De Israëli’s zijn de laatste jaren diep verdeeld en niet in staat om zich rond een regering te scharen. Na vijf algemene verkiezingen besloten ze het Lapid/Gantz-team af te zetten en een nieuwe coalitie – gevormd rond Netanyahu en kleine joodse supremacistische partijen – aan de macht te brengen.
Kort na de vorming van de nieuwe regering ontstond er echter een ernstige uitbarsting van ‘koperswroeging’, waarbij een aanzienlijk deel van de Israëli’s klaarblijkelijk bereid was om bijna alles te overwegen om hun regering af te zetten, schrijft Alastair Crooke.
In heel Israël werd regelmatig gedemonstreerd om te voorkomen dat het land – in de woorden van een voormalige Mossad-directeur – “een racistische en gewelddadige staat zou worden die niet kan overleven.”
Maar het is waarschijnlijk al te laat.
De meeste mensen buiten Israël hebben de neiging om verschillende en vaak tegenstrijdige standpunten in Israël op één hoop te gooien, louter door het reducerende perspectief om al deze verschillende actoren te zien als Joden en zionisten van licht verschillende kleur.
Ze hebben het helemaal mis. Er is een existentiële kloof; er zijn verschillende vormen van zionisme: de scheidslijnen gaan tot de eigenlijke betekenis van wat het betekent om Jood te zijn. Benjamin Netanyahu is een ‘revisionistische zionist’, d.w.z. een volgeling van Vladimir Jabotinsky (voor wie zijn vader Benzion Netanyahu privésecretaris was): Revisionistisch zionisme’ is het tegenovergestelde van het culturele zionisme van het World Jewish Congress.
Als jonge man beweerde Netanyahu dat Palestina “een land zonder volk is voor een volk zonder land”. Hij was dan ook voorstander van het verdrijven van alle Arabische ‘blow-ins’ (zoals hij ze zag). Bovendien verdedigde hij het idee dat de staat Israël zich uitstrekt “van de Nijl tot de Eufraat”.
Tijdens zijn 16 jaar als premier werd Netanyahu echter gezien als gematigd (pragmatischer geworden), maar nog steeds sluw. Achteraf gezien heeft hij zich misschien gewoon aangepast aan de tijd. Of misschien beoefende hij wel de Straussiaanse ‘dubbele waarheid’ – de praktijk die Leo Strauss zijn volgelingen leerde als de enige manier om het ‘ware’ Jodendom te behouden binnen het omvattende ‘liberaal-Europese’ (grotendeels Asjkenazische) ethos. Het ‘esoterisme’ van Strauss (ontleend aan Maimonides, de vroege Joodse mysticus) bestond uit het naar buiten toe belijden van een ‘wereldse zaak’, terwijl men naar binnen toe een volledig contrasterende esoterische lezing van de wereld behield.
Voor alle duidelijkheid: Revisionistische zionisten (waar Netanyahu er één van is), zijn onder andere Menachem Begin en Ariel Sharon, die met de Nakba (de massale verdrijving van Palestijnen) in 1948 lieten zien waartoe ze in staat waren.
Netanyahu behoort tot deze ‘lijn’ – en dat geldt ook voor een belangrijke dominante factie in Washington.
De ‘oorlog’ met Washington, na 7 oktober
Aanvankelijk reageerde Washington met ondoordachte en onmiddellijke steun aan Israël, door een veto uit te spreken over verschillende staakt-het-vurenresoluties van de VN-Veiligheidsraad en door volledig te voorzien in de militaire behoeften van Israël voor de vernietiging van de Palestijnse enclave in Gaza. Het was ondenkbaar in de ogen van het establishment van de VS om iets anders te doen dan Israël te steunen. Israël’s Qualitative Military Edge (QME) is verankerd als één van de basisstructuren die de broze tak ondersteunen waarop de Amerikaanse hegemonie rust.
Gewone Amerikanen (en sommigen in de regering) zagen de gruwelen van de genocide echter ‘live’ op hun mobiele telefoons. De Democratische Partij begon ernstig te breken. De ‘machtsmakelaars” in de achterkamertjes begonnen druk uit te oefenen op het Israëlische oorlogskabinet om te onderhandelen over de vrijlating van de gijzelaars en het sluiten van een staakt-het-vuren in Gaza – in de hoop op een terugkeer naar de status quo ante.
Maar Netanyahu’s regering zei – op verschillende tautologische manieren – ‘nee’ en speelde ongegeneerd in op het 7 oktober-trauma van haar burgers om te benadrukken dat Hamas vernietigd moest worden.
Washington begreep enigszins laat dat 7 oktober nu het voorwendsel was voor de volgelingen van Jabotinsky om te doen wat ze altijd al hadden willen doen: de Palestijnen uit Palestina verdrijven.
De Israëlische boodschap werd perfect ‘ontvangen en begrepen’ door de heersende lagen in Washington: de revisionistische zionisten (die ongeveer 2 miljoen Israëli’s vertegenwoordigen) waren cynisch van plan om hun wil op te leggen aan de Angelsaksen; om hen te dreigen met het ontketenen van een oorlog met de wereld, waarin de VS zouden ‘branden’: Ze zouden niet aarzelen om de VS in een brede regionale oorlog te storten, mocht het Witte Huis proberen het neo-Nakba project te ondermijnen.
Ondanks de absolute steun die Israël heeft in Washington, lijkt het erop dat de heersende klasse besloot dat het ultimatum van de ‘Revisionistische strategie’ niet getolereerd kon worden. Er stonden cruciale Amerikaanse verkiezingen voor de deur. De soft power van de VS was wereldwijd aan het instorten. Iedereen die wereldwijd toekeek hoe de gebeurtenissen zich ontvouwden, begreep dat het doden van meer dan 40.000 onschuldige mensen niets te maken had met het elimineren van Hamas.
De achtergrond begrijpen
Om de aard van deze occulte oorlog tussen de revisionistische zionisten en Washington te begrijpen, is het nodig om terug te gaan naar Leo Strauss, een Duitse Jood, die Duitsland in 1932 had verlaten onder de auspiciën van een Rockefeller Foundation beurs, om uiteindelijk in 1938 in de VS aan te komen.
Het punt hier is dat de ideeën die in deze ideologische strijd spelen, niet alleen over Israëli’s en Palestijnen gaan. Ze gaan over controle en macht. De essentie van de agenda van de huidige Israëlische regering – in het bijzonder haar controversiële Wetshervorming – zijn pure Leo Strauss derivaten.
De Amerikaanse machthebbers waren bezorgd dat Netanyahu’s agenda een oefening in pure Straussiaanse macht aan het worden was – ten koste van de seculiere Amerikaanse macht.
Dat wil zeggen dat de Revisionistische opvattingen worden gedeeld door de invloedrijke groep Amerikanen die zich vormde rond deze professor in de filosofie – Leo Strauss – aan de Universiteit van Chicago. Veel verslagen melden dat hij een kleine innerlijke groep van trouwe Joodse studenten had gevormd aan wie hij privé mondeling onderricht gaf: de esoterische innerlijke betekenis voor de politiek concentreerde zich, zo wordt verteld, op het doen gelden van politieke hegemonie als middel om zich te wapenen tegen een nieuwe Shoah (holocaust).
De kern van Strauss’ denken – het thema waarop hij steeds zou terugkomen – is wat hij de merkwaardige polariteit tussen Jeruzalem en Athene noemde. Wat betekenden deze twee namen? Aan de oppervlakte lijkt het erop dat Jeruzalem en Athene twee fundamenteel verschillende, zelfs antagonistische codes of manieren van leven vertegenwoordigen.
De Bijbel, zo stelde Strauss, presenteert zichzelf niet als een filosofie of een wetenschap, maar als een wetboek; een onveranderlijke goddelijke wet die voorschrijft hoe we moeten leven. In feite staan de eerste vijf boeken van de Bijbel in de Joodse traditie bekend als de Torah en ‘Torah’ is misschien wel het meest letterlijk vertaald als ‘Wet’. De houding die door de Bijbel wordt onderwezen is er niet een van zelfreflectie of kritisch onderzoek – maar van absolute gehoorzaamheid, geloof en vertrouwen in de Openbaring. Als de paradigmatische Athener Socrates is, dan is de paradigmatische Bijbelse figuur Abraham en de Akedah (het binden van Isaak), die bereid is zijn zoon op te offeren voor een onbegrijpelijk goddelijk bevel.
‘Ja’, de westerse liberale democratie bracht burgerlijke gelijkheid, tolerantie en het einde van de ergste vormen van vervolging. Maar tegelijkertijd eiste het liberalisme van het Jodendom – zoals van alle religies – dat het de privatisering van het geloof onderging, de transformatie van de Joodse wet van een gemeenschappelijke autoriteit naar het terrein van het individuele geweten. Het resultaat, zoals Strauss het analyseerde, was een gemengde zegen.
Het liberale principe van de scheiding van staat en maatschappij, van het openbare leven en privé-geloof, kon niet anders dan resulteren in de “protestantisering” van het Jodendom, suggereerde hij.
Om duidelijk te zijn: deze twee antagonistische manieren van zijn, drukken fundamenteel verschillende morele en politieke standpunten uit. Dit is de essentie van wat de twee ‘kampen’ verdeelt die Israël vandaag de dag bevolken: Democratisch ‘cultureel Jodendom’ versus het Jodendom van geloof en gehoorzaamheid aan de goddelijke Openbaring.
De val voor de VS zetten
De Amerikaanse Straussianen begonnen een halve eeuw geleden, in 1972, een politieke groepering te vormen. Ze waren allemaal leden van de staf van de Democratische Senator Henry “Scoop” Jackson en bestonden uit Elliott Abrams, Richard Perle en David Wurmser. In 1996 schreef dit trio Straussians een studie voor de nieuwe Israëlische premier Benjamin Netanyahu. Dit rapport (de Clean Break Strategy) pleitte voor de eliminatie van Yasser Arafat; de annexatie van de Palestijnse gebieden; een oorlog tegen Irak en het overbrengen van Palestijnen daarheen. Netanyahu behoorde tot deze kring.
De strategie was niet alleen geïnspireerd door de politieke theorieën van Leo Strauss, maar ook door die van zijn vriend, Ze’ev Jabotinsky, de grondlegger van het revisionistische zionisme, bij wie Netanyahu’s vader als privésecretaris diende.
Om verwarring te voorkomen: de Amerikaanse Straussianen – tegenwoordig meestal ‘neocons’ genoemd – zijn niet principieel tegen de Nakba-agenda van de Netanyahu-regering. Het was niet het lijden van de Gazanen dat hen bezighield; het waren eerder de dreigementen van de revisionistische zionisten om een aanval op Iran en Libanon te lanceren. Want als deze oorlog gelanceerd zou worden, dan zou het Israëlische leger – zeker weten – niet in staat zijn om Hezbollah in zijn eentje te verslaan. En als Israël oorlog zou voeren tegen Iran, dan zou dat regelrechte waanzin zijn.
Dus om Israël te redden zouden de VS ongetwijfeld gedwongen worden om in te grijpen. Het militaire machtsevenwicht is sinds de Israëlisch-Libanese oorlog van 2006 aanzienlijk verschoven in de richting van zowel Hezbollah als Iran en elke oorlog nu zou een beladen en riskante onderneming zijn.
Toch was dit van essentieel belang voor de onuitgesproken ‘esoterische’ (innerlijke) agenda van de Israëlische regering.
Washington probeert terug te slaan, maar vindt zichzelf verslagen
Het enige alternatief voor de VS zou het aanmoedigen van een militaire staatsgreep in Tel Aviv zijn. Enkele hoge officieren en onderofficieren van Israël zijn al samengekomen om dit voor te stellen. In maart 2024 werd generaal Benny Gantz uitgenodigd in Washington (tegen de zin van de premier). Hij nam de uitnodiging echter niet aan om de premier omver te werpen. Hij ging om er zeker van te zijn dat hij Israël nog kon redden en dat zijn bondgenoten in de VS zich niet tegen het Israëlische militaire kader zouden keren.
Dit lijkt misschien vreemd. Maar de realiteit is dat de IDF zich ondermijnd en zelfs verraden voelt. De overeenkomst die aan het begin van de regering werd gesloten tussen Netanyahu en Itamar Ben-Gvir (van Otzma Yehudit) – was de uitzondering op deze angst.
Het regeringsakkoord voorzag erin dat Ben-Gvir aan het hoofd zou komen te staan van een autonome gewapende macht op de Westelijke Jordaanoever. Hij kreeg niet alleen de leiding over de nationale politie, maar ook over de grenspolitie, die tot dan toe onder de verantwoordelijkheid van het Ministerie van Defensie viel.
Het akkoord voorzag ook in de oprichting van een grootschalige Nationale Garde en een versterkte aanwezigheid van reservetroepen binnen de grenspolitie.
Ben-Gvir is een kahanist, dat wil zeggen een volgeling van rabbi Meir Kahane, die de verdrijving eist van Palestijnse Arabische burgers uit Israël en de bezette gebieden en de vestiging van een theocratie, en hij maakt er geen geheim van dat hij de grenspolitie wil gebruiken om de Palestijnse bevolking te verdrijven, of ze nu moslim of christen zijn.
De officiële strijdkrachten van Ben Gvir vormen, zoals Benny Gantz opmerkte, een ‘privéleger’. Maar dat is nog maar de helft – want hij heeft ook de loyaliteit van honderdduizenden kolonisten-vigilantes van de Westelijke Jordaanoever over wie de radicale rabbijn Dov Lior en zijn coterie van radicale Jabotinsky Rabbijnen de controle hebben.
Het reguliere leger vreest deze burgerwachten – zoals we zagen op de militaire basis Sde Teiman – toen de milities van Ben Gvir de basis bestormden om soldaten te helpen die beschuldigd werden van verkrachting van Palestijnse gevangenen.
De angst van het Israëlische militaire echelon voor de realiteit van dit ‘Jabotinsky-leger’ blijkt uit de waarschuwing van voormalig premier Ehud Barak dat:
“Onder de dekmantel van de oorlog vindt er nu een regerings- en constitutionele putsch plaats in Israël zonder dat er een schot is gelost. Als deze putsch niet wordt gestopt, zal het Israël binnen enkele weken veranderen in een de facto dictatuur. Netanyahu en zijn regering vermoorden de democratie … De enige manier om een dictatuur in zo’n laat stadium te voorkomen is door het land plat te leggen door middel van grootschalige, geweldloze burgerlijke ongehoorzaamheid, 24/7, totdat deze regering valt … Israël heeft nog nooit te maken gehad met zo’n ernstige en onmiddellijke interne bedreiging voor haar bestaan en toekomst als vrije samenleving”.
De elite van de IDF wil een staakt-het-vuren/gijzelingsdeal, in de eerste plaats om ‘Ben-Gvir te stoppen’ – niet omdat het Israëls Palestijnse kwestie oplost. Dat doet het niet.
Maar Netanyahu’s ultimatum is dat als de moordaanslag op Haniyeh niet voldoende is om de VS in de Grote Oorlog te storten die hem (Netanyahu) de Grote Overwinning zal bezorgen, hij altijd nog een grotere provocatie kan uitlokken: Ben Gvir controleert ook de beveiliging van de Tempelberg – er is altijd de Tempelberg/Al-Aqsa escalatieladder beschikbaar om te beklimmen (door te dreigen met de vernietiging van de Al-Aqsa Moskee).
Amerika zit in de val. De machtsmakelaars zijn ongelukkig, maar machteloos.
Copyright © 2024 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.
Volg Frontnieuws op 𝕏 Volg Frontnieuws op Telegram
Er zal niks veranderen. Money talks and bullshit walks. Zolang er nog parasitaire krachten zijn die hun geld aan verslavingen kunnen verdienen, verandert er niks. Neem als voorbeeld de aankoop van Trump door Miriam Adelson voor 100 miljoen dollar (zie eerdere Tigron reactie). Zij en Sheldon Adelson hebben miljarden verkregen met gokken (de Las Vegas Sands casinos) en met drug abuse (Miriam is een drug addiction expert). Ze weten dat dit heel goed werkt, want ze hebben zelfs een kleine altaartje gemaakt in de vorm van een nonprofit drug abuse clinic. Zoals je mss weet, zijn gokken en drugs de grote verslavingen van zowel de nutteloze als de nuttige vreters, en wie zou er nou niet gek op zijn om die verslaafde gasten lichter te maken door hun verslaving te voeden. Waarom denk je dat er casino’s bestaan en dat ze nooit ten onder gaan? Op TV zie je de online gok reclames ook. Wb drugs, hele containers worden met een oog dicht NL binnengesleept. Dan is er de verslaving aan ‘vaccinaties.’ Wie heeft er respect voor die verslaafden als je er geld aan kan boeren? Verslaving is niet te genezen. Verslaving komt in allerlei vormen voor; bijv ook in religie, in sektes en cults, in eten, sigaretten, drank, etc. Waarom zou je die verslaafde mensen zielig vinden als je er aan kan verdienen, en als je met dat geld dan macht kan kopen? Zo kun je een president van een heel land kopen. En dat hebben ze dus gedaan. Er gaat niks veranderen.
Heeel goed uit de doos gedacht!!!! Misschien wel de slimste opmerking van dit jaar hier!!! Blijf hier!
Hi hi, Janice… jij kan er ook wat van hoor. Zo zit het toch in elkaar, het is gewoon de realiteit… man wat een zielige zooi toch met de mens.
beste Immortal,
de casino’s zijn witwas bedrijven waar je voor 1 miljoen jetons koopt , u speelt en verliest 100.000 daarna lever je de jetons in zogezegde winst is 900.000 en je kan er mee buiten komen.
nu de Joden : Israël is als een agressieve hond die naar alles bijt wat in de buurt komt zelfs naar hun die hun voeden zoals de VS .
zo een hond moet afgemaakt worden .
maar er is verschil tussen de Joden , heb met mijn zaak jaren voor Joden gewerkt zonder problemen maar een enkele keer voor een orthodoxe jood gewerkt dat is schorem tekenen het kontrakt en daarna willen ze niet betalen je kan ze herkennen diegenen die s’aterdags met een ooievaar’s nest op hun kop hebben dat zijn rotjoden zoal hun die nu aan het roer zitten in Israël .
Pippodorus augustus 19, 2024 Bij 19:08
Beste Pippodorus, ik weet niet wat je bedoelt met witwas bedrijven – er wordt grof geld verdiend in casinos aan mensen die denken dat ze ooit gaan winnen. Adelson is daar het bewijs van. En goede Joden slechte Joden, dat kun je altijd zeggen. Ook goede Duitsers slechte Duitsers, en zo. Maar de Joden blijven goyim-minachtende parasieten zoals Adelson die de machtsmakelaars het zetje geven dat ze nodig hebben. De lieve jood uit de Oudheid, de uitverkorene van Onze Lieve Heer bestaat niet meer. De zionistische parasieten met hun obsessieve ideologieen hebben hun ware gezicht nog niet helemaal laten zien aan de wereld, vandaar dat ze zo graag Trump willen als de komende patsy van het armageddon. Want die gaat het vuile werk afmaken voor ze, gretig als hij is. Hij heeft net een douceurtje gekregen van éen van de ueber parasieten van Israhell, en dat is een feitje dat je niet over het hoofd mag zien. Ziomerica zit niet in de val, en de machtsmakelaars zijn niet machteloos; ze wachten gewoon het juiste moment af dat ze het vuile werk kunnen afmaken. Het hele gedoe is redelijk genant geworden, want ze hebben er veel moeite mee zich gedeisd te houden; de moordlust kolkt in hun aderen. Zonder het artikel te kort te doen, het simpel uitgedrukte onderscheid tussen al die -isten zionisten is in hoeverre ze in staat zijn zich een beetje gedeisd te houden in hun ziekelijke moordlust, maar hun onderlinge doelstellingen verschillen niet, en veranderen nooit. En zeker niet inzake menslievendheid; want de khazaren mentaliteit – van de ashkenazim dus – heeft inderdaad het ‘ware’ jodendom opgeslorpt, hoe of wat Strauss het ook wilde keren of verpakken. Er komt nog een hele hoop rottigheid uit die koker. Wat je al schreef, een valse hond moet afgemaakt worden. Maar hoe…
Hoi Immortal,
Ik kan je aanraden om de oorsprong van drugs in de VS te onderzoeken. Heel kort samengevat was herione bedoeld om de zwarte bevolking onder de duim te kunnen houden. In den beginne in ieder geval. Zeker omdat het dan goed betaalde banen voor de blanke bevolking kon realiseren.
Later kwam de CIA. Dat kunnen we beter! We hebben black budget nodig om ”plausible deniability” te kunnen handhaven dus meer drugs please en kregen ze. Het ging zo ver als Amerikaanse soldaten die gesneuveld waren in Vietnam vol te stoppen met herione om het zo Amerika in te smokkelen.
Vergeet niet dat de meeste drugsverslaafden het zien als een medicijn omdat ze niet kunnen dealen met deze kut wereld. Er zijn talloze voorbeelden van junks die prima kunnen meedraaien in de samenleving als ze het semi legaal kunnen krijgen. Het is doelbewust om deze mensen verder te slopen. Puur om black ops te kunnen financieren. Zeer triest maar waar.
Groeten,
Hugo
Hugo,
Ik weet ook dat men in Uruguay de drugs nu hebben vrij gelaten, geen idee, maar ik heb het vermoeden dat er veel minder problemen zijn daar nu, drugs komen van origine van de Natives, zij verbouwden het zelf en sommigen gebruikten die om in contact te komen met de andere wereld, ook het gebruik van cannabis onder erg zieke mensen kan hun functioneren enorm verbeteren, je hebt gelijk dat veel mensen gebruiken om de echte wereld te ontvluchten, je hebt er dan juist alleen maar nog 1 probleem bij, gewoon simpel nadenken of zelf handelen om jouw leven te verbeteren, ik moet eigenlijk nu denken aan de mening van Karl Marx als het om religie ook gaat, opium voor het volk, zelf vind ik het zeer verdrietig dat een Peter R de Vries is vermoord en dit gebeurde vooral door de drugsmaffia, de Italiaanse maffia is door goed beleid zo goed als uitgeschakeld, zou hier eens moeten gebeuren, maar na een Rutte als leider en nu Schoof ook zo een personage die geen verantwoordelijkheden nemen, ga weer verder met het werk, heb je reactie nog niet gelezen, ik moet altijd zoeken onder welk bericht ik nou iets heb gepost omdat ik dat zo wens, mijn eigen keuze natuurlijk.
Trouwens ik heb wel eens gelezen dat de Joden die in Egypte slachtoffer waren als slaven, die elite van die Joden leerde van Egyptenaren dat je via middelen een lichaam tijdelijk dood kunt krijgen, dit werd zeg maar gebruikt om de rebel Jezus Christus uit de samenleving te verwijderen, vond ik zeer interessant om te lezen, het is een theorie maar na het lezen zou het echt kunnen en zou verklaren dat Christus dus niet echt dood was maar in een soort coma gehouden!
Heel goed artikel!!! 1000% waar!!!
ik ga toch echt niet voor die paar gekken in de wereld denken dat het hele zooitje nooit veranderd of iedereen een idioot, nutteloze eter of wat dan ook maar voor super negatief lot er wordt getekend met al die negativiteit tegenwoordig. Je krijgt eruit wat je erin stopt, laat je niet gek maken!
Vooruitzien is regeren.
Maar ja, het zijn geen echte regeringsleiders meer tegenwoordig.
Verblind door geld, macht en religie.
De gewone mensen staan erbij en kijken ernaar.
byebye trias politica
byebye democratie
https://en.wikipedia.org/wiki/Jonathan_Pollard “ In February 2024, he advocated moving the entire Arab population out of Gaza, preferably to ireland”
Zei de veroordeelde spion die nu in israel woont en amerikaas geheimen aan haar vijanden heeft verhandeld…
Israël über alles
https://henrymakow.com/owned-by-israel.jpeg