“De op regels gebaseerde internationale orde is sinds de jaren 1930 niet meer zo bedreigd geweest”, schrijft professor Foreign Affairs Walter Russell Mead:
“De VN werd verondersteld het kroonjuweel van de op regels gebaseerde orde te zijn … maar de laatste tijd is ze naar een nieuw dieptepunt gezonken. Van de vijf permanente leden van de Veiligheidsraad nam alleen Joe Biden de moeite om vorige week naar de Algemene Vergadering te komen. Emmanuel Macron had het te druk … [en] Rishi Sunak was de eerste [Britse] premier in tien jaar die de jaarlijkse vergadering oversloeg. De heer Poetin en de Chinese Xi Jinping lieten de bijeenkomst van de V.N. ook schieten … Er was een tijd dat de mensen er wel om zouden hebben gegeven …”.
Als u naar de beelden had gekeken die van de Algemene Vergadering werden uitgezonden toen Zelensky aan het woord was, dan had u gezien dat de zaal bijna helemaal leeg was, of op zijn best voor een derde gevuld. Premier Netanyahu sprak de Algemene Vergadering ook toe, net als kanselier Scholtz, die ook een handjevol delegatie notulisten toesprak, schrijft Alastair Crooke.
De kern van de zaak is dat er geen opwinding is. Niemand in de Mondiale Meerderheid is bijzonder geïnteresseerd om naar westerse leiders te luisteren, met hun litanie van culturele fixaties, terwijl de ‘Levensproblemen’ van hun samenlevingen in een echte crisis terechtkomen. “Saai”, zo omschreef een commentator het westerse discours; “de echte opwinding is in Azië”.
Zulke opmerkingen weerspiegelen hoe – voor buitenstaanders – de westerse politiek is verworden tot een saaie overname van staatsinstellingen door hoge of middelhoge bureaucraten, met de opdracht om nieuwe culturele/morele normen op te leggen, met weinig of geen inspraak van de massa of protest. Deze bureaucratische “revolutionairen” passen oude staatsinstellingen opnieuw aan om de staat van bovenaf te transformeren, in een streven naar een Gramsciaanse-gelijkende culturele hegemonie.
In het begin kunnen ze dit bereiken zonder de wetten en grondwetten van het oude systeem te schenden, maar steeds vaker gebeurt dit tegenwoordig wel. Op een bepaald punt op deze reis gaat de onbaatzuchtigheid verloren en wordt de wet als wapen tegen het volk gebruikt.
De algemene neerslachtigheid – zo zichtbaar bij de Algemene Vergadering van de VN – komt voort uit het onvermogen van de heersende lagen om doelgerichte, redelijke of effectieve oplossingen te bieden in een tijd van voelbare crisis.
In een artikel in de Wall Street Journal schrijft hoofdredacteur Gerard Baker dat de huidige culturele morele orde “al aan het afbrokkelen is”:
“Dit nieuwe bouwwerk is gebouwd rond drie belangrijke pijlers: Ten eerste, het ethische primaat van mondiale verplichting – boven nationaal eigenbelang, maar het meest direct en consequent, in een afwijzing van de moraliteit van nationale grenzen – en een omarming van zoiets als open-deur-immigratie.
Ten tweede, een quasi-bijbels geloof in klimaatcatastrofisme, waarin de essentiële energieverslindende zondigheid van de mens alleen kan worden goedgemaakt door massale opoffering van economische vooruitgang.
Ten derde, een grootschalige culturele zelfvernietiging waarin de deugden, waarden en historische verworvenheden van de traditionele beschaving worden verworpen en vervangen door een culturele hiërarchie die oude vooroordelen omkeert en de klasse van blanke, mannelijke heteroseksuelen verplicht om hun geschiedenis van uitbuiting te erkennen en zich te onderwerpen aan uitgebreide sociale en economische genoegdoening”.
Elk van deze drie pijlers in het hele Westen – op drie continenten – brokkelt af”, schrijft Baker.
Misschien wel. Maar er is weinig dat erop wijst dat de culturele fanatiekelingen zich terugtrekken. Ze verdubbelen eerder. Het is een existentiële kwestie geworden – waarbij westerse “traditionalisten” culturele kwesties bijna als een situatie van leven of dood beschouwen. Het is een pijnlijke binaire strijd.
Wat echter doorschemert, is dat de revolutionaire ijver van de globalisten blijkbaar onveranderd blijft. Het eerste doel van de globalisten blijft het bespoedigen van de komst van een grotere wereldgemeenschap die hun nieuwe morele orde onderschrijft – een van Diversiteit, Pride, Trans-rechten en het rechtzetten van historische discriminatie en onrecht.
