Een dag in het leven van een model-asielzoeker uit Neuruppin

Het was een oude bekende die de politiepatrouille tegenkwam toen ze naar het filiaal van een discountwinkel in Neuruppin werden geroepen. Huisverbod? De 25-jarige Somaliër, die alleen zijn naakte leven en vermoedelijk zijn mobiele telefoon kon redden toen hij Afrika ontvluchtte, had geen baat bij dergelijk juridisch geharrewar.

Foto: Ter illustratie

Alsof er nooit iets gebeurd was, liep de zwarte man op 14 april het Kaufland-filiaal in het charmante Ruppin-winkelcentrum binnen, hoewel hij al enige tijd geleden uit het pand werd verbannen op grond van de verkeerde veronderstelling dat de tentoongestelde goederen bedoeld waren om gratis mee naar huis te nemen.

Blijkbaar was dit misverstand nog steeds niet helemaal uit de weg geruimd, want de Somaliër wilde weer alcohol en parfum ter waarde van 30 euro uit de winkel meenemen zonder de vermoeiende omweg via de kassa te nemen. En omdat winkelen je dorstig maakt, evenals “shoplifting” (in Duitsland heet dit winkeldiefstal), heeft de jongeman van het zwarte continent drie kleine flesjes likeur voor de ogen van de aanwezigen geleegd. Natuurlijk waren deze ook van het huis.

Dergelijke vrijgevigheid wekt natuurlijk ook jaloezie op. Ze hadden het lef om de gast van de Duitse belastingbetalers bij de kassa tegen te houden, schrijft Eugen Prinz op PI-News. Wie kan de 25-jarige vluchteling, die ternauwernood aan de klauwen van zijn Somalische heersers ontsnapt is, verwijten dat hij een beetje verontwaardigd heeft gereageerd. Het humorloze personeel interpreteerde dit als agressief gedrag en informeerde de politie.

Zoals bij menig vluchteling heeft de aanblik van het uniform bij onze jongeman een onweerstaanbare drang veroorzaakt om de drager ervan zijn bijzondere hoogachting te demonstreren door te spugen.

Handboeien en gezichtsmasker

Een echt slechte dag voor de zwarte hoop van Duitsland, want naast het humorloze winkelpersoneel stootte hij ook op een humorloze politiepatrouille. Ze waardeerden zijn uitstekende lichaamsvloeistof niet. Voordat de vluchteling het wist, bevond hij zich in de handboeien en had hij een mondmasker over zijn edele gezicht.

De Somaliër had blijkbaar het nieuws van het Coronavirus nog niet gehoord en daarom heeft hij de mondbeschermer, amper zodra deze was opgezet, uit nieuwsgierigheid naar de samenstelling ervan in zijn onderdelen gedemonteerd.

Op dit punt van interactie wilden de politieagenten zich niet van hun slechtste kant laten zien. Daarom boden ze de voortvluchtige hun gastvrijheid aan en lieten ze hem overnachten op het politiebureau in een weliswaar wat mager ingerichte kamer.

De 25-jarige, die in zijn Somalische thuisland Somalië veel meer comfort gewend was, was nu ernstig ontstemd. Het politierapport bevat het lelijke woord “gedragsprobleem”. Maar de logeerkamer was blijkbaar toch zo ruim dat de arme vervolgde man het toilet niet kon vinden toen hij een menselijke behoefte voelde.

Daarom had het “hotelpersoneel” de volgende ochtend de ietwat ondankbare taak om de urine van de gast van de Duitse belastingbetalers van de vloer te vegen en zijn uitwerpselen te verwijderen van plaatsen waar men het niet zou vermoeden. Daarnaast moesten hier en daar wat klontjes speeksel van het nobele schepsel uit de wieg van de mensheid worden verzameld.

Toen het alcoholgehalte in het bloed van de model-asielzoeker zo ver was gedaald dat hij weer in staat was een ademtest uit te voeren, circuleerde er nog steeds 2,65 promille van het zaligmakende distillaat in zijn systeem. Dit kwalificeert de jongeman uit Somalië als een specialist in alcoholmisbruik en garandeert de Duitse belastingbetaler, evenals de Duitse justitie, veel vreugde met deze buitengewone verrijking van onze cultuur.

Zoals Martin Schulz, de kortetermijnvoorzitter van de EPD, ons heeft verzekerd:

“Wat de vluchtelingen ons brengen is waardevoller dan goud.”

Hoe waar, hoe waar…

De dood van gepensioneerde Detlef in Duitsland: een moord met islamitische motieven