Het is belangrijk om te begrijpen dat censuur niet in een vacuüm plaatsvindt. Het is een symptoom van een verergerende ziekte. Het is een vroege indicator van de politieke onderdrukking die komen gaat. Als een kanarie in een kolenmijn waarschuwt het criminaliseren van meningsuiting dat door de staat gesteunde terreur en moord niet ver weg zijn. Eerst worden bepaalde woorden en gedachten verboden. Vervolgens worden bepaalde mensen opgepakt en gevangen gezet. Ten slotte worden bepaalde “vijanden van de staat” in het openbaar geëxecuteerd. Het opleggen van angst vervangt de rechtsstaat. Terrorisme ondersteunt de sociale orde. Onderdrukking vervangt de steun van het volk.
Wat er vandaag in het Westen gebeurt, is een geconcentreerde drang naar globaal communisme. We kunnen kibbelen over precieze definities – of we nu aangevallen worden door marxisten, socialisten, leninisten, trotskisten, maoïsten of andere “revolutionairen” – maar het einddoel is duidelijk. Een kleine groep wereldwijde “elites” wil ideologische en economische invloed gebruiken om de politieke macht te centraliseren en alle menselijke activiteiten te sturen. Ze streven naar de afschaffing van privébezit. Ze streven naar absolute controle over individuele levens en lokale gemeenschappen. Ze bouwen het totalitarisme van de twintigste eeuw opnieuw op met de privacyvernietigende bewakingstechnologieën van de eenentwintigste eeuw, schrijft J.B. Shurk.
De meeste Westerse landen werken samen om een publieke visie te promoten die hun privé totalitaire doelen bereikt. Regeringen geven niet om “haatzaaien”; ze zijn toegewijd aan het grijpen van de controle over de pers, het bestraffen van afwijkende meningen, het censureren van politieke oppositie en het reguleren van het publieke debat. Regeringen geven niet om “klimaatverandering”; ze zijn toegewijd aan het grijpen van de controle over alle economische activiteit door eerst een monopolie op de beschikbare energie te vestigen. Regeringen geven niet om “systemisch racisme”, “sociale rechtvaardigheid” of “inkomensongelijkheid”; ze zijn toegewijd aan het maximaliseren van sociale verdeeldheid en het vervormen van de betekenis van fundamentele rechten, zodat ze lang gekoesterde persoonlijke vrijheden kunnen ondermijnen.
Regeringen geven niet om “wapengeweld”; ze zijn erop uit om hun bevolking te ontwapenen en het hen onmogelijk te maken om terug te vechten tegen tirannie. Regeringen geven niet om het minimaliseren van wrede en kostbare oorlogen; ze zijn toegewijd aan het afleiden van hun burgers met valse bedreigingen voor hun persoonlijke veiligheid. Regeringen geven niet om het handhaven van de integriteit en waarde van hun munteenheden; ze zijn toegewijd aan het drukken en uitgeven van geld dat de kosten van huishoudens opblaast, spaargeld van de middenklasse belast, de winsten van Wall Street maximaliseert en de afhankelijkheid van uitkeringen vergroot. Regeringen hoeven geen digitale valuta van centrale banken te creëren om een economische ramp af te wenden; ze zijn toegewijd aan het creëren van economische rampen, zodat ze een toekomstig communistisch systeem kunnen rechtvaardigen dat draait op privacyvernietigende CBDC’s.
We zitten nu midden in een oorlog. Hij is net zo bedreigend voor de menselijke beschaving als de Koude Oorlog. Er wordt echter zelden over gesproken, behalve op de pagina’s van alternatieve nieuwsmedia. Door het te negeren houdt onze gecompromitteerde bedrijfspers de oorlog geheim en het publiek in verwarring. De belangrijkste oorlog van dit moment woedt niet in Oost-Europa, het Midden-Oosten of Azië-Stille Oceaan. Het is een stille, ijzingwekkende oorlog die woedt tussen landen die de absolute controle over de samenleving willen en burgers die erop staan hun grondwettelijke rechten en persoonlijke vrijheden te verdedigen. Alles wat westerse regeringen doen moet worden gezien door de lens van dit bredere conflict.
Twee eeuwen lang hebben marxisten met elkaar gedebatteerd en gevochten over een saillant punt: moeten ze geduldig afwachten tot de veronderstelde tegenstrijdigheden van het vrijemarktkapitalisme vanzelf hun communistische Utopia inluiden? Of moeten ze actief maatschappelijke omstandigheden bevorderen die de “revolutie” en hun geliefde “fundamentele transformatie” versnellen? Zo zeker van Marx’ conceptie van het historisch materialisme en zijn bepalende invloed op de toekomst van de mensheid, drongen veel negentiende- en twintigste-eeuwse intellectuelen aan op gestage terughoudendheid. Ze gebruikten democratische verkiezingen om marxistische socialisten in politieke functies te verheffen, maar ze waarschuwden tegen het gebruik van geweld om een proces te versnellen dat zij als voorbestemd beschouwden.
De communistische utopie is echter niet voorbestemd en hoe langer de discipelen van Marx op hun “revolutie” moesten wachten, hoe angstiger ze werden. Het geduld verdampte omdat Marx altijd een valse profeet is geweest. Om een marxistische toekomst te creëren die volstrekt onnatuurlijk is, realiseerden zijn volgelingen zich uiteindelijk dat dwang en geweld instrumenteel zijn voor hun visie. Net als de Jonestown Massacre in Guyana vereist het marxisme dat iedereen “de Kool-Aid drinkt.” En net als bij de verbazingwekkende sekte van Jim Jones leidt het marxisme altijd tot “revolutionaire zelfmoord.”
Marxisten kunnen hun praktische mislukkingen niet rijmen met de theoretische beloften van Marx, maar weigeren koppig om van de tegenstrijdigheid te leren. Mislukte ideologen die valse toekomstvisies voorstaan worden onvermijdelijk dwingender en gewelddadiger naarmate de mislukkingen zich opstapelen. Dit is de blijvende stempel van het marxisme op de geschiedenis – bloedige vlekken en massagraven overal waar het is opgelegd.
Sommige van de meest fervente verdedigers van het marxisme hebben deze waarheid vorige eeuw schoorvoetend erkend. Karl Kautsky – een toegewijd marxist, collega van Friedrich Engels en invloedrijk theoreticus voor de Duitse Sociaal-Democratische Partij – hekelde de socialistische revolutie van Vladimir Lenin in Rusland: “Onder de verschijnselen waarvoor het bolsjewisme verantwoordelijk is geweest, is het terrorisme, dat begint met de afschaffing van elke vorm van persvrijheid en eindigt in een systeem van grootschalige executie, zeker het meest opvallende en het meest weerzinwekkende van allemaal.” Omdat Kautsky niet kon accepteren dat geweld onlosmakelijk verbonden is met het marxisme, herhaalde hij de naïeve klacht dat de geschiedenis niet “versneld” kan worden. De “snelheid” van de geschiedenis is echter nooit de bron geweest van het geweld van het marxisme. De interne dwalingen van het marxisme, de minachting voor persoonlijke vrijheid en het opleggen van onnatuurlijke menselijke relaties creëren de noodzakelijke voorwaarden voor terreur, bloedvergieten, armoede, lijden en angst.
Wat belangrijk is om te begrijpen is dat de verschillende Westerse projecten die vandaag de dag actief zijn allemaal een weerspiegeling zijn van dit lange conflict onder marxisten over de beste manier om hun “revolutie” te bewerkstelligen. Natuurlijk zijn er nog steeds een paar overgebleven vredesstichters in de faculteitskamer die geloven – zoals Kautsky deed – dat menselijke samenlevingen zich op natuurlijke wijze zullen ontwikkelen tot marxistische utopieën en “rechtvaardige” communes door de pure deterministische krachten van het historisch materialisme. Er zijn er echter veel meer die geloven dat politieke onderdrukking, terreur en geweld essentieel zijn voor succes. Ergens in het midden staan – voorlopig althans – de overgrote meerderheid van gouvernementele en niet-gouvernementele krachten die aantoonbare vormen van marxistisch socialisme doordrukken onder het mom van overheidsbeleid dat ogenschijnlijk bedoeld is om het milieu, massamigratie, het voorbereid zijn op pandemieën, de rechten van minderheden of “duurzame” economische ontwikkeling in verarmde gemeenschappen te bevorderen.
We kennen hun vele namen: de “Great Reset” van het World Economic Forum, de “2030 Agenda” van de Verenigde Naties, de “Green New Deal”, de “Build Back Better” initiatieven, de “Open Society Foundations” van George Soros en het “Pandemie Verdrag” van de Wereldgezondheidsorganisatie. Er zijn er natuurlijk nog veel meer. Elk waargenomen mondiaal probleem biedt marxistische socialisten een kans om dat probleem “op te lossen” door financiële en overheidsinstellingen te bouwen die hun “revolutie” bevorderen. Ze geloven dat ze de “vooruitgang” van de menselijke geschiedenis kunnen “versnellen” door pijnlijke omstandigheden te creëren die de architectuur van het communisme rechtvaardigen. De overgrote meerderheid van globalisten die centrale banken, nieuwsredacties, inlichtingendiensten, administratieve afdelingen, wetgevende vergaderingen, religieuze non-profitorganisaties en te veel directiekamers van bedrijven leiden, zijn allemaal “ware gelovigen.”
Vergis je niet, als deze marxistische globalisten tot de conclusie komen dat een steeds populairder wordende verzetsmacht binnen de Westerse samenleving hun “lange mars” naar overheersing bedreigt, zullen ze niet verslagen hun handen in de lucht steken, hun schouders ophalen en toegeven: “Nou ja, dat is democratie.” In hun verwrongen totalitaire gedachten verdienen alleen ideologische bondgenoten “democratisch” respect of bescherming van burgerrechten; ideologische vijanden verdienen dictatoriaal geweld en bloedig despotisme.
Net zoals Lenin een “gewelddadige revolutie” rechtvaardigde en “onbeperkte macht, gebaseerd op geweld en niet op de wet” verdedigde, lieten de globalisten van vandaag ons zien wie ze zijn tijdens het “bewind van de COVID-tirannie.” Binnen een paar weken gooiden ze de vrijheid van meningsuiting, lichamelijke integriteit, godsdienstvrijheid, een eerlijk proces en economische vrijheid uit het raam. In zijn korte boek The Defense of Terrorism stelt Leon Trotsky dat georganiseerd geweld tegen tegenstanders van de “revolutie” moreel juist is. De J6 politieke gijzelaars van vandaag dienen als een tragisch bewijs dat Washington D.C. het hier schandelijk mee eens is.
Goed artikel dat precies de huidige gebeurtenissen in de wereld weergeeft. Onthoudt de uitspraak van Gorbatsjov: wij (ussr) hebben er 70 jaar over gedaan om het communisme af te schaffen en jullie in het Westen voeren het waar in.
De man had het goed voorspeld.
We kunnen onszelf niet verdedigen als we de vijand niet eens kunnen benoemen.
We worden geconfronteerd met een occulte kracht. Het georganiseerde jodendom en zijn handlangers de vrijmetselarij zijn toegewijd aan het vernietigen van de beschaving.
De plandemie werd geïnspireerd door de satanische doctrine van ‘creatieve vernietiging’ die terug te vinden is in het kabbalistische jodendom en de vrijmetselarij. Voeg daar de invasie van migranten, de genderwaanzin en de zinloze oorlog in Oekraïne aan toe, en het is duidelijk dat het georganiseerde jodendom (dat wil zeggen de Rothschilds/WEF) vastbesloten is het Westen te vernietigen.
Ze vereisen de vernietiging van de oude orde die gewijd was aan het vervullen van Gods Wil.
Vervolgens zal de ‘Grote Reset’ een ‘Nieuwe Wereldorde’ creëren, gewijd aan het dienen van Satan. Hel op aarde.
– Henry Makow
We kunnen onszelf niet verdedigen als we de vijand niet eens kunnen benoemen.
de vijand = de OVERHEID (in de breedste zin van het woord)
Goed artikel!
“We kunnen kibbelen over precieze definities – of we nu aangevallen worden door marxisten, socialisten, leninisten, trotskisten, maoïsten of andere “revolutionairen”
…maar het komt allemaal uit de koker van de sataneonazionisten!
“Het is belangrijk om te begrijpen dat censuur niet in een vacuüm plaatsvindt. Het is een symptoom van een verergERende ziekte. Het is een vroege indicator van de politieke onderdrukking die komen gaat.”
Wàt een KNALLER van een zin !!!
Bedankt daarvoor !
Merci !
Ik zeg hips ende burps hihi …
Eerst kwamen ze voor de Journalisten en ik zei niets want ik was geen Journalist
https://www.msn.com/en-us/news/world/the-last-days-of-julian-assange-in-britain/ar-BB1lb1Me
Toen kwamen ze voor onze kinderen en ik zei niets want ik was geen kind
https://www.rijksoverheid.nl/actueel/nieuws/2020/10/20/dienstplichtbrief-voor-het-eerst-ook-naar-vrouwen
Toen kwamen ze voor de politici en ik zei niets want ik was geen politicus
https://nos.nl/artikel/2490200-om-vervolgt-tweede-kamerlid-gideon-van-meijeren-fvd-voor-opruiing
toen kwamen ze voor mij en er was niemand meer over die iets kon zeggen