Het tweede doel is om toezicht te houden op de assimilatie van andere natiestaten in deze nieuwe culturele sfeer van conformiteit en homogeniteit via een op regels gebaseerde orde – een orde die een universele “morele” inhoud als subtekst heeft.
Deze twee doelstellingen werden weerspiegeld in een enorme uitbreiding van Westerse (vooral Amerikaanse) pogingen om democratie te promoten en dit nieuwe culturalisme te promoten.
Deze visie werd ondersteund door twee belangrijke gebeurtenissen: De implosie van de Sovjet-Unie en de gelijktijdige publicatie van Francis Fukuyama’s End of History and the Last Man, waarin betoogd werd dat een lineaire opwaartse menselijke progressie – gebaseerd op westerse politieke, economische en culturele modellen – onze onverbiddelijke menselijke bestemming was.
Het bevorderen van democratie was echter niets nieuws. En voor alle duidelijkheid, Europa’s vroege experimenten met revolutionaire democratisering hadden een duidelijk duistere en bloedige kant (net zoals kleurenrevoluties hun eigen kant hadden). Gordon Hahn heeft opgemerkt,
“De revolutionaire leiders van Frankrijk hadden aangegeven waar hun beweging toe zou leiden: maar weinigen leken acht te slaan op hun woorden. Terwijl ze tienduizenden mensen afslachtten en met geweld meer dan een miljoen Fransen in het eerste massale dienstplichtige leger plaatsten … verklaarden ze openlijk dat ze dit deden om het democratische republicanisme met geweld te verspreiden.”
“Frankrijk wierp de handschoen van de revolutie voor de voeten van alle Europese monarchen. De organisator van het Franse revolutionaire leger, Lazare Carnot, waarschuwde de wereld: “Geen manoeuvres meer, geen militaire kunst meer, maar vuur, staal en patriottisme. We moeten uitroeien! Uitroeien tot het bittere einde!”
Thomas Jefferson geloofde dat het lot van de Franse Revolutie dat van hem zou bepalen – en hoopte dat de Franse Revolutie zich over Europa zou verspreiden. En hoewel hij het bloedbad betreurde, vond Jefferson het noodzakelijk. In januari 1793 zei hij: “De vrijheid van de hele aarde hing af van de uitkomst van de krachtmeting en … liever dan dat deze zou mislukken. Ik zou de halve aarde verwoest hebben gezien”. (Enthousiasme dat hij later herriep).
Carnot’s opvolger, Napoleon Bonaparte, realiseerde de imperiale dromen van de revolutionairen, die niet zozeer gericht waren op democratie, maar op zijn eigen (en Franse) glorie.
In feite was het Napoleon die de eerste staatshegemonie creëerde die gebaseerd was op een universele “Orde” die gebaseerd was op wet- en regelgeving. In 1803 viel Napoleons leger van 600.000 man Rusland binnen. Daar kwam een einde aan met een Russische mars naar Parijs en de vorming van het Concert van Europa, waardoor er een einde kwam aan de hegemonie van Bonaparte. In wezen heeft de Franse Revolutie, die de “totale oorlog”, het idee van de natiestaat en een revolutionair ethos verspreidde, sindsdien zowel Rusland als het Westen geteisterd.
Als we vooruitspringen naar het tijdperk na WO2, dan is het Amerikaanse revolutionaire gedachtegoed in eerste instantie gebaseerd op het ‘overwinningsethos’ dat voortkomt uit het ‘succes’ van de Koude Oorlog van Amerika (het uitroeien van het communisme uit Europese staten en het inlijven van Oost-Europa bij de NAVO). De volledige “culturele/morele agenda” kwam pas naar voren met de regeringen Obama-Biden.
En het was in deze context dat het Westen naar Oekraïne verlangde, als de scharnier waarrond Rusland gedwarsboomd zou kunnen worden. Brzezinski had Oekraïne geïdentificeerd als de potentiële achilleshiel van Rusland, juist de etnisch-culturele verdeeldheid in Oekraïne die kon worden uitgebuit om Rusland te verzwakken. Dit punt is cruciaal voor het bepalen van de drijfveer achter de huidige oorlog in Oekraïne.
De oorlog in Oekraïne gaat niet over het “bevorderen van democratie”. Westerse inlichtingendiensten hebben al sinds het einde van WO 2 nauwe banden met het Oekraïense ultranationalisme. Mogelijk werden deze geëngageerde ultranationalisten gezien als ideaal materiaal om een oorlog tegen alles wat Russisch is aan te wakkeren – dat wat Brzezinski in gedachten had toen hij in 1997 zijn Grand Chessboard schreef.
Hoe dan ook, het was op deze specifieke pijler – etnisch-culturele mobilisatie tegen de Russische aanwezigheid, cultuur en taal in Oekraïne – dat de westerse inlichtingendiensten zich concentreerden. Deze diensten en het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken deden hun best om leden van deze achterban op sleutelposities in de politiek, de veiligheid en het leger in Oekraïne te plaatsen – initiatieven die in de nasleep van de Maidan-coup werden versneld.
Een duidelijke erfenis is nu dat Zelensky verlamd is door het politieke overwicht van ultra-Rechts, dat alle onderhandelingen met Rusland afwijst en alleen de overgave van Moskou eist.
Het Canadese parlementaire debacle van vorige week gaf onbedoeld inzicht in de diepte van de ultranationalistische Oekraïense achterban die doorgang kreeg naar westerse staten – waaronder de VS en Canada – in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog, toen het Canadese parlement een staande ovatie gaf aan een voormalig lid van de Waffen SS tijdens een bezoek van Zelensky aan het Canadese parlement. Yaroslav Hunka behoorde tot de ongeveer 600 leden van de Galicia SS Division die zich na de oorlog in Canada mochten vestigen. Het punt hier is dat deze achterban in Canada, en zijn analogieën elders, een ruggengraat vormt voor de steun van lobbyisten voor Kiev, en het nauwst verbonden is met de Amerikaanse Deep State.
Terug naar de Brzezinski-doctrine: Herinnert deze Canadese flater ons eraan dat de subplot die Brzezinski oorspronkelijk bedacht had, een identiteitsgedreven culturele oorlog was? Zeker, Oekraïense functionarissen hebben herhaaldelijk het doel omarmd om alles wat Russisch is uit Oekraïne te verwijderen. Democratiebevordering kan een voorwendsel zijn geweest, maar het stille deel was altijd het aanwakkeren van gewelddadige vijandigheid jegens Russen – en jegens Rusland als cultureel ‘idee’.
Dit roept een belangrijke vraag op: Kan een Westen van gedeelde, culturele gelijkgestemdheid zichzelf “verbeelden” tot een totale culturele oorlog tegen de waarden van Rusland?
Zou het doel van de Westerse leiders in de afgelopen anderhalf jaar kunnen zijn om het Oekraïense ultranationalisme te gebruiken om een bredere culturele identiteitsoorlog met Rusland uit te lokken, via hun Oekraïense proxy?
Misschien weerspiegelt Poetins nauwgezette zorg om het Westen geen bloederig hemd te geven om mee te zwaaien (ondanks eindeloze redenen om dat wel te doen), wel een begrip dat onderdelen van het huidige Westerse leiderschap gevaarlijk agressief zijn en actief op zoek zijn naar oorlog.
We horen vandaag de dag in sommige kringen echo’s van Jeffersons gevoelens uit 1793: “De vrijheid van de hele aarde hing af van de uitkomst van de krachtmeting en … liever dan dat deze zou mislukken. Ik zou de halve aarde verwoest hebben gezien”. Overblijfselen van Jefferson zien we ook in het opvallende en overijverige gezwaai met Oekraïense kleuren en culturele symbolen door de leiders van Brussel, bedoeld om de kloof tussen de waarden en het “autocratische” Rusland te benadrukken.
De uiteindelijke drijfveer van de intenties van de westerse haviken achter deze oorlog moet de geschiedenis uitwijzen. Historisch gezien springt een totale oorlog gemakkelijk op de haai van het democratische onbaatzuchtigheid, wanneer de vlammen van etnische haat om zich heen grijpen.
Gelukkig lijkt het erop dat deze catastrofale afloop waarschijnlijk vermeden zal worden, aangezien het Oekraïense offensief ineenstort. De Russen zullen echter de vijandigheid van veel Europeanen tegenover Rusland, zijn sportmannen en -vrouwen, zijn artiesten en anderen niet vergeten.
De uiteindelijke drijfveer van de intenties van de westerse haviken achter deze oorlog moet de geschiedenis uitwijzen.
Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER
De historische anomalie van de unipolariteit is onbetwistbaar geëindigd
Nieuws over de atoombom oefening:
https://www.youtube.com/watch?v=eiqxC72fm8g
“Premier Netanyahu sprak de Algemene Vergadering ook toe, net als kanselier Scholtz, die ook een handjevol delegatie notulisten toesprak, schrijft Alastair Crooke.”
De twee zionistische afgevaardigden van de Rothschild dynastie mochten niet ontbreken.
Het ‘Fraternité, Liberté et Egalité’ van de Franse Revolutie was een meesterleugen van degenen die de macht grepen en de gevestigde orde overnamen, de tempeliers/bankiers der Middeleeuwen (jezuïeten – vrijmetselaars met jacobijnen als vooruitgeschoven post – altijd front achter front achter front). Het was een afrekening van wat Frankrijk de tempeliers had aangedaan in 1312 door de organisatie in de ban te doen en de leiders te brandstapelen. Tegelijkertijd gaven ze het volk het idee dat deze revolutie en alles wat zou volgen, wat wij ‘democratie’ noemen, iets van hen was. Iedereen die naar de stembus gaat, trapt nog steeds in deze pertinente leugen. Niets is van het volk. Alles is van deze roversbende – of liever – van degene die hen aanstuurt – Lucifer – satan – de slang. Leugenaar en mensenmoordenaar van den beginne. Vandaar alle leugens in msm en alle doodseskaders met witte jasjes, zich voordoende als ‘gezondheidszorgers’. Binnenkort worden de guillotines weer van stal gehaald – tot enorme ontzetting van de wereldbevolking – het grote zwaard van Openbaring 6:4, 8, 9, 20:4). We staan vlak voor de eindafrekening van boven, die ongenadig met deze roversbende zal afreken en met het brein erachter. Lees het boek Openbaring. Dan weet je alles.
….DE vraag is natuurlijk, voor mij althans : WIE heeft dat boek Openbaring geschreven ? !
Openbaring werd geschreven door Johannes de apostel, er bestaat veel misverstand over en het is voor de kerk eigenlijk te diepzinnig of te esoterisch. Het was een visioen, en ik las een commentaar dat hij het niet erg precies neerschreef. Maar de soort dingen die er over de auteur zelf geschreven worden, zijn nog bizarder.
Samen met de Christus hoort hij bij de eerste groep die terugkeren naar de wereld.
Het hoeven niet per se allemaal opvallende mensen te zijn.
Openbaring is geen dictaat, zoals de Tien Geboden of zo.
Christus schijnt een flinke wietplantage beheerd te hebben!!! En er ook ruimschoots van gesnoept te hebben vandaar die geweldige verhalen!!!
Als je gratis weed uitdeelt, ze ook van wijn voorziet en vreten, dan heb je altijd wel een grote grote groep mensen om je heen die jou je beste vriend noemen.
Dan willen ze wel even naar je luisteren en mee zuipen.
Als alles op is zijn ze weer net zo hard verdwenen.
Patrick,
De Waarheid.. “Dus GOD”
Helemaal juist. Goed gezegd.
Wat mij alweer opvalt is dat alle wakkies over elkaar buitelen om de laatste zin aan te vallen en totaal over de inhoud heen stappen.
Dit is de bekende tactiek: val de boodschapper aan op uiterlijkheden om zijn integriteit te ondermijnen en vermijd elke inhoudelijke discussie.
Het laatste boek van de bijbel heet volledig: De openbaring van Jezus Christus aan Johannes. Dat is dus wanneer Jezus laat zien wie Hij is aan alle mensen. Dan is het wel klaar met alle spot. Dan wordt de sluier, het gordijn, opzij geschoven: apo-calypsis (denk aan eclips, zonsverduisterin, apo is weghalen). Het boek is overigens een door en door Hebreeuws boek en is niet te begrijpen zonder de rest van de bijbel waar alle uitdrukkingen en referenties vandaan komen.
Alle oorsprongen en ideologieën van de geheime genootschappen staan trouwens ook verteld en weerlegd in de bijbel. Jezus prikte direct door hun façade heen en sprak ze direct aan. Satan zelf, zijn slangengebroed en de demonen (geen gevallen engelen trouwens, die bleven wijselijk uit de buurt). Maar daarmee heb je direct alle geledingen achter en in de geheime genootschappen van Mysterie Babylon.
De wakkies die denken dat ze wat weten van deze genootschappen maar de spot drijven met de bijbel en gelijk beginnen te stijgeren blokkeren zichzelf. Hun gesloten blik, hun opstandigheid, houd ze af van de waarheid. Het gaat er niet om of je wakker bent maar of je olie in je lamp hebt als de bruidegom komt. Je moet opnieuw geboren worden uit water èn geest.
Dit komt uit het gesprek dat Jezus had met de meest vooraanstaande leider van het volk (gr= nikos demos), een ingewijde:
“Nikodemus antwoordde en zei tegen Hem: “Hoe kunnen deze dingen gebeuren?” Jezus antwoordde en zei tegen hem: “Ben jij leraar van Israël en weet jij deze dingen niet? Voorwaar, voorwaar, Ik zeg je: Wij spreken van wat Wij weten en Wij getuigen van wat Wij gezien hebben en jullie nemen Ons getuigenis niet aan. Als Ik jullie van de dingen die op aarde zijn gesproken heb en jullie niet geloven, hoe zullen jullie dan geloven als Ik jullie spreek van de dingen die in de hemel zijn?”
Het Evangelie naar Johannes 3:9-12 EBV
Dus: schaap lekker verder wakkies
En maar schooien