controleren. Dus mensen zouden worden gebruikt om druk uit te oefenen op hun buren, bijvoorbeeld om een masker te dragen; om zich te houden aan sociale distantiëring.

Het was dus heel duidelijk in wat zij zeiden dat zij deze heimelijk toegepaste psychologie gingen gebruiken om burgers onder druk te zetten tegen elkaar op te treden. En, veelbetekenend, zij zeiden ook dat dit met enige voorzichtigheid moest gebeuren, omdat zij geloofden dat het mogelijk was dat deze situatie uit de hand zou kunnen lopen. Wat zij daarmee bedoelden is duidelijk dat in plaats van dat iemand tegen een ander zegt: “Je moet een masker dragen!”, die eis in geweld zou kunnen worden omgezet.

Nu ik u over dat document heb verteld – heel duidelijk, heel specifiek – kom ik weer terug bij Bianca, want ik begreep een beetje waar ze het over had: ze had het over angst, ze had het over stress.

Nu, natuurlijk, de technieken die gebruikt worden op volwassenen – deze psychologische technieken om stress en angst op te wekken – worden ook gebruikt op de kinderen. Ik begreep maar een heel klein beetje van waar ze het over had, maar ik begreep genoeg om te begrijpen – corrigeer me als ik het fout heb – dat de regels veranderen, dus ze weten niet wat de regels zijn van tijd tot tijd.

Reiner Füllmich: Precies, ja. Elke week veranderden ze de regels [voor scholen], zodat ze in het weekend achter haar bureau moest zitten om uit te zoeken hoe ze deze dingen moest laten werken.

Brian Gerrish: Juist. En wat dat is, de onzekerheid en de verandering van de regels: dat is een deel van de psychologische aanval. Want de onzekerheid brengt mensen onmiddellijk in een positie van stress en angst en verwarring. En als we teruggaan naar de professionele wereld van de toegepaste psychologie, dan zijn mensen die in een verontruste, verwarde toestand verkeren zeer vatbaar voor verdere boodschappen en instructies. Als er brand is in een gebouw en de mensen beginnen in paniek te raken, zal de eerste persoon die duidelijke bevelen begint te geven aan de mensen, die bevelen opvolgen. En dat komt door de psychologische toestand.

Nu, ik ben niet professioneel opgeleid in de psychologie; ik weet wel een redelijke hoeveelheid, die ik nu heb geleerd als gevolg van de onderzoeken die ik doe.

Maar het andere punt dat ik aan de orde wil stellen is dat wij vele jaren geleden zeer geïnteresseerd raakten in een liefdadigheidsinstelling genaamd Common Purpose. Common Purpose, als liefdadigheidsinstelling, zei dat het er was om “toekomstige leiders in de samenleving” te creëren.

Het was in feite als een octopus: het had tentakels, het kwam in het ziekenhuissysteem, het kwam in de politie, het kwam in het leger, het kwam in de scholen. En eenmaal binnen deze organisaties, was het in wezen het verspreiden van een nieuwe filosofie op vele gebieden.

Alles wat ik u zeg is volledig gedocumenteerd. Ik heb een website die vol staat met documenten over wat deze organisatie deed. Het ging vooral om kinderen. In de begindagen richtte zij zich op kinderen van ongeveer 11 tot 14 jaar, maar zij had ook belangstelling voor universiteitsstudenten. Afgezien van het feit dat de mensen die aan [haar] cursussen deelnamen werden geselecteerd, waren zij er ook op gebrand jongere mensen aan hun zogenaamde opleidingscursussen te laten deelnemen.

Toen ik deze organisatie onderzocht, omdat ik uiterst wantrouwig was over wat zij deed (het was een zeer interessante bewering om “toekomstige leiders te kiezen” die “boven de autoriteit zouden gaan leiden”!), [ontdekte ik dat] de opleiding duidelijk was ontworpen om mensen voort te brengen die in een organisatie werkten die niet in de normale cultuur van de organisatie werkzaam waren. Common Purpose had hun een nieuwe reeks waarden gegeven.

Toen ik deskundig advies inwon over hoe ze dit deden, werd ik voor het eerst gewezen op de techniek van neurolinguïstisch programmeren. NLP is eigenlijk een vorm van hypnose. Je kunt op het internet kijken en je zult veel adviesbureaus vinden die opleidingen in NLP aanbieden, en je zult veel mensen vinden die opleidingen aanbieden en die zeggen dat het een therapeutische [waarde] heeft, dat het kan worden gebruikt om voor mensen te zorgen en mensen te helpen.

In wezen is dit waar; maar waar wij in geïnteresseerd waren, is waar we het gebruik van neurolinguïstiek in het overheidsbeleid begonnen te zien.

Dus, [moeten we] deze twee samenbrengen:

– Het is een feit dat de Britse regering een specifiek toegepaste psychologie team heeft opgezet.

– Het is een feit dat dat team ideeën promootte om de bevolking angstig te maken rond de pandemie.

Maar, op een veel grotere schaal, gebruikte dat team onder andere NLLP om invloed uit te oefenen op vrijwel elk document dat de regering produceerde.

Ik weet niet of iemand van uw team al bekend is met NLP, maar ik kan u zeggen dat het een publiek geheim is (u kunt het opzoeken en veel professionele mensen onderwijzen het) dat het in wezen een vorm van hypnose is. En dit betekent dat je ideeën en concepten aan mensen kunt overbrengen die niet noodzakelijkerwijs alleen door hun bewuste geest gaan.

Wanneer NLP voor politieke doeleinden wordt gebruikt, is het grote publiek natuurlijk zeer kwetsbaar, want tenzij je een beetje opleiding of kennis van NLP hebt, zul je niet eens beseffen dat het op je wordt toegepast, en het kan in verbale zin worden gebruikt, maar ook in geschreven vorm.

Dus, bijvoorbeeld, je kunt een document voor je hebben liggen: je ziet vaak een punt aan het eind van een zin; die markering staat op de verkeerde plaats, en je denkt dat iemand een fout heeft gemaakt toen hij aan het typen was.

Maar dit is niet wat NLP kan doen, want wanneer je de zin leest en je komt bij de punt, maakt je bewuste geest een beslissing, maar je onderbewuste geest maakt een andere. En het is perfect mogelijk om documenten te schrijven waarbij het lijkt alsof één boodschap wordt overgebracht, maar waarbij in feite een totaal andere boodschap aan het publiek wordt overgebracht.

Als ik dit in verband breng met de reactie op het Coronavirus, zien we nu dat elke verklaring van de regering, elk stuk papier dat naar buiten komt, steevast zeer zorgvuldig is opgesteld, zeer zorgvuldig in elkaar is gezet, en ik kan zien dat in veel van deze documentatie zorgvuldig toegepaste gedragspsychologie wordt gebruikt in het geschreven woord.

Om dat te ondersteunen, om dat te versterken: we hebben ook een regeringsdocument waarin ze er specifiek prat op gaan dat ze in staat zijn om psychologie te gebruiken in geschreven documenten.

Viviane Fischer: Denk je dat ook de gelekte documenten die we [in Duitsland] zien, zoals bijvoorbeeld het paniekdocument dat door iemand werd gelekt, of tenminste niet officieel naar buiten werd gebracht, veel angst heeft gecreëerd, denk ik, ook omdat sommige mensen het hele verhaal toen konden doorzien, nadat ze het document hadden gelezen, maar eigenlijk zelfs het feit dat het naar buiten kwam, en dat sommige mensen het lazen of erover hoorden die vastzaten in het angstverhaal: misschien heeft het hen zelfs meer angst aangejaagd, gewoon door de manier waarop het was ontworpen.

Ik bedoel, dat je verontwaardiging wordt, dat veel mensen boos waren dat de regering deze foto zou gebruiken van je oma die in principe wordt verstikt door jou, het kind dat haar infecteert met het Coronavirus; maar zodra deze foto een soort van in het officiële domein is, horen sommige mensen het en hebben dan deze fantasieën in hun hoofd, en worden nog banger.

Brian Gerrish: Dat is absoluut juist. Wij zien hier in het Verenigd Koninkrijk dat met name de BBC op deze manier gebruik maakt van toegepaste psychologie: zeer emotionele, verontrustende foto’s met zeer weinig feitelijke verslaggeving om het beeld, het idee dat in de foto wordt gegeven, te ondersteunen.

Dit is opzettelijk. Het is berekend. Het is nu heel gemakkelijk te zien dat dit gebeurt.

Dus, [met] de achtergrond van alles wat er gebeurd is met de “pandemie”, weten we dat elke toespraak die gehouden wordt, elk document dat uitgaat, waarschijnlijk een versterkende psychologische boodschap zal bevatten.

Maar wat volgens mij ook belangrijk is, vanuit het VK althans; als we teruggaan naar 2010, toen dat Mindspace-document werd vrijgegeven, zagen we binnen een jaar de eerste oefeningen ter voorbereiding op een pandemie.

Dus in 2016 [NB: Brian zei per vergissing ‘2011’, het jaar van de vorige ‘Pandemic Preparedness Paper’] hadden we iets dat ‘Exercise Cygnus’ heette, wat het Britse draaiboek voor een influenzapandemie was.

Dat werd gevolgd door andere officiële documenten waarin werd gesproken over een mogelijke toekomstige pandemie, en in 2017 kwam er een zeer belangrijk document met de naam Emergency Preparedness, Resilience and Response [NB: Brian veralgemeende de naam als “Voorbereiden op de volgende pandemie”].

Wat interessant was en is bij het lezen van deze documenten, is dat sommigen – niet allemaal, maar sommigen – de scenario’s nuanceren door te zeggen: “Wel, we kunnen niet voorspellen dat er een pandemie zal uitbreken: We kunnen op lange termijn kijken naar wat er in de wereld is gebeurd; we kunnen terugkijken naar 2018 en de grieppandemie en de schade; maar we kunnen niet met zekerheid zeggen wanneer er in de toekomst weer een pandemie zal zijn”.

Maar plotseling, in een zeer korte periode van een paar jaar, zagen we een stroom van kranten in het Verenigd Koninkrijk – en nogmaals, we kunnen u deze doen toekomen – waarin plotseling alle mensen het hadden over “de komende pandemie”.

Dit zijn dus openbare beleidsdocumenten uit het VK. Zij zijn zelfs niet van het niveau van de SPARS-pandemicadocumenten, waarin deze grote oefeningen in Amerika en elders werden gedaan om de mogelijkheid van een komende pandemie te bekijken.

Het is een verzameling van documenten en vermeend onderzoek in het VK die vrij uitzonderlijk is. Is het toeval dat er in een paar jaar tijd document na document is verschenen waarin wordt gewaarschuwd voor een pandemie? Wat ik zie als ik deze documenten lees, is heel weinig feiten, maar veel emotionele taal.

En natuurlijk zouden mensen die een baan hadden in de publieke sector, in het lagere overheidssysteem, zeer ontvankelijk zijn geweest om dat materiaal te lezen en dan te denken: “O jee, we moeten ons lokaal voorbereiden!”

Dus als ik naar deze documenten kijk, ben ik er vrij zeker van dat wat we hier zien, het zaaien van ideeën over een komende pandemie is.

Natuurlijk werden deze zaadjes in de hoofden van de mensen geplant, en op het moment dat wij berichten kregen over een op handen zijnde pandemie – in ons land voornamelijk van de BBC – begonnen de mensen zich zorgen te maken, of begonnen zij na te denken over dit materiaal, en begonnen zij te reageren op de manier die de regering wilde dat zij zouden doen.

Wij hebben dus het sterke bewijs dat de Britse regering de toegepaste psychologie zal gebruiken en ook gebruikt om haar beleid af te dwingen; dit sterke bewijs zegt dat zij zo ver zal gaan dat zij de mensen bang zal maken.

En ik voeg eraan toe dat als je mensen gestrest en angstig maakt, je hun geestelijke gezondheid schaadt. En we leven nu in een land waar een enorme toename is van depressies en zelfmoorden, waarover niet wordt gesproken in de reguliere pers omdat de toename van deze negatieve gevolgen voor de geestelijke gezondheid zo enorm is sinds het lockdown-beleid van kracht is. Dit is de olifant in de kamer in het VK.

We hebben het bewijs, in dit soort documenten, van berekende, destructieve toegepaste psychologie; maar dan kunt u ook zien door te praten met mensen in de openbare dienst, artsen en verpleegkundigen in de National Health Service (NHS) hier en in de ziekenhuisdienst. Zij vertellen ons dat ook zij getuige waren van de plotselinge toevloed van deze papieren die hen effectief voorbereidden op een komende pandemie. Maar dit was een pandemie die volgens de kranten niet te voorspellen was!

Reiner Füllmich: Brian, aan het begin van de sessie van vandaag, spraken Dr. Wolfgang Wodarg en ik over het feit dat er een nieuw verhaal is verspreid in de mainstream media, waarschijnlijk te beginnen in de Verenigde Staten met Fox News, daar is een presentator genaamd Tucker Carlson die in een van zijn nieuwsshows verklaarde dat er eindelijk gerechtigheid zal komen, omdat [Anthony] Fauci betrapt werd op liegen tegen het publiek over zijn betrokkenheid bij het virologielab in Wuhan, en hoe hij daar “gain-of-function”-experimenten uitvoerde die gefinancierd werden met geld van de Amerikaanse belastingbetaler, achter de ruggen en tegen de wil van de [Amerikaanse] regering.

Maar de echte boodschap was niet, “We gaan Fauci pakken.” De echte boodschap was: Fauci heeft ons niet verteld dat er een gevaarlijk virus was ontsnapt uit het Wuhan lab. Intussen weten we dat er waarschijnlijk een ongeluk is gebeurd in het Wuhan lab, maar dat het geen echte schade heeft aangericht. Maar de mensen die zich klaarblijkelijk hebben voorbereid op het uitrollen van deze agenda (zoals u zojuist hebt uitgelegd, en zoals anderen ons eerder hebben uitgelegd), die mensen hebben deze gelegenheid aangegrepen en gebruikt als springplank om de “pandemie” uit te rollen, die eigenlijk een plandemie is, en die eigenlijk alleen maar een PCR-test pandemie is.

Bent u het ermee eens dat we in werkelijkheid – en dit is echt belangrijk – niet met een gevaarlijk virus te maken hebben, omdat de WHO, in overeenstemming met wat John Ioannidis zegt, die het gevaar van deze pandemie op ongeveer het niveau van een gewone griep heeft gesteld: 0,14 of 0,15% infectie-dood-percentage; bent u het er dus mee eens dat dit echt geen pandemie is, maar een gecoördineerde inspanning?

Zoals u aan het begin van ons gesprek zei, is dit geen waanzin, maar een berekende inspanning waarbij veel psychologie, NLP, wordt gebruikt om mensen in angst te houden, om ze dingen te laten doen die ze anders niet zouden doen?

Brian Gerrish: Dat geloof ik zeker. Er zitten een aantal punten in wat u net tegen me zei.

Het eerste belangrijke punt is dat al het bewijs dat via de UK Column en onze analyse is binnengekomen, heeft aangetoond dat zelfs de statistieken van de regering zelf hebben aangetoond dat wat er nu gebeurt in feite een normaal griepseizoen is. En hoewel ze extreem hun best hebben gedaan om de statistieken te manipuleren en te verdraaien, heeft het Office for National Statistics in het Verenigd Koninkrijk zijn werk gedaan: de statistieken die het centrum aan het publiek heeft verstrekt, waren correct en toonden aan dat er geen pandemie was. Maar de interpretatie van de regering was een flagrante verdraaiing van de feiten en informatie.

Reiner Füllmich: Hetzelfde gebeurde hier.

Brian Gerrish: Ja, en ik kan die verklaring kracht bijzetten door u te zeggen dat er nu een stroom mensen naar ons toekomt – artsen en verpleegkundigen – die zeggen dat op het moment dat de Britse regering beweerde dat ziekenhuizen vol zaten met Covid-patiënten, ze niet vol zaten.

Zelfs de gespecialiseerde faciliteiten die in ziekenhuizen werden opgezet, hebben nooit één patiënt te verwerken gekregen, laat staan het grote centrum dat in Londen werd opgezet voor duizenden patiënten en dat uiteindelijk, geloof ik, uitkwam op ongeveer 63 patiënten in een faciliteit van meer dan duizend [bedden]!

Er waren adviseurs in ziekenhuizen die ons vertelden dat zij verantwoordelijk waren voor het opzetten van speciale Covid-afdelingen, wat zij ook deden, en toen die afdelingen werden opgezet, was daar nooit één Covid-patiënt.

En terwijl dat gebeurde, stuurde de Britse regering bejaarden die duidelijk de griep hadden – zij lagen al in de ziekenhuizen en hadden de griep, zij waren ziek – de regering stuurde die bejaarden bij duizenden terug naar de verpleeg- en verzorgingstehuizen, waar de infectie zich natuurlijk in een gesloten omgeving verspreidde.

Zelfs de pers – zeker de kranten in het Verenigd Koninkrijk: de Daily Express, ik geloof de Daily Mail en de Daily Telegraph en de Guardian – meldden op een gegeven moment allemaal dat er aanwijzingen waren dat tienduizenden ouderen onnodig waren gestorven. Nu zeggen de deskundigen die met ons praten in de UK Column dat het niet om tienduizenden gaat, maar om honderdduizenden.

Dus, we hebben de leugen over de vraag of het een pandemie was, en een van de trucs die de Britse regering en de BBC hebben gebruikt is dat ze praten over de statistieken met betrekking tot Covid-19 in een cumulatieve zin. Ze blijven de cijfers bij elkaar optellen. Maar, natuurlijk, griep wordt altijd geregistreerd als een seizoensgebonden gebeurtenis.

Een griepseizoen komt, mensen krijgen griep, sommige mensen sterven – dat is altijd het geval – en dan, als het weer beter wordt, verdwijnt de griep. En dan, de volgende winter, dat is een nieuw griepseizoen, en de statistieken beginnen opnieuw. Maar met Covid, zijn de statistieken opgeteld over de twee seizoenen.

Dit is het gebruik van psychologie om de geest van mensen te manipuleren. Het is absoluut schaamteloos.

U noemde Fauci. Ik geloof dat wat u op dit moment ziet een rookgordijn is. Ja, er moeten vragen worden gesteld over wat er in het Wuhan-laboratorium gebeurde, en we weten dat het al vele jaren standaardprocedure is dat als er een vaccin moet worden gemaakt, de farmaceutische bedrijven een virusstam zullen verbeteren als onderdeel van hun technieken om een nieuw virus te maken; dus we kunnen ons voorstellen dat in elk laboratorium gevaarlijke verbeterde virussen kunnen worden gemaakt.

We weten dus dat laboratoria in wezen gevaarlijk werk verrichten met de verbetering van virussen, dus het is natuurlijk mogelijk dat er iets is ontsnapt.

Maar ik denk dat de timing van het plotseling terugbrengen van de aandacht naar Fauci zeer interessant is, en ik denk dat dit wordt gedaan omdat ze weten dat het grote publiek de juiste vragen begint te stellen over wat er is gedaan als gevolg van het Covid-19 vaccinatiebeleid. Dus, om te proberen de mensen af te leiden van het stellen van de belangrijkste vragen over vaccinatie, komen ze nu terug op Fauci.

En de andere man die plotseling is verdwenen uit de publieke arena is Bill Gates. Nu, waarom is Bill Gates verdwenen? Nou, er zijn een aantal interessante vragen, maar het eerste probleem waar hij mee te maken kreeg was dat bekend werd dat hij een vriendschap had met Epstein.

Dus, plotseling, is Bill Gates ontmaskerd in de bredere media. Dat gebeurde eerst, en nu krijgen we plotseling weer aandacht voor Fauci. Mijn gevoel is dat de mensen die verantwoordelijk zijn voor dit verachtelijke plan nu beginnen te denken dat het publiek in de goede richting begint te kijken, en dus hebben ze iets nodig om hen af te leiden.

En ik denk dat we een toename gaan zien van beschuldigingen dat het de Chinezen waren die een biowapen produceerden, dat Fauci erbij betrokken was. Dit is allemaal emotioneel gedoe in de media; dit is geen goede analyse van wat er is gebeurd. Dat is mijn persoonlijke mening; ik kan het mis hebben.

Reiner Füllmich: Eigenlijk denk ik dat we het daarmee eens zijn, en iedereen met wie we gesproken hebben is het daarmee eens. Het lijkt erop dat degenen die verantwoordelijk zijn voor deze agenda mensen onder de bus beginnen te gooien, maar – uiteraard – alleen voor dit doel: om de aandacht van het grote publiek af te leiden van wat ze aan het doen zijn. Ze stellen de juiste vragen.

Dus, op een bepaalde manier, denk ik dat dit laat zien dat ze de controle aan het verliezen zijn, tot op zekere hoogte. Ze verliezen niet de volledige controle, maar ze verliezen de controle. Wat denk jij hiervan?

Brian Gerrish: Daar ben ik het mee eens, en als we wat goed nieuws in onze discussie willen brengen, de mensen waar we het tegen opnemen, de mensen waar we tegen vechten, zijn inherente leugenaars. Ze vertellen leugens; ze vertellen niet de waarheid. En het probleem daarmee is dat ze uiteindelijk verstrikt raken in hun eigen leugens. Dus ik denk dat dit een groot deel is van wat er begint te gebeuren.

Ik kan u een ander voorbeeld geven, uit het Verenigd Koninkrijk, waar we zien dat er plotseling een zekere angst in het systeem is ontstaan. Het Britse bureau dat verantwoordelijk is voor de veiligheid en regulering van medicatie heet de MHRA, de Medicines and Healthcare products Regulatory Agency. Dat is de organisatie die gegevens heeft verzameld over bijwerkingen van vaccins, en voor u en iedereen die uiteindelijk kijkt of luistert, hun laatste rapporten zijn dat er binnen het Verenigd Koninkrijk 859.481 bijwerkingen zijn geweest.

Reiner Füllmich: Zei u 850.000?!

Brian Gerrish: 859.481. En er zijn 1.213 sterfgevallen geweest. Nu, deze statistieken zijn de eigen statistieken van de Britse regering; ze komen niet van mij, ze komen van de Britse regering, en ze komen van het MHRA Yellow Card systeem.

Dit is zogezegd het veiligheidssysteem waarmee iedereen die in aanraking komt met een bijwerking van een vaccin – of je die nu zelf hebt ondervonden, als familielid of vriend hebt gezien, of als je een medisch beroep uitoefent – een Yellow Card-melding moet doen van een bijwerking van een vaccin, en het is de MHRA die deze database beheert.

Wel, in de eigen documentatie van de MHRA, verklaarden zij in 2018 dat naar hun weten, voor welke medicatie dan ook, inclusief vaccins, minder dan 10% van de ernstige bijwerkingen ooit werd geregistreerd. Minder dan 10%! En voor meer minder ernstige bijwerkingen van vaccins zeiden ze dat het geregistreerde cijfer tussen 2% en 4% [van het werkelijke totaal] zou liggen.

Als we die verklaring afzetten tegen [het record van] 859.000 bijwerkingen en 1.213 sterfgevallen, dan zou het kunnen gaan om 12.000 mensen die zijn overleden.

Wij als UK Column hebben veel over deze gegevens bericht, en op de website ukcolumn.org heeft mijn collega Mike Robinson een zoekmachine ter beschikking gesteld waarmee je de gegevens van de MHRA zelf kunt doorzoeken. En dit is zeer interessant, omdat je de gegevens op de website van de MHRA niet kunt doorzoeken; de MHRA biedt ze gewoon aan in de vorm van gegevensbladen. Dit is zeer verwarrend en misleidend voor het publiek.

Maar het voorbehoud dat misschien slechts 10% van de ernstige effecten werd geregistreerd, is zeer belangrijk. In de afgelopen weken heeft de MHRA een nieuwe alinea toegevoegd met betrekking tot dat voorbehoud over de lage rapportage van bijwerkingen. Zij zeiden: “Natuurlijk is het cijfer van 10% en 2-4% niet van toepassing op Yellow Card meldingen van bijwerkingen van Covid-19 vaccins”.

Dus, zodra de UK Column de aandacht van het publiek begon te vestigen op het feit dat de MHRA al 859.000 bijwerkingen had geregistreerd en 1.200 sterfgevallen, en dat dit misschien slechts een zeer klein deel van het totale aantal bijwerkingen zou zijn, probeerde de MHRA het publiek te misleiden door een mededeling te plaatsen waarin stond dat deze 10% [regel] niet van toepassing was op bijwerkingen als gevolg van Covid-19 vaccinatie.

Viviane Fischer: Maar geloofde iemand dat?

Brian Gerrish: Nou, sommige mensen zullen het onvermijdelijk geloven, omdat leden van het publiek die deze informatie lezen zonder een vollediger begrip te hebben, zich nog steeds in de psychologische positie bevinden dat ze geloven wat de regering hen vertelt. En dat is natuurlijk een zeer grote vergissing. Dus sommige mensen geloofden hen wel, maar sommigen ook niet.

Als media-organisatie hebben wij dat sterk aangevochten, en toen gebeurde er iets heel interessants: de MHRA kondigde de afgelopen dagen plotseling aan dat er een speciaal initiatief zou komen voor patiëntenvoorlichting en -veiligheid. En als je kijkt naar de documenten die ze hebben geproduceerd, dan staan er woorden op het papier, maar in de documenten staat niet echt wat ze gaan doen om de patiëntveiligheid te verbeteren.

Het andere deel van het verhaal in het VK is dat de MHRA de algehele verantwoordelijkheid heeft voor het registreren van bijwerkingen van vaccins, maar wat het MHRA niet doet is vervolgens onderzoeken om tot de eindconclusie te komen of een bijwerking al dan niet werkelijk door een vaccin is veroorzaakt.

Viviane Fischer: Het is hier hetzelfde.

Brian Gerrish: En als het hetzelfde is in Duitsland, dan beginnen we een patroon te zien. Dat kan geen toeval zijn.

Viviane Fischer: En het is verbazingwekkend: we hebben het er eerder in deze sessie over gehad dat ze geen autopsie doen. Ze weigeren echt: het komt of van de openbare aanklagers of het wordt op een of andere manier achter de schermen belemmerd, politieke beslissingen, wat dan ook. Ze doen geen autopsie op de mensen die zijn geregistreerd of die door hun familieleden zijn aangegeven dat er een oorzakelijk verband zou kunnen zijn met de vaccins. Ze kijken er niet naar, en als ze het doen, zeggen ze, “Oh, er is geen verband”. Zelfs na een kleine, vluchtige inspectie, zeggen ze, “Oh, er is geen verband; het kan niet”.

Brian Gerrish: Nou, dat gebeurt ook in het Verenigd Koninkrijk, dat post mortems niet worden uitgevoerd. We hebben zelfs gezien – dit is een feit, want we hebben de betrokken familie geïnterviewd – een geval waar de vader van een familie overleed aan een hartaanval zeer kort nadat hij een vaccinatie had gekregen, en het ziekenhuis diende geen Yellow Card rapport in, en later, toen de familie dat rapport had ingediend, gebeurde er niets. Zes en een halve week gingen voorbij.

Ze zeiden toen tegen het MHRA: “Wat doen jullie om het overlijden te onderzoeken?” En het eerste wat de MHRA hen vroeg was, “Is er een autopsie geweest?” Welnu, de verantwoordelijkheid om een autopsie te doen ligt natuurlijk bij het medische team, dat had moeten besluiten dat er een verband kon zijn met het vaccin, en dat er daarom een autopsie nodig was. Maar toen het te laat was, en de persoon al begraven was, zei de MHRA, “Nou, er was geen autopsie”.

En wat er ook gebeurde in het VK, ongeveer twee jaar geleden, was een verandering: oorspronkelijk moesten overlijdensakten worden ondertekend door twee artsen, en dit werd, binnen de “pandemie”, veranderd zodat er maar één handtekening hoefde te staan. Voortdurend werd op de overlijdensakten “Covid” genoteerd wanneer familieleden zeiden: “Maar mijn vader, mijn moeder, mijn broer zijn aan kanker gestorven!” Maar omdat ze zogenaamd positief getest waren op Covid-19, werd dat in feite genoteerd als de doodsoorzaak.

Dit is dus officiële vervalsing van statistieken, met een directe impact op de gezondheid van de natie. Dit is berekend. En dit is waarom ik terugkom op de verklaring dat het geen waanzin is; als je heel zorgvuldig de politieke beslissingen, het beleid, de documenten analyseert, waar we naar kijken is genocide. Het is gepland. Het is met voorbedachten rade.

Ik heb zelfs meegemaakt dat een hooggeplaatst lid van de Nationale Gezondheidsdienst, die ons als klokkenluider heeft toegesproken, precies die term gebruikte. Haar woorden waren: “Wat ik heb zien gebeuren binnen de gezondheidszorg in het Verenigd Koninkrijk is genocide.”

Reiner Füllmich: Was dat een lid van de medische gemeenschap?

Brian Gerrish: Dat was een bestuurslid van een van de NHS Boards. En we hebben verpleegkundigen die ons dit vertellen; we hebben verpleegkundigen die de term “genocide” gebruiken. Ik heb een aantal artsen gesproken die die term ook gebruiken, maar zij gebruiken haar niet lichtvaardig, en zij gebruiken haar niet wetende dat deze of die andere persoon deze heeft gebruikt. Het komt als een woord op zichzelf wanneer je hen vraagt naar hun ervaringen en wat zij hebben gezien.

Viviane Fischer: Denkt u dat de haast om de kinderen in te enten … De [Duitse] regering heeft nu gezegd dat vanaf 7 juni de kinderen moeten worden ingeënt, en dat alles voor het volgende schooljaar over en uit moet zijn. Dit lijkt dus behoorlijk schandalig te zijn; veel mensen zijn duidelijk erg overstuur over dit nieuwe ding.

Ze zeggen dat het niet verplicht zal worden, maar door de druk van leeftijdsgenoten, en doordat ze zeggen dat je alleen weer toegang tot de scholen krijgt met testen of met vaccinatie, of alleen met vaccinatie, is er natuurlijk druk; het is in principe verplicht, of het zal verplicht worden.

Ik vraag me af, denkt u dat ze dit er nu doorheen jagen omdat ze zien dat de bijwerkingen van de vaccinaties steeds duidelijker gaan worden?

Als ze dit later in het jaar zouden invoeren, zouden misschien heel wat ouders terugschrikken voor de vaccinaties, terwijl het er nu nog tussenin zit, en misschien met de mogelijkheid om op vakantie te gaan, is het misschien een goed idee om mensen te lokken of ertoe aan te zetten om zelfs hun kinderen nu te laten vaccineren? Wat is uw mening daarover?

Brian Gerrish: Ik ben het helemaal eens met uw analyse. Het is heel duidelijk dat er nu een enorme urgentie is om kinderen te vaccineren, en we kunnen dat zien in openlijke uitspraken van politici. Eén politicus, [de voormalige minister van Volksgezondheid] Jeremy Hunt, stond een paar dagen geleden in Westminster op en zei in feite dat het van vitaal belang was dat we schoolkinderen gingen vaccineren.

We zien dus open verklaringen, maar we zien ook andere documenten circuleren waarin, opnieuw, sprake is van kwaadwillig gebruik van psychologie, omdat schoolleerkrachten wordt verteld dat als zij ouders tegenkomen die hun kinderen niet willen laten vaccineren, deze ouders effectief als als extremisten moeten worden aangemerkt.

We zien dus opnieuw deze psychologische wig in het spel komen, om mensen van hun kinderen af te brengen. Natuurlijk, als je ouders weghaalt bij de kinderen, dan kan de regering doen met de kinderen wat ze wil.

En terwijl ik dit tegen u zeg, denk ik dat het redelijk is om te zeggen dat ik vele jaren geleden, twintig jaar geleden, een zeer informatief politiek boek las, genaamd The European Union Collective: Enemy of its Member States [door Christopher Story], en in dat boek stond een tabel die een overzicht gaf van de psychologische aanval op de westerse naties. Het omvatte een periode van demoralisatie; het omvatte daarna een periode van destabilisatie; en de laatste vijf jaar waren zo gepland dat er complete chaos en ineenstorting zou zijn.

En toen ik die tabel las – en ik was toen nog niet zo lang uit het leger – dacht ik: “Dit gebeurt allemaal om ons heen. Ik kan voorbeelden bedenken!” En ik heb openbare lezingen gehouden over een deel van dit idee – ik zal het een “idee” noemen – dat een psychologische aanval, een demoraliserende aanval, wordt ontketend op onze respectieve naties. Ik geloof dat dat het geval is.

En ik geloof dat als je ziet hoe het beleid voor deze Covid-zwendel, deze leugen, wordt weerspiegeld in het Verenigd Koninkrijk, in Frankrijk, in Duitsland, en in alle andere landen, dan kunnen we duidelijk zien dat de machtsbasis die dit bevordert niet democratisch is in welke vorm dan ook. Het is ons vijandig gezind.

Ik wil er nog even aan toevoegen, omdat ik het niet wil vergeten, dat Bill Gates een organisatie heeft gesteund die CEPI heet: de Coalition for Epidemic Preparedness Innovations. De Bill en Melinda Gates Stichting heeft honderden miljoenen dollars in die organisatie gestoken.

Welnu, door een “wonder” financierde CEPI uiteindelijk precies dat biologische testlaboratorium dat de MHRA in het VK zou gaan gebruiken, en nog steeds gebruikt, om ons te vertellen of de vaccins veilig zijn! Dus het geld van Bill Gates gaat naar CEPI; en van CEPI gaat het naar het laboratorium dat wordt gebruikt om ons te vertellen dat vaccins veilig zijn – op basis van het feit dat zij 860.000 bijwerkingen hebben geregistreerd, officieel!

Maar ze hebben geen enkel verband gelegd met de vraag of er een oorzakelijk verband is met de vaccins zelf. Dat onderzoek is niet gedaan.

Het is dus duidelijk dat men een systeem heeft opgezet om het publiek te misleiden over wat er werkelijk gebeurt met deze vaccins. En ik denk dat ze het op de kinderen gemunt hebben omdat ze nogal bang zijn nu de juiste vragen gesteld worden, en ze weten dat ze moeten opschieten als ze de kinderen gevaccineerd willen krijgen.

Viviane Fischer: Ik heb nog een vraag. We kijken naar alle maatregelen: de maskers, deze bizarre tests, nu de vaccinatie en de sociale distantie. Denkt u dat deze vooral een psychologisch aspect hebben, dat men geobsedeerd is door macht of gehoorzaamheid moet tonen?

En ook, vroeg ik me af: denkt u dat het misschien ook, daarnaast, dat ze technologisch, farmacologisch, allemaal elementen zijn van hetzelfde doel: om je ziek te maken?

Want er zitten dingen in de tests, de uitstrijkjes, waarvan we weten dat ze niet goed zijn, en de maskers zorgen ervoor dat mensen gemakkelijker besmet raken met een virus of griep of wat dan ook. Zou het dan zo kunnen zijn dat het ook op medische basis heel slim georkestreerd is?

Brian Gerrish: Ja. Ik denk dat wat u zegt juist is. Als we het zien in termen van redelijke mensen – wij, de mensen die hier vandaag bijeen zijn, zijn niet perfect, maar we zijn tenslotte redelijke mensen en we geven in elk geval om onze medemensen; dat is wat er in ons hoofd omgaat – als we dat in ons hoofd hebben, dan is het heel moeilijk voor ons om te begrijpen dat iemand een extreem wreed plan op mensen loslaat.

Als zelfs maar tienduizenden bejaarden in het Verenigd Koninkrijk opzettelijk zijn vermoord (en ik geloof dat de bewijzen daarvoor overweldigend zijn), dan zijn de mensen die besloten hebben de bejaarden te doden ook in staat de beslissing te nemen andere leden van de samenleving te doden die zij niets waard achten.

Om terug te komen op psychologie en documenten: Ik heb een document van de Nationale Gezondheidsdienst over de veiligheid van patiënten, en daarin staat: “Als we dit of dat zouden doen, zouden we misschien het leven van 160 mensen per jaar kunnen redden. Dat zou 23 miljoen pond waard zijn”.

Telkens als het NHS document spreekt over het beschermen van mensen, wordt er een financiële waarde aan toegekend. En als ik die zinnen lees, weet ik dat de persoon die dat document heeft geschreven, niet denkt zoals u en wij waarschijnlijk allemaal denken.

Dus, wat ze de kinderen aandoen met de maskers en de sociale afstand en hen lessen geven in “hoe gevaarlijk het virus is” – dat maakt de kinderen bang. Dit is allemaal een psychologische aanval op hun geest, en de mensen die het doen weten heel goed dat dit zal resulteren in allerlei geestelijke gezondheidsproblemen bij de kinderen.

Er is een zeer belangrijk document dat Biderman’s diagram van dwang heet. Het is een door de Wereldgezondheidsorganisatie erkend document over niet-fysieke marteltechnieken. Vrijwel elke Covid pandemie maatregel kan worden afgevinkt tegen een van de regels in Biderman’s grafiek.

En terwijl ik zat te wachten om live met u te komen, heeft een zeer goed geïnformeerde dame mij een document gestuurd waarin staat dat in het Verenigd Koninkrijk nu wordt gezegd dat als een baby wordt geboren en er is een vermoeden dat dat kind positief kan testen op Covid, er geen huidcontact mag zijn.

Viviane Fischer: Het loopt echt uit de hand. Denkt u dat dit allemaal in Engeland is bedacht? Denkt u dat [het Verenigd Koninkrijk] echt de spin in het web is? Zou u [dat] ontdekken, samen met de Fransen? Is het een Amerikaans script? Het moet op de een of andere manier centraal georganiseerd zijn.

Brian Gerrish: Nou, dit is natuurlijk een zeer interessante vraag, want toen ik het had over de destabilisatiekaart [in het boek van Christopher Story], maakte dat naar verluidt deel uit van een communistisch plan om het Westen te destabiliseren.

Maar ik denk dat als we het genuanceerder bekijken, als we kijken naar de machtsbasis (en op dit moment richten we ons op de machtsbasis van de farmaceutische bedrijven), de machtsbasis binnen de netwerken van deze bedrijven ligt. En natuurlijk kunnen deze bedrijven alleen functioneren in overleg met de mensen die hun miljarden aan bedrijfskapitaal en winsten controleren.

Voor mij is het dus heel gemakkelijk om te zeggen dat als je wilt beginnen uit te zoeken wie dit doet, je moet kijken naar wie feitelijk de geldsommen controleert.

En dit kan nogal emotioneel zijn, afhankelijk van hoe je dit argument overbrengt, maar in het Verenigd Koninkrijk kondigt de regering – die geen ziekenhuizen heeft kunnen bouwen, geen gaten in de wegen heeft kunnen dichten, geen scholen heeft kunnen runnen – plotseling aan dat we 800 miljard pond hebben die uit het niets tevoorschijn is gekomen om Covid te bestrijden. Nou, dit zegt ons iets heel belangrijks.

Het andere dat ik op dit moment belangrijk vind, is dat je een paar jaar geleden had kunnen denken dat als zo’n pandemie zou uitbreken, we in dit stadium, nu de economie zo zwaar getroffen is, de banken zouden horen klagen; we zouden de banken horen zeggen: “Dit is rampzalig, want de Britse economie is met 30% tot 40% gekrompen. De banken kunnen niet functioneren”.

Maar eigenlijk zwijgen de banken. En dat zegt mij dat de banken blij zijn. Ze moeten wel gelukkig zijn, want ze zwijgen.

Reiner Füllmich: Het zijn, volgens wat we nu geleerd hebben, de banken. Het is de haute-finance die van dit alles profiteert, door hun investeringen in de farmaceutische en de tech-industrie.

Maar de bottom line van dit alles, als dit een agenda is (en ik twijfel er niet aan dat het een agenda is; het is een berekende inspanning), is dat het vernietigen van de middenklasse, van de kleine en middelgrote bedrijven, hen failliet laten gaan, en het feitelijk doden van mensen, geen bijkomende schade is; het is de beoogde schade, toch?

Brian Gerrish: Het is aantoonbaar de bedoeling, en ongeveer negen maanden geleden (ik kan het niet verder staven, want het is een tip) vertelde een klokkenluider die kennelijk enkele vergaderingen op vrij hoog niveau binnen de Britse regering had bijgewoond, ons dat hij geschokt was dat er op een bepaald moment was gesproken over de noodzaak om kleine en middelgrote ondernemingen te vernietigen.

Hij zei dat het op zo’n kille manier werd besproken dat het hem echt zorgen baarde. Toen hij uit de vergadering kwam, kon hij niet geloven wat hij zojuist had gehoord.

De vorige gouverneur van de Bank of England, Mark Carney, had meermaals publiekelijk aangekondigd dat bedrijven die zich niet hielden aan de nieuwe “klimaatveranderings”-vergroeningsagenda zouden worden gestraft. Ze zouden uit de handel worden genomen. Hij zei dat in het openbaar, en iedereen die een klein bedrijf runt had echt aandacht moeten besteden aan waar die man het over had.

En natuurlijk, als je kleine ondernemingen belet om te werken, dan belet je mensen om in hun levensonderhoud te voorzien; en als ze niet kunnen betalen om te leven, als ze niet kunnen betalen om te eten, dan vergroot dat ook de geestelijke gezondheidsproblemen.

Het woord in het Engels hiervoor is “malevolent” [kwaadaardig]: het is een giftige agenda. Maar het is opzettelijk, want het wordt uitgesproken in het parlement en het verschijnt in de documenten die worden uitgebracht.

Viviane Fischer: Wat was het pseudo-argument dat mensen van de regering gebruikten toen ze het hadden over de kleine en middelgrote bedrijven die eruit gehaald moesten worden? Klimaatverandering?

Brian Gerrish: Nou, natuurlijk verkopen ze aan het grote publiek dat er een klimaatveranderingsprobleem is, en dat het wanhopig belangrijk is dat we elke maatregel nemen om het klimaatprobleem aan te pakken; en als dat betekent dat een paar honderdduizend kleine bedrijven zullen worden vernietigd, nou, dat is wat er moet gebeuren.

Dus de angstfactor is het constante ding: de psychologie is gebaseerd op angst en controle. We moeten angstig zijn, omdat de wereld vergaat door de klimaatverandering. We moeten bang zijn voor een pandemie. We moeten bang zijn voor een oorlog met China en Rusland. Dit is opzettelijke, berekende psychologie.

En volgens mij is dit de reden waarom, als we willen bestrijden wat er gebeurt met Covid en vaccinatie, we ook deze kwestie moeten aanpakken. Als we kunnen bewijzen dat onze regeringen liegen en propaganda gebruiken, dan moet dat net zo hard aankomen als tegen het publiek zeggen: “We kunnen u laten zien dat vaccins gevaarlijk zijn, gezien deze statistieken over bijwerkingen.” We moeten die twee dingen tegelijk doen.

Een van de ironische dingen is dat de lockdown heel goed is geweest voor de UKColumn, omdat veel, veel meer mensen naar ons toe komen, en elke week krijgen we waarschijnlijk zes, zeven, acht e-mails waarin mensen zeggen: “We willen jullie bedanken dat jullie ons bij zinnen houden. Uw nieuws, uw informatie, uw feiten, uw analyse heeft geholpen om ons bij zinnen te houden, want we werden ongerust; we werden angstig”.

En dat is een groot compliment voor ons. Dat is iets heel bijzonders voor ons wat die mensen ons vertellen. Maar wat het ons natuurlijk ook vertelde, was hoe krachtig dit effect was op de geesten van het publiek.

Viviane Fischer: Ik heb nog een laatste vraag. We hebben de indruk – en dat houdt misschien verband met wat u zei over neurolinguïstisch programmeren – dat mensen onder een soort betovering zijn. We hebben dit met veel psychologen besproken.

Brian Gerrish: Nou, wij geloven dit ook. Dit is de conclusie waar we toe gekomen zijn. We kunnen zeggen dat mensen betoverd zijn, en de beste omschrijving is, volgens ons, dat ze gebiologeerd zijn [d.w.z. gehypnotiseerd] zijn.

Viviane Fischer: Ja, gebiologeerd. Maar hoe denk je dat we deze betovering kunnen doorbreken? Is er een manier?

Reiner Füllmich: Informatie. We moeten de informatie naar buiten brengen, want kennis is wat de illusie doodt. Echte kennis doodt de illusie die zij hebben gecreëerd.

Brian Gerrish: Dat is waar, maar we moeten ook realistisch zijn: als je kijkt naar wat er gebeurt als je een groep mensen probeert te hypnotiseren, dan krijg je een bell curve verdeling. Sommige mensen zijn er erg vatbaar voor en zullen extreem gehypnotiseerd worden; sommige mensen kunnen er licht door beïnvloed worden; en sommige mensen zijn erg moeilijk te hypnotiseren.

Dus, over de hele bevolking, denk ik dat je er op een wat meer gematigde manier over moet denken: je zult een aantal mensen hebben waarvan ik denk, waarschijnlijk, dat we er niet meer bij zullen komen. Ze zijn weg. Ze kunnen niet voor zichzelf denken. En je zult andere mensen hebben – u bent er duidelijk een van; ik hopelijk ook – die doorzien wat er gebeurt. Het maakt niet uit wat ze zeggen of ons “laten zien”; wij kunnen zien wat de waarheid is.

Dus door ze te ontmaskeren en de juiste informatie naar buiten te brengen, dringen we door deze hypnose heen. En, om het positief uit te drukken, ik denk dat het versnelt. De Britse regering heeft zojuist aangekondigd dat zij 1,6 miljard pond uittrekt voor samenwerking met mediabedrijven! 1,6 miljard pond. Het budget van de BBC alleen al is 5 miljard pond.

Dus een BBC van 5 miljard pond is [blijkbaar] niet voldoende. Het is de grootste propagandamachine die de wereld ooit heeft gezien. Het is de gevaarlijkste organisatie. Je moet niets geloven van wat de BBC zegt zonder het te controleren met een andere bron. Ik zou een uur met u kunnen praten over wat de BBC werkelijk is.

Reiner Füllmich: Ja, wij hebben hetzelfde probleem met onze nationale publieke radio- en televisiestations, geloof ik. Maar in Groot-Brittannië is het misschien nog erger, want ik denk dat jullie geschiedenis een stuk langer is met dat soort propaganda.

Brian Gerrish: Het spijt me, ik heb niet volledig geantwoord op Viviane’s vraag of ik dacht dat de startpunt hiervoor in het Verenigd Koninkrijk was. Ik schaam me zeer te moeten zeggen dat ik denk dat het in het Verenigd Koninkrijk is. We kijken naar een machtsbasis die een mengeling is van de monetaire macht van de City of London, en wat heel duidelijk uit de documentatie blijkt is dat die monetaire machtsbasis nu volledig samenwerkt met de bredere veiligheidsdiensten.

Dit is onderdeel van wat ze in het Verenigd Koninkrijk de Fusion Doctrine noemen. Dat is een andere discussie, maar in wezen kunnen we zien dat de monetaire machtsbasis nu zowel de inlichtingennetwerken controleert, zoals GCHQ [equivalent van de Nederlandse Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst, AIVD], maar ook de geheime diensten. Zij handelen samen.

Het is een feit, dat verzeker ik u, want het is publiekelijk bekendgemaakt (maar heel stil!) dat we nu zowel Google als GCHQ, de Britse elektronische inlichtingendienst, binnen de National Health Service (NHS) hebben. Dat is schandalig.

Reiner Füllmich: Maar naarmate het beeld zich ontvouwt, wordt het steeds duidelijker voor meer en meer mensen: eerst zien en dan vragen stellen en begrijpen. Dat is waarom ze zo hard pushen, omdat ze begrijpen dat er op dit moment iets ontspoort.

Brian Gerrish: Ja, ze begrijpen dat mensen wakker worden, en we zien dit. Ik denk dat er een grote… Social media heeft zich gestabiliseerd. Ik denk dat je op veel plaatsen op social media een enorme verbetering ziet in de kwaliteit en de nauwkeurigheid van de informatie die naar buiten komt, en ik denk niet dat ze zich ooit hebben gerealiseerd dat mensen social media zouden gebruiken voor professionele analyse en verslaggeving, zoals jullie dat vandaag doen. Daar zijn ze erg bang voor.

Reiner Füllmich: Goed.

Brian Gerrish: Dus ik denk dat we moeten blootleggen wat er aan de hand is. Het andere dat we in tien jaar hebben geleerd is dat het altijd beter is om enigszins te bagatelliseren waar je het over hebt.

Als je het redelijk voorzichtig vertelt, kun je altijd terugkomen en het nog eens proberen; maar als je te agressief bent, als je te krachtig bent, als je mensen bang maakt, dan raak je ze kwijt. Dus we hebben geprobeerd om altijd te praten over wat er gebeurt, heel rustig, op een weloverwogen manier, en we behandelen ook niet alle dingen die we in de gaten houden.

Om een voorbeeld te nemen, mensen praten over magneten die aan je blijven plakken na een injectie. Nu weet ik niet of dat waar is of niet; ik ben geïnteresseerd om het te volgen, om te zien; [maar] Ik ben niet van plan om erover te berichten, want totdat ik het kan bewijzen, wil ik niets zeggen dat zou kunnen ondermijnen waar we het verder over hebben gehad.

Dus ik denk dat de [benadering] van niet te uitgesproken en agressief te zijn, mensen helpt om naar ons toe te komen, om de informatie op te nemen.

Als u met een echt positieve noot wilt eindigen, besloot ik vandaag wat groen achter me te laten, omdat ik dacht dat een beetje zonneschijn en wat groen onze geesten een beetje zou kunnen opvrolijken. Ik denk dat er in de afgelopen vier of vijf maanden iets heel interessants is gebeurd: professionele mensen beginnen de juiste vragen te stellen.

Ik denk dat de snelheid waarmee dit gebeurt nu de oorzaak is van al deze vreemde beslissingen die je ziet door de gevestigde orde: Fauci opofferen, de haast om kinderen te laten vaccineren terwijl ze de rest van het beleid nog niet rond hebben – dit is voor mij een teken dat het zeer bange mensen zijn.

Het laatste wat ik wil zeggen – en ik moet glimlachen als ik het zeg – is dat er een activist in Chicago was, Saul Alinsky genaamd, die een zeer goed boek heeft geschreven dat Rules for Radicals heet, en in het boek heeft hij het hoofdzakelijk over technieken om de regering omver te werpen, maar één van de dingen die hij zegt is: “Maak het argument altijd persoonlijk”.

Reiner Füllmich: Dat is wat we doen, ja.

Brian Gerrish: En dus is het niet genoeg om te praten over “de BBC”; we moeten praten over Tim Davie, de directeur-generaal van de BBC. Het is niet genoeg voor mij om te praten over “de MHRA”; ik moet praten over Dr June Raine, de Chief Executive van de MHRA.

Het andere kleine ding, dat u kunt accepteren of uitlachen – ik ben in beide gevallen erg blij – is dat zelfs bij het schrijven naar sommige van deze ambtenaren het erg krachtig is als u hun foto op de brief of de e-mail zet die u naar hen stuurt, omdat het dan van een droge mededeling verandert in een mededeling die hun rechtstreeks laat zien dat u hen als een individu beschouwt.

Dus wat doe ik daar? Ik gebruik toegepaste psychologie, maar als de slechte mensen het op ons toepassen, denk ik dat we een klein beetje ervan op hen kunnen toepassen.

Reiner Füllmich: Nou, dat is wat we doen, eigenlijk. We maken het persoonlijk. We gaan achter deze mensen persoonlijk aan, niet achter de instellingen. Brian, heel, heel erg bedankt.

Dit was zeer interessant en zeer belangrijk, en ik denk dat we meer van elkaar zullen kunnen horen, omdat we contact moeten houden nu we ons realiseren – ik bedoel, we hadden dit vermoeden al die tijd, maar nu realiseren we ons dat dit een internationaal georkestreerde inspanning is van enkele zeer, zeer slechte mensen.

Brian Gerrish: Ja, en wat een prachtige kans is dat, want wat deze mensen ook doen, ze zetten voortdurend naties tegen naties op. Als we een beetje breder kijken en we kijken terug naar de oorlogen en de problemen, dan waren het dit soort mensen die ze veroorzaakten, en ik denk dat we nu een prachtige kans hebben.

De “pandemie” die ons angst aanjaagt, kan juist datgene zijn waardoor mensen weer menselijk worden, ongeacht hun nationaliteit, godsdienst of huidskleur. Ik denk dat we hier een zeer opwindende kans hebben.

Reiner Füllmich: Daar zijn we het mee eens. Het is me een waar genoegen, Brian. Heel erg bedankt. Ik denk dat we nog meer zullen praten.

---

Copyright © 2021 door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

COVID-19 VACCIN DOSSIER

“Neurenberg 2” – Rechtskundige Fuellmich bereidt de grootste collectieve rechtszaak in de geschiedenis voor

Volg Frontnieuws op Telegram