De dagen van politieke correctheid zijn geteld

De Belgische politicus en oud-senator Frank Creyelman geeft op Freewestmedia zijn visie op de perspectieven en kansen van de zogeheten “populistische” bewegingen en partijen bij de komende Europese verkiezingen.

Foto: Frank Creyelman / Screenshot Twitter

Mijnheer Creyelman, de verkiezingen voor het Europees Parlement zullen binnenkort plaatsvinden. Er is veel veranderd sinds 2014: Het Verenigd Koninkrijk gaat verder op Brexit, de Europese eurosceptische krachten krijgen steeds meer steun van de Europese kiezers en in Oostenrijk en Italië maken ze deel uit van de nationale regering. Is het een goed teken voor Europa?

Op een tegenstrijdige manier zou je kunnen zeggen dat alles wat deze EU verzwakt, goed is voor Europa op de lange termijn. Deze EU verzwakt ons oude continent door massale migratie uit niet-Europese samenlevingen en culturen. Als zodanig doodt de EU de facto Europa en de Europese volkeren door haar cultuur en haar volkeren te vervangen door een multiculturele nachtmerrie die vooral in West-Europa te zien is.

Eurosceptische partijen moeten Angela Merkel en de EU-bende bedanken voor hun “oplossing” om “niets op te lossen” door de grenzen van de EU open te stellen voor miljoenen “vluchtelingen” – terwijl iedereen weet en kan zien dat ze dat niet zijn [vluchtelingen]. De waarschuwing voor wat komen gaat wordt nu werkelijkheid en het publiek ziet dat de vaderlandslievende partijen al die tijd gelijk hadden.

Mijn eigen partij Vlaams Belang is al meer dan 30 jaar uit de macht gezet in België. Dus na zo’n lange tijd wendden de kiezers zich tot een gevestigde kopie van onze partij, omdat “we nooit in functie zouden komen”. Nu Salvini en Strache aan de macht zijn en het juiste doen, veranderen ze hun mening.

Als we op de goede weg blijven zonder politieke newspeech en ons houden aan wat de kiezers werkelijk denken, zullen we de Europese Unie op 26 mei veranderen. Brussel ligt immers binnen onze grenzen, dus we moeten het goede voorbeeld geven. Goede tekenen daarvan zijn overal aanwezig. De overwinning van zowel Baudet als Wilders in Nederland is er één van.

Vooral de linkse en liberale tegenstanders van de euroskeptische krachten beschuldigen uw partij, het Vlaams Belang, en de andere partijen van de huidige ENF-groep ervan dat u “anti-Europees” bent. Bent u dat?

Integendeel. De ENF-fractie en zeker het Vlaams Belang is voorstander van Europa, maar dat is precies de reden waarom we niet pro-EU kunnen zijn, want de Unie zoals ze bestaat, is slechts het doden van het continent zoals we dat nu kennen. De Europese Unie moet een Europees project blijven. Daarom zijn bijvoorbeeld onze politieke fracties sterk gekant tegen de toetreding van Turkije tot de EU. Dat was het begin van het Euro-scepticisme.

Als we zien wat Erdogan nu doet, hebben we gelijk gekregen. Niet-Europese en islamitische landen kunnen geen deel uitmaken van onze EU. Dus we willen Europa niet vernietigen – waarom zouden we onszelf vernietigen? In plaats daarvan willen we de Europese Unie veranderen en meer macht teruggeven aan de nationale staten. De EU zoals zij bestaat, zal moeten veranderen. Van een Sovjetsysteem naar een echte democratie. Zoals u ziet, heeft de EU geen enkel standpunt ingenomen tijdens de Catalaanse crisis, dus we moeten op zijn minst nadenken over de democratische betrokkenheid van Juncker en zijn bende.

Een democratisch georganiseerd referendum werd terzijde geschoven en degenen die het organiseerden – de wettige regering – werden in de gevangenis gezet. Demonstranten werden in elkaar geslagen door politieagenten die vergaten dat [generaal] Franco in de jaren zeventig stierf. Natuurlijk deed de EU hetzelfde door referenda in de Krim en Donbass niet te erkennen. Voor de EU lijkt democratie alleen geïnteresseerd te zijn als de mensen stemmen zoals ze willen dat ze stemmen.

Zelfs onder de euro-sceptische groepen en partijen zijn er veel verschillende ideeën in omloop over het toekomstige Europa. Sommigen willen gewoon terug naar de nationale staten, anderen willen een soort alternatieve Unie of alliantie van Europa. Waarom is er geen gemeenschappelijk idee of eenheid?

Wij Europeanen zijn zeer goed in het oneens zijn en in het verdelen van onze overtuigingen in 100.000 verschillende fracties. Dat is onze aard. Wij zijn niet zoals de moslims die geloven dat de koran door Allah is geschreven en er maar één manier kan zijn om de koran te lezen. Europa heeft een manier om over alles wat het doet na te denken en om interne discussies te voeren. Het is een kracht en een zwakte.

Wat de ontwikkeling van de EU betreft, hebben we te maken met een ander probleem. Sommige van de grotere natiestaten van de EU denken nog steeds dat ze zich in de wereld van voor de Tweede Wereldoorlog bevinden. Zeker, Groot-Brittannië denkt nog steeds dat het “de golven regeert”. Brexit maakt deel uit van dat denken. Maar ook andere landen hebben een nostalgie naar die periode.

Deze nostalgie is meer aanwezig in eurosceptische groepen dan in de traditionele linkse partijen of de zogeheten “internationalisten”. Mijn eigen partij gelooft in een soort alliantie van de Europese regio’s die de oude natiestaten zouden doen verdwijnen in een culturele lappendeken van regio’s. Op die manier zouden de “grote landen” verdwijnen. De macht zou naar de regio’s van Europa gaan en daarbuiten zouden enkele algemene ideeën al deze regio’s in een gemeenschappelijke EU moeten verenigen.

Het is heel moeilijk om de grote landen in Europa daarvan te overtuigen. De manier waarop de ENF op de Catalaanse crisis heeft gereageerd, zegt al genoeg.

De kern van het moderne Europa is Frankrijk en Duitsland. De verzoening tussen Charles de Gaulle en Konrad Adenauer wordt gezien als een ideaal in het Europese denken. De Brusselse elite van vandaag haalt vaak De Gaulle en Adenauer aan. Wat denkt u – is de EU werkelijk het “Europa van De Gaulle en Adenauer”?

Dat is het niet meer. De EU van De Gaulle en Adenauer is gebouwd op algemene ideeën zonder zich te mengen in de interne keuken van de natiestaten. Er was een grote consensus over hoe de EU eruit zou moeten zien, gebaseerd op respect voor haar interne aangelegenheden.

We mogen het naoorlogse Europa waarin De Gaulle en Adenauer en hun eigen persoonlijkheden leefden niet vergeten. De Gaulle was een nogal koppige Fransman voor wie de belangen van Frankrijk altijd voorop stonden. Hij had veel respect voor autoritaire regimes, sprak Duits en zijn favoriete auteurs waren Nietszche en Schopenhauer.

In feite was hij even controversieel als Donald Trump in onze tijd. Adenauer wilde West-Duitsland tot een echte democratie maken, maar herinnerde zich de ineenstorting van de Weimarrepubliek en wist ook dat Duitsland, als het niet ingebed was in een supranationaal idee, gemakkelijk zou terugvallen op “experimenten”.

Beide mannen wilden de drie oorlogen tussen Frankrijk en Duitsland achter zich laten, maar niet zo ver gaan als de Franse zakenman Jean Monnet wilde gaan. Uiteindelijk ging de EU helemaal in de richting van Jean Monnet. De EU is meer een EU in Belgische stijl. Teveel wetten over alle aspecten van het leven, te veel lobbyen ten gunste van multinationals, compromis na compromis, geen duurzame oplossingen en conflict na conflict.

Adenauer en zeker De Gaulle zouden deze EU haten. Het stelletje idioten die nu “leiders” van de EU zijn, kunnen immers niet vergeleken worden met de twee sterke mannen die hun gemeenschappelijke gewelddadige geschiedenis achter zich lieten en probeerden een huis te bouwen dat dat gewelddadige verleden zou overwinnen.

Wat zijn volgens u de belangrijkste politieke onderwerpen voor de EU-verkiezingen?

Het onderwerp van de Europese verkiezingen zal massale migratie en islamisering zijn. De linkse en pro-Europese partijen zijn zich daar terdege van bewust. Het is het Verdrag van Marrakesh waarin miljoenen Afrikanen naar Europa zullen worden gehaald, dat dit heeft bewezen. En onlangs is bewezen dat dit verdrag inderdaad een bindende tekst was en niet een tekst waar we juridisch gezien zomaar even aan kunnen ontsnappen.

Links en de elites hebben dus gelogen tegen het volk. Zij zullen daarvoor de prijs betalen. Daarom proberen ze wanhopig om het onderwerp te veranderen in een niet-kwestie als klimaatverandering. De groenen, communisten en socialisten in heel Europa zoeken jonge, naïeve kiezers om de teloorgang van hun kiezers een halt toe te roepen.

Een paar decennia geleden deden ze hetzelfde door goedkope arbeidskrachten uit islamitische landen in te voeren om een nieuw proletariaat op te richten. Het sociale welzijn van de Europese burger was op zijn limiet, omdat alles al was gewonnen. Dus brachten ze een nieuwe groep mensen binnen die ze nodig hadden om toegang te krijgen tot het sociale welvaartssysteem.

Het was precies dit wat de mogelijkheid voor rechtse groepen opende om meer en meer macht te krijgen.
De EU zelf is veel meer dan alleen een economische alliantie van Europese landen. Het is meer en meer een soort “superstaat” geworden. Hoe ziet u die ontwikkeling?

Het is absoluut waar dat de EU zich gedraagt als een Sovjet-stijl superstaat en al haar burgers van de wieg tot het graf wil controleren. Wat de EU intern is, is zij niet op internationaal niveau waar zij nog steeds een blaffende chihuahua is, geleid door haar meesters in Washington. De EU kan dus op internationaal niveau blaffen, maar ze kan niet bijten.

Het beste voorbeeld hiervan zijn de sancties tegen Rusland, officieel vanwege de “annexatie” van de Krim en de oorlog in Donbass. Natuurlijk weet iedereen dat het alles te maken heeft met olie en gas. In Washington is het altijd zo geweest. Deze sancties zijn slecht voor Rusland – in ieder geval op korte termijn – maar zeer slecht voor onze Europese economie.

Op de lange termijn zullen de sancties ons een groot deel van de Russische markt ontnemen, misschien voor altijd. Rusland wint steeds meer terrein, bijvoorbeeld in de landbouwsector. En als ze onze landbouwproducten niet langer nodig hebben, zullen we een andere markt moeten vinden. Omdat de EU in een soort Koude Oorlogsscenario vanuit Washington wordt geleid, dwingen wij onszelf uit de markt te stappen.

De EU probeert ook steeds meer het leven van alle EU-burgers te reguleren. LGBT-wetten, antidiscriminatie en minderhedenquota worden via de Brusselse leiding in de nationale wetgeving geïmplementeerd. Denkt u dat dergelijke processen omkeerbaar zijn?

Elke wet is omkeerbaar. Het probleem is dat in de hoofden van de Europeanen deze dingen zo normaal zijn geworden dat het heel moeilijk zal zijn om sommige dingen daadwerkelijk terug te draaien. Tientallen jaren van hersenspoeling zullen enkele sporen hebben nagelaten in de hoofden van onze nieuwe generatie.

De politieke correctheid die de mainstream media met zich meebrengen, is moeilijk weg te gooien. Het raakt zelfs een aantal van de rechtse politici die zich verplicht voelen om zich aan te sluiten bij een aantal van de retoriek van de politieke correctheid. Gelukkig komt de zon op in het oosten. De Midden- en Oost-Europese landen worden in het geheel niet beïnvloed door politieke correctheid.

Ze hebben genoeg gezond verstand om de oude waarden van Europa te doen herleven, omdat ze daar niet verdwenen zijn. Dat is ook een grote stap in de richting van vaderlandslievende partijen bij de volgende verkiezingen, en dat zal van invloed zijn op de geesten van alle Europeanen. De dagen van politieke correctheid zijn geteld.

De huidige Duitse bondskanselier Angela Merkel wordt door de liberale media de “wereldkanselier” genoemd. Hoe ziet u haar rol voor Europa?

Angela Merkel is zeker de kanselier van “de hele wereld moet in Europa zijn”, maar een wereldkanselier is ze zeker niet. Merkel is het symbool van de blinde politieke correctheid en de “weg met ons”-mentaliteit die zijn wortels heeft in internationale linkse bewegingen.

Zij ziet zichzelf als een “wereldburger” en is niet alleen een vijand van haar eigen volk, maar ook van Europa. In feite zouden rechtse partijen Angela Merkel zeer dankbaar moeten zijn, want zij heeft er alles aan gedaan om de punten te bewijzen die de patriotten wilden maken.

De massale migratie van “verkrachters” naar de EU bewijst precies wat de rechtervleugel al decennia lang zegt. De import van de aanhangers van een achterlijke woestijngodsdienst kan niet worden geïntegreerd in de Europese beschaving. Onze voorouders waren 1400 jaar in oorlog met de islam. Waren ze allemaal dwazen?

Angela Merkel en onze EU-elite lijken dat te denken. Maar door de grenzen van Europa open te stellen voor miljoenen Afrikanen en moslims heeft ze net de omstandigheden gecreëerd waarin er winst is voor alle echte Europese patriotten. Of is ze een agent van de “Russen” die precies doet wat ze wilde doen: de EU vernietigen? De tijd zal het leren.

Geheim plan: EU lanceert grootschalig vestigingsprogramma voor miljoenen Afrikanen

Het idee van de “EU” heeft machtige aanhangers zoals George Soros en zijn financieel sterke stichtingen. Wat kunnen vaderlandslievende Europeanen doen om dergelijke initiatieven tegen te gaan en een “Europa zonder EU” te creëren?

Soros en zijn stichtingen steunen niet alleen de manier waarop de massamedia over EU-kwesties rapporteren, maar hij heeft ook veel “vrienden” op zijn loonlijst staan die hem zowel in het EU-parlement als in nationale parlementen steunen.

Het is erg moeilijk om tegen die hoeveelheid geld in te gaan om een zekere mate van succes te boeken. We kunnen alleen maar proberen de initiatieven van Soros tegen te gaan door ze aan het licht te brengen. Sociale media zijn een belangrijk wapen in deze strijd.

Wat mij het meest verontrust over de initiatieven van Soros is dat ze de antisemitische neigingen in Europa hebben doen herleven. We weten allemaal dat het grootste deel van het antisemitisme tegenwoordig eigenlijk van moslims afkomstig is. Maar de manier waarop Soros zich gedraagt, doet de samenzweringstheorie van voor de Tweede Wereldoorlog herleven van “das internationale Kapitaljudentum” die de wereld wil regeren. Soros doet precies zo en voor je het weet, zal de oude geest weer tot leven komen. Daar moeten wij – en hij – ons van bewust zijn.