Black Lies Matter, deel 1

Onderstaand artikel betoogt dat ‘Black Lives Matter’ helemaal geen idealistische beweging is, maar slechts een dekmantel voor een totalitaire machtsgreep door de elite. Het stuk is van de hand van dr. Alexander Wolfheze, één van de bestuursleden van de politieke partij en culturele vereniging IDNL (Identiteit Nederland). IDNL wil de identiteit van het Nederlandse volk verdedigen. Daarom komt ze met name op voor de belangen van de autochtone Nederlander. De omvolking van ons land moet ongedaan worden gemaakt door een humaan remigratieprogramma. Niet de Nederlander moet vervangen worden, maar de vijandige elite die schuldig is aan de huidige situatie. Meer artikelen met een hart voor ons volk vindt u op www.idnl.org.

De Laatste Golf
Reader’s Digest voor een zwart jaargetijde
Deel I [Deel II vindt u hier gepubliceerd]
door Alexander Wolfheze

(*) De auteur zal in dit essay de termen ‘wit’ en ‘blank’ pragmatisch gebruiken. Alhoewel hij van mening is dat het prachtig – subtiele – Nederlandse woord ‘blank’ de enig cultuur-historisch juiste term is voor de fenotypische typering van het (inheems-)Nederlandse volk, stelt hij zich ook op het standpunt dat dit essay een flexibel woordgebruik vergt voor een efficiënte bestrijding van het discours van de globalistische vijandige elite. Vanuit het perspectief van Nieuw Rechts is het noodzakelijk dat de patriottisch-identitaire revolutie tegen de globalistische vijandige elite het hele politiek-correcte discours van die elite deconstrueert. Nieuw Rechts behoudt zich uitdrukkelijk het recht voor tot omgekeerde ‘culturele appropriatie’ van alle psy-op woordfabricaties van de globalistische pseudo-intelligentsia – inclusief het woordje ‘wit’ voor blank. Nieuw Rechts laat zich niet in de gedachtendwangbuis van het totalitair-nihilistisch globalistisme stoppen, noch door politiek-correct woordgebruik, noch door dwangmatig afgedwongen ‘purisme’. De eindoverwinning in de metapolitieke jungleoorlog tegen het totalitair-nihilistisch globalisme vergt niets minder dan een totale toe-eigening van het hele vijandelijke woord- en gedachtearsenaal.

Voorwoord: ‘Paint it, Black’
(cultureel-anthropologische overwegingen)

De Antifa wordt nu algemeen erkend als hoofdrolspeler in de Black Lives Matter (BLM) machtsgreep van extreem-links en het is belangrijk dat Nieuw Rechts een goed beeld heeft van hun huidige motivaties. De Antifa is al sinds de grote (fascistisch/nationaalsocialistische) anti-globalistische opstand van de jaren ’20 en ’30 de straatvechtersafdeling van de globalistische vijandige elite, maar haar rol heeft zich gedurende de afgelopen decennia steeds consistent aangepast aan de wisselende behoeften van het vigerende globalisme. De Grote Westerse Burger Oorlog, waarvan de ‘warme’ en ‘koude’ fases eindigden in 1945 en 1990, is weliswaar geëindigd in de formele overwinning van het globalisme, maar de Antifa is nog steeds een nuttige organisatie voor zuiverings- en politionele acties tegen hier en daar overblijvende weerstandsnesten. De Antifa ontleent weliswaar haar naam aan de oudste en gevaarlijkste vijanden van het globalisme, namelijk het Europese fascisme, maar de organisatie heeft haar tactiek continu aangepast aan de strijd tegen de latere en mindere vijanden van het globalisme – in het huidige tijdsbestek zijn ‘nationaal-populistische’ politiek, digitaal activisme van de ‘Alt-Right’ en Nieuwrechtse meta-politiek de belangrijkste van die vijanden.

Met een combinatie van ouderwets stormtroepersgeweld, digitaal opgewaardeerde spionage en innovatieve ‘doxxing’ via de sociale media heeft de Antifa de globalistische vijandige elite geholpen de anti-globalistische onrustgolf van midden jaren 2010 te breken – de golf die Donald Trump het Witte Huis en Boris Johnson Downing Street 10 inloodste en die het hele bouwwerk van de Nieuwe Wereld Orde op zijn grondvesten deed schudden. Maar de recente defensieve pose van de globalistische vijandelijke elite, gericht op het saboteren van Trump en Brexit, moeten worden begrepen voor wat zij is: achterhoedegevechten en storingsacties die tijd moeten winnen voor een nieuw globalistisch offensief – een grootschalig eindoffensief dat ten doel heeft het anti-globalisme voor eens en altijd weg te vagen. C’était reculer pour mieux sauter [Het was een ​​stap terug doen om beter te kunnen springen, red.].

Het huidige globalistische tegenoffensief is weliswaar gepland gericht op de ontsporing van Trump’s herverkiezing in november 2020, maar de einddoelen ervan zijn veel ambitieuzer: het begint nu de richting en omvang aan te nemen van een slotoffensief – een alles-of-niets-poging om de Westerse beschaving omver te werpen. Het lijkt goed doordacht te zijn gefaseerd in perfect geregisseerde ‘golven’. De eerste van deze wag the dog-golven, de zgn. ‘Coronacrisis’ van voorjaar 2020, had overduidelijk shock and awe als doel: zij beoogde de intimidatie, verlamming en demoralisatie van de inheemse Westerse volksmassa’s – en het teniet doen, met één enkele klap, van de met bloed, zweet en tranen gekochte economische en politieke successen van Trump’s eerste ambtsperiode en Johnson’s Brexit-regering. De tweede golf, de zgn. ‘BLM- Crisis’ van zomer 2020, dient het uitbuiten van het succes van de eerste golf: zij beoogt het afkappen van de psycho-historische verbindingslijnen van de inheemse Westerse volksmassa’s met hun cultuur en hun identiteit door het wegnemen van hun laatste stukje veiligheid en continuïteit in de (fysieke en digitale) publieke ruimte – en door hun leiders tot electorale zelfmoord te dwingen met een keuze tussen brutale onderdrukking of abjecte capitulatie voor de dreiging van BLM.

De Antifa speelt een essentiële rol in deze globalistische greep naar totalitaire controle over de Westerse publieke ruimte: de stormtroepen van de Antifa bieden fysieke focuspunten en tastbare provocatiekansen voor de verwezenlijking van een daadwerkelijke, effectieve ont-westerlijking van de publieke ruimte. Deze ont-westerlijking wordt gekenmerkt door de opzettelijke import van de typische eigenschappen van de publieke ruimte in de Derde Wereld: sporadische wetshandhaving, bende-heerschappij, permanente onveiligheid, chaotische verkeersstromen, haperende infrastructuur, bergen zwerfvuil, vernielde groenvoorzieningen, dierenmishandeling en geruïneerde architectuur. De BLM-golf introduceert deze eigenschappen opzettelijk in de Westerse urbane ruimte: kleine maar veelbetekenende signalen druppelen binnen via de alternatieve media – scènes van ‘activisten’ die politiebureaus aanvallen, winkels plunderen, publiekelijk hun behoeften doen, parken ‘omtuinieren’, huisdieren doden en standbeelden omverwerpen. De materiële ont-westerlijking van de publieke ruimte wordt noodzakelijkerwijs gespiegeld in haar menselijke ont-westerlijking: zwart-, bruin- en lichtgetinte gezichten overheersen de nieuwe ex-Westerse stadslandschappen van as-en-stof.

De Paint It Black-‘kleurenrevolutie’i van de BLM-crisis staat onder het teken van de rood-zwarte – anarcho-communistische – Antifavlag. De thematische keuze voor de kleur zwart geeft essentiële informatie over de doelstelling achter de BLM-revolutie: het is de kleur die symbolisch wordt geassocieerd met nacht, duister, wetteloosheid, zonde, gevaar en dood – de tegenpool van de kleur wit die staat voor dag, licht, wet, puurheid, veiligheid en leven. Het mooie Nederlandse woord ‘blank’ dekt slechts een deelaspect van deze wit-associaties, maar voegt er subtiele betekenissen aan toe: in abstracto transparant en zuiver, in concreto pigmentarme huidskleur. Deze toegevoegde dimensies zijn essentieel voor de inheems-Nederlandse identiteit: de associatie met transparantie en zuiverheid hangt samen met typisch Nederlandse levensdoelen (ook financiële) ‘schuldvrijheid’, (ook botte) ‘eerlijkheid’ en (vooral fysieke) ‘properheid’ – de associatie met blanke huidskleur hangt samen met historisch-onloochenbare raciale en etnische afkomst.

Deze speciale associaties van het woord ‘blank’ zetten de Nederlandse tak van de globalistische vijandige elite voor een ironisch dilemma: ófwel het internationale standaardnarratief invoeren van ‘zwart=goed/wit=slecht’ en onnatuurlijk – geforceerd, kunstmatig – overkomen, ófwel een semantische – en dus abstracte, moeizame – discussie aangaan en daarin verzanden. Geheel voorspelbaar op de weg van de minste weerstand hebben de Nederlandse capo’s van het globalisme – oikofobe intelligentsia, MSM-top, partijkartelideologen – gekozen voor de terminologie optie ‘wit’: zij vertrouwen op de opeengestapelde gevolgen van de ‘idiocratie’ van na de Mammoetwet, maar geven daarmee de patriottisch-identitaire oppositie wel zelf het wapen in handen van het oudere, beschaafdere en mooiere ‘blank’.

En zo zitten de deugende ‘kletsende klasse’ van Nederland – politiek-correcte politici, eindredacteuren, journalisten en publicisten – nu opgescheept met het goedkope, gekunstelde en lelijke ‘wit’. Maar hoe braaf zij ook hun best doen om ook met deze handicap de globalistische lijn binnenlands aan de man te brengen, zij zich blijkbaar onbewust van een veel groter gevaar, namelijk het existentiële gevaar van het klakkeloos toepassen van een conflictsymboliek die zijn dynamiek put uit een universeel-menselijke oppositie van affecten: de associatie wit=goed/zwart=slecht.

Het gaat hier om universeel-menselijke symboliek die direct samenhangt met existentiële affecten – deze laat zich niet straffeloos misbruiken. Wat de Paint It Black BLM-kleurenrevolutie feitelijk doet, is een onmiskenbaar eenduidig signaal afgeven: dat de BLM revolutie zich richt tegen alles dat (ver)licht, open, legaal, onschuldig, veilig en gezond is en dat zij zich associeert met alles wat duister, gesloten, illegaal, onveilig en ziek is. De BLM-kleurenrevolutie beoogt – en creëert – met een waarachtig gespleten tong een sociaal, etnisch en raciaal conflict door een tweevoudige leugen: (a) zij associeert abstracte en symbolische (ethische, esthetische) categorieën met concrete en menselijke (etnische, raciale) categorieën en (b) zij draait die categorieën om, resulterend in een kortsluiting tussen de oorspronkelijke positieve en negatieve ladingen. Een vereenvoudigde structuralistische analyse van deze BLM- leugens wordt in de volgende ‘stenografische’ stelling weergegeven:

Zo laat de Paint It Black-BLM-kleurenrevolutie zich herkennen als opzettelijke psychologische oorlogsvoering: het gaat om een clandestiene operatie, een ‘black op’ van de globalistische vijandige elite, gericht op niet meer of minder dan een culturele revolutie – een reset van de klok van de geschiedenis. Ook laat zij zich herkennen als een ‘zero sum game’ dat met wiskundige zekerheid op een heuse rassenoorlog uitloopt – ook als deze oorlog zich vooralsnog meer in de institutionele, juridische en culturele sfeer afspeelt dan op straat. Er is maar één mogelijke uitkomst van een daadwerkelijk verwezenlijkte BLM-kleurenrevolutie, namelijk een radicale omkering van de raciale verhoudingen: blanke slavernij. Haar expliciet sado-masochistische semantiek en symboliek spreekt in dit opzicht boekdelen: blanken moeten knielen, zwarte voeten kussen en boete doen. De BLM-kleurenrevolutie mag slechts een klein stapje lijken in de geschiedenis van het Westen, maar zij is een grote sprong in een scenario dat zelfs de meest pessimistische en paranoïde ‘blank-nationalistische’ ideologen zich tot nu toe niet konden voorstellen. Tot nu toe was het ‘blank-nationalistische’ worst case scenario een relatief simpele rassenoorlog eindigend met de systematische uitroeiing van het blanke ras, maar dit scenario lijkt hoe langer hoe meer op naïef wensdenken.

De BLM-trend naar structurele omkering van rolpatronen schetst namelijk een veel erger scenario: een symbiose tussen ziekelijk Zwart (Morlock) versus Blank (Eloi), waarbij dan ook nog de meeste Eloi-voordelen toevallen aan de Morlocks.ii In dit scenario eindigt de war on whiteness van de vijandige elite niet in de fysieke uitroeiing van blanken, maar in de doelbewuste (zelf-)reductie van blanken tot een status van Untermensch: blanken vervullen dan de rol van ‘lastdieren’ (werken om anderen materieel comfort en vrije tijd te geven), ‘huisdieren’ ( dienden van rap(p)er- en role-playing-fantasieën) en ‘zondebokken’ (botvieren en compenseren van minderwaardigheidscomplexen). In het huidige Westen zijn de eerste contouren van een dergelijk rollenpatroon allang zichtbaar: levende blanke mannen dienen als ‘melkvee’ om grote groepen niet-blanke kolonisten met hun belastinggeld te onderhouden, levende blanken vrouwen dienen als ‘fokvee’ om de ‘diepere’ aspiraties van deze groepen te verwezenlijken en dode blanke mannen – staatslieden, denkers, artiesten – dienen als bliksemafleider voor opzettelijk opgestookte minderwaardigheidscomplexen bij niet-blanken.

De BLM-kleurenrevolutie is een breekpunt in de Westerse geschiedenis: de globalistische vijandige elite is haar Rubicon overgestoken en heeft zich nu niet alleen openlijk gekeerd tegen de Westerse beschaving, maar ook tegen de Westerse volkeren. Beide zijn essentieel blank: zij staan en vallen samen. Door haar ‘progressieve’ narratief opzettelijk parallel te trekken met de raciale scheidslijn en door niet-blanken op te zetten tegen blanken heeft de globalistische vijandige elite eindelijk haar oude aanspraak op legitiem gezag over de Westerse volkeren achter zich gelaten. De globalistische vijandige elite heeft blijkbaar besloten va banque te spelen: blijkbaar voelt zij zich na decennia van omvolking-door-massa-immigratie nu sterk genoeg (lees demografisch-electoraal gesterkt) om in te zetten op haar Endsieg.

Deze globalistische eindoverwinning staat gelijk aan de vernietiging van de Westers/blanke beschaving in haar hartland en de marginalisatie van de Westers/blanke volkeren in hun historische stamlanden. Voor de globalistische vijandige elite zijn de niet-blanke minderheden en immigrantenmassa’s slechts een wapen – maar wel een essentieel wapen: zij manipuleert en mobiliseert deze groepen om alle oude grenzen, instituties, monumenten, ideeën en kunstvormen van de Westerse beschaving weg te vagen. Het is redelijk om aan te nemen dat de huidige BLM-golf van massademonstraties, chaos, vandalisme en beeldenstormend geweld slechts de eerste fase is van deze niet-Westerse/niet-blanke mobilisatie tegen de Westers/blanke beschaving.

De hoofdwerkzaamheden van dit eerste-fase activisme is door de globalistische vijandige elite uitbesteed aan haar Antifastormtroepen. Om deze vijand effectief te bestrijden is het nodig zijn geestesgesteldheid te kennen: Nieuw Rechts moet weten hoe de Antifastormtroepen denken – hoe hun dirigenten en sponsoren willen dat zij denken. Laten wij Antifa daarom eens reduceren tot zijn – dubbel logische en absurde – essentie door die denktrend tot in de uiterste consequentie te volgen. En als die essentie kwaadaardig is, dan dienen we te onthouden dat zelfs de hel haar helden heeft.

‘De protocollen van de Antifa’
(psycho-historische antecedenten)

In augustus 2017, rond de tijd van de met black ops gesaboteerde Charlottesville Rally, begon in de sociale media van dissident-rechts een pamfletachtig document te circuleren met de titel The Antifa Manual, ‘Het Antifa Handboek’. Er gaan verschillende geruchten rond omtrent de dubieuze oorsprong van dit ‘handboek’: in de meest gangbare versie werd het gevonden op de campus van het Evergreen State College (Olympia, in de Amerikaanse staat Washington) en de (niet-uitgesloten maar ook wel erg voorspelbare) consensus in de systeempers is dat het gaat om een vervalsing door ‘blank-supremacistische’ agents provocateurs.iii Maar zelfs als dat klopt – of als het gaat om een satire in de stijl van MS Found in a Bottleiv – dan nog is ‘Het Antifa Handboek’ nuttig als een ‘teken des tijds’: het duidt een opkomend getij van anti-Westers/blank sentiment. In die zin is ‘Het Antifa Handboek’ een vroeg-21e eeuwse tegenhanger van het beruchte vroeg-20e eeuwse document dat bekend staat onder de titel ‘De Protocollen van de Wijzen van Zion’ – ook verondersteld een vervalsing te zijn, en ook gewijd aan een veronderstelde anti-Westerse samenzwering.

Voor lezers die minder bekend zijn met laatstgenoemd document zal de schrijver van dit opstel een fragment uit zijn boek Sunset vertalen:

‘Historisch gesproken is het belangrijkste “bewijs” document voor een “Joods wereldcomplot” het pamflet met de titel “De Protocollen van de Wijzen van Zion” dat voor het eerst verscheen in 1903 in de Russische nationalistische krant Znamya (“Banier”). Dit pamflet zegt een verslag te zijn van een 19e eeuwse vergadering van Joodse “ouderlingen” met betrekking tot een programma ter bewerkstelliging van Joodse wereldheerschappij – het geeft tevens de essentie weer van anti-semitisch samenzweringsdenken.v Dit pamflet, waarschijnlijk een vervalsing en wellicht gefabriceerd door Russische “Zwarte Honderden”-nationalisten, werd al snel naar vele talen vertaald en werd in korte tijd wereldwijd anti-semitische standaardkost. De aanvankelijke verspreiding in Rusland viel samen met de Russische nederlaag in de Russisch-Japanse Oorlog (1904-05) en de daarop volgende geweldsgolf van de Eerste Russische Revolutie (1905-06) – het versterkte de wijdverspreide mening dat “Joodse ondermijning” verantwoordelijk was voor Ruslands internationale zwakte en binnenlandse instabiliteit. Na geheim onderzoek naar de authenticiteit door premier Stolypin gelastte Tsaar Nicolaas II een publicatieverbod van de “Protocollen”, maar de verdere verspreiding ervan door illegale drukpersen bleek nauwelijks te bestrijden. Het staat buiten kijf dat de verspreiding van de “Protocollen” bijdroeg tot het steeds verder oplaaien van het anti-semitisme in Rusland – vooral toen in de gebeurtenissen van de Grote Oorlog (1914-1918), de Tweede Russische Revolutie (1917) en de Russische Burger Oorlog (1917-1923) de quasiprofetieën van de “Protocollen” zeer accuraat uit leken uit te komen.

Het dient te worden genoteerd dat de dubieuze historische authenticiteit van de “Protocollen” geenszins afbreuk doet aan hun ontegenzeggelijke historische betekenis. Eerder is het zo dat de “Protocollen” expliciet uitdrukking geven aan het grootste maar bijna steeds onuitgesproken vraagstuk van de 20e eeuwse mensheid: het escalerende conflict tussen Moderniteit en Traditie – en de eindstrijd tussen de achter deze twee abstracties verborgen principes. Als men het zogenaamde “Joodse wereld complot” begrijpt als “kruisreferentie” naar het conglomeraat van mondiale Modernistische ondermijning, dan kan men zonder meer stellen dat de “Protocollen” de achter het Modernisme verscholen negatieve principes en tendensen uitermate juist schetst.’vi

De schrijver van dit essay meent dat “Het Antifa Handboek” van soortgelijk waardevolle diagnostische waarde is: dit document geeft expliciete uitdrukking aan een hoogst belangrijke spirituele – of juister: anti-spirituele – tendens in het vroeg-21e eeuwse Westen, op dezelfde manier dat de “Protocollen” dat deden in het vroeg-20e eeuwse Rusland. Deze diagnostische waarde wordt wellicht het best verwoord door de Traditionalistisch denker Julius Evola: ‘Afgezien van de kwestie van de ‘authenticiteit’ van het document in kwestie, als al dan niet waarachtige protocol van een vermeend internationaal machtsnetwerk, is het enig belangrijke en essentiële punt het volgende: dat dit geschrift onderdeel is van een groep teksten die op verschillende manieren (sommige min of meer fantaserend en sommige regelrecht fictief) uitdrukking geven aan een algemeen gevoel dat de wanorde van de afgelopen jaren geen toeval is, maar toe te schrijven is aan een plan. De fasering en het basisinstrumentarium van dit plan worden accuraat beschreven in de “Protocollen”. […] In zekere zin kan men stellen dat daarin een profetisch voorgevoel tot uitdrukking komt. Hoe dan ook is de waarde van het document onweerlegbaar als werkhypothese: het presenteert de verschillende aspecten van mondiale beschavingsondermijning (waaronder aspecten die pas vele jaren na de publicatie van de “Protocollen” zouden worden gerealiseerd) als onderdelen van een groter geheel waarin ze op hun plaats vallen als logischerwijs en noodzakelijkerwijs samenhangend. […] Het is moeilijk te ontkennen dat deze literaire “fictie”, ontmaskerd aan het begin van [de 20e] eeuw, toch een accurate voorafspiegeling biedt van veel dat later realiteit is geworden in de loop van de moderne “vooruitgang” – en dan hebben we het nog niet over de voorspellingen die het hebben over wat ons nog verder te wachten staat. Het moet ons daarom niet verbazen dat de “Protocollen” zoveel aandacht hebben gehad binnen allerlei bewegingen die in het recente verleden hebben gepoogd het grote getij van nationaal, sociaal en moreel verval te keren.’vii

Het staat buiten kijf dat ‘Het Antifa Handboek’ de psychologische essentie van de Antifa goed tot haar recht doet komen. Het inzicht dat Nieuw Rechts eraan kan ontlenen reduceert Antifa’s veronderstelde zorg voor ‘zwarte levens’ (Black Lives Matter betekent immers ‘zwarte levens tellen’) tot haar ware proporties – de Antifa wordt erdoor ontmaskerd als een bende huurlingen, bandieten, criminelen en vandalen in dienst van veel grotere en veel duisterder machten: ‘De enige levens die tellen [voor Antifa activisten] zijn hun eigen levens en de enige macht die ze nastreven is hun eigen macht. Zij zijn wolven in wolfskleding, gemaskerd als dieven en bandieten, slechts uit op het verwoesten van de levens van de armen en het profiteren van de angst van alle anderen. Het zijn niet anders dan maden en parasieten die leven van isolatie, vervreemding, verslaving en gebroken familiestructuren – het enige perspectief dat ze bieden is de vervanging van de huidige frustratie en angst door nog meer ongeluk en nog groter ressentiment’ (Theodore Rothrock, 28 juni 2020viii).

‘Black Lies Matter’
(psycho-politieke uitgangspunten – citaten uit: ‘Het Antifa Handboek’ix)

Do not distribute to any cis white males, non-PoC, non-LGBTQ peoples, a.k.a. fascists. ‘Niet doorgeven aan heteroseksuele blanke mannen, niet-kleurlingen, niet-LGBTQ mensen, d.w.z. fascisten.’

(*) New Speakx: ‘cis-geslacht’ = (niet-transseksueel) geboortegeslacht; PoC afkorting voor Engels People of Colour, ‘mensen met een kleur’ (effectief dus alle niet-blanken); LGBTQ = Engels Lesbian-Gay-Bisexual-Transgender-Queer, ‘lesbisch, homoseksueel, biseksueel, transgender, twijfelend’ (effectief dus alle alloseksuele geaardheden xi).

Notities:

• (1) blanke vrouwen vallen niet onder de categorie ‘fascisten-door-geboorte’: blijkbaar nemen zij een geprivilegieerde positie in, ófwel direct, als begunstigde partij in een oorlog tussen man en vrouw, ófwel indirect, als willige ‘oorlogsbuit’ in een oorlog tussen blank en zwart;
• (2) blanke transgender mannen vallen ook niet onder de categorie ‘fascisten’: blijkbaar worden ‘zelfgecastreerde’ blanke mannen gewaardeerd als over/meelopers;
• (3) ‘kleurlingen’ is een zeer brede categorie: blijkbaar mikt de globalistische vijandige elite op een pragmatische alliantie, of althans een tijdelijke wapenstilstand, met gele en bruine mensen tegen de blanke hoofdvijand;
• (4) de eerste en laatste obsessie van deg lobalistische vijandige elite met (liefst perverse) seksualiteit legt haar ultieme psychologische wortels bloot: die wortels liggen in feminisme, feminisatie en misandrie.

Het einddoel van de globalistische vijandige elite lijkt te liggen in het vestigen van een mondiaal matriarchaat door het systematisch elimineren van de meest formidabele vijand: blanke mannen. Niet-blanke mannen ( die men kennelijk indeelt in categorieën als ‘laag-IQ’, useful idiot of ‘edele wilde’) worden blijkbaar verondersteld ongevaarlijk te zijn: blijkbaar valt hen de rol van matriarchale buit toe – naar wens controleerbaar en manipuleerbaar.xii Vanzelfsprekend is deze veronderstelling typisch-feministisch naïef en irreëel: het matriarchaat mag dan graag exotische mannen selecteren en importeren, maar zodra er teveel van worden geïmporteerd is het slechts een kwestie van tijd totdat ze de macht overnemen. Deze wiskundige zekerheid wordt in het Westen nu al zichtbaar in het beginnend uiteenvallen van de feministisch-islamistische alliantie die tot voor kort nog in de politiek-correcte MSM overheerste: het hele matriarchale project begint nu al te falen.

(*) New Speak:

• (1) ‘inherent privilege’/ ‘beschermingsbehoeftige klassen’ = dubbele New Speak taal-inversie: van klassiek-marxistische ‘klassenstrijd’ naar cultuur-marxistische ‘deconstructie van privilege’ – en weer terug. Voor de globalistische vijandige elite zijn cis-gender blanke mannen een natuurlijke (voor ‘inherent’ lees ‘door geboorte’) vijand: een vijandelijke (en dus ‘gepriviligeerde’) demografische categorie die zij ten koste van alles wil onderwerpen. Boven alles gaat het om macht (vijandelijke macht is ‘privilege’, eigen macht is ‘mensheidverbetering’);
• (2) ‘regering door beschermingsbehoeftige klassen’ = dictatuur van het feministisch-allochtone neo-proletariaat; (3) ‘maatschappelijk speelveld effenen’ = revolutionair nivelleren. Het echte doel van de globalistische vijandige elite is om alles te reduceren tot haar eigen existentiële niveau, dat wil zeggen het niveau van bruut materialisme, bestiaal hedonisme, idiocratisch anti-intellectualisme en rancuneuze lelijkheid. De globalistische vijandige elite richt zich niet op de transformatie van straathoer tot prinses maar op de transformatie van prinses tot straathoer: zij richt zich op het neerhalen van alles dat nog hoog, edel en mooi is in de wereld;
• (4) ‘Nieuwe Wereld Order’ = kosmologisch deconstructie. Uiteindelijk beogen alle ‘progressieve’ ideologieën van de historisch-materialistische variant (een categorie die socialisme, fascisme en liberalisme omvat) en alle ‘emancipatorische’ bewegingen van de revolutionaire variant hetzelfde doel: de nihilistische omverwerping van alle goddelijke wetten, alle menselijke wetten en alle natuurlijke wetten.

(*) En hier hebben we dan de politieke sleutelzin van ‘Het Antifa Handboek’: hier wordt de vinger gelegd op het sleutel vraagstuk van de globalistische vijandige elite, namelijk de urgentie van een voortvarende overgang in ideologie, van het aflopende ‘festivistische’ neo-liberalismexiii (preciezer: liberaal-normativisme) naar het opkomende totalitaire neo-fascisme. Als ‘het liberaal-normativisme de basisideologie is van de vijandige elite, dat wil zeggen de ideologie die haar greep op de macht legitimeert’,xiv dan is nu juist haar liberaal-normativistische discours haar Achilles hiel. In die zin kunnen de ‘Coronacrisis’ en de ‘BLM-crisis’ worden begrepen als een softening up operaties waarmee de globalistische vijandelijke elite de inheems-Westerse volksmassa’s voorbereidt op haar aanstaande ideologische overgang naar een totaal-totalitaire anti-rechtstaat. Deze softening up wordt bewerkstelligd door een geraffineerde combinatie van gedragsconditionering (traumasturing en gedragsdressuur), moderne technologie (algoritmische censuur en controle) en noodwetgeving (politiestaat en gerechtelijke willekeur).xv

(*) En hier hebben we dan de psychologische angel van ‘Het Antifa Handboek’ te pakken: hier wordt verwezen naar de grootste onvervulde vraag op de Westerse politieke markt, namelijk de alles-overheersende vraag naar échte sociaal-economische rechtvaardigheid. Dit vraagstuk is relevant voor alle etnische groepen: het overschrijdt nu in bijna klassiek-marxistische zin alle etnische en raciale grenzen en daarmee heeft de Antifa een zowel politieke als activistische ‘marktwaarde’ die slim wordt uitgebuit door de globalistische vijandige elite.

Er heerst ook in de blanke onder- en middenklasse en – vooralsnog grotendeels latent maar exponentieel stijgende – onvrede met de huidige neo-liberale heerschappij: men heeft genoeg van de zich eindeloos herhalende ‘bezuinigingsmaatregelen’ en ‘arbeidsmarkthervormingen’ die de Westerse volksmassa’s langzaam maar zeker hebben doen verzinken in neo-victoriaanse arbeidsomstandigheden en neo-primitieve leefomstandigheden. Aldus hebben de Antifa en BLM een groot ‘woedereservoir’ – nu ook nog gevoed door de willekeurige en alom gehate Coronamaatregelen – waaruit zij naar believen kunnen putten.

Als Nieuw Rechts het vraagstuk van authentieke sociaal-economische rechtvaardigheid laat liggen dan zal het zijn geloofwaardigheid verliezen – en laat zij een unieke activistische en politieke kans liggen. Laat Nieuw Rechts zich herinneren dat het ooit ver boven ‘links-rechts’ tweespalt stond: Nieuw Rechts (in het Frans en het Engels duidelijker in de woorden droit en right) staat boven al voor (diep) Recht – Recht in de zin van Carl Schmitt’s Nomos.xvi Nieuw Rechts staat voor authentieke sociaal-economische gerechtigheid: voor een herstel van sociaal evenwicht door een sterke dosis sociaal-economische hervormingen. Nieuw Rechts is meer dan nationalisme, maar alleen als het nationalisme incorporeert in sociaal-economisch beleid. Nieuw Rechts is ook meer dan (staats-)socialisme, maar alleen als het sociaal-economisch beleid combineert met nationalisme.

Zogenaamd ‘linkse’ punten zoals ‘identiteitspolitiek’, ‘sociale rechtvaardigheid’ en ‘milieubewustzijn’ zijn eigenlijk kernpunten van Nieuw Rechts – ze worden holistisch gecombineerd in klassieke Nieuw Rechtse concepten als etnische zelfbeschikking, sociaal-economisch corporatisme en ‘diepe ecologie’.xvii Nieuw Rechts doet er goed aan te bedenken dat de Westerse volksmassa’s kansen zoeken om sociaal-economisch verhaal te halen op de globalistische vijandige elite. Wanneer de economische kosten van de Coronacrisis eenmaal duidelijk worden dan zullen zij dat verhaal eerder vinden bij de door de Antifa/BLM verkondigde neo-communistische revolutie van morgen dan bij de alt-lite/neo-con ‘populistische’ oppositie van vandaag – deze oppositie biedt slechts hetzelfde neo-liberale refrein over business-as-usual als het zittende partijkartel.

De geloofwaardigheid van Nieuw Rechts staat op het spel: zij valt en staat met een principiële verdedigingskring rondom de Westerse volkeren – één verdedigingsector opgeven betekent dat de ringverdediging faalt. Nieuw Rechts kan het zich compromissen met het globalisme eenvoudigweg niet veroorloven: noch populistische ‘klimaatscepsis’, noch neo-con ‘civiel nationalisme’, noch neo-randiaans ‘libertarianisme’ – dit zijn definitief gepasseerde stations. Nieuw Rechts kan zich nu het hele anti-liberale discours toe-eigenen – en zo het tapijt wegtrekken onder de Social Justice Warrior marionetten van de Antifa en BLM. Nieuw Rechts kan daarmee twee essentiële engagementen herbevestigen: sociaal-economische rechtvaardigheid en nationaal-corporatieve solidariteit – beide zijn onmisbare ingrediënten voor het breken van de Antifa/BLM golf. Nieuw Rechts kan de aankomende strijd niet winnen tenzij het aan de juiste zijde van de geschiedenis staat – en de geschiedenis van het Westen wordt nu geschreven. Het is vijf minuten voor twaalf.

Dit is het eerste deel van een artikel in twee delen. Het tweede deel vindt u hier.

Noten

• i Verwijzing naar de nu binnenlands ingezette colour revolution strategie van globalistische regime change gedurende de jaren ‘00-‘10 (roze Georgië 2003, oranje Oekraïne 2004, groen Iran 2009, jasmijn Tunesië 2010, lotus Egypte 2011, koffie Jemen 2011).
• ii Verwijzing naar de ‘evolutionaire’ splitsing van de mensheid in twee groepen die het hoofdthema vormt van Herbert George Wells’ science fiction klassieker The Time Machine (1895). De Morlocks zijn daarin de nakomelingen van de 19e eeuwse arbeidersklasse, die in de toekomst ondergronds leven en daar een restant van industriële productie gaande houdt – zij zijn individueel kleiner en slapper dan mensen, maar zij zijn collectief wreed en gevaarlijk. De Eloi daarentegen zijn de nakomelingen van de 19e eeuwse leisure classes – het staat hen vrij in de vrije lucht te leven, waar zij zich naar believen met onschuldige vermaak en vleselijke pleziertjes mogen bezig houden. De Eloi zijn apathisch en dom en worden door de Morlocks als vleesvee gehouden.
• iii Voor een voorbeeld van MSM fact checking, verg. https://www.snopes.com/fact-check/antifa-manual-online/.
• iv Verwijzing naar de titel van Edgar Allen Poe’s zee-avontuur novella uit 1833, met daarin een maritieme ‘hellevaart’.
• v Voor een Nieuw Rechtse analyse van de ‘JQ’ standpunt door de schrijver van dit essay, verg. Alexander Wolfheze, ‘Van JQ naar IQ’. www.idnl.org 16 maart 2019.
• vi Schrijvers eigen vertaling – Alexander Wolfheze, The Sunset of Tradition and the Origins of the Great War (Cambridge Scholars: Newcastle upon Tyne, 2018) 113-4 – nu ook beschikbaar in een meer betaalbare paperback versie. De geïnteresseerde lezer kan een stukje van Sunset lezen via https://www.cambridgescholars.com/the-sunset-of-tradition-and-the-origin-of-the-great-war (daar via de knop ‘View Extract’).
• vii Julius Evola, Men among the Ruins. Post-war Reflections of a Radical Traditionalist – orig. Gli uomini e le rovine (Inner Traditions: Rochester, 2002) 240-1 – vertaling, uit het Engels: Alexander Wolfheze.
• viii Aangehaald in Kaitlyn Lange, ‘Carmel church pastor suspended after calling Black Lives Matter organizers “maggots”’. Indianapolis Star 1 juli 2020.
• ix Voor de volledige tekst van The Antifa Manual, verg. https://archive.is/ncfxz , compleet met ‘Schindler’s List’-achtige koffie-vlek vervalsers keurmerk op de voorkant – vertaling, uit het Engels: Alexander Wolfheze.
• x De term New Speak verwijst naar de politiek-correcte nieuwe taalproject van het (recent steeds minder) fictieve totaal-totalitaire New World Order project beschreven in George Orwell’s befaamde dystopische roman 1984.
• xi Voor een Nieuw Rechtse analyse van ‘alloseksualiteit’ problematiek door de schrijver van dit essay, verg. Alexander Wolfheze, ‘La vie d’Adèle: alt-seksualiteit en etnisch conflict’. www.idnl.org 4 juli 2019.
• xii Voor een analyse van het post-moderne neo-matriarchaat (inclusief de pioniersrol van Charles Manson in het samenvallen van het feministische en de anti-blanke beweging), verg. Alexander Wolfheze, Alba Rosa. Tien Traditionalistische Opstellen over de Crisis van het Moderne Westen (Arktos: Londen, 2019 – NB nu zowel Engels-talig als Nederlands-talig verkrijgbaar).
• xiii Voor een operationele definitie van Robert Steuckers’ term ‘festivisme’, verg. Alexander Wolfheze, ‘Le Rouge et le Noir : inleiding tot het Eurazianisme’. www.euro-synergies.hautetfort.com 16 november 2018.
• xiv Eigen vertaling van de schrijver – Alexander Wolfheze, ‘From the Arsenal of Hephaestus. Ten Traditionalist Perspectives on the Ideology of the Hostile Elite in the Exegesis of Robert Steuckers’. www.geopolitica.ru 10 januari 2019.
  xv Voor een analyse van de ‘rode onkruid’ metastase van het late liberaal-normativisme, verg. (Engels-talig) Alexander Wolfheze, ‘Edelweiss. The Archaeo-Futurist European Imperial Idea’. www.geopolitica.ru 7 maart 2019.
• xvi Voor de bespreking van een recent boek met een diepgravende analyse van hedendaags Nieuw Rechts, verg.(Engels-talig) Alexander Wolfheze, ‘Deep Right Rising. An Archaeo-Futurist Review’. www.idnl.org/en 26 september 2019.
• xvii Voor een korte uitwijding over de waarde van de Nieuw Rechts diepte-ecologie in het huidige ‘klimaatdebat’, verg. Alexander Wolfheze, ‘Corona en Natuurbescherming’. www.idnl.org 4 mei 2020 en Alexander Wolfheze, ‘We hebben er genoeg van in Mordor te leven: zeven thesen voor de EcoNLogische Revolutie’. www.reactnieuws.net 3 mei 2020.

Alexander Wolfheze