COVID-verpleegster onthult dodelijke ziekenhuisprotocollen

The Children’s Health Defense interviewde Gail McCrae, die verpleegster was ten tijde van COVID en werkte in het Bay gebied van Californië, dat berucht was als één van de meest strikt volgzame bevolkingsgroepen in de Verenigde Staten. Zoals Gail zegt: “We hielden ons aan de regels, niet alleen met de lockdowns en het maskeren, maar ook met de Covid-injecties”. Als verpleegster kon ze zien dat er tegen ons gelogen werd toen COVID voor het eerst werd aangekondigd, want de ziekenhuizen werden afgesloten, electieve operaties werden stopgezet en het ziekenhuis waar ze werkte was helemaal leeg, maar de nieuwsuitzendingen vertelden het publiek dat ze vol en overspoeld waren.

McCrae en andere collega’s uit de hele staat Californië werden op geen enkel moment overspoeld tijdens het eerste jaar van COVID-19, in 2020 begon het ziekenhuis in de winter van 2020/21 vol te lopen met patiënten met griep, maar dat gebeurde elk jaar in de twaalf jaar dat ze in de acute zorg werkte. Het was niets ongewoons, schrijft Patricia Harrity op de The Daily Esposé.

Dit maakte McCrae attent op het feit dat “er dingen aan de hand waren die niet hadden mogen gebeuren”, zegt ze. Ze realiseerde zich dat toen ze familieleden moest vertellen dat ze niet aan het bed van hun stervende dierbaren konden zitten vanwege hun isolatiebeleid, dit voor haar een misdaad tegen de menselijkheid was en een schending van haar eed.

“Ik wist meteen dat dit niet had mogen gebeuren”, zei ze, “We isoleren mensen in de gevangenis, we stoppen ze in de gevangenis, als ze iets verkeerd doen, om ze te martelen, en dat is wat ik voelde alsof ik gedwongen werd te doen toen ik de familieleden van mijn patiënten moest vertellen dat ze niet naar het ziekenhuis konden komen om bij hun stervende dierbaren te zijn.”

De verpleegster wist dat ze kritisch moest analyseren wat haar werd opgedragen, zoals het toedienen van Remidisvir, waarvan ze wist dat het een medicijn was met toestemming voor experimenteel gebruik en het enige medicijn dat ze patiënten mochten geven die waren opgenomen met “Covid”.

Remidisvir is echter een antiviraal middel en ze wist van haar opleiding tot verpleegkundige in haar bacheloropleiding dat een antiviraal middel niet meer dan 24 tot 48 uur na het begin van de symptomen van een virusinfectie mag worden gegeven. Maar patiënten kregen het meestal pas tien tot twaalf dagen na het optreden van de symptomen, wat meer kwaad dan goed doet.

Helaas zegt ze wel dat ze haar collega’s vroeg: “Waarom geven we deze medicatie?” en “Waarom doen we dit?”. En dat hun ogen dan glazig werden. We kunnen dus aannemen dat ze, mogelijk net als veel andere verpleegkundigen, wist dat het verkeerd was, maar het toch deed?

Het interview is te zien in deze X-video hieronder.

TRANSCRIPT

In mijn gemeenschap, toen COVID voor het eerst werd aangekondigd en ze de ziekenhuizen sloten en de electieve operaties stopten, liep ons ziekenhuis helemaal leeg en dit was een van de eerste momenten waarop ik echt zag dat er tegen ons gelogen werd, omdat het publiek in het nieuws te horen kreeg dat de ziekenhuizen vol en overstelpt waren en dat was niet zo.

Ik had collega’s in de hele staat Californië die op afdelingen in de acute zorg werkten en niet één keer tijdens dat eerste jaar van COVID in 2020 in de winter van 2021 waren onze ziekenhuizen overstelpt.

Ik zou zeggen dat er tijdens de winter van 2020 en 2021, wanneer dit elk jaar gebeurt, mensen binnenkomen met griep en ziekenhuizen vollopen. Het gebeurt elk jaar.

Dat gebeurt al de hele 12 jaar dat ik in de acute zorg werk.

Dus het was niet ongewoon. We waren niet overstelpt en het publiek werd voorgelogen. Dus dat opende echt mijn ogen voor het feit dat er dingen gebeurden die niet hadden mogen gebeuren.

En met het uitrollen van de isolaties begonnen ze ook met de COVID-protocollen en ik merkte niet meteen de schade van deze protocollen totdat ik familieleden moest vertellen dat ze niet aan het bed van hun stervende dierbare konden komen.

Dat was voor mij een misdaad tegen de mensheid en een schending van mijn eed, waarvan ik meteen wist dat het niet had mogen gebeuren. We isoleren mensen in de gevangenis.

We stoppen ze in de gevangenis als ze iets verkeerds hebben gedaan om ze te martelen. En ik had het gevoel dat ik daartoe gedwongen werd toen ik familieleden van mijn patiënten moest vertellen dat ze niet naar het ziekenhuis konden komen om bij hun stervende dierbaren te zijn.

Het waren dus die kleine schendingen die ik herkende die me denk ik echt hielpen accepteren dat ik kritischer moest analyseren wat me verteld werd te doen en wat er om me heen gebeurde in het ziekenhuis.

Dus nadat ik die twee dingen had meegemaakt aan het begin van de COVID-lockdowns, hielp het me echt om stil te staan en na te denken wanneer ik dingen moest doen.

Het volgende was de toediening van Remdesivir.

Dit was een medicijn met toestemming voor experimenteel gebruik. Het was het enige medicijn dat we mochten toedienen aan patiënten die waren opgenomen met COVID. En het was een antiviraal middel.

En ik had in mijn bacheloropleiding verpleegkunde geleerd dat je een antiviraal middel niet meer dan 24 tot 48 uur na het begin van de symptomen van een virusinfectie mag toedienen.

En dus werd deze medicatie gegeven aan patiënten die in het ziekenhuis waren opgenomen met COVID, meestal pas 10 tot 12 dagen na het optreden van de symptomen.

Dus vroeg ik mijn collega’s, waarom geven we deze medicatie? De bestuurders, mijn ziekenhuis, waarom doen we dit? En hun ogen werden glazig.

En ik zou tegen hen zeggen: we hebben bewijs dat aantoont dat het toedienen van antivirale middelen meer dan twee dagen na het optreden van de symptomen meer kwaad dan goed doet.

De risico-batenanalyse is niet in overeenstemming. En daarnaast was dit een product voor experimenteel gebruik. En ik wist dat elk van die doses meer dan $3000 kostte.

Dus dat was nog een grote rode vlag.

Daarnaast was het volgende deel van de COVID-protocollen dat me zo enorm verontrustte het feit dat er aan het begin van de ziekenhuisopname voor COVID een team van respiratoire intensivisten voor het Congres stond en hen liet zien hoe effectief hoge dosis steroïden waren voor de behandeling van patiënten met COVID.

En niet alleen negeerden we deze aanbevelingen voor hoge dosis steroïden, ze blokkeerden het gebruik ervan in onze ziekenhuizen.

Er komen dus patiënten binnen die doodsbang zijn gemaakt door de media. Ze worden geïsoleerd van hun geliefden. Ze krijgen steroïde behandelingen.

Ik zal nog één ding zeggen over deze steroïden, want dit is echt belangrijk. Het COVID-virus, wat het ook was, veroorzaakte meer ontstekingen dan we ooit in het ziekenhuis hadden gezien.

Er is een labwaarde, CRP genaamd, en zelfs met griep en dat soort dingen hadden we de ontstekingsmarker CRP nog nooit zo hoog zien springen als met COVID.

Dus voor de overheid en het CDC en deze drieletterige organisaties om artsen te vertellen dat ze geen steroïden mochten toedienen, wat de beste behandeling is voor een ontstekingsproces.

Het was absoluut misdadig. Je kunt geen steroïden onthouden voor het meest inflammatoire ziekteproces dat de mensheid ooit heeft gezien.

Dus we hebben isolatie van patiënten, angstzaaierij door de media, het onthouden van steroïden en het toedienen van Remdesivir.

Dat waren de dingen die ik op mijn werk moest regelen en waarbij ik elke dag het gevoel had dat ik mijn eed als arts schond.

En uiteindelijk was het pas na de uitrol van de injecties dat ik mijn werk niet meer kon doen. Dus dat was het volgende deel van wat ik meemaakte.

Zoals ik al eerder zei, werkte ik in de Bay Area van Californië voor een organisatie die Kaiser Permanente heet en die een volledig zorgaanbod heeft. Hun structuur is zo opgezet dat je eerstelijnszorg, acute zorg, kinderartsen, alle medicijnen en vaccins allemaal binnen dezelfde organisatie krijgt.

Dus het COVID-vaccin werd in mijn ziekenhuis toegediend. Dus toen in februari de injecties, deze injecties, werden vrijgegeven aan de artsen in januari 2021. Maar ze gaven ze pas eind februari vrij aan het publiek.

Dus begin maart begon ik te merken dat mijn ziekenhuis overbelast raakte, en dit is ongebruikelijk omdat we in de winter een stormloop krijgen, zo werkt het ziekenhuis: in de zomer is het leeg en in de winter is het vol. Dit is de cyclus.

En dus begon ik in maart 21 te merken dat het heel eigenaardig was dat ik al die oproepen kreeg om te komen werken omdat het ziekenhuis onderbemand was en het hield maar niet op.

Ik studeerde op dat moment af voor mijn dubbele opleiding tot nurse practitioner. Ik werkte dus drie weken in het ziekenhuis en nam dan vrij om te studeren.

8:55 – Dus toen ik in juni naar het ziekenhuis ging, was ik er drie weken. Drie weken van maart tot april en dan nog eens drie weken van midden juni tot begin juli en ik werkte non-stop.

Ik werkte eigenlijk elke dienst dubbel. Ik werd drie keer, soms vier keer per dag gebeld om te komen werken omdat het ziekenhuis zo onderbemand was.

En in juni kwam mijn manager naar me toe en zei: “Gail, dit ziekenhuis heeft drie keer zoveel opnames gehad als we ooit hebben gehad sinds het ziekenhuis zijn deuren opende.

Dus dat is een toename van 300% in ziekenhuisopnames die direct verband houdt met het begin van deze injecties.

Mag ik vragen wat je zei? Zei je hartaandoeningen, bloedstolsels, of zei je COVID?

Dus tijdens die week, het was eind juni. Het was rond de 28e van die maand toen mijn manager naar me toe kwam en dit tegen me zei. En tijdens die week had ik gezegd dat ik in principe elke dienst die ik werkte dubbel werkte en omdat ik op de universiteit zat, had ik een functie die per diem werd genoemd.

Dat betekent dus dat ik vaak inviel als ik kwam werken. Ik ga overal heen waar ze me nodig hebben in het ziekenhuis.

Dus tijdens die dienst, toen mijn manager me vertelde dat we drie keer meer opnames hadden gehad dan ze ooit hadden gezien, was er die dag, de volgende dag kwam ik binnen en werkte ik dubbel en verdeelde ik die 16 uur over twee verschillende afdelingen.

En ik kreeg een rapport over elke patiënt op beide afdelingen. En toen drong het pas echt tot me door dat het om injectieletsels ging, want dat zijn ongeveer 30 patiënten per unit.

Ik kreeg verslag van elke patiënt die daar was voor een vreemd stolsel waar ik nog nooit van had gehoord, een beroerte, een hartaanval.

Op die dag had ik vier patiënten gezien met een snel optredende Guillain-Barre. In mijn hele carrière had ik er twee gezien, 10 jaar als verpleegkundige in de acute zorg.

11: 11 – Ik had voor twee patiënten met Guillain-Barre gezorgd binnen een paar weken tijd had ik er vier gezien en ik had de kans om twee van die patiënten rechtstreeks te vragen wat zij dachten dat de oorzaak was van het begin van hun Guillain- Barre en twee van hen vertelden me dat ze die COVID-injecties hadden gekregen binnen 24 uur na het begin van de symptomen en toen heb ik mijn managers benaderd en gezegd dat ik verslag heb gekregen van twee afdelingen vol patiënten die allemaal de vreemdste symptomen hebben en verschillende van hen bevestigen dat ze net die COVID-vaccins hebben gekregen.

Hoe kan ik dit rapporteren? Het antwoord van mijn directe manager was dat we dit niet kunnen melden omdat we niet kunnen bewijzen dat deze injecties de oorzaak zijn.

Een van mijn collega’s, de verpleegster van de COVID-injectiekliniek, benaderde me op een dag en ze wilde dit niet in het openbaar zeggen omdat ze bang was haar baan te verliezen. Maar ze had haar manager hetzelfde gevraagd en die vertelde haar dat ze ontslagen zou worden als ze ook maar één ongewenste bijwerking zou melden.

Dus we stonden voortdurend onder druk om niet te rapporteren. Al mijn zorgen over de COVID-protocollen voor opgenomen patiënten werden niet weggenomen. Ik heb meerdere keren gezegd dat ik het gevoel had dat we onze eed schonden. Ik werd genegeerd.

Kort daarna, in juni 21, liet ik verschillende leden van mijn ziekenhuis een proces verbaal opmaken en ze ontsloegen me als vergelding voor mijn pogingen om hen verantwoordelijk te stellen voor wat ik had gezien. Maar ik heb mezelf veel afgevraagd, ik denk dat een van de belangrijkste dingen die je hier echt moet opmerken is dat mensen tegen me zeggen, oh weet je waarom kom jij wel naar voren en je collega’s niet?

En ik wil hier echt erkennen hoe het komt dat ik in deze positie terecht ben gekomen, want ik denk dat ik merkte toen dit allemaal gebeurde, dat waarschijnlijk ongeveer 30% van mijn collega’s zag wat ik zag.

En het is aandacht voor detail, kritisch denken, het vermogen om echt diep te analyseren wat je ziet en dan verder te graven in waarom het gebeurde.

En dus zijn er dit soort vaardigheden in combinatie met het feit dat ik niet naar een openbare school ging op de middelbare school en het deed me daar echt aan denken.

Deze hele situatie op de COVID-verdiepingen deed me denken aan hoe ik me voelde op de middelbare school toen ik thuisonderwijs volgde en niet bij de massa hoorde. En ik zag dit gebeuren met mijn collega’s, ik zag dat ze bij de massa wilden horen. Ze wilden de boot niet doen schudden.

Ze wilden hun inkomen niet in gevaar brengen, ze hadden hypotheken en dus kozen ze ervoor om te doen wat gemakkelijk was en mee te gaan, en ik zei tegen hen: dit is iets wat ik het krachtigste vond van alle dingen die de afgelopen twee jaar zijn gebeurd, namelijk dat ik vrij ben. Ik kijk naar mijn collega’s en ik weet dat ze hun ziel verkocht hebben.

Weet je, ze doen deze dingen. Ze brengen hun ethiek en moraal in gevaar. Voor mij is het zo versterkend geweest, omdat ik weet dat mijn kinderen een leider zien en ze zullen aangemoedigd worden door wat ze mij hebben zien doen. En aan het eind van de dag, aan het eind van het leven, zijn dit de dingen die ertoe doen. Mijn salaris doet er niet toe.

En dus denk ik dat dat het belangrijkste is dat ik uit dit alles heb kunnen halen: hoe vrij ik me voel en hoe blij ik ben dat ik mijn kinderen kan laten zien hoe ze vrij kunnen leven.

Gail McCrae krijgt vervolgens vragen van de interviewer van Children’s Health Defense. (Zie video X)

Interviewer – Dank je wel. Ik heb een paar vragen, als dat goed is, over wat we hebben gezien tijdens het rondreizen.

GM – Ja.

Int. – Dus ik probeer in mijn hoofd uit te zoeken wat er aan de hand is, want we krijgen talloze mensen, ontelbare mensen, die daar zitten waar u ons vertelt over hoe ze ongevaccineerd zijn, en iedereen die ongevaccineerd is, heeft dit ziekenhuisprotocol aan zijn laars gelapt. Juist, dat weten we.

Je hebt de kranten gezien. Je weet waar ik het over heb. Dan probeer ik uit te zoeken waar, omdat we weten dat de ziekenhuizen vol liggen met gevaccineerden met hun vaccinaties.

Wat heb je daar gezien? Die ons vertelde dat ze IC-verpleegkundige was en ze vertelde ons dat het facturatiesysteem het niet toestaat om iemand te coderen, dus ook als je één Pfizer, één Moderna, één Johnson & Johnson hebt gehad, word je nog steeds geclassificeerd als ongevaccineerd, Dus dat is een klasse van ongevaccineerd, maar we zijn nog niemand tegengekomen, en dan laat het facturatiesysteem het niet toe om geventileerde ongevaccineerde dood in te voeren en dan gewoon geventileerde dood, maar er was nooit iets om vent aan het eind te zeggen.

GM – Ja, dus we hadden gesprekken en er was een steungroep in mijn gemeenschap voor behandelaars die werden vervreemd en gediscrimineerd, want op dezelfde manier als patiënten werden gediscrimineerd omdat ze ervoor kozen deze injecties niet te krijgen, werden de medewerkers dat ook en dat was eigenlijk een van de dingen die naar voren kwamen toen we samenkwamen en begonnen te praten, was hoe we de documentatiesystemen opmerkten voor het herkennen van mensen die gevaccineerd of niet gevaccineerd zijn in mijn gemeenschap.

Ik werd ontslagen in oktober 21. Dus ik was zes maanden met tussenpozen in het ziekenhuis om te zien hoe ze het Epic-systeem hadden veranderd. Mijn ziekenhuis gebruikte Epic en in mijn ziekenhuis kwam elke patiënt die gediagnosticeerd was met COVID automatisch in de grafiek te staan als ongevaccineerd en ze hebben ons niet geleerd hoe we dat moesten veranderen, het was een rode balk die boven aan de grafiek stond met de tekst niet gevaccineerd en ze hebben ons niet geleerd hoe we dat moesten veranderen.

Ik kan je met zekerheid zeggen dat toen ik binnen een week nadat deze vaccins aan het publiek werden vrijgegeven, op de COVID-afdelingen werkte, gemakkelijk 50% van de COVID-patiënten die we hadden, gevaccineerd was. Er is nooit een moment geweest dat mijn ziekenhuis een afdeling had met ongevaccineerde patiënten toen deze vaccins eenmaal waren uitgerold.

Onze computersystemen waren gemanipuleerd om deze agenda door te drukken. Dat was dus bij Kaiser Permanente in Californië, de Sutter Health Organization. Ik sprak met een collega die voor dat ziekenhuis werkte en hun epische systeem was zo ingesteld dat ze maar twee opties hoefde te kiezen wanneer een patiënt de diagnose COVID kreeg.

Er waren twee opties in haar systeem die ze kon selecteren, namelijk dat de patiënt ongevaccineerd was of dat hun vaccinatiestatus onbekend was, dus elke patiënt die COVID had, werd gedwongen om die patiënten als onbekend te documenteren, wat voor mij, je weet wel, en toen ik zag hoe de media dat omdraaiden om te zeggen dat alle patiënten die in het ziekenhuis waren opgenomen, niet gevaccineerd waren, dit is hoe ze het deden.

Ze manipuleerden onze dossiersystemen en leerden het personeel niet hoe ze de dossiers moesten veranderen om waarheidsgetrouw bewijs te produceren.

Dus wat er uiteindelijk gebeurde was dat deze patiënten die eigenlijk gevaccineerd waren met COVID, we probeerden naar binnen te gaan en aantekeningen te maken dat ze gevaccineerd waren en dat ze COVID hadden, maar om je de waarheid te vertellen zouden veel medewerkers niet eens vragen wat de vaccinatiestatus van de patiënt was, ze zouden gewoon aannemen dat ze niet gevaccineerd waren omdat dat is wat ons verteld werd.

Het verhaal is dat alleen ongevaccineerde patiënten werden opgenomen met COVID, maar dat was nooit het geval.

Dus het waren mensen zoals ik die het echt vroegen en die echt probeerden de waarheid te achterhalen over wat er gebeurde.

Weet je, we schreeuwden het van de daken, maar ik bedoel, dit alles werd gewoon genegeerd en gecensureerd. En dat is het grootste deel van dit alles, dat mensen zoals ik die daar de waarheid vertelden.

Weet je, we werden allemaal ontslagen en verwijderd uit het veld, en of we vertrokken omdat we het ethisch niet aankonden. Dus nu zitten we met medische faciliteiten vol mensen die geen ruggengraat hebben om op te staan en het juiste te doen.

En dus maak ik me grote zorgen over de toekomst van de geneeskunde in dit land, omdat we alle artsen die er eigenlijk waren om onze patiënten en families te beschermen, hebben gecriminaliseerd en gedisciplineerd. Het is een gevaarlijke plek. Ik zou geen familielid naar een ziekenhuis brengen.

INT. – Bedankt hiervoor. Bedankt dat je zo eerlijk spreekt en zo dapper bent. Zo belangrijk. Ik waardeer echt alles wat je voor ons hebt gedaan en nog steeds doet.

GM – Absoluut.

---

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

COVID-19 VACCIN DOSSIER

Dochter van Big Pharma directeur overlijdt ‘plotseling’ na COVID-prik

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: