Volledige toespraak in Nederlands: Poetin ondertekent akkoord over toetreding nieuwe Russische gebieden

Frontnieuws raadt iedereen aan om zelf deze toespraak te lezen in plaats van alleen de ingekorte versie door de gecontroleerde media. Er zit veel waarheid in.

President van Rusland Vladimir Poetin:

Burgers van Rusland, burgers van de volksrepublieken Donetsk en Lugansk, inwoners van de regio’s Zaporozhye en Kherson, afgevaardigden van de Doema, senatoren van de Russische Federatie,

Zoals u weet, zijn er referenda gehouden in de volksrepublieken Donetsk en Lugansk en in de regio’s Zaporozhye en Kherson. De stembiljetten zijn geteld en de resultaten zijn bekendgemaakt. Het volk heeft zijn ondubbelzinnige keuze gemaakt.

Vandaag zullen we verdragen ondertekenen over de toetreding van de Volksrepubliek Donetsk, de Volksrepubliek Lugansk, de regio Zaporozhye en de regio Kherson tot de Russische Federatie. Ik twijfel er niet aan dat de Federale Vergadering de constitutionele wetten over de toetreding tot Rusland en de oprichting van vier nieuwe regio’s, onze nieuwe constituerende entiteiten van de Russische Federatie, zal steunen, want dit is de wil van miljoenen mensen.

Het is zonder twijfel hun recht, een inherent recht dat is vastgelegd in artikel 1 van het VN-Handvest, waarin het beginsel van gelijke rechten en zelfbeschikking van volkeren rechtstreeks is vastgelegd.

Ik herhaal, het is een inherent recht van het volk. Het is gebaseerd op onze historische verwantschap, en het is dat recht dat generaties van onze voorgangers, zij die Rusland eeuwenlang hebben opgebouwd en verdedigd sinds de periode van het oude Rusland, naar de overwinning heeft geleid.

Hier in Novorossija hebben [Pjotr] Roemiantsev, [Alexander] Soevorov en [Fjodor] Oesjakov hun veldslagen gestreden, en hebben Catharina de Grote en [Grigorij] Potjomkin nieuwe steden gesticht. Onze grootvaders en overgrootvaders vochten hier tot het bittere einde tijdens de Grote Patriottische Oorlog.

Wij zullen altijd de helden van de Russische Lente herdenken, zij die weigerden de neonazistische staatsgreep in Oekraïne in 2014 te accepteren, al diegenen die stierven voor het recht om hun moedertaal te spreken, voor het behoud van hun cultuur, tradities en religie, en voor het recht zelf om te leven. Wij gedenken de soldaten van Donbass, de martelaren van de “Odessa Khatyn”, de slachtoffers van onmenselijke terroristische aanvallen door het regime in Kiev. Wij gedenken vrijwilligers en militieleden, burgers, kinderen, vrouwen, ouderen, Russen, Oekraïners, mensen van verschillende nationaliteiten; volksleider van Donetsk Alexander Zakharchenko; militaire bevelhebbers Arsen Pavlov en Vladimir Zhoga, Olga Kochura en Alexei Mozgovoy; officier van justitie van de Republiek Lugansk Sergei Gorenko; parachutist Nurmagomed Gadzhimagomedov en al onze soldaten en officieren die een heldendood zijn gestorven tijdens de speciale militaire operatie. Zij zijn helden. Helden van het grote Rusland. Gelieve samen met mij een minuut stilte in acht te nemen om hun nagedachtenis te eren.

(Minuut van stilte.)

Dank u.

Achter de keuze van miljoenen inwoners van de volksrepublieken Donetsk en Lugansk, in de regio’s Zaporozhye en Kherson, zit ons gemeenschappelijk lot en onze duizendjarige geschiedenis. De mensen hebben deze spirituele band doorgegeven aan hun kinderen en kleinkinderen. Ondanks alle beproevingen die zij hebben doorstaan, hebben zij de liefde voor Rusland door de jaren heen meegedragen. Dit is iets wat niemand kan vernietigen. Daarom hebben zowel oudere generaties als jongeren – zij die geboren zijn na de tragische ineenstorting van de Sovjet-Unie – gestemd voor onze eenheid, voor onze gemeenschappelijke toekomst.

In 1991 namen vertegenwoordigers van de toenmalige partijelite in Belovezhskaya Pushcha het besluit om de Sovjet-Unie op te heffen, zonder de gewone burgers te vragen wat zij wilden, en de mensen werden plotseling afgesneden van hun vaderland. Dit verscheurde en ontbond onze nationale gemeenschap en veroorzaakte een nationale catastrofe. Net zoals de regering stilletjes de grenzen van de Sovjetrepublieken afbakende, achter de schermen handelend na de revolutie van 1917, hebben de laatste leiders van de Sovjet-Unie, tegen de directe uitdrukking van de wil van de meerderheid van het volk in het referendum van 1991 in, ons grote land vernietigd, en de mensen in de voormalige republieken dit gewoon als een voldongen feit laten zien.

Ik kan toegeven dat ze niet eens wisten wat ze deden en welke gevolgen hun acties uiteindelijk zouden hebben. Maar dat doet er nu niet meer toe. Er is geen Sovjet-Unie meer; we kunnen niet terug naar het verleden. Eigenlijk heeft Rusland dat nu niet meer nodig; dat is niet onze ambitie. Maar er is niets sterker dan de vastberadenheid van miljoenen mensen die zich door hun cultuur, godsdienst, tradities en taal als deel van Rusland beschouwen, wier voorouders eeuwenlang in één land leefden. Niets is sterker dan hun vastberadenheid om terug te keren naar hun ware historische vaderland.

Acht lange jaren lang werden de mensen in Donbass onderworpen aan genocide, beschietingen en blokkades; in Kherson en Zaporozhye werd een misdadig beleid gevoerd om haat te kweken tegen Rusland, tegen alles wat Russisch is. Ook nu, tijdens de referenda, bedreigde het regime in Kiev schoolmeesters, vrouwen die in verkiezingscommissies werkten met represailles en de dood. Kiev bedreigde miljoenen mensen die hun wil kwamen uiten met repressie. Maar de mensen van de Donbass, Zaporozhye en Kherson waren niet gebroken en hebben hun stem laten horen.

Ik wil dat de Kievse autoriteiten en hun ware handlangers in het Westen mij nu horen, en ik wil dat iedereen dit onthoudt: de mensen die in Lugansk en Donetsk, in Kherson en Zaporozhye wonen, zijn onze burgers geworden, voor altijd.

Wij roepen het regime in Kiev op het vuur en alle vijandelijkheden onmiddellijk te staken; een einde te maken aan de oorlog die het in 2014 heeft ontketend en terug te keren naar de onderhandelingstafel. Wij zijn daar klaar voor, zoals we meer dan eens hebben gezegd. Maar over de keuze van de mensen in Donetsk, Lugansk, Zaporozhye en Kherson wordt niet gediscussieerd. Het besluit is genomen, en Rusland zal het niet verraden. De huidige autoriteiten van Kiev moeten deze vrije wilsuiting van het volk respecteren; er is geen andere manier. Dit is de enige weg naar vrede.

We zullen ons land verdedigen met alle krachten en middelen die we hebben, en we zullen alles doen om de veiligheid van ons volk te garanderen. Dit is de grote bevrijdende missie van onze natie.

Wij zullen de verwoeste steden en dorpen, de woongebouwen, scholen, ziekenhuizen, theaters en musea weer opbouwen. Wij zullen industriële ondernemingen, fabrieken en infrastructuur herstellen en ontwikkelen, evenals de stelsels voor sociale zekerheid, pensioenen, gezondheidszorg en onderwijs.

Wij zullen zeker werken aan de verbetering van het veiligheidsniveau. Samen zullen we ervoor zorgen dat de burgers in de nieuwe regio’s de steun kunnen voelen van het hele Russische volk, van de hele natie, van alle republieken, gebieden en regio’s van ons uitgestrekte moederland.

Vrienden, collega’s,

Vandaag wil ik mij richten tot onze soldaten en officieren die deelnemen aan de speciale militaire operatie, de strijders van Donbass en Novorossiya, degenen die naar de militaire rekruteringskantoren zijn gegaan nadat zij een oproepingsbrief hebben ontvangen in het kader van het uitvoeringsbesluit inzake gedeeltelijke mobilisatie, en degenen die dit vrijwillig hebben gedaan en gehoor hebben gegeven aan de oproep van hun hart. Ik richt mij tot hun ouders, echtgenotes en kinderen, om hen te vertellen waarvoor ons volk vecht, tegen wat voor vijand wij het opnemen en wie de wereld in nieuwe oorlogen en crises drijft en met bloed besmeurd voordeel uit deze tragedie haalt.

Onze landgenoten, onze broeders en zusters in Oekraïne die deel uitmaken van ons verenigde volk, hebben met eigen ogen gezien wat de heersende klasse van het zogeheten Westen heeft voorbereid voor de mensheid als geheel. Ze hebben hun masker laten vallen en laten zien waar ze werkelijk van gemaakt zijn.

Toen de Sovjet-Unie ineenstortte, besloot het Westen dat de wereld en wij allen zich permanent aan zijn dictaten zouden onderwerpen. In 1991 dacht het Westen dat Rusland na zo’n schok nooit meer zou opstaan en vanzelf in elkaar zou storten. Dit gebeurde ook bijna. Wij herinneren ons de verschrikkelijke jaren negentig, hongerig, koud en hopeloos. Maar Rusland bleef overeind, kwam tot leven, werd sterker en nam zijn rechtmatige plaats in de wereld in.

Ondertussen bleef en blijft het Westen zoeken naar een nieuwe kans om ons een slag toe te brengen, om Rusland te verzwakken en op te splitsen, waar zij altijd al van gedroomd hebben, om onze staat te verdelen en onze volkeren tegen elkaar op te zetten, en hen te veroordelen tot armoede en uitroeiing. Zij kunnen er niet gerust op zijn dat zo’n groot land met zo’n groot grondgebied in de wereld, met zijn natuurlijke rijkdommen, grondstoffen en volk, niet kan en wil doen wat een ander wil.

Het Westen is bereid elke grens te overschrijden om het neokoloniale systeem in stand te houden dat het in staat stelt van de wereld te leven, haar te plunderen dankzij de overheersing van de dollar en de technologie, een feitelijk tribuut van de mensheid te innen, haar primaire bron van onverdiende welvaart te onttrekken, de huur die aan de hegemoon wordt betaald. Het behoud van deze lijfrente is hun belangrijkste, echte en absoluut zelfzuchtige drijfveer. Daarom is totale ontzuiling in hun belang. Dit verklaart hun agressie tegen onafhankelijke staten, traditionele waarden en authentieke culturen, hun pogingen om internationale en integratieprocessen, nieuwe wereldmunten en technologische ontwikkelingscentra die zij niet kunnen controleren, te ondermijnen. Het is voor hen van cruciaal belang om alle landen te dwingen hun soevereiniteit over te dragen aan de Verenigde Staten.

In sommige landen stemmen de heersende elites daar vrijwillig mee in, stemmen ze er vrijwillig mee in om vazallen te worden; andere worden omgekocht of geïntimideerd. En als dit niet werkt, vernietigen ze hele staten, met achterlating van humanitaire rampen, verwoesting, ruïnes, miljoenen verwoeste en verminkte mensenlevens, terroristische enclaves, sociale rampgebieden, protectoraten, kolonies en semikolonies. Het kan ze niets schelen. Het enige waar ze om geven is hun eigen voordeel.

Ik wil nogmaals onderstrepen dat hun onverzadigbaarheid en vastberadenheid om hun ongebreidelde dominantie te behouden de werkelijke oorzaken zijn van de hybride oorlog die het collectieve Westen tegen Rusland voert. Zij willen niet dat wij vrij zijn; zij willen dat wij een kolonie zijn. Ze willen geen gelijke samenwerking; ze willen plunderen. Zij willen ons niet zien als een vrije samenleving, maar als een massa zielloze slaven.

Zij zien ons denken en onze filosofie als een directe bedreiging. Daarom hebben ze het gemunt op onze filosofen om ze te vermoorden. Onze cultuur en kunst vormen een gevaar voor hen, dus proberen ze die te verbieden. Onze ontwikkeling en welvaart zijn ook een bedreiging voor hen, omdat de concurrentie toeneemt. Zij willen of hebben Rusland niet nodig, maar wij wel.

Ik wil u eraan herinneren dat ambities van wereldheerschappij in het verleden herhaaldelijk zijn stukgelopen op de moed en veerkracht van ons volk. Rusland zal altijd Rusland blijven. Wij zullen onze waarden en ons moederland blijven verdedigen.

Het Westen rekent op straffeloosheid, op de mogelijkheid om overal mee weg te komen. In feite was dit tot voor kort het geval. Strategische veiligheidsovereenkomsten zijn in de prullenbak beland; op het hoogste politieke niveau gemaakte afspraken zijn tot sprookjes verklaard; harde beloften om de NAVO niet naar het oosten uit te breiden hebben plaatsgemaakt voor vuil bedrog zodra onze voormalige leiders erin trapten; verdragen over raketafweer, middellange- en kortereafstandsraketten zijn eenzijdig ontmanteld onder vergezochte voorwendsels.

En het enige wat we horen is dat het Westen aandringt op een op regels gebaseerde orde. Waar komt dat toch vandaan? Wie heeft die regels ooit gezien? Wie heeft ze goedgekeurd? Luister, dit is gewoon een hoop onzin, volslagen bedrog, dubbele maatstaven, of zelfs driedubbele maatstaven! Ze moeten denken dat we dom zijn.

Rusland is een grote duizend jaar oude macht, een hele beschaving, en het gaat niet leven volgens zulke geïmproviseerde, valse regels.

Het was het zogeheten Westen dat het beginsel van de onschendbaarheid van grenzen met voeten trad, en nu bepaalt het naar eigen goeddunken wie recht heeft op zelfbeschikking en wie niet, wie het niet waard is. Het is onduidelijk waarop hun beslissingen zijn gebaseerd of wie hun het recht heeft gegeven om te beslissen. Ze hebben het gewoon aangenomen.

Daarom maakt de keuze van de mensen op de Krim, Sevastopol, Donetsk, Lugansk, Zaporozhye en Kherson hen zo woedend. Het Westen heeft geen enkel moreel recht om zich hiermee te bemoeien, of zelfs maar een woord te reppen over vrijheid van democratie. Dat doet het niet en dat heeft het ook nooit gedaan.

Westerse elites ontkennen niet alleen nationale soevereiniteit en internationaal recht. Hun hegemonie heeft uitgesproken kenmerken van totalitarisme, despotisme en apartheid. Zij verdelen de wereld schaamteloos in hun vazallen – de zogenaamde beschaafde landen – en alle anderen, moeten volgens de ontwerpen van de huidige westerse racisten worden toegevoegd aan de lijst van barbaren en wilden. Valse etiketten als “schurkenstaat” of “autoritair regime” bestaan al, en worden gebruikt om hele naties en staten te stigmatiseren, wat niets nieuws is. Dat is niets nieuws: ten diepste zijn de westerse elites dezelfde kolonisatoren gebleven. Zij discrimineren en verdelen volkeren in de toplaag en de rest.

Wij hebben nooit ingestemd met dergelijk politiek nationalisme en racisme en zullen dat ook nooit doen. Wat anders dan racisme is, is de russofobie die over de hele wereld wordt verspreid? Wat is, anders dan racisme, de dogmatische overtuiging van het Westen dat zijn beschaving en neoliberale cultuur een onbetwistbaar model is voor de hele wereld om te volgen? “Je bent met ons of tegen ons.” Het klinkt zelfs vreemd.

Westerse elites schuiven zelfs het berouw voor hun eigen historische misdaden af op alle anderen, en eisen dat de burgers van hun landen en andere volkeren dingen bekennen waar ze helemaal niets mee te maken hebben, bijvoorbeeld de periode van koloniale veroveringen.

Het is goed het Westen eraan te herinneren dat het zijn koloniale beleid al in de Middeleeuwen begon, gevolgd door de wereldwijde slavenhandel, de genocide op indianenstammen in Amerika, de plundering van India en Afrika, de oorlogen van Engeland en Frankrijk tegen China, waardoor het gedwongen werd zijn havens open te stellen voor de opiumhandel. Wat zij deden was hele naties verslaafd maken aan drugs en doelbewust hele etnische groepen uitroeien om land en hulpbronnen te bemachtigen, waarbij zij op mensen joegen als dieren. Dit is in strijd met de menselijke natuur, waarheid, vrijheid en rechtvaardigheid.

Terwijl wij – wij zijn er trots op dat ons land in de 20e eeuw de antikoloniale beweging leidde, die voor veel volkeren over de hele wereld mogelijkheden opende om vooruitgang te boeken, armoede en ongelijkheid te verminderen en honger en ziekte te verslaan.

Een van de redenen voor de eeuwenoude russofobie, de onverbloemde vijandigheid van de westerse elites jegens Rusland, is juist het feit dat wij ons tijdens de periode van koloniale veroveringen niet hebben laten beroven en de Europeanen hebben gedwongen tot handel met ons onder wederzijds voordelige voorwaarden. Dit werd bereikt door in Rusland een sterke gecentraliseerde staat te creëren, die groeide en sterker werd op basis van de grote morele waarden van het orthodoxe christendom, de islam, het jodendom en het boeddhisme, evenals de Russische cultuur en het Russische woord dat voor iedereen toegankelijk was.

Er waren talrijke plannen om Rusland binnen te vallen. Dergelijke pogingen werden ondernomen tijdens de tijd van onrust in de 17e eeuw en in de periode van beproevingen na de revolutie van 1917. Ze mislukten allemaal. Het Westen slaagde er pas aan het eind van de 20e eeuw, toen de staat was vernietigd, in om de rijkdommen van Rusland in handen te krijgen. Ze noemden ons vrienden en partners, maar ze behandelden ons als een kolonie en gebruikten verschillende regelingen om biljoenen dollars uit het land te pompen. Wij herinneren ons dat. We zijn niets vergeten.

Enkele dagen geleden hebben mensen in Donetsk en Lugansk, Kherson en Zaporozhye hun steun uitgesproken voor het herstel van onze historische eenheid. Dank u!
Westerse landen zeggen al eeuwenlang dat zij vrijheid en democratie brengen in andere landen. Niets is minder waar. In plaats van democratie te brengen onderdrukten en exploiteerden zij, en in plaats van vrijheid te geven maakten zij slaven en onderdrukten. De unipolaire wereld is inherent antidemocratisch en onvrij; hij is door en door vals en hypocriet.

De Verenigde Staten zijn het enige land ter wereld dat twee keer kernwapens heeft gebruikt, waarbij de steden Hiroshima en Nagasaki in Japan werden vernietigd. En ze hebben een precedent geschapen.

Vergeet niet dat de Verenigde Staten en Groot-Brittannië tijdens de Tweede Wereldoorlog Dresden, Hamburg, Keulen en vele andere Duitse steden in puin legden, zonder de minste militaire noodzaak. Het gebeurde ostentatief en, nogmaals, zonder enige militaire noodzaak. Ze hadden slechts één doel, net als de nucleaire bombardementen op Japanse steden: ons land en de rest van de wereld intimideren.

De Verenigde Staten hebben een diep litteken achtergelaten in het geheugen van de bevolking van Korea en Vietnam met hun tapijtbombardementen en het gebruik van napalm en chemische wapens.

Zij blijven Duitsland, Japan, de Republiek Korea en andere landen, die zij cynisch als gelijken en bondgenoten bestempelen, bezetten. Kijk nu, wat voor bondgenootschap is dat? De hele wereld weet dat de topambtenaren in deze landen worden bespioneerd en dat hun kantoren en huizen worden afgeluisterd. Het is een schande, een schande voor degenen die dit doen en voor degenen die als slaven stil en gedwee dit arrogante gedrag slikken.

Zij noemen de bevelen en bedreigingen die zij aan hun vazallen geven Euro-Atlantische solidariteit, en het maken van biologische wapens en het gebruik van menselijke proefpersonen, ook in Oekraïne, nobel medisch onderzoek.

Het zijn hun destructieve beleid, oorlogen en plunderingen die de huidige massale migratiegolf hebben ontketend. Miljoenen mensen ondergaan ontberingen en vernederingen of sterven bij duizenden in een poging Europa te bereiken.

Ze exporteren nu graan uit Oekraïne. Waar brengen ze het heen onder het mom van voedselzekerheid voor de armste landen? Waar gaat het heen? Naar diezelfde Europese landen. Slechts vijf procent is geleverd aan de armste landen. Weer meer bedrog en naakte misleiding.

In feite gebruikt de Amerikaanse elite de tragedie van deze mensen om haar rivalen te verzwakken, om natiestaten te vernietigen. Dit geldt voor Europa en voor de identiteit van Frankrijk, Italië, Spanje en andere landen met een eeuwenlange geschiedenis.

Washington eist steeds meer sancties tegen Rusland en de meeste Europese politici gaan daar gehoorzaam in mee. Zij begrijpen duidelijk dat de Verenigde Staten, door de EU onder druk te zetten om Russische energie en andere hulpbronnen volledig af te staan, Europa praktisch in de richting van deïndustrialisatie duwen in een poging om de hele Europese markt in handen te krijgen. Deze Europese elites begrijpen alles – dat doen ze, maar ze dienen liever de belangen van anderen. Dit is geen dienstbaarheid meer, maar regelrecht verraad aan hun eigen volkeren. God zegene, het is aan hen.

Maar de Angelsaksen vinden sancties niet meer genoeg en zijn nu overgegaan tot ondermijning. Het lijkt ongelooflijk, maar het is een feit – door explosies te veroorzaken op de internationale gaspijpleidingen van Nord Stream die langs de bodem van de Oostzee lopen, zijn ze feitelijk begonnen met de vernietiging van de hele energie-infrastructuur van Europa. Het is voor iedereen duidelijk wie er baat bij heeft. Degenen die profiteren zijn natuurlijk verantwoordelijk.

De dictaten van de VS worden ondersteund door grof geweld, op het recht van de vuist. Soms is het mooi verpakt, soms is het helemaal niet verpakt, maar de essentie is hetzelfde – de wet van de vuist. Vandaar de plaatsing en handhaving van honderden militaire bases in alle hoeken van de wereld, de uitbreiding van de NAVO en pogingen om nieuwe militaire allianties samen te stellen, zoals AUKUS en dergelijke. Er wordt veel gedaan om een militair-politieke keten Washington-Seoul-Tokio te creëren. Alle staten die echte strategische soevereiniteit bezitten of nastreven en in staat zijn de westerse hegemonie uit te dagen, worden automatisch tot vijand verklaard.

Dit zijn de principes die ten grondslag liggen aan de militaire doctrines van de VS en de NAVO die totale overheersing vereisen. De westerse elites presenteren hun neokolonialistische plannen met dezelfde hypocrisie, beweren vreedzame bedoelingen en hebben het over een soort afschrikking. Dit ontwijkende woord verhuist van de ene strategie naar de andere, maar betekent eigenlijk maar één ding – het ondermijnen van alle soevereine machtscentra.

We hebben al gehoord over de afschrikking van Rusland, China en Iran. Ik denk dat de volgende in de rij andere landen in Azië, Latijns-Amerika, Afrika en het Midden-Oosten zijn, evenals de huidige partners en bondgenoten van de VS. We weten immers dat wanneer zij ontevreden zijn, zij ook sancties instellen tegen hun bondgenoten – tegen deze of gene bank of onderneming. Dit is hun praktijk en zij zullen die uitbreiden. Ze hebben iedereen in het vizier, ook onze naaste buren – de GOS-landen.

Tegelijkertijd heeft het Westen duidelijk lange tijd aan wensdenken gedaan. Met de sanctieblitzkrieg tegen Rusland, bijvoorbeeld, dachten ze dat ze opnieuw de hele wereld tot hun beschikking konden krijgen. Het blijkt echter dat zo’n mooi vooruitzicht niet iedereen enthousiast maakt – behalve complete politieke masochisten en bewonderaars van andere onconventionele vormen van internationale betrekkingen. De meeste staten weigeren “een saluut te brengen” en kiezen in plaats daarvan de verstandige weg van samenwerking met Rusland.

Het Westen had een dergelijke insubordinatie duidelijk niet verwacht. Ze raakten er gewoon aan gewend te handelen volgens een sjabloon, om te pakken wat ze willen, door chantage, omkoping, intimidatie, en overtuigden zichzelf ervan dat deze methoden voor altijd zouden werken, alsof ze in het verleden waren gefossiliseerd.

Een dergelijk zelfvertrouwen is niet alleen een rechtstreeks product van het beruchte concept van exceptionalisme – hoewel het nooit ophoudt te verbazen – maar ook van de echte “informatiehonger” in het Westen. De waarheid is verdronken in een oceaan van mythen, illusies en vervalsingen, met behulp van uiterst agressieve propaganda, liegen als Goebbels. Hoe ongelooflijker de leugen, hoe sneller de mensen hem zullen geloven – zo werken ze volgens dit principe.

Maar mensen kunnen niet worden gevoed met gedrukte dollars en euro’s. Je kunt ze niet voeden met die stukjes papier, en de virtuele, opgeblazen kapitalisatie van westerse sociale mediabedrijven kan hun huizen niet verwarmen. Alles wat ik zeg is belangrijk. En wat ik net zei is niet minder belangrijk: je kunt niemand voeden met papier – je hebt voedsel nodig; en je kunt niemands huis verwarmen met deze opgeblazen kapitalisaties – je hebt energie nodig.

Daarom moeten politici in Europa hun medeburgers ervan overtuigen minder te eten, minder vaak te douchen en zich thuis warmer aan te kleden. En wie eerlijke vragen begint te stellen als “Waarom is dat eigenlijk?” wordt onmiddellijk tot vijand, extremist en radicaal verklaard. Ze wijzen terug naar Rusland en zeggen: dat is de bron van al uw problemen. Meer leugens.

Ik wil speciaal de aandacht vestigen op het feit dat er alle reden is om aan te nemen dat de westerse elites niet van plan zijn constructieve manieren te zoeken om uit de wereldwijde voedsel- en energiecrisis te komen, waaraan zij en zij alleen schuld hebben, als gevolg van hun langetermijnbeleid, dat teruggaat tot lang voor onze speciale militaire operatie in Oekraïne, in Donbass. Zij zijn niet van plan de problemen van onrechtvaardigheid en ongelijkheid op te lossen. Ik ben bang dat ze liever andere oplossingen gebruiken waar ze zich beter bij voelen.

En hier is het belangrijk eraan te herinneren dat het Westen zichzelf uit de problemen van het begin van de 20e eeuw heeft gered met de Eerste Wereldoorlog. De winsten uit de Tweede Wereldoorlog hielpen de Verenigde Staten uiteindelijk de Grote Depressie te boven te komen en de grootste economie ter wereld te worden, en de macht van de dollar als wereldwijde reservemunt aan de planeet op te leggen. En de crisis van de jaren tachtig – in de jaren tachtig kwam het weer tot een hoogtepunt – het Westen kwam er ongeschonden uit, grotendeels door zich de erfenis en de middelen van de ingestorte en ter ziele gegane Sovjet-Unie toe te eigenen. Dat is een feit.

Nu moeten zij, om zich uit het laatste web van uitdagingen te bevrijden, Rusland en andere staten die voor een soevereine ontwikkelingsweg kiezen, koste wat het kost ontmantelen om de rijkdommen van andere naties verder te kunnen plunderen en gebruiken om hun eigen gaten te dichten. Als dit niet gebeurt, kan ik niet uitsluiten dat zij zullen proberen een ineenstorting van het hele systeem teweeg te brengen en daar alles de schuld van te geven, of, God verhoede het, zullen besluiten de oude formule van economische groei door oorlog te gebruiken.

Rusland is zich bewust van zijn verantwoordelijkheid tegenover de internationale gemeenschap en zal alles in het werk stellen om het hoofd koeler te houden.

Het huidige neokoloniale model is uiteindelijk ten dode opgeschreven, dat is duidelijk. Maar ik herhaal dat zijn echte meesters er tot het einde aan vast zullen houden. Zij hebben de wereld niets anders te bieden dan de instandhouding van hetzelfde systeem van plundering en afpersing.

Ze geven geen zier om het natuurlijke recht van miljarden mensen, de meerderheid van de mensheid, op vrijheid en rechtvaardigheid, het recht om hun eigen toekomst te bepalen. Ze zijn al overgegaan tot de radicale ontkenning van morele, religieuze en familiewaarden.

Laten we enkele zeer eenvoudige vragen voor onszelf beantwoorden. Nu wil ik terugkomen op wat ik zei en ik wil me ook richten tot alle burgers van het land – niet alleen tot de collega’s die in de zaal zitten – maar tot alle burgers van Rusland: willen we hier, in ons land, in Rusland, “ouder nummer één, ouder nummer twee en ouder nummer drie” (ze zijn het helemaal kwijt!) in plaats van moeder en vader? Willen we dat onze scholen onze kinderen vanaf hun eerste schooldagen perversiteiten opdringen die leiden tot afbraak en uitsterven? Willen wij hen het idee inprenten dat er naast vrouwen en mannen ook andere geslachten bestaan en hen een geslachtsveranderende operatie aanbieden? Is dat wat we willen voor ons land en onze kinderen? Dit alles is voor ons onaanvaardbaar. Wij hebben zelf een andere visie op de toekomst.

Ik herhaal dat de dictatuur van de westerse elites alle samenlevingen treft, ook de burgers van de westerse landen zelf. Dit is een uitdaging aan allen. Deze volledige ontkenning van wat het betekent om mens te zijn, de omverwerping van geloof en traditionele waarden, en de onderdrukking van vrijheid beginnen te lijken op een “omgekeerde religie” – puur satanisme. Jezus Christus ontmaskerde valse messiassen en zei in de Bergrede: “Aan hun vruchten zult gij hen kennen.” Deze giftige vruchten zijn al duidelijk voor de mensen, en niet alleen in ons land, maar in alle landen, waaronder veel mensen in het Westen zelf.

De wereld is een periode ingegaan van een fundamentele, revolutionaire transformatie. Er ontstaan nieuwe machtscentra. Zij vertegenwoordigen de meerderheid – de meerderheid! – van de internationale gemeenschap. Zij zijn niet alleen bereid om hun belangen te verkondigen, maar ook om ze te beschermen. Zij zien in de multipolariteit een kans om hun soevereiniteit te versterken, wat betekent dat zij echte vrijheid, historische vooruitzichten en het recht op hun eigen onafhankelijke, creatieve en onderscheidende vormen van ontwikkeling, op een harmonieus proces verwerven.

Zoals ik al zei, hebben wij veel gelijkgezinden in Europa en de Verenigde Staten, en wij voelen en zien hun steun. Een in wezen emancipatoire, antikoloniale beweging tegen de unipolaire hegemonie krijgt vorm in de meest uiteenlopende landen en samenlevingen. De kracht ervan zal mettertijd alleen maar toenemen. Het is deze kracht die onze toekomstige geopolitieke realiteit zal bepalen.

Vrienden,

Vandaag strijden wij voor een rechtvaardige en vrije weg, in de eerste plaats voor onszelf, voor Rusland, om dictaat en despotisme tot het verleden te laten behoren. Ik ben ervan overtuigd dat landen en volkeren begrijpen dat een beleid gebaseerd op het exceptionalisme van wie dan ook en de onderdrukking van andere culturen en volkeren inherent misdadig is, en dat we dit beschamende hoofdstuk moeten afsluiten. De huidige ineenstorting van de westerse hegemonie is onomkeerbaar. En ik herhaal: de dingen zullen nooit meer hetzelfde zijn.

Het slagveld waartoe het lot en de geschiedenis ons hebben opgeroepen, is een slagveld voor ons volk, voor het grote historische Rusland. Voor het grote historische Rusland, voor de toekomstige generaties, onze kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Wij moeten hen beschermen tegen slavernij en monsterlijke experimenten die bedoeld zijn om hun geest en ziel te verlammen.

Vandaag strijden wij ervoor dat het nooit bij iemand opkomt dat Rusland, ons volk, onze taal of onze cultuur uit de geschiedenis kunnen worden gewist. Vandaag hebben wij een geconsolideerde samenleving nodig, en deze consolidatie kan alleen gebaseerd zijn op soevereiniteit, vrijheid, schepping en rechtvaardigheid. Onze waarden zijn menselijkheid, barmhartigheid en mededogen.

En ik wil afsluiten met de woorden van een ware patriot, Ivan Iljin: “Als ik Rusland als mijn moederland beschouw, betekent dit dat ik liefheb als een Rus, denk en beschouw, zing en spreek als een Rus; dat ik geloof in de geestelijke kracht van het Russische volk. Zijn geest is mijn geest; zijn lot is mijn lot; zijn lijden is mijn verdriet; en zijn voorspoed is mijn vreugde.”

Achter deze woorden staat een glorieuze geestelijke keuze, die gedurende meer dan duizend jaar van de Russische staat werd gevolgd door vele generaties van onze voorouders. Vandaag maken wij deze keuze; de burgers van de volksrepublieken Donetsk en Lugansk en de inwoners van de regio’s Zaporozhye en Kherson hebben deze keuze gemaakt. Zij hebben de keuze gemaakt om bij hun volk te zijn, om bij hun moederland te zijn, om te delen in zijn lot, en om samen met hem de overwinning te behalen.

De waarheid is met ons, en achter ons staat Rusland!

Via Kremlin.ru.

---

Copyright © 2022 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

Officiële vertaling van de toespraak van president Poetin

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: