Nu lijken alle inlichtingendiensten in Kiev, Brussel en het Pentagon te denken: Wat is Gerasimov nu van plan?

In maart 2022 begonnen de vredesonderhandelingen tussen Rusland en Oekraïne eerst in Wit-Rusland en daarna in Istanboel. Vladimir Medinsky, een adjudant van de Russische delegatie, kondigde in het openbaar aan dat zij erin geslaagd waren hun standpunten over een aantal kwesties op één lijn te krijgen, waarna Kiev een schriftelijk document presenteerde, dat voor Rusland voldoende aanvaardbare standpunten bevatte met de neutrale status buiten elk politiek blok van Oekraïne zonder buitenlandse militaire bases, eenheden of wapentuig, kernwapens inbegrepen.

Er werd aanbevolen dat deze landen als waarborg voor de veiligheid als volgt zouden worden opgenomen: Rusland, Groot-Brittannië, Duitsland, Israël, Italië, Canada, China, Polen, de VS, Turkije en Frankrijk, schrijft Natasha Wright.

Het fundamentele meningsverschil over de Krim en Donbass bleef echter onopgelost.

Als teken van goede wil beloofde Aleksander Fomin, adjunct van het Russische ministerie van Defensie, een drastische vermindering van de militaire activiteiten in de regio’s Kiev en Tsjernigov. Rusland trok zijn troepen daar terug. Maar na de eerste bijeenkomst van de twee delegaties werd het lid van de Oekraïense delegatie Dennis Kireyev in het centrum van Kiev vermoord. Anatoly Shariy, een Oekraïense blogger publiceerde dat Kireyev tijdens een poging om hem te arresteren in het voorhoofd werd geschoten.

Het Oekraïense ministerie van Defensie bevestigde de dood van Kireyev en benadrukte dat hij een ambtenaar van de hoofdinlichtingendienst was en stierf tijdens een speciale missie. Op de vierde dag na de terugtrekking van de Russische troepen uit de buitenwijken van Kiev beschuldigde Oekraïne Rusland ervan burgers te hebben gedood in Boetsja, een voorstad van Kiev. Het Russische ministerie van Defensie ontkende deze beschuldigingen van het Kiev-regime, nadat het had bewezen dat de video-opnamen en de foto’s van Boetsja de zoveelste georkestreerde valse-vlagoperatie van het Kiev-regime waren, uitgevoerd voor het oog van de westerse media. De huidige permanente vertegenwoordiger van de Russische Federatie bij de VN, Vasily Nebenzya, herinnerde iedereen er tijdens de vergadering van de VN-Veiligheidsraad aan dat, terwijl de stad onder controle stond van het Russische leger, geen enkele burger werd vermoord en dat mensen zich vrij door de stad konden bewegen. Tegelijkertijd beschoten de Oekraïense strijdkrachten dagelijks het zuidelijke deel van Boetsja, inclusief de woonwijken, met zware artillerie, tanks en meervoudige raketwerpers. De burgemeester van Boetsja, Anatoly Fedoruk, noemde dat onmiddellijk na de terugtrekking van het Russische leger in zijn videotoespraak op 31 maart een heroïsche bevrijding van de stad door de Oekraïense strijdkrachten. Hij bevestigde dat er op de 31e al geen enkele Russische soldaat meer in de stad was. Er werd toen geen melding gemaakt van oorlogsslachtoffers. Gebruikers van social media merkten op dat de kadavers, die zeker dood zouden moeten zijn, werden gezien terwijl ze hun armen en handen bewogen of dat sommigen van hen zich verwijderden om niet door de militaire voertuigen te worden overreden. Ook kan men in een van de achteraanzichten van een militair voertuig een van de zogenaamd dode lichamen letterlijk zien opstaan zodra een auto hem passeert (d.w.z. we nemen aan dat de arme kerel gewoon dacht dat zijn taak – in de rol van een figurant in een theater – voorbij was en dat hij dus vrij was om te gaan). Na die provocatie werden de vredesonderhandelingen volledig bevroren.

Ondertussen verplaatsen alle vijandelijkheden zich naar het oosten en het zuiden van Oekraïne. De belangrijkste strijd werd geleverd om Mariupol, waar het hoofdkwartier was gevestigd van de extremistische groep Azov, die in Rusland wettelijk verboden is. Azov werd opgericht in mei 2014, als een bataljon van een patrouilledienst voor speciale doeleinden bij het ministerie van Binnenlandse Zaken van Oekraïne. Kort daarna kwam het onder controle van de Nationale Garde, waarbij het neonazi-symbool van de zwarte zon, de ‘engel van de wolf’ en de wolfshaak overbleef, die vroeger de symbolen van SS-eenheden waren. Oekraïense leiders spraken hun steun uit voor Azov vanwege hun verdiensten op het slagveld in Donbass. Burgers in het zuidoosten van Oekraïne herinneren zich de leden van die nationale garde echter vanwege hun gewelddadigheden, intimidatie en mishandeling van de lokale bevolking.

