Muziekgroep Pink Floyd had een vooruitziende blik toen ze in 1979 zong: “We don’t need no education. We don’t need no though control.” (Another brick in the wall – 1979). Velen meenden dat deze rockband jongeren stimuleerden tot dwaze rebellie, maar uit de officiële videoclip blijkt dat het verzet waartoe zij opriepen zeer gemotiveerd was, namelijk tegen indoctrinatie in het onderwijs: jongeren lopen als zombies door de school om te eindigen in een gehaktmolen. Deze artiesten benoemden toen wat anno 2021 is vervuld. Onze jongeren zijn gemangeld tot een eenheidsworst. Weg zelfdenkend vermogen, weg kritische geest. Langzaam maar zeker zien we de effecten. We leven in een wereld waar in diverse moderne doctrines onze identiteit verzwakken. De belangrijkste factoren die ons vormen, liggen namelijk allemaal onder vuur, schrijft gastauteur Esther Noordermeer.
Bloedband
Allereerst de bloedband. De verticale bloedband en die met broers/zussen zijn het sterkst en het meest bepalend voor onze identiteit. Bloedband staat vast. Het kerngezin (biologisch ouders van eigen kinderen) is de logische hoeksteen van een samenleving omdat biologische ouders aan de basis staan van elk kind. Een adoptie-, stief- of pleegouder is voor noodgevallen. Het is altijd beter dan een slechte of geen ouder. Als in de bloedband het vertrouwen ernstig wordt geschaad, zoals bij mishandeling en incest, krijgt de identiteit van het slachtoffer een stoot in de verkeerde richting. Het kan lijden tot een verwrongen identiteit.
In het regenbooggezin, een gezin met ouders van hetzelfde geslacht, is de bloedband niet meer duidelijk. Er was immers een derde partij nodig om tot voortplanting te komen. Het kind wordt verwekt buiten een duidelijke liefdesrelatie en verliest vanaf de conceptie het recht om in een kerngezin grootgebracht te worden. Dat is een hele beslissing. Die derde partij zal in het gunstigste geval in beeld zijn, maar kan ook de grote afwezige zijn. Daarnaast zijn een vader en een moeder vanzelfsprekende rolmodellen wat de identiteit mede vormgeeft. Ook dat moet het regenboogkind missen. De toekomst zal uitwijzen wat dit met hun identiteit doet.
Geslacht en geaardheid
Er wordt gerommeld aan het geslacht waarmee we zijn geboren, terwijl dit een heel belangrijk onderdeel is van onze identiteit. Het is een vast gegeven en zichtbaar. Omdat er een hele kleine groep is die een ander geslacht ervaart dan het lichaam vertelt, moet tegenwoordig elk kind zijn geslacht in twijfel trekken. Evenzo de seksuele geaardheid. Slechts een klein deel van de bevolking treft een niet-heterofiele geaardheid. Laten de LHBTQ- instellingen zich ontfermen over die specifieke achterban, maar dwing het applaus van de massa niet af door het geslacht en de geaardheid van kinderen ter discussie te stellen. Daarmee wordt vaste grond onder hun voeten weggehaald.
In feite zijn alle fysieke kenmerken onderdeel van onze identiteit: huidskleur, oogkleur, lengte, bouw, behendigheid, kracht, enz. Hoe meer moeite jongeren met hun lichaam hebben, hoe zwakker hun identiteit zal worden.
Anoniem
Het proces van anonimiseren is al jaren gaande. Zo wordt de achternaam veelal niet meer genoemd. Op sommige trouwkaarten gaan Hannie en Karel trouwen, een redelijk anonieme huwelijksaankondiging. De toenemende behoefte aan privacy zal er debet aan zijn, de keerzijde is dat familiebanden onzichtbaar blijven. De achternaam is een familienaam en wijst de bloedband aan. De voornaam fungeert als aanwijsstok binnen die familie. Met het uit zwang raken van de familienaam schuift onze identiteit naar de achtergrond.
Het dragen van mondkapjes in coronatijd versnelt het proces van anonimiseren. Mensen passeren elkaar als anonieme wezens. Hoeveel gesprekken worden niet gevoerd omdat we elkaar niet herkennen? En als we elkaar herkennen, nodigt het mondkapje sowieso niet uit om in gesprek te gaan. Hoe anoniemer wij leven, hoe meer we van elkaar vervreemden, hoe meer identiteit we verliezen.
Taal
Taal is de cohesie van een volk. Het geeft een volk identiteit, maar het hoort ook bij onze persoonlijke identiteit. Niet voor niets spreken we van ‘moedertaal’. Het is logisch dat wij er moeite mee hebben als een immigrant die hier al lang woont, geen Nederlands heeft geleerd. Naast onmacht -het werkelijk niet kunnen aanleren van onze taal- kan het ook een vorm van disrespect zijn. Een immigrant die de taal van het gastland niet de moeite waard vindt om te leren, schopt daarmee tegen de identiteit van dat land en dat doet zeer. Het falende integratiebeleid snijdt dus dieper dan alleen het niveau van praktische overlast. Het bedreigt onze identiteit.
Broodwinning
Werk hoort bij iemands identiteit. Daarom is langdurige werkloosheid tegelijk een identiteitsprobleem. Bij beroepsgroepen die tevens een bepaalde leefwijze inhouden, zoals boeren, vissers, kermisexploitanten, marktlui, horeca en familiebedrijven, is dit nog sterker. En juist dit soort zaken worden zwaar getroffen door de lange sluitingen tijdens een pandemie. Met het failliet gaan van hun bedrijf, verliezen zij een groot stuk hun identiteit. Dat is traumatisch. Het basisinkomen dat er wellicht aankomt, is een slecht idee voor de persoonlijkheid van mensen. Uitkeringen is voor noodgevallen, maar een gezond mens wil zichzelf onderhouden en de trotse bestuurder zijn van zijn eigen leven. Het basisinkomen zal ons afhankelijk maken van de overheid en opnieuw een stukje identiteit van ons roven.
Levensvisie
Levensvisie is een heel belangrijk onderdeel van onze identiteit, althans bij velen. Het is niet zozeer de ontkerkelijking die de identiteit verzwakt, maar veeleer het ontkennen van een Schepper. Geloof in een scheppende God die het bestuur van de aarde tijdelijk aan de mens heeft toevertrouwd maar Zelf wel een eindbestemming voor ogen heeft, biedt hen vaste grond onder de voeten, ongeacht of het waar is.
Identiteitsarm
Mensen met een zwakke identiteit dobberen rond in de maatschappij zonder duidelijk kompas. Met dergelijke burgers kunnen overheden en machthebbers alle kanten op. En verwacht niet veel van politici, docenten, journalisten en andere influencers. Ze lijken sterke persoonlijkheden omdat zij invloed hebben. Sommigen zijn dat ook, maar de meesten hebben slechts invloed vanwege hun positie en niet omdat zij authentieke persoonlijkheden zijn. Hun identiteit is een verlengstuk van de publieke opinie. En daar zit het probleem! De publieke opinie wordt tegenwoordig gegenereerd door de massa die deels is beroofd van haar identiteit. Het is het standpunt van de tot ‘zombie’ gemaakte menigte. Het niveau van de publieke opinie is laag, een simplificatie van de werkelijkheid en vaak met twee of drie zinnen uit te leggen. De massa slikt het omdat het proces van identiteitsberoving al zo ver gevorderd is. Om indoctrinatie te kunnen doorzien, moet je wel zelfdenkend zijn. Om een aanval op je identiteit te ervaren, moet je die wel hebben. Je mag de vraag zelfs stellen of er überhaupt nog wel ruimte is in onze samenleving voor mensen met een sterke identiteit als de publieke opinie de norm bepaalt.
Hadden we maar beter geluisterd naar Pink Floyd.
© E. Noordermeer is blogger, auteur/uitgever
Mooie uiteenzetting van E. Noordermeer, geen woord onwaar hierin.
De gitaarsolo in the Wall van Gilmour is ongeevenaard, tevens die orgel begeleiding. Die herken je uit duizenden. Tijdloze genialiteit.
Dacht dat het in Zuid-Amerika in sommige landen verboden was.
Pracht van een plaat.
Groetjes @ntw@rpe
Zonder belerend te willen zijn wil ik er ter wille van de nauwkeurigheid bij uw opmerking dat “God het bestuur van de aarde tijdelijk aan de mens heeft toevertrouwd” een kanttekening plaatsen.
Doordat de mens Gods verbod (zonder verbod geen vrije wil) overtrad, zei hij feitelijk dat hij zelf wel uitmaakte wat goed en fout was en dat hij God niet nodig had voor leiding.
God heeft daarop (omdat de volmaaktheid van Zijn schepping betwist werd. Job 1:7-12, 20-22) een tijd vastgesteld waarin de mens kan aantonen dat hij zichzelf kan besturen of trouw betonen.
Pas als onomstotelijk is aangetoond dat hij daar niet toe in staat is, wat nu wel duidelijk is, grijpt God in waarna alleen de mensen die naar Hem opzien voor leiding de aarde zullen beërven en voor degenen die Hem niet willen kennen zal geen plaats meer zijn. Psalm 37:10,11,29
Ook blijkt uit Matthéüs 4:8,9 wie de echte heerser van de wereld is; immers hoe kan de Duivel hem alle koninkrijken van de wereld aanbieden als hij ze niet bezit. Veelbetekenend is dat Jezus hem hierin niet tegensprak.
Dankjewel voor deze uitstekende site.
Wat ik wel mis is een chronologische lijst van alle artikelen; misschien kunt u daarin voorzien…
vriendelijke groet.
dank voor je reactie.
ik bedoel alle artikelen op datum, zoals nfn heeft, alhoewel ik een doorlopende lijst prefereer.
vaak weet ik niet onder welk onderwerp ik iets terug moet vinden, maar wel wanneer het ongeveer was.
ook voor de tijdplaatsing tov andere onderwerpen is dit nuttig.
De enige bloedband die ik met mijn broer heb: zou hem graag afschieten…
Je bent de enige niet.
Ik heb ook zo een soort familie waar we mekaar letterlijk de hersens in kunnen slaan bij de minste aanleiding.
We zien mekaar dan ook al jaren niet meer.
Pink Floyd heeft ons wel vaker gewaarschuwd.
– Sorrow
Gaat over milieuvervuiling
The sweet smell of a great sorrow lies over the land
Plumes of smoke rise and merge into the leaden sky
A man lies and dreams of green fields and rivers
But awakes to a morning with no reason for waking
– Money
Gaat over geldzucht, de wortel van al het kwaad.
Money, it’s a crime
Share it fairly, but don’t take a slice of my pie
Money, so they say
Is the root of all evil today
– Sheep
Gaat over alle mensen die blindelings all overheidheids-instructies opvolgen, met alle gevolgen vandien.
What do you get for pretending the danger’s not real
Meek and obedient you follow the leader
Down well trodden corridors into the valley of steel
What a surprise
The look of terminal shock in your eyes
Now things are really what they seem
No, this is no bad dream
En aan het einde: Het lijkt wel of Pink Floyd de lockdowns aan zag aankomen …
You better stay home
And do as you’re told
Get out of the road if you want to grow old
@ Pink Floyd fan – Super & Thanks !!
Ik kan mij hier helemaal in vinden. Ik heb Duitse, Nederlandse, Chinese en Indonesische wortels. Mijn opa van moeders kant trouwde tijdens de oorlog in Indonesie met een Chinese vrouw en moesten in de vijftiger jaren noodgedwongen met hun gezin naar Nederland verhuizen. Mijn moeder, half Chinese en half Nederlandse trouwde mijn vader, een Nederlands/Duitse boerenjongen. Ik ben op een boerderij geboren in een oer Holands dorpje en ben daar opgeroeid. Ik spreek het plaatselijke dialect beter dan dat ik Nederlands spreek. Maar toch voelde ik mij altijd anders, en dat vonden de jongens uit het dorp ook. Ze scholden mij uit voor pinda en poepchinees. En toch voelde ik mij een jongen van het dorp en verbonden met de omgeving waar ik opgroeide. Ik heb nooit wrok gevoeld, al vond ik het wel rot dat sommigen mij uitscholden. En ergens vond ik het vervelend dat ik niet zoals hen was, maar ergens was ik ook weer trots op mijn Aziatische wortels en ook weer voelde ik de trots en de liefde voor de plaatselijke gemeenschap waar ik vandaan kwam. Deze gevoelens verscheurden mij en het heeft mij heel lang gekost om daarin een zeker evenwicht te vinden.
In mijn pubertijd koos ik voor mijn Chinese wortels en in Nederland voelde ik mij in die tijd meer Chinees dan Nederlander. Maar kwam ik tussen Chinezen, dan was ik weer een vreemde en voelde ik mij heel Nederlands. Tussen Indonesiers herkende ik veel van de zijde van mijn moeders kant van de familie, maar ik zelf was nog het een, nog het ander, en toch van allebei iets.
Rond mijn 20ste ben ik naar China en naar Indonesie gereisd om mijn wortels te ontdekken. Maar wat ik ontdekte waren mijn Nederlandse wortels dus ik kwam ontgoocheld terug, in de war van mijn ontdekking. Ik ben daarna nog een aantal keren terug geweest in Indonesie. Natuurlijk omdat het een prachtige eilanden groep is, maar eigenlijk meer omdat ik mijn ontdekking niet wilde erkennen. Ik wilde zo graag de Aziaat in mij erkennen die ik ook niet was. Ik was daar heel Nederlands. Vervelende was dat dat weer andersom was wanneer ik weer terug was.
Nu, na vele jaren, vragen en reizen heb ik daar meer vrede mee en een zekere rust daarin gevonden. Ik ben gewoon allebei. Maar het wij en zij gevoel, het ik en hen, van beide kanten, dat blijft. Maar ik heb er vrede mee dat ik in zekere zin nooit een thuis, een land, een familie heb. Als een lidteken, allang geheeld maar nog altijd zichtbaar en een beetje gevoelig als ik erover wrijf.
Nu zwerf ik als het ware al een aantal jaren door Europa. Ik woonde in Duitsland, in Frankrijk, in Spanje en Portugal. Doe hier wat, doe daar wat zolang als het duurt en vertrek dan weer omdat ik nergens lang kan blijven zonder de kriebels te krijgen. Ik wil binnenkort een tijdje naar Afrika om daar een paar bekenden te bezoeken en misschien, als de tijd het toestaat, weer eens naar Indonesie toe. En graag zou ik Nederland weer willen bezoeken. God! Wat mis ik dat land soms! Maar blijven dat kan ik niet. Altijd rusteloos. Zonder thuis.
Dit is geen klaagbrief waarin ik zielig wil doen over mijzelf.
Ik wil hiermee gewoon aangeven hoe misdadig het is om mensen hun afkomst te ontnemen.
Hoe misdadig het vormgeven aan een multiculti samenleving is voor allen die dit overkomt.
Zowel voor de oorspronkelijke inwoners als voor de nieuwkomers.
Dit verscheurd zowel landen als mensen.
Voor mij, aandoenlijk verhaal waarin ik mij sterk herken… Blij over een soort “lotgenoot” te lezen… Met wat variaties frappante gelijkenis… Ontheemd, maar toch ook weer niet… Nieuwe wortels geschoten door een levenslange zoektocht naar zelf in binnenste waar het echte thuis huist… maar ook weer niet helemaal… Blijf een dolende zwerver in het gevoelsleven en emotioneel bestaan ivm roots… Het gaat nu om de reis zelf, levensreis, niet met het doel te arriveren… Dat is pas bij de laatste adem… Verder door reizen heeft vooralsnog de voorkeur… Bien etonne de se trouver ensemble…
Ook toen was er sprake van een compleet verloren generatie.
Ik ben daar 1 van die hierdoor met een achterstand begon.
Werd je aan alle kanten negatief gediscrimineerd om de geimporteerde mede mens positief te discrimineren.
Om zo voorrang te krijgen op de Nederlander die wel ze diplomas had gehaald.
Woning nood was er toen nog niet over al.
Ook toen werd er verwacht van je dat je verder gewoon je bek hield en in de maat bleef meelopen.
Niet zo erg als de laatste tijd, maar toen begon het grote BEK HOUDEN JIJ .
De muziek en teksten waren toen een uitstekende weergave van die tijd.
Dat iedereen dat is vergeten zal komen door het verhaal zelf in het artikel als een blik in de toekomst van deze muziek.
Dit was ook de tijd dat het gezeik begon over Mandela en alle blanken waren de schuldigen.
Er waren toen ook meerdere muziek stromingen als protest en om weerstand te bieden tegen die tijd toen.
New Wave of Punk, om er maar een paar te noemen.
https://www.youtube.com/watch?v=kUoTMGOSGo0
https://www.youtube.com/watch?v=C3LXkdpHNOQ
Ik was 8 jaar toen ik het al door had, zo’n 50 jaar geleden.
Niets in de wereld is eerlijk verdeeld.
Ik hoop op beter, na mijn dood.
Probeer niet van deze wereld te zijn, het is maar zeer tijdelijk.
Welke god schepper die hier wordt aangehaald heeft de rest van het universum geschapen? Voor veel mensen geeft een geloof houvast maar een geloof is geen feit.
Wat een diep zinnig stuk. Onze generatie, ik ben 66 heeft Nog “vrijheid” gekend. We protesteerden als ins iets niet zinde. Onze deuren stonden open. Familie (die was groot)en gezin was belangrijk. We kwamen op voor elkaar. Deuren stonden open. Geloof gaf houvast. Nou ja niet als je tiener was, geloof was iets van je ouders. Ik ben opgevoed met iedereen mag er zijn. Lage of hoge afkomst was geen issue. Mijn ouders hadden een goed lopend bedrijf. En iedereen was welkom. De mensen die in woonwagens woonden een kilometer verderop kwamen ons helpen als dat nodig was. Mijn moeder las dan de brieven voor van bv. gemeente enz. Mijn tante is Indonesisch. Een oud tante verlamd. Iedereen kreeg aandacht, was welkom. Wat je deed was niet belangrijk. Mijn ouders leerden ons dat iedereen er toe deed. Ik heb dat weer doorgegeven aan mijn kinderen. Vrijheid is belangrijk, niemand bepaald jou leven. Iedereen doet ertoe. Wie of wat je ook bent. Wij hebben ook vrienden die veel ouder zijn en jongere vrienden maar ook van andere geaardheid van zwaar gereformeerd tot Islamitisch. Het geeft rijkdom aan je leven. Ik gruw ook van de beknotting/betutteling die nu gaande is. Mensen die zwakker sociaal zijn doen er niet toe. We krijgen hele rijke en hele arme mensen. Daartussen zitten de overleveraars. Ik hou mijn hart vast voor de generatie van mijn kinderen en kleinkinderen. Het lijkt of we nooit meer uit deze impasse kunnen komen. Rijk/arm, zwak/sterk, schreeuwers/meegaande. Er is nog maar weinig echte liefde, vrolijkheid. Tegenwoordig nemen ze daar een pilletje voor en moeten dat vinden op enorme evenementen die overal als paddenstoelen uit de grond schieten. Mensen kunnen zichzelf niet meer vermaken en die uitspattingen zien ze als ontspanning. Slecht voorbeeld. Wat te denken van frustratie die steeds meer en heftiger wordt, steekpartijen, schietpartijen zijn orde vd dag. De wereld bevolking groeit gestaag door. We zijn overbevolkt en daar moet volgens de top een stokje voor gestoken worden. Waar gaan we naar toe. Handwerk mensen komen met een dure auto voor de deur er is een schreeuwend te kort aan. De Gezondheidsector heeft een schreeuwend tekort aan personeel. Mensen staan tegen elkaar op. Vooral nu met vaccineren, je durft niet meer te zeggen dat je niet wilt vaccineren want dan word je weggezet als misdadiger. Ik durf het nog wel want ik kan mijn standpunt goed onderbouwen. Inlezen is hier belangrijk bij. Maar wie doet dat nu nog. We worden immers overruled door de machtige der aarde. Ik hou mijn hart vast.
Ik heb in een Pink Floyd coverband gespeeld. Ik was de vreemde eend in een groep met die-hard Pink Floyd fans. Toen ik bij de band kwam kende ik alleen Another Brick, zoals veel mensen. Zij kende alle nummers en alle teksten.
Het trieste is nu dat de band uit elkaar is door de corona terreur. De drie andere bandleden volgen trouw en gedwee alle overheidsterreur maatregelen op en veroordelen mij dat ik niet gehoorzaam en dat ik als columnist/schrijver van CommonSenseTV.nl zelfs ‘bijdraag aan het verder verspreiden van het virus’.
Compleet hersendood zijn ze geworden.
@ Marcel van Tol – Dank voor je verhaal, de bandleden waarmee je speelde, hebben er klaarblijkelijk en ondanks hun muzikale prestatie niets van begrepen. Mijn respect ook voor CommonSenseTV en o.a. jouw bijdragen aldaar. Samen staan we sterker – de Waarheid moet de wereld in.
Dit is het probleem:
Fase één: demoralisatie
Demoralisatie leidt tot een fundamentele verandering in het besef van nationale identiteit en is de structurele deconstructie van fundamentele principes en de eliminatie van religie. Een nieuw maatschappelijk ontwerp wordt ingebed in de psyche van generaties via de ideologisch geconditioneerde academische wereld zonder dat tegengestelde argumenten worden onderzocht. Groepsdruk door elites vindt op zowel de academisch wereld als op de samenleving als geheel plaats om hen te overtuigen dat eerder gehuldigde waarden inherent gebrekkig, racistisch en bevooroordeeld waren. De nationale identiteit wordt verwaterd door beschuldigingen aangaande het ‘dubieuze’ historische verleden. De nationale geschiedenis wordt herschreven, opnieuw gedefinieerd en zodanig gevormd (vervormd) zodat zij past bij het nieuwe beoogde gedragsmodel en om de nieuwe waarden te creëren.
Fase twee: destabilisatie
Het creëren van economische, financiële en nationale veiligheidscrises. Destabilisatie omvat ook sociale crises en het wegvallen van eerdere vanzelfsprekende beperkingen van moreel gedrag. Het zorgt voor overbelasting van het systeem, d.w.z. er zijn meer ontvangers dan producenten (immigratie uit Derde Wereldlanden die niets bijdragen aan de samenleving). De crisis brengt welwillende leiders voort die beloven ‘dingen’ (hoop en verandering) te leveren om aan de behoeften van mensen te voldoen door middel van sociale en economische rechtvaardigheid.
Zij creëren illusies dat de situatie onder controle is als bepaalde strategische richtingen worden gevolgd (reddingsoperaties, stimulansen, maatregelen om de groei van banen te stimuleren, regelgeving voor de industrie, ongrondwettelijke machtsgrepen, verwerping van historische wetten, veranderingen in wetgevingsprocessen, veranderingen in checks and balances of power, enz. en allerlei andere cultureel-marxistische onzin).
Dikwijls zien we dat hierbij ook ingrijpende psychologische valse vlag operaties (psy-ops) worden uitgevoerd om de bevolking nog verder onder druk te zetten.
Fase drie: crisis
In tegenstelling tot de periode van ‘destabilisatie’ zijn de mensen die hebben bijgedragen aan het orkestreren van de verandering (‘usefull idiots’) nu niet langer nodig. Het nieuwe overkoepelende gecentraliseerde regeringsmodel begint de controle over te nemen. Linkse usurpatoren die aanvankelijk dachten dat ze deel zouden uitmaken van de nieuwe machtsstructuur, beginnen te beseffen dat ze werden gebruikt en gemanipuleerd en dat ze zelf de nieuwe vijand worden. Omdat ze uit de eerste hand kennis hebben van de agenda (’they know too much’), zijn ze het primaire doelwit geworden voor eliminatie. Ze kunnen eenvoudigweg worden genegeerd, uit het publieke leven worden geweerd, uit de maatschappij verstoten, of ze kunnen worden gevangengezet of erger nog, worden gedood.
Er zijn slechts twee mogelijkheden: werkkamp of executie. Er is geen ruimte meer voor een andere mening. Meningsverschillen zijn alleen mogelijk binnen het vrije systeem dat nu is gedeconstrueerd. Daarom wordt het linkse doel gediend zodra de destabilisatie is voltooid. Een totalitaire regering neemt nu de controle over.
Fase vier: ‘normalisatie’
Het begrip ‘normalisatie’ (denk aan termen zoals ‘het nieuwe normaal’) is een cynische expressie. De ongemakkelijke gevoelens van verandering, inclusief verlies van vrijheid, worden geabsorbeerd en geaccepteerd. Verloren nationale identiteit wordt geaccepteerd als norm binnen het nieuwe maatschappelijke model. Een periode van overgang naar nationale ‘rebranding’ waarin mensen zo overweldigd zijn door de verandering dat ze gevoelloos worden en een ‘nieuw normaal’ beginnen te accepteren. Deze periode van normalisatie duurt oneindig en acceptatie vindt plaats in kleine, gecontroleerde doses. Te denken valt aan nieuwe vaak onlogische en tegenstrijdige gedragslimieten en gedragsbeinvloedende voorschriften, inbreuken op de privacy, controles in het dagelijks leven, steeds wisselende maatregelen die kant nog wal raken, et cetera.
Yuri Bezmenov, 1984. Dat is dus even wat eerder dan waar Pink Floyd mee op de proppen kwam, overigens ook een band die aan de banden van de Vrijmetselarij lag want zonder dat kom je in de muziekindustrie niet vooruit.
@Daniel juni 22, 2021 at 19:46:
De eerder genoemde fasen zijn onderdeel van psychologische oorlogvoering of ideologische ondermijning.
“People [transgenders] who cannot accept themselves for what they are, are trying to force others to accept them for what they are not!” – Anonymous.