Het is gevaarlijk om een groep mensen als zondebok te gebruiken voor de kwalen van de samenleving, of hen te beschrijven als een bron van ziekte of profiteurs. In de geschiedenis zijn er veel voorbeelden van dit soort pejoratieve etikettering, waarvan de meest afschuwelijke de behandeling van de Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog was, schrijft Sott.net.
Tijdens het opruimen van zijn ouderlijk huis vond de Duitse schrijver Joachim Krause (1946) op zolder bijna tweeduizend brieven en dagboeken die waren geschreven tussen 1933 en 1945. Het was een ongelooflijke en pijnlijke ontdekking. Als een puzzel kregen de teksten, eenmaal in chronologische volgorde geplaatst, steeds meer betekenis.
De dagboeken onthulden hoe de gemiddelde Duitser in die tijd verblind werd door de staatspropaganda en de demonisering van de Joden toejuichte. De parallellen met wat er vandaag gebeurt, zijn zowel treffend als schokkend.
De drie jonge briefschrijvers waren zijn ouders en zijn oom, die reeds in 1942 een “heldendood” gestorven was.
In hun dagboeken beschreven de drie hun politieke standpunten en bespraken zij onder meer het Joodse Dilemma. Krause kwam tot de schokkende ontdekking dat zijn ouders het nationaal-socialisme steunden; de kinderen hadden dat nooit geweten. De moeder bleek een hartstochtelijk bewonderaar van Hitler te zijn, de oom een fanatiek officier. Alleen de vader behield een zekere kritische afstand tot de nationaal-socialistische ideologie. De inhoud van de brieven en dagboeken noopte de schrijver tot een grondige herziening van zijn beeld van zijn ouders, en dat deed hij door de hele familiegeschiedenis kloekmoedig te documenteren in het intense boek Onbekende Erfenis, dat in 2018 verscheen.
Wat deze inkijk in die tijd zo fascinerend maakt, is dat het precies laat zien wat staatspropaganda met mensen doet. De krant Der Sonntag schreef dat Onbekende Erfenis: “niet alleen laat zien hoe miljoenen mensen, besmet met propaganda, destijds dachten en zich gedroegen, maar ook hoe miljoenen keren dit werd verzwegen en nog steeds wordt verzwegen.”
Volgens het officiële historische verhaal was het Duitse volk grotendeels onwetend over wat de Joden werd aangedaan, maar dit boek vertelt een ander verhaal: dat velen het wel wisten, en deze ‘maatregelen’ zelfs toejuichten. Wij citeren hieronder een brief van de moeder van Joachim Krause tijdens de oorlogsjaren, waaruit niet alleen blijkt dat de gewone Duitser de Joden kwaad toewenste, maar ook dat de ‘maatregelen’ tegen deze mensen naar haar mening niet hard genoeg konden zijn:
“Afbraak en vernietiging zijn ons Duitsers innerlijk vreemd. Wij willen scheppen, bouwen, daarom is het zo moeilijk voor ons om de methoden en middelen van deze oorlog te aanvaarden. Eén ding is duidelijk: wanneer wij in sommige dingen onverbiddelijk hard optreden en vaak zelfs een meedogenloze extreme wreedheid jegens Joden en partizanen aan de dag leggen, is dat slechts een helaas noodzakelijke verdediging tegen de veel onmenselijker wreedheid die de haat van die anderen ons heeft aangedaan. Wij zouden het nooit in ons hoofd halen een ander zinloos te kwellen of zelfs duizenden op gruwelijke wijze te doden, maar wat ons nu en gedurende vele jaren reeds is aangedaan door de Joden en hun helpers moet worden gewroken. Een volk dat zich niet verzet tegen bezoedeling, verkrachting en steeds nieuwe slagen, heeft geen eer en verliest zijn bestaansrecht. Joden hebben groot onheil aangericht op elk gebied van het morele en geestelijke leven. Nu moeten zij daarvoor boeten.
Naar mijn mening is er een fundamenteel verschil tussen de moeilijkheden die de Volksdeutschen overal ter wereld moeten doorstaan, de bloedbaden in Vinnytsia (een stad in Oekraïne waar de Duitsers in 1941 alle Joden hebben uitgeroeid, red.) en onze harde maatregelen tegen de Joden. De Jood heeft absoluut altijd voor zichzelf geleefd en niet ten bate van de mensheid. Maar waarom haat hij vooral ons Duitsers zo? Misschien omdat hij in de Duitser het tegenovergestelde levensprincipe ziet. Joden zuigen uit een oeroude machtshonger de krachtbronnen van de mensheid uit, puur uit eigenbelang, terwijl Duitsers vanuit een roeping die zij diep van binnen voelen, nieuwe krachten in de wereld brengen, zij willen iets doen voor de mensheid en de weg wijzen naar datgene wat goed is. Dat de wereld ooit beter zal worden door het Duitse wezen, was eeuwenlang een droom voor onze voorouders, maar voor ons vandaag een plicht.”
Parallellen met onze huidige tijd
De dagboeken laten zien hoezeer de gewone Duitser vergiftigd was door staatspropaganda. Ons wordt vandaag geleerd dat de Duitsers de Joden haatten louter omwille van hun ras, maar uit deze brief blijkt duidelijk dat het niet zo eenvoudig was. De Duitse staatspropaganda overtuigde het Duitse volk ervan dat het precies andersom was: dat de Joden de Duitsers haatten, en dat zij het waren die de Duitsers de dood in joegen, groot onheil stichtten en alleen leefden in hun eigen belang en niet in het belang van de mensheid.
Vandaag de dag worden soortgelijke sentimenten geuit ten aanzien van ongevaccineerden. Volgens Hugo de Jonge hebben alleen gevaccineerden “hun verantwoordelijkheid genomen” door zich te laten vaccineren, en zijn ongevaccineerden asociaal en verdienen ze het om te worden uitgestoten. Wie zich laat vaccineren doet dat belangeloos ‘voor anderen’ en voor de wereld, wie zich niet laat vaccineren leeft alleen voor zichzelf. Volgens de staatspropaganda doden ongevaccineerden de gevaccineerden door ziekenhuisbedden in te nemen, waardoor brave gevaccineerden niet geopereerd kunnen worden.
De parallellen zijn ook te zien in de “maatregelen” die tegen de Joden werden genomen. Reeds op 1 april 1933 organiseerde de Duitse staat een boycot van Joodse ondernemers en zelfstandige beroepsbeoefenaren. In september 1935 vaardigde de staat een uitgebreide wetgeving uit over nationaliteit en staatsburgerschap. Met deze wetten werden Joden buiten de ‘Duitse gemeenschap’ geplaatst.
In Nederland begon het toen Joden op 1 juli 1940 werden verboden om bij de luchtbeschermingsdienst te werken. Daarna volgde het verbod om Joden in overheidsdienst te nemen. Daarna waren ze niet meer welkom op Amsterdamse markten. In november werd bekend dat Joodse ambtenaren zouden worden geschorst; op 21 februari 1941 werden zij ontslagen. Op 7 januari werd het Joden verboden bioscopen te bezoeken. Een paar dagen later moesten alle joden zich laten registreren. Op verschillende openbare plaatsen verschenen borden met de tekst “Joden niet gewenst”.
Lockdown voor Joden
Terwijl nu lockdowns voor ongevaccineerden van kracht zijn, zoals in Oostenrijk en in Nederland met ‘2G-regels’, waren lockdowns tijdens WO2 alleen voor Joden. Dit waren toen de ‘maatregelen’: Joodse studenten mochten niet meer aan de universiteit studeren. Op 12 maart 1942 mochten ze geen eigen bedrijf meer hebben. 1 april: Joden in de Nederlandse stad Haarlem mochten geen cafés, restaurants, bioscopen, theaters, bibliotheken en zwembaden meer in.
31 mei 1942: Vanaf deze datum was het voor Joden verboden om zwembaden en stranden te bezoeken. Ook mochten zij in sommige badplaatsen geen kamers meer huren en geen openbare ruimten meer bezoeken. Op 1 september werd het Joodse studenten verboden om reguliere scholen en onderwijsinstellingen te bezoeken.
Vanaf 15 september werd het Joden verboden om parken, dierentuinen, cafés, restaurants, bibliotheken, hotels, theaters, bioscopen en musea te bezoeken. En Joden mochten niet langer reizen of verhuizen zonder een vergunning. Vanaf dat moment verschenen in het straatbeeld borden met de tekst “Verboden voor Joden”. Op 20 oktober werd de Joodsche Raad verplicht om alle Joden in Nederland te registreren. Ook kwam er een nieuwe verordening die joden bepaalde beroepen verbood en afhankelijk maakte van een vergunning. En het werd veel gemakkelijker om Joden te ontslaan.
Op 22 oktober moesten Joden niet-Joodse verenigingen en stichtingen verlaten. Op 5 december moesten alle niet-Nederlandse joden zich melden voor ‘vrijwillige emigratie’. Op 9 januari werd openbaar onderwijs voor Joden verboden. Op 23 januari 1942 werden persoonsbewijzen van Joden voorzien van de letter ‘J’. Op 5 juni kwam er een volledig reisverbod voor Joden. Op 12 juni werd het Joden verboden om op bepaalde tijden buiten te winkelen en mochten zij slechts een beperkt aantal winkels binnen. Joden mochten niet meer aan sport doen. 30 juni: Avondklok ingesteld. Joden moesten tussen 20.00 en 06.00 uur thuis zijn. 6 juli: Joden mogen niet langer niet-joden bezoeken.
De gelijkenissen met wat vandaag gebeurt met ongevaccineerde mensen zouden voor iedereen duidelijk moeten zijn. Maar slechts weinigen zien dat, zo lijkt het. Wetten worden veranderd voor 2G-beleid, waardoor testen niet langer toegestaan zijn voor toegang tot bepaalde etablissementen, waardoor ongevaccineerde mensen in precies dezelfde situatie terechtkomen als Joden tijdens WO2. De ongevaccineerden worden in veel landen al ontslagen, een beleid dat [Nederlandse premier] Rutte ook probeert door te voeren, en ze mogen niet meer met het openbaar vervoer reizen. In Canada mogen ze zelfs hun land niet meer uit. Viroloog en dierenarts Ab Osterhaus zei in Op1 dat hij ongevaccineerden het liefst zou ‘isoleren’ zoals hij dat doet met zieke dieren, om ze ‘aan de neus te herkennen’ en ze ‘systematisch te kunnen vervolgen’.
Geen moreel kompas
Onlangs luidde Dr. Wendy Mittemeijer-Ooteman de noodklok op LinkedIn. De farma-ethiekconsultant voor medische zaken schreef: ‘Ik wilde er eigenlijk niets over posten, maar dit houdt me letterlijk wakker. Niet omdat deze zielige opa zonder moreel kompas [verwijzend naar Osterhaus] dit zegt, maar omdat niemand hem er op het moment zelf mee confronteert. In de farma-ethiek noemen we iemand als Ab O. een ‘opinieleider’, een deskundige met formele en informele invloed. Iemand wiens mening in staat is om een grote groep mensen te leiden en te verleiden. Ik ben opgeleid om deze opinieleiders te beoordelen op ethisch gedrag en te beslissen of ik al dan niet met hen moet samenwerken. In dit geval zou mijn gratis advies zijn: werk niet met deze man samen.
De NPO vond het grappig om in het programma De Sociëteit te komen met een Squid Game-parodie waarin ongevaccineerden worden doodgeschoten. En het NPO-programma Plakshot maakte een drillrap-video waarin de jeugd wordt bedreigd om zich te laten vaccineren, als ze zich niet laten vaccineren, ze zullen worden ‘geprikt’, wat straattaal is voor gestoken met een mes. En iemand zei op NPO Radio 1 [tegen de ongevaccineerden]: “Jullie kunnen allemaal gewoon doodgaan.” Denk ook aan de hele discussie over het ontzeggen van het recht op zorg aan ongevaccineerden, en nu dus ook het recht op werk en het voorzien in het eigen levensonderhoud.
FVD-Kamerlid Pepijn van Houwelingen vergeleek de clips met de genocide in Rwanda in de jaren negentig: “Ziet u misschien parallellen tussen Radio Milles Collines en de manier waarop de genocide in Rwanda tot stand is gekomen?” vroeg hij de minister van Justitie, “en de genocidale satirische geweldsfantasie zoals die door de NPO wordt uitgezonden waarin een bepaalde bevolkingsgroep, in dit geval de ongevaccineerden, massaal wordt doodgeschoten?
Op Radio Milles Collines werden de Tutsi’s kakkerlakken genoemd die gedood moesten worden. We weten allemaal hoe dat is afgelopen, net zoals we weten wat het lot was van de Joden in de Tweede Wereldoorlog. Het is schokkend dat de “brave burgers” van vandaag soms net zo rancuneus staan tegenover ongevaccineerde mensen als de gewone Duitsers destijds tegenover de Joden stonden. Dat, gecombineerd met het beleid van de regering om ongevaccineerden uit te sluiten van de samenleving en verder te vernietigen, doet het ergste vrezen voor de toekomst.
De geschiedenis herhaalt zich.
Eigenbelang prevaleert nu. De houding van: ik heb wat verkeerd gedaan en gun het een ander niet dat die dat ook niet doet.
Politiek?
Dat is nu toch heel duidelijk te zien?
Al die mensen die blij zijn met de maatregelen en ‘totaal geen moeite’ hebben met het gebruik van het Coronatoegangsbewijs?
Ze zien het gevaar niet of ze willen het niet zien en sommigen vinden het een teken van hun ‘verhevenheid’ omdat ze in hun ogen hun steentje hebben bijgedragen aan de zogenaamde oplossing van het probleem
Het is gevaarlijk om gezonde mensen op te laten draaien voor crimineel gedrag en de volgzame stupiditeit er van, door anderen. Zo verniel je een hele samenleving. En wat is daar het nut van?
Hier zijn wat leuke video’s die je aan het denken zetten. Zeer goed gedaan en leuk gepresenteerd. Voor wat het waard moge zijn, het geeft een beetje hoop op iets beters.
https://www.youtube.com/user/godgevlamste/videos
wat nu gebeurt is totaal niet te vergelijken met WW2..wederom wordt er maar een minimaal stukje belicht..bestudeer : weimar..bestudeer de holodomor..kijk ook eens verder terug dan WW1 en duik in de geschiedenis van het oude Rusland..de geschiedenis van de Wartburg / Rothschild enz..de zionistische trekpop Churchill en ga zo maar door
Exact. Je bent me voor. Vooral – als we het op Duitsland toepassen – de Weimarrepubliek. Wie dit weet ziet de zaken in een ander licht. Om niet te vergeten de Transfer Agreement van 1933 waarin het internationaal jodendom afspraken maakte met het Derde Rijk voor de migratie van Europese joden naar Palestina terwijl de rest in werkkampen kon wegrotten samen met allerlei andere groepen die nicht erwünscht waren.
goed om te zien dat er nog meer mensen zijn die verder kijken dan, dat word voorgespiegeld
Wat is zijn dit voor domme opmerkingen? Wie gelooft dit nu? Zijn daar bronnen voor?
Fijn om te zien dat Frontnieuws een beetje wakker wordt van zijn fenix verleden.
Zo gaat dat vaak met ogen openen.
na het slavenverleden ,de apartheid ,de joden vervolging in wo 2 door nl ambtenaren, is het een feit dat ze hier aan de top stiekem nog zo zijn.Niks geleerd of het moet zijn de fouten niet nog een keer herhalen van het falen.
het zijn lui die leugens verkondigen ,wetenschap de mond snoeren en grondrechten schenden
the post nazi (pandemic) stress disorder – wat was er aan de hand – jood/joodse fixatie – zoek het uit
“De gewone Duitser juichte ‘Sanitaire Maatregelen’ tegen Joden toe”. Het komt me voor de er op deze Frontnieuwsfora ‘gewone ongevaccineerden’ zijn die nu op hun beurt eveneens maatregelen tegen Joden zouden toejuichen.
holocaust vervorming is meer subtiel en meer gevaarlijk dan holocaust ontkenning – zoek het uit
Om te reageren op het gevaarlijke fenomeen holocaustvervorming, ‘holocaust-vervorming: een groeiende bedreiging’ onderzoekt de kwestie door een internationale lens.
Aan de hand van hedendaagse voorbeelden uit verschillende landen onderzoekt de film wat holocaustvervorming is, hoe het zich manifesteert en waarom het zo’n bedreiging vormt voor de erfenis van de Holocaust.
IHRA-secretaris-generaal Dr. Kathrin Meyer, ambassadeur Michaela Küchler (voormalig voorzitter van de IHRA), ambassadeur Victor Micula (hoofd van de Roemeense delegatie bij de IHRA), Andrea Szonyi (Zachor Foundation for Social Remembrance, Hongarije), Dr. Juliane Wetzel ( Center for Research on Antisemitism aan de Technical University Berlin, Duitsland) en Dr. Robert Williams (United States holocaust Memorial Museum, USA) spreken over de kwestie van holocaustvervorming en het gevaar dat dit vormt voor de democratie en open samenlevingen, door de ongevoeligheid van mensen tot haat en extremistische denkwijzen.
© IHRA, 2021
Duur: 12:12 minuten.
Productie: Walrusfilm
https://www.youtube.com/watch?v=ovdF4pGhew8
[Holocaust Distortion: A Growing Threat]
De Vinnytsia-massamoord: rond 1938 werden door de Sovjet geheime dienst NKVD ongeveer 11.000 Oekraïense burgers (de zogenaamde Koelakken: zelfstandige boeren die gehaat werden door de communisten) opgepakt en vermoord, en hun lijken werden verstopt in een reeks massagraven.
Toen de Duitsers rond 1943 op aanwijzen van streekbewoners de massagraven openlegden, en internationale waarnemers toelieten om deze misdaad te documenteren, werd door de geallieerden de leugen verspreid, dat deze mensen door de Duitsers waren vermoord, want de Sovjetunie was tenslotte een geallieerde bondgenoot.
Alhoewel historici de waarheid al lang hebben blootgelegd, is deze leugen officieel politiek nooit rechtgezet, en blijft tot op heden nog voortleven.
De NKVD-massamoord kreeg vooral aandacht nadat Alexander Solshenitsin erover schreef in het boek “De Goelag Archipel”.
https://nationalvanguard.org/2018/04/the-genocide-at-vinnitsa-2/
https://video.natall.com/dr-william-pierce-the-genocide-at-vinnitsa/
https://en.wikipedia.org/wiki/Vinnytsia_massacre