Nieuw bewijs voor kindermoord bij het creëren van de foetale cellijn die is gebruikt voor het testen van het COVID-vaccin

“De juiste manier is het uitvoeren van een keizersnede of het verwijderen van de baarmoeder. Alleen op deze manier kan bacteriologische steriliteit worden gegarandeerd.”

“In beide gevallen moet men dus, om embryocellen voor de kweek te verkrijgen, een geprogrammeerde abortus toepassen, waarbij men de leeftijd van het embryo kiest en het embryo ontleedt terwijl het nog leeft, om er de weefsels uit te halen die in kweekmedia moeten worden geplaatst”.

“Gezien deze premissen staan wij voor het dilemma of de opzettelijke systematische vernietiging van een menselijk wezen voor het verkrijgen van celmateriaal kan worden gerechtvaardigd, wanneer men erkent dat dit van groot belang is voor fundamenteel onderzoek en voor de diagnose van sommige ziekten bij de mens. Zijn onderzoek en diagnose van zo’n grote waarde dat zij de vernietiging van mensen rechtvaardigen?”

“De Verklaring van Genève bevestigt dat de arts de plicht heeft de grootste zorgvuldigheid in acht te nemen om het leven van een menselijk wezen vanaf zijn conceptie veilig te stellen en dat hij zijn kennis niet zal gebruiken, zelfs niet onder bedreiging, om de humanitaire wetten te overtreden.” (1986-04-26; Herranz, Gonzalo; Il Sabato, no.15 Professor Herranz was destijds voorzitter van het Comité voor medische ethiek van Spaanse artsen en vice-voorzitter van het Permanent Comité voor medische ethiek van de Europese Gemeenschap.)

“HEK 293 is een menselijke cellijn gecreëerd met behulp van een nier van een ontlede ongeboren baby in Nederland tussen 1972 en 1973. Het is de op één na meest gebruikte cellijn en wordt op grote schaal gebruikt in “farmaceutisch en biomedisch onderzoek”. Deze wordt ook gebruikt bij het maken van vaccins en kankeronderzoek.”

“Het werd, samen met andere menselijke cellijnen, gebruikt om een genetisch gemanipuleerd spike-eiwit (waar het mRNA-vaccin voor codeert) te ontwikkelen in de oorspronkelijke ontwikkelingsfase van het vaccin. Het “nieuwe technologie”-vaccin van Pfizer en het Moderna-vaccin zijn getest op HEK 293 voordat zij met proeven op mensen begonnen. Deze tests worden voor alle nieuwe partijen voortgezet. Tenslotte kweekte het “oude technologie”-vaccin Oxford AstraZeneca een verzwakte virale stam in HEK 293 celkweek…”

“De nier in kwestie werd in 1972 door het team van de Universiteit Leiden in Nederland ontleed uit een gezond Nederlands babymeisje van onbekende oorsprong. Ondanks de vermelding van de term ‘embryonaal’ in de titel, was de baby in kwestie waarschijnlijk 12-13 weken oud toen zij werd gedood om te zorgen voor functionerende niercellen. De man die verantwoordelijk was voor het onderzoek heette Alex Jan Van der Eb; hij leeft nog en is nog steeds in Nederland gevestigd.”

“Toen hij in 2001 door de FDA werd ondervraagd, bevestigde Van der Eb dat het om een opzettelijke abortus van een foetus ging, maar hij gaf vage details over de precieze experimenten.

“‘Dus het niermateriaal, het foetale niermateriaal was als volgt: de nier van de foetus werd, met een onbekende familiegeschiedenis, waarschijnlijk in 1972 verkregen. De precieze datum is niet meer bekend. De foetus was, voor zover ik me kan herinneren, volkomen normaal. Er was niets mis. De redenen voor de abortus waren mij onbekend. Ik wist het toen waarschijnlijk wel, maar het is verloren gegaan, al deze informatie”.”

Auteur Hacking vervolgt: “…het extraheren en kweken van levende cellen is ongelooflijk moeilijk. Om jezelf de beste kans op succes te geven, moet je ervoor zorgen dat het kind gezond, vers, intact en steriel is. Zoals een embryoloog en emeritus hoogleraar Anatomie bevestigt:

“‘Om 95% van de cellen te behouden, zou het levende weefsel binnen 5 minuten na de abortus bewaard moeten worden. Binnen een uur zouden de cellen verder verslechteren, waardoor de specimens onbruikbaar zouden worden.”

[Deze uitspraak werd gedaan door “Dr. C Ward Kischer, embryoloog en emeritus hoogleraar anatomie; specialist in menselijke embryologie, Universiteit van Arizona College of Medicine…].”

Hacking: “Om de organen optimaal levensvatbaar te maken, moet het kind binnen 5 minuten na de bevalling worden ontleed en de organen verwijderd. Verdoving kan ook niet worden gebruikt om de cellulaire activiteit van de organen die de onderzoeker wil verkrijgen niet te veranderen.”

“De befaamde dokter Ian Donald, de pionier van de ultrasone scanner, beweert ook getuige te zijn geweest van de WI-38 [een andere cellijn] ontledingen [1962], uitgevoerd in het Karolinska Instituut; hij beschreef ze als volgt:

“Experimenten werden uitgevoerd op bijna levende geaborteerde baby’s die niet eens de genade van een verdoving kregen terwijl ze kronkelden en huilden in doodsangst, en toen hun bruikbaarheid was verstreken, werden ze geëxecuteerd en weggegooid als vuilnis’.

“In zijn boek ‘The Foetus As Transplant Donor the Scientific, Social, and Ethical Perspectives’ geeft immunoloog Dr. Peter McCullagh gedetailleerde beschrijvingen van de methoden die vanaf de jaren zeventig werden toegepast op tientallen ‘foetale weefseldonoren’, waaronder de dood van baby’s tussen 7 en 26 weken zwangerschap door onthoofding, blootstelling, ontleding en het testen op drugs. Gynaecoloog en ex-abortusarts Dr. Bernard Nathanson, die zijn eigen inzicht in abortus weergeeft, en het boek van McCullagh aanhaalt, beweert dat de Zweedse experimenten als volgt plaatsvonden:

“…in Zweden hebben ze de vruchtzak van een zwangere vrouw doorgeprikt bij laten we zeggen 14 tot 16 weken, en dan zetten ze een klem op het hoofdje van de baby, trekken het hoofdje naar beneden in de hals van de baarmoeder, boren een gat in het hoofdje van de baby, en zetten dan een zuigmachine in de hersenen en zuigen de hersencellen eruit….. Gezonde menselijke foetussen van 7 tot 21 weken van legale abortussen werden gebruikt. Dit is in Zweden. De conceptie leeftijd werd geschat aan de hand van de lengte van de kruin en zo verder. De foetale lever en nieren werden snel verwijderd en gewogen. Bij 21 weken, of 18 weken, of 16 weken, werd een zogenaamde prostaglandine abortus uitgevoerd. Ze injecteerden een stof in de baarmoeder. De vrouw zou dan in mini-bevalling gaan en de baby bevallen. 50% van de tijd werd de baby levend geboren, maar dat hield hen niet tegen. Ze openden gewoon de buik van de baby, zonder verdoving, en haalden de lever en de nieren enz eruit.

“Een onderzoekspaper van de Universiteit van Toronto uit juni 1952 over de methode van hun experimenten suggereert dat deze technieken universeel waren met wetenschappers die in de nabijheid van de abortussen werkten.”

“Er werden geen gemacereerde [na de dood zacht geworden] specimens gebruikt en bij veel van de embryo’s klopte het hart nog op het moment van ontvangst in het viruslaboratorium.”

“Volgens Gonzalo Herranz, voormalig hoofd van het Comité voor Medische Ethiek van Spaanse artsen, is de beste manier om ‘besmetting door micro-organismen’ te voorkomen het ter wereld brengen van het kind door middel van een keizersnede of het verwijderen van de baarmoeder.”

“Een overzicht uit 1982 van de geschiedenis van weefseldonatie bevestigt dit, en veel van de bovenstaande bewijzen:”

“Foetaal weefsel voor transplantatie moet worden ‘geoogst’ binnen een paar minuten na de bevalling. Idealiter gebeurt dit door hysterectomie, waarbij de foetus in utero wordt afgeleverd. Geneesmiddelen die de fysiologische activiteit van de foetus verminderen, moeten worden vermeden. De foetus is daarom in een zo levend en bewust mogelijke staat wanneer hij wordt geopend.”