“Onze soort wordt genetisch gemodificeerd”: Wat is er gebeurd in 2020-21 – De “Pandemie”

Dit jaar markeert een cruciaal keerpunt in de menselijke geschiedenis. Voor het eerst sinds het begin van de menselijke beschaving, wordt onze soort genetisch gemodificeerd. Vaccinproducenten hebben het nu mogelijk gemaakt om het menselijk genoom permanent te veranderen – en de relatie van de mensheid met de natuur voor altijd te veranderen – door middel van een experimentele farmaceutische injectie die ten onrechte een “vaccin” wordt genoemd, schrijft David Skripac.

In de maanden voorafgaand aan 2020 heeft de aarde een reeks ongekende bosbranden gekend, van Australië tot het Amazonegebied en van Indonesië tot Californië. Alleen al in Californië verwoestte het bosbrandseizoen van 2019 meer dan 250.000 hectare land, samen met 732 bouwwerken. Alles bij elkaar stuurden de wereldwijde bosbranden in 2019 7,8 miljard ton CO2 en koolstofdeeltjes de stratosfeer in – het hoogste niveau van PM2,5 sinds 2002. Eenmaal in de stratosfeer konden de koolstofdeeltjes duizenden kilometers reizen vanaf hun bron. In veel steden over de hele wereld, zoals Canberra, Wuhan, New York en Milaan, was de luchtkwaliteit extreem slecht als gevolg van de extreem hoge PM2.5-niveaus.

Toen we in de tweede helft van 2019 en het begin van 2020 het “griepseizoen” ingingen, hadden we dus de perfecte storm van giftigheid die over de hele wereld circuleerde. De abnormaal hoge niveaus van PM2.5, in combinatie met hoge niveaus van industriële bijproducten zoals zwavel, kwik, arsenicum, koolstof, glyfosaat en cyanide, creëerden ideale omstandigheden voor het onderdrukken van het aangeboren immuunsysteem, vooral bij de zwakkeren en ouderen, die in veel gevallen al te maken hebben met ernstige onderliggende medische aandoeningen.

Tot overmaat van ramp krijgen de meeste patiënten met deze onderliggende aandoeningen – hoge bloeddruk, diabetes, zwaarlijvigheid, coronaire hartziekte en nierziekte – geneesmiddelen voorgeschreven, waaronder angiotensine-converterende enzymremmers (ACE-I) om de bloeddruk onder controle te houden en statines om het cholesterolgehalte te verlagen. Dankzij een studie die voor het eerst werd gepubliceerd op 31 maart 2020 in het American Journal of Physiology Heart and Circulatory Physiology (Volume 318, Issue 5), weten we nu echter dat ACE-I en statine-medicijnen de receptor van het angiotensine-converting enzyme 2 (ACE2), waardoor het coronavirus het lichaam binnenkomt, verhogen.

ACE2 is een eiwit dat op het oppervlak zit van vele soorten cellen in het menselijk lichaam, waaronder de darm, de nieren, de baarmoeder, de teelballen, de hersenen, het hart, en, het belangrijkst voor onze behandeling van dit onderwerp, de longen en het nasale en orale slijmvlies.

Het enzym ACE2 speelt een belangrijke rol bij het helpen van het lichaam om de bloeddruk te reguleren en bij de genezing van wonden en ontstekingen. Bovendien helpen de aminozuren van het ACE2 een schadelijk eiwit, angiotensine II genaamd, dat de bloeddruk opdrijft en weefsels beschadigt, op te vangen en te versnipperen. Daarom zullen artsen in de westerse wereld gewoonlijk ACE-I voorschrijven in een poging om de expressie van ACE2 te stimuleren en zo het risico op hoge bloeddruk te verminderen. Bovendien kan het ACE2 enzym, wanneer het is geüpreguleerd, zeer gemakkelijk een van de talrijke spike-eiwitten die van het oppervlak van een coronavirus komen, vangen – of aanslaan.

Nu we het toch over spike-eiwitten hebben, wil ik graag een paar opmerkingen maken, in de vorm van een vraag-en-antwoord, over “gain-of-function” (GoF) onderzoek op dit gebied.

Gain-of-function-onderzoek is onderzoek waarbij wordt getracht de functionele kenmerken van een virus te wijzigen met het doel het vermogen van een virus om een soort te infecteren te vergroten en mogelijkerwijs zijn impact als door de lucht verspreide ziekteverwekker te vergroten. Door een virus “dodelijker” te maken, zou het kunnen worden gebruikt als biologisch wapen (biowapen) tegen een potentiële vijand. We weten dat er GoF-laboratoria zijn in Wuhan, China, en in de Amerikaanse legerinstallatie in Fort Detrick, Maryland. (In 2018 hadden ten minste 15 andere landen naast de VS en China, waaronder Canada, het VK, Frankrijk, Israël, Duitsland en Rusland, gedocumenteerde biologische wapenprogramma’s en laboratoria voor onderzoek naar biowapens).

(1) Is het mogelijk dat beide of een van de laboratoria in Wuhan en Ft. Detrick een van de spike-eiwitten op een coronavirus hebben gemanipuleerd, waardoor het nog beter in staat zou zijn om verbinding te maken met de ACE2-receptor, zoals dit rapport van het Human Microbiology Institute in New York suggereert? Absoluut.

(2) Heeft Dr. Anthony Fauci nauwe financiële banden met het Wuhan labo door zijn positie als directeur, sinds 1984, van het Nationaal Instituut voor Allergie en Infectieziekten (NIAID)? Absoluut.

(3) Is de regering van de VS bij uitbreiding indirect of direct betrokken bij de financiering van het Instituut voor Virologie in Wuhan? Absoluut.

(4) Hebben zowel Dr. Fauci als GoF-specialist Ralph Baric van de Universiteit van North Carolina miljoenen dollars aan onderzoekssubsidies ontvangen van verschillende federale agentschappen-NIH, DARPA, en NIAID om GoF in coronavirussen te bestuderen, zoals in dit dossier van Dr. David Martin duidelijk wordt uiteengezet?

Toch mogen we niet uit het oog verliezen dat al deze berichtgeving over GoF eigenlijk een slim vermomde psychologische operatie kan zijn, bedoeld om ons gemakshalve af te leiden van het feit dat we geen enkel peer-reviewed wetenschappelijk bewijs hebben dat een coronavirus het respiratoire syndroom veroorzaakt dat bekend staat als COVID-19.

Bovendien kan de plotselinge, intense aandacht van de media voor Dr. Fauci en de Wuhan connectie een tactiek zijn om de schuld voor het creëren van de “crisis” af te schuiven op China, terwijl op een slimme manier het feit wordt verdoezeld dat talrijke spelers uit vele landen en organisaties, zoals het WEF, de Wereld Gezondheids Organisatie (WHO), en de Bill en Melinda Gates Foundation, samenwerken met China om de hele mensheid “tot slaaf te maken” in een “technocratische dystopische nachtmerrie”.

Of is het mogelijk dat de echte biowapens de niet goedgekeurde experimentele injecties zijn (COVID-19 vaccins genaamd) die nu over de hele wereld worden verspreid? De tijd zal het leren.

Terugkomend op de gebeurtenissen van 2020, kunnen we zien dat door het verhogen van de ACE2 receptor die op de oppervlakken van de longen en neusslijmvlies zit, we het heel gemakkelijk hebben gemaakt voor een coronavirus, in combinatie met de PM2.5 deeltjes die cyanide en andere mogelijke verontreinigende stoffen met zich meedroegen, om te blijven haken en in de ademhalingswegen te worden getrokken. Eenmaal in de ademhalingswegen komen de toxines uiteindelijk in de bloedbaan terecht en komen in de rode bloedcellen van het lichaam. Wanneer een toxine in de rode bloedcel terechtkomt, verandert het de vorm van het hemoglobine-eiwit dat de zuurstof in de rode bloedcel transporteert en zorgt ervoor dat de rode bloedcel geen zuurstof meer kan vervoeren. Door dit proces verhongert het lichaam letterlijk van zuurstof. Met die combinatie van variabelen werd dus in de tweede helft van 2019 de weg vrijgemaakt voor het perfecte leveringssysteem dat cyanidevergiftiging mogelijk maakt.

Cyanide vergiftiging veroorzaakt een aandoening die bekend staat als histotoxische hypoxie. De aandoening omvat deze symptomen:

• Veranderingen in de kleur van de huid (variërend van blauw tot rood)
• Verwarring
• Hoest
• Verhoogde hartslag
• Snelle ademhaling
• Kortademigheid (door het verlies van het vermogen van de rode bloedcel om zuurstof te vervoeren)
• Zweten

Eind 2019 en begin 2020 kregen gezondheidswerkers in de provincie Hubei, in Noord-Italië, in de agglomeratie New York en elders te maken met patiënten die symptomen van cyanidevergiftiging vertoonden. Zoals beschreven in een JAMA-artikel van april 2020, vertoonden deze symptomen alle kenmerken van histotoxische hypoxie, maar geen van de symptomen van longontsteking of ademhalingsfalen. Met andere woorden, ze hadden geen koorts (afebrile), geen vochtophoping in de longen, en geen verhoging van de witte bloedcellen (wat men zou verwachten te zien als er een infectie aanwezig was).

We moeten dus concluderen dat deze patiënten in acute nood, van wie velen al wat ouder waren, aanvankelijk aan hypoxie leden, niet aan longontsteking en niet aan ademhalingsmoeilijkheden. De longontsteking en de microbloedklonters, die hen uiteindelijk fataal werden, traden enkele dagen of weken na de eerste vergiftiging op – en dat was alleen maar omdat hun aangeboren immuunsysteem zo verzwakt was dat hun lichaam bezweek aan de cascade-effecten van secundaire infecties.

Overigens vertoonden alle mensen die acuut werden getroffen door SARS in 2002 en door MERS in 2012 dezelfde symptomen van histotoxische hypoxie – niet van een virale infectie. Dat wil zeggen, hun symptomen waren identiek aan de acute gevallen in 2020 van wat abusievelijk COVID-19 werd genoemd.

Uiteindelijk stierven de meeste patiënten die in 2020 in het ziekenhuis werden opgenomen aan een toxicologisch voorval – dat misleidend “COVID-19” werd genoemd naar wat een nieuwe stam van het coronavirus werd genoemd – en niet aan de infectieziekte die die naam kreeg. Zelfs op het hoogtepunt van de “pandemie” maakte het vermeende COVID-19 slechts een zeer klein percentage uit van het totale aantal sterfgevallen in Italië en elders.

Gelukkig is het gerapporteerde totale infectie-sterftecijfer van het COVID-19-syndroom slechts iets hoger dan dat van de vermeende seizoensgriep. Even gelukkig (hoewel niet voor de slachtoffers) vormde het syndroom een gevaar voor slechts één grote bevolkingsgroep-ouderen die twee of meer belangrijke chronische ziekten hadden. De aanwezigheid van comorbiditeiten – hartziekte, beroerte en longkanker – vormde de overgrote meerderheid van hun sterfgevallen. Maar voor mensen onder de 70 zonder deze comorbiditeiten, is het risico om te sterven in een auto-ongeluk hoger dan het risico om te sterven aan wat wordt gefactureerd als de ziekte COVID-19. Inderdaad, ernstige ziekte en dood door COVID-19 kwam alleen voor bij jongere mensen die immuundeficiëntie aandoeningen hadden-obesitas, diabetes, auto-immuunziekten, en erfelijke immunodeficiënties.

Desalniettemin, deze sterfgevallen, hoe tragisch ook, rechtvaardigen op geen enkele manier dat een regering de natuurlijke rechten van burgers schendt. Deze rechten omvatten de vrijheid om…

… zich te verplaatsen (inclusief het verlaten van het huis op elk moment van de dag of nacht)

… te reizen (ook tussen deelstaten, provincies, landen en continenten)

… zich te verenigen (d.w.z. persoonlijk met vrienden en familie samen te komen)

… bijeenkomen (in vreedzame protesten tegen onrechtvaardige edicten, corrupte praktijken, en censuur)

… aanbidden (inclusief samenkomen met medegelovigen)

… zijn individualiteit te uiten (inclusief het al dan niet dragen van een mondkapje)

… lichamelijke autonomie te genieten (met inbegrip van het niet psychologisch of fysiek gedwongen worden tot het ontvangen van experimentele injecties van welke aard ook)

… in bedrijf te blijven (in plaats van door tirannieke politici en volksgezondheidsbureaucraten te worden beschouwd als “niet-essentieel” – een etiket dat miljoenen kleine bedrijven dwong hun deuren te sluiten, vaak voorgoed).

Dr. Bush vat de gevallen van ernstige acute ademhalingsziekten die hij in 2020 zag op deze manier samen:

Uit zijn gedetailleerde beschrijving kunnen we duidelijk opmaken dat mensen stierven door milieuvergiftiging, niet door een virale infectie. Dat is precies de reden waarom er geen wetenschappelijke, peer-reviewed studie bestaat die afdoend bewijs levert dat een virus genaamd SARS-CoV-2 een dodelijke ziekte genaamd COVID-19 veroorzaakt. Zulk bewijs bestaat niet, omdat het zogenaamde coronavirus er niet op uit is om iemand kwaad te doen, maar slechts een virale update voorschotelt aan degenen die het nodig hebben.

Samengevat hadden we twee verschillende scenario’s die zich in 2020 afspeelden:

In het ene scenario zagen we mensen met een ontstekingsgebeurtenis, gekenmerkt door koorts, congestie, verlies van eetlust, verhoogd aantal witte bloedcellen, en malaise. Al deze symptomen worden verwacht wanneer een nieuwe variant van een coronavirus het aangeboren immuunsysteem – en uiteindelijk het adaptieve immuunsysteem – activeert om te doen wat het altijd doet om ons terug in balans te brengen met een nieuwe genomische update van een virus. Vergeet niet dat coronavirussen ons genetische informatie geven die ons lichaam regenereert; zij werken namens ons en besmetten ons niet met ziekten.

In het andere scenario zagen we mensen met ernstige, soms meervoudige comorbiditeiten die uiteindelijk bezweken aan een toxicologisch voorval, zoals beschreven door Dr. Bush hierboven.

Toegegeven, in beide scenario’s is het coronavirus aanwezig, maar slechts op een goedaardige manier. Zoals ik al eerder heb uitgelegd, probeert een virus niet het mechanisme van een cel in het lichaam over te nemen. Het veroorzaakt of forceert niets. Het is gewoon aanwezig – weer een voorbeeld van schuld door associatie, net als het valse verband tussen het HIV-virus en AIDS dat ik eerder beschreef.

Maar in plaats van onderscheid te maken tussen de twee scenario’s, hebben volksgezondheidsfunctionarissen overal ter wereld, geïnstrueerd door het uiterst corrupte WHO leiderschap, ze gemakshalve onder één noemer gebracht: COVID-19. Zij deden dit door gebruik te maken van de monsterlijk ongeschikte en onnauwkeurige RT-PCR-test, waarvan de uitvinder Kary Mullis (vóór zijn vroegtijdige dood in augustus 2019) volhield dat hij niet bedoeld was om een diagnose van ziekte te stellen, maar gewoon was ontworpen om de aanwezigheid van een virale belasting vast te stellen.

Ondanks de gemakkelijk te vervalsen en dus vaak vervalste resultaten, wordt de PCR-test wereldwijd nog steeds gebruikt als vervanging voor klinische analyse. Waarom? Het enige logische antwoord is dat het testen op het coronavirus een vorm van controle is die bedoeld is om hysterie te creëren bij het publiek. Niet begrijpend dat de meeste positieve uitslagen frauduleus zijn, dat de enge woorden “positief geval” niet wijzen op de aanwezigheid van een infectie, en dat asymptomatische mensen geen ziekte kunnen hebben of verspreiden, is het publiek misleid in de overtuiging dat een gevaarlijke ziekteverwekker een groot percentage van de bevolking doodt.

Door het aanwakkeren van de angst hebben regeringen over de hele wereld schadelijke, totaal ondoeltreffende lockdownmaatregelen en maskermandaten kunnen rechtvaardigen, alsmede onzinnige maatregelen om fysieke afstand te bewaren. Maar waarom opzettelijk paniek zaaien en waarom als dictators optreden? Politici en volksgezondheidsfunctionarissen moeten ofwel dreigende bevelen opvolgen, ofwel onweerstaanbare steekpenningen aannemen, ofwel gewoon instructies van hun superieuren opvolgen, naïef gelovend dat zij het “juiste” doen in het belang van de openbare veiligheid. In de meeste gevallen moeten zij er op de een of andere manier toe worden aangezet om burgers over te halen deel te nemen aan het grootste medische experiment in de geschiedenis – een wereldwijde massale “vaccinatie”-campagne die is opgezet om iedere volgzame mens te injecteren met een niet geteste, niet goedgekeurde, experimentele gentherapie genaamd COVID-19 mRNA. (Op een paar plaatsen, zoals Italië, Saoedi-Arabië en Tadzjikistan, worden zelfs de niet-volgzame mensen gedwongen zich te onderwerpen aan de COVID-19 naald).

De parallellen tussen de “AIDS epidemie” en de “COVID-19 pandemie” zijn te opvallend om te negeren. In beide gevallen is een goedaardig virus de hoofdrolspeler en kan gemakkelijk de schuld worden gegeven van een zogenaamde ziekte, ondanks de afwezigheid van peer-reviewed, echt wetenschappelijk bewijs om die bewering te ondersteunen.

In beide gevallen kan het virus ook worden gebruikt als dekmantel om decennia van milieuverloedering te verdoezelen, veroorzaakt door de overheid en het bedrijfsleven, waarvan de aanstichters nooit betalen voor hun misdaden in de vorm van boetes of gevangenisstraf.

Tenslotte levert het virusverhaal in beide gevallen immense winsten op voor de wereldwijde farmaceutische industrie, die nooit financieel aansprakelijk wordt gesteld voor de verwondingen en sterfgevallen als gevolg van haar vaccins of haar geneesmiddelen – dit laatste zolang niet wordt ontdekt dat zij de werkelijke doodsoorzaak zijn (denk aan AZT).

Copyright © 2021 door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

COVID-19 VACCIN DOSSIER

“Onze soort wordt genetisch gemodificeerd”: De opmars van de mensheid naar de ondergang? Analyse van het microbioom en het viroom

Volg Frontnieuws op Telegram