Interview van minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov met de Italiaanse tv-zender Mediaset (het is een pittig interview!)

Vraag: Na uw verklaring over de mogelijkheid van een atoomoorlog, van de derde wereldoorlog, vraagt de hele wereld: bestaat daar een reëel gevaar voor?

Sergej Lavrov: Het lijkt erop dat u met de hele wereld de westerse media en politici bedoelt. Het is niet de eerste keer dat ik opmerk hoe handig het Westen verdraait wat de vertegenwoordigers van Rusland zeggen. Mij werd gevraagd naar de bedreigingen die momenteel toenemen en naar hoe reëel het gevaar van de derde wereldoorlog is. Ik antwoordde letterlijk het volgende: Rusland heeft nooit zijn pogingen gestaakt om overeenkomsten te bereiken die het voorkomen van een kernoorlog zouden garanderen. De laatste jaren was het Rusland dat zijn Amerikaanse collega’s hardnekkig heeft voorgesteld dat wij zouden herhalen wat Michail Gorbatsjov en Ronald Reagan in 1987 hebben gedaan: een verklaring aannemen waarin opnieuw wordt bevestigd dat er geen winnaars kunnen zijn in een kernoorlog, en dat die oorlog dus nooit ontketend mag worden.

Wij slaagden er niet in de regering-Trump te overtuigen, want die had zo haar eigen ideeën over deze kwestie. De regering-Biden stemde echter in met ons voorstel. In juni 2021 werd tijdens een ontmoeting tussen de Russische president Vladimir Poetin en de Amerikaanse president Joseph Biden in Genève een verklaring aangenomen over de ontoelaatbaarheid van een kernoorlog. Ik benadruk: dit gebeurde op ons initiatief.

In januari 2022 hebben vijf permanente leden van de VN-Veiligheidsraad op het hoogste niveau een soortgelijke verklaring aangenomen, ook op ons initiatief: een atoomoorlog kan geen winnaars hebben. Die mag nooit ontketend worden. Om dit doel te bereiken heeft president Vladimir Poetin voorgesteld een top van de vijf permanente leden van de VN-Veiligheidsraad bijeen te roepen. Dit voorstel werd gesteund door onze Chinese collega’s en Frankrijk. De Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk, die zich altijd terughoudend opstellen, houden deze belangrijke gebeurtenis vooralsnog tegen.

Dit gezegd hebbende, ik drong er bij iedereen op aan de grootste voorzichtigheid in acht te nemen om de bestaande dreigingen niet te laten escaleren. Ik verwees naar de verklaring van president Vladimir Zelenski in februari dat het een vergissing was geweest van Oekraïne om zijn kernwapens op te geven en dat het noodzakelijk was ze opnieuw te verwerven. Er was ook een verklaring van de leiders van Polen over hun bereidheid om Amerikaanse kernwapens op hun grondgebied in te zetten, en nog veel meer.

Op de een of andere manier kwamen er geen vragen van de media over de verklaringen van Vladimir Zelensky en Polen. Of over de verklaring van de minister van Buitenlandse Zaken van Frankrijk Jean-Yves Le Drian, die plotseling zei: Laten we niet vergeten dat Frankrijk ook kernwapens heeft. Dit is waar ik het over had. Wanneer westerse journalisten woorden uit hun verband rukken en de betekenis verdraaien van wat ik of andere Russische vertegenwoordigers werkelijk gezegd hebben, strekt hen dat niet tot eer.

Vraag: Enkele dagen geleden zei president Vladimir Poetin dat Rusland “ongeëvenaarde wapens” had. Wat bedoelde hij daarmee?

Sergej Lavrov: Dat weet iedereen heel goed. Drie jaar geleden presenteerde president Vladimir Poetin de laatste Russische innovaties in zijn toespraak tot de Federale Vergadering. Daartoe behoren vooral hypersonische wapens. Hij legde openhartig en gedetailleerd uit dat Rusland met de ontwikkeling van deze wapens is begonnen nadat de Verenigde Staten zich uit het Anti-Ballistic Missile Treaty hadden teruggetrokken. Toenmalig president George W. Bush, die antwoordde op de vraag waarom zijn land dit essentiële document, dat de stabiliteit in de wereld voor een groot deel verzekerde, vernietigde, zei tegen president Vladimir Poetin dat zij zich uit het verdrag zouden terugtrekken om een anti-raketsysteem op te zetten dat niet tegen Rusland gericht zou zijn. Hij zei dat zij zich zorgen maakten over Noord-Korea en Iran, en dat “u in antwoord daarop kunt doen wat u wilt.” Zij zullen dit ook beschouwen als niet gericht tegen de Verenigde Staten.

Wij hadden geen andere keus dan aan hypersonische wapens te werken, omdat wij heel goed wisten dat het raketafweersysteem van de VS niet tegen Noord-Korea en Iran gericht zou zijn, maar tegen Rusland en daarna China. Wij hadden wapens nodig die gegarandeerd raketafweer konden overwinnen. Anders zou een land dat over raketafweersystemen en offensieve wapens beschikt in de verleiding kunnen komen de eerste aanval uit te voeren, in de veronderstelling dat een reactie door zijn raketafweersystemen zou worden onderdrukt.

Daarom hebben wij deze wapens ontwikkeld. Zij worden uitvoerig beschreven in gespecialiseerde publicaties. Wij maken er geen geheim van dat wij ze hebben. Wij waren zelfs bereid besprekingen met de VS te voeren om een bespreking van de nieuwe systemen die ontwikkeld zijn of in de toekomst ontwikkeld zullen worden, op te nemen in het strategisch stabiliteitsverdrag dat het huidige Nieuwe START-verdrag zou vervangen. Vandaag hebben de Amerikanen al deze besprekingen opgeschort. Wij zullen op onze eigen middelen vertrouwen.

Vraag: Toen de secretaris-generaal van de VN, Antonio Guterres, Kiev bezocht, werd de stad getroffen door raketaanvallen. Wat zou u zeggen tegen de Westerse media en president Vladimir Zelensky, die deze aanslagen zien als een provocatie tegen de VN?

Sergej Lavrov: Wij hebben voortdurend waarschuwingen gegeven. Toen hij de lancering van de speciale militaire operatie aankondigde, zei president Vladimir Poetin dat die gericht zal zijn tegen de militaire infrastructuur in Oekraïne die gebruikt wordt om de burgers in het oosten van het land te onderdrukken en een bedreiging te vormen voor de veiligheid van Rusland. Zij weten heel goed dat wij militaire doelen aanvallen om de Oekraïense radicalen en het regime in Kiev de mogelijkheid te ontnemen om versterkingen in de vorm van wapens en munitie te ontvangen.

Anderzijds heb ik van president Vladimir Zelensky geen woord gehoord over een situatie die helemaal niets te maken heeft met een militaire installatie (hoe die ook mag heten) of met andere militaire installaties. Ik bedoel de Tochka-U raketaanvallen in het centrum van Donetsk de afgelopen weken, of het civiele station in Kramatorsk en verscheidene andere plaatsen, waaronder Kherson (eergisteren nog). De reden van deze aanvallen was duidelijk om de burgers te terroriseren en de mensen die in deze streken wonen te verhinderen over hun lot te beslissen. De meerderheid van de mensen daar is moe van de onderdrukking die zij al die jaren hebben ondergaan van het regime in Kiev, dat steeds meer een werktuig wordt in de handen van de neonazi’s, de Verenigde Staten en hun naaste bondgenoten.

Degenen die na een bloedige ongrondwettelijke staatsgreep aan de macht kwamen, begonnen een oorlog tegen hun eigen volk en tegen alles wat Russisch was, waarbij de Russische taal, het onderwijs en de media verboden werden. Zij namen wetten aan die nazi-theorieën en -praktijken bevorderen. Wij hebben hen gewaarschuwd. Al onze waarschuwingen stuitten op een muur van stilzwijgen. Zoals wij nu begrijpen, was het Westen onder leiding van de Verenigde Staten toen al van plan om de Oekraïense leiders (Petr Porosjenko en Vladimir Zelensky, die na hem kwam) op alle mogelijke manieren aan te moedigen in hun verlangen om bedreigingen voor Rusland te creëren.

Onze waarschuwingen in november en december 2021 over de noodzaak om de roekeloze uitbreiding van de NAVO naar het oosten een halt toe te roepen en om veiligheidsgaranties overeen te komen die geen verband zullen houden met de toetreding van nieuwe landen tot het militair-politieke blok, werden afgewezen. Ik zou zelfs willen zeggen dat het antwoord dat wij kregen niet erg beleefd was: “Het gaat u niets aan,” “wij zullen de NAVO uitbreiden zoals wij dat willen,” en “wij zullen u niet om toestemming vragen.”

Tegelijkertijd heeft het Oekraïense regime ongeveer 100.000 troepen ingezet langs de conflictlijn met de Donbass en de aanvallen geïntensiveerd, waardoor de akkoorden van Minsk en het staakt-het-vuren geschonden werden. Wij hadden geen andere keuze dan deze twee republieken te erkennen, een overeenkomst inzake wederzijdse bijstand met hen te ondertekenen en hen, op hun verzoek, te verdedigen tegen de militaristen en nazi’s die in het huidige Oekraïne welig tieren.

Vraag: Zo ziet u het, terwijl Vladimir Zelensky het anders stelt. Hij vindt dat denazificatie geen zin heeft. Hij is een Jood. De nazi’s, Azov – daar zijn er maar heel weinig van (enkele duizenden). Vladimir Zelensky weerlegt uw visie op de situatie. Denkt u dat Vladimir Zelensky een obstakel voor de vrede is?

Sergej Lavrov: Het maakt mij niet uit wat president Vladimir Zelenski al dan niet weerlegt. Hij is zo wispelturig als de wind, zoals men zegt. Hij kan verschillende keren per dag van standpunt veranderen.

Ik heb hem horen zeggen dat zij bij de vredesbesprekingen zelfs niet over demilitarisering en denazificatie zouden spreken. Ten eerste torpederen zij de besprekingen, net zoals zij acht jaar lang de Minsk-akkoorden hebben getorpedeerd. Ten tweede vindt daar de nazificatie plaats: De gevangengenomen strijders en de leden van de bataljons Azov en Aidar en andere eenheden dragen hakenkruizen of symbolen van de nazi-bataljons van de Waffen SS op hun kleding of laten die op hun lichaam tatoeëren; zij lezen en propageren openlijk Mein Kampf. Zijn redenering is: hoe kan er nazisme zijn in Oekraïne als hij een Jood is? Ik kan het mis hebben, maar Adolf Hitler had ook joods bloed. Dat betekent absoluut niets. De wijze Joodse mensen zeggen dat de vurigste antisemieten meestal Joden zijn. “Elke familie heeft haar zwarte schapen,” zoals wij zeggen.

Wat Azov betreft, er worden nu bewijzen gepubliceerd die bevestigen dat de Amerikanen en vooral de Canadezen een hoofdrol speelden in de opleiding van de ultra-radicale en duidelijk neo-nazistische eenheden in Oekraïne. Gedurende al die jaren was het de bedoeling neonazi’s in te voegen in de reguliere Oekraïense troepen. Zo zouden de Azov-strijders in elke eenheid (bataljon of regiment) een hoofdrol spelen. Ik heb dergelijke berichten in de Westerse media gelezen. Het feit dat het Azov-regiment duidelijk een neonazi-eenheid is, werd door het Westen zonder enige aarzeling erkend, tot de situatie begin 2022, toen zij als op het juiste moment van gedachten begonnen te veranderen. Japan verontschuldigde zich onlangs zelfs tegenover Azov, omdat het die organisatie enkele jaren geleden op de lijst van terroristische organisaties had gezet wegens haar neonazistische ideologie.

Journalisten (van een of ander Westers mediakanaal) hebben Vladimir Zelensky geïnterviewd en hem gevraagd wat hij vond van Azov en de ideeën die Azov predikt en in praktijk brengt. Hij zei dat er veel van zulke bataljons waren en dat “ze zijn wat ze zijn”. Ik wil benadrukken dat dit zinnetje – “ze zijn wat ze zijn” – er door de journalist uitgeknipt is en dat het niet in het uitgezonden interview is opgenomen. Dit betekent dat de journalist begrijpt wat deze persoon zegt en denkt. Hij denkt over hoe de neonazi’s gebruikt kunnen worden om Rusland te bestrijden.

Vraag: Er zijn enkele duizenden of misschien wel tienduizenden militante neonazi’s. Kan hun aanwezigheid de denazificatie van een land met 40 miljoen inwoners rechtvaardigen? Er zijn bataljons zoals de Wagner-groep, die ook door neonazistische ideeën geïnspireerd zijn en in de Russische strijdkrachten dienen.

Sergej Lavrov: Wij hebben de Wagner-groep een aantal malen besproken met degenen die in dit onderwerp geïnteresseerd zijn. Wagner is een particulier militair bedrijf dat niets met de Russische staat te maken heeft. Wij hebben dit ook aan onze Franse collega’s uitgelegd; zij begonnen zenuwachtig te worden toen de Wagner Group met de regering van Mali overeenkwam om veiligheidsdiensten te verlenen. In september 2021 hebben mijn geachte collega Jean-Yves Le Drian, en ook Josep Borrell, rechtstreeks gezegd dat Rusland niets in Afrika te zoeken had, noch als staat, noch met particuliere militaire bedrijven, omdat Afrika de zone van de EU en van Frankrijk is. Dit is wat zij mij bijna woord voor woord hebben gezegd.

Wij hebben ook de situatie in Libië uitgelegd, waarvan de autoriteiten deze particuliere militaire onderneming hebben uitgenodigd in de stad Tobruk, waar het Libische parlement is gevestigd. Italië kent de Libische situatie zeer goed. Zij zijn daar op commerciële voorwaarden, zoals in Mali. Zoiets is er niet in Oekraïne, waar enorm veel huurlingen uit Westerse landen komen. Ik geloof dat het gepraat over de aanwezigheid van de Wagner-groep in Oekraïne niets anders is dan een truc om de aandacht af te leiden van wat onze westerse collega’s aan het doen zijn. De situatie rond de confrontatie in de Azovstal-fabriek in Mariupol, en de hardnekkige, zelfs hysterische wens van Vladimir Zelensky, zijn team en hun Westerse beschermheren om al deze mensen te evacueren en naar Oekraïne te sturen, kunnen verklaard worden uit het feit dat daar veel mensen zijn die zouden bevestigen dat er huurlingen en misschien zelfs waarnemende officieren van Westerse legers aan de kant van de Oekraïense radicalen staan.

U vroeg of het wegnemen van de invloed van enkele tientallen (of zelfs duizenden) nazi’s het waard is om een land van 40 miljoen mensen in gevaar te brengen. Deze vraag is niet helemaal juist. Het is een kwestie van de fundamentele veiligheidsbelangen van Rusland. Wij praten hier al verscheidene decennia over. Lang vóór de staatsgreep kwam het Westen naar Oekraïne (dat was 20 jaar geleden) en begon het het land te vertellen dat het aan de vooravond van elke verkiezing moet kiezen aan welke kant het staat: Die van Europa of die van Rusland. Later begonnen zij de initiatieven aan te moedigen die de Oekraïense leiders bevorderden om zo weinig mogelijk op de Russische Federatie te lijken. Ik heb de vervolging van de Russische taal en de Russische media genoemd, de sluiting van Russischtalige televisiekanalen, het verbod op de verkoop van drukwerk in de Russische taal (zowel uit Rusland als uit Oekraïne), de Russisch-Orthodoxe Kerk, die een heilige instelling is in onze staat en maatschappij, en de goedkeuring van wetten die nazi-theorieën en -praktijken bevorderen. Deze wetten worden niet uitgevaardigd voor enkele tienduizenden militanten in radicale bataljons, maar voor het hele land.

West-Oekraïne is gestopt met de viering van de Overwinning in de Grote Patriottische Oorlog. Dat is al lang geleden gebeurd. De jongste ontwikkelingen hebben er niets mee te maken. Zij begonnen monumenten te vernielen voor hen die Oekraïne bevrijdden van de Nazi’s, toen begonnen zij de verjaardagen van hen die met Hitler gecollaboreerd hebben als nationale feestdag te vieren (Sjoechjevitsj, Bandera en anderen, Waffen-SS strijders). Zij begonnen als nationale feestdag de dag te vieren waarop het Oekraïense Opstandelingenleger werd opgericht, dat door het Tribunaal van Neurenberg schuldig werd bevonden aan collaboratie met de nazi’s. Dit is niet in de laatste twee of drie maanden gebeurd, maar is vele jaren geleden begonnen. Zelfs vóór de staatsgreep.

De staatsgreep vond plaats de dag nadat de Franse en Poolse ministers van Buitenlandse Zaken in februari 2014 een vreedzame regeling hadden gegarandeerd. De volgende ochtend, toen de oppositie de regering omverwierp, de jacht op de president uitriep en het administratieve gebouw bezette, vroegen wij hen waarom zij de macht, de invloed en het gezag van de EU niet konden gebruiken om de oppositie tot samenwerking te dwingen. Het antwoord was onbegrijpelijk: Viktor Janoekovitsj had Kiev verlaten. Veel mensen verlieten hun hoofdsteden. Datzelfde jaar, in 2014, was er een staatsgreep in Jemen. Ook president Abdrabbuh Mansur Hadi verliet de hoofdstad. Het verschil was dat Viktor Janoekovitsj Kiev verliet voor een andere stad [in Oekraïne], terwijl Abdrabbuh Mansur Hadi naar Saoedi-Arabië vluchtte. Sinds die tijd en tot voor kort, acht lange jaren lang, eiste de hele progressieve mensheid onder leiding van onze Europese liberalen dat president Abdrabbuh Mansur Hadi zou terugkeren als de legitieme leider van Jemen. Maar in Oekraïne, toen de president naar een andere stad ging, hoefde er niets meer gedaan te worden. Wij merkten op dat de eerste verklaring van degenen die de staatsgreep hebben geënsceneerd ging over het afschaffen van de regionale status van de Russische taal. Zij riepen gewapende militanten (ook ultra-radicalen) op om de Hoge Raad van de Krim te bestormen. Zo is het allemaal begonnen. Niemand wil zich dit nu nog herinneren. De EU werd vernederd door de misdadigers die na de staatsgreep in Kiev de macht grepen, net zoals de EU nu vernederd wordt doordat zij haar besluit om een gemeenschap van Servische gemeenten in Kosovo te stichten niet heeft uitgevoerd. Met bemiddeling van de EU zijn Pristina en Belgrado het daar al in 2013 over eens geworden, maar de EU heeft opnieuw blijk gegeven van haar incompetentie.

Vraag: Wat is volgens u nu de rol van Italië?

Sergej Lavrov: Italië loopt voorop bij degenen die niet alleen anti-Russische sancties aannemen, maar ook allerlei initiatieven naar voren schuiven. Het was echt vreemd voor mij om dat te zien, maar nu zijn wij eraan gewend geraakt dat Italië zo kan zijn. Ik dacht dat Italië en het Italiaanse volk een iets andere kijk hebben op hun geschiedenis en rechtvaardigheid in de wereld, dat zij het verschil kunnen zien tussen zwart en wit. Ik wil niet onnauwkeurig zijn, maar in ieder geval gaan sommige uitspraken van politici, en niet te vergeten artikelen in de media, alle diplomatieke en politieke fatsoen te boven en ver buiten de journalistieke ethiek.

Vraag: Kunt u ons zeggen wat en op wie u doelt?

Sergej Lavrov: Onze ambassade heeft ons dergelijk materiaal toegezonden en zelfs een klacht ingediend, omdat er sprake was van een overtreding van de Italiaanse wet. Ik wil nu niet in details treden of de nare dingen herhalen die besproken worden. Ik associeer dit tenminste niet met het Italiaanse volk, voor wie ik de warmste gevoelens heb.

Vraag: Laten we het eens hebben over de rol van de Verenigde Staten. Joe Biden blijft Oekraïne openlijk steunen, het voorzien van geld en wapens; hij zegt dat er een agressor is en dat Oekraïne wordt aangevallen.

Sergej Lavrov: Ik heb in de Amerikaanse en Europese media veel gelezen over de banden tussen de familie van Joe Biden en Oekraïne, dus zijn aandacht voor de huidige situatie komt niet als een verrassing. Maar naast zijn persoonlijke belangstelling kan ik niet uitsluiten dat het er ook om gaat dat Washington zich bewust is van het mislukken van zijn langetermijnstrategie om van Oekraïne een echte bedreiging voor de Russische Federatie te maken en ervoor te zorgen dat Oekraïne en Rusland niet verenigd zijn en de betrekkingen tussen hen niet vriendschappelijk zijn.

In feite gaat het hier niet alleen om Joe Biden. Toen de Sovjet-Unie uiteenviel, liet de hele Amerikaanse elite zich leiden door de “erfenis” van Zbigniew Brzezinski, die zei dat Rusland zonder Oekraïne slechts een regionale macht is, niets ernstigs. Zij lieten zich door deze logica leiden toen zij Oekraïne volpompten met offensieve wapens, de militarisering van het land op alle mogelijke manieren bevorderden en het meesleepten in tientallen jaarlijkse militaire oefeningen onder auspiciën van de NAVO. Veel van deze oefeningen werden gehouden in Oekraïne. In 90 procent van de gevallen waren ze tegen Rusland gericht. Wij zien nu ook dat de Verenigde Staten hun “anti-Rusland” project willen voltooien (zoals president Vladimir Poetin heeft gezegd). Wij horen steeds vaker uitspraken als “Rusland moet verslagen worden”, “wij moeten Rusland verslaan”, “Oekraïne moet winnen” en “Rusland moet verliezen”.

Wij stemden in met de besprekingen op verzoek van Vladimir Zelensky, en zij begonnen op gang te komen. In maart werden tijdens een onderhandelingsvergadering in Istanboel akkoorden bereikt op basis van de openbare verklaringen van Vladimir Zelensky. Hij zei dat Oekraïne bereid was een neutraal, niet-gebonden land zonder kernwapens te worden, als het veiligheidsgaranties kreeg. Wij waren bereid op deze basis te werken, op voorwaarde dat in de overeenkomst zou worden bepaald dat de veiligheidsgaranties niet zouden gelden voor de Krim en de Donbass, zoals de Oekraïners zelf hadden voorgesteld. Onmiddellijk na dit voorstel, dat zij ondertekenden en aan ons overhandigden, veranderden zij hun standpunt. Nu proberen zij de besprekingen op een andere manier te voeren. Zij willen met name eerst veiligheidsgaranties van het Westen krijgen, hoewel die garanties oorspronkelijk door allen, ook Rusland, gezamenlijk overeengekomen hadden moeten worden.

Toen Vladimir Zelensky zei dat hij bereid was Oekraïne de status van neutrale niet-gebondene te geven, zette hij een serieuze stap voorwaarts, die wij toejuichten. Nadien begonnen zijn ministers en de voorzitter van het Oekraïense parlement echter te zeggen dat Oekraïne weliswaar veiligheidsgaranties moest krijgen, maar dat het doel om tot de NAVO toe te treden (zoals in de grondwet is vastgelegd) bleef bestaan. Nu begonnen de secretaris-generaal van de NAVO, Jens Stoltenberg, en de Britten te zeggen dat als de Oekraïners dit doel willen behouden, zij het recht hebben om dat te doen. Dit is waar ik het over heb.

Nu komt zelfs de NAVO de Amerikanen niet goed uit. Zij hebben hun laatste vergaderingen niet in het kader van de NAVO gehouden (een vergadering over steun aan Oekraïne), maar gewoon delegaties bijeengeroepen, omdat de besluiten van de NAVO bij consensus worden genomen, en zij over alle kwesties snel en in hun eentje moeten beslissen.

Vraag: Misschien is hun gedrag beïnvloed door de gebeurtenissen in Mariupol en Boetsja. In beide gevallen sprak u van een enscenering, een voorstelling. Maar een paar dagen geleden heeft CNN bijvoorbeeld een video uitgezonden die op 13 maart door een drone genomen is, waarop te zien is dat Russische troepen met de lijken in die straten waren. Zou dit tot een heroverweging hebben geleid? Waar is de waarheid met betrekking tot deze oorlogsmisdaden?

Sergej Lavrov: Er is hier maar één waarheid. Op 30 maart verlieten de Russische troepen Boetsja. De volgende dag, 31 maart, kondigde de burgemeester van Buka, Anatolij Fedoroek, voor de televisiecamera’s de overwinning aan en verklaarde dat de stad het normale leven weer had hervat. Pas drie dagen later begonnen zij foto’s van deze lijken te tonen. Ik wil niet eens in details treden, want het is zo duidelijk nep, dat iedere serieuze waarnemer het op het eerste gezicht kan zien.

Ik weet niet wat de VS bezielde. Wanneer de VS plechtig en dramatisch verklaren dat zij “dit alles” niet kunnen verdragen, herinnert niemand zich meer hoe de VS besloten dat hun veiligheid op 10.000 kilometer van hun grenzen bedreigd werd: in Irak, in Afghanistan, in Libië of in Joegoslavië in 1999. Niemand twijfelt eraan dat de VS het recht hebben om deze verzonnen bedreigingen (zoals in Irak, waar de dreiging nep bleek te zijn) te neutraliseren op elke manier die zij maar verkiest.

Wij hebben in de loop der jaren vele malen gewaarschuwd dat zij een bedreiging vormen voor de Russische grenzen, dat dit een rode lijn is; wij zeggen het al vele jaren. Zij knikten alleen maar. Maar nu geloof ik dat zij dachten dat de wereld alleen naar de VS moest luisteren, omdat de NAVO en de hele Europese Unie aanvaardden dat hun meester in Washington zit. En Washington heeft besloten dat de wereld unipolair moet zijn. Als u bijvoorbeeld de verklaringen van hun minister van Financiën leest, dan zeggen ze dat rechtstreeks.

Vraag: Een paar dagen geleden publiceerde uw ministerie een foto van uw voorganger, Andrej Gromyko, die paus Paulus VI ontmoet. Is dat een uitnodiging aan Paus Franciscus om als bemiddelaar op te treden?

Sergej Lavrov: Ik denk dat het gewoon de verjaardag van hun ontmoeting was. Het ministerie van Buitenlandse Zaken plaatst op zijn sociale media-accounts foto’s van gebeurtenissen die 20, 30 of 40 jaar geleden plaatsvonden.

Vraag: Wie kan vrede brengen? Bestaat er zo’n persoon, instelling of land? De Turkse president Recep Tayyip Erdogan, de Franse president Emmanuel Macron en de Italiaanse premier Mario Draghi hebben het geprobeerd. Wie kan een vredesproces op gang brengen dat ertoe leidt dat Rusland, het Westen en Oekraïne een verdrag ondertekenen?

Sergej Lavrov: Dat is een goede vraag, maar het had allang moeten gebeuren. Alle problemen hadden vreedzaam kunnen worden opgelost door Petr Porosjenko, die in 2014 werd verkozen onder het motto “Vrede in Donbass.” Toen begon hij de oorlog. Het had opgelost kunnen worden door Vladimir Zelenski. Tijdens zijn verkiezingscampagne presenteerde hij zich als de “president van de vrede.” In december 2019 beloofde hij de akkoorden van Minsk na te komen en een wet aan te nemen die Donbass een speciale status verleent binnen de ononderbroken territoriale integriteit van Oekraïne. Hij had alle kans. Alle kaarten en zelfs de troeven waren in zijn handen.

Vladimir Zelensky koos ervoor om publiekelijk en arrogant te zeggen dat hij zich nooit aan de akkoorden van Minsk zal houden, omdat dit naar verluidt de ondergang van de Oekraïense natie en staat zou betekenen. Iedereen die de akkoorden van Minsk in de Veiligheidsraad van de VN heeft opgesteld en goedgekeurd, zweeg. Zij zeiden dat hij kon ophouden ze uit te voeren als hij dat wilde, maar dat Rusland dat moest blijven doen. Dat is wie vrede had kunnen brengen.

Vladimir Zelenski kan ook nu vrede brengen, als hij ophoudt illegale bevelen te geven aan zijn neonazi-bataljons en ervoor zorgt dat ze alle burgers vrijlaten en ophouden zich te verzetten.

Vraag: Wilt u dat Vladimir Zelensky zich overgeeft? Is dat de voorwaarde voor vrede?

Sergej Lavrov: Wij vragen hem niet om zich over te geven. Wij vragen dat hij het bevel geeft om alle burgers vrij te laten en het verzet te stoppen. Ons doel is niet een regimeverandering in Oekraïne. Dat is de specialiteit van de VS. Zij doen dit over de hele wereld.

Wij willen de veiligheid van de mensen in Oost-Oekraïne verzekeren, zodat zij niet bedreigd worden door militarisering en nazificatie en dat er geen bedreigingen tegen de Russische Federatie van Oekraïens grondgebied uitgaan.

Vraag: Italië is bezorgd dat Rusland de gastoevoer afsnijdt. Wat is daar aan de hand?

Sergej Lavrov: Een eenvoudige zaak waar alle critici van ons optreden en iedereen die ons dezer dagen veroordeelt om de een of andere reden niet over willen praten. Er is geld van ons gestolen (meer dan 300 miljard dollar). Gewoon gestolen. Een groot deel van het bedrag was betaling voor gas- en olieleveringen. Dit was alleen mogelijk omdat Gazprom het geld moest opslaan op rekeningen bij Westerse banken (volgens uw regels). Zij wilden Rusland straffen, dus stalen zij het.

Nu stellen zij voor dat wij onze handel voortzetten zoals voorheen, en dat het geld op hun rekeningen blijft staan. Zij zullen het weer stelen als zij het willen hebben. Dat is de reden. Op de een of andere manier heeft niemand het erover. Wat is er gebeurd met de eerlijke journalistiek?

Wat wij nu voorstellen is dat de leveringen als betaald moeten worden beschouwd, niet wanneer Gazprombank euro’s of dollars ontvangt, maar wanneer zij in roebels worden omgezet, die niet gestolen kunnen worden. Dat is het hele verhaal. Onze partners weten dit heel goed. Merk op dat er voor de kopers niets verandert. Zij betalen nog steeds de in het contract vermelde bedragen in euro’s en dollars. Daarna wordt het omgerekend.

Wij hebben niet het recht ons eigen volk in de steek te laten en het Westen toe te staan zijn diefachtige machinaties voort te zetten.

Vraag: Er wordt in het Westen veel gespeculeerd over de gezondheidstoestand van president Vladimir Poetin.

Sergej Lavrov: Vraagt u het alstublieft aan buitenlandse staatshoofden die onlangs met president Poetin hebben gesproken, onder wie de secretaris-generaal van de VN Antonio Guterres. Ik denk dat u zult zien wat ik bedoel.

Vraag: 9 mei nadert. U zult de bevrijding van het nazisme in 1945 vieren. Er zal een optocht zijn in Moskou. Wat zal er tegen die tijd gebeuren? Is het einde van de “oorlog” nabij?

Sergei Lavrov: In de Sovjet-Unie was er een traditie om op een bepaalde feestdag iets groots en luidruchtigs te organiseren. Onze acties in Oekraïne zijn uitsluitend gericht op de doelen die ik noemde. Zij werden vastgesteld door de Russische president Vladimir Poetin: de burgers beschermen en hun veiligheid waarborgen, en de bedreigingen voor hen en voor Rusland in verband met offensieve wapens en nazificatie, die het Westen zijn best doet om te bagatelliseren, neutraliseren.

Ik heb reportages gezien op NBC en het Amerikaanse tijdschrift National Interest gelezen. Daar beginnen serieuze artikelen te verschijnen, die waarschuwen en oproepen tegen flirten met de nazi’s zoals in 1935-1938.

Wij zullen 9 mei plechtig vieren, zoals wij altijd doen. Wij zullen allen herdenken die gestorven zijn voor de bevrijding van Rusland en andere voormalige republieken van de USSR, en voor de bevrijding van Europa van de nazi-plaag.

Het tempo van de operatie in Oekraïne hangt in de eerste plaats af van de noodzaak om de risico’s voor de burgerbevolking en het Russische militaire personeel tot een minimum te beperken.

Via Thesaker.is

***

Bonus:

Heeft net 300 miljard dollar van de Russen gestolen. En nu beledigd zijn dat de Russen daar niet meer in trappen.

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Professor John Mearsheimer legt uit wie verantwoordelijk is voor de Oekraïne-Rusland crisis (Nederlands transcript)

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: