De Groene Agenda en het plan om de industriële wereldeconomie te laten instorten – Bevolkingsvermindering op een massale schaal

De energieprijzen van alle conventionele bronnen zijn wereldwijd aan het exploderen. Verre van toevallig, het is een goed georkestreerd plan om de industriële wereldeconomie in te laten storten, die al dramatisch verzwakt is door bijna twee jaar van belachelijke covid quarantaine en aanverwante maatregelen, schrijft Globalresearch.ca.

Wat we zien is een prijsexplosie van de belangrijkste energiebronnen olie, kolen en nu vooral aardgas. Wat dit anders maakt dan de energieschokken van de jaren ’70 is dat het zich deze keer ontwikkelt terwijl de investeringswereld van bedrijven, gebruikmakend van het frauduleuze ESG groene investeringsmodel, niet meer investeert in toekomstige olie, gas en steenkool, terwijl de OESO-regeringen afschuwelijk inefficiënte, onbetrouwbare zonne- en windenergie omarmen, die de ineenstorting van de industriële samenleving misschien al in de komende maanden zullen verzekeren. Behoudens een drastische heroverweging plegen de EU en andere industriële economieën opzettelijk economische zelfmoord.

Wat nog maar een paar jaar geleden als vanzelfsprekend werd beschouwd, was dat het waarborgen van overvloedige, betrouwbare, efficiënte en betaalbare energie bepalend is voor de economie. Zonder efficiënte energie kunnen we geen staal of beton maken, geen grondstoffen delven en geen andere dingen doen die onze moderne economieën ondersteunen. In de afgelopen maanden is de wereldprijs van steenkool voor elektriciteitsopwekking verdubbeld. De prijs van aardgas is met bijna 500% gestegen. Olie is op weg naar $90 per vat, de hoogste prijs in zeven jaar. Dit is een gepland gevolg van wat soms de Great Reset van Davos wordt genoemd of de nul-koolstof-waanzin van de Groene Agenda.

Zo’n twee decennia geleden begon Europa met een grote verschuiving naar de verkeerd genaamd hernieuwbare energiebronnen of groene energie, voornamelijk zonne- en windenergie. Duitsland, het hart van de EU-industrie, leidde de transformatie met de ondoordachte Energiewende van voormalig kanselier Merkel, waarbij Duitsland’s laatste kerncentrales in 2022 zullen sluiten en kolencentrales snel worden uitgefaseerd. Dit alles is nu in botsing gekomen met de realiteit dat groene energie helemaal niet in staat is om grote tekorten in de energievoorziening op te vangen. De crisis was volkomen voorspelbaar.

Groene kippen komen thuis om te hoenderen

Door de wijdverspreide covid lockdowns van de industrie en het reizen in 2020 daalde het aardgasverbruik in de EU dramatisch. De grootste gasleverancier van de EU, het Russische Gazprom, heeft, in het belang van een ordelijke langetermijnmarkt, zijn leveringen aan de EU-markt naar behoren verminderd, zelfs met verlies. Dankzij een ongewoon zachte winter in 2019-2020 kon de EU-gasopslag het maximum bereiken. Een lange, strenge winter in 2021 zal dat zo goed als uitwissen.

In tegenstelling tot wat EU-politici beweren, heeft Gazprom geen politiek gespeeld met de EU om de goedkeuring van zijn nieuwe NordStream 2-gaspijpleiding naar Duitsland af te dwingen. Toen de vraag in de EU in de eerste zes maanden van 2021 weer aantrok, haastte Gazprom zich om aan de vraag te voldoen en zelfs de recordniveaus van 2019 te overtreffen, en dat ging zelfs ten koste van het aanvullen van de Russische gasopslag voor de komende winter.

Nu de EU zich vastberaden heeft vastgelegd op een Groen Energie agenda, Fit for 55, en aardgas expliciet afwijst als langetermijnoptie, en tegelijkertijd kolen en kernenergie de nek omdraait, is de incompetentie van de klimaatmodellen van de denktanks, die een 100% CO2-vrije, elektrische samenleving tegen 2050 rechtvaardigden, definitief aan het licht gekomen.

Omdat financiële investeerders op Wall Street en in Londen het voordeel zagen van enorme winsten uit de Groen Energie agenda, en samenwerkten met het Wereld Economisch Forum in Davos om het lachwekkende ESG-investeringsmodel te promoten, investeren conventionele olie-, gas- en steenkoolbedrijven hun winsten niet in een uitbreiding van de productie. In 2020 daalden de wereldwijde uitgaven voor olie, gas en steenkool met naar schatting 1 biljoen dollar. Dat komt niet meer terug.

Terwijl BlackRock en andere investeerders ExxonMobil en andere energiebedrijven bijna allemaal boycotten ten gunste van “duurzame” energie, leidden de vooruitzichten van een uitzonderlijk koude en lange winter in Europa en een record gebrek aan wind in Noord-Duitsland begin september tot een paniekaankoop van gas op de wereldwijde LNG-markten.

Het probleem was dat het aanvullen van de voorraden te laat kwam, aangezien het meeste LNG uit de VS, Qatar en andere bronnen dat normaal beschikbaar zou zijn, reeds was verkocht aan China, waar een al even verward energiebeleid, met inbegrip van een politiek verbod op Australische steenkool, heeft geleid tot de sluiting van centrales en een recent regeringsbevel om gas en steenkool “tegen elke prijs” veilig te stellen. Qatar, LNG-exporteurs uit de VS en anderen zijn massaal naar Azië getrokken en laten de EU letterlijk in de kou staan.

Deregulering van energie

Wat weinigen begrijpen is hoe de huidige groene energiemarkten zijn opgetuigd ten voordele van speculanten zoals hedgefondsen of investeerders zoals BlackRock of Deutsche Bank en ten nadele van energieconsumenten. De belangrijkste prijzen voor aardgas dat in Europa wordt verhandeld, het Nederlandse TTF-termijncontract, wordt verkocht door de in Londen gevestigde ICE Exchange. Het speculeert op wat de toekomstige groothandelsprijzen voor aardgas in de EU over één, twee of drie maanden zullen zijn. ICE wordt onder meer gesteund door Goldman Sachs, Morgan Stanley, Deutsche Bank en Société Générale. De markt bestaat uit zogeheten gasfutures of derivaten.

Banken en anderen kunnen voor een appel en een ei speculeren, en toen bekend werd hoe laag de gasvoorraden in de EU voor de komende winter waren, gingen de financiële haaien zich eraan te buiten. Begin oktober waren de futures-prijzen voor Nederlands TTF-gas in enkele dagen tijd met een ongekende 300% geëxplodeerd. Sinds februari is het nog veel erger, aangezien een standaard LNG lading van 3,4 biljoen BTU (British Thermal Units) nu 100-120 miljoen dollar kost, terwijl de kosten eind februari nog minder dan 20 miljoen dollar bedroegen. Dat is een stijging van 500-600% in zeven maanden.

Het onderliggende probleem is dat, in tegenstelling tot het grootste deel van de naoorlogse periode, sinds de politieke promotie van onbetrouwbare en dure “hernieuwbare” zonne- en windenergie in de EU en elders (bv. Texas, februari 2021), de markten van elektriciteitsbedrijven en hun prijzen opzettelijk zijn gedereguleerd om groene alternatieven te promoten en gas en kolen te verdringen met het dubieuze argument dat hun CO2-uitstoot de toekomst van de mensheid in gevaar brengt als deze niet tegen 2050 tot nul wordt gereduceerd.

De prijzen voor de eindgebruiker worden vastgesteld door de energieleveranciers die de verschillende kosten onder concurrerende voorwaarden integreren. De duivelse manier waarop de elektriciteitskosten in de EU worden berekend, zogenaamd om inefficiënte zonne- en windenergie aan te moedigen en conventionele bronnen te ontmoedigen, is dat, zoals de Franse energieanalist Antonio Haya het formuleerde, “de duurste centrale van die welke nodig is om aan de vraag te voldoen (marginale centrale) de prijs bepaalt voor elk uur productie voor alle productie die aan de veiling deelneemt”. De huidige aardgasprijs bepaalt dus de prijs voor in wezen goedkope hydro-elektrische elektriciteit. Gezien de snel stijgende prijs voor aardgas, bepaalt dat de elektriciteitskosten in de EU. Het is een duivelse prijsarchitectuur die speculanten bevoordeelt en consumenten vernietigt, met inbegrip van huishoudens en de industrie.

Een fundamentele verzwarende oorzaak voor de recente tekorten aan steenkool, gas en olie is het besluit van BlackRock en andere wereldwijde geldbeleggers om investeringen weg te dwingen van olie, gas of steenkool – allemaal volkomen veilige en noodzakelijke energiebronnen – naar de opbouw van uiterst inefficiënte en onbetrouwbare zonne- of windenergie. Ze noemen het ESG-beleggen. Het is de nieuwste rage op Wall Street en andere financiële wereldmarkten sinds BlackRock CEO Larry Fink in 2019 toetrad tot het bestuur van het Klaus Schwab World Economic Forum. Zij zetten front ESG-certificerende bedrijven op die ESG “politiek correcte” ratings toekennen aan aandelenbedrijven, en straffen degenen die zich daar niet aan houden. De stormloop op ESG-beleggen heeft miljarden opgeleverd voor Wall Street en zijn vrienden. Het heeft ook de rem gezet op de toekomstige ontwikkeling van olie, steenkool of aardgas voor het grootste deel van de wereld.

De ‘Duitse Ziekte’

Na 20 jaar dwaze investeringen in zonne- en windenergie is Duitsland, ooit het vlaggenschip van de EU-industrie, het slachtoffer geworden van wat we de ‘Duitse Ziekte’ kunnen noemen. Net als de economische Nederlandse Ziekte heeft de gedwongen investering in groene energie geleid tot een gebrek aan betrouwbare en betaalbare energie. En dat alles voor een onbewezen 1,5C-claim van het IPCC, die onze beschaving tegen 2050 tot een einde zou brengen als we er niet in slagen een Zero Carbon te bereiken.

Om die EU Groene Energie agenda vooruit te helpen, is land na land, op een paar uitzonderingen na, begonnen met het ontmantelen van olie, gas en kolen en zelfs kernenergie. De laatst overgebleven kerncentrales van Duitsland zullen volgend jaar definitief sluiten. Nieuwe kolencentrales, met de modernste gaswassers, worden gesloopt nog voor ze zijn opgestart.

Het Duitse geval wordt nog absurder.

In 2011 nam de regering Merkel een energiemodel over dat was ontwikkeld door Martin Faulstich en de staatsadviesraad voor het milieu (SRU) en waarin werd beweerd dat Duitsland in 2050 100% hernieuwbare elektriciteit zou kunnen opwekken. Zij betoogden dat het gebruik van kernenergie niet langer nodig zou zijn, evenmin als de bouw van kolengestookte centrales met koolstofafvang en -opslag (CCS). Daarmee was Merkels catastrofale Energiewende geboren. Volgens de studie zou die werken omdat Duitsland contracten kon sluiten om overtollige, CO2-vrije, hydro-elektrische energie te kopen van Noorwegen en Zweden.

Nu, met extreme droogte en een hete zomer, zijn de waterkrachtreserves van Zweden en Noorwegen in de winter gevaarlijk laag, slechts 52% van hun capaciteit. Dat betekent dat de elektriciteitskabels naar Denemarken, Duitsland en nu ook het VK in gevaar zijn. En om het nog erger te maken, Zweden is verdeeld over het sluiten van zijn eigen kerncentrales, die 40% van de elektriciteit leveren. En Frankrijk overweegt maar liefst een derde van zijn kerncentrales te sluiten, wat betekent dat de bron voor Duitsland ook niet zeker zal zijn.

Reeds op 1 januari 2021 werden 11 kolengestookte elektriciteitscentrales met een totale capaciteit van 4,7 GW stilgelegd als gevolg van een door de Duitse regering opgelegde geleidelijke stopzetting van de steenkoolproductie. Dit duurde slechts 8 dagen toen verschillende van de kolencentrales opnieuw aan het net moesten worden gekoppeld als gevolg van een langdurige periode met weinig wind. In 2022 zal de laatste Duitse kerncentrale worden gesloten en zullen meer kolencentrales definitief worden gesloten, allemaal voor het groene nirwana. In 2002 was Duitse kernenergie bron voor 31% van de elektriciteit, koolstofvrije elektrische stroom.

Wat het tekort aan windenergie in Duitsland betreft, zullen in 2022 ongeveer 6000 windturbines met een geïnstalleerd vermogen van 16 GW worden ontmanteld als gevolg van het aflopen van de feed-in subsidies voor oudere turbines. Het tempo waarin nieuwe windmolenparken worden goedgekeurd, wordt geblokkeerd door groeiende burgeropstand en juridische aanvechtingen in verband met de geluidsoverlast en andere factoren. Een vermijdbare catastrofe is in de maak.

De reactie van de EU-Commissie in Brussel, in plaats van de flagrante tekortkomingen in hun agenda voor groene energie toe te geven, is om er nog een schepje bovenop te doen, alsof het probleem aardgas en steenkool is. EU-klimaatzeloot Frans Timmermans verklaarde absurd: “Als we de Green Deal vijf jaar eerder hadden gehad, hadden we ons nu niet in deze positie bevonden, want dan waren we minder afhankelijk geweest van fossiele brandstoffen en aardgas.”

Als de EU doorgaat met deze suïcidale agenda, zullen we ons zich binnen een paar jaar in een de-geïndustrialiseerde woestenij bevinden. Het probleem is niet gas, kolen of kernenergie. Het is de inefficiënte groene energie uit zon en wind die nooit stabiele, betrouwbare stroom zal kunnen leveren.

De Groene Energie agenda van de EU, de VS en andere regeringen, samen met de door Davos gepromote ESG-beleggingen, zullen er alleen maar voor zorgen dat er in de toekomst nog minder gas, kolen of kernenergie zal zijn om op terug te vallen als de wind stopt, als er een droogte is in hydro-elektrische dammen of bij gebrek aan zonneschijn.

Je hoeft geen raketgeleerde te zijn om te beseffen dat dit de weg is naar economische ondergang. Maar dat is in feite het doel van de VN 2030 “duurzame” energie of de Great Reset van Davos: bevolkingsvermindering op een massale schaal. Wij mensen zijn de kikkers die langzaam gekookt worden. En nu voeren de machthebbers het vuurtje echt op.

Copyright © 2021 door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

COVID-19 VACCIN DOSSIER

Dingen gaan mis

Volg Frontnieuws op Telegram