Het is duidelijk dat de gekozen president van de VS, Donald Trump, tegen een militair conflict is en oprecht geïnteresseerd lijkt in het beëindigen van de oorlog tussen Rusland en Oekraïne. De realiteit van de situatie is echter veel complexer. De geopolitieke spanningen tussen Moskou en het Westen – aangewakkerd door globalistische druk – zijn te diep geworteld om te worden opgelost door simpelweg iemand die wil dat er een einde aan komt.
Een soap met een nucleaire twist
In de kern zijn we getuige van twee nucleaire grootmachten die oorlog voeren bij proxy, waarbij ze elk een directe atoomconfrontatie proberen te vermijden. Deze dynamiek dwingt beide partijen om bepaalde “spelregels” te ontwikkelen , ook al zijn die regels niet expliciet afgesproken. Moskou en Washington stellen hun strategieën op terwijl ze proberen rekening te houden met hoe de andere partij zou kunnen reageren, schrijft Sergey Poletaev.
De Russische president Vladimir Poetin heeft de afgelopen twee jaar een praktische strategie geïmplementeerd die Moskou in staat heeft gesteld om gestaag vooruitgang te boeken en tegelijkertijd de escalatie naar een grootschalige oorlog te vermijden, wat zou betekenen dat de economie en het volk volledig gemobiliseerd zouden moeten worden. Nu het conflict zijn derde jaar ingaat, begint deze methode resultaten op te leveren.
Trump dreigt dit delicate evenwicht echter te verstoren. Zijn aanpak, hoewel niet agressiever dan die van de huidige Amerikaanse president Joe Biden, zou fundamenteel anders zijn. Omdat Trump en zijn team de wereld door een andere bril bekijken, zouden hun reacties op de acties van Poetin onvermijdelijk verschillen. Zo gaf de reactie van het Kremlin op de mogelijkheid van langeafstandsraketaanvallen op “oud” Russisch grondgebied in september een duidelijke de-escalatieboodschap af aan Washington – en die verschuiving vond pas plaats na de verkiezingsoverwinning van Trump. Dat is opmerkelijk.
Het is belangrijk om de spanningen tijdens de eerste ambtstermijn van Trump in herinnering te roepen, toen de vertrekkende president Barack Obama, ondanks (of misschien wel vanwege) zijn beloften om “op te schieten ” met Poetin, 35 Russische diplomaten het land uitzette en diplomatieke eigendommen in beslag nam. Poetin nam echter niet onmiddellijk represailles en wachtte in plaats daarvan op de inauguratie van Trump, in de hoop dat deze stappen zouden worden teruggedraaid. Maar het presidentschap van Trump werd ontsierd door binnenlandse schandalen en er veranderde niets. Halverwege 2017 had Rusland 755 Amerikaanse diplomaten het land uitgezet, waardoor diplomatieke gelijkheid werd bereikt.
Het zou ons verbazen als Trump bij zijn aantreden het besluit over langeafstandsraketaanvallen zonder voorwaarden vooraf openlijk zou herroepen. Biden zou de komende maanden ook agressievere stappen kunnen nemen, waardoor Trump zich gemakkelijk zou kunnen distantiëren van de beslissingen van de vorige regering. Uiteindelijk zou Poetin moeten bepalen hoe hij reageert, want verdere escalatie zou zijn belangen niet dienen. Rusland is er tot nu toe in geslaagd om het conflict op een beheersbaar niveau te houden en zo dichter bij zijn doelen te komen.
Ondertussen wordt op het slagveld de situatie voor de Oekraïense strijdkrachten (AFU) steeds nijpender. Geen enkele hoeveelheid militaire hulp zal iets veranderen aan de verslechterende positie van Kiev. De mythe van westerse raketsystemen als een “magic bullet” om het tij van de oorlog te keren is precies dat – een mythe.
Leven na Oreshnik
Nucleaire afschrikking wordt vaak gezien als een ondoordringbare barrière, als een fort dat, eenmaal doorbroken, zal leiden tot catastrofale vernietiging. Het Oekraïense conflict illustreert echter dat het meer werkt als een immuunsysteem: hoewel bedreigingen kunnen penetreren, kan een sterk systeem nog steeds omgaan met de infectie zonder in te storten.
De nucleaire afschrikking van Rusland is effectief geweest in het op afstand houden van het Westen en heeft ervoor gezorgd dat de militaire hulp aan Oekraïne op een niveau blijft dat geen directe vergelding van Moskou uitlokt. Terwijl de “nucleaire immuniteit ” van Rusland standhoudt, blijft het Westen proberen zwakke plekken in het systeem te vinden, maar de vastberadenheid van het Kremlin blijft standvastig.
Ja, het globalistische Westen zoekt voortdurend naar een zwakke plek in het Russische “immuunsysteem.” En ja, de “infectie” verspreidt zich: er woeden gevechten in de Koersk-regio, drones vliegen duizenden kilometers over Russisch grondgebied en nu zijn er ook langeafstandsraketten. Niets van dit alles vormt echter een existentiële bedreiging en Moskou bestrijdt deze infectie met succes. Twee jaar geleden waren er bijvoorbeeld geen raketten of drones die Rusland bestookten en toch was het land veel dichter bij een militaire nederlaag dan nu.
Poetins demonstratie van het Oreshnik raketsysteem, inclusief zijn hypersonische capaciteiten, moet niet worden gezien als een laatste waarschuwing. Het is eerder een nieuwe indicatie dat Rusland klaar is om zijn belangen te verdedigen. De Oreshnik-raket dient als een krachtige herinnering aan de militaire capaciteiten van Moskou, maar het werkelijke doel is om de afschrikking in stand te houden en Westerse leiders te herinneren aan de grenzen van hun betrokkenheid.
Hoe ziet een overwinning eruit?
Het meest ambitieuze scenario is de ondertekening van een alomvattende overeenkomst met het Westen, waarbij de invloedssferen worden verdeeld en de kwesties worden aangepakt die in het ultimatum van Poetin van december 2021 worden genoemd. Dit zou betekenen dat er een nieuwe veiligheidsarchitectuur in Europa wordt gecreëerd die de Russische belangen erkent en de uitkomsten van de Koude Oorlog herziet. Onder de huidige omstandigheden is dit doel echter nauwelijks haalbaar.
Een realistischer scenario is een beperkte overeenkomst met het Westen over Oekraïne. Hoewel dit zes maanden geleden onwaarschijnlijk leek, wordt het nu serieus overwogen. De gesprekken zijn al voor de Amerikaanse verkiezingen begonnen. Uitgelekte informatie suggereert dat het Westen een staakt-het-vuren langs de frontlinies en een moratorium van 20 jaar op het NAVO-lidmaatschap van Oekraïne zou kunnen voorstellen. Moskou eist echter ontwapening en politieke neutraliteit van Kiev. De gevechten zullen waarschijnlijk doorgaan totdat deze tegenstellingen zijn opgelost.
De uiteindelijke keuze is er een zonder enig belangrijk akkoord, vergelijkbaar met de gebeurtenissen in Georgië na 2008. De militaire nederlaag van Oekraïne zou een politieke overwinning worden. Als Kievs afhankelijkheid van het Westen afneemt, zou Oekraïne, net als Tbilisi, zijn vijandige houding tegenover Moskou opgeven om verdere militaire verliezen te vermijden en zijn economie te herstellen.
Dit derde scenario is waarschijnlijker geworden nu Oekraïne met steeds grotere uitdagingen op het slagveld wordt geconfronteerd en het Westen zijn steun vermindert. De realiteit is dat een relatief stabiele overeenkomst met het Westen over Oekraïne alleen mogelijk is als Kiev zijn antagonistische beleid ten opzichte van Rusland opgeeft.
Om tot deze oplossing te komen, moet het Westen directe interventie vermijden en afzien van het verhogen van de militaire steun aan Oekraïne. Dit is de strategie van Poetin – aangezien hij zich geen illusies maakt over Trump of de mogelijkheid van een diplomatieke oplossing.
Waarom? Omdat een overeenkomst alleen mogelijk is als tegenstellingen worden opgelost, maar de fundamentele kwestie tussen Rusland en het Westen blijft onopgelost: geen van beide partijen is bereid Oekraïne te accepteren als onderdeel van de invloedssfeer van hun tegenstander.
Het presidentschap van Trump zou een verschuiving in de Amerikaanse strategie kunnen betekenen, maar de fundamentele tegenstellingen die het conflict tussen Rusland en het Westen hebben aangewakkerd, blijven onopgelost. De onderliggende kwestie is duidelijk: geen van beide partijen is bereid Oekraïne te accepteren als onderdeel van de invloedssfeer van de ander.
Op de korte termijn lijkt het waarschijnlijk dat Trump voor dezelfde uitdagingen zal komen te staan als Biden: navigeren op de dunne lijn tussen militaire escalatie en een kernoorlog. De enige significante verschuiving onder de nieuwe Amerikaanse president zou wel eens een grotere druk kunnen zijn om de last van het conflict op West-Europese schouders te schuiven.
De aanvankelijke ijver van Trump om dit conflict op te lossen zal snel genoeg vervagen. Hij zal de complexiteit van de tegenstellingen inzien.
Terwijl de situatie blijft evolueren, is de strategie van Rusland duidelijk: de huidige koers aanhouden en de oorlog onder het kritieke niveau houden. Of het Westen militaire steun zal blijven geven of vredesbesprekingen zal proberen aan te knopen, zal grotendeels afhangen van de vraag welke partij erin slaagt de andere partij te verslaan, zowel militair als politiek.
We schatten de waarschijnlijkheid van dit scenario op 70-80% en bij gebrek aan een beter alternatief zou Rusland het acceptabel vinden. Ondanks de financiële belasting en het bloedige karakter leidt deze strategie Moskou naar de overwinning.
Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
“Rusland moet Oekraïne rustig vernietigen, met alle middelen die daarvoor nodig zijn”
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
tja, we lezen dit quasi elke week weer…al blijft het een noodzaak, wakker blijven is de boodschap..we blijven aandachtig bij de les..♥️🇵🇸🇷🇺🌹✊💪
Trump heeft er een kruitvat bijgekregen. Na Gaza en Libanon, de gespannen sfeer tussen China en Taiwan, het conflict in Oekraïne, komt er nu het oplaaien van de gevechten in Syrië bij.
Trump zal keuzes moeten maken wie wel en wie niet, wie eerst en wie laatst.
Met dodelijke precisie weet Rusland de grootste gasterminal in Europa met de grond gelijk te maken.
Toevalligerwijze heeft ons land op dit moment ook de laagste gasvoorraden in Europa.
Er verschijnen op dit moment allerlei berichten waar een doorsnee burger niet echt gelukkig van wordt.
De winter staat voor de deur en wij zijn zo slim geweest om de nog aanwezige gasvoorraad in Groningen voorgoed ontoegankelijk te maken.
Het is niet voldoende om de gasputten af te sluiten, ze moeten dan ook nog eens volgestort worden met beton.
Niet alleen hebben wij daardoor onszelf lelijk in de voet geschoten, maar wij doen dat zelfs dubbel door de Russen te bestraffen en ook die goedkope gaskraan dicht te draaien. Dat zal de Russen leren, zo is de gedachte.
Welke soorten energie zelfmoorden kunnen wij nog meer plegen?
Ondertussen moet ons land overal duur gas inkopen en de Amerikanen liggen in een deuk, want zij verdienen grof aan het door het geleverde LNG gas.
https://niburu.co/binnenland/20343-hoelang-voordat-we-echt-in-de-kou-zitten
Een groep ‘investeerders’ gaat hiermee heel veel geld ‘verdienen’. Klinkt als een plan..
….dat Trumpy compleet onbetrouwbaar en dus onvoorspelbaar is weet zelfs mijn overleden grootje ….Poetin moet nu geen concessies doen…Tis te laat ! ….Een paar goedgerichte Oresjnikskes, maar dan écht goedgericht, zulllen menige klootzak in onze contreien misschien doen nadenken ….Ik zeg ‘misschien’ want wat je niet hebt kan je uiteraard niet gebruiken ….behalve het uitermate destructieve reptielenbrein dan….De dystopische toekomst zal het wellicht uitwijzen ….
….Ik zeg ‘misschien’ want wat je niet hebt kan je uiteraard niet gebruiken ….
Prachtig… oftewel er brandt licht maar er is niemand thuis…
Trump was toch diegene die operation Warpspeed afkondigde om zogenaamd een 8-jarige lockdown te voorkomen., dit terwijl er aantoonbaar geen ‘virus’ was. En al zou Trump en consorten het werkelijk goed voor hebben, het is te opportinistisch om zomaar te stellen dat daardoor de zionistische macht in het Westen gebroken kan worden. Ik vind het zeer discutabel om Trump als een soort messias te zien. Op basis waarvan eigenlijk, op basis van valse hoop? Het lijkt me aannemelijker dat de noodzakelijke verandering uit het oosten komt ipv uit het Westen.
Trumf personal advisor is jahred kushner en zijn vader wordt de nieuwe ambassadeur in France.
Hoe gezellig wil je het hebben. De hele benoemde kliek tot nu toe is van een rotte appel.
Mag toch hopen dat die kliek in ‘a goal Ram’ oftewel M ar a l a g o met al hun ontmoetingen van het allerlaagste allooi in een film script zitten en niet degenen zijn die ons de das om doen.
Het blijft verbazingwekkend en hilarisch hoeveel moeite en duistere energie in dit script wordt gestoken.
Meeste mensen reageren afkeurend op Trump. Zelfs hier. Vergeet niet dat hij in zijn plotselinge ambstermijn 1 nogal onvoorbereid was op de onvoorstelbare hoeveelheid drek en bagger van de dems. De tegenwerking en zwartmakerij was van epische proporties. Nu is hij echter veel meer voorbereid en weet nu hoe hij deze duivelse club aan moet pakken. En ja, er zijn nog (ex) dems die er graag uit willen en er iets aan willen doen. Democratische patriotten zogezegd. Deze kun je dus goed gebruiken want zij weten hoe in ’the swamp’ de hazen lopen, mits zij oprecht zijn en geen infiltratie. Ik heb vooralsnog vertrouwen in Trump. Maar ook hij is maar een mens en de tegenwerking zal wederom gigantisch zijn.
Wat betreft Putin: die heeft nu ongeveer 30 blauwtjes gelopen met het westen. Kun je dus geen afspraken mee maken want er is geen ere code. Geen integriteit, no nothing…
Wij zijn zelf degenen die dat (nog steeds) hebben laten gebeuren. Dus ik vrees dat wij dan ook onze conclusies moeten trekken. Putin maakt geen afspraken meer met het westen. Hij ruimt simpelweg de gehele nazi en legertop van Oekraïne op. Ontmanteld de laboratoria. En de buitenlandse rest die er nog zitten mag snel opdonderen uit dat land. Geef ‘m eens ongelijk.
Again TROMP has surrounded him self with filth and on purpose.