Verklaringen van gezondheidsfunctionarissen en vaccinproducenten dat sterfgevallen en kwetsuren na Covid-vaccinaties toevalstreffers zijn, beginnen een patroon te worden. Ze ontnemen mensen ook de informatie die ze nodig hebben om weloverwogen beslissingen te nemen.

De officiële afhandeling vorige week van de dood van twee Denen en een arts in Miami na hun Covid-vaccinaties laat de gapende gaten zien in het bewakingssysteem van de overheid voor het opsporen van reacties op vaccins na het onder het publiek te verspreiden, schrijft Robert F. Kennedy Jr.

Deze incidenten suggereren dat gezondheidsambtenaren het publiek waarschijnlijk geen authentieke risicoprofielen zullen geven voor de gehaaste nood Covid-vaccins. Nauwkeurige risicoprofielen stellen regelgevende instanties in staat te bepalen of een medische interventie meer kwaad dan goed doet en stellen consumenten in staat rationele keuzes te maken over hun eigen gebruik van een product.

Regelgevende instanties ontwikkelen gewoonlijk risicobeoordelingen tijdens preklinische proeven door de gezondheidsresultaten van personen die de behandeling krijgen te vergelijken met een placebogroep. Dergelijke studies moeten groot genoeg zijn om zeldzame letsels op te sporen en lang genoeg duren om aandoeningen met een lange diagnosehorizon aan het licht te brengen.

Het bestaan ​​van de placebogroep maakt het moeilijk letsels te verbergen of verkeerd toe te wijzen. Omgekeerd maakt de afwezigheid van een placebogroep in bewakingssystemen na vaccinatie het voor uit eigenbelang opererende farmaceutische en regelgevende functionarissen gemakkelijk om letsels te onderschatten door ze aan toeval toe te schrijven.

Toeval blijkt dodelijk te zijn voor degenen die een Covid-vaccin hebben gekregen.

Dood door toeval

Kort na de melding van de Deense sterfgevallen en voordat er autopsie was verricht, vertelde Tanja Eriksen, waarnemend hoofd van het Deense Agenstschap voor Geneesmiddelenbewaking, aan de Deense krant EkstaBladet dat het Deense Geneesmiddelenbureau had vastgesteld dat toeval waarschijnlijk de dood had veroorzaakt van de twee Deense burgers die na hun vaccinatie waren overleden.

Een van de sterfgevallen betrof een burger die een “ernstige longziekte” had. Het bestaan van de comorbiditeit suggereerde dat het overlijden dus toeval was. De tweede burger kreeg het vaccin op “zeer hoge leeftijd” en overleed dus ook door toeval.

“Wanneer gevaccineerd wordt in kwetsbare groepen, moet men verwachten dat er sterfgevallen zijn”, verklaarde Eriksen, gebruik makend van een logica die zelden door gezondheidsambtenaren wordt toegepast op sterfgevallen ten gevolge van het Covid-19 virus. “Dit zal gebeuren ongeacht of ze gevaccineerd zijn of niet”.

Deze simplistische verklaringen – dat sterfgevallen en letsels ongerelateerde toevalligheden zijn – beginnen een patroon te worden.

Op 20 december 2020 meldde World Today News de dood van een 85-jarige man in Kalmar, Zweden, één dag nadat hij het vaccin had gekregen. Dr. Mattias Alvunger van het ziekenhuis in Kalmar ontkende de bezorgdheid dat de dood verband hield met het vaccin, en noemde het feit dat het was gemeld bij het Zweedse Bureau voor Medische Producten “routine”.

Op 1 januari overleed Sonia Acevedo, een 41-jarige Portugese verpleegster en moeder van twee kinderen, twee dagen nadat ze het Pfizer/BioNtech-vaccin had gekregen. Haar vader vertelde de Daily Mail dat ze nooit alcohol dronk en kerngezond was. Niettemin deed de Portugese gezondheidsautoriteit haar dood af als een triest toeval.

Israël meldde ook twee sterfgevallen als gevolg van de toevalspandemie: een bij een 75-jarige man in Beit She’an en de andere bij een 88-jarige man. Beiden stierven twee uur na de vaccinatie. Israëlische gezondheidsfunctionarissen waarschuwden het publiek de sterfgevallen niet aan het vaccin toe te schrijven.

In Luzern, Zwitserland, stierf een 91-jarige man vijf dagen nadat hij het vaccin van Pfizer/BioNtech had gekregen. De Zwitserse autoriteiten noemden een verband “hoogst onwaarschijnlijk”.

Op 3 januari overleed Dr. Gregory Michael, een geliefde gynaecoloog uit Miami en enthousiast Covid-19 vaccin pusher, aan een hemorragische beroerte nadat hij het vaccin van Pfizer/BioNtech had gekregen. Dr. Michael ontwikkelde acute idiopathische trombocytopenische purpura (ITP) – een bekende bijwerking van het vaccin – onmiddellijk nadat hij de prik had gekregen. Zijn aantal bloedplaatjes daalde van 150.000 tot nul en herstelde zich niet meer.

  Bijna de helft van de Hongaren zou een Coronavirusvaccin afwijzen

Een leger van deskundigen uit de hele wereld, die betrokken waren bij het vaccinprogramma, werkten in tot mislukken gedoemde pogingen om het aantal bloedplaatjes van Dr. Michael te herstellen. De onvermijdelijke hersenbloeding werd hem twee weken later fataal. Michael’s vrouw zei dat de dood van haar man “100% in verband stond met het vaccin”. Ze voegde eraan toe dat hij lichamelijk gezond was, vaak sportte, zelden alcohol dronk, nooit sigaretten rookte en geen bekende comorbiditeit had.

Desondanks deed Pfizer Michael’s overlijden af als weer een triest toeval: “We geloven op dit moment niet dat er een direct verband is met het vaccin”. Pfizer wees erop dat ITP ook wordt veroorzaakt door overmatig drinken en redeneerde dat “er tot nu toe geen geregistreerde veiligheidssignalen zijn vastgesteld in proeven met vaccinaties”.

Dinsdag citeerde de New York Times Dr. Jerry Spivak, een deskundige op het gebied van bloedziekten aan de Johns Hopkins University, die zei: “Ik denk dat het een medische zekerheid is dat het vaccin ermee in verband stond”.

Maar Pfizer/BioNtech zou de trombocytopenische signalen waarschijnlijk niet hebben gezien in de korte klinische proeven, waar te weinig mensen aan deelnamen. Trombocytopenie komt voor bij 1 op ongeveer elke 25.000-40.000 doses van het MMR-vaccin. Het is ook een even zeldzame, maar aanhoudend gemelde bijwerking van hepatitis A-, tuberculose-, HPV-, waterpokken-, DTaP-, polio– en HiB-vaccins.

Een letsel dat met deze frequentie optreedt, zou waarschijnlijk niet worden waargenomen in de klinische studie van fase II van Pfizer/BioNtech, omdat slechts 22.000 mensen het vaccin kregen. Een kwetsuur van deze ernst die zich echter één keer per 25.000 injecties voordoet, zou 12.000 van de 300 miljoen Amerikanen aan wie het bedrijf de prik hoopt te geven, kunnen invalide maken of doden.

Het publiek kan meer van deze strategische chicanes verwachten: toen een gezonde 32-jarige Mexicaanse arts in het ziekenhuis werd opgenomen met encefalitis – een ontsteking van zijn hersenen en ruggenmerg – nadat hij het Pfizer/BioNtech-vaccin had gekregen, deden de Mexicaanse artsen af alsof het letsel niets te maken had met de vaccinatie, met als argument dat de aandoening niet was ontdekt in de klinische proeven van Pfizer/BioNtech.

Deze week meldde een verpleeghuis in Auburn, New York, zonder enige duidelijke ironie, dat 32 van de 193 bewoners zijn overleden sinds de instelling op 21 december is begonnen met het toedienen van het Pfizer-vaccin. Het bedrijf beweert dat zijn cliënten sterven aan Covid-19 infecties, niet aan het vaccin.

Even verontrustend is dat nog veel meer sterfgevallen mogelijk helemaal niet zijn gemeld.

Onder de vele dankbare patiënten van Dr. Michael was Tessa Levy, die een afspraak met hem had voor de dinsdag na zijn dood op 3 januari. Michael heeft alle vier de kinderen van Tessa ter wereld gebracht en één van hen gered met een ingenieuze diagnose in een fractie van een seconde van een zeldzame hartaandoening die anders het leven van de jongen zou hebben gekost.

Tessa is de dochter van mijn goede vriend, de beroemde Beverly Hills chirurg, Dr. George Boris. “Hij was een gezonde, sterke, energieke vent”, vertelde Tessa me over Dr. Michael. “Hij had nooit gezondheidsproblemen”.

Op oudejaarsavond overleed ook de zwager van Dr. Boris, Murray Brazner, plotseling, een week nadat hij het Pfizer-vaccin had gekregen. Noch het vaccinbedrijf, noch enige gezondheidsinstantie nam kennis van zijn plotselinge onverwachte dood. “Er werd geen autopsie verricht en zijn dood werd niet geregistreerd als een vaccinatieletsel. Het doet je afvragen”, vertelde Dr. Boris me.

  Zuid-Afrika wordt het eerste land dat het niet dragen van een mondkapje criminaliseert

De dood van de heer Brazner illustreert een nog ernstiger probleem: veel letsels kunnen aan de aandacht van het bewakingssysteem en de media ontsnappen. Niet gerapporteerde gevallen zoals die van Dr. Brazner’s tragedie zijn al een veelgehoorde klacht op social media.

Op 2 januari klaagde Janice Hisle op Facebook dat de moeder van haar vriendin, een vrouw uit Ohio, was overleden nadat zij het vaccin had gekregen. Volgens Hisle kreeg de vrouw een paar dagen na de injectie hoge koorts en overleed ze een “paar dagen” later. “Ik ben zo boos voor mijn vriendin“, reageerde ze, “die huilt omdat de familieleden haar niet mochten zien voordat haar moeder werd gevaccineerd”.

We konden geen vermelding vinden van de dood van de Ohio vrouw in de media of officiële Covid-vaccin sterftecijfers.

Men zou kunnen veronderstellen dat als sterfgevallen als gevolg van het Covid-19 vaccin zo gemakkelijk kunnen worden afgewimpeld of genegeerd, minder ernstige letsels ook wel aan de aandacht zullen ontsnappen.

Het al te bekende draaiboek voor vaccinpropaganda

De routine om verdachte sterfgevallen en kwetsuren reflexmatig af te doen als zijnde niet gerelateerd aan vaccinatie doet niet alleen de officiële gegevens over letsels door vaccins in twijfel trekken, het staat ook in schril contrast met de gewoonte van volksgezondheidsfunctionarissen om elk sterfgeval met gezag toe te schrijven aan Covid-19 zolang de overledene positief testte op Covid binnen 60 dagen van het overlijden met behulp van een PCR-test die berucht is voor het produceren van valse positieven.

In feite heeft de 48 miljard dollar kostende Covid-vaccinonderneming drie kenmerkende eigenschappen gemeen met elk nieuw vaccin dat sinds 1986 is geïntroduceerd:

1. Systematisch overdrijven van het risico van de doelziekte. (Pharma noemt dit project “Disease Branding.”)

2. Systematische overdrijving van de werkzaamheid van het vaccin.

3. Het systematisch bagatelliseren van de risico’s van vaccins.

1. Overdrijven van ziekterisico’s:

Regelgevende instanties tellen elk sterfgeval als een Covid sterfgeval, zolang de overledene positief testte op Covid binnen 60 dagen na zijn dood – het maakt niet uit dat hij stierf bij een motorongeluk.

In september gaven de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) toe dat 94% van de personen wier dood door de CDC officieel aan Covid werd toegeschreven, andere ziekten hadden die hen in feite gedood kunnen hebben. De gemiddelde overledene had 2,8 comorbiditeiten (onderliggende ziekten). Maar in CDC’s officiële tabulaties, gaat CDC er altijd van uit dat Covid-19 de dood veroorzaakte.

Maar zoals we zien in de voorbeelden hierboven, als het gaat om Covid-vaccin letsels, geldt de tegenovergestelde veronderstelling: de comorbiditeit is altijd de doodsoorzaak – zelfs wanneer, zoals bij Dr. Michaels, er geen bekende comorbiditeiten zijn.

2. Systematische overdrijving van de werkzaamheid van vaccins:

Pfizer beweert een werkzaamheid van 95% in zijn klinische proeven, maar dit is een nietszeggende maatstaf van “relatieve werkzaamheid” gebaseerd op een klein cohort van 94 mensen in de placebogroep die milde gevallen van Covid kregen tijdens de klinische proeven.

De “absolute” of “werkelijke” werkzaamheid van het vaccin tijdens de klinische proeven was 0,88%. Volgens het British Medical Journal betekent dit dat de gezondheidsautoriteiten 155 vaccins moeten toedienen om één enkel geval van milde Covid te voorkomen.

3. Het bagatelliseren van vaccinrisico’s:

Het werkelijke risico op letsels door vaccins zal blijven versluieren door de gewoonte van volksgezondheidsfunctionarissen om gerapporteerde letsels routinematig af te doen als iets dat niets met vaccinatie te maken heeft.

De praktijken van het systematisch overschatten van de veiligheid van vaccins, het onderschatten van het aantal sterfgevallen door vaccins, en het overdrijven van de risico’s van Covid-19 ontnemen het publiek in feite het recht op geïnformeerde toestemming.

  Donkere eeuwen van wetenschap: topdokter ontslagen na het in twijfel trekken van lockdowns

En wat weten we nu werkelijk over het werkelijke risico van COVID-19 vaccins?

Volksgezondheidsfunctionarissen en woordvoerders van de farmaceutische industrie zeggen graag dat de risico’s van ernstige verwondingen door vaccinatie “één op één miljoen” zijn. In de eerste week van de distributie hebben Amerikanen echter 200.000 Covid-vaccins ingenomen en 5.000 “ernstige” (d.w.z. gemiste werkdagen of vereiste medische interventie) letsels gerapporteerd.

Dit is een letselpercentage van 1 op elke 40 vaccinaties. Dit betekent dat de 150 injecties die nodig zijn om één licht geval van Covid af te wenden, bij ten minste drie mensen ernstige verwondingen zullen veroorzaken.

Als de klinische proeven goede voorspellers zijn, zal dat percentage na de tweede injectie waarschijnlijk dramatisch stijgen (de klinische proeven suggereerden dat bijna alle voordelen van de Covid-vaccinatie en de overgrote meerderheid van de letsels verband hielden met de tweede dosis).

We kennen het werkelijke risico van overlijden als gevolg van het vaccin niet, aangezien de regelgevers vrijwel elk sterfgeval onzichtbaar hebben gemaakt door ze allemaal aan toeval toe te schrijven.

Het risico van 1 op 40 op “ernstige letsels” als gevolg van het Covidvaccin van Pfizer is consistent met wat we weten over andere vaccins.

Het Amerikaanse Ministerie van Volksgezondheid en Human Services (HHS) onderhoudt al vele jaren een systeem voor toezicht na de vergunningverlening dat bekend staat als het Vaccine Adverse Event Reporting System (VAERS). Zelfs regeringsinsiders zoals Dr. David Kessler, chirurg-generaal, hebben erkend dat VAERS een rampzalige mislukking is.

Toch is het alleen door vast te houden aan dit “ontworpen om te falen” systeem dat regelgevers en de industrie de pretentie hebben kunnen handhaven dat de huidige risicoprofielen van vaccins aanvaardbaar zijn. Een in 2010 door HHS gefinancierde studie concludeerde dat VAERS “minder dan 1% van de letsels” registreerde. Met andere woorden, de werkelijke letselpercentages als gevolg van verplichte vaccins zijn meer dan 100x hoger dan wat de HHS het publiek heeft verteld!

De HHS-studie uit 2010 kwam tot de conclusie dat het werkelijke risico op ernstige ongewenste voorvallen 26/1.000 was, oftewel één op 37.

Evenzo bleek uit Merck’s klinische tests voor Gardasil dat een verbazingwekkende helft van alle ontvangers van het vaccin last hadden van bijwerkingen, die Merck eufemistisch “nieuwe medische aandoeningen” noemde, en dat 2,3% van de ontvangers van het vaccin (1 op de 43) binnen zes maanden na vaccinatie een auto-immuunziekte kreeg.

Evenzo bleek uit een recent Italiaans onderzoek dat 46% van de ontvangers van vaccins (462 bijwerkingen per 1.000 doses) last had van bijwerkingen, waarvan 11% als “ernstig” werd beoordeeld, wat neerkomt op 38 ernstige bijwerkingen per 1.000 gevaccineerde personen. Hieronder vallen ernstige gastro-intestinale en “ernstige neurologische aandoeningen”. Dit komt neer op een “ernstig” letselpercentage van 1/26.

Holocaust-overlevende Vera Sharav van de Alliance for Human Research Protection heeft opgemerkt dat “iedereen die een van deze vaccins krijgt, deelneemt aan een groot medisch experiment”.

Gezondheidsfunctionarissen zijn het er in het algemeen over eens dat het verlenen van toestemming voor noodgebruik voor het op de markt brengen van experimentele vaccintechnologieën met slechts een paar weken veiligheidstests, twee jaar voor de geplande voltooiing van fase 2 tests, een groot menselijk experiment is, waarbij miljoenen proefpersonen betrokken zijn.

Maar het is onwaarschijnlijk dat onderzoekers alle veiligheidssignalen zullen zien als een slecht ontworpen bewakingssysteem dat lokale gezondheidsambtenaren en werknemers van de farmaceutische industrie de discretie geeft om elk ernstig letsel af te doen als iets dat er niets mee te maken heeft.

Robert F. Kennedy Jr: “Nieuw Covid-vaccin moet tegen elke prijs worden vermeden

Vorig artikelVS: wil 74 miljoen mensen tot terroristen bestempelen
Volgend artikel“Fuck Biden!” – VS: linksen vallen Democratische partij hoofdkwartier aan
Frontnieuws
Mijn lichaam is geen eigendom van de staat. Ik heb de uitsluitende en exclusieve autonomie over mijn lichaam en geen enkele politicus, ambtenaar of arts heeft het wettelijke of morele recht om mij te dwingen een niet-gelicentieerd, experimenteel vaccin of enige andere medische behandeling of procedure te ondergaan zonder mijn specifieke en geïnformeerde toestemming. De beslissing is aan mij en aan mij alleen en ik zal mij niet onderwerpen aan chantage door de overheid of emotionele manipulatie door de media, zogenaamde celebrity influencers of politici.

2 REACTIES

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in