Met betrekking tot de oorlog in Oekraïne is de belangrijkste uitdaging voor Rusland het vinden van een evenwicht tussen strategische overschatting en onderschatting. “We overschatten altijd de verandering die in de komende twee jaar zal plaatsvinden en onderschatten de verandering die in de komende tien jaar zal plaatsvinden,” zoals Bill Gates het uitdrukte, schrijft M.K. Bhadrakumar.
Een triomfalistische toon is onmiskenbaar in de toespraak die president Vladimir Poetin vrijdag hield voor een speciale bijeenkomst van hoge ambtenaren van het ministerie van Buitenlandse Zaken in Moskou, waarin hij de lijnen uitzette voor onderhandelingen met Oekraïne. Rusland is een land met een hoge contextcultuur, dat impliciet communiceert en sterk afhankelijk is van de context.
Poetin benadrukte bepaalde voorwaarden vooraf. Rusland is bereid de vijandelijkheden onmiddellijk te staken als Oekraïne zijn militaire eenheden begint terug te trekken buiten de administratieve grenzen van de regio’s Donbass, Zaporizhia en Kherson. Dit is een eigenaardige herhaling van de voorwaarde die Moskou in maart 2022 vervulde, toen Oekraïne na de besprekingen in Istanboel een terugtrekking van Russische troepen rond Kiev verwachtte.
Eenmaal gebeten, tweemaal geschuwd – Poetins voorwaarde impliceert dat nieuwe territoriale realiteiten moeten worden vastgelegd in internationale verdragen. Moskou is pas bereid te onderhandelen nadat Kiev de NAVO formeel heeft laten weten dat het afziet van het voornemen om lid te worden. Rusland verwacht een volledige opheffing van de sancties.
Het is duidelijk dat de vredesvoorwaarden van Rusland, op zijn minst gedeeltelijk, gebaseerd zijn op bepaalde voorwaarden waaraan Oekraïne en zijn mentoren onmogelijk kunnen voldoen. Het is dus aannemelijk dat de vredesvoorwaarden verder zullen worden aangescherpt als de Russische troepen meer winst boeken op het slagveld. Ondertussen wijst Moskou zijn westerse tegenstanders op de onvermijdelijkheid van een massale hertekening van de Russisch-Oekraïense grens als basis voor vrede.
Het zal niemand verbazen dat de Westerse mogendheden de vredesvoorwaarden van Poetin als een ultimatum beschouwen, hoewel de Russische diplomatie ze propageert als een belangrijk vredesinitiatief. Het is zorgvuldig getimed, net nu de G7-top in Borgo Egnazia in Italië ten einde liep en aan de vooravond van de door het Westen gesponsorde ‘vredesbijeenkomst’ in Bürgenstock.
De prognose van de invloedrijke politicus die sinds 2016 plaatsvervangend voorzitter van de Doema is en telg uit een illustere Russische familie, Pjotr Tolstoj (achterkleinzoon van Leo Tolstoj), is dat Moskou hierna alleen nog maar zal roepen om de overgave van de Oekraïense troepen.
De stemming in Moskou is oorlogszuchtig geworden nu de EU op aanhoudend aandringen van Washington onverbiddelijk toewerkt naar de inbeslagname van de bevroren tegoeden van Rusland bij westerse banken – ogenschijnlijk om te voorzien in de behoeften van Oekraïne, maar in werkelijkheid om de enorme kosten te dekken die Washington maakt voor zijn proxyoorlog.
In het communiqué van de G7-top wordt het volgende benadrukt: “In aanwezigheid van president Zelensky hebben we besloten om ongeveer 50 miljard dollar beschikbaar te stellen door gebruik te maken van de buitengewone opbrengsten van de bevroren Russische overheidsactiva, waarmee we een onmiskenbaar signaal afgeven aan president Poetin. We voeren onze collectieve inspanningen op om het militair-industrieel complex van Rusland te ontwapenen en te ontmantelen.”
De formulering van de G7 is een leugen om bestwil. Wat zich ontvouwt is een financiële zwendel van de eeuw en de grootste diefstal van geld in de geschiedenis. Een groep moderne struikrovers grijpt letterlijk ongeveer 260 miljard dollar van de soevereine activa van Rusland en geeft het de kleur van een juridische vertaling door het proces de status toe te kennen van een financieel onderpand voor een Amerikaanse lening aan Oekraïne in flagrante schending van de internationale financiële wetgeving die uiteindelijk de zakken van het Amerikaanse militair-industriële complex en de politici zal vullen.
Het volstaat te zeggen dat Washington van zijn proxyoorlog in Oekraïne een zichzelf financierende, kostendekkende onderneming maakt met de Europeanen als borgstellers. Washington brengt een grote klap toe aan de nationale eer en trots van Rusland. De grote vraag is hoe Rusland nu verder moet, gezien zijn ‘hoge-contextcultuur’.
Een nauwelijks opgemerkte ellips in Poetins toespraak op vrijdag was dat hij zijn lange opsomming van Westers verraad in de lucht liet hangen zonder een voetnoot over hoe Rusland historisch überhaupt in zo’n treurige situatie terecht was gekomen.
Als de gewillige onderwerping aan de lawine van nationale vernederingen alleen te wijten was aan de zwakte van Rusland, dan is dat zeker verleden tijd. Vandaag de dag is Rusland de op drie na grootste wereldeconomie, een grote militaire macht en de enige macht ter wereld met de strategische capaciteit om de VS tot thermonucleaire as te reduceren. Toch dreigen volgelingen als de secretaris-generaal van de NAVO, Jens Stoltenberg, Rusland dat hij aan het hoofd staat van een “nucleaire alliantie”.
Dat is waar de toelichting op de toespraak van Poetin door de voorzitter van de Veiligheidsraad, Dmitry Medvedev – “over wat hij [Poetin] voorzichtig liet doorschemeren in zijn toespraak” – goed moet worden begrepen.
Medvedev maakte vier belangrijke punten:
- De nieuwe gebieden die sinds 2022 deel uitmaken van Rusland “zullen dat voor altijd blijven”.
- Er ontwikkelt zich een “catastrofaal scenario” voor het regime in Kiev.
- De sanitaire zone die Rusland aan zijn westelijke grenzen zal creëren om terroristische aanvallen te voorkomen, kan zich uitstrekken tot aan de grens van Oekraïne met Polen, de halteplaats voor NAVO-dreigingen tegen Rusland.
- “De president heeft dit [het lot van West-Oekraïne] niet rechtstreeks gezegd, maar het is duidelijk dat dergelijke gebieden, indien gewenst door de mensen die er wonen, deel kunnen gaan uitmaken van Rusland.”
Het is zeker geen toeval dat Poetin vandaag in Pyongyang is geland – of dat de Russische Pacific Fleet van vandaag tot 28 juni een grootschalige marineoefening begint in de Stille Oceaan, in de zeeën van Japan en Okhotsk.
In het kader van zijn staatsbezoek aan Noord-Korea schreef Poetin in een artikel voor het Noord-Koreaanse Rodong Sinmun: “We hebben grote waardering voor de niet aflatende steun van de DVK voor de speciale militaire operatie van Rusland in Oekraïne… We zullen… ons gezamenlijk verzetten tegen onrechtmatige unilaterale beperkingen [lees sancties] en vorm geven aan de architectuur van gelijke en ondeelbare veiligheid in Eurazië.”
Trouwens, als Noord-Korea, dat een kernmacht is, als bondgenoot in de eerste cirkel van Ruslands strategische calculus figureert, kan Iran, dat een land met een nucleaire drempel is, daar dan ver achter zitten – en, belangrijker nog, wat zou zijn alchemie kunnen zijn? Rusland heeft inderdaad gewaarschuwd dat het een asymmetrische reactie zal geven op de aanval op zijn grondgebied met westerse wapens die zouden zijn geholpen door NAVO-personeel – iets zonder precedent, zelfs op het hoogtepunt van de Koude Oorlog – en de openlijke, luidruchtige steun van de secretaris-generaal van de NAVO.
In het boek The Russia Hand (2002) van Strobe Talbott vertelt hij over een onderonsje met Bill Clinton tijdens een Amerikaans presidentieel bezoek aan Moskou in 1995. Clinton vertelde Talbott aan de hand van een favoriete metafoor dat zijn instincten aangaven dat de Russische elites mokten en de “shit” die hen door de strot werd geduwd niet meer konden verdragen. De uitbreiding van de NAVO naar het oosten lag toen al op de tekentafel in het Witte Huis.
Rusland had echter nog een kwart eeuw nodig, tot februari 2022, om zich te verzetten tegen de Amerikaanse intimidatie. Medvedevs openhartige ‘aantekening’ kan zeker niet zonder de goedkeuring van Poetin zijn geweest.
De uitdaging voor de komende twee jaar is dat Rusland de bereidheid van de VS en de EU om toe te geven aan zijn legitieme eis van gelijke en ondeelbare veiligheid wel eens zou kunnen overschatten.
Aan de andere kant mag Moskou op de langere termijn de koppige weigering van Europa’s afnemende mogendheden – Groot-Brittannië, Frankrijk en Duitsland – niet onderschatten om de opkomst van Rusland te accepteren als een dwingende geopolitieke realiteit waarmee ze zich moeten verzoenen.
De Hongaarse premier Viktor Orhan heeft gelijk als hij inschat dat het pure naïviteit zal zijn om aan te nemen dat het nieuwe leiderschap van de EU het beleid ten aanzien van Oekraïne en Rusland zal matigen, ondanks de opkomst van de rechtse partijen bij de recente verkiezingen voor het Europees Parlement.
Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Poetin heeft reden tot vreugde: Ruslands begrotingsoverschot is verviervoudigd
De vraag is hier ,,,,,dat de tegoeden van het westen in Rusland dan ook bevroren worden en neemt de tegoeden van het westen dan ook in beslag het gaat waarschijnlijk om vele miljarden meer dan men aanneemt zodat de tegoeden van Rusland in het buitenland minder hoog zijn dan gedacht en dat dit een onderlinge afspraak was toen ze met elkaar ,,,,bevriend…….!? waren….. Deze vuile politiek heeft zelinski zand in de ogen gestrooid waardoor er al honderdudizenden!?????of duizenden onschuldige mensen zijn vermoord?????? tja de wereld is zo rot als stront sinds de mens de overmacht kreeg op de natuurlijke invloeden van deze aardkloot Uiteindelijk komt de voorspelling van de profeten uit dat de Mens vernietigd zichzelf!!!!!!!!
Zelfs als Rusland deze oorlog niet verliest (hoop ik) zal het uiteindelijk een zware prijs betalen. Maar het is de prijs om stand te houden tegen de agressie van de Nato, Het Westen. Het is een strijd om macht: zeggenschap over de verdeling van de grondstoffen in de wereld en de afzetmarkten. Mede daarom zal China nooit een nederlaag van Rusland tolereren. Ook om dat zij anders daarna aan de beurt zijn.
Het Westen verdient de nederlaag omwille van de schrijnende misdaden die ze in de wereld bedreven hebben, hun arrogantie en ethiek als een elastiek. Ik heb het vermoeden dat de wereld met mij meedenkt.
Goede uitleg ,alleen:”Ik heb het vermoeden dat de wereld met mij meedenkt” Gedeeltelijk wel maar er zijn nog veel naive en goedgelovige mensen die de westerse propaganda media volgen
Rusland zal deze oorlog niet verliezen , als je een beetje strategisch denkt . Ik ga hier niet uitweiden welke strategie . h
Het Westen is verloren door de hebzucht van zijn leiders en degene van wie dezen hun bevelen opvolgen.
Een paar Duitse politieke idioten zijn waarschijnlijk ruw uit hun groene natte energietransitie droom wakker geschrokken over het feit dat bijv. Berlijn binnen 5 minuten tot as gereduceerd kan worden
Duitsland heeft risico’s aangekondigd in verband met de ontwikkeling van hypersonische wapens, meldt de Duitse publicatie n-tv.
Een expert van de Aerospace Industry Association, Markus Ziegler, merkte op dat een hypersonische raket in vijf minuten van Moskou naar Berlijn zal vliegen, en van Peking naar Berlijn in 20 minuten. Volgens hem waren hypersonische wapens een keerpunt in toekomstige conflicten.
“De wereld waarin we leven wordt weer een dorp. Dit betekent dat ik technologie kan gebruiken om bedreigingen te creëren. Maar ik kan ook geopolitieke invloed uitoefenen.”
de deskundige wordt geciteerd in de publicatie.
Op zijn beurt riep NAVO-generaal Christian Badia op tot het nemen van maatregelen om bescherming tegen moderne hypersonische wapens te garanderen. De publicatie geeft aan dat als er in 2020 nog steeds hoop was om dergelijke wapens onder controle te krijgen, experts vandaag de dag een pessimistischer standpunt over deze kwestie innemen.
De hypersonische Zirkoon-raket van de Russische strijdkrachten is ontwikkeld en geproduceerd bij de Reutov NPO Mashinostroyeniye, die deel uitmaakt van de Tactical Missiles Corporation. Het vliegbereik van de Zircon bedraagt ongeveer duizend kilometer. De maximale vliegsnelheid van de raket is Mach negen.p
Hypersonisch is één ding. Het betekent: ze gaan rap, snel dus. Het probleem is de responstijd bij iets dat mogelijks als een nucleaire (maar dat misschien niet is) aanval kan beschouwd worden.
Lepoudre Luc juni 19, 2024 Bij 13:43
Wanneer een hypersonische raket weloverwogen naar Berlijn snelt, Luc dan is het nucleaire spel begonnen n.m.m.
De opponenten beschikken tegenwoordig over afweerschilden en real time satellietwaarneming, die elke beweging/ontwikkeling, waar dan ook op aarde registreert. ‘Teovallig’ of ‘bij verrassing’ bestaat niet meer. Bovendien is er de zeer frequente informatie-uitwisseling en de ‘rode draad’ die evt. ‘vergissingen’ moeten voorkomen.