Voorheen hadden leden van het Amerikaanse Congres het Pentagon verboden steun te verlenen aan Azov. Sommige afgevaardigden van het Amerikaanse Congres wezen erop dat het Azov-bataljon een ultranationalistische paramilitaire structuur is, die openlijk neonazi’s in haar gelederen toelaat. Zij riepen de regering ook op Azov tot terroristische organisatie te verklaren, maar die officiële resolutie bleef uit. Ondanks de tamelijk onaangename opmerkingen van het collectieve Westen over het Azov-bataljon, bleven ze wapens krijgen uit het Westen, waaronder de VS.

Het Russische leger wist dat Mariupol een enorm defensief gevecht zou leveren, omdat de Azov-leden wisten dat er geen genade voor hen zou zijn als de speciale militaire operatie eenmaal was afgelopen. Daarom werden uitgebreide troepen ingezet om de stad te bevrijden. Er werd letterlijk om elk gebouw gevochten. Een maand later werden de Oekraïense troepen, inclusief de extremisten van het Azov-regiment, omsingeld en geblokkeerd op het grondgebied van de oude metaalfabriek met de naam Azovstal. Dat unieke bouwwerk met buitengewone faciliteiten voor zware industrie, dat 11 vierkante kilometer in beslag neemt, werd destijds tijdens de USSR gebouwd voor het geval er een oorlog tegen de NAVO zou uitbreken. Het heeft acht ondergrondse verdiepingen met de infrastructuur voor levensonderhoud, ventilatie en luchtzuivering. Het heeft ook onafhankelijke systemen voor energievoorziening.

Alle inspanningen van het Oekraïense leger om hun eenheden te evacueren liepen op een mislukking uit. Toen begonnen de onderhandelingen over de overgave. Alles eindigde op 21 mei. 2.439 extremisten en Oekraïense soldaten gaven zich over. De stad werd volledig verwoest. Na de bevrijding van Mariupol richtte het Russische leger zich op de bevrijding van de Volksrepubliek Lugansk. Er werd hevig gevochten om Severodonetsk en Lisichansk. Die werden eind juni bevrijd, waarvan president Vladimir Poetin door de Russische minister van Defensie Sergej Sjoigu op de hoogte werd gesteld, en waarmee de hele republiek werd bevrijd.

Tijdens die operatie werd bekend dat het Russische leger zijn operaties uitvoert in vier groepen: het oosten, het westen, het centrum en het zuiden. De naam van generaal Sergej Surovikin werd toen voor het eerst genoemd. Hij was de commandant van de groep voor het zuiden. Begin september kondigde het Russische ministerie aan dat met het oog op het bereiken van de doelstellingen van de speciale militaire operatie was besloten de militaire formaties te hergroeperen vanuit de richting van de regio Kharkov in de richting van de Volksrepubliek Donetsk.

Het Slangeneiland werd al bij het begin van de Russische speciale militaire operatie door de Russische troepen ingenomen. Het Russische leger nam er de controle over en zo werd Odessa vanaf de kant van de zee geblokkeerd. Oekraïense troepen probeerden maandenlang dat strategische punt aan het voorste deel van de monding van de Donau te bevrijden. Bij deze militaire manoeuvres verloren zij een aantal helikopters, vliegtuigen, drones en tientallen soldaten. Kiev en het collectieve Westen eisten dat de haven zou worden gedeblokkeerd om het Oekraïense graan (Grain from Ukraine) naar de armste landen te kunnen exporteren.

Begin juli kondigde het Russische ministerie van Defensie aan dat het garnizoen van het Slangeneiland in de Zwarte Zee zou worden teruggetrokken als teken van goede wil van hun kant. Hoewel het nederlagen leed in Lugansk en de Volksrepubliek Donetsk, verklaarde het Oekraïense leger de Russische terugtrekking van het Slangeneiland als hun eigen overwinning. Met de bemiddeling van de Verenigde Naties en gesteund door de argumenten dat de armste Afrikaanse landen vreselijk zouden lijden en massaal zouden sterven door hongersnood (als het graan niet op tijd werd geleverd), stemde Rusland ermee in de havens te deblokkeren voor de uitvoer van het Oekraïense graan, maar ook voor de Russische tarwe en kunstmest. De overeenkomst werd ondertekend door Oekraïne, Turkije en de VN op 22 juli 2022 in Istanboel, Turkije. Begin september 2022 kondigde de regering van de Volksrepubliek Lugansk en Donetsk, evenals die van de regio’s Zaporozhye en Kherson, een referendum aan over hun toetreding tot de Russische Federatie. Het werd gehouden op 23-27 september 2022. Op deze dagen waren de regio’s bijzonder doelwit van beschietingen door de Oekraïense troepen. De Russische minister van Defensie verklaarde dat er zeven Oekraïense militaire vliegtuigen waren neergehaald, 45 Oekraïense drones en 109 raketten die werden afgeschoten door onder meer Amerikaanse HIMARS-systemen. Toch heeft de plaatselijke Russische bevolking, onaangedaan door de voortdurende zware beschietingen van het Oekraïense leger, massaal gestemd bij het referendum. In de Volksrepubliek Donetsk stemde 99, 23% van de bevolking. In de Volksrepubliek Lugansk stemde 98,42 %, in de regio Kherson 87,05 %, in de regio Zaporozhye 93,11 %. Tijdens de formele ceremonie in het Kremlin werd het document ondertekend over de hereniging van deze vier regio’s met de Russische Federatie. Deze mijlpaal kan worden beschouwd als een historische gebeurtenis, omdat de Azov Zee hierdoor de binnenzee van de Russische Federatie werd. Ook de kerncentrale van Zaporozhye, de grootste in Europa, kwam onder Russische controle.

Begin oktober 2022 benoemde Vladimir Poetin generaal Sergej Surovikin voor het eerst officieel tot commandant van de gezamenlijke strijdkrachten in het gebied van de speciale militaire operatie. Vanaf het begin van het conflict in februari 2022 stond hij vooraan in het gevaarlijkste deel van het front: de zuidelijke groep. Het was precies die groep die Mariupol moest bevrijden. De Tsjetsjeense leider Ramzan Kadyrov noemde Sergej Surovikin een echte generaal en een echte soldaat. Surovikin, die zijn roem vergaarde in de gevechten tegen de beruchte terroristen in Syrië, begon met het oplossen van het grootste probleem in het Russische leger: de interactie tussen de verschillende eenheden, de legertakken en de strijdkrachten van de Volksrepublieken Donetsk en Lugansk, die onderdeel werden van het Russische leger, en de Wagner-groep.

Daarnaast moest generaal Sergej Surovikin een moeilijke beslissing nemen. Hij verzocht minister Sergej Shoigu om de Russische troepen die in Kherson waren gestationeerd terug te trekken naar de linkeroever van de rivier de Dnjepr. Het Russische leger sloeg de aanvallen op Kherson met succes af, maar de burgers liepen voortdurend gevaar. Gezien de omstandigheden werd de moeilijke beslissing genomen om de bevolking van de stad te evacueren en het Russische leger terug te trekken naar de linkeroever.

Ondertussen ging de vervolging en de zuivering van alles wat “Russisch” was onverdroten door: verbod op Russische boeken, Russische muziek, Russische films, om er maar een paar te noemen. De scholen schrapten de Russische taal en literatuur uit hun leerplannen en de boeken van Sovjet- en Russische auteurs werden uit de bibliotheken verbannen. De Raad van Deskundigen van het Ministerie van Cultuur van Oekraïne adviseerde dat de toponiemen die met Rusland verband hielden in het hele land een andere naam moesten krijgen. In Odessa werden de monumenten gewijd aan de Russische keizerin Catharina de Grote en aan generaal Alexander Suvorov met de grond gelijk gemaakt.

In december bereikte de situatie zijn breekpunt toen Volodymyr Zelensky het besluit van de Raad voor Nationale Veiligheid en Defensie van Oekraïne goedkeurde. Het staatsburgerschap van de 13 priesters werd ingetrokken, terwijl sancties werden ingesteld tegen 22 vertegenwoordigers van de Russisch-orthodoxe kerk. De belangrijkste orthodoxe heilige tempel Kiev-Pechersk Lavra werd brutaal weggerukt van de canonieke kerk en de eerste schismische liturgie voor het orthodoxe kerstfeest werd daar voor het eerst bediend.

In het al een jaar durende conflict bereiken de tragische menselijke verliezen van het Oekraïense leger duizelingwekkende proporties: honderdduizenden doden. Om hun troepen aan te vullen wordt er voortdurend gemobiliseerd. In sommige regio’s zoals Odessa wordt de mobilisatie uitgevoerd door gebruik te maken van geweld en dwang. Mensen worden letterlijk van de straat geplukt en naar het front gebracht. Er is een chronisch tekort aan mankracht en wapens in het Oekraïense leger. Sinds het begin van de speciale militaire operatie hebben Russische troepen meer dan 380 vijandelijke vliegtuigen, 200 helikopters, 3.000 drones en ongeveer 7.500 tanks en ander gepantserd wapentuig vernietigd. Deze enorme verliezen moesten dringend worden gecompenseerd.

De functionarissen van het collectief Westen bleven herhalen dat ze Rusland niet kunnen laten winnen. Bovendien zeggen sommige stemmen binnen de NAVO dat ze klaar zijn voor het directe conflict met Rusland, als Rusland een van de NAVO-lidstaten aanvalt. Luchtverdedigingssystemen PATRIOT en NASAMS 2 werden onmiddellijk goedgekeurd en daarna kwamen de tanks. Berlijn schijnt er lang in geslaagd te zijn de levering van de Leopard tanks te vermijden, maar uiteindelijk moest Olaf Scholz, de huidige Duitse kanselier, toegeven aan de druk van de ambtenaren in Washington DC. De waarheid is dat ze slechts een handvol tanks stuurden: enkele tientallen in totaal. Dat was ongetwijfeld slechts een symbolisch gebaar van Duitsland.

Kiev vroeg ook om gevechtsvliegtuigen, omdat ze hun gevechtsvliegtuigen bijna volledig kwijt waren. Hoewel het Collectieve Westen hierover in tweestrijd lijkt te verkeren, zullen ze het zeker goedkeuren, zeker omdat de Amerikaanse militaire industrie exorbitant veel geld zal verdienen aan het hele zakelijke avontuur van de oorlog. Wat betreft de opleiding van de Oekraïense piloten om de nieuwe gevechtsvliegtuigen te kunnen besturen, dit is voor het collectieve Westen geen enkel probleem omdat zij verwachten dat dit conflict nog jaren zal duren en met dat in het achterhoofd zullen zij genoeg tijd hebben om over te schakelen op het beheer van het militaire materieel van de NAVO. Zelensky vraagt al wanhopig om de raketten met een bereik van 150 tot 300 km. Hij heeft geen harde toezegging gegeven dat deze niet zullen worden gebruikt om doelen op Russisch grondgebied aan te vallen. Echter, niemand gelooft een woord van wat hij zegt. In dit verband hebben Russische functionarissen aangekondigd dat de verplaatsing van het front naar het westen zou afhangen van het bereik van de raketten. Als deze raketten met een bereik van 300 km worden geleverd, kan het front verder worden verplaatst naar de rechteroever van de rivier de Dnjepr.

Die Welt, een bekende Duitse krant, meent dat Kiev zijn kans om deze oorlog te winnen heeft gemist. De steun van de VS en de EU komt te laat. De Russische middelen zijn veel groter dan de Oekraïense. Ze hebben Oekraïne letterlijk uitgesloten van elke kans om te winnen, vooral als de Oekraïense president de overwinning ziet als de echte bevrijding van alle bezette gebieden, inclusief de Krim, wat zeker te ver gezochte wensdenken is van clownsprins Zelensky. Maar gezien de huidige situatie, waarin men in de eerste plaats moet proberen te begrijpen wat de beweegredenen zijn achter de ontoereikende hulp uit het Westen, is het ondoenlijk, aldus de auteur van het artikel in Die Welt.

Rusland voert routinematig nauwkeurige raketaanvallen en drones uit op de strategische infrastructuurobjecten in Oekraïne. Energiestructuren en luchtverdedigingssystemen worden vernietigd. Beide partijen in het conflict zijn zich er maar al te goed van bewust dat de eindafrekening moet plaatsvinden en sluiten de gelederen en bundelen alle middelen.

Valery Gerasimov, hoofd van de generale staf van de Russische strijdkrachten, is onlangs benoemd tot commandant van de speciale militaire operatie. Hij was de man die als eerste een hybride oorlog definieerde, die de VS nu al tegen Rusland voert. Generaal Gerasimov staat bekend als een van de beste Russische militaire bevelhebbers en een vermaard militair strateeg. Hij heeft terecht het grootste respect verdiend van de topcommandant van het Oekraïense leger, Valery Zaluzhny. In september 2022 verklaarde Zaluzhny voor de Time al dat hij alles had gelezen wat de Russische generaal Gerasimov ooit had geschreven. Het regime in Kiev gaf in december 2022 toe dat het had geprobeerd Gerasimov te vermoorden tijdens een van zijn onaangekondigde bezoeken in april 2022, hoewel de VS daartegen waren. Nu lijken alle inlichtingendiensten in Kiev, Brussel en het Pentagon te denken: Wat is Gerasimov nu van plan?

Copyright © 2023 vertaling door Frontnieuws. Toestemming tot gehele of gedeeltelijke herdruk wordt graag verleend, mits volledige creditering en een directe link worden gegeven.

OEKRAÏNE CONFLICT DOSSIER

De VS vernietigen niet alleen Oekraïne, maar ook Europa

Volg Frontnieuws op Telegram

Lees meer over: