Het was vorig jaar 2 september op de Skovvejen in Kolding. Er klonk geschreeuw en toen ging iemand over een balkonrand en landde met een holle klap op de tegels. Een toevallig aanwezige politieagent hoorde en zag vanuit zijn ooghoek wat er aan de hand was. Op de tegels lag een jonge vrouw – de Deense Louise Makkonen.

Foto: © Dickelbers / Wikimedia (CC BY-SA 4.0)

Ze was door verschillende messteken zwaargewond geraakt en vervolgens met een val van 6,6 meter vanaf een balkon op de eerste verdieping gegooid. Weer een slachtoffer van meedogenloze mannen uit het Midden-Oosten, Afghanistan en Pakistan en hun mishandelingen van naïeve en verliefde Deense vrouwen die met hen in aanraking komen, schrijft het Deense dagblad DEN KORTE AVIS.

De politie werd gealarmeerd en er werden onmiddellijk arrestaties verricht. Er waren drie mannen in het appartement aanwezig en het kon worden geïnterpreteerd als een opmaat tot eremoord, aangezien Louise de relatie met haar gewelddadige en controlerende Afghaanse vriendje had verbroken.

De drie mannen in de flat waren Louise’s ex-vriendje, de nu 38-jarige Afghaan Sulaiman Mizan, met wie ze een tweejarige zoon heeft, en ook de broer van Sulaiman en een andere moslim. De Afghaan is in 1996 naar Denemarken gekomen.

Alle drie werden ze gearresteerd, maar alleen ex-vriendje Sulaiman Mizan is veroordeeld voor poging tot moord op de Deense Louise. Het vonnis werd uitgesproken door de rechtbank in Kolding, waar de moordpoging werd veroordeeld tot zeven jaar gevangenisstraf. Uitzetting kwam niet ter sprake, omdat Sulaiman Mizan inmiddels een Deens staatsburger is. Hij pleitte onschuldig en ging in beroep bij het Hooggerechtshof.

  Bekeerd tot de islam en doodgeslagen

Had nog maar 0,3 liter bloed in haar lichaam toen ze in het ziekenhuis aankwam

In Kolding was er geen twijfel over de schuldvraag, en de verklaring die Sulaiman Mizan voor de rechtbank gaf, klonk ook vrij onwaarschijnlijk.

“Ik zat op mijn knieën aan de koffietafel en keek met mijn zoon naar een film op de mobiele telefoon. Ze pakte ineens een mes dat op een snijplank op de koffietafel lag. En ik herinner me dat ze op een gegeven moment bij het raam stond toen ik “stop” riep, maar toen lag ze daar ineens beneden”, luidde de verklaring.

Volgens TV 2 klonk de uitleg van Louise iets anders:

“Ik herinner me dat we ruzie hadden. En toen ging ik naar buiten om te roken op het balkon. En toen herinner ik me dat ik op het balkon lag, niet in staat om te bewegen. Mijn zoon huilde, hij huilde veel, ik kon hem niet zien, maar ik kon hem wel horen. En toen zag ik dat mijn ex-vriend met onze zoon op zijn arm stond, hij zei dat ik stil moest liggen”.

Het volgende wat Louise zich herinnert is dat ze wakker werd in het ziekenhuis, legde ze uit in de rechtbank. Daar werd geconstateerd dat ze nog maar 0,3 liter bloed in haar lichaam had. En daar was een reden voor. Ze was met een mes gestoken in haar keel, nek, rug en dij.

De forensisch onderzoeker die Louise de dag na haar opname in het ziekenhuis onderzocht, verwees tijdens het proces onder andere naar:

“Haar halsaders in de linkerzijde van haar nek waren doorgesneden, ze had hersenletsel, een bloeding tussen de zachte obstructies in de hersenen, haar longen waren ingeklapt, ze had vocht en lucht in haar buik, bloedstolsels in haar longen, verschillende bekkenbreuken, haar alvleesklier was gewond geraakt. Ze was in levensgevaar”.

Volgens de forensisch expert was het een wonder dat Louise het overleefde.

  Nieuwe wetgeving: veroordeelde asielzoekers wordt Deense nationaliteit geweigerd

Voorheen werd haar samenwonen met Sulaiman Mizan gekenmerkt door controle en geweld, waardoor ze de relatie beëindigde en vervolgens nauwelijks de moslimpoging tot eerherstel overleefde.

Mizan ontkent de moordpoging en heeft beroep aangetekend bij het Hooggerechtshof.

Denemarken: Immigranten die geen godsdienstkritiek accepteren worden aangemaand het land te verlaten

Vorig artikelAsielzoeker achter mesaanval op daklozen – scandeerde “Allahu Akbar”
Volgend artikelLinkse moderators door Facebook ingesteld om te beslissen wat te censureren
Frontnieuws
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, zogenaamde celebrity influencers of politici.

1 REACTIE

